Wrakken wet afgekondigd over „Rio Grande^ Trekpleister voor duizenden W oonwagenbe woners mogen voorlopig nog blijven staan Ouders moeten elf kiezen hoe tij met hun ónderen omgaan omputerlokaal in ;)on Bosco geopend Jenaplanschool komt in Plaspoelpolder ui» A EIDEN OMGEVING fieidacQou/ta/ttt DONDERDAG 16 JANUARI 1986 PAGINA 13 ate, ;ei SSENHEIM In de Don Bosco Mavo is termiddag een computerlokaal geopend ee t vijftien computers. Een bijzondere ge- u jrtenis, omdat in Nederland slechts een ftal scholen over een dergelijk lokaal be- likt. Directeur Alkemade vertelde in een tuii rte toespraak, dat de wekelijkse les voor id jgklassers kan worden gecontinueerd, ie erlingen uit de derde klas behouden hun «lus van twintig lessen informatiekunde, s t nog toe heeft de operatie 60.000 gulden a cost. Alkemade sprak de hoop uit, dat het nisterie van Onderwijs een bijdrage zal le ren in de kosten. Ook vroeg hij om ruimte het vak informatiekunde. Auto in brand OEGSTGEEST Door een defect in de motor is gistermiddag op een kruising op de Rijn- zichtweg een auto in brand gevlogen en ge heel uitgebrand. De 21- jarige bestuurder uit Den Haag wist zich tij dig uit de voeten te ma ken. Omstanders wisten de brand te blussen met blusapparaten. Toen de brandweer arriveerde was het vuur al ge doofd. LISSE De bouw van de Je naplanschool moet uiterlijk in 1988 in het gebied Poelpolder- zuid II. Dit besloot de gemeen teraad gisteravond in een ver gadering, waarin zij tevens het krediet goedkeurde voor de integratieverbouwing van de St. Willibrordschool en de kleuterschool Mariënburcht. De raadsleden stemden (nog) niet in met het voorstel van het college om een brug aan te leggen tussen het Nassau-park en beide scholen. De beslissing over de, Jena planschool werd makkelijker genomen dan verwacht. Aan vankelijk had het bestuur van de Stichting Jenaplan-onder- wijs de Plaspoelpolder gewei gerd als locatie en haar voor keur uitgesproken voor De Blinkerd. Het bestuur kwam echter op haar standpunt terug toen bleek, dat daar te weinig ruimte is. Voor de integratie van de kleuterschool Mariënburcht in de St. Willibrordschool staan diverse werkzaamheden op het programma. Zo moeten nieuwe toiletgroepen worden aangelegd en worden twee les lokalen samengevoegd tot een gemeenschapsruimte. Eén les lokaal moet worden aangepast tot personeelsruimte. Bij het voorstel een brug naar beide scholen aan te leggen kreeg het college echter de wind van voren. De raad drong erop aan dat deze zaak eerst in commissie-verband wordt uitgediept. Het is overi gens niet de eerste keer, dat het college dit verwijt naar het hoofd kreeg. Wethouder De Kort reageerde vrij laconiek op de kritiek van de raad door vast te stellen dat het best de moeite waard is om het plan beter te bekijken. Dit zal gaan gebeuren in verkeers- commissie. De Kempenaerstraat moet gouden driehoek worden OEGSTGEEST „U moet het zien als een plan dat misschien over 20 of 25 jaar hele maal rond kan zijn, als iedereen tenminste meewerkt", zei burgemeester Scheenstra gistermiddag over een plan voor een com pact winkelgebeuren in de driehoek De Kempenaerstraat-Terweeweg-Geversstraat. Deze concentratie zou moeten uitgroeien tot een „gouden driehoek" voor Oegstgeest. Het opmerkelijke aan de ambitieuze opzet is het feit dat men in de toekomst de wo ningen aan de Terweeweg (zijde Beuken hof) wil slopen en op de hoek Terweeweg- /De Kempenaerstraat een supermarkt en winkels zou willen bouwen. Daarnaast zou den parkeerplaatsen gecreërd kunnen wor den en het huidige parkeerterrein aan de Terweeweg kan worden heringedeeld. Door de invoering van een eenrichtings verkeer in het deel De Kempenaerstraat- /Spaargarenstraat wordt een cirkelvormige verkeerscirculatie bereikt rond het winkel centrum. Het eerste deel van de De Kem penaerstraat kan voor verkeer worden af gesloten. Men wil op de plaats waar de Ko- ninginnelaan in de De Kempenaerstraat uitmondt een winkelpand bouwen. Al met al ingrijpende zaken die gisteravond aan de winkeliers werden voorgelegd. Een tweede plan houdt rekening met een eventuele vestiging van een supermarkt in De Kamsteeg garage. Dén gaat men uit van een „polen-plan": met aan begin en einde van de winkelroute een supermarkt. Dit is volgens het hoofd van de dienst gemeente werken, de heer Hermes, een ideale situa tie. Burgemeester Scheenstra: „Er is op de bereidheid van de winkeliers aangedron gen. De plannen vereisen forse ingrepen maar De Markthof zal nimmer functione ren, als ze niet tot stand komen". Wassenaar is weer een toeristische attractie rijker. ASSENAAR Rijks- aterstaat heeft over het lor de kust van Wasse- gestrande vracht hip Rio Grande de ■akkenwet afgekondigd, t houdt in er met het lip niets mag gebeuren, nder toestemming van jkswaterstaat. Dat geldt et alleen voor het al dan et verwijderen van goe- iren van het schip, maar ik voor de berging er agent van de eigenaar van schip, Rotterdams Scheep art Bedrijf (RSB) te Rotter- m, moet met een bergings in komen, dat Rijkswater- at moet goedkeuren. Voor- nog is er nog geen kant en aar plan. Zodra dat er is wel, i\öt inschrijving plaats. De gekwalificeerde en goed- »pste berger krijgt dan de iracht. Mochten daarna iter alle bergingspogingen slukken, dan wordt het lip gesloopt. Van de op- engst daarvan wordt de ber- ng betaald. lorlopig dus nog gelegenheid loeg voor het nemen van kijkje aan het strand. Daar hij nog steeds, bij eb zelfs ijwel op het droge. Een trek- eister van groot formaat, die Grande. )\l bleek al ras, toen woens- gochtend even na negen uur eerste massa's mensen op parkeerterreinen van het assenaarse Slag een comple- chaos veroorzaakten. Kijk- aag publiek, dat het liefst bij al 94 behalve een gestrand hip ook nog een patattent d gezien. In drommen stond en zich aan de „Rio Grande" vergapen. En vooral woens- gochtend bij vloed was.het ,Rio Grande'' De „Rio Grande" werd in 1970 gebouwd in La Especia in Noord-Italië op de destijds be kende werf Ansaldo. Het schip wisselde drie keer van eige naar en waarschijnlijk even veel keren van naam. De laat ste keer werd hij in 1984 over genomen door de Samantha Shipping Company. De reder is Comninos Brothers Ship ping co, en laat het schip va ren onder vlag van Malta. Het gevaarte meet 14.609 bruto re gister ton, is ruim 178 meter lang en bijna 23 meter breed. De waarde van de Rio Gran de" is moeilijk te bepalen. Voor een bulkcarrier (contai nerschip) van deze afmetingen en een maximale leeftijd van tien jaar wordt ongeveer 160 dollar per ton betaald. Dat komt dus op een slordige 2,25 miljoen dollar, zo'n zes miljoen gulden. De „Rio Grande" is echter veel ouder dan tien jaar, en daarom gaat de toch al erg globale bereking eigelijk niet op. Een insider in de scheepvaartwereld: „Nieuw bouw is tegenwoordig erg duur. Daardoor is er wel een grote vraag naar dit soort schepen, maar anderzijds is het aanbod op de tweedehands markt erg groot. En dat laatste drukt de prijs. Het is soms wat de gek er voor wil geven 15.000 ton op het strand. een spektakel door de harde wind. Beukende golven tegen de geklonken scheepswand, waar nog een touwladder hing te zwiepen. De ankerkettingen doelloos hangend, nadat ook dat laatste redmiddel 's-nachts niet mocht baten. Een triest eind voor het con tainerschip ligt wellicht in het verschiet. Het zal niet de eer-" ste keer zijn dat een vastgelo pen vrachtschip moet worden gesloopt. Enkele jaren terug gebeurde dat met een schip dat op het strand bij Ter Heij- de (Westland) aan de grond was gelopen. Maar de geschie denis kent ook voorbeelden van een succesvolle afloop. Bijvoorbeeld de Griekse coas ter „Parimar" die in 1974 op het Scheveningse strand lag. Deze kon wel worden losge trokken. Dat schip had een flinke lading ijzer aan boord, terwijl de „Rio Grande" leeg is gestrand. Dat laatste is waar schijnlijk de oorzaak van de dichte nadering van de Wasse- naarse duinen. Een zwaar be laden schip was verder uit de kust gestrand. Een woordvoer der van Rijkswaterstaat noem de woensdag de situatie „tech nisch niet gevaarlijk". Er werd overdag ballast ingenomen om te voorkomen dat het schip bij vloed „gaat wandelen". De be manning van de Rio Grande is inmiddels weer voor een deel aan boord gebracht. De reder zou in onderhandeling zijn met de bergingsbedrijven Wijsmuller en Smit. Ongetwij feld zal de komende dagen worden geprobeerd de „Rio Grande" weer in volle zee te brengen. ROB PERIK WASSENAAR De grote plassen op de schelpenpaden van Meijendel verraden nog, dat het gisternacht het weertje wel was. De beplanting daar entegen lijkt onaangetast, zelfs geen boom is er omgewaaid. Die zijn wel wat meer gewend. De vrachtvaarder Rio Grande heeft het er heel wat minder goed vanaf gebracht. Het ruim 178 metbr lange schip is als een roeibootje op het strand gezwiept. „Onvoorstelbaar, hoe sterk die natuurkrachten toch kunnen zijn", meent een van de toeschouwers. „Ja, want echt klein is hij niet te noemen. Althans hij past niet in mijn achtertuintje", weet een ander te vertellen. Zelfs voor Wassenaarse be grippen is de Rio Grande dus groot, zeer groot. Dat geldt ook voor de publieke belangstel ling. Wassenaar is zonder meer een zij het tijdelijk attractiepunt rijker. De heer A. van Duyn uit Katwijk hoorde het nieuws om zes uur 's ochtends, en ging al vroeg op pad. Mijn vrouw wilde niet mee, die zei bekijk jij het maar. Maar ik ben nu eenmaal een vroege vogel". De heer van Duyn denkt dat het wel slopen van het schip zal wor den. „Dat zou jammer zijn", meent een vrouw die met haar man is komen kijken. „Je zou er toch ook een leuke attractie van kunnen maken, 's Zomers met bootjes ernaar toe varen en dan zonnen op het giganti sche dek. Heb je toch een beet je het idee van een cruise". Files Vele duizenden mensen waren gisteren naar het strand geko men, al of niet gewapend met een fototoestel. Tot bij „De Klit" stond het autoverkeer richting Wassenaarse Slag gis termiddag volkomen vast. Dit is de uiterste duinenrij, gren zend aan Wassenaar-dorp, nog zo'n vier kilomter van het strand af. Wie deze ellende wilde vermijden en niet opzag tegen een flinke wandeling van bijna twee kilometer, en dat waren er gisteren al heel wat, parkeerde de auto bij boerderij Meijendel en ging te voet verder naar het strand. Zij troffen het, want in de middag viel er nog veel meer te zien: de Explosieven Oprui - mings Dienst (EOD) ontferm de zich over een handgranaat door deze op te blazen. Deze was boven gekomen door de storm en tijdig door een voor bijganger ontdekt. Daarna werd het strand weer vrijgegeven voor de dagjes mensen. Zelfs de zon deed nog even van zich spreken, waar door de stemming er al snel inzat: „Hé! moet je nog een bootje kopen? Moet je 'm wel even zelf wegslepen". Grap pen en grollen op een zonnnig, zij het winderig strand, dat desondanks in de verste niet meer leek op de hekseketel van de nacht ervoor. Over een afstand van zeker een kilome ter heeft de zee een flink stuk van de duinen weggeslagen. Bewegen De Rio Grande, muurvast in het rulle zand van Wassenaar. Toch wist een man uit Kat wijk gistermorgen te melden dat hij het schip af en toe had zien bewegen. Hoe dan ook, voorlopig blijft het schip voor het publiek een fraai schouw spel, vooral voor de ex-zee vaarders onder hen. Zoals de bejaarde heer A. Dijkstra uit Noordwijk, die zijn hele leven op zee heeft gezeten. Hij is best bereid zijn visie op de zaak te geven. „We hebben het wel eens vaker meegemaakt", zegt hij. „Maar vooral vroeger was dat toch anders. Dan hoopte men ook nog dingen te vin den". Als hij een patat tent had, wist hij het wel. „Dan was ik hier meteen gaan staan, en had ik goed verdiend". Over het bergen van het schip zegt de heer Dijkstra: „Dat wel even duren. Ze moeten zand weghalen, dat zit er dik in. En als ze te lang wachten, dan zakt-ie weg en moeten ze 'm aan stukkies branden". Als men de heer Dijkstra zou moe ten geloven, dan is het ook nog niet uitgesloten dat er sprake is van een verzeke ringstruc: „Ik zeg niet dat het hier zo is, maar het komt vaak genoeg voor om er aan te den ken". LUUD VAN DER HAM 'ogte 'EVROUW BONJER BIJ AFSCHEID jj AN CONSULT A TIEBUREA U: iet W 3 a! ntseli ;ilhoi jat n k hl e ka :ou z rechl ft net n v< gedr lij v( aar ;traf zeggi toem ek c lus e n eis v ARMOND Mevrouw C. Bonjer-van Eijsbergen gistermiddag afscheid het consultatiebureau, ng v^araan ZÜ zestien jaar als iaj? euterarts verbonden is ge- keer! !est- z»j had Per 1 januari dach ar taak al overgedragen aan e recevr- C. M. v. Leeuwen-Hel- rs. Het officiële afscheid van scheidende arts en het wel- im aan haar opvolgster had- de"aa n plaats in het wijkgebouw. ondilar werd een geweldig kin- an ja rfeest met een poppenvoor- er z ^nf> gehouden, lachti wel tfevr ®onJer kijkt met vreug- jn I terug op de afgelopen zes- ilt v^n jaar, maar kiest nu voor Ivoca n wat rustiger periode met rde lar echtgenoot die inmiddels gelt pensioneerd is, maar nog •W part-time werkzaam. „Om voorkomen dat we elkaar ERI1 '8 slechts af en toe thuis te- •nkomen, heb ik besloten de consultatie-buro's vaarwel te zeggen". Na haar werk als huisarts heeft mevr. Bonjer enige tijd meegewerkt aan we tenschappelijk onderzoek naar de toestand van het gehoor en de voeding bij kinderen. Die specialiteiten heeft zij ook steeds zwaar laten wegen in haar werk op het kleuterbu- „Het vroegtijdig signaleren van verkeerde eetgewoonten of van verminderd gehoor vind ik heel belangrijk. Ande re zaken natuurlijk ook maar deze hebben mij altijd bijzon der geboeid, mede door mijn medewerking aan het weten- schappoelijk onderzoek. De ge- hoortests worden bij kinderen op een steeds jongere leeftijd gedaan en dat is prima. Als een kind niet goed hoort, valt dat de ouders niet altijd op en daardoor mist het kind veel. Bovendien kunnen vroegtijdig gekonstateerde gebreken ge makkelijker worden behan deld". Naast de medische kant van haar werk noemt mevrouw Bonjer het bespreken van op voedingsproblemen met de ou ders een belangrijke taak bin nen het consultatie-bureau. „Het oplossen van opvoedkun dige problemen is net zo be langrijk als het behandelen van medische klachten. Het verstrekken van goede advie zen en het zonodig doorverwij zen naar een pedagogisch bu reau behoort tot de taak van de arts. Nog steeds wordt bij de opleiding van huisartsen te weinig aandacht besteed aan pedagogische aspecten". Mevrouw Bonjer wijst er met nadruk op dat het consultatie bureau Zeker geen plaats is waar doorlopend problemen opgelost moeten worden. „Meestal verloopt alles op rol letjes en heeft het bureau al leen een preventieve en bege leidende taak. Als ouders luis teren naar hun hart en daar naar handelen kan er niet veel echt mis gaan. Vaste regels en roosters zijn niet belangrijk. Met liefde met je kind omgaan en zeker niet te krampachtig is beter dan allerlei opvoed kundige regels uit boeken hanteren. Strikte regels zijn voor het kleuterbureau dan ook al lang uit de tijd. Er wor den desgewenst wel richtlijnen gegeven die enig houvast bie den aan de ouders. Verder wordt op het bureau geadvi seerd omtrent voeding, vitami nepreparaten, fluor, schoeisel en dergelijke". Mevrouw Bonjer heeft bijna een generatie Warmonders be geleid vanaf de leeftijd van vijftien maanden tot het eerste bezóek aan de schoolarts. Dat deed zij uiterst vriendelijk en voorkomend maar wel zo dat ouders er mondiger door wer den en houvast kregen. „Ou ders moeten zich niet af laten schepen in ziekenhuizen en door specialisten met ontoerei kende uitleg. Ouders moeten ook zelf durven kiezen hoe zij met hun kinderen omgaan. Tenslotte is zowel iedere ouder als kleuter uniek en die moe ten het met elkaar zien te rooi en". Het afscheid van me vrouw Bonjer was helemaal naar haar wens: met de kleu ters en hun ouders en zonder hoogdravende woorden en of ficieel vertoon. Voor mevrouw v. Leeuwen was het een uitstekende gele genheid om in een ongedwon gen situatie kennis te maken met een groot aantal kleuters en hun ouders. OEGSTGEEST De bewo ners van het woonwagen kampje aan de Haarlemmer- straatweg in Oegstgeest mogen daar voorlopig blijven staan. De gemeente Oegstgeest deel de gisterochtend de bewoners weliswaar schriftelijk mee dat ze vóór tien uur 's avonds moesten vertrekken, maar op verzoek van de Raad van Sta te heeft de gemeente die be slissing geschorst. Het gloednieuwe kampje heeft sinds zondag bewoners, maar die komen uit Haarlem en Uit geest en niet uit Leiden, zoals de bedoeling is. De zeven standplaatsen bij de nieuw bouwwijk Haaswijk zijn be stemd voor bewoners van het overvolle kamp aan het Leidse Trekvaartplein. De gemeente Oegstgeest vindt dat de nieu we bewoners er met hun cara vans daarom illegaal staan. De beide families die langs de Haarlemmertrekvaart zijn neergestreken beroepen zich echter op het feit dat ze sinds maandag staan ingeschreven in het bevolkingsregister van Oegstgeest. Volgens ambtenaar F. Slijper van algemene zaken klopt dat niet: „Die mensen hebben alleen een aanvraag ingediend om 'ingeschreven te mogen worden". De advocaat van de bewoners, mr. F.H. van Alst, heeft na ontvangst van het bevel tot vertrek direct een bezwaar schrift ingediend bij de ge meente Oegstgeest en een ver zoek tot schorsing bij de Raad van State in Den Haag. Dat verzoek tot schorsing werd ge accepteerd, waarna de voorzit ter van de Raad van State de gemeente Oegstgeest verzocht de caravans niet weg te slepen, totdat de zaak door de Raad van State behandeld is. Die behandeling vindt waarschijn lijk een dezer dagen plaats, van Alst is nogal verbolgen over de handelwijze van de gemeente Oegstgeest in de hele kwestie. „Ze deelden de bewoners 's ochtends mee dat ze voor tien uur 's avonds ver trokken moesten zijn. Die ter mijn is veel te kort. Bovendien hebben ze mij daar niet van in kennis gesteld, terwijl ze wis ten dat ik de belangen van de bewoners behartig". Volgens Slijper kan de gemeente de termijnen stellen die ze wil. „Die mensen weten al sinds zondagavond dat ze daar weg moeten". Verder vindt Van Alst het on toelaatbaar dat de gemeente niet toestaat dat de woonwa gens van de bewoners op het terrein geplaatst mogen wor den. De caravans die er nu staan zijn slechts noodvoorzie ningen. De woonwagens kun nen het terrein niet op, omdat de gemeente twee Vliko-bak- ken met zand heeft neergezet die de oprit van het terrein ten dele versperren. Ook weigert de gemeente om gas, electrici- teit en water aan te sluiten. „Voor twee families met kin deren is dat een onaanvaard bare situatie", aldus Van Alst. Hij wil bij de gemeente een be roep doen op „humanitaire ge voelens". Als dat geen gevol gen heeft kaart hij het uitblij ven van voorzieningen ook aan bij de Raad van State. Vol gens Slijper begint de gemeen te er niet aan om de bewoners faciliteiten te verlenen. „Het kan allemaal vervelend zijn, maar die caravans horen daar nu eenmaal niet thuis. Als ik daar ga staan met mijn cara van moet ik ook weg. Die plaatsen zijn voor mensen uit Leiden".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1986 | | pagina 13