„Met een stuk hout
op het hoofd geslagen"
DE ZAAK-KING KONG IN VOGELVLUCHT
Acht jaar en zes maanden geëist
voor poging tot doodslag
EeidócSoivtcwt
rote angst
""lEngelsche
"i-egeering
n eenigerlei
)pzicht
S e kwetsen"
Graham Greene krijgt
Orde van Verdienste
Werkgroep adviseert
verzelfstandiging
Staatsdrukkerij
a 4 BINNENLAND/BUITENLAND
DINSDAG 11 FEBRUARI 1986 PAGINA S
159J
8i j Vervolg van de voorpagina)
44J
273.&EN HAAG De Neder-
226j ndse regering heeft zichf
»er intensief met de zaak-'
87; ing Kong bemoeid, omdat
6i,i e reputatie van prins Bern-
167.1 ard op het spel stond. In fe-
7®j -uari 1945 waren er vrijwel
1951 pÜjktijdig in een aantal En-,
435( ilse kranten berichten ver-
33.7 ihenen over een Nederland-
79.7c dubbelspion, die door los-
65'ppigheid van (de staf van)
,53) rins Bernhard, lucht had
74 j unnen krijgen van de voor-
47J enomen luchtlanding bij
383! rnhem (codenaam „Opera-
285-t on Market Garden").
Sommige Amerikanen veron-
erstelden dat Montgomery
1 eze berichten gelanceerd had
m op die wijze het Arnhem-
ihe échec op de Nederlanders
slf af te schuiven. Aangezien
nu niet bepaald een sympa-
214 00 lie bestond tussen Montgome-
123.00w en den Prins zou de Maar-
chalk op deze wijze Z.K.H.
og eens een flinke hak heb-
135 00 en kunnen zetten", legt kolo-
8200 el Einthoven uit aan premier
130oo eel.
oorts wijst hij erop dat Ne-
0^ erland aanvankelijks niets
3900 ad kunnen doen dan „slechts
450.00(eer zwakjes dementeren" (of-
nooeo icieel ontkennen). Immers,
I72SM ^ong bevond zich op dat
Onq noment in handen van de En-
33500 eisen en die weigerden bo-
3930 endien het rapport van hun
0"® rerhoren ter beschikking te
tellen Na de oorlog wilde de
179801 egering de waarheid aan het
11100 icht laten komen tijdens de
38 W echtszaak tegen Lindemans,
ai?» 'ie beschuldigd werd van heu-
146 00 en met Duitsers en het
57 00 'erraad van een groot aantal
630 00 verzetsstrijders.
8350
'qj? laar hoewel Einthoven en
382 508 n Centrale Veiligheidsdienst
966 08 Je latere BVD) zich tot het ui-
- erste inspanden om de zaak
'mm eer sne' ,,rijP te ma^en voor
JJjJ e zitting", gebeurde er niets.
730 00 )en Haag en Den Bosch, in
295 00 velke beide steden King Kong
216" evangen had gezeten, konden
et niet eens worden over de
116 50 "Taa6 -w'e bet proces zou krij-
75 001 «tn".
"Ó(J Te laat
353.50 pn juli 1946 was het te laat.
ristiaan Lindemans over-
in een ziekenhuis te Den
laag. Tot overmaat van ramp,
Ithans voor de regering, was
dood (moord of zelf-
rd?) omgeven met zoveel
iheimzinnigheid dat „de oude
verhalen" weer opdoken, on-
ber meer in het weekblad
ABC. zoals jonkheer mr. P.
37 7 jix, kabinetschef van premier
32,0 teel. ontdekte bij zijn kapper.
16J Sinthoven, die daarop werd
ingesproken, adviseerde een
genoffensief te starten,
'aarom zou men een gezag
hebbende en respectabele Ne-
lerlandse krant (Algemeen
landelblad) niet een waar-
ieidsgetrouw artikel in han-
len spelen? Premier Beel ging
akkoord, nadat hij de ge
wraakte Engelse persberichten
ponder ogen had gehad.
Maar toen kwam Londen met
iet aanbod van een gemeen-
chappelijke verklaring. Den
laag ging daar gretig op in,
imdat zij hoopte dat op die
nanier ook de Engelse kran-
f/Jten de zaak recht zouden zet-
61 i/iten. „En het ging hier toch ook
613/4 n hooge mate om te voorko-
®23/l nen dat de Engelsche ge-
3g5/ ichiedschrijving het Arnhem-
457/ iche échec zou toeschrijven
261/iaan Nederlandsch verraad,"
1431/ üdus Einthoven. Hij maakte
v>t ien ontwerp-verklaring, waari
n onder meer werd gesteld
lat Lindemans „pas eenige da
l/gen na den 17den September
944 (luchtlanding bij Arn-
lem) voor het eerst op het
loofdkwartier van den Bevel-
Iebber der Nederlandsche.
trijdkrachten is verschenen",
laarmee gingen de Engelsen
kkoord. De onschuld van
rins Bernhard was dus aan-
etoond! Er stond vast dat de
,tenLEngelschen geen enkele aan-
mel wijzing hadden omtrent enig
i£ja-Verband tussen King Kong en
eei{ Arnhem", schrijft Einthoven.
Misschien dat Londen dit ook
nzag, want op 8 januari 1947
0 e deelde ambassadeur Bland in
Lkz<een persoonlijk schrijven aan
n0 irins Bernhard mee dat zijn
>rig ^gering bij nader inzien
„geen nuttig doel gediend zag"
mtjmet een gemeenschappelijke
eze verklaring.
ggd Hierna voelde men zich in Ne-
wa derland vrij om het Algemeen
;n(j Handelsblad te verzoeken het
^en|artikel over King Kong alsnog
<j(te plaatsen. Maar ook daarbij
e oJmocht niet alles onthuld wor-
ruil -^et spreekt vanzelf dat
jpe Been publicatie onzerzijds ook
zjC maar in eenigerlei opzicht
eiij «wetsend mag zijn voor de
bj Engelsche Regeering of Haar
7est 0rganen", aldus Einthoven. De
isse Sev°lgen zijn ernaar: bijna
elijk Veeftig jaar later is de zaak-
oe, King Kong nog steeds in staat
eek zeer vee^ st°f te doen opwaai-
f 41En
DEN HAAG Het BVD-
dossier, dat vandaag open
baar is gemaakt, bevat
weinig gegevens over de
dood van Chris Linde
mans, alias King Kong.
Slechts uit een ooggetui-
genverklaring die aan de
stukken is toegevoegd
blijkt iets verrassends.
Lindemans zou, na vergif
te hebben ingenomen,
door één van de broeders
in de ziekenzaal van de
Scheveningse strafgevan
genis met een stuk hout
bewusteloos zijn geslagen.
Volgens een verklaring van de
politieke delinquent John
Henry Mair, die in juli 1946 op
de ziekenafdeling van de cel
lenbarakken in Scheveningen
was gebracht, heeft hij de hele
toedracht op 18 juli gezien.
„Daar werd op zeker moment
Christiaan Antonius Linde
mans binnengebracht. Een
verpleegster genaamd (Tine
ke) Onder de Linden bemoei
de zich in het bijzonder met
hem. Op zekere dag kwam
deze verpleegster op de zaal
met onder haar schort een
froot aantal Luminaltabletten.
én gedeelte van deze tablet
ten zijn Lindemans toege
diend".
„Er kwam evenwel ook een
gedeelte van de tabletten op
het bed terecht. Deze heb ik
mij toegeëigend. De tabletten
zijn een zeer sterk slaapmid
del. Terwijl de zusters bij het
bed zaten, viel Lindemans in
slaap. Ik heb toen aan een zie
kenbroeder verteld dat iets
niet goed was met Lindemans.
Deze broeder heeft adjunct-di
recteur Douwes gewaar
schuwd die nog naar Linde
mans is gaan kijken. Even
daarna kwam zuster Onder de
Linden met een groot aantal
flesjes op een dienblad in de
zaal. De flesjes werden op tafel
gezet. Een verpleger, die niet
werkzaam was op de afdeling
waar ik verpleegd werd en
Van der Touw heette, kwam
daarna op de zaal. Hij had een
klein flesje bij zich waarvan
hij de inhoud in de mond van
Lindemans heeft gegoten. Zus
ter Onder de Linden vroeg
vervolgens aan Van der Touw
hoe lang het kon duren. Waar
op deze antwoordde: ongeveer
anderhalf uur".
„Daarna gingen beiden weg.
ziekenhuis
Zuidwal
werden
opgenomen
waar
Lindemans
twee dagen
later stierf.
Lindemans begon te kreunen.
Ik belde de dokter. Kort daar
na ging Lindemans in zijn bed
staan waarna een aantal zie
kenbroeders binnenkwamen.
Eén van hen heeft toen Linde
mans met een stuk hout, een
onderlegger van een ledikant,
op zijn hoofd geslagen. Door
deze slag raakte Lindemans
buiten kennis en werd op een
brancard gebonden. Een zuster
,heeft mij verteld dat er lijk
schouwing op Lindemans
heeft plaats gehad. Volgens
berichten in Haagse Couran
ten zou Lindemans opgeruimd
zijn op last van binnen- of bui
tenlandse autoriteiten. Dou
wes, de adjunct-directeur, zei
tegen mij dat ik moest zwijgen
en dat ik, als ik mij aan deze
Niet normaal
De rapporteur van deze ver
klaring, de inspecteur van het
politiecorps van Franeker, J.
Huisman, hecht weinig waar
de aan de verklaring van
Mair. Hij doet het verhaal af
met de opmerking, „De man is
niet normaal". Het hoofd van
de Centrale Veiligheidsdienst,
kolonel L. Einthoven, oordeel
de echter anders over de ver
klaring van J.H. Mair. Hij stel
de in een brief aan de procu
reur-generaal te Leeuwarden
op 6 september 1947 dat het
verhaal grotendeels op waar
heid berust.
Wel schrijft hij: „Het is moei
lijk een zuiver beeld van de
zelfmoord te krijgen, aange
zien Lindemans verpleegd
werd op een zaal waar gedeti
neerden lagen die een storing
in hun geestesvermogen had
den. Deze kunnen niet als vol
waardige getuigen beschouwd
worden. De mededeling van
Mair dat Nederlandse autori
teiten of instanties erbij gebaat
zouden zijn als Lindemans ge
liquideerd werd, berust vol
gens het hoofd van de Centra
le Veiligheidsdienst „meer op
fantasie dan op werkelijk
heid".
Ook is een afschrift van het
Bureau Nationale Veiligheid
opgenomen over de ingewon
nen informatie bij het Hoofd
bureau van de politie in 's-
Gravenhage. De hierin opge
nomen gegevens voegen ech
ter niets toe aan de al bekende
feiten. „Op maandag 22 juli
1947 kreeg de recherche te 's-
Gravenhage een mededeling
van de Officier van Justitie al
hier dat op donderdag 18 juli
een tweetal personen, te weten
Christiaan Antonius Linde
mans en Adriana Christina
Onder de Linden, vergif heb
ben ingenomen waarop Linde
mans op zaterdag 20 juli is
overleden en Onder de Linden
ernstig ziek in het ziekenhuis
Zuidwal is opgenomen".
Chris is onschuldig
Uit het door de recherche in
gestelde onderzoek blijkt dat
Lindemans en Onder de Lin
den in hun prille jeugd vrien
den waren, die elkaar in de
strafgevangenis weer ontmoe
ten. „Zij raakten verliefd op
elkaar. Omdat Lindemans op
18 juli weer naar zijn cel terug
zou moeten, betekende dit op
nieuw een scheiding tussen de
geliefden". Wat er zich daarna
heeft afgespeeld is niet precies
bekend, maar beiden hebben
in ieder geval vergif (een
groot aantal slaaptabletten) in
genomen. Op de zaalmuur zou
Onder de Linden nog hebben
geschreven „Chris is onschul
dig", terwijl Lindemans op de
zelfde muur hieraan de woor
den „Weg met het communis
me", „Leve Engeland" en
„Leve de koningin" zou heb
ben toegevoégd.
Meer gegevens over de ge
beurtenissen die in juli 1946 in
de strafgevangenis van Sche
veningen een einde maakten
aan het leven van King Kong
zijn niet te vinden. Het dossier,
dat veertig jaar geheim is ge
houden, blijkt, zeker wat de
dood van Lindemans betreft,
wel een zeer schamele inhoud
te hebben.
KBPT. sratc argJU:
IXÖ Bit: *04*1 (Hi4). 8CS.8105
Terpleegd® «b OnfiefMnie«rte %rl«vai aan *m>Uee*m
M.t® da d 4 b «o fomnewte» word® niet eenden 1*2 «n -
Toorn >■"-—■«" IN dm brief ÏOSTZSGLS *n COUPONS aogan KIE7 «orden
«aroald «taan: op hat adraa aar da toegetand® - De toeimdlnt M14
Toortmm. geachladt par POSTTISSEL. De
Teroordealdm Bogen »Mr ontalag alecht*
Het «drea la: AJN NoIn hepaalda geraJlen «n ala regel IOZ7
toot aankoop Tan eantlna&rtlkelm orar de
CEVAi.-E.IS tetoageaondan geld® beschikken.
fOJtoYJiJTGUOEDC 562C. 1_6A-
1.3280. '4J-P219
StStt. Strafgeraagola.
Uwt Koninklijke Hoogheid,
Uae rechtvaardigheid kermende durf ik U nogacnla te achrljr®.
ozd. weet b® lk al geheel linke Ter land, am be® gesicht. Ik
ben tonder dat ik late heb, uit het Ziekenhuis te Gmt afgehaald
ik la behandeling was en waar alj da wertakerlag «aa gager® door
Proffetaor de Buscher dat hij kon gmasan. Ik be» hier nu «eer eenige
tijd ln Breda tonder behandeling (poeders roer pijn) naar warder niets.
Ik vraag tl nognaals ik meek O er® noet ik sterren laat mij oebrmg®
jut «IJ niet tooala nu geheel alle® opgesloten weg kwijn® "nt O
begrijpt «at in «ij «pat na bijna 6 Jaar woor de bewrtjdlng n
Holland daarna eenige «aandm «et tJ te inei te hebb® gewerkt tonder
tooala et tarwijl lk alle geheiaan nn O wan de Brgelaeha Cmando'a
wiet te hebb® werrad® al tegt «m dat, lk heb bewat® dat het «let too
la. Zk wraag u Targeting woor wat lk gedaan heb In Jprll 19U. Dat
wat ln t® wlaag wan 7era tandt wwrbljaterlng andat lk op pmt stond m
alles ta warllat® «at ik op de wwreld had «at lk liafhad.
Ik wraag u laat «ij bahandal® toodat ik als lk woor «ijn rwchtert
ooet km® te staande te «oord kan ataan m niet als laralld#. fit laat «ij
niet lange alle® opgealotm. Dn Cnaraal in Thgeland ln G®t hadden
«ij ock gelegd dat lk niet «eer alle® tou werden opgesloten. Stuur «ij
Kap de Jmg of Kap de Graaf «aar ik ook werschill®de ding® kan wartall®
dia nog wan belang lijn. Hop®dc dat O aljn Terroek «Ut woldo®
mderteeken lk, denkende
Vanuit de strafgevangenis in Breda schreef Lindemans een brief
aan prins Bernhard waarin hij vraagt om een geneeskundige be
handeling en om vergeving voor het verraad in april 1944.
DEN HAAG Het van
daag vrijgegeven, vijfhon
derd pagina's dikke BVD-
dossier over de in de oor
log werkzame dubbel
spion Christiaan Linde
mans, alias King Kong,
bevat een uitgebreid rap-
fiort van de Centrale Vei-
igheidsdienst (de voorlo
per van de BVD), geda
teerd 2 augustus 1946. Het
rapport is gebaseerd op
vele getuigenverhoren en
verhoren van Lindemans
zelf. In chronologische
volgorde wordt een over
zicht gegeven van wat in
middels „De zaak-King
Kong" is gaan heten.
Christiaan Lindemans werd op
24 oktober 1912 in Rotterdam
geboren. Zijn beroep was auto
monteur. De bijnaam King
Kong, die hij als spion ge
bruikte. kreeg hij al in 1934
toen hij roeilessen nam. Zijn
roeitrainer noemde Linde
mans naar de legendarische
reuze-aap (uit de gelijknamige
film) vanwege diens forse en
behaarde gestalte.
Lindemans werkte bii zijn va
der in de garage. Bij net bom
bardement op Rotterdam in
mei 1940 werd deze garage ge
heel verwoest waarna Linde-
mans werkloos werd. Via een
kennis vernam hij dat er in
Frankrijk geld te verdienen
was als chauffeur voor de
Duitsers. In juli 1940 ging hij
in Frankrijk voor de Duitse
luchtmacht werken. Met een
tankwagen verzorgde hij ben
zinetransporten. In Lille leer
de Lindemans een meisje ken
nen, Gilou, met wie hij ging
samenwonen. Via Gilou en
haar familie kwam hij in het
verzetswerk tegen de Duitsers
terecht. Met zijn wagen bracht
hij vele mensen naar onbezet
Frans gebied. In maart 1941
besloot hij zijn chauffeurswerk
voor de Duitsers neer te leg
gen en zich geheel aan de ille
galiteit te wijden.
Borgsom
Gedurende de volgende jaren
verrichtte Lindemans veel
werk voor verzetsgroepen in
Frankrijk, België en Neder
land. Hij hielp onder meer ge
allieerde piloten en andere
vluchtelingen ontsnappen. Hij
bouwde in die periode tal van
contacten met verzetsstrijders
op. In december 1942 arres
teerden de Duitsers hem in
Frankrijk, maar in april 1943
lieten ze hem wegens gebrek
aan bewijs weer los.
Begin 1944 werd Lindemans'
broer Henk (die ook actief was
in het verzet) door de Duitsers
gevangen genomen. In Brussel
ontmoette Christiaan Linde
mans een NSB'er, Willem van
der Meer, van wie hij vernam
dat zijn broer voor een borg
som van 10.000 vrijgekocht
zou kunnen worden. Aange
zien Lindemans niet over zo
veel geld beschikte kwam Van
der Meer met het voorstel hem
met de Duitsers in contact te
brengen. Als Lindemans zijn
diensten aan de bezetter zou
aanbieden, zou hij eveneens de
vrijlating van zijn broer kun
nen bewerkstelligen, aldus
Van der Meer.
Via Van der Meer maakte
Lindemans begin maart 1944
kennis met Cornelis Verloop,
een Nederlander die voor de
Duitse inlichtingendienst
werkte. Deze bracht Linde
mans vervolgens in contact
met de chef van de Duitse in
lichtingendienst Giskes, wiens
hoofdkwartier in Driebergen
stond. Giskes zag wel wat in
Lindemans, die zich bereid
toonde inlichtingen te ver
strekken in ruil voor de vrijla
ting van zijn broer. Toen Lin
demans tezelfdertijd vernam
dat ook zijn vriendin Gilou
(die van hem een baby ver
wachtte) gearresteerd was, was
de wens ook haar vrij te krij
gen voor hem een reden te
meer met de Duitsers in zee te
gaan.
Het oude ziekenhuis aan het Westeinde in Den Haag, waar de
Duitsers King Kong, nadat hij gewond was geraakt, naar lieten
overbrengen met het oogmerk dat hij zich daar door mensen uit
het verzet zou laten „bevrijden". Volgens afspraak met de Duit
sers heeft hij die verzetsmensen vervolgens verraden. Velen van
hen zijn later gearresteerd.
Ziekenhuis
Terwijl Lindemans goede con
tacten met de verzetsbeweging
bleef onderhouden, verried hij
vele namen aan de Duitsers
alsmede een aantal ontsnap
pingsroutes voor geallieerde
piloten en anderen. Op 11 mei
1944 werd Lindemans in Rot
terdam door een Duitser, die
hem niet vertrouwde, in de
borst geschoten. Nadat hij dui
delijk had kunnen maken dat
hij voor Giskes werkte, werd
Lindemans door de Duitsers
als zogenaamde gevangene
naar de Scheveningse strafge
vangenis gestuurd.. De inlich
tingendienst van Giskes be
raamde toen het plan om Lin
demans naar het ziekenhuis
Westeinde in Den Haag te la
ten overbrengen. De vrij licht
gewonde dubbelspion moest
daar contact opnemen met
mensen uit het verzet (onder
wie zijn tweede broer Jan) en
hen verzoeken hem uit het
ziekenhuis te bevrijden. Dit
geschiedde inderdaad, en met
succes, waarna Lindemans
echter alle namen van zijn be
vrijders aan de Duitsers door
speelde. Velen van hen wer
den later gearresteerd.
Lindemans kwam verder op
krachten bij een familie in het
Belgische Mechelen. In de vol
gende zomermaanden had
Lindemans vanuit België veel
contact met de Duitse inlich
tingendienst. Hij had van Gis
kes opdracht gekregen, infor
maties over het Belgische ver
zet in te winnen, alsmede te
trachten plannen voor geal
lieerde invasies in België aan
de weet te komen. Intussen
werkte hij mee aan de bevrij
ding van België, die begin sep
tember 1944 plaatsvond. Hij
doodde zelfs enkele Duitsers
en ontving daarvoor van het
georganiseerde verzet een cer
tificaat met dank voor de be
toonde diensten.
Eindhoven
Op 12 september kreeg Linde
mans van een in België werk
zame functionaris van de Brit
se inlichtingendienst (kapitein
Baker) de opdracht, naar het
nog bezette Eindhoven te gaan
om daar contact te zoeken met
de illegaliteit en melding te
maken van de opmars der ge
allieerden. Op 14 september
werd Lindemans bij Valkens-
waard door Duitse militairen
aangehouden, maakte zich
echter bekend als één der
hunnen en werd vervolgens
naar het hoofdkwartier van de
Duitse inlichtingendienst in
Driebergen gebracht. Giskes
was daar niet aanwezig, maar
aan enkele andere Duitse offi
cieren vertelde Lindemans dat
er op 16 september een geal
lieerde luchtlanding bij Eind
hoven zou plaatsvinden en dat
er ook acties werden voorbe
reid voor het gebied „tussen
Rijn en IJsselmeer" óf „ten
oosten van de Rijn bij Kleef".
Op 16 september werd Linde
mans vanuit Driebergen naar
Eindhoven vervoerd waar hij
zich meldde bij de illegaliteit.
Een politie-inspecteur die in
het verzet zat vertrouwde Lin
demans echter niet, sloot hem
op in een kelder en haalde
hem daar pas op 19 september
uit, toen Eindhoven geheel be
vrijd was. Het wantrouwen
van de politieman was gewekt
doordat hij een waarschuwing
tegen Lindemans had ontvan
gen van kapitein Kas de
Graaf, die in Brussel werk
zaam was bij de staf van de be
velhebber der Nederlandse
Strijdkrachten, Prins Bern
hard.
Vanuit Eindhoven werd Lin
demans overgebracht naar
Leuven waar hij door functio
narissen van de Britse inlich
tingendienst werd verhoord en
vervolgens naar het hoofd
kwartier van prins Bernhard
waar hij eveneens werd ver
hoord. Na deze verhoren,
waarbij Lindemans zeer ge
loofwaardig overkwam als
verzetsstrijder en spion die
werkte voor de goede zaak,
bleek dat men geen verden
kingen tegen Lindemans meer
koesterde. Begin oktobér werd
hij voorgesteld aan prins Bern
hard, die hem op 15 oktober
verzocht nog een missie naar
Eindhoven te ondernemen. Op
21 oktober maakte Lindemans
Arrestatie
Inmiddels hadden de geal
lieerden de voor de Duitsers
werkende spion Cornelis Ver
loop (de man die Lindemans
in contact had gebracht met de
Duitse inlichtingendienst) ge
arresteerd. Op 26 oktober ver
telde Verloop tijdens een ver
hoor dat Lindemans eveneens
als Duits agent werkzaam was.
Twéé dagen later, op 28 okto
ber, lokte de staf van prins
Bernhard Lindemans naar het
Brusselse hoofdkwartier, waar
men hem arresteerde. Vervol
gens maakte Lindemans als
gevangene van de geallieerden
een lange zwerftocht: gevan
genissen in Brussel en Londen,
de strafgevangenis te Den
Bosch, een ziekenhuis in Gent,
de „koepel" te Breda en de
strafgevangenis te Schevenin
gen. Op 20 juli 1946 overlijdt
Lindemans aan de gevolgen
van een twee dagen eerder in
genomen dosis gif.
DEN HAAG Acht jaar en
zes maanden cel eiste de pro
cureur-generaal maandag voor
het gerechtshof in Den Haag
tegen de 22-jarige J. S. (Stitse-
laar) uit Rotterdam. Voor het
medeplegen van een poging
tot doodslag was S. door de
rechtbank in Rotterdam eer
der tot acht jaar gevangenis
veroordeeld. S. ging in hoger
beroep, omdat hij de straf te
lang vindt. Zijn minderjarige
maatje M. R. werd immers tot
acht maanden tuchthuis ver
oordeeld. Ter zitting werd S.
echter uitgelegd dat dat het
langste is wat een mindeijari-
ge kan krijgen.
S. verkrachtte op 20 december
1983 in Spijkenisse een 50-jari-
ge vrouw. Zij had hem voor
die tijd het een en ander op
seksueel gebied toegestaan,
maar die avond moest zij niets
van S. hebben. Toen hij haar
toch tot gemeenschap dwong,
gaf zij S. aan. Bij zijn aanhou
ding riep S. al dat er wat voor
haar zou zwaaien.
Op 14 oktober 1984 bezocht S.
de vrouw, nu samen met de
mindeijarige vriend. Het con
tact tussen hem en haar was
inmiddels wat bijgesteld. Tij
dens het bezoek wilde de
vrouw de verkrachting uitpra
ten. S. werd woedend, sloeg
haar en draaide een telefoons
noer om haar nek. R. hield
neus en mond van de vrouw
dicht. De vrouw gaf al spoedig
geen kik meer en de vrienden
verlieten het huis. Later kwa
men ze terug en constateerden
dat de vrouw dood was. Door
pillen bij het slachtoffer naar
binnen te werken probeerde
het tweetal nog zelfmoord te
suggereren.
Volgens het sectierapport van
dr. Zeldenrust is de dood inge
treden door acute alcoholver
giftiging en voedsel in de
luchtpijp. Daarom veroordeel
de de Rotterdamse rechtbank
S. voor het medeplegen van
een poging tot doodslag en niet
voor doodslag.
Volgens zijn raadsman had S.
de vrouw helemaal niet willen
doden, maar wilde hij haar al
leen de mond snoeren. Verder
wees hij erop, dat de vrouw
zijn cliënt in verwarring had
gebracht door hem eerst wel
en later geen sex toe te staan.
De advocaat zei dat er voor de
rechtbank acht jaar cel wegens
moord was gevorderd en dat
zijn cliënt voor poging tot doo-
slag tot dezelfde acht jaar was
veroordeeld. Door die acht
jaar op te leggen, wordt S. ei
genlijk toch voor moord ge
straft, aldus de raadsman.
Uitspraak 24 februari.
LONDEN De Britse
schrijver Graham Greene is
door de Britse koningin Eli
zabeth II opgenomen in de
Order of Merit. (Orde van
Verdienste). Euan Cameron,
de directeur van Greene's
uitgeverij Bodley Head in
Londen, zei in een reactie op
het nieuws: Zijn familie is
opgetogen en wij zijn zeer
opgewonden.
De nu 81-jarige Greene, die in
de Franse stad Antibes woont,
zei bij zijn 80-ste verjaardag
over zichzelf: Ik denk dat ik
een van de goede schrijvers
ben, maar „groot" is een te
sterke uitdrukking. Als men
denkt aan Balzac, Tolstoy of
Dickens, geloof ik niet dat
enig hedendaags schrijver van
zichzelf kan zeggen dat hij van
dat formaat is.
De Order of Merit is een spe
ciale onderscheiding, die
slechts 24 mannen of vrouwen
op hetzelfde moment kunnen
dragen. Zij geldt als een per
soonlijke gift van de monarch.
De onderscheiding werd in
1902 ingesteld door koning Ed
ward VII, en geniet vanwege
haar exclusiviteit veel meer
aanzien dan het ridderschap,
hoewel er geen titel of geld
prijs aan verbonden is.
De beroemde verpleegster Flo
rence Nightingale was de eer
ste vrouw die de onderschei
ding verwierf; overigens is tot
nu toe slechts vier vrouwen
deze eer te beurt gevallen. De
laatste van hen was de Indiase
non Moeder Teresa die, omdat
ze geen Brits staatsburger was,
in 1983 erelid van de Orde
werd.
Greene zei onlangs tegen een
journalist dat hij zelf The Ho
norary Consul (1973) als zijn
beste roman beschouwt. Gree
ne heeft sinds 1929 48 boeken
gepubliceerd, waarvan 23 ro
mans. Een filmscript dat Gree
ne in 1944 schreef werd vorig
jaar als meest recente roman
rd on<
i Man.
Geen krant ontvangen Bel
tussen 18.00 en 19.00 uur, za
terdags tussen 14.00 en 15.00
uur, telefoonnr.071 -122248 en
uw krant wordt nog dezelfde
avond nabezorgd.
DEN HAAG De Staatsdrukkerij/Uitgeverij (SDU)
snel mogelijk een particulier bedrijf worden. De departe
moet zo
departementen
en andere rijksoverheidsorganen behoeven hun druk- en uit
geef werk dan niet meer aan de SDU op te dragen. Anderzijds
vervalt daarmee voor de SDU het verbod om op de particuliere
markt te opereren.
Dat is de kern van een rapport van de werkgroep privatisering
SDU, dat binnenkort aan opdrachtgever staatssecretaris Van
Amelsvoort van Binnenlandse Zaken zal worden uitgebracht
De ministerraad zal op korte termijn een principebesluit over
het privatiseringsvoorstel nemen, zo werd gisteren bekendge
maakt. Een stuurgroep die de privatisering moet voorbereiden
zal vooral op de financiële en personele gevolgen moeten letten.
De werkgroep heeft twee privatiseringsmogelijkheden bestu
deerd. Dat zijn uitbesteding van werk en volledige verzelfstan
diging. Het onderzoeksbureau Van de Bunt heeft beide moge
lijkheden onderzocht. Ook is het economisch en bedrijfsmatig
functioneren van de SDU onderzocht. Op grond daarvan beveelt
het bureau verzelfstandiging aan. Zowel het overheidsbelang als
dat van tie grafische industrie en uitgeverijen is daarmee het
beste gediend, aldus het rapport. Bij de Staatsuitgeverij, met een
omzet van 200 miljoen gulden per jaar, werken 1150 mensen.
