pEen beetje meer ieeorum zou ik el mooi vinden Apartheid zal niet wezenlijk veranderen HETANTWOORD IS AAN U... GIRO tnum 5657 NNENLAND/BUITENLAND Hagenaar: CDA maakt ris tot NAVO-parasiet Uitbreiding olie embargo tegen Z-Afrika f RIFFIER KOOPS ZEGT NA 32 JAAR 'EEDE KAMER VAARWEL De Ruiter spreekt zich uit tegen SDI De Koning: eerst 36 uur en dan zien we verder Nederlanders horen tot langste volken HOE VER DURFT BOTHA DIT JAAR TE GAAN: CcidócSouaaiit DONDERDAG 30 JANUARI 1986 PAGINA 5 jN HAAG-BERGUM Het kamerlid Aad Wagenaar de nieuwe partij AR'85 heeft het CDA gisteravond feergum verweten door de voorstellen tot afstoting een aantal kernwapentaken een situatie te schep- k waarin ons land als het ware „parasiteert" op de VO-bondgenoten. Wagenaar nam met die opmer- 0 wraak op een aantijging van CDA-vice-voorzitter Jansen van Raay die vorige week voor de Raad 1 State de partij van Wagenaar aanduidde als een tens Wagenaar zouden velen in ICTO-kringen zich 'taan die opmerking hebben geërgerd. Ze vinden dat t het CDA in de kruisrakettenkwestie een twijfel- Itige rol speelt. „Men beseft", aldus Wagenaar, „dat j CDA op dit punt boter op het hoofd heeft en ver- woordelijk is voor het gevoerde veiligheidsbeleid". Aruba praat verder met Melchior ORANJESTAD De Arubaanse regering is bereid verder te praten met de Limburg se zakenman Leon Melchior, indien deze het politiek gevoelige deel over de onafhankelijkheid van Aruba uit zijn on derzoeksrapport haalt. Zo reageerde de Arubaanse premier Henny Eman gister avond in Oranjestad op berichten uit Ne derland, dat minister De Koning nog steeds vertrouwen heeft in het rapport van Mel chior. Eman onderstreepte echter dat zijn regering onder „geen beding politieke druk van Nederland zal accepteren voor finan ciële en economische hulp". „De onafhan kelijkheid van Aruba is niet de zorg van Melchior, die immers voor investeerders zou zorgen", aldus Eman. T ransportbedr i j ven eisen miljoen van Vervoersbond FNV DEN HAAG De Koninklijke Nederlandse Vereni ging van Transport-Ondernemingen KNVTO gaat namens een aantal van haar leden een schadeclaim indienen bij de Vervoersbond FNV van ongeveer een miljoen gulden. Dit bedrag moet compensatie bieden voor de schade die de bedrijven hebben on dervonden van de chauffeursacties in december. Volgens de KNVTO, die de 'grote transportonderne mers in Nederland vertegenwoordigt, hebben de ac ties van de FNV vooral de grote bedrijven onevenre dig zwaar getroffen, terwijl juist die ondernemingen zich strak aan de cao houden, aldus de KNVTO. De organisatie van eigen vervoerders en verladers, de EVO, kondigde vorige week al aan een proefproces tegen de vervoersbond aan te spannen. DEN HAAG De regering zal de Tweede Kamer binnenkort een wetsontwerp voor leggen om de uitvoer naar Zuid-Afrika van in de EG-landen ingevoerde en vrij verhan delbare ruwe olie te verbieden. Dit is een gevolg van overleg van de twaalf landen van de Europese Gemeenschap over de ma nier waarop de vorig jaar overeengekomen „restrictieve maatregelen" tegen Zuid-Afri ka moeten worden uitgevoerd. Over de hoe veelheden elders gewonnen olie die vanuit de EG naar Zuid-Afrika werden uitgevoerd, en de export van olieprodukten is nog niets bekend. Het gaat vooral om een politiek sig naal aan het adres van Pretoria, zo merkte hij op. De twaalf ministers gaan volgende week naar Zambia voor overleg over de si tuatie in Z-Afrika. SPRAAKTECHNOLOGIE IN ONDERZOEK UTRECHT Met een totaal bedrag van 25 miljoen gul den is het onderzoekprogramma over spraaktechnologie van start gegaan. Het Stimuleringsproject-team Infor- matica-onderzoek (SPIN), opgezet door de ministeries van onderwijs en wetenschappen, economische zaken en landbouw en visserij, heeft daartoe een contract gesloten met de onlangs opgerichte Stichting Spraaktechnologie van de Rijksuniversiteit in Utrecht. Het programma is bedoeld om de inspanning op dit gebied te bundelen en te komen tot voor de industrie bruikbare resultaten. Volgens SPIN blijkt er een duidelijke behoefte te be staan aan automaten die kunnen spreken en verstaan, dan wel begrip tonen bij communicatie in natuurlijke taal. De markt voor taal- en spraaktechnologie wordt op het ogenblik geschat op ongeveer een miljard dollar per jaar. Dit bedrag zal halverwege de jaren '90 ongeveer vier miljard dollar groot zijn. V) N HAAG Vele hon dduizenden hebben in de loop der jaren en, hetzij op de televi- hetzij in levenden lij- Toch kun je hem niet eet tot de schare „Be de Nederlanders" re- want de meeste nsen zullen er geen w idee van hebben hij is of wat hij doet. gaat om die gedistin- rde heer met het mar- bebrilde gelaat, sierd met een witte rdos en dito snor, de n die in de Tweede mer een vast plekje )eft naast voorzitter Dol- Tweede Kamer. De grif- is de hoogste ambtenaar in kampcomplex, de baas de ruim 400 personeelsle- die ei werken. Verder is eerste édviseur en rechter- id van de voorzitter en de e-voorzi'.ters. Zijn functie is •gelijkbaar met die van se- itaris-generaal op een minis- Koops, net 65 jaar gewor- neemt vandaag afscheid i de Tweede Kamer. Hij rdt opgevolgd door mr. ".E. Kerkhofs. Koops kent Tweede Kamer als zijn >ekzak. Bijna 32 jaar heeft gewerkt, van 1954 tot als plaatsvervangend ffier en de laatste twaalf als griffier Hij maakte nabij de politieke verrich- gen van veertien kabinet- mee en diende vier kamer- irzitters: Kortenhorst, Van iel, Vondeling en Dolman. Broekpak „Ik heo inderdaad heel wat politieke personen en gebeur tenissen aan mij voorbij zien trekken", zegt Koops, terug blikkend op zijn lange staat van dienst in het parlement. „Er is in de loop der tijd ook veel veranderd. De Kamer is van een vrij klein, overzichte lijk instituut uitgegroeid tot een enorm bedrijf, dat niet on der doet voor een ministerie. Er is ook veel meer openheid gekomen. In principe zijn nu alle vergaderingen openbaar. Ik heb nog meegemaakt dat alle commissievergaderingen in beslotenheid werden gehou den. We kennen inmiddels ook het verschijnsel van de uitgebreide commissievergade ringen, de UCV's, waar com plete debatten worden gehou den en moties worden inge diend. Dat heeft de werkwijze van de Kamer wel efficiënter gemaakt. Er kunnen verschei dene UCV's tegelijk worden gehouden. Dan zijn er in feite een paar mini-Kamers aan het werk". De afgelopen 32 jaar heeft griffier Koops ook gaandeweg de sfeer in en rond de Kamer zien vecanderen. „In 1954 werden kamerleden nog aan geschreven met „Uwe hooge delgestrenge". Nu is het ge woon „de heer" of „me vrouw". Kamerleden zijn nor male mensen geworden. En kijk ook eens naar het verschil in kledij tussen vroeger en nu. Toen ik hier kwam werken, droeg de kamervoorzitter een rok en de griffier en zijn plaatsvervangers waren in jac quet gehuld. De kamerleden zelf liepen allemaal in keurige kostuums of jurken en mantel pakken". Lachend vertelt Koops: „Ik weet nog goed dat er voor het eerst een vrouwelijk kamerlid in broekpak in de vergader zaal verscheen. Dat was Anne ke Goudsmit van D66. Een mooi broekpak hoor, daar niet van, maar het baarde toch heel wat opzien. Mevrouw Goudsmit besefte toen niet dat ze op dat moment historie schreef! Hetzelfde was natuur lijk het geval toen Jan Schae- fer van de PvdA zich als staatssecretaris in een spijker pak vertoonde. Parlementa riërs en ambtenaren uit het buitenland, die hier op bezoek kwamen en dat zagen, keken hun ogen uit! Nog steeds trou wens, want tegenwoordig draagt iedereen in de Kamer van alles en nog wat. Dat is in veel andere landen echt onbe staanbaar. Denk nou niet dat ik voorstander zou zijn van kledingvoorschriften, dat hoeft echt niet, maar een béét je meer decorum in de Kamer zou ik wel mooi vinden". Nacht van Schmelzer Uit de lange reeks van span nende politieke gebeurtenissen die hij heeft meegemaakt kiest mr. Koops er zonder aarzelen één uit als absoluut hoogte punt: de nacht van Schmelzer in de herfst van 1966, die leid de tot de val van het kabinet- Cals. „Een meeslepende, emo tionele gebeurtenis", aldus Koops. „Ik herinner me nog goed hoe de beheerder van de horeca-afdeling in de Kamer na die nacht vertelde hoe hij gaandeweg door zijn voorra den heen raakte. Dat was een mooi verhaal. Zo van: om twee uur waren de broodjes op, om half drie de kroketten, om drie uur de worst, om half vier de cola, om vier uur de koffie, enzovoorts". „Het is na die tijd nog maar weinig voorgekomen dat er zo lang 's nachts is doorverga derd. Het was Vondeling die Griffier mr. W. Koops, naast kamervoorzitter Dolman: „De ka meragenda is zo langzamerhand een science-fiction-document geworden". verordonneerde dat de verga deringen in principe tot uiter lijk elf uur mochten duren. Dolman houdt daar helemaal strak de hand aan. Zo'n stren ge tijdslimiet vind ik eigenlijk overdreven, een veel te strak keurslijf, maar ik weet dat ik daarin vrijwel alleen sta. Als het aan mij zou liggen, zouden debatten best tot na elven mo gen uitlopen. Als het elf uur is en een debat nog volop aan de gang is, dan moet je dat niet afkappen. Laat maar door- knutteren. Wat afgemaakt kón worden, dat móet afgemaakt worden, vind ik. Daarmee win je bovendien tijd en voorkom je die enorm verbrokkelde agenda's die we tegenwoordig hebben, met een stukje van dit en een restje van dat. De ka meragenda is zo - langzamer hand een science- fiction- do cument geworden, waar bijna niemand meer wijs uit kan worden". Kieswet Zoals gezegd is mr. Wolter Koops een eenzaam strijder voor terugkeer naar soepeler vergadertijden. Het ziet er ook niet naar uit dat deze wens binnen afzienbare tijd gehono reerd zal worden. Een door Koops gekoesterde wens die in de toekomst wél realiseerbaar lijkt betreft een wijziging van de Kieswet. Hij vindt dat in de Kieswet moet komen te staan dat iemand die uit een fractie stapt, zijn kamerzetel moet op geven. Het ergert hem, dat mensen als Scholten en Dijk man (ex-CDA), Van der Spek (ex-PSP), Janmaat (ex-Cen trumpartij) en Wagenaar (ex- RPF) rustig in de Kamer zijn blijven zitten terwijl ze hun oude partij de rug hebben toe gekeerd. Mede door deze ma noeuvres telt de Kamer mo menteel het ongekend hoge aantal van vijftien afzonderlij ke politieke groeperingen. Koops: „Ik behoor niet tot de genen die kleine fracties het zand in de parlementaire ma chinerie noemen, maar ik vind het principieel fout als er mini-groeperingen ontstaan door tussentijdse afscheidin gen. Dat is te dol". Zoals zoveel mensen die met pensioen gaan kan ook de scheidende griffier wat meer tijd uittrekken voor liefhebbe rijen. Koops' grote hobby is: alles wat met de Britse ge schiedenis en literatuur te ma ken heeft. Een aardige bijkom stigheid is dat zelfs zijn echtge note Engels is. Zijn anglofiele aard deelt Koops met het VVD-kamerlid Joekes. Praten ze daar samen wel eens over? „Jazeker", zegt Koops. „En we konden het nooit laten elkaar bij allerlei gebeurtenissen toe passelijke Shakespeare-citaat- jes toe te werpen". DICK VAN RIETSCHOTEN DEN HAAG De Neder landse minister van de fensie De Ruiter heeft zich gisteravond in Den Haag uitgesproken tegen het Amerikaanse Strate gisch Defensie Initiatief (SDI). De bewindsman sprak tijdens de viering van het tienjarig bestaan van de Stichting Jason, een club van jonge be langstellenden in interna tionale betrekkingen. De Ruiter kwam tot de conclu sie dat het zeer de vraag is of het SDI kan leiden tot volledi ge bescherming tegen kernwa pens. „De geschiedenis wijst uit tot dusverre dat elk stre ven naar waterdichte defensie leidt tot versterking van de of fensieve aanvalskracht", aldus de minister, die het moeilijk te aanvaarden vindt dat geloof waardige afschrikking tech nisch gezien op offensieve wa pens moet berusten. „Dit geldt des te meer voor de rol van kernwapens in ons veilig heidsbeleid". De bewindsman erkent overi gens wel dat een afschrikking met kernwapens oost en west dwingt het veiligheidsbeleid voor alles te richten op oor- logsvoorkóming. Hij vreest echter dat het al maar uitbrei den van de eigen bewapening om onder elke omstandigheid te blijven beschikken over een geloofwaardig vergeldingspo- tentiëel leidt tot verdere bewa pening. De minister ziet wel mogelijk heden in de zogenoemde „emerging technologies". Dit zijn wapentechnologische ont wikkelingen, die de effectivi teit van conventionele wapens opvoeren met behulp van sen soren, gegevensverwerking en elektronica. Met hulp van deze nieuwe technologie zou voor komen kunnen worden dat de Navo door achterstand in con ventionele bewapening ge dwongen wordt te kiezen tus sen politiek ontijdig inzetten van kernwapens én het opge ven van grondgebied. (Van onze sociaal-economische redactie) DEN HAAG Minister De Koning van Sociale Zaken houdt vast aan zijn opvatting dat eerst de 36-urige werkweek gerealiseerd moet worden alvorens ook maar gedacht kan worden aan een verdere verkorting van de arbeidsduur tot 32 uur in 1990. Aan de invoering van de 36-urige werkweek hebben de sociale partners momenteel de handen vol. Volgens de bewindsman is dat nu aan de orde en zal deze arbeidsduurverkorting pas kun nen worden gerealiseerd als rekening wordt gehouden met randvoorwaarden als handhaving c.q. uitbreiding van de be drijfstijd, loonmatiging en flexibele vormen van arbeidsduurver korting. De bewindsman zei dit gisteren in een debat met de Tweede Kamer naar aanleiding van zijn vorige maand gedane uitspraken over het op een laag pitje zetten van de 32-urige werkweek. De Koning zei overigens herverdeling van arbeid naast econo mische groei nog steeds een belangrijk middel te vinden voor de bestrijding van de werkloosheid. Het gaat daarbij volgens hem echter om de tactiek die wordt gevoerd. Arbeidsduurverkorting op gelijke wijze voor iedereen maakt werkgevers kopschuw, ter wijl werknemers niet evenredig willen inleveren. De Koning sprak de vrees uit dat loonsverhogingen de overhand zullen krijgen. „Als de problemen in het cao-overleg niet worden opge lost dan is de arbeidsduurverkorting mislukt". (ADVERTENTIE) Hoeveel gezondheidsposten komen er dit jaar bij in de ontwikkelingslanden? memisa Gezondheidszorg in de derde wereld. Eendrachtsweg 49,3012 LD Rotterdam. Telefoon 010-14 48 88. TRECHT Het Neder- idse volk hoort tot de ïgste ter wereld en >rdt nog steeds langer relatief lichter. De ge- ddelde volgroeide man meten op 18-jarige fftijd) is 1.82 meter og, de gemiddelde ouw ruim 1.68 meter. it is gebleken uit een derzoek onder 42.000 nderen van nul tot ne- ntien jaar, dat in 1980 is houden door consulta tiebureaus en schoolart sen. Vergeleken met 1965, toen eenzelfde onderzoek werd ge houden, zijn de jongens 4 cen timeter langer geworden, de meisjes 2 centimeter, aldus cij fers van Het Tijdschrift voor Sociale Gezondheidszorg. In de ons omringende landen zijn kinderen en jonge volwasse nen gemiddeld kleiner. Bin nen Nederland bestaan echter ook verschillen: in de noorde lijke provincies zijn de school kinderen gemiddeld twee cen timeter langer dan hun leef tijdgenoten in het zuiden des lands. En kinderen uit lagere sociale milieus zijn op de mid delbare schoolleeftijd zo'n an derhalve centimeter kleiner dan kinderen uit hogere mi lieus. Bij het onderzoek is ook gekeken naar de seksuele ont wikkeling van de kinderen. De gemiddelde leeftijd waarop meisjes voor het eerst onge steld worden was in 1980 13 jaar en vier maanden, zo'n an derhalve maand vroeger dan vijftien jaar daarvoor. Verge leken met de meisjes uit ande re landen zijn de Nederlandse meisjes laat met hun eerste menstruatie. USKE EN WISKE DE MOOIE MILLIREM (c) Standaard Uitgeverij. Antwarpen-Weesp. Corresponden te in Zuid-Afrika Bijgaand de eerste bijdrage van onze nieuwe correspondent in Zuid-Afrika, Margaret Jocob- sohn. Mevrouw Jacobsohn is als wetenschappelijk medewerkster verbonden aan de universiteit van Kaapstad en doet daarnaast journalistiek werk, onder meer voor The Cape Times, een in Kaapstad verschijnend dagblad. Zij zal voor onze krant vooral achtergrondverhalen schrijven over de gevolgen van het aparts- heidsbewind voor het dagelijks leven in Zuid-Afrika. (Van onze correspondente Margaret Jacobsohn) KAAPSTAD President P.W. Botha opent vrijdag de nieuwe zittingsperiode van het Zuidafrikaanse parlement. Verwacht wordt dat de president in zij rede uitspraken zal doen over de hervor mingsplannen van zijn re gering. De cruciale vraag in het Zuidafrikaanse po litieke dilemma is hoe ver men zal gaan in het her vormen of afschaffen van de apartheid. Wat hij ook doet, Botha zal hoe dan ook steun verliezen, links of rechts. Hoewel de roep uit binnen- en buitenland om een nieuwe, apartheid-vrije overeenkomst met de zwarte meerderheid nog nooit zó sterk is geweest, is het niet waarschijnlijk dat het komende jaar iets meer zal brengen dan een voortzetting van wat haastig in elkaar ge flanste hervormingen, die de apartheidstructuur niet wezen lijk veranderen. De hervormingsgezinde of „verligte", leden van Botha's regering zijn van mening dat apartheid radicaal veranderd of zelfs afgeschaft moet wor den. Deze zouden de zwarte bevolking mee willen draaien in het systeem van vrije on derneming en daarmee de ra dicale organisaties, die gespitst zijn op een guerrilla-oorlog, overtroeven. Zij zien in dat, zolang apartheid de bewe gingsvrijheid en activiteiten van de zwarte bevolking be lemmert, er geen einde zal ko men aan de armoede waardoor de verbitterde, kansarme mas sa's hun heil zullen zoeken in extreem socialistische oplossin gen. Anderzijds beseft president Botha dat hij grotendeels door het conservatieve platteland van Zuid Afrika gesteund wordt. Deze blanken zijn niet bereid een radicale koersver? andering te aanvaarden in de apartheidstructuur, in het be leid van „gescheiden ontwik keling" dat de Zuidafrikaanse regering sinds de jaren vijftig heeft gevolgd. Zij voelen zich veilig onder de apartheid, hoe zeer dit systeem ook een reële bedreiging voor hun toekomst vormt. Het is daarom dat president Botha slechts aarzelend en bij stukjes en beetjes zijn hervor mingsmaatregelen treft, wat tot tegenstrijdigheden leidt over bijvoorbeeld de onzede- lijkheidswet en het verbod op de gemengde huwelijken. De karige hervormingen van vo rig jaar zouden, ironisch ge noeg, in sommige opzichten zelfs beter niet uitgevoerd kunnen zijn. Een blanke en gekleurde partner, die sinds kort met elkaar mogen trou wen, stoten ogenblikkelijk op de woongebieden wet, die be paalt dat er gescheiden woon gebieden voor verschillende rassen zijn. De politie trekt na of "deze wet wel uitgevoerd wordt en tenminste één echt paar heeft al voor de rechter Richard Coates en zijn vrouw Joan moesten vorig jaar no vember voor de politierecht bank in Uitenhage verschijnen op beschuldiging van het over treden van deze wet. De zaak werd verdaagd tot februari omdat de advocaat van het echtpaar de situatie onder aan dacht van de minister van jus titie wilde brengen. Zelfs wan neer deze de aanklacht afwijst, zal het echtpaar toch de kosten van de verdediging moeten betalen. Bovendien zullen ze de traumatische ervaring heb ben dat je van een misdaad be schuldigd kan worden wan neer je met je wettelijke part ner wil samenleven. In sommige gevallen hebben de „gemengde" echtparen spe ciale toestemming gekregen om in een blank gebied te wo nen, maar dit betekent zelden het einde van hun problemen. „Openbare" instellingen als parken, zwembaden, stranden en bioscopen zijn in blanke woongebieden vaak „alleen voor blanken" en een ge mengd echtpaar dat samen wil zwemmen of naar de film gaat, overtreedt de wet. De scholing van kinderen uit gemengde huwelijken is ook een groot probleem. De staats scholen zijn strikt gescheiden op ras. Zo kan het gebeuren dat een gemengd echtpaar, dat met speciale toestemming van het ministerie in de blanke wijk Belgravia in Johannes burg woont, twee kinderen van schoolgaande leeftijd heeft, die echter niet op de Engelse of Afrikaanse scholen in de buurt terecht kunnen. De dichtstbijzijnde „gekleur de" school is twintig kilometer verderop en het echtpaar kan de reiskosten niet betalen. Een particuliere katholieke school in de buurt zou de kinderen wel accepteren, maar de kos ten daarvoor zijn ook te hoog. David Dalling, parlementslid voor de oppositie van de Pro gressieve Federale Partij, heeft deze zaak onder de aan dacht van de educatieve com missie gebracht. Maar terwijl hij en de familie nu afwachten of de kinderen toestemming zullen krijgen de blanke staatsscholen te bezoeken, ra ken de kinderen (zeven en zes jaar) steeds verder achter bij hun leeftijdgenoten MARGARET JACOBSOHN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1986 | | pagina 5