Lisserbroek in actie
voor veiliger kruispunt
Voetveer overPaddegat vaart zonder veerrecht
LEIDEN OMGEVING
CeidAcSotntMii
ZATERDAG 1 FEBRUARI 1986PAGINA 14. I
Gemeentebedrijven zwaait Elshout uit
NOORDWIJK Velen maakten gistermiddag in het dorpshuis De
Kuip gebruik van de gelegenheid om C.A. Elshout uit te zwaaien.
Na 35 jaar gemeentedienst had hij „z'n zwart lederen jas aan de
kapstok gehangen", zei directeur J. de Kluiver van de gemeentebe
drijven. 35 jaar geleden begon Elshout als gasfitter om nu als in
specteur, belast met de werkvoorbereiding, met VUT te gaan. Vol
gens de directeur was Elshout in vele opzichten uniek. Hij doelde
daarmee op zijn pogingen om bij de komende verkiezingen voor
het CDA in de gemeenteraad te komen. Voor iemand op de 12e
plaats op de kieslijst is dat moeilijk, maar de heer Elshout heeft
weieens meer „onmogelijke" dingen gedaan. ,U was de enige die
kans zag een splinternieuwe auto van de dienst binnen een week
in de vernieling te rijden", zei De Kluiver.
Burgemeester mr. J.M. Bonnike liet eveneens de loopbaan van de
scheidende ambtenaar de revue passeren. Hij herinnerde aan het
vakbondswerk van Elshout: „U was uw broeders hoeder". Hij
waarschuwde hem voor het werk in de gemeenteraad. „U moet
niet denken dat u het dan rustig krijgt". De heer Elshout kreeg van
velen geschenken.
Jeroenhuis
wordt Warenar
WASSENAAR De nieuwe
naam voor het sociaal-cultu
reel centrum in Wassenaar is
„Warenar" geworden. Vroeger
werd het centrum „Het Je
roenhuis" genoemd. De naam
van het vernieuwde centrum
komt van een toneelstuk van
P.C. Hooft en heeft duidelijke
associaties met Wassenaar. De
zalen van „Warenar" zullen
alle genoemd worden naar
oude Wassenaarse plekken.
Met namen als Persijn, Raap
horst en Santhorst.
Streekcommissie Ade
stelt projectgroep in
OUD ADE De streekcommissie Ade is op eigen initiatief een onder
zoek gestart naar de mogelijkheden van bescherming en ontwikkeling
van natuurwaarden binnen het kader van agrarische bedrijfsvoering.
Daartoe is contact opgenomen met de themagroep Regionale Ontwikke
lingen van de landbouwhogeschool in Wageningen en de vakgroep mi
lieubiologie van de rijksuniversiteit in Leiden.
Uit studenten van deze hogescholen en uit afgevaardigden van de streek
commissie is nu de zogeheten „projectgroep Ade" gevormd. In een brief
aan het provinciaal bestuur van Zuid-Holland verzoekt de streekcommis
sie de projectgroep te steunen en waar mogelijk van alle gevraagde infor
matie te voorzien. Al in september vorig jaar hadden de heer Hordijk na
mens het provinciale bestuur en de gedeputeerden Overwater en Borg
man met de heren K. van der Heden en N. van Brussel van de streek
commissie Ade afgesproken, dat er een werkgroep zou worden ingesteld.
Omdat de instelling van deze werkgroep op zich liet wachten heeft de
streekcommissie Ade zelf maar het voortouw genomen.
Renovatie Ignatius-
school duurder
ROELOFARENDSVEEN De renovatie
van de Veense Ignatiusschool gaat waar
schijnlijk meer kosten dan de geraamde
200.000 gulden. In de gemeentebegroting
voor 1986 is dit bedrag voor dit jaar gereser
veerd. Hiervan is in augustus vorig iaar
24.000 gulden opgenomen voor het opheffen
van dringend te repareren gebreken. Inmid
dels zijn de centrale verwarmingsketel en
andere geplande voorzieningen aangebracht.
Er zijn evenwel nog andere gebreken aan
het licht gekomen zoals kapotte sloten en
lekke radiatoren die dringend gerepareerd
moeten worden. Hierdoor is het beschikbare
krediet met 10.000 gulden overschreden.
Maandag buigt de raadscommissie openbare
werken zich over deze kwestie.
Vertrek na 31 jaar
Ambtenaar S. de Jong nam giste
ren na 31 jaar afscheid van zijn
werkgever, de gemeente War
mond. Hij was er adjunct-ditecteur
Gemeentewerken. Voor zijn bij
zondere inzet, vooral op het ge
bied van bouw- en woningtoezicht
ontving hij uit handen van burge
meester mevr. G. Hendrickx (links)
in aanwezigheid van zijn echtge
note de zogenaamde „Warmond
tegel. In zijn toespraak ging uit uit
gebreid in op het werk van bouw
en woningtoezicht. „De burgers
zien je vaak als een soort politie
agent, die de inwonerS aan talloze
regels wil binden. Maar in feite is
die afdeling er juist om mensen te
beschermen. Om er voor te zor
gen dat er geen ongelukken ge
beuren".
LISSERBROEK De ge
meenschap Lisserbroek
komt in februari in actie.
In het dorpsblad De Meer
koet staat aangekondigd
dat de acties noodzakelijk
zijn om de volle aandacht
van de gemeentelijke
overheid te krijgen voor
de situatie rond het kruis
punt Lisserdijk/Lisserbru-
g/Lisserbroekerweg. Dit
kruispunt is volgens de
bewoners leverisgevaar-
lijk.
liseerd waardoor de kruising
veiliger zou zijn geworden.
„Wel heeft Lisserbroek 400
woningen meer en zijn er dus
meer inwoners met deze le
vensgevaarlijke situatie opge
scheept", aldus De Meerkoet.
Ondanks toezeggingen .w.
plekke nog steeds niets gerea
In de laatste maanden van het
ter afgelopen jaar zijn er al groot-
scheepse handtekeningenak-
ties gehouden. Op 9 december
werden 1300 handtekeningen
aan wethouder Auer aangebo
den. Tijdens die aanbieding
werd door de Lisserbroekse
afvaardiging verzocht om in
overleg te treden met de ge
meente Lisse en het water
schap Groot Haarlemmermeer
om de kosten van een noodza
kelijke verkeerslichteninstal
latie te delen.
Het blad De Meerkoet meldt,
dat de acties op of nabij het
kruispunt plaats zullen heb
ben. „De akties zullen een
overwegend ludiek karakter
hebben, maar zullen wel tot
gevolg hebben dat het verkeer
op het kruispunt stil komt te
liggen gedurende een bepaalde
periode", aldus het dorpsblad.
LISSESE JUBILARIS: „De heer
H.van Dijk. die dezer dagen den
dag vierde dat hij 40 jaren geleden
in dienst trad bij de firma G.van Pa
rijs te Lisse".
generaal Sarra'l schijnt zijn
plannen met ijzeren wil door
te zetten en zonder aanzien
van eenig recht diezelfde
plannen uit te werken". Ons
moge ontgaan wie die ijzer
vreter Sarra'l is geweest,
maar dat doet er niet toe, hij
was er. Waarschijnlijk één of
andere ouwe Griek die zwaar
op de maag van ons Zondags
blad lag.
Wel duidelijk is, dat het
„Geïllustreerd Zondagsblad"
nog niet beschikte over voor
uitziende lieden la de zich
veel later ontplooiende mr.
G.B.J.Hiltermann; het blad
kon niet in de toekomst zien.
Dat kan G.B.J. ook niet,
maar de weekendkrant had
toch de schijn kunnen ophou
den. Het Zondagsblad bepaal
de zich tot een vraag: „Zou
den de geallieerden (zelfs
met twee verrassende punties
op de a: ^geallieerden) einde
lijk toch ingezien hebben, dat
met meer energie en meer
centralisatie van hun lege-
rorganisatie moet opgetreden
worden? Het heeft er allen
schijn van, doch het zou gaan
tijd worden ook!", bromde
het Zondagsblad, met een
soort Vlaamse intonatie. In
tussen stelt de nieuwe stijl
van het blad me enigszins te
leur: ik mis de hupse anecdo
tes en de belerende fratsen
van Johan de Raadselredac
Onder redactie van Ton Pieters.
teur. Trouwens, ook de druk
plaatst me voor raadsels: de
ene keer zien de pagina's ér
bruin uit en een week daarop
is de zaak weer (uiterst) mat-
groen.
Een lichtpuntje, echter, was
wederom de aankondiging
van twee zilveren professie
feesten van reverende zus
ters (van Tilburg). Dat betrof
de alle eer waard zijnde me
juffrouw Amalia Wijninga
(zo heette zij in de wereld)
afkomstig van Usquerd, die
voortaan om onnaspeurbare
redenen Maria Arnoldis ge
noemd wenste te worden; en
mejuffer Anna Hegeman, die
ook uit de wereld was getre
den en 25 iaar eerder haar
eeuwige geloften had afge
legd als Maria Hermanus.
Deze laatste eerwaarde ar
beidde in het St.Bernardus-
gesticht in Amsterdam. Dat is
een vermaard instituut aan
de Plantage Middenlaan dat
onlangs als een stokoude
Phoenix geheel nieuw, tegen
over de Artis, uit de afbraak
van het eerste Oude Man
nenhuis St. Bernardus herre-
SCHILDERACHTIG: „Een schilder
achtig plaatje uit het veroverde Ser
vië: de Servische bevolking keert,
na de vlucht van het Servische le
ger. onder geleide van Oostenrljk-
sche troepen naar heur haardste-
BEDIENING: „Een Nederlandsche
priester-missionaris In Midden-Afri-
ka gaat op bediening. De Zeereerw.
Father C.Schoemaker. van de Mis
sie van Mlll-Hill, die pastoor Is In
Oeganda, zond ons dit aardige
kiekje, dat hem voorstelt, terwijl hij
zich gereedmaakt per flets den heu
vel op te gaan om een zieke de laat
ste H.H.Sacramenten toe te die
zen is. St. Bernardus „for
ever", maar de zusters zijn
inmiddels verdwenen. En dat
is geen goede zaak.
Het „Geïllustreerd Zondags
blad" was eind januari 1916
nog wat aan het namompelen
over de watersnoodramp,
eerder in die maand: „De
eerste watersnood-ellende
schijnt thans voor goed voor
bij te zijn. De ramp, die da
gen lang gedreigd heeft nog
grooteren omvang aan te ne
men is gelukkig tusschen ze
kere grenzen beperkt geble
ven. En ook de groote emotie
en voor sommigen mis
schien ook wel de sensatie
die de ramp een oogenblik
allerwegen in ons lancf te
weeg bracht schijnt langza
merhand te gaan afkoelen en
te verminderen.
Onze geest is den laatsten tijd
te overladen geweest met
verwerken van groote ge
beurtenissen, dan dat nog iets
een blijvenden indruk schijnt
te kunnen maken. De in
drukken hebben in zoo groo-
ten getale en met zulke ruwe
brutaliteit onzen geest over
rompeld, dat hij als fotogra
fisch papier, dat te lang aan
het zonlicht werd blootge
steld, de beelden van buiten
niet meer met die scherpte
opneemt als vroeger het ge
val was. Toch moeten we ons
daardoor niet laten mislei
den: erger dan een oorlog is
deze overstroming voor de
geteisterde streken. Worden
in een oorlog enkel huizen
verwoest, hier werden èn
huizen èn akkers en velden
en weiden voor langen tijd
door het zilte zeenat on
vruchtbaar gemaakt". Nog
maals wekte het Zondagsblad
op tot steun en hulpverle
ning, „zolang de vijand niet
achter de borstweringen der
zee is teruggedreven".
Terug naar het andere ge
weld, dat der moordende wa
penen, in het ontwrichte Eu
ropa. „Uit Servie, Montene
gro, Saloniki en heel den
Balkan, die nu meer dan half
door de Duitsche en Oosten-
rijksche legers bezet is, ko
men nog steeds interessante
kiekjes binnen". Voorlopig
kunnen we nog voort, scheen
het Zondagsblad te willen
zeggen. „Steeds gaan de geal
lieerden nog voort troepen te
ontschepen te Saloniki en op
verschillende Grieksche ei
landen. De nieuw benoemde
Alkemade zorgt voor beter
gietwater kwekers Sotaweg
ALKEMADE De gemeente Alkemade overweegt
om op een andere plaats uit de Ringvaart water te ha
len om de tuinders aan de Sotaweg van beter gietwater
te voorzien. Men wil van een punt ter hoogte van de
Noorder Ringsloot in Oude Wetering het water leiden
naar de Sotaweg, waar de bestaande inlaat zich be
vindt. Daar kunnen beide leidingen op elkaar aange
sloten worden. De gemeente wil nog even wachten
met de aanleg van de nieuwe leiding, totdat monsters
aantonen, dat het water thans voor de tuiners inder
daad kwalitatief te slecht is.
Het Hoogheemraadschap zal aan het begin van het gietseizoen
rond 1 april apparatuur voor het bemonsteren plaatsen. Telkens
wanneer de kwekers klagen over de kwaliteit van het gietwater
worden er monsters genomen. Volgens het gemeentebestuur is
gebleken dat de gietwaterproblemen op de kwekerijen aan de
Baan minder ernstig zijn dan op de kwekerijen op de Sotaweg.
Zoals bekend heeft de belangengroep „kwekers voor goed giet
water" onlangs in een brief aan het gemeentebestuur aandacht
gevraagd voor de kwaliteit van het door de kwekers te gebrui
ken gietwater. De groep wees erop dat als gevolg van de toege
nomen lozing van ongezuiverd afvalwater de Ringvaart van de
Haarlemmermeer plaatselijk ernstig is vervuild. Aangezien de
kwekers aan de Baan en de Sotaweg hun gietwater op slechts
200 meter afstand van het lozingspunt uit de Ringvaart betrek
ken, gebruiken zij noodgedwongen verdund ongezuiverd riool
water om hun gewassen te besproeien. De door de kwekers in
1969 aangelegde inlaatleiding die hen nog jaarlijks geld kost,
dreigt hierdoor een zinloze investering te worden. De nu door
het gemeentebestuur voorgestelde oplossing lijkt alle betrokke
nen de best mogelijke. Zowel voor wat betreft de uitvoering als
de kosten. In de raadscommissie openbare werken van Alkema
de wordt maandagavond een voorstel behandeld dat neerkomt
op de aanleg van een 700 meter lange inlaatleiding in de Ring
vaart, vanaf de Noorder Ringsloot naar de bestaande inlaat van
de Sotaweg en een 200 meter lange inlaatleiding naar de be
staande inlaat van de Baan. Hierbij wordt aangetekend dat pas
tot uitvoering wordt overgegaan als de analyse-resultaten de
noodzaak daartoe aantonen. De gemeente Alkemade neemt in
eerste instantie de volledige kosten voor haar rekening. Later
zal Rijnland de helft daarvan aan Alkemade vergoeden.
Jaap Kinkel, de voormalige veerman die nog steeds als enige over het veerrecht beschikt.
WOUBRUGGE De ge
meente Woubrugge is na ze
ven jaar alsnog van plan het
veerrecht dat rust op het voet-
veer over het Paddegat af te
kopen. Burgemeester Brouwer
de Koning van Woubrugge
ziet dit als een morele ver
plichting en wil een afkoop
som van 750 gulden per jaar
betalen aan ex-veerman Kin
kel, met terugwerkende
kracht. Of dit voorstel het zal
halen is nog maar de vraag.
De voormalige veerman vindt
dat niet de gemeente, maar
zijn opvolger Hoogeboom moet
betalen. En deze laatste wijst
Toen de gemeente Woubrugge
in februari 1979 het raadsbe
sluit nam om het voetveer
over het Paddegat samen met
Roelofarendsveen en de pro
vincie in stand te houden,
konden de toenmalige raadsle
den niet bevroeden, dat zij
Woubrugge eigenlijk in een ju
ridisch wespennest staken.
Een wespennest, dat voorkomt
uit het zogenaamde veerrecht,
dat het eigendom is van de
vroegere veerbaas Jaap Kin
kel. De gemeente vergat het
veerrecht af te kopen, zodat er
nu eigenlijk illegaal wordt
overgevaren.
Op 13 mei 1979 hing
Jaap Kinkel zijn
aan de wilgen. Na een leven
lang de roeiboot bij mooi en
slecht weer over het Paddegat
te hebben geroeid, vond hij
het op 65-jarige leeftijd welle-
tjes. De gemeenten Woubrugge
en Roelofarendsveen werkten
samen met de provincie om
een opvolger te vinden. Dat
werd de heer Hoogeboom, wo
nend aan de Veense kant van
het water. Met een subsidie
van jaarlijks 35.000 gulden
den de veergelden redelijk
laag gehouden. Veel recrean
ten maken gebruik van het
voetveer op hun fietsroute
rond de Braassem.
Oud-veerman Kinkel heeft de
gemeente Woubrugge echter
al lang gewezen op het feit,
dat het juridisch fout zit. Hij
bezit immers het uit de zeven
tiende eeuw stammende veer
recht, dat hij overgenomen
heeft van z(jn schoonvader, de
heer Van der Lip. Het veer
recht rust op het door hem be
woonde veerhuis, en Kinkel
heeft papieren die daarvan ge
tuigen. Zijn opvolger had het
veerrecht moeten pachten,
maar daar kwam het echter
om allerlei redenen niet van.
Het ziet er naar uit, dat hij, ze
ven jaar na de overdracht van
het veer, gelijk krijgt. Wou-
bruggge wil de claim van de
oud-veerman niet langer ont
lopen. Juridisch ligt het alle
maal ontzettend moeilijk. Het
Oud Vaderlands Recht, waarin
men terecht komt in geval van
dergelijke oude aanspraken
munt niet uit door duidelijk
heid. Reeds in 1982 zocht
Woubrugge contact over deze
kwestie met de provincie,
maar men kwam er niet uit
