Veel vragen rond Belinde Thöne
Htr
Niet in
India
/uit de weekbladen
te
SIEMENS
"Nu gratis handige, opvouwbare wasmand
bij Yi Siemens was- of dnoogautomaat"
Nieuw topgesprek
Reagan-Gorba tsjov
in Sovjet-Unie
twijfelach tig geach t
DE TIJD
d0ENE[
BINNENLAND/BUITENLAND
QeidócQowiant
DONDERDAG 20 FEBRUARI 1986 PAGINA 4
LEEUWARDEN Welk be
lang heeft de 63-jarige
mevrouw Belinde Marie
Thöne-Siemens uit Haar
lem er bij om het graf van
de Rotterdammer Chris
Lindemans (King Kong)
geopend te krijgen voor
nadere identificatie? Is het
oude liefde die niet roest
(zij zou zes weken lang
een verhouding met hem
hebben gehad) óf spelen
andere belangen een rol
voor het lid van de Haar
lemse gemeenteraad voor
de VVD? Probeert ze wel
licht de door haar uitge
sproken en opgepoetste
verzetsactiviteiten, die
niet volledig kunnen wor
den nagetrokken door een
groot aantal voormalige
verzetsstrijders en daartoe
geëigende instanties, zoda
nig op een zijspoor te
drukken met de vraag
over King Kongs graf, dat
de aandacht op haarzelf
anderszins valt?
Hoewel Belinde Siemens op 14
december 1983 het Verzetsher-
denkingskruis uit handen van
Haarlems burgemeester drs.
Jan Reehorst heeft ontvangen,
heeft het Nationaal Comité
Verzetsherdenkingskruisen
aan de Van Stolkweg 10 in 's
Gravenhage, bevestigd dat
men niet gelukkig is met de
uitreiking van deze onder
scheiding aan mevrouw Thö
ne-Siemens Er wordt een on
derzoek ingesteld op grond
van wélke verklaringen uit
het voormalige verzet toeken
ning heeft plaatsgevonden.
Vooral omdat thans uit onder
zoeken is gebleken dat zij be
paald niet de grote verzetshel
din is geweest, die ze preten
deert te zijn.
Haar naam prijkt op pagina
221 van het boek waarin de
dragers en draagsters van deze
bijzondere onderscheiding
staan vermeld. Mocht blijken
dat het kruis ten onrechte is
uitgereikt, dan zal het worden
teruggevorderd, zo zegt een
woordvoerster van het Natio
naal Comité Verzetsherden
kingskruisen.
Hotel
Vanuit een gerenommeerd
Arnhems hotel zegt mevrouw
Thöne dat wijlen haar man de
onderscheiding heeft aange
vraagd. Persoonlijk voelde ze
er niet veel voor om een
schouderklop te ontvangen
voor menslievende daden. Ze
vertelde in het voorjaar van
1942 tot het verzet te zijn toe
getreden en daarin te hebben
gewerkt tot februari 1944. In
de aanbevelingen aan het Na
tionaal Comité staat dat ze zich
verdienstelijk heeft gemaakt
voor hulp aan geallieerde pilo
ten, het vervoer van joden
naar onderduikadressen, het
overbrengen van wapens en
(vanwege haar perfecte Duits)
vele gearresteerde Nederlan
ders uit de greep van de Si-
cherheitsdienst (SD) heeft ge
houden. Zelf laat ze telefo
nisch weten zich vooral bezig
te hebben gehouden met het
binnenlands vervoer van jo
den.
„Ik heb nooit verteld dat ik
een grote rol in het verzet heb
gespeeld. Ik ben een doodnor
male vrouw, er is niets bijzon
ders met me. Wel heb ik. zoals
zovelen, tijdens de bezetting in
de illegaliteit gezeten", aldus
mevrouw Thöne op een telefo
nische vraag. „Bij het toewij
zen van het verzetskruis kun
nen verhalen van derden vol
staan. Het verzetspensioen heb
ik op aanraden van prof. Bas-
tiaans aangevraagd. Nadat ik
het verzetsherdenkingskruis
had gekregen, zijn de oorlogs
jaren een zeer overheersende
rol in mijn gedachten gaan
spelen".
Bedenkingen
Enkele referenten hebben op
zijn minst bedenkingen tegen
deze prijzenswaardige aanbe-
Wassenaar. Als medewerker
aan de zogenaamde „Dutc-
h-Parisline" (een ontsnap-
pingslijn voor neergeschoten
geallieerde vliegers) zegt hij
tussen januari 1943 en novem
ber 1943 voor deze organisatie
te hebben gewerkt en in die
tijd nimmer de ware naam
noch de schuilnaam (B. Harte-
veldt) van mevrouvy Thöne-
-Siemens te hebben, gehoord.
Wel kent hij de naam van Vic
tor Johannes Maria Swane, ge
boren 13 april 1920 te 's Herto
genbosch en de latere prof.dr.
Jan N. Nauta.
Deze vroegere buurman van
de familie Siemens vertelt Be
linde Siemens ooit eens te heb
ben ontmoet op zijn kamer. Er
is toen wel gesproken over de
ontsnappingslijn Brussel-Pa
rijs, maar de professor weet
niet zeker of Belinde koeriers-
werk verrichtte.
Een andere referent,
lig burgemeester
E. de Haan-Groen te Voor
burg, heeft in januari 1985 te
lefonisch verklaard niet uit ei
gen waarneming te hebben
meegemaakt dat Belinde zich
bezig hield met verzetswerk.
„Belinde zou wel iets met het
verzet te maken hebben ge
had, hoorde ik eens", aldus
deze zegsvrouw.
Belastend voor haar is ook. dat
ze in het werkschema van de
„Dutch-Parisline", dat door de
Centrale Bijzondere Rechtsple
ging is samengesteld naar aan
leiding van de affaire-King
Kong, niet voorkomt als me
dewerkster.
Aanvankelijk verklaarde mr.
P.J. Idenburg (toen te Leiden)
in april 1983, dat Belinde Sie
mens zich zou hebben ingezet
voor hulp aan joden, wapen-
vervoer, verschaffing van dis
tributiekaarten en het verzor
gen van onderduikers. Tevens
had ze goede resultaten be
haald bij politie-instanties om
gearresteerde verzetslieden
vrij te praten, vanwege haar
perfecte beheersing van de
Duitse taal.
In januari 1985 komt de nu in
Den Haag wonende mr. Iden
burg daarop terug en zegt dan
dat de inhoud van zijn destijds
afgegeven verklaring niet uit
eigen waarneming komt, maar
van horen zeggen of uit de
mond van betrokkene zelf.
Mevrouw mr. J. E. Glastra
van Loon-Boon uit Warmond
heeft in mei 1983 verklaard
niet te hebben samengewerkt
met Belinde. Zij heeft eens ge
hoord dat de Haarlemse koe
riersdiensten heeft verzorgd
en mensen op de zogenaamde
'escapeline' naar Spanje heeft
gezet.
Thans merkt ze op: „Ten aan
zien van Belinde Siemens ben
ik tot het uiterste gegaan. Ik
meen ooit eens een revolver
van haar te hebben ontvangen
op een station in Antwerpen".
Navraag naar dit feit levert
geen enkel resultaat op.
Toekomst
Mr. Jan Strengere en zijn echt
genote, jonkvrouwe M.A. de
Beaufort, woonachtig in het
Franse Grasse, hebben ver
klaard nimmer iets te maken
te hebben gehad met Belinde
Siemens, noch onder haar ei
gen naam, noch onder haar
schuilnaam Harteveldt. Zij zou
bij dit echtpaar bekend ge
weest moeten zijn, omdat het
de gestrande geallieerde pilo
ten voorthielp op hun vlucht-
lijn.
Volgens mevrouw Strengere,
eerder gehuwd geweest met de
gefusilleerde baron A.J. van
Boetzelaer, heeft Belinde Sie
mens eind 1984 gevraagd post-
huum het Verzetsherden
kingskruis aan te vragen voor
haar voor het vaderland ge
vallen eerste echtgenoot en de
reeds eerder gememoreerde
Victor Swane. Mevrouw
Strengere wees dit resoluut
van de hand. „Wij moeten niet
naar het verleden kijken,
maar de toekomst gaan aan
hangen", aldus de oorlogswe
duwe.
Persoonlijk
Strengere en zijn vrouw ken
den alle 'passanten' van ont-
snappingslijnen persoonlijk en
hebben lange tijd samenge
werkt met de inmiddels ge
storven verzetshelden Jean
Henri Weidner, Salomon
Chait (een houthandelaar uit
Rotterdam) en Henri Wisbrun,
die uitgebreid beschreven
wordt in deel 9 van de serie
van dr. L. de Jong (pagina's
587 t/m 589). Hendrik H. Wis
brun uit Wassenaar weet voor
honderd procent zeker Belinde
nimmer te hebben gekend.
Mevrouw Thöne heeft de fa
milie Strengere in januari 1985
voor een tweede keer bena
derd voor een arrangement op
korte termijn. Ze wilde iets
weten over de activiteiten van
Victor Swane voor de Dutc
h-Parisline. Kennelijk ver
wachtte ze informatie te krij
gen, hetgeen vooral mevrouw
Strengere ten zeerste be
vreemdde.
Geen vertrouwen
Mevrouw Strengere, die Vic
heeft gekend, herinnerde zich
dat deze student in de recht
swetenschappen te Leiden des
tijds zeer teleurgesteld en be
droefd was omdat zijn vrien
din hem had verlaten. „De
voorgestelde ontmoeting heeft
nimmer plaatsgevonden en zal
ook niet plaatsvinden, want ik
vertrouw dat mens niet", zegt
mevrouw Strengere.
Eind juli 1985 heeft Belinde
Siemens mevrouw Idenburg te
Den Haag bezocht en haar uit-
Mevrouw Thöne vertoeft niet in India, zoals enke
le malen is gemeld. Kort voor haar geplande ver
trek overleed haar moeder. Ze heeft nu rust ge
zocht naar aanlejding van het vrij kort na elkaar
overlijden van haar echtgenoot en haar moeder.
Uit kringen van het voormalig verzet wordt intus
sen volgehouden dat ze is gevlucht voor de door
haarzelf opgeroepen publiciteit.
De overblijfselen
- ,k van het graf van
King Kong op de
begraafsplaats
Crooswijk in
Rotterdam
voerig ingelicht over de door
haar uitgevoerde verzetsactivi
teiten. Haar man, mr. Iden
burg, ontzenuwde deze daden
evenwel.
Verloofd?
Mevrouw Thöne schermde er
mee dat ze verloofd is geweest
met de reeds meermalen ge
noemde Victor Swane. die ten
gevolge van longontsteking op
8 oktober 1944 in het concen
tratiekamp Buchenwald onder
gevangennummer 77686 is
overleden. Hij was op 20 au
gustus 1944 gearresteerd in
Frankrijk door verraad van
King Kong en via de gevange
nis Fressnuy overgebracht
naar Duitsland. Posthuum is
Swane onderscheiden met de
geallieerde Medal of Freedom.
Vies broer, mr. A.A. Swane uit
Vught, heeft de verloving in
die tijd afgeraden. Tot een
echte verbintenis is het nim
mer gekomen, hoewel Vic wel
over Belinde heeft verteld,
vermoedelijk omdat ze elkaar
kenden uit het Leidse studen
tenwereldje.
Onwaarheid
Belinde Siemens heeft niet al
tijd de waarheid verteld. Zo
kwam ze eens met het verhaal
op de proppen dat ze tijdens de
bezetting contact had gezocht
met de weduwe van de op 3
juni 1922 geboren en op 2 sep
tember 1945 te Amsterdam
overleden verzetsstrijder Cees
Geuze. Uit het Amsterdamse
bevolkingsregister blijkt dat
Geuze nimmer gehuwd is ge
weest.
Belastend voor haar is ook dat
de in maart 1944 gearresteerde
K.G. Smit uit Den Haag, des
tijds behorend tot de Franse
sectie van de Dutch Parisline,
Vic Swane van zeer nabij
heeft meegemaakt. Beide
mannen ontmoetten elkaar in
het Duitse vernietigingskamp
Buchenwald. en bespraken op-
zeer vertrouwelijke basis na
genoeg alle persoonlijke we-
derwarigheden en familiaire
aangelegenheden. Vic heeft,
aldus Smit, de naam Belinde
in geen van de tussen hen ge
voerde gesprekken te berde
gebracht. Wel. repte hij over
een meisje met de naam Ok-
huyzen. Tegenover Smit heeft
Vic steeds volgehouden een
zekere Gigi Daendels als zijn
hartsvriendin te beschouwen.
Bevreemdend
Zeer bevreemdend voor ex-po
litieke gevangenen en oud-il
legalen is, dat mevrouw Thöne
op 2 oktober 1945 in het huwe
lijk is getreden. Dat gebeurde
vrij kort nadat de familie van
haar zogenaamde verloofde
Vic Swane bericht had ont
vangen dat hun zoon en broer
in een concentratiekamp was
gestorven. „Dan heeft de lief
de bepaald niet diep gezeten",
zo verwoordt een lid van het
Expogé (Ex-Politieke Gevan
genen).
Uit een aantekening in het
dossier Thöne blijkt dat de arts
zijn toekomstige echtgenote
eind 1942 heeft leren kennen
op zijn studeerkamer. Daar
zou Belinde zeker tien weken
lang twintig oude revolvers in
bewaring hebben gegeven.
Achteraf heeft Thöne zich
vergist, aangezien het om een
wapenverzameling ging waar
mee Belinde niets uit te staan
had.
Telefonisch reageert ook King
Kongs broer, de op 7 april 1915
te Rotterdam geboren Hendrik
Lindemans en thans wonend
in Rotterdam. „Het hele stre
ven van deze mevrouw is er
op gericht om in aanmerking
te komep voor een bijzonder
verzetspensioen. En dat moet
gepaard gaan met grote onzin
die zij verkondigt. Zij staat
nergens geregistreerd in krin
gen van de voormalige illegali
teit. Zij heeft ook beslist niet
samengewerkt met mijn broer.
In januari 1944 is hij namelijk
zwaar gewond geraakt bij een
schietpartij en juist tóen zou zij
contact met hem hebben ge
had. Ze vertelt een hoop leu
gens, er klopt hoegenaamd
niets van", aldus King Kongs
broer.
„Pertinent onwaar"
„Ze zegt tevens bij mijn arres
tatie te zijn geweest", zo ver
volgt hij, „en ook dat is perti
nent onwaar. Ik ben gearres
teerd op 27 oktober 1943 op
het station Haagsche Spoor, in
wat wij noemden het Hof
pleintreintje tussen Rotterdam
en Den Haag. Afgelopen zon
dag, 's morgens om half tien,
heeft ze mij nog gebeld voor
een gesprek onder vier ogen.
Ik heb geantwoord geen ambi
tie te hebben om haar te bel
len of te spreken. Dat ze zes of
zeven weken met mijn broer
heeft gehokt is een grove leu
gen", aldus de geboren en ge
togen Rotterdammer.
Hendrik Lindemans is van 27
oktober 1943 tot 6 juni 1944 ge
detineerd geweest in de Sche-
veningse gevangenis, bij ver
zetsmensen bekend als het
„Oranjehotel". Daarna is hij
overgebracht naar het concen
tratiekamp Vught. De beschul
diging tegen Lindemans luid
de: „Hulp aan geallieerde pilo
ten op een ontvluchtingslijn".
Het verhaal dat ze ondergedo
ken is geweest bij de kapster
Theodora (Dora) Brand (in
Rotterdam) is eveneens op los
se schroeven komen te staan.
„Ik weet nergens van", zo zegt
Hendrik Lindemans.
Dagboek
Mevrouw Thöne heeft een
dagboek bijgehouden, maar de
Stichting 1940-1945 Amster
dam kon hieruit geen relevan
te gegevens putten om haar
meteen een bijzonder verzets
pensioen toe te kennen. Het
daarin beschrevene kon even
min worden bevestigd door
een aantal referenten.
Al met al wordt het Haarlemse
gemeenteraadslid van alle
kanten figuurlijk aan de tand
gevoeld over haar mysterieuze
verzetsverleden. Mevrouw
Thönè werd op 7 december
1922 te Miinchen geboren als
dochter van prof.dr. Hermann
Werner Siemens, hoogleraar
dermatologie en venerologie
aan de universiteit te Leiden
én Bertha Luise von Muller,
geboren op 9 april 1901 te Ba
zel en overleden op 28 januari
1986 te Leiden. Haar vader,
een zeer gerespecteerd man.
werd tot Nederlands onder
daan genaturaliseerd op 31 de
cember 1937. Zijn houding tij
dens de Tweede Wereldoorlog
is onbesproken. In 1942 heeft
hij zelfs drie maanden als gij
zelaar doorgebracht in het
Brabantse St. Michielsgestel.
Nooit gearresteerd
Belinde is nimmer gearres
teerd geweest, terwijl de
Dutch Parisline voor het over
grote deel is opgerold. Op 25
.februari 1944 werd Gabrielle
Weidner, de zuster van Jean
Henri, gearresteerd in de kerk
van de Zevende-Dags Adven
tisten in Parijs. Die dag en de
daarop volgende dagen wer
den circa 150 leden van de
ontsnappingslijn door de SD te
pakken genomen. Onder hen
waren een jonge, in België wo
nende Nederlander, namelijk
David Verloop en verder on
der nderen Jacques Rens, Her
man Laatsman en Benno Nij-
kerk. Tot degenen die de dans
ontsprongen behoorde de pre
dikant Anton ten Kate, steun
en toeverlaat in Brussel voor
de vluchtelingen die via de
Dutch Parisroute de vrijheid
zóchten.
Zelfmoord
David Verloop pleegde kort na
zijn arrestatie zelfmoord in de
gevangenis van St. Gilles door
van de zesde verdieping naar
beneden te springen. Met die
daad heeft hij hoogstwaar
schijnlijk vele leden van de
'DP-line' gered van de kogel
of het vernietigingskamp. De
ramp was zo groot, dat in april
1944 in Genève besprekingen
zijn gehouden tussen de uit de
gevangenis van de Milice (in
Toulouse) ontsnapte Jean Hen
ri Weidner én dr. Willem
Adolph Visser 't Hooft, de la
tere secretaris-generaal van de
Wereldraad voor Kerken.
Uit die besprekingen is voort
gevloeid dat mr. Gerrit Jan
van Heuven Goedhart (onder
meer leider van de illegale
krant Het Parool en minister
van Justitie in het kabinet
Gerbrandy te Londen) de lei
ding van het gehele verzet
heeft vertegenwoordigd onder
de codenaam 'ZBM'. Wanneer
Belinde Siemens inderdaad tot
een 'escapegroup' heeft be
hoord, zou ze hiervan op zijn
zachtst gezegd wel iets vanaf
hebben moeten weten. Uit de
dossiers blijkt echter niets daar
Belinde doorliep de lagere
school in Leiden, voltooide de
Middelbare Meisjesschool al
daar en volgde in Den Haag
een cursus heilgymnastiek en
massage. Lange tijd heeft ze
een praktijk in dit vak uitge
oefend. Op 2 oktober 1945
trouwde ze te Leiden met dr.
Anthonie Wilhelm Thöne, ge
boren 9 augustus 1916 te Haar
lem. Deze dermatoloog over
leed op 28 november 1985 te
Haarlem.
JACK KOOISTRA
(ADVERTENTIE)
Wie kiest vooreen Siemens was- of droogautomaat
neemt een verstandig besluit. Want een Siemens gaat
langer mee, is zuiniger met energie en is uitgerust met
de laatste technische snufjes. Ook verkrijgbaar in volledig
witte uitvoering.
Siemens droogautomaten bijvoorbeeld hebben het
grote voordeel dat ze geen afvoer nodig hebben (con-
densatiedrogers). U kunt ze dus - zonder hak- en
breekwerk - overal plaatsen.
Uw goede keus wordt nu extra beloond: bij aan
koop van een Siemens was- of droogautomaat ontvangt
u in de maanden februari en maart van uw vakhandelaar
een gratis handige, opvouwbare wasmand.
Siemens. Doordacht en duurzaam.
Siemens Nederland N.V., Postbus 16068,2500 BB Den Haag.
)isc
,PE
I0SKO
eeft de
eed aai
rogr.im
tinform
«nd""
jinerkf
fnelk
kunt
verder
In Elsevier aandacht voor
de innovatie bij het actiewe
zen. De politicoloog dr. E.
Elzinga: „Een verdere radi
calisering van protestacties
om de aandacht van de me
dia te wekken is niet uit te
sluiten. De suggestie dat dit
zou kunnen leiden tot extre
miteiten lijkt me dan ook
niet onrealistisch". Een an
der artikel gaat over hypno
se als hulpbuddel tegen
chronische pijn. De Leidse
psychologe Corrie Linssen:
„Patiënten zijn niet meer lij
delijk het slachtoffer. Ze
krijgen het gevoel dat ze zelf
nog iets met die chronische
pijn kunnen doen. Het kna
gende besef van machteloos
heid ebt weg en dat is be
langrijk voor een chronische
pijnpatiënt en zijn omge
ving". Elders een gesprek
met Valentin Falin, de be
langrijkste politieke com
mentator in de Sovjet-Unie.
„Ik acht de kans op een
nieuw topgesprek tussen
Reagan en Gorbatsjov twij
felachtig.
voelt niets voor zo'n tweede
top, tenzij de Verenigde Sta
stuur opstapt?
timmeren en zomaar je
mer laten vallen". Ve
een interview met de vrijge
laten Russische dissident
Sjaranski. „Mijn eerste prio
riteit is in ieder geval: cam
pagne voeren voor de ge
vangenen en degenen die
zoveel jaar al op een uitreis
visum wachten. Het is onge
looflijk. Toen ik pas begon,
waren zij al oudgedienden
van de beweging voor emi
gratie. En zij zijn daar nog
en ik ben hier". Voorts
wordt gepraat met het door
brekende voetbaltalent René
Eijkelkamp. „Ik ben geen
koele kikker, geen koele af
maker. Dat ontbreekt eraan.
En koppen. Ik kan niet kop
pen. O ja. wat ik ook niet
kan, is vallen. Ik kan geen
penalty versieren. Ik val
nooit mooi".
Het omslagartikel van De
Tijd gaat over het verschijn
sel huisvrouw, waarvoor de
Sovjet-Unie emancipatie theorie is geble-
Onderzoeker
I Knuist: „De bijdrage
ten concrete stappen doen op huwde
het terrein van de wapenbe-
heersing". Het omslagartikel
gaat over de zaak King
Kong en concludeert: „Be
halve de dood van de dub
belspion die om nader bewijs
roept, resteren nog maar
marginale mysterietjes.-
Daarin verder spitten lijkt
zonde van de tijd
Wim
i ge-
het
werk in de huishouding
nog steeds van een zodanig
geringe betekenis, dat er
geen invloed van uitgaat op
de hoeveel tijd die de vrouw
voor huishoudelijke en ge
zinstaken uittrekt". Elders
de strijd op de
markt van vrouwenbladen.
lo<
ire<
>L<
ia
ret
'ervol/j
MMA
ining
sprek
gebrc
ilestij
id b
aken
zei
ir d(
sluit
ssing
ld de
'nt IV
aard,
ssen
LO r
ng w
jdurer
n kon
oorzitl
Els van Baaren, hoofdredac
trice van het nieuwe blad
Vrouw Nu: „Ik zeg wel eens
voor de grap. het wordt een
kruising van Elseviers Ma
gazine, Anita, Cosmo en De
In de Haagse Post aandacht Lach. Een beetje waar is dat
voor de strijd van Marcel wel; je zult zware nieuwson-
van Dam tegen het rapport derwerpen aantreffen, zoals
van het wetenschappelijk sterven thuis, maar ook het
bureau van de PvdA over advies om hamsters altijd in
commerciële televisie. Medi- de namiddag te kopen",
adeskundige Van Stiphout Voorts een gesprek met de
van de partij: „Je moet na- zojuist bekroonde choreo-
tuurlijk nooit wijken voor graaf Ed Wubbe. „Het ide-
dit. soort chantage. Mijn aalbeeld is een mooie blonde
grootste bezwaar tegen de vrouw en in principe moet
reactie van Van Dam is dat °°k een danser altijd mooi
hij roept: Als men aan de zUn- Waarom? Ik probeer de
Vara komt, zet ik de Vara in dansers in mijn stukken er
tegen de partij. Wanneer altijd zoveel mogelijk als ge-
van bovenaf gedecreteerd wone mensen te laten uit-
wordt wat zijn medewerkers z'en- Ik ben er niet zo op uit
te doen hebben, dan vraag dat ze mooi lopen",
ik me af hoe het zit met de
journalistieke zelfstandig
heid van de Vara-medewer-
kere". Elders legt de half
broer van prinses Juliana,
mr. A. Lier uit, waarom hij
zich heeft teruggetrokken
als lijsttrekker van de Cen
trumpartij. „Kijk, het gemid
delde peil van de hoofdbe
stuursleden is te vergelijken
met het intellect van een
kind van twaalf jaar. Het
zijn heel eenvoudige mensen
die zich gemakkelijk laten
interpelleren. Met als gevolg
dat de mensen die wel goed
kunnen nadenken en daar
blijk van geven, afgeschoten
worden". Uit de mond van
Landbouwminister Braks
deze onthulling: „Tijdens de
marathonzittingen in Brus
sel ben ik soms een paar mi
nuten niet te vinden. Dan
zoek ik ergens in die grote
gebouwen een leegstaande
kamer, en dan ga ik gewoon
een uiltje knappen, plat op
de grond. Dat helpt gewel
dig. Daar bouw je een enor
me voorsprong mee op ten
opzichte van degenen die
dat niet doen".
De Groene Amsterdammer
heeft een themanummer dat
grotendeels gewijd is aan de
Sovjet-Unie. Verder een ar
tikel over de concrete doods-
verwachting van het Komité
Kruisraketten Nee. Mient
Jan Faber: „We zullen na de
verkiezingen bijeenkomen
en de dan ontstane situatie
bespreken. Wellicht zullen
we dan moeten zeggen: Oké
mensen, dit was het dan. Je
kunt natuurlijk nooit hele
maal uitsluiten dat we tot de
conclusie komen dat er toch
op korte termijn iets groots
moet gebeuren, maar erg
waarschijnlijk acht ik dat
niet".
Vrij Nederland komt terug
op de euthanasie-affaire in
het Haagse verpleeghuis De
Terp „waar het bestuur faal
de, maar blijft zitten en zijn
mond houdt". De voorzitter
van dat bestuur drs L. Smits:
„Het bestuur piekert er niet
over om op te stappen. Die
rotzooi is er, ja. Maar los je
Voetballer Renè Eijkelkamp:
„O ja, wat ik ook niet kan, is
vallen. Ik kan geen penalty
Ik val nooit mooi".
Hervormd Nederland praat
met CDA-kamerlid Van den
Toorn over zijn duikeling op
de kandidatenlijst. „Het zou
eens onderzocht moeten
worden waarin het CDA,
met name in die partij, de
werkelijke macht ligt. Dat is
bijna niet te traceren. Wel
heb ik een sterk vermoeden
gekregen dat het waar is dat
de Nederlandse politiek
sinds de Tweede Wereldoor
log wordt beheerst door
rooms-katholieke industrië
len". Elders een gesprek met
prof. H. van Zuthem van het
CNV. „Werknemers moeten
hun ondergeschikte plaats
niét meer pikken. Het zou
voor dit land een zegen zijn
als er voor medezeggenschap
zou worden gestaakt, wan
neer dan maar duidelijk
wordt dat ze vervolgens aan
sprakelijk worden voor wat
er in de economie van ons
land gebeurt". De schrijver
.Hugo Claus zegt in een in
terview: „Ik vind amuse-
,ment niet zo'n banale reden
om iets te doen. Als je onder
amusement verstaat: iets
doen tegen de verveling, te
gen de narigheid, tegen de
naderende aood, terreinen
verkennen en daardoor
spanning in je leven brengen
- heb je ongeveer wat Mo
zart voor ogen stond. Je
kunt slechtere voorbeelden
hebben".
evc
acht
azelf
in Dé
Hen.
»ng I
9n 6€
aker
'lont
