„Ik ben er voor het randgebeuren,
de spelers zijn er om te spelen"
Volgend seizoen moet
ik weer de oude zijn'
K F.ES VAN DE WERELD WEIGERT
FIETS AAN DE WILGEN TE HANGEN
sport leiden eckbceoivuwt
JAN EVERT VEER, TRAINER/COACH VAN DE ZIJL/LGB:
Opzienbarend?
Er werd zaterdag dus toch
nog officieel gevoetbald in de
Leidse regio. Op het Quick
Boys-terrein mocht de Kat-
wijkse jeugd aantreden en op
de Leiderdorpse Bloemerd
kwam het standaardteam van
RCL succesvol in actie tegen
Marken. Gezien veldgesteld-
heid en weersomstandigheden
opzienbarende gebeurte-
Zo t
i wij.
Bagger (2)
Hoewel: om opzienbarend te
kunnen zijn, moet een ge
beurtenis toch in ieder geval
„gezien" zijn. En dat nu gaat
voor het treffen tussen RCL
en Marken nauwelijks op.
Minder dan honderd toe
schouwers bij een wedstrijd
op het hoogste amateurni
veau. Opzienbarend?
„Ja", zo beslissen wij van deze
rubriek.
Het is opzienbarend dat de
KNVB nog altijd meent
slechts rekening te moeten
houden met de toestand van
de velden.
En niet met de toestand van
voetballers en toeschouwers.
Theo
De basketballers van Leiden,
zo zullen de lezers van Hut-
spo(r)t zo langzamerhand wel
weten, hebben het niet ge
makkelijk. En alsof de club
het nog niet zwaar genoeg
heeft, kreeg Leidens trots
welke Leidse club maakt im
mers zoveel furore in de na
tionale sportwereld? ander
halve week geleden nog eens
een extra tegenslag te ver
werken: center Bert Kragt-
wijk brak in de ontmoeting
tegen Greyhounds zijn knie
schijf en zal (waarschijnlijk)
voor de rest van het seizoen
zijn uitgeschakeld. Voor de
toch al smalle basis van Lei
den een niet te onderschatten
aderlating.
Zo voelde Theo Huigsloot het
ook. Huigsloot, bij het Leidse
basketbalpubliek beter be
kend als de man die de teams
aan het publiek voorstelt,
wierp zich een week geleden
op als grafredenaar bij uit-
Opzienbarend?
stek. Met een lichte trilling in
zijn stem deed hij het publiek
voor het begin van de ont
moeting tegen Orca 's kond
van het zeer gevoelige verlies
voor basketballend Leiden.
Bijna met tranen in de ogen
en met omfloerste stem bood
Huigsloot voor de zekerheid
alvast namens Leiden zijn ex
cuus aan voor de onafwend
bare nederlaag.
Theo (2)
U kent allen het vervolg van
het verhaaltje. Zelden zal een
ploeg zo door Leiden de Vijf
Mei hal zijn uitgespeeld als
Urk, afgelopen zaterdag.
Een 109-60 overwinning die
de redactie van Hutspo(r)t on
middellijk aan het denken
zette. Hoe belangrijk zou de
toespraak van Theo zijn ge
weest? In hoeverre zou Urk
in slaap zijn gesust door het
verhaaltje van Theo dat BS
Leiden zo nadrukkelijk in de
rol van „underdog" had ge
bracht? En: zou Theo's act ook
de woensdag na de zaterdag
tegen Urk nog helpen? Nu
niet met Orca's, maar met
Den Helder als tegenstander?
Uiterst benieuwd meldden wij
ons die avond in de Vijf Mei
hal. Om daar een kleine twee
uur later blij gestemd weer te
vertrekken. Zelden zagen wij
het wederom winnende Lei
den zo gemotiveerd, zo
wilskrachtig, zo karaktervol
in actie-
Nee, Theo, je kan tevreden
zijn-
Cadeau
Overigens: Bert Kragtwijk
mag dan door spreekstalmees-
ter Theo Huigsloot al vrijwel
ten grave zijn gedragen,
Kragtwijks ploeggenoten heb
ben hun steunpilaar nog lang
niet opgegeven. Dus werd de
met een gipsen knie opgeza
delde Kragtwijk al snel na
zijn ongelukkige valpartij
door zijn makkers verblijd
met een heus cadeau.
Naar Wij van Hutspo(r)t heb
ben horen verluiden was Bert
Kragtwijk reuzeblii met z'n
„walkman
Bagger (1)
overeenkomsten met een
Turks modderbad. Reden om
afgelopeq donderdag aan de
bel te trekken. De Meerbur-
gers deponeerden een protest
brief bij de bestuurderen van
Zoeterwoude op tafel. Vooraf
gaand speelden de Rijndijkers
een potje voetbal voor het ge
meentehuis om aandacht op
hun problemen te vestigen.
Geen jeugd en geen prestaties,
dat zijn volgens de zwartwit-
ten de problemen waar de
vereniging mee te kampen
krijgt.
De trainers van de zaterdag
en zondagselectie balen even
eens stevig van de situatie.
Ruud Halewijn houdt het aan
het eind van dit seizoen bij de
zaterdagtak voor gezien om
dat hij „het baggeren beu is".
Zondagtrainer Mat Kantebeen
heeft het bestuur geadviseerd
een spelleider aan te trekken
voor de wintermaanden, om
dat een trainer volgens hem
weinig bij de club te zoeken
heeft.
Beide trainers moeten nood
gedwongen andere oplossin
gen bedenken om hun pupil
len bezig te houden. Waar de
zondagselectie zich regelmatig
in zalen schijnt terug te trek
ken, draaft de zaterdagselectie
geregeld over het Zoeter-
woudse industrieterrein. Zelfs
werd de zaterdagtak op de at
letiekbaan in de Leidse Hout
gesignaleerd. Bij een daar ge
houden Coopertest bleek ie
dereen in staat binnen die
twaalf minuten drie kilometer
of meer af te leggen...
Een gevaarlijke ontwikkeling,
zo lijkt ons van Hutspo(r)t.
Tenminste, voor B en W van
Zoeterwoude. Immers: voor je
het weet heeft het spul de
smaak te pakken. En staan er
bij de volgende gemeente
raadsvergadering opnieuw
Meerburgers op de stoep.
Niet meer met het verzoek de
trainingsaccommodatie van
de voetbalclub nu eindelijk
eens bespeelbaar te maken.
Maar met de veel duurdere
eis zo snel mogelijk voor een
kunststofbaan in Zoeterwoude
te zorgen...
Het trainingsveld van de Zoe-
terwoudse voetbalvereniging
Meerburg vertoont grote
Kees van de Wereld: „De aanhouder wint".
ALPHEN AAN DEN
RIJN Nog niet zo lang
geleden flitste hij ineens
weer door het televisie
beeld: veldrijder Kees van
de Wereld, als een pijl uit
de boog gestart in de Su
perprestige rit in Zillebe-
ke. Even later constateer
de de commentator van
de BRT echter dat de Al-
phenaar net zo snel weer
was verwezen naar een
positie waarmee hij zich
de laatste jaren steeds va
ker tevreden moet stellen.
Een positie op gepaste af
stand van toppers als Hen-
nie Stamsnijder en Roland
Liboton, maar ook achter
renners als Henk Baars en
Frank van Bakel. Na zijn
derde nationale titel bij de
profs in Berg en Dal
(1980), toen nog voor
Stamsnijder en Groenen-
daal, is Van de Wereld
langzaam maar zeker uit
beeld verdwenen. Over de
oorzaak van deze terug
gang tast hij in het duis
ter, maar van stoppen wil
de 30-jarige renner voor
alsnog niet weten: „Toen
nog niet bekend was hoe
het parcours erbij zou lig
gen, verwachtte toch ook
niemand dat Vito di Tano
en Albert Zweifel wereld
kampioen zouden worden
in Lembeek? En wat te
zeggen van Joop Zoete
melk? Nee, de aanhouder
wint".
Thuis op de bank, net onder
de douche vandaan na de da
gelijkse training, probeert
Van de Wereld de zaken op
een rijtje te zetten. „Ik heb
één grote fout gemaakt dit
seizoen. Ik ben na een grie
paanval weer te snel begon
nen. Ik had een contract
voor een wedstrijd in Frank
rijk en tja, dat laat je niet
snel lopen. Ik had beter thuis
kunnen blijven. Ik eindigde
op meer dan een ronde van
de winnaar en lag kort daar
na opnieuw ziek op bed. Pas
half november kon ik voor
de tweede keer aan de voor
bereiding beginnen en dat
heeft zich gewroken".
Trainen
Van de Wereld had niet al
leen te kampen met ziekte.
Hij twijfelde ook aan zijn
manier van trainen. „Ik
trainde vijf tot zes uur per
dag, maar haalde er veel te
weinig rendement uit. In
spanningsfysioloog Jan Vos
heeft me allerlei tests afge
nomen, ik heb bijvoorbeeld
getraind met een hartslag-
meter om m'n pols. Volgens
de resultaten zou ik elke
koers moeten winnen en dat
was natuurlijk helemaal niet
zo. Als je zoiets hoort, ga je je
wel afvragen waar je mee
bezig bent. Of je niet teveel
traint bijvoorbeeld". Een erg
onzekere van de Wereld
Sterk veld in
Nieuwkoop
NIEUWKOOP De tien
de veld rit van Nieuwkoop
die morgen wordt gehou
den heeft een sterke bezet
ting. Het organiserende
comité onder aanvoering
van H. van der Wereld
de vader van Kees
heeft meerdere toppers ge
contracteerd. Uit eigen
land zijn dat de profs
Henk Baars, Frank van
Bakel en Wil Brouwers,
uit België komen onder
anderen de broers Rudy
en Danny de Bie. Sterke
amateurs zijn nationaal
kampioen Martin Hen
driks, Noël van der Ley en
de Swiftrenners René
Guyt en Casper van der
Meer. Opvallende afwezi
ge is Reinier Groenendaal.
Van der Wereld: „Groe
nendaal is ons te duur ge
worden. Vroeger kostte hij
400 gulden, nu vraagt hij
2000. Dat gaat boven de
begroting. Stamsnijder
kunnen we zeker niet be
talen". Het parcours voert
andermaal door de dorps
kern en over de Hogedijk.
Start en finish zijn in de
Dorpsstraat. De toegang is
gratis. Het programma:
14.15 uur liefhebbers/vete
ranen (30 min. en 1 ron
de), 15.15 uur profs/ama
teurs (1 uur en 1 ronde).
De wedstrijden voor nieu
welingen en junioren zijn
afgelast wegens een te ge
ring aantal inschrijvingen.
kwam vervolgens in contact
met Jos Geyssel, een collega
van Vos die onder andere
triathleet Axel Koenders
naar grote prestaties bege
leidt en marathonschaatsers
traint. Van de Wereld:
„Geyssel kwam er achter dat
het vermogen dat ik kon le
veren veel te laag was, ge
zien de intensiviteit van mijn
trainingen. Hij heeft toen
trainingsschema's voor mij
opgesteld". Over het effect
daarvan tast de veldrijder
nog in het duister: „Ik ben er
zes weken voor het NK mee
begonnen. Ik reed daar toen
nog slecht en eindigde als
negende. Het seizoen is nu
practisch afgelopen, volgend
seizoen weet ik meer. Ik zal
de komende zomer eerst de
droogtraining van de mara
thonschaatsers meemaken en
dan de fiets- en loopschema's
van Geyssel vanaf het begin
gebruiken. Dan moet ik weer
de oude worden". Toch is
van de Wereld nu al zeer te
spreken over de samenwer
king met hem: „Zonder Jos
was ik nu zo goed als zeker
gestopt".
Ook op maatschappelijk vlak
maakte van de Wereld tot
nog toe geen rooskleurig sei
zoen door. Hij brak met zijn
sponsor en werkgever Beze-
mer, de Alphense fietsspecia-
list waar hij buiten het cross
seizoen werkzaam was in de
werkplaats. „We raakten op
elkaar uitgekeken en hebben
de samenwerking beëindigd.
Gelukkig heb ik nu een goe
de vervanger in firma De
Haan uit Oudekerk aan de
Amstel. Die mensen hebben
me ook in contact gebracht
met Geyssel". Zijn verande
ring van werkkring brengt
met zich mee, dat Van de
Wereld, zijn vrouw en 3-jarig
dochtertje binnen enkele we
ken zullen verhuizen naar
Mijdrecht, waar zij een huis
hebben gekocht.
Verdiensten
Ook het feit dat hij bij zijn
nieuwe werkgever meer ver
dient, deed Van de Wereld
tot die koop beslissen: „Als
veldrijder kun je niet van je
sport leven. Toppers als Li
boton en Stamsnijder, die
wel Ja. Die hoeven alleen
maar te fietsen. Maar als je
niet bij de top hoort, dan val
len de verdiensten ontzet
tend tegen. Trouwens", voegt
Van de Wereld daar direct
aan toe, „daar heeft niemand
moeite mee hoor. Er is abso
luut geen sprake van af
gunst. Dan moet je maar wat
harder rijden. Niet geselec
teerd voor het WK? Dat heb
ie aan jezelf te wijten".
Van de Wereld is zeer te
spreken over de sfeer binnen
het kleine crosswereldje:
„We gaan allemaal als vrien
den met elkaar om. Vroeger
heb ik wel problemen gehad
met Stamsnijder, maar dat is
verleden tijd. Al staat hij wel
altijd klaar met een smoesje,
als hij eens heeft verloren".
Over Roland Liboton zegt
Van de Wereld: „Roland is
onder de renners een hele
vriendelijke jongen, maar hij
is verlegen en afstandelijk
tegenover de pers. In België
staat hij natuurlijk onder een
enorme druk. Ik heb hem
eens gevraagd of ik niet eens
met hem mocht trainen. Dat
was geen enkel punt".
Dat Van de Wereld ondanks
alle tegenslag niet wil opge
ven en verzot is op het vel
drijden, blijkt wel uit zijn
aanwezigheid bij het WK in
Lembeek. Niet in renners-
kleren, maar „gewoon" als
toeschouwer. „Ik had daar
natuurlijk liever gefietst,
maar dat maakte me niets
uit. Ik ben er voor de gezel
ligheid naar toe gegaan. Ik
heb de reis voor volgend
jaar, naar Praag, al bespro
ken. Hopelijk kan ik dan als
renner mee". Als renner is
hij morgenmiddag zeker aan
wezig in Nieuwkoop, zijn ge
boorteplaats waar hij in 1978
voor eigen publiek nationaal
kampioen werd. Hoewel hij
wel droomt van de overwin
ning, bekijkt hij zijn kansen
realistisch: „Rudy en Danny
de Bie zijn voor mij de voor
naamste favorieten en Van
Bakel en Baars zal ik ook
moeilijk achter me kunnen
houden. Aan de andere kant:
het is de laatste kans om dit
seizoen een overwinning te
boeken. Dat zat er met alle
ellende nog niet in".
PIETER EVELEIN
ZATERDAG 1 FEBRUARI 1986PAG1NA 17
(LEIDEN Het is bepaald
(niet overdreven te stellen
dat de waterpoloërs van
De Ziil/LGB aan de voor
avond staan van een aan
tal spannende weken.
,Niet alleen gaat de Leidse
^ploeg vanaf volgend
"weekeinde met AZC,
HZC/De Robben en VZC
in de slag om het kampi
oenschap van Nederland,
maar ook doet de formatie
'van trainer/coach Jan
Evert Veer nog volop mee
in de strijd om de nationa
le waterpolobeker die
morgen in het Dordtse
Combibad zal worden uit-
j gevochten. Eerst dient
dan in de ochtenduren te
worden afgerekend met
het als „outsider" tot de
laatste vier doorgedron-
gen AZ&PC, vervolgens
zou bij winst of De
Robben, of VZC in de
eindstrijd de tegenstander
van De Zijl/LGB zijn. Een
gang van zaken waarop
Jan Evert Veer niet voor
uit wenst te lopen. Wel
wil de dit jaar voor het
eerst in Leiden werkzame
Veer kwijt dat het voor
De Zijl zo langzamerhand
wel tijd wordt eens een
echt succes te boeken.
„Het is natuurlijk leuk om
op weg naar de finale
AZC uit te schakelen,
maar als je die finale uit
eindelijk niet haalt, of
verliest, wordt die over
winning direct veel min
der waard".
De Zijl/LGB gaat dus in ieder
geval voor de eerste plaats,
voor de beker. Veer: „Het zou
ook gek zijn als we ons met z'n
allen een ander doel zouden
stellen. Je traint in januari, tij-
j dens de winterstop, niet vier,
vijf keer in de week om dan,
als het finale weekeinde daar
is, te zeggen: met een tweede
plaats zijn we ook tevreden. Er
is gewoon maar één plaats die
telt. Of het nou om de beker
gaat, of om de competitie".
Keuze
De bijna dagelijkse gang naar
het zwembad is overigens niet
door Veer „opgelegd". „Nee,
het is een keuze van de jon
gens zelf geweest. Nadat we
ons voor de play-offs en de be
kerfinale hadden geplaatst,
zijn we om tafel gaan zitten.
En is de vraag gesteld: wat
gaan we doen? Gaan we ge
woon door met twee, drie keer
trainen en zien we wel wat er
gebeurt? Of gaan we met z'n
allen proberen eruit te halen
wat er in zit? Nou, alle iongens
wilden dat laatste. Belangrijk
was dat er niet één speler af
viel. Anders had het allemaal
geen zin gehad. Je moet het in
de wedstrijden ook met z'n al
len doen, als team tot de beste
{irestatie komen. Je moet je ta-
enten ondergeschikt maken
aan het belang van de ploeg.
En dan blijf je als ploeg ner
gens als die bereidheid om
voor elkaar te werken er in de
voorbereiding al niet bij ieder
een inzit".
Wat de trainingsarbeid betreft
dus geen klagen in de Leidse
Kooi. Wat oefenwedstrijden
aangaat echter wel. Jan Evert
Veer: „Op Cuba na hebben we
geen wedstrijden tegen sterke
tegenstanders kunnen spelen.
Jammer, want je hebt dat
soort wedstrijden gewoon no
dig. Het is immers nogal een
verschil of je in een oefenpotje
tegen een veel zwakkere te
genstander een foutje maakt,
of dat je dat tegen een echte
ploeg doet. In het eerste geval
ben je al snel geneigd te zeg
gen dat je dat wel even goed
maakt, in het tweede geval
krijg je daar de kans niet voor.
Ligt die bal al achter je kee
per".
De beker-concurrentie „over
winterde" in dat licht bezien
aanzienlijk beter. HZC/De
Robben en VZC kregen im
mers wel uitnodigingen voor
sterk bezette toernooien. Mede
omdat De Zijl/LGB in de wa-
terpolowereld als „lastig" te
boek staat, kwamen die invita
ties in Leiden slechts mondjes
maat binnen. Veer: „Ik kan
niet zeggen of De Zijl voor
mijn tijd als trainer lastig was.
Daarvoor moet je in de keu
ken van de club kunnen kij
ken, de trainingen meemaken,
de spelers kennen. Wel heb ik
bij mijn komst in Leiden een
ding duidelijk gemaakt: de
spelers zijn er om te spelen en
de coach is er voor het randge
beuren, waaronder niet on
belangrijk de scheidsrech
ters. En, laten we wel zijn: de
spelers hebben hun handen
echt al vol als ze zich alleen op
het waterpolospel concentre
ren. De Zijl speelt bij vlagen
echt heel sterk waterpolo.
Maar het gebeurt ook nog al
tijd dat we in drie minuten
drie goals om onze oren krij
gen. En dat valt dan vrijwel
altijd terug te brengen tot een
gebrek aan concentratie, een
gebrek aan discipline".
Consequent
Scheidsrechters behoeven van
Veer overigens niet foutloos te
fluiten. „Dat zou een belache
lijke eis zijn. Wat je wel van
scheidsrechters mag eisen is,
vind ik, dat ze consequent flui
ten. Dat je als coach, als ploeg
weet wat je aan zo'n man hebt
en je daarop kan instellen.
Maar daar is dit seizoen weer
geen sprake van. Er wordt aan
alle kanten geschipperd. Som
mige spelers mogen van alles
zeggen, anderen kunnen niet
eens hun mond opendoen. Dat
is vragen om ontsporingen".
Zoals na de door De Zijl/LGB
gewonnen bekertopper tegen
AZC bijvoorbeeld. Alphense
goalie Ruud Misdorp toonde
zich toen na afloop ten opzich
te van Alex van Belkum en de
als vredestichter toegesnelde
Veer een „handtastelijke" ver
liezer. Klappen met een staar
tje overigens, nu de tuchtcom-
missie besloot Misdorp in we
zen vrij te spreken, omdat
Veer de handtastelijkheden
zou hebben uitgelokt. Een uit
spraak die bij Jan Evert Veer
volledig verkeerd viel. „Want
ik voel me knap in m'n goede
naam aangetast". Veer en het
bestuur van De Zijl/LGB rea
geerden dan ook met het
schrijven en verzenden van
een tweetal brieven naar be
stuur en waterpolocommissie
van de KNZB. Post die vol
gende week wordt behandeld,
waarna alsnog een hoger be
roep een feit zou kunnen wor
den. In afwachting daarvan
wil Veer „eigenlijk geen com
mentaar" leveren. „Het zou
onverstandig zijn de inhoud
van mijn brief te openbaren".
In het Zijl-kamp wordt in dit
verband openlijker over „me
ten met twee maten" gespro
ken. Niet zo vreemd natuur
lijk. Het „bloembakincident"
in Veenendaal dat Stan van
Belkum een langdurige schor
sing en De Zijl een complete
competitie kostte, is daarvoor
nog te vers...
GERT-JAN ONVLEE
