AANGESLAGEN
Ti\0-mede werkers
Prins Bernhard: „Jeugd van nu zou
oorlogsjaren niet accepteren"
13
tyfifë
Hagenaar vrijuit
voor illegaal
telefoonverkeer
vanuit bordeel
deQllENE HÊf
dierenbeschermers
in aanvulling
zwartboek: gooiden muizen dood"
Geen stop
bemiddeling
artiesten en
musici
Geschiedenis Gevangenpoort
vertelt in heel dun boekje
DE KRANT BRENGT
LEVEN IN UW BROUWERIJ.
DE TIJD
Hotelrekening soms
een buitengewone last
BINNENLAND
£eidóe (Sou/unit
RIJSWIJK Muizen werden
vaak doodgegooid door ze aan
de staart beet te pakken en ze
dan heel hard tegen de beton
nen vloer te gooien. Meestal
waren ze dan niet in één keer
dood. Voor een paar muizen
wilde men uit gemakzucht de
gaskraan niet openzetten. Bo
vendien spaarde het gas uit.
Ratten die gebruikt werden
voor leukemie-onderzoek, gin
gen hieraan niet altijd dood,
maar wel ten gevolge van uit
droging. De oorzaak: door hun
slechte conditie konden ze niet
bij de drinkflesjes. Dit zijn en
kele recente aanvullingen op
het zwartboek over TNO-Rijs-
wijk, dat de Nederlandse Ver
eniging tot Bescherming van
Dieren en de Nederlandse
Bond tot Bestrijding van de
Vivisectie in oktober publi
ceerde.
Het zwartboek van beide orga
nisaties leidde er in oktober
toe, dat de Veterinaire Inspec
tie van het ministerie van
WVC een onderzoek ging in
stellen naar de vermeende
wantoestanden. Dit onderzoek
is nog steeds niet afgerond,
maar op voorhand noemde
staatssecretaris Van der Reij-
den in antwoord op kamervra
gen half november de klach
ten „serieus".
Voorbeelden
In de aanvullingen op het
zwartboek worden 17 nieuwe
voorbeelden gegeven van wat
de organisaties aanduiden als
„door onverschilligheid ver
oorzaakte dierenmishande
ling". De voorbeelden zijn ver
strekt door een ex-medewer
ker van TNO-Riiswijk, die
daar zes jaar heeft gewerkt.
Ook deze nieuwe gegevens,
belastende feiten aldus de die
renbeschermers waaruit dui
delijk blijkt dat er sprake is
van structurele dierenmishan
deling, zijn in het bezit gesteld
van de Veterinaire Inspectie.
De ex-TNO medewerker
werkte in de periode 1976 tot
1982 bij het Radio Biologisch
Instituut en het Instituut voor
Experimentele Gerontologie
van TNO-Rijswijk.
Bij TNO spreekt men over een
unfaire methode om kwesties,
waarover nu door de Verteri-
naire Hoofdinspectie een on
derzoek loopt, opnieuw „eruit
te lichten". „Wij wachten het
resultaat van dat onderzoek
rustig af. Dat verschijnt begin
januari. Als aan het licht komt
dat er bij TNO fouten zijn ge
maakt, dan komt dat ook naar
buiten. Maar wij willen het
onderzoek niet doorkruisen,
met een commentaar op deze
aanvulling", aldus een woord
voerder, die erop wijst, dat de
aanvulling gedateerd is op 31
oktober. „Eigenaardig dat de
dierenbeschermers dat nu pas
naar buiten brengen".
Volgens Bert van Dijk is da',
niet zo heel verwonderlijk:
„Na het uitkomen van het
zwartboek hebben ons nieuwe
klachten bereikt, die we eerst
op hun waarden hebben ge
toetst. Dat kost tijd. Bovendien
zit er een kostenaspect aan, om
telkens weer met nieuwe ge
gevens in het openbaar te ver
schijnen. We hebben ze dus als
het ware verzameld". Ook
Bert van Diik wacht het on
derzoek verder maar af.
VOOR RUIM EEN TON GEBELD
DEN HAAG Vrijspraak volgde gisteren bij de Haag
se politierechter voor een 28-jarige Hagenaar wegens
een onjuist vermeld adres in de dagvaarding. De offi
cier van justitie was er per abuis vanuitgegaan dat de
man aan de Hoefkade inplaats van in de Poeldijkse-
straat woonde.
De verdachte, hulpje in een bordeel, was ten laste gelegd dat
hij een aantal vrouwen vorig jaar gedurende twee maanden
gratis gebruik heeft laten maken van een gestolen autotele
foon, waarmee ze regelmatig naar Columbia (Zuid-Amerika)
belden. De schade die de PTT zou zijn berokkend bedraagt
circa 113.000 gulden.
Eén van de Spaans sprekende dames stond eveneens wegens
overtreding van de Telegraaf- en Telefoonwet terecht. Al
leen was er geen tolk in de zaal zodat haar zaak moest wor
den aangehouden. De politierechter vroeg zich af of het wel
in het belang van de vrouw was dat er per se een tolk inge
schakeld moest worden.
De officier van justitie heeft nu namelijk alle tijd om haar
nietige dagvaarding te veranderen en van een juist adres te
voorzien. De betrokkene moet dan opnieuw voorkomen; an
ders had ook zij zonder straf terug naar huis gekund. De
kwestie van het verkeerde adres kwam overigens pas aan de
orde toen haar zaak al achter de rug was. „Ik kon ook niet
weten dat het zo zou lopen", zei haar advocaat.
DEN HAAG Het Haags
Gewestelijk Arbeidsbu
reau (GAB) is niet gestopt
met de speciale bemidde
ling voor artiesten en mu
zikanten. Dit heeft het
GAB meegedeeld in een
reactie op berichten dat
men deze bemiddeling
zou hebben gestaakt.
Volgens het GAB was het be
richt de wereld in gestuurd
door het hoofdbestuur van de
Nederlandse Toonkunste-
naarsbond. Volgens deze bond
zouden de arbeidsbureaus van
mening zijn dat de bemidde
ling van artiesten en musici
beter kan worden overgeno
men door particulieren, omdat
die toch al een grote greep op
deze sector hebben.
De Toonkunstenaarsbond be
weerde dat met name in Den
Haag al een einde was geko
men aan die bemiddeling. „We
zijn juist van plan om de be
middeling voor artiesten en
muzikanten het komend jaar
te intensiveren", aldus het
Haagse GAB.
AMBASSADEURS BIJ KONINGIN
Koningin Beatrix heeft gistermorgen de ambassadeur van Brazi
lië ontvangen. F. de Assis Grieco heeft haar zijn geloofsbrieven
overhandigd (zie foto). Ook ontving de koningin ten afscheid de
heer D.A. de Silva, vertrekkend ambassadeur van Sri Lanka.
Kamerleden vrezen slechte
treinverbinding Den Haag
DEN HAAG De treinver
binding tussen Den Haag CS
en Amsterdam CS wordt in de
zomerdienstregeling van 1986
niet verbeterd. De overstap
mogelijkheden in Leiden ne
men ook niet toe. Deze vrees
uiten de Kamerleden Lank-
horst en Dijkman (beiden
PPR) in schriftelijke vragen
over de zaak aan de ministers
Smit-Kroes (Verkeert en Wa
terstaat) en Winsemius
(VROM). De Kamerleden vra
gen de bewindslieden hun ver
moedens met feiten te weer
spreken dat het openbaar ver
voer door de gang van zaken
rond Den Haag verslechtert.
Met name van minister Winse
mius willen de Kamerleden
weten of de nieuwbouw van
zijn ministerie bij Den Haag
CS daar niet juist voorzien is
met het oog op een goede
treinverbinding met Amster
dam CS.
De auteur drs. Michael Brekelmans (r) in de martelkamer van de Gevangenpoort. Naast hem
drs. J. Riezenkamp die het eerste exemplaar kreeg aangeboden van een nieuw boekwerkje
over de strafinrichting. Op de foto ook de directeur van de Gevangenpoort (I) en een van de
uitgevers.
DEN HAAG De directeur-
generaal van het ministerie
van WVC drs. J. Riezenkamp
kreeg gistermiddag het dunste
boekje uitgereikt dat ooit door
twee uitgevers werd vervaar
digd. Het gaat om een 24 pagi
na's tellend werkje waarin de
geschiedenis van de Gevan
genpoort in Den Haag en het
strafrecht door de eeuwen
heen in vier talen wordt
weergegeven. De toch al slan
ke omvang van deze schrij
verij wordt bovendien nog
eens verlucht met 39 illustra
ties.
Dat het toch een heel lezens
waardig gidsje is geworden,
hebben we te danken aan de
jonge historicus Michael Bre
kelmans, die de eeuwenoude
geschiedenis van de strafge
vangenis op heel knappe wij
ze en puntig weet te beschrij
ven. Hij dwingt vooral respect
af omdat van een aantal van
de ongeveer 10.000 mensen
die daar achter de tralies heb
ben gezeten, later lijvige
boekwerken zijn verschenen.
Er zaten in de Gevangenpoort
namelijk niet alleen gewone
misdadigers, maar ook ket
ters, staatslieden, schrijvers,
spionnen, samenzweerders,
militairen en zelfs een vice-
admiraal. Enkele bekende na
men zijn Johan van Olden-
barneveldt, die in 1619 op last
van stadhouder Maurits we
gens hoogverraad werd ont
hoofd en natuurlijk de broers
Johan en Cornelis de Witt,
die in 1672 de hoofdrolspeters
waren in een gruwelijk dra
ma. Het duurde tot 1828 voor
dat de Gevangenpoort als ge
vangenis werd gesloten. In
1882 werd het gebouw geo
pend als rijksmuseum.
Dat de geschiedenis in ver
schillende talen in het gidsje
staat, is niet zo vreemd. Een
kwart van de bezoekers die
jaarlijks de ex-gevangenis met
zijn martelwerktuigen bezich
tigen het hoogtepunt was
in 1943 met eenentwintigdui
zend bezoekers is afkom
stig uit het buitenland. Van
de dia-show, die in het kort
de geschiedenis van Den
Haag met zijn Gevangenpoort
vertelt en die de bezoeker
vóór zijn rondleiding krijgt te
zien, is dan ook sinds deze
week een Engelse versie be
schikbaar. Het boekwerkje is
niet alleen voor vijf gulden te
koop in de Gevangenpoort,
maar zal binnenkort ook in de
boekhandel verkrijgbaar zijn.
wel
I
öemd
K-hai
stad.
line
osh I
Steir
Jo
Elsevier heeft een dubbeldik
feestdagennummer, net als
andere weekbladen, want ze
verschijnen pas weer in janu
ari. Als klapstuk fungeert
een interview met prins
Bernhard. „Ik durf nu met
volle overtuiging te zeggen
waarover ik tien jaar geleden
geaarzeld zou hebben: mocht
Nederland onverhoopt weer
in de situatie komen als onze
generatie in de jaren dertig
en veertig heeft meegemaakt,
dan zou de jeugd van nu geen
fractie accepteren van de on
voorstelbare gebeurtenissen
die de oudere generatie over
komen zijn". Meteen daar
achter een interview met
premier Lubbers. „Ik heb
over één punt grote zorgen:
het probleem van de veilig
heid van de burger wordt
door de liberalen toch te wei
nig in verband gezien met de
inrichting van de samenle
ving en met de handhaving
van een aantal waarden en
normen, waardoor die sa
menleving ook leefbaar is en
blijft". En voorts wordt ge
praat met Seth Gaaikema,
één van de jaarsluiters op de
tv. „Het idealismé moet op
nieuw worden geformuleerd.
Zoals het nu gaat, lopen we
met de jaren tachtig vast.
Een kanteling in de tijd is
nodig, zodat we over vijf jaar
kunnen lachen over zaken,
waarover we ons nu kwaad
maken". Een groot vraagge
sprek ten slotte met Johan
Cruijff. „Een stadion dat te
gen is, dat constant zit te
schreeuwen, of wat dan ook,
heeft mij nooit geïrriteerd,
nee. Als je uit speelt, is het
zo: hoe harder ze boeh gaan
roepen, des te beter spelen
wij".
In de Haagse Post behalve
het geruchtmakende inter
view met oud-minister Vre-
deling ook ontboezemingen
van Pieter van Vollenhoven.
„In die eerste tijd na mijn
huwelijk moest mijn weg nog
gevonden worden, en dat
geeft een reuze onrust. Men
Willem Ruis in de Haagse
Post; „Er is na die budgeto
verschrijding van 1,8 miljoen
paniek bij de Vara. Ik kan
geen kant meer op. Als er
een kachel uitvalt, moet er
naar het hoofdbestuur wor
den gebeld. Heel pijnlijk".
kan je geen etiket opplakken
Een fotograaf pakt dan maar
alles wat hij mee kan nemen.
Als je dan bij een dolfijn
zwemt en daar verschijnt een
foto van, dan zegt men: hij
wordt zeker dierentemmer".
Ook een interview met Wil
lem Ruis. „Er is na die bud
getoverschrijding van 1,8 mil
joen paniek bij de Vara, en
die sneeuwbal rolt door. Nie
mand houdt de kop koel. Ik
kan geen kant meer op. Als
er een kachel uitvalt, moet er
naar het hoofdbestuur wor
den gebeld. Heel pijnlijk. De
kappers en grimeurs konden
in Den Bosch hun handen
van de kou amper bewegen".
Met Rijk de Gooijer wordt te
ruggeblikt op zijn zestig le
vensjaren. „We waren al vijf
keer op de verjaardag van
Caransa opgetreden. De zes
de keer konden de gasten ons
repertoire dromen. Doodse
stilte. Toen zei ik: Johnny, er
moet iets gebeuren. Die trok
tijdens het lied zijn schoenen
en zijn sokken uit en liep op
blote voeten over de tafel. De
borden soep vielen om, de
kreeft viel om. Dat kan fout
uitpakken. Maar nee, een ra
zend succes". Een reportage
ten slotte over spoorloos ver
dwenen Nederlanders. „Het
gaat wel eens door me heen.
Hoe zou het zijn als hij over
vijf minuten voor het raam
staat? Ik weet niet eens of ik
dat nog wel begeer. Wat her
ken je dan nog van de oude
Wouter?"
Vrij Nederland praat met
Hans van Mierlo. „Ik zal niet
vechten voor het behoud van
die twee kerntaken. Ik ga de
rotzooi in Nederland niet
groter maken dan ze is. Maar
de manier van denken ver
vult me met weerzin, Het
bondgenootschap wordt met
onze vuile was opgescheept,
alleen om het CDA de kans
te geven een blanke ziel te
houden". Voorts wordt ge
sproken met de eminente
rechtsgeleerde prof. Ensche
dé. „Met alles wordt naar de
rechter gelopen. Hoe dat alle
maal moet, ik houd er mijn
hart over vast. Op de stabiele
basis van de oude maatschap
pij zijn we onze moderne
rechtstaat gaan bouwen. En
nu zijn we bezig om dat ge
bouw zodanig te verzwaren,
dat het steeds dieper weg
zakt". Elders een gesprek
met Jan Pronk. „Nieuw rea
lisme, wat is dat voor reali
teit? De realiteit van mensen
die aan de goede kant zitten.
Ik noem dat kortzichtig. Je
raakt er de mensen mee
kwijt. Iedereen vindt altijd
dat je na een aantal jaren an
ders moet zijn gaan denken;
dat vind ik dus absoluut
niet". Ook dit blad heeft oud-
minister Vredeling geïnter
viewd, maar hier praat hij al
leen over de muziek van
Bach. „Ik heb mezelf discipli
nair acht platen per week op
gelegd. Daar marchandeer ik
nooit mee. Als ik in een
week maar zes haal, moet ik
er van mezelf de volgende
week twee platen bij doen".
In De Tijd een interview
met schaker Jan Timman.
„Volgens mij zou Kasparov
in Hilversum aanvankelijk
vertrouwen op zijn algemene
inzicht, maar als hij in de
problemen komt, dan moet
hij toch iets nieuws uit zijn
repertoire gaan gebruiken.
Want hij zou het vast niet
gunstig vinden niet van mij
te winnen". Voorts een ge
sprek met winnaar van de
Gouden Harp Ivo de Wijs.
„Herman van Veen als een
exhibitionistische, priesterlij
ke eenling. Freek de Jonge
aan een touw in de nok van
het theater het Onze Vader
biddend. Die nadruk op het
religieuze aspect van gevoe
lens! Je bent schijnbaar pas
mens als je daar voortdurend
mee kegelt". Ook wordt ge
praat met Richard Stein van
de Stichting Bestrijding Anti
semitisme. „Je kunt je niet
voorstellen dat het gros van
de Nederlanders zou stem
men op de Centrumpartij, op
de Nederlandse Volks Unie.
Als dat soort figuren voor de
televisie komt, ligt de gemid
delde Nederlander zich voor
de buis een bult de lachen.
Maar diezelfde gemiddelde
Nederlander heeft het ge-
dachtengoed geleverd, waar
uit die figuren putten". Een
interview ten slotte met
Mary Michon van de Ikon-
televisie. „Ikon heeft altijd
veel praatprogramma's ge
maakt met pastorale strek
king. Nu willen we uitzoeken
of dat pastorale ook kan, of
zelfs beter kan, in drama
vorm".
Prins Bernhard in Elsevier:
„Ik durf nu met volle over
tuiging te zeggen waarover
ik tien jaar geleden geaar
zeld zou hebban.
willen veranderen. Maar de
revolutie heeft niet plaats ge
vonden. Alleen de paraferna
lia van de revolutie zijn over
gebleven en begeven zich
zonder das naar de schouw
burg, terwijl de politie inmid
dels even langharig is als de
mensen die worden gearres
teerd. Maar in sociaal-econo
misch opzicht is er niets ver
anderd"
Hervormd Nederland
VVD-kamerlid Blaauw in
Hervormd Nederland: „Als
je een huis koopt, zegt een
bank soms ook: dat kunt u
beter niet doen, want de
lasten zijn voor u te hoog.
Dat advies zouden ze ook
aan vissers moeten geven
die te dure kotters kopen".
De Groene Amsterdammer
heeft een themanummer
over Nederland en zijn ei
genaardigheden. Daarin ont
zenuwt de Leidse historicus
prof. Van Arkel de mythe
van onze verdraagzaamheid.
„Er heeft hier door de ver
zuiling nooit een blok kun
nen ontstaan met voldoende
macht om anderen te elimi
neren. Kennelijk heeft men
daaruit de praktische conse
quentie getrokken, dat het
beste wat je kunt doen, is
zorgen dat je min of meer
van elkaar gescheiden leeft.
En nu weet ik niet, of je dat
tolerantie moet noemen of
juist niet". Ook Mient Jan
Faber van het IKV wordt
aan het woord gelaten. „Wee
degenen die de weg naar het
eeuwige leven gevonden
denken te hebben, want dat
zijn de grootste ellendelin
gen. De kerk als iets aparts
en je daarop laten voorstaan,
voor mij is het allemaal on
zin. Je hangt nooit alleen aan
het kruis. Er hangen er altijd
twee naast je". De schrijver
Harry Mulisch beschrijft de
huidige situatie aldus: „In de
jaren zestig hebben we alles
Hervormd Nederland valt
synodevoorzitter dominee
Huting bij in zijn opvatting
over gerechtvaardigd geweld
in Zuid-Afrika. „De zaak is,
dat het moment van de waar
heid is aangebroken. Wie
zich niet schaart aan de zijde
van de onderdrukte en zijn
geweld, komt aan de kant
van de onderdrukker en
diens geweld te staan". Ook
Huting zelf krijgt het woord.
„Ook in de tweede wereld
oorlog waren er heel wat
kerken waar de wapens voor
het verzet lagen verborgen.
Er zullen verscheidene domi
nees zijn geweest die hebben
staan preken op kisten met
geweren. Hun preken zullen
er heus niet slechter om zijn
geweest". Elders stelt VVD-
kamerlid Blaauw de finan-
cieringspolitiek van de ban
ken mede verantwoordelijk
voor de botsingen tussen
overheid en vissers. „Als je
een huis koopt, zegt een bank
soms ook: dat kunt u beter
niet doen, want de lasten zijn
voor u te hoog. Dat advies
zouden ze ook aan vissers
moeten geven die te dure
kotters kopen". Een gesprek
ten slotte met Corine Spier,
die ooit Miss Wereld was.
„Als mensen zeggen dat ik
mooi ben, dan denk en zeg
ik: jullie vergissen je. Ik kan
er voor zorgen dat ik een in
druk maak die mensen pret
tig vinden. Daar werk ik wel
degelijk aan".
Deze rubriek fiscaal gaat over de noodzakelijke kosten die
men extra moet betalen bij de behandeling van een medi
sche aandoening. Dit was bijvoorbeeld het geval bij de echt
genote van de heer Jacobs. Een 65-jarige vrouw die al enke
le jaren lijdt aan een chronische nierinsufficiëntie en een
linkerzijdige verlamming. Een chronische nierinsufficiëntie
is een blijvende nieraandoening. Bovendien had mevrouw
Jacobs last van een chronische bronchitis en een maag
zweer. Ondanks haar slechte gezondheid en ongemakken
van de behandeling is zij nog steeds een opgewekte en kra
nige vrouw.
Sedert 1978 ondergaat zij dialysebehandelingen (nierspoelin
gen). Drie keer in de week acht uur aan het dialyse-appa
raat.
Na enkele jaren echter verslechterde haar algemene toe
stand dusdanig dat werd besloten, om in verband met kli
matologische verschillen en het effect van grotere hoogte op
de toestand van haar bloed, de behandeling in Zwitserland
te doen plaatsvinden. Volgens de geneesheer-directeur van
een centrum voor haemodialysebehandeling, gelegen in het
Berner-Oberland, zou, indien mevrouw Jacobs in Nederland
zou blijven wonen, dit haar fataal kunnen worden.
In Zwitserland vinden de nierspoelingen plaats in een klein
ziekenhuis. Helaas -kan het ziekenhuis géén permanente
verpleging bieden. Derhalve is mevrouw Jacobs aangewezen
op een hotel in dezelfde plaats, waar overigens meerdere pa
tiënten verblijven (evenals gezonde gasten). Om de kosten
enigszins te beperken sloot de heer Jacobs, ingaande op 1
juli 1982, een huurcontract met het hotel waar zijn echtgeno
te sindsdien verblijft.
Het hotel is op korte afstand van het ziekenhuis gelegen en
in noodgevallen, bijvoorbeeld bij onverwachte bloedingen,
wordt het ziekenhuis direkt gewaarschuwd, waarna een arts
of verplegend personeel mevrouw Jacobs geneeskundige
hulp verleent. Dergelijke situaties blijken zich regelmatig
voor te doen.
De heer Jacobs verblijft gedurende de behandeling van zijn
echtgenote veelal in Nederland, maar bezoekt haar regelma
tig. Voor de kosten van huisvesting en voeding (mevrouw
moest een door het ziekenhuis voorgeschreven dieet vol
gen), betaalde de heer Jacobs in 1982 een totaal bedrag ad
20.930,-. Dit totale bedrag voerde hij in zijn belastingaan
gifte 1982 op als ziektekosten.
De inspecteur Hermans weigerde echter deze buitengewone
lastenaftrek omdat hij van mening was dat de verblijfkosten
niet als ziektekosten konden worden aangemerkt. Reden
voor de heer Jacobs om dit geschil voor te leggen aan de
belastingrechter.
Volgens de belastingrechter was de opvatting van de inspec
teur dat de verblijfkosten in het hotel onder geen enkele
omstandigheid als ziektekosten zijn aan te merken niet juist.
Onder omstandigheden kan, aldus de belastingrechter, een
zodanige samenhang bestaan tussen medische behandeling
in een ziekenhuis en een daarmee gepaard gaand verblijf in
een nabijgelegen hotel dat zo'n verblijf, voor de toepassing
van de buitengewone lastenregeling, geacht moet worden
het verlengstuk te vormen van de medische behandeling in
het ziekenhuis. Dat zich in dit geval een dergelijke situatie
voordeed, zoals de heer Jacobs stelde, achtte de belasting
rechter juist.
De belastingrechter stelde de heer Jacobs in het gelijk. Het
bedrag ad 20.930,- was terecht onder de ziektekosten be
grepen en dat, nu de inspecteur niet had gesteld dat er een
aftrek wegens besparing op andere uitgaven moest plaats
vinden, het volle bedrag van 20.930,- in aftrek kon komen.
BI
nink!
$B)
den
afl(
g te 1
de
xis/ï
idse
mina;
Dr dc
telas
issinj
et va
ef ef
taat
tuur
it F
nenk
xwa;
icern
in
all
mi
gi
gen
irled<
ndA)
al t
ing
>grai
ling.
