Omwegen
Zes eeuwen wooncultuur
aan het Leidse Rapenburg
Coördinator voor
bejaardenwerk
VERENIGING OUD-LEIDEN
Bezwaren tegen
woonwagencentra
Wassenaar afgewezen
LEIDEN OMGEVING
£e4dóc6ou*a/nt
DINSDAG 18 FEBRUARI 1986 PAGINA Tl
Uitkijktoren
Dè ideale werksituatie: het
waarnemen van verkeers
overtredingen vanuit de
comfortabale bureauzetel
terwijl de typemachine
voor net uittikken yar\ het
procesverbaal gereed staat.
Daar moet menig agent
van politie toch van dro
men. zeker in deze koude
li tie
is bovenstaande situatie
geen droom, maar heerlij
ke werkelijkheid. Enkele
ramen op de eerste verdie
ping van het politiebureau
aldaar bieden een fraai
uitzicht op het kruispunt
Sotaweg-Alkemadelaan.
Wanneer een weggebrui
ker op dit verkeersknoop
punt het rode licht ne
geert. dan kan de Alkema-«
dese hermandad dat voor
treffelijk zien. En het ge
wone bureauwerk hoeft er
niet eens onder te lijden.
Maar aan deze situatie is
een einde gekomen. Kan
tonrechter Morshuis oor
deelde gisteren namelijk
dat de politiepost in Roelo-
farendsveen geen goede
uitkijktoren is. Dat heeft
dè politie in Alkemade te
danken aan een man die
in iuni 1985 op het bewus
te kruispunt het rode ver
keerslicht had genegeerd
en vanuit het bureau was
opgeschreven. De man
was niet zo zeer boos om
de bekeuring, maar meer
om de manier waarop die
stand was gekomen. Deze
verdachte vond duidelijk
dat de politie wel enige
moeite moet doen om de
overtreders van de ver
keersregels in de kraag te
vatten. Twee weken nadat
hij door rood was gereden,
kreeg hij een „sjekje"
thuis. Met deze acceptgiro
kaart toog hij naar het bu
reau in Roelofarendsveen
en vroeg naar de agent die
de bon had uitgeschreven.
..Er kwam een man in
burger lopend op krukken
naar beneden", vertelde
de man aan Morshuis.
Daarop zou deze agent in
burgerkleding hebben ge
zegd: „Ik zat hier boven te
schrijven en ik dacht: hé,
daar gaat er een". Als de
de verdachte gelijk had,
dan zou dat betekenen, dat
de agent tijdens zijn werk
naar buiten zat te kijken.
In zijn verbaal had de
agent geschreven dat hij
rechtstreeks zicht had op
het betrokken verkeers
licht. maar de verdachte
trok dat in twijfel. Met een
foto die hij van de situatie
had genQmen trachtte hij
dat duidelijk te maken.
„Ik schat de afstand op 40
a 50 meter, er hingen vi
trages voor de ramen en
de man zat te werken", ar
gumenteerde hij. „Ik denk
dat ziin oog heeft gefaald
zoals nij zei dat mijn oog
had gefaald". Officier van
justitie Van Ek hechtte
wel geloof aan het verbaal.
„Ik ken dat politiebureaut
je erg goed en sluit niet uit
dat het zicht goed is", zei
hij en eiste 80 gulden boe-
Kantonrechter Morshuis
keek nog eens naar de foto
die hij van de verdachte
had gekregen en zei na
denkend: „Ik vraag me af
of dit een te grote afstand
is". Daarop nam de rech
ter zijn besluit: „Het is
toch een weinig ideale
plaats om verkeersovertre
dingen te constateren. Ik
twijfel aan het waarne
mingsvermogen van de
agent", meende Morshuis.
„Vanaf die plek dan",
voegde hij er snel aan toe.
„Vrijspraak".
Minitje
De vrouw reed op 18 juli
1985 in Noordwijk vanuit
de Abraham van Royen-
straat met haar auto de
Huis ter Duinstraat op en
botste pardoes tegen een
andere auto. Zij was de
schuldige want ze reed een
voorrangsweg op. De ver
dachte had de auto niet
zien aankomen, er stond
een wagen op de stoep ge
parkeerd. „En het was een
klein minitje" zei ze. Dat
moet dus wel een heel
compact autootje zijn ge
weest. Haar wagen was to
taal vernield en daarbij
kwam ook nog eens een
eigen risico van 500 gul
den. „Mijn man is invalide
en daarom moeten we een
andere auto hebben. An
ders komt hij nergens", zei
ze en liep vervolgens weg.
„Ho, ho", riep Morshuis
haar na. „We zijn nog niet
klaar". „En ik wil ook nog
aan m'n trekken komen",
lachte de officier en vroeg
een boete van 150 harde
guldens. Hoewel Van Ek
erbij zei dat hij normaal
180 zou hebben gevraagd,
viel zijn eis de vrouw te
gen. Met het vonnis van
Morshuis (100 gulden) had
ze iets minder moeite.
KEES VAN HERPEN
EEN OPZIENBARENDE PUBLIKA TIE OVER WONENEN
LEVEN AAN EEN GRACHT
Het Leidse Rapenburg
kan feest gaan vieren.
Dit „chieraet deser ste
de" werd zeshonderd
jaar geleden, bij een
(vierde) stadsuitleg, van
„vestgracht" tot „woon-
gracht" bevorderd. Het
groeide en bloeide aan
het Rapenburg, dat zelfs
mondiale vermaardheid
zou krijgen. Nog tot in de
16e eeuw waren er be
woners die er hun hooi
opsloegen of nonchalant
omsprongen met de
mest. Loslopende var
kens waren geen zeld
zaamheid en menigeen
hield er een aantal koe
beesten op na. Dat was
nog allemaal van „voor
de universiteit". Daarna
kwam de tijd van aan
zien, ook dat „des per-
soons". Centrum van cul
tureel leven, woonstee
van rijke kooplieden en
hoogleraren. Een uit
Metz afkomstige theo
loog, Johannes Polyan-
der a Kerkhoven, wie
oogkleppen niet vreemd
moeten zijn geweest, riep
de gracht waaraan hij
woonde zelfs uit tot „de
schoonste plek ter we
reld": „Van de vier we
relddelen is Europa het
mooiste, de Nederlanden
zijn weer het mooiste
deel van Europa en daar
van is Holland het
mooiste gebied: in Hol
land is Leiden de moois
te en reinste stad en de
mooiste gracht in Leiden
is het Rapenburg". En
dan te bedenken, dat
tientallen jaren geleden
nog serieus werd gespro-'
ken over het dempen
van het Rapenburg...
barende publikatie, die
de kleinste details deze won
derbaarlijke Hollandse gracht
in een gloedvol daglicht stelt.
Gistermiddag" werd in het
Groot-Auditorium van de
universiteit het eerste deel
gepresenteerd van een zesde
lige serie over „Zes eeuwen
wooncultuur (1386-1986):
„Het Rapenburg, geschiede
nis van een Leidse gracht".
Het had ook kunnen heten:
„Het Rapenburg te kijk ge
zet", in de zoeklichten van
wetenschappers die met veel
vasthoudendheid en liefde
voor hun taak iets groots ver
richt hebben. Het eerste
boek, zwaar als een encyclo
pedie-deel, werd uitgegeven
onder redactie van prof.Th-
.H.Lunsingh Scheurleer,
prof. C.Willemijn Fock en
drs. A.J.van Dissel, die zich
alle drie terecht aan het Ra
penburg verslingerd hebben.
Huisgewijs
onderzoek
De eersteling van het project
Een promotie aan de Leidse universiteit, ca. 1658; zomers en vruchtbaar.
wooncul
tuur aan het Rapenburg
houdt zich bezig met een stu
die over de wooncultuur van
het „blok" tussen Noordein-
de. Rapenburg en Groenha-
zengracht: Groenhazenburch.
Omvattende de oneven huis
nummers van 1 tot en met
23. Geen bewoner, travee,
trap of schouw, noch boede
linventaris of gestuct plafond
werd veronachtzaamd. De
eeuwen door. Het Rapenburg
telt zes huizenblokken; de ge
schiedschrijvers gaan dus zes
delen in extenso over huizen
en bewoners ver. Als lei
draad werd gebruikt de inde
ling uit 1601 ten tijde van ij
verige stadssecretaris Jan
van Hout. Elk deel bevat een
huisgewijs onderzoek naar de
geschiedenis van de bebou
wing en bewoning van een
van de zes blokken, waarin
aan de bewoners met hun
verzamelingen gecombi
neerd zou het één groot mu
seum kunnen zijn geweest
en hun wooncultuur grote
aandacht wordt besteed en
waarin tevens een beschrij
ving van de huidige toestand
is opgenomen. Nieuw in con
trast met oud.
Het was bijna „koning, kei
zer, admiraal; aan het Rapen
burg woonden ze allemaal".
Maar eens huisde er wel de
bakker naast de professor, de
koperslager, timmerman en
brouwer. In 1447 was er een
zeer vooraanstaande, doch
onfortuinlijke. Rapenburger,
Jan Rosen, die secretaris was
van het Hof van Holland,
Zeeland en West-Friesland
en sinds 1434 ook secretaris
van de stad. Hoe die heeft ge
leefd is nu een raadsel: „uit
zijn schuldenlast blijkt dat hij
de laatste tien jaar van zijn
leven grotendeels op krediet
moet hebben geleefd en zijn
schuld bedroeg bij zijn dood
dan ook ver over de 1000
Ponden. In zijn huis heerste
overdaad: niet minder dan
tien bedden, veel oorkussens
en geborduurd wandbehang
voor een rode, groene en
blauwe kamer, allerlei soor
ten lakens en gordijnen met
ijzeren roeden, bergmeube
len, een „waterclock" en een
complete keukeninventaris
met zes zilveren schalen". De
verkoping van dit alles nam
drie dagen in beslag.
In 1390 telde Leiden nog
maar één klooster, dat van
St.Ursula. In 1474 was dat
aantal uitgegroeid tot vijftien,
onder invloed van de beken
de vroomheidsbeweging van
de Moderne Devotie, geïnjec
teerd door Geert Grote van
Deventer. Geestelijke ople
ving in de late middeleeu-
Op mijn omwegen door stad en land
kom ik graag mensen tegen. U kunt
mij telefonisch of schriftelijk vertellen
wie u graag in deze rubriek zou willen I
tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071 mwHI
- 12 22 44 op toestel 10. Hoor Ton Pietrrs
wen. Binnen tien jaar tijd
werden in Leiden drie kloos
ter aan het Rapenburg ge
sticht, gegrondvest op de
nieuwe ideeën van de broe
ders en zusters des Gemenen
Levens. Het St.Barbara-
klooster (tussen Breestraat en
Langebrug) was het eerste
(1441), met een gevelbreedte
van bijna 53 meter. Het inte
rieur moet verlucht zijn ge
weest met veel kunstwerken
van allerlei aard, een genot
voor het oog van een reli
gieuze mens maar een doorn
in dat van de vernielers die
bij de beeldenstorm te keer
gingen.
St. Barbara - klooster
Aan de overkant, de „c
zijde", lag toen ook het kloos
ter Roma, tussen Doelensteeg
en Groenhazengracht. Daar
resten ons slechts de beschre
ven herinnering en wat actes
van. Het derde kloostercom
plex was het Jacopinessen
(Dominicanessen) klooster op
de hoek van Rapenburg en
Nonnensteeg. Alleen de later
verbouwde kapel bleef enigs
zins gespaard. Het is nu het
hoofdgebouw van de univer
siteit. In de geschiedenis is
niets nieuw: in het begin der
16e eeuw nam de inflatie toe,
giften bleven uit, het aantal
kloosterroepingen daalde, de
religieuze geestdrift zakte tot
een laag pitje. Het St. Barba-
ra-klooster telde in 1507 nog
57 geprofeste zusters; veertig
jaar later was hun aantal ge
slonken tot 27. In 1566 wer
den de kloosters en kerken
voor het eerst geplunderd,
ook daarna nog, in 1572. De
overgebleven nonnen, van
hun have ontdaan, vluchtten
naar Brugge, naar het kloos
ter Engelendael. Het is nog
niet zo erg lang geleden dat
we, als roomsen, zongen:
„Eng'len, daalt met spel en
snaren". Maar toendertijd
was het al een heen en weer
gezweep: de roomsen zochten
een heenkomen naar het zui
den, terwijl vanuit Noord-
Frankrijk en Vlaanderen de
reformatorisch gezinden naar
de tegen Spanje in opstand
gekomen noordelijke provin
cies uitweken. De kost ging
ook voor de baat uit.
In die tjd woonden op het
Rapenburg al heel wat „aan
zienlijk ketters": Huych van
Alkemade, bijvoorbeeld, en
Arent van Duivenvoorde,
Jan Paets van Zandhorst en
Jacob Oom van Wijngaarden.
Anti-papisten volgens de
nieuwe orde. Cornelis van
Veen, daarentegen, een van
de vier burgemeesters van
Leiden, week als goed katho
liek uit naar Antwerpen in
1572 (nog voor de verovering
door de hertog van Parma in
'85), ofschoon enkele van zijn
kinderen al naar het protes
tantisme waren overgegaan.
Maar het St.Barbara-klooster
bleef ook na de „overname"
nog geruime tijd meespreken.
Toen in 1575, een jaar na het
ontzet van Leiden, de stich
ting van de universiteit in ijl
tempo (met het oog op de
verwachte onderhandelingen
met Spanje) werd doorgezet,
was het voormalige klooster
het nieuwe academiegebouw.
Daar formeerde zich op 8 fe
bruari 1575 een optocht als
een levende allegorie, een
aaneenschakeling van tafere
len die de nieuwe leer, de
wetenschap en de renaissan
ce, de wedergeboorte der
klassieke basisgedachten,
Maar het mooiste waren die grillige lindebomen; bekend tot in het buitenland. Hier het
Rapenburg met het academiegebouw in 1771.
verheerlijkten. Leiden was
een dergelijke „vorstelijke
intocht" al gewend: Karei V
en zoon Philips II (tegen
wiens roomse en staatkundi
ge dwingelandij alles gericht
was) waren op deze maniër
al binnen de stad welkom ge
heten.
Instituut voor
prinsen
Nog enige tijd bleef het,
St.Barbara klooster de nieu-'
we tijd dienen. Als Prinsen
hof. Daar kregen de jongens
van Willem van Oranje, die
in 1584 door de fanatiekeling
Balthasar Geraerds voor eeu
wig het zwijgen werd opge
legd, hun „wetenschappelijke
opleiding". Maurits leerde eï\
en hield er huis; gevolgd
door zijn broer Frederik
Hendrik (1593-1597). De laat
ste Oranje-prins die in het
Prinsenhof woonde was de
latere koning-stadhouder
Willem III. Die was negen
jaar toen hij aan zijn „gods
dienstige vorming" begon, en
aan de studie „goede manie
ren", geschiedenis, geografie
en Latijn. Toen Willem 12 ja
ren oud was was hield hij het
in 1662 in Leiden voor ge
zien. Hij hield zich liever be
zig met de Engelse troon en
met verborgen vriendjes en
zijn grote opponent Lodewijk
IV van Frankrijk.
Het is maar een greep uit de
Rapenburgse geschiedschrij
ving gedurende zes eeuwen,
zoals die door Lunsingh
Scheurleer cum suis aan een
select maar enthousiast lezer
spubliek is aangeboden. Er is
nog zoveel meer. Over Ra
penburgbewoner Boerhaave,
bijvoorbeeld. En over het
„Rapenburg mecenaat". Over
de „grote Leienaars", die zich
ook internationaal heel ge
makkelijk wisten te bewegen
in een aaneenschakling van
periodes. Lees maar eens
over behuizingen waar de be
woners schilderijen van Hals
verzamelden, of van Dou. Bij
hondenden hingen die mees
ters aan de wanden in de
prinsheerlijke optrekken aan
die typisch Leidse gracht.
Grapjes van Ruysdael en
Steen; te koop voor een
handvol daalders. Het Ra
penburg was er goed voor.
Dit nu voor het eerst be
schreven waterbolwerk, eens
opgezet als kering tegen oiï-
gewente overvallen en lasti
ge veroveringen door ijver
zuchtige opponenten uit de
buurt, mag nu een vredige
toekomst tegemoet gaan. In
een lange compositie van
klok- en tuitgevels, van tra-
tinctie van een tegenwoordig
vijfsterren-hotel. Het blijft in
elk geval de mooiste gracht
van Europa of daaromtrent.
Maar we hebben al zoveel
mooie grachten te verko
pen....
Scholen in Ter
Aar breiden uit
TER AAR Binnenkort zul
len er in Ter Aar 6 schoolloka
len worden bijgebouwd. De
minister van onderwijs en we
tenschappen heeft toestem
ming verleend voor deze
nieuwbouw.
De R.K. basisschool „De Vos-
seschans" zal uitbreiden met 2
leslokalen, 2 werklokalen en 1
speellokaal. De openbare ba
sisschool Het Kompas wordt
uitgebreid met 1 permanent
lokaal. Met deze ministeriële
toestemmingen is de huisves
tingsprocedure voor wat be
treft de Ter Aarse basisscholen
nagenoeg voltooid. Alleen de
protestants-christelijke basis
school „De Regenboog" wacht
nog op toestemming voor de
vervanging van de voormalige
kleuterschool door 2 perma
nente lokalen, huisvestings
procedure deed vorig jaar nog
al wat stof opwaaien toen di
verse voorstellen in bespre
king kwamen ter oplossing
van deze huisvestingsproble
matiek bij nagenoeg alle scho
len. Onder andere werd daar
bij ruiling van schoolgebou
wen en nieuwbouw van een
school overwogen. De oplos
sing is nu bij de bestaande
schoolgebouwen gezocht via
aanbouw. Het schoolgebouw
van „De Vosseschans" zal uit
14 klassen gaan bestaan, de
school Het Kompas zal 5 klas
sen gaan omvatten.
WARMOND Het gecoördineerd bejaardenwerk kan aan
slag met een full-time coördinator. De leden van de commii
maatschappelijk welzijn onderstreepten gisteren eensgezind nog
eens de medewerking aan het gecoördineerd ouderenwerk.
Warmond en Sassenheim voeren dat gekoördineerd ouderen
werk samen uit. Het werk zal wellicht voor één personeelslid
teveel worden, maar men wil starten met één fulltimer omdat
meer financieel nu niet haalbaar is. De koördinator zal proberen
in samenwerking met de bestaande verenigingen, stichtingen en
instanties die nu al voor de ouderen werkzaam zijn, het totale
ouderenwerk optimaal te laten functioneren.
Elkaar overlappende aktiviteiten zouden dan voorkomen kun
nen worden en eventuele zaken die nu nog blijven liggen kun
nen worden opgepakt. De coördinator heeft daarnaast een voor
lichtende en adviserende taak en kan ook daadwerkelijk steun
verlenen aan allerlei vrijwillers aktiviteiten. C. Vreeken (CDA)
noemde gisteren de verdeelsleutel voor de kosten niet gunstig
voor Warmond, omdat het aantal ouderen in Warmond relatief
hoog is en de verdeelsleutel mede daaraan gerelateerd werd. De
overige commissieleden noemden dat echter wel terecht.
(ADVERTENTIE)
Hebt u belangstelling voor de geschiedenis en de mo
numenten van Leiden en omgeving wordt dan lid van
de
Lidmaatschap 27,50 p.j. (Jeugdleden tot 25 jaar
20,-), giro 175228, waarvoor u het JAARBOEKJE en
gratis toegang tot de lezingen ontvangt. Bovendien
kunt u deelnemen aan excursies.
Adres:. Postbus 917, 2300 AX Leiden. Tel. 121418.
WASSENAAR/DEN HAAG De gekozen locaties aan
de Lagerweide heeft onze instemming omdat deze vol
doet aan vrijwel alle criteria die bij de locatiekeuze
voor woonwagencentra worden gehanteerd.
Met die opmerking heeft de provincie de bezwaren tegen de
vestiging van een woonwagenkamp in Wassenaar afgewezen.
Daaraan wordt toegevoegd dat er helemaal geen bedenkingen
meer bestaan, doordat de plannen voor de Noordelijke Randweg
bij Wassenaar van de baan zijn als gevolgd van de definitieve
tracévaststelling voor de provinciale weg 4 bij Valkenburg.
Aan de Ruigelaan, waar al sinds jaren woonwagens staan, zijn
drie standplaatsen gepland en in het plan Lagerweide acht. Vier
inwoners van Wassenaar maakten met name bezwaar tegen de
haast, die nu ineens achter de plannen wordt gezet „gelet op de
politieke besluiteloosheid in het verleden". Zowel provincie als
gemeente voeren daartegen aan dat Wassenaar officieel op 1 ja
nuari 1985 al diende te beschikken over twaalf standplaatsen en
er nu, een jaar later, dus zeker haast is geboden. Verlies aan pri
vacy, bedorven uitzicht, te verwachten overlast en aantasting
van het karakter van de woonomgeving worden door de provin
cie als niet ter zake doende argumenten van de hand gewezen.
Priksleewedstrijden
HOOGMADE Voor de jeugd van vijf tot twaalf jaar zijn er
morgen vanaf 14.00 uur priksleewedstrijden, 's Avonds vanaf
20.00 uur zijn er korte baanwedstrijden voor dames en heren
vanaf zestien jaar. Deze wedstrijd is alleen voor inwoners van
Hoogmade toegankelijk. Een en ander vindt plaats bij de ijsbaan
van Hoogmade.
BURGERLIJKE
STAND
Segijn, D. D. van der Kroef en A. K<
paan. H. van Dorp en J. H. vn Dijk, J.
M. van Velzen en M. K. M. Brugman.
salie d.v. A. Blom en P. K. Marijt, Corne
lia Elizabeth d.v. C. Zwanenburg en B.
den Hollander. Ava d.v. P. G. M. Nie-
vaart en M. van Steijn, Marlen d.v. A.
Blote. Maria Hendrika Elisabeth d.v. G.
J. Lustig en C. H. Rieraersma. Jessica
d.v. R. J. Cousins en A. A. M. van Dijk,
Cornelis Adriaan Pieter Willem, z.v. S.
Stokkel, Zofia. Elena d.v. M. W. Stenc-
hlak en A. Meijerman, Petra d.v. C. Kuijt
en W. van Duijn. Khalid z.v. Rosanne
Caroline d.v. M. D. Hafkemeijer en R.
Plantinga, Rick z.v. J. Peppelenbos en
J. van Duijn, Ronald Johannes Maria z
J. H. Hoogervorst en A. M. Verwer, J
en M. J. Ravensbergen, Nora d.v. "S. El
Kachati en F. Tagharbit, Gijs Iman z.v. I.
Padmos en E. E. van Woerden. Jeroen
Dirk z.v. D. van der Wijden en J. C. Ptii-
lippo. Stefan Laurens Samuel z.v. P.
Cerdijn en E Boekkooi, Richard Antoni-
us z.v. J. C. M. Hoefnagels en_l. p.
Schulze, Meivin Peters z.v. P. A. van
Oosten en-C. V. Knufman, Maria Louise
d.v. A. C. van der Linden en C. M. Prins,
Marije Alicia d.v. A. W. Barendse en C.
P. M. van den Burg, Jaël Roswitba
Overleden: W. C. M. van Liesdorik,
geb. 30-8-1965. vrl.. H. W. van Gennfe,
geb. 24-12-1919. man, C. de Boer^g^).
9-3-1890, vrl., geh. gew. met J. van Ros
se. P. J. Brandt, geb. 3-1-1986, vrl., M.
H. Oostveen. geb. 25-8-1896. vrl., g«h.
gew. met H. Bronsgeest. A. Yilmaz, geb.
2-1-1943, man, J. Nieuwenhuis, geb. 26-
2-1898, man, W. Vis. geb. 19-6-1888.
vrl.. geh. gew. met R. J. Jongman. M. H.
Los, geb. 12-6-1907, vrl.. geh. gew. met
W. van der Stoel. C. Blok. geb. 23-ie-
1926, vrl., echtgen. van J. van teeuwen.
H. C. J. van der Maat, geb. 4-12-1910.
man, T. H. Aanhaanen. geb. 6-4-1918.
man. D. Harlevelt, geb. 17-11-1921,
man, H. P. W. Gutteling, geb. 6-1-1908.
vrl., echtgen. van W. J. de Lange. M. J.
i Rijn. geb. 25-2-1921, vri„ echtgen.
A. G. Hilgersom, J. C. Kuijf, geb. 1-2-
1922, man. L. Harting, geb. 21-12-1899,
man, M. J. van Tol, geb. 4-5-1901, /nan,
A. J. van de Water, geb. 16-7-1893.
man. C. Schenkeveld, geb. 16-5-1897,
vrl., geh. gew. met F. van Dorp, E. M.
van den Oever. geb. 31-8-1980. vrl.. A.
Moes. geb. 22-4-1931. vrl.. echtgen. van
J. Mennema. A. van Meteren. geb. 2-8-
1896 man. M. H. Ober, geb. 1-8-1908,
vrl., A. J. Boss. geb. 4-1-1933. man. -J.
A. van Diest, geb. 9-8-1914, man.
Gehuwd: G. P. Heemskerk èn Y. A. 'd.
van Velzen. A. H. Drost en D. I. Galama,
M. S. T. van Leeuwen en E. E. Verdonk.
