TAFEL
Landen die terrorisme helpen, moeten uit VN'
ÊeldóeSou/tatu
kerk
wereld
„Kerkgevoel" grootste
knelpunt bij Samen op Weg
Vaticaan positief over
harttransplantaties
Van korengemeenschap
naar broedergemeenschap
Oogkleppen-strategie
ACHTERGROND
CetdóeSou/iont
MAANDAG 13 JANUARI 1986PAGIN,
Pacifist
De Hongaarse minister van Defensie Istvan Olah heeft een
brief ontvangen van 24 rooms-katholieke priesters die in mili
taire dienst zijn, dat zij volledige geweldloosheid als de enige
begaanbare weg naar de vrede zien en derhalve geen dienst
meer zullen verrichten. De priesters hebben voor het meren
deel hun eerste oefening achter de rug en zijn allen geregi
streerd als dienstplichtig. In hun brief betuigen zij hun solida
riteit met dienstweigeraars en met vrouwen, die geen militair
identiteitsbewijs willen aanvaarden. De priesters verklaren in
hun brief het eerlijk te vinden de minister van hun verander
de inzicht op de hoogte te stellen, „omdat men anders nog op
ons zou rekenen in voorkomende gevallen".
Katholieke filosoof Michel de Certeau
overleden
De Franse filosoof en historicus Michel de Certeau, auteur van
o.a. "La Fable Mystique" en "L'Ecriture de l'Histoire", is don
derdagavond na een langdurige ziekte op 60-jarige leeftijd in
Parijs overleden. Dit is vrijdag vernomen van kringen uit zijn
omgeving. De historicus van de mystiek en antropoloog van
het dagelijks leven De Certeau, die jezuïet was, was op 17 mei
1925 in Chambéry geboren. Zijn invloed op de "nieuwe ge
schiedenis" is groot geweest en hij heeft verscheidene jaren ge
doceerd in de Verenigde Staten, aan de universiteit van San
Diego in Californië. In Parijs bezette hij de leerstoel van Reli
gieuze Antropologie aan de Ecole Pratique des Hautes Etudes.
Men moet zich altijd als
half sch uldig en half
onschuldig
beschouwen.
PAUS JOHANNES PAULUS II TEGEN DIPLOMATEN:
Paus Johannes Paulus II
wil dat de Verenigde Na
ties optreden tegen de
landen die het terroris
me helpen. Hij sugge
reert een verwijdering
van die landen uit de in
ternationale organisatie:
,,De VN zou niet moeten
toestaan dat lidstaten
zich niets aantrekken
van de regels van het
Handvest door zich te
compromitteren met ter
rorisme".
De paus sprak zaterdagmorgen
tijdens een Nieuwjaarsontmoe
ting met bij de Heilige Stoel
geaccrediteerde diplomaten.
Op het ogenblik hebben 116
landen een officiële vertegen
woordiger in het Vaticaan,
vier (St. Lucia, Nepal, Zimbab
we en Liechtenstein) méér dan
vorig jaar. Landen die niet
vertegenwoordigd zijn, zijn
voor het merendeel de com
munistische.
De paus maakte van de gele
genheid zaterdag gebruik een
politieke „tour d'horizon" te
maken, zoals ook in de vorige
jaren. Nieuw was het speciale
„hoofdstuk" gewijd aan het
terrorisme, binnenlands en in
ternationaal. „We vinden te
genover ons geduchte organi
saties van personen die om
aandacht op hun zaak te vesti
gen niet aarzelen op grote
schaal onschuldigen te doden,
en dat dikwijls in landen die
voor hen vreemd zijn en niets
te maken hebben met hun
problemen. Onze afkeuring
kan slechts absoluut en una
niem zijn", zei de paus.
De paus richt zich tot het verzamelde corps diplomatique in de Sala Regia (Koninklijke Zaal) in het Vaticaan.
„Zeker, er zijn toestanden
waaraan al te lange tijd een
rechtvaardige oplossing wordt
onthouden; er bestaat dus veel
frustratie, haat en wraak,
waarop we bedacht moeten
blijven. Maar om een zaak te
bepleiten mogen geen onjuiste
middelen worden gebruikt en
onschuldigen worden gedood".
De paus hekelde in dit ver
band de „medeplichtigheid"
van bepaalde bewegingen en
staten bij het voorbereiden
van dergelijke aanslagen.
De paus veroordeelde ook de
op de aanslagen volgende ver
geldingsacties, „die onschuldi
gen treffen en nieuwe geweld
daden uitlokken". Maar het
andere terrorisme, dat in een
staat geïnstitutionaliseerd is,
mag volgens de paus zeker
niet worden vergeten. Dit ter
rorisme „is gebaseerd op een
systeem van geheime politie
en vernietigt de vrijheid en de
elementaire rechten van mil
joenen mensen, mensen die al
leen schuldig zijn aan een ver-
1986 is door de Organisatie
van de Verenigde Naties uit
geroepen tot „Internationaal
Jaar van de Vrede". Het groot
ste deel van de pauselijke toe
spraak was dan ook gewijd
aan vrede in de wereld. De
paus somde de gevallen op,
waarin inbreuken op deze vre
de worden gemaakt: Libanon,
Iran/Irak, Afghanistan, Cam
bodja, Zuid-Afrika, Oeganda,
Tsjaad, Ethiopië, Mali en La-
tijns-Amerika.
De conflicten in die landen
moesten niet alleen ons mede
leven opwekken, zo meende
de paus, maar we zouden er
ook voor moeten zorgen dat de
strijdende partijen rond de ta
fel gingen zitten en op vreed
zame wijze een rechtvaardige
oplossing voor hun problemen
vonden.
Om in de verschillende delen
van de wereld vrede te berei
ken, bepleitte de paus een re
gionale aanpak van de proble
men, met de steun van alle an
dere landen in de wereld,
maar zonder dat de groot
machten zich ermee zouden
bemoeien. De paus betreurde
de verdeling van de wereld in
machtsblokken. Daardoor ko
men volgens hem de kleinere
landen in het gedrang.
Latijns-Amerika en Afrika
vormen volgens de paus grote
families, die zelf hun proble
men het best kunnen oplossen.
Europa is ook zo'n familie, on
danks de kloof die de volkeren
van Oost en West scheidt. Die
kloof noemde de paus „onaan
vaardbaar voor een geweten
dat gevoed is met menselijke
en christelijke idealen". De
paus toonde zich voorstander
van een verdere ontwikkeling
van de Europese solidariteit
volgens de Akkoorden van
Helsinki.
De paus hekelde de internatio
nale wapenhandel en hij vroeg
om een rechtvaardige oplos
sing voor het probleem van de
schuldenlast van de landen
van de Derde Wereld: beide
zaken bedreigen de wereld
vrede. En om te bewijzen dat
de katholieke kerk zich bij
haar inzet voor de vrede niet
alleen tot woorden beperkt,
gaf hij een opsomming van
„daden" van de katholieke
kerk: de encyclieken Pacem in
Terris, Popularum Progressio,
en Redemptor Hominis, het
conciliedocument Gaudium et
Spes, om strijdende partijen in
verschillende delen van de
wereld tot elkaar te brengen.
Tenslotte nodigde de paus de
wereld in dit VN-Vredesjaar
uit, „tot een grote gebedsbewe
ging voor de vrede".
CEES MANDERS
Niet alleen op landelijk
niveau maar ook op
plaatselijk vlak is het
„kerkgevoel" een be
langrijk knelpunt bij de
samenwerking tussen de
Nederlandse Hervormde
Kerk en de Gerefor
meerde Kerken in Ne
derland.
Dat blijkt uit een inven
tarisatie die de werk
groep Samenwerking
plaatselijk vlak van de
Raad van Deputaten Sa
men op Weg heeft ge
houden. Het onderzoek
dateert reeds van twee
jaar geleden, maar de re
sultaten zijn nu pas be
kend gemaakt.
De werkgroep ontving reacties
uit 285 kerken waar op een of
andere wijze sprake is van sa
menwerking tussen hervorm
den en gereformeerden. Het
belangrijkste knelpunt in de
samenwerking bleek de „men
taliteit". Daarmee worden be
doeld het verlangen naar be
houd van het eigen gezicht en
de eigen identiteit en datgene
wat als „kerkgevoel" of onop-
geefbare tradities wordt erva
ren. Bij 40 procent van de 285
kerken bleken op dit terrein
problemen te bestaan.
In 33 procent van de plaatselij
ke kerken bleken kwesties
van organisatorische aard,
der meer met betrekking tot
de kerkelijke grenzen en het
beheer van geld en goederen,
de samenwerking te belemme
ren. In 19 procent van de ker
ken vormden de houding van
de vrijzinnigen en de Gerefor
meerde Bond in de Nederland
se Hervormde Kerk een pro
bleem. Als andere knelpunten
werden gesignaleerd geloofs
vragen (13 procent van de 285
kerken) en de sacramenten (12
procent). De werkgroep plaat
selijk vlak heeft uit het onder
zoek opnieuw de conclusie ge
trokken dat niet-theologische
factoren een belangrijke be
lemmering kunnen zijn bij sa
menwerking tussen hervorm
den en gereformeerden.
Twee moraaltheologen hebben in het dagblad van het Vati
caan, de „Osservatore Romano", getracht de gemoederen in
Italië tot bedaren te brengen over in dat land verrichte hart
transplantaties. Sinds de minister van Volksgezondheid, Con
stante Degan, op 11 november een beschikking tekende dat
harten mogen worden overgeplant in daarvoor aangewezen
ziekenhuizen, zijn zeventien transplantaties verricht. Alle
operaties zijn geslaagd en de patiënten verkeren in goede ge
zondheid. De hoogleraren verzuchten, dat deze materie in Ita
lië met wat meer nuchterheid en wijsheid zou moeten worden
benaderd dan thans het geval is.
Prof. Dionigi Tettamanzi, hoogleraar in de moraaltheologie
aan de universiteit van Noord-Italië en Felice Donofrio, zijn
collega van de medische faculteit te Napels, betogen dat er
absoluut geen bezwaar kan worden ingebracht tegen hart-
transplantaties, als vast is komen te staan dat de donor zijn
hart vrijwillig wil afstaan en klinisch dood is alvorens het
wordt weggenomen. Onder „klinisch dood" verstaan de hoog
leraren, geheel in overeenstemming met een verklaring van
de Pauselijke Academie van oktober vorig jaar, twee elektro
cardiogrammen van de donor, gemaakt met een tussenpoos
van zes uur, waarbij in beide gevallen geen hersenactiviteit
wordt vastgesteld. De hoogleraren waarschuwen tegen moge
lijke ontsporingen in de vorm van het oprichten van een
„hartbank" als uitvloeisel van een wel gehoorde mening, dat
een overledene in feite „res publica" (openbaar eigendom) is
geworden, zodat meerdere organen na de dood kunnen wor
den verwijderd om anderen te helpen.
Hoofdredacteur Reformatorisch dagblad
overleden
Op 60-jarigé leeftijd is de hoofdredacteur van het Reformato
risch Dagblad, de heer Jan Blees, in zijn huidige woonplaats
Katwijk aan Zee overleden. In de tien jaren tijd dat hij de
redactionele leiding had zag hij de oplage van zijn vanuit
Apeldoorn landelijk verspreide blad stijgen van niets tot
50.000. Het blad wilde een alternatief zijn voor Trouw en de
in deze krant opgegane Kwartetbladen.
BESCHULDIGING
AFGEZETTE
PREDIKANT:
„Velema's sturen
aan op scheuring
in Christelijke
Geref. Kerken"
De christelijke gereformeer
de predikant ds. J. H. Velema
en diens broer, de theoloog
prof. dr. W. H. Velema willen
een kerkscheuring binnen
het kerkverband. Ze willen
niets liever dan een samen
smelting met de Gerefor
meerde Kerken vrijgemaakt.
Maar binnen de Christelijke
Gereformeerde Kerken is
een groot aantal mensen
daarvan niet gediend".
Dit zegt drs. Joh. Kruis,
voormalig predikant in de
Chr. Gereformeerde Kerken.
In 1984 werd deze predikant
uit zijn ambt gezet omdat zijn
prediking over de verzoening
fout zou zijn. De afgezette
predikant meent dat zijn op
vattingen over de verzoening
haaks staan op die van de
broers Velema. Naar zijn me
ning hebben beiden niet al
leen veel invloed hebben -in
de Christelijke Gereformeer
de Kerken, maar bovendien
min of meer het theologisch
gezicht bepalen van de Evan
gelische Omroep.
Drs. Kruis heeft in een brief
aan de generale synode van
de Christelijke Gereformeer
de Kerken een onderzoek ge
vraagd naar de verzoenings
leer in de kerk. Hij heeft
daarbij verzocht deze leer te
toetsen aan de Schrift. „Ik
wil niet naar buiten treden
als de grote aanvaller van de
Velema's. Maar ik teken be
zwaar aan tegen de koers die
beiden, en in hun kielzog,
anderen binnen de Christelij
ke Gereformeerde Kerken
varen", aldus drs. Kruis.
In de brief aan de synode
van zijn kerken heeft drs.
Kruis gevraagd nader te om
schrijven hoe in de kerk
„wolven in schaapskleren"
zijn te herkennen, en „valse
profeten".
De synode van de Christelij
ke Gereformeerde Kerken
komt in augustus van dit jaar
bijeen in Den Haag.
KEES VEERKAMP (43) NAAR DENORBERTIJNEN
„Van jongs af aan heb ik het
gevoel gehad bij de kerk te
willen horen, om aan de an
dere kant van de lijn te staan,
maar steeds kwam er iets tus
sen". Aan het woord is Kees
Veerkamp (43), tot 1 februari
1986 algemeen directeur van
de Stichting Samenwerkende
Korenorganisaties (SNK), een
overkoepelend orgaan voor de
tien korenorganisaties in ons
land met ruim 8100 koren,
285.000 koorleden en ca. 4.000
koordirigenten.
Kees Veerkamp was in dat al
les de centrale figuur, de man
met talloze internationale
contacten, getypeerd door de
voorzitter van de Stichting, de
heer A. J. Kret, als iemand
van onschatbare waarde. On
danks dat neemt Kees Veer
kamp op 31 januari afscheid
om daarna in te treden in de
Norbertijnse gemeenschap te
Heeswijk, de oudste Neder
landse kloostergemeenschap.
„Niemand heeft me gevraagd
of ik gek ben of wat me nu ei
genlijk bezielt", vertelt Veer
kamp in het kantoor van de
Stichting aan de Utrechtse
Drift, „dat is me ontzettend
meegevallen. De één vroeg
me om eens wat meer te ver
tellen over het kloosterleven,
een ander merkte op dat hij
mij kennende dit een logisch
besluit vond, maar niemand
reageerde negatief. Het is
geen opwelling, al heel jong
wilde ik me al dienstbaar ma
ken in de kerk. In Poeldijk,
waar ik geboren ben, heb ik
veel kerkewerk gedaan, bij
voorbeeld lector en ceremo
niemeester, ook was ik ver
bonden aan de koren van Jos
Vranken, later heb ik ge
werkt bij Don Bosco aan de
Scheveningseweg, maar ik
voelde dat er meer was en dat
ik meer wilde. Ik ben geen
eenling, ik hou van teamver
band, van groepsverband.
Maar steeds als ik het besluit
wilde nemen liep er iets spaak
waardoor ik me gedwongen
voelde dat besluit uit te stel
len.
Op m'n 14 en 21e jaar - het
getal zeven speelt een grote
rol in m'n leven - waren het
huiselijke omstandigheden, op
m'n 28e jaar trad een aantal
kapelaans in het Westland te
gelijk uit en dat werkte niet
bepaald stimulerend. Op m'n
35e jaar werd van meerdere
kanten druk op me uitgeoe
fend om deze baan in de
koorwereld te accepteren en
dat heb ik met veel plezier
gedaan. Toch bleef de gedach
te aan het kloosterleven me
trekken, ik ging steeds regel
matiger naar bezinningsdagen
in meerdere kloosters en ik
voelde me daar steeds meer
thuis. Dat was met name in de
Abdij van Berne bij de Nor
bertijnen en na lang overleg
met mezelf en anderen heb ik
in m'n 42e levensjaar het defi
nitieve besluit genomen en
volgende maand is het zover.
De SNK staat nu op poten, de
eerste aanzet voor het vol
gend Internationaal Koorfes
tival in Arnhem is gegeven,
ik kan met een gerust hart
gaan".
Late roeping
Ziet Veerkamp zichzelf als
een late roeping? „Nee", zegt
hij lachend, „ik geef alleen
wat laat gehoor aan die roe
ping. Mijn argument is tweel
edig: ondanks de kritiek die
ik heb op de kerk als instituut
wil ik bij die kerk horen en
bij de Norbertijnen voel ik me
thuis. Maar denk nu niet dat
ik dat Nederlandse koorleven
zal vergeten, reken maar dat
ze me volgend jaar bij het
Koorfestival in Arnhem zul
len zien. Ja, dat festivalgebeu-
ren mag je terecht m'n pleeg
kind noemen. Het eerste festi
val dat ik organiseerde was in
1971 in Den Haag en sinds
dien ben ik daar met veel en
thousiasme mee bezig geble
ven. Onbegrijpelijk dat Den
Haag dit belangrijke interna
tionale gebeuren niet heeft
vastgehouden. Weet je dat an
dere steden in de rij stonden
om dit naar zich toe te trek
ken? Niet alleen vanuit artis
tiek oogpunt, maar dit is een
belangrijke uitwisseling van
mens tot mens vooral met de
zangers uit Oost-Europa".
Met Jan Eelkema als artistiek
directeur van de SNK zijn de
dirigentencursussen van de.
grond gekomen, jaarlijks ne
men 200 koordirigenten deel
aan de opleiding van het mid
denkader, een driejarige op
leiding. Verder houdt de SNK
zich bezig met studiedagen,
regiecursussen, adviezen en
voorlichting niet in de laatste
plaats in de richting van het
Ministerie van WVC over de
begeleidingstaak van de or
kesten.
„De vraag: hoe moet 't straks
met de oratoriumkoren in
Zuid-Holland is een knellende
vraag, het Randstedelijk Be-
geleidings Orkest moet na
tuurlijk blijven bestaan. Ja
hoor, neem gerust van mij
aan dat ik dit allemaal zal
missen, maar aan de andere
kant voel ik me bevrijd nu ik
m'n roepstem kan gaan vol
gen". De koorwereld verliest
een uitmuntend organisator,
de kerk krijgt er een toege
wijde en intens levende broe
der bij.
adriaan hager
De PvdA moet de plaatsing van kruisraketten tijdelijln"r
cepteren, aldus een opmerkelijke uitspraak van Mient
Faber, de secretaris van de IKV-vredesbeweging. FL(
heeft er al eerder blijk van gegeven dat hij, zeker voorde
vertegenwoordiger van een pressiegroep, over een flinkepn
sis politiek realisme beschikt. Aanmerkelijk meer dan del^
ders van de partij waarvan hij lid is, de PvdA. Lj
-p. pa
DAT is Faber nooit in dank afgenomen door zijn eioj
IKV-achterban, die als pressiegroep uitsluitend oog hl"
voor het eigen ideaal, daarbij allerlei haalbaarheden en
haalbaarheden overlatend aan de politiek. Op die blinde
zijdigheid maakt Faber ook nu weer een gunstige uitzoj
ring.
Met zijn opmerking geeft Faber indirect een scherp b|
van de PvdA, die zich al maandenlang gedraagt als een n{N
kend kind, dat in een hoekje is gekropen omdat het zijnich
niet heeft gekregen. Zo'n kind weigert meestal enige tijd 11
bij de realiteit van een genomen besluit neer te leggen,er
dan na verloop van tijd in de nieuwe situatie verder te c
ik:
ff
alsof er niets is gebeurd.
De vervelendste kinderen blijven het langst tegen bP
weten in mokken en zo gedraagt zich de PvdA al gerif
tijd. De socialisten hebben zichzelf volledig geïsoleerd
hun absolute „nee" tegen de plaatsing van de kruisraket
waarbij het nu eenmaal democratisch genomen mee:
heidsbesluit van het parlement volledig wordt genegeerdl
die manier heeft de PvdA zich niet alleen buiten de wel
lijkheid geplaatst, maar ook buiten de mogelijkheid si
mede regeringsverantwoordelijkheid te dragen. Want dal
moeten gebeuren op basis van het democratisch genoj
plaatsingsbesluit.
HET is tekenend voor de politieke oogkleppen-strategi^
de PvdA-top voert, dat uitgerekend Mient Jan Faber k
komt vertellen hoe de PvdA zich zou moeten gedragen.! ee
de PvdA wil meeregeren en met enige kans op succes g
bewerkstelligen dat de kruisraketten in de toekomst ons Jan
uitgaan, dan zullen de socialisten vijf jaar geduld mof10
hebben en de wapens enige tijd in ons land moeten dul^nj
!g
DiE vijf jaar is de termijn, die het kabinet-Lubbers mef1^
Amerikanen is overeengekomen en de VS kunnen dusi
niet verbaasd zijn als na die vijf jaar het verdrag eventy
zou worden opgezegd, aldus Mient Jan Faber. Dat is hetjjri
mocratisch recht van een eventueel nieuwe politieke mi n
derheid in het parlement. ^ar
SlNDS l november is de politieke realiteit derhalve, dat h<
de kruisraketten uit Nederland weg wil hebben, zal mojijl<
accepteren dat ze hier enkele jaren gestationeerd zullen
Dat inzicht is zelfs tot de top van de vredesbeweging d°ojl
drongen. Waarschijnlijk is dat ook al lang het geval in de^L
van de PvdA. Die partij worstelt echter met het problflei
hoe zij enkele maanden voor de verkiezingen die on*li|
zwaai in het zo keihard ingenomen standpunt aannemt u
kan maken, zonder een deel van haar achterban van zi^
vervreemden. Naarmate de verkiezingsdatum nadert Wi s
dat probleem echter alleen maar groter.
W eersvooruitzichten
Europese landen, geldig v
dag en donderdag:
Zuid-Scandinavie: wisselend
en een enkele sneeuwbui,
temperatuur ongeveer min 4
Benelux: een enkele bui,
even natte sneeuw. Middagte
tuur ongeveer 5 graden.
Britse eilanden: eerst nog
bui, donderdag af en to<
dagtemperatuur rond 5 graden.
Duitsland: wisselend bewolkt ejn
kele buien. vMiddagtempej
woensdag circa plus 4 graden]—
derdag dalend naar min 2 grad^
DE BILT (KNMI) Morgen
staat aan de kust naar ver
wachting enige tijd een zuid^-
westerstorm. Boven land is de
wind krachtig of hard. Dit
gaat gepaard met een wisse
lende bewolking, terwijl er
ook buien vallen.
Het onstuimige weer wordt
veroorzaakt door een actieve
depressie, die vanmorgen ten
zuidwesten van IJsland lag en
morgenmiddag boven het
noorden van de Noordzee
wordt verwacht. Dit lagedruk
gebied trekt verder oostwaarts
en morgen later op de dag
draait de wind naar het noord
westen. De temperaturen lo
pen in de nacht en overdag
niet veel uiteen, zo rond de 6 a
7 graden. De rest van de week
blijft het weer ook aan de wis
selvallige kant. De tempera
tuur ligt meestentijds -boven
nul.
Frankrijk: woensdag wisselen] 1
wolkt en enkele buien. Don^X
meer opklaringen. Middagten
tuur woensdag omstreeks 8
donderdag dalend tot rond 5
Spanje en Portugal:
buien, donderdag perioden
Middagtemperatuur uiteenl
van 10 graden in noord-Spanje
in het zuiden.
Italië en Adriatische kust: plaa
een bui. Middagtemperatuur
lopend van 5 graden
tot ongeveer 15
bieden.
Alpengbied: woensdag plaaU
sneeuwbuien, donderdag gele
meer opklaringen. Tempen
vrijwel overal beneden de
i de zuidelij
Gebakken ham met
witlofsalade en
gebakken
aardappelen
vanille-rijste vla
De benodigdheden voor
twee zijn: 2 plakken a 100 g
schouderham, losgeklopt
ei, paneermeel, 20 g marga
rine;
2 struikjes witlof, 1 ge
kookte biet, uitje, 2 lepels
azijn, zout, peper, mosterd,
suiker, 1 lepel olie;
Vt tot 1 kg aardappelen,
olie, margarine, zout;
Vt liter melk, 25 g rijst, 15
g custard, 30 g suiker (of
2,5 dl gele vla, 2,5 dl rijste-
pap).
Haal de plakken ham door ei
en door paneermeel en bak
ze in warme margarine
bruin. Wees bij het keren
van de plakken voorzichtig
met het korstje, want dat
stoot er gemakkelijk af.
Spoel de struikjes wtrm
schoon, schrap bruine pk I
weg of verwijder erg le )rc
blaadjes. Snijd de groen wai
smalle reepjes en doe de
te kern aan de onderdo
van de struikjes weg. Sn
de gestroopte en afgespo 2
biet in blokjes en het schl[ej
gemaakte uitje in stu
Meng een sausje van a
zout, peper, mosterd, su
en olie met de ui en bie
schep er direkt voor het
senteren het witlof door.
Was de ongeschilde aar
pelen, kook ze gaar, la,
lauw worden en pel ze.
de geheel afgekoelde aar
pelen in niet te dunne pen
ken en bak die in hete
met margarine bruin. Sl
er na het bakken zout o
Breng de helft van de itar
aan de kook, strooi er de
koud water afgespoelde
in en laat het mengsel
half uur koken. Meng
papje van custard, suike
weinig koude melk
schenk dat al roerende b
gare rijstepap. Laat de
nog een minuut koken,
er van het vuur de ovt
koude melk bij en laat
koud worden. (Wie
voelt voor kant en klaai
kochte toetjes, kan gele
mengen met rijstepap
daar eventueel weinig si
aan toevoegen).
JEAt
IE
