„Cameretten" twintig jaar
springplank voor cabarettalent
„Neerlands Hoop
was toen nog niet zo
goed
Vijf kunstenaars tonen resultaat
van tien dagen werk bij HCAK
'i
dagpuzzel
,o°o°o
°o a
°o9o°
o0oüo°cH
°°ogo°H
KUNST
£eidoc Qowumt
WOENSDAG 20 NOVEMBER 1985 PAGINA
m
Zeventien popgroepen naar halve
finales Grote Prijs Nederland
DEN HAAG Zeventien popgroepen zullen op 29 en 30
november deelnemen aan de halve finales om de strijd
voor de Grote Prijs van Nederland, het nationale muziek
concours voor popgroepen, die worden gehouden in Het
Paard van Troje in Den Haag en De Vereeniging in Nijme
gen. De groepen zijn als de beste geselecteerd tijdens de
voorrondes in een groot aantal plaatsen in ons land, waar
aan in totaal 153 groepen deelnamen. De jury bestond uit
deskundigen van VARA's Popkrant en muziekkrant OOR.
De halve finales vinden op 30 november plaats in Het
Paard van Troje, waar onder meer Side Effect en The Tre
at uit Den Haag zullen optreden, en een dag eerder in De
Vereeniging in Nijmegen. De finale is zaterdag 14 decem
ber in Paradiso in Amsterdam. De bedoeling van de Grote
Prijs van Nederland is naar verhouding onbekende, maar
kwalitatief interessante popgroepen onder de aandacht van
een breed publiek te brengen.
Dallas ook
op de plaat
NEW YORK De Ameri-
kaanse maatschappij War
ner Bros. komt met een pla-
tenalbum met songs die zijn
ingegeven door de persona
ges en gebeurtenissen in de
televisieserie Dallas. Gary
Morris, Crystal Gayle, de
Forester Sisters en Karen
Brooks zingen met enkele
Dallassterren nummers als
„Who killed Jock Ewing?",
„J.R., who do you think you
are", en „If I knew then
what I know now", num
mers die rechtstreeks slaan
op de verwikkelingen in de
Mailer en Vidal begraven strijdbijl
NEW YORK Norman Mailer en Gore Vidal hebben een ein
de gemaakt aan een van de beroemdste ruzies in de hedendaagse
literaire wereld om een paar gemeenschappelijke vijanden op de
korrel te nemen: president Reagan, de bewapeningswedloop en
de belastingen. Er is een tijd geweest dat Mailer Vidal een stomp
gaf en de inhoud van een glas in het gelaat wierp, maar onlangs
was het op een lezing in New York een en al pais en vree. „Van
avond leggen we ruzies bij en herstellen we de schade; allemaal
zaken waarin ik niet goed ben", aldus Mailer. „Men wordt door
de media tot een dwaas gemaakt", zei Vidal. „Het is verschrik
kelijk belangrijk voor U Mailer en mij te zien als twee ijdeltui
ten die in een literaire ruzie zijn gewikkeld".
Mailer en Vidal zeiden dat zij hadden besloten met één stem te
spreken omdat ze vinden dat het land wordt bestuurd door een
paar rijke eenlingen, die hun eigenbelang plaatsen voor dat van
de gemeenschap. Het langdurigste applaus van de avond viel Vi
dal te beurt, toen hij had gezegd dat hij het beu was als on-Ame-
rikaans te worden afgeschilderd vanwege de kritiek op zijn
land.
HOHE MESSE MOGELIJK
BACHS LAA TSTE WERK
WEST-BERLIJN Het werk waaraan Johann Sebastian
Bach bezig was toen hij stierf, was volgens een Japanse
musicoloog niet naar tot nu toe werd aangenomen de
„Kunst der Fuge", maar delen van de Hohe Messe. Deze
theorie van de aan het Johann-Sebastian-Bach-Instituut
van de universiteit van Göttingen verbonden Yoshitake
Kubayashi, wordt door Bach-kenners „een sensatie in het
Bach-onderzoek" genoemd. Kubayashi heeft zich bij zijn
onderzoek gebaseerd op het handschrift van de cantor van
Leipzig, dat veranderde naarmate zijn ogen slechter wer
den. Het is niet bekend mei welk doel de lutherse Bach
deze katholieke compositie heeft gemaakt. „We moeten er
van uitgaan, dat het Bach om absolute muziek te doen
was", aldus prof. Blankenburg, Bach-deskundige. De Hohe
Messe is evenwel voor hem net zo als de muziek voor de
protestantse kerkdienst „theonome muziek" geweest, aan-
gezien de componist muziek begreep als deel van Gods
schepping en zijn ordening.
EEN UIT DE HAND GELOPEN STUDENTENFEEST
DELFT In de aula van
de TH in Delft vindt
overmorgen de finale
plaats van het cabaretfes
tival Cameretten. Een
vijfkoppige jury kiest dan
uit Pieter Tiddens en
Erna Sassens uit Amster
dam en de Haarlemse
groep Facade de winnaar
van Cameretten 1985.
Daarnaast heeft de jury
nog de mogelijkheid een
persoonlijkheidsprijs toe
te kennen aan de meest
opvallende theaterper
soonlijkheid op het festi
val en kan het publiek
nog eens uitmaken wie de
publieksprijs krijgt. Want
niet altijd deelt het pu
bliek de mening van de
jury; in 1968 werd, tot
grote verontwaardiging
van het publiek, Neer-
lands Hoop slechts vijfde.
Een historische miskleun
zou je kunnen zeggen en
voor de organisatie reden
die publieksprijs in te stel
len.
Cameretten wordt dit jaar
voor de twintigste keer gehou
den. Begonnen in 1966 als een
malig bedoeld studentenfesti
val, groeide Cameretten snel
Braziliaans
gitaarduo
maakt
verwachtingen
werken van onder andere Sor, Brou
wer. Rameau, Faure en Piazzolla.
Dinsdagavond.
De Stichting Organisatie
Haagse Gitaarconcerten was
voor de te verwachte toeloop
van gitaar-enthousiastelingen
van haar gebruikelijk concert
zaal onder het oude stadhuis,
gisteravond naar Diligentia
uitgeweken. En inderdaad
bleek de zaal bijna uitverkocht
en rechtvaardigde het spel van
de Braziliaanse broers Sergio
en Odair Assad dit alleszins.
Probeert men in een paar
woorden te vatten wat nu ei
genlijk zo bijzonder is aan het
samenspel van beide sterk op
elkaar lijkende broers, dan is
dat bij gebrek aan voldoende
vergelijkingsmateriaal niet zo
gemakkelijk. Persoonlijk ken
'ik het spel van het Amster
dams gitaartrio vrij goed, dat
met zijn sterk gestructureerde
speeltrant zich als het heldere
noorderlicht verhoudt tot het
zacht voortglijdende gebonden
notenbeeld dat karakteristiek
voor dit Braziliaanse duo is.
Zonder stemverheffing, dat
wil zeggen zonder bijna ooit-
„forte" in de snaren te grijpen
en ook zonder enig uiterlijk
vertoon, versmelt het spel van
beide broers tot een voortrol
lende stroom van aanelkaar
geregen lichte noten.
Daarbij komt éen bezwaar om
de hoek kijken en dat is dat
ondanks alle nuanceringen en
tempowisselingen, toch soms
te weinig duidelijk gearticu
leerd werd en melodie en te-
genmelodie elkaar wat te pau
zeloos achtervolgden, zonder
de nodige adempauzes. Dat het
spel desondanks razend kap is
en terecht luid werd toege
juicht, valt niet te ontkennen.
Persoonljjk spraken mij de
nieuwere voor gitaar geschre
ven stukken, zoals de door
Sergio Assad geschreven 3
Braziliaanse dansen, de Tango
suite van Piazzola en de vier
micro piezas van Brouwer, ie
der op zich een mikrokosmos
van veelal snelle kleine noot
jes, meer aan dan enige van
voor deze combinatie gemaak
te bewerkingen, o.a. van mu
ziek van Rameau en Fauré.
Dat op dezelfde avond in Hof-
wijck het Nederlands gitaar-
kwartet speelde mag opval
lend worden genoemd, ook al
geeft het wel aan dat er hier
sprake is van een trend.
BESIER
ik r
had
dit i
Bert Klunder (rechts) van „Klunder Co.": „Na het winnen van Cameretten staat bij
elke tekst een theaterrecensent over je schouder mee te lezen".
uit tot een begrip. Het festival
heeft in de loop der jaren een
aantal klinkende namen
voortgebracht. Daar is het ook
om begonnen: een springplank
bieden voor veelbelovend ca
baret-talent: Niet iedereen
blijkt tegen de druk van het
winnen te kunnen en velen
zijn snel weer in vergetelheid
geraakt, maar talent wordt hoe
dan ook gesignaleerd en voor
de doorzetters is die stimulans
vaak het beslissende duwtje.
Het festival raakte een aantal
jaren wat in de versukkeling,
grofweg de periode na het stu
dentencabaret, maar volgens
trouwe bezoekers en cabaret-
kenners leeft het de laatste tijd
weer op. De kwaliteit wordt
beter, de pers toont weer be
langstelling en een aantal win
naars van de laatste jareh
heeft naam gemaakt. Duidelijk
is ook dat cabaret geen cabaret
meer is. Vandaar wellicht de
ondertitel op de aankondigin
gen van het festival: Delfts
theaterfestival.
Het was de studentenvereni
ging studentenvereniging SSR,
die besloot het lustrumjaar
1966 op te luisteren met een
festival voor studentencabaret.
Er ging een uitnodiging uit
naar alle bestaande studenten
verenigingen. maar slechts
acht reageerden positief. De
jury, onder leiding van Rinus
Ferdinandusse, kende de eer
ste prijs toe aan de groep „Dé-
ja vu", het cabaret van de Vrije
Universiteit Amsterdam.
Cameretten is de eerste jaren
een studentenfestival geble
ven. In dat tweede jaar won
Ivo de Wijs, met zijn cabaret
van de katholieke studenten
vereniging Thomas in Amster
dam, en het jaar daarop pre
senteerde Don Quishocking
zich met succes aan het grote
publiek. Cameretten heeft in
de jaren tachtig weer een aan
tal interessante namen voort
gebracht. Brigitte Kaandorp,
Frisse Jongens, Hans Liberg,
Purper; ze hebben zich waar
Een eerste plaats op Cameret
ten betekent niet altijd auto
matisch een uitgerolde loper
naar de roem. Niet iedereen
redt het, vaak blijkt dat het
succes zich te vroeg heeft aan
gediend en kunnen de ver
wachtingen niet worden waar
gemaakt.
Hoe verliep het de laatste drie
winnaars? Brigitte Kaandorp:
„Ik denk dat ik het zonder Ca
meretten ook wel had gered,
maar het zou zonder twijfel
langer hebben geduurd en ik
zou ook langer hebben getwij
feld over doorgaan of niet. 't Is
allemaal snel gegaan. Voordat
ik aan Cameretten meedeed,
'n anderhalf jaar be
zig.
buurthuizen
café's
Ik had mezelf dan ook niet zo
veel hoop gegev.en vooraf. Ik
was ook overdonderd door die
eerste plaats. D'r kwamen
daar groepen die echt maan
den hadden geoefend, terwijl
ik kan en ik weet niet wat ik
daar nog verder aan moet
doen. Laat ik maar eens kij
ken wat ik hier kan maken.
Misschien heb ik door die in
stelling ook wel gewonnen. De
ontwapenende nonchalance,
zoiets. Of hoe heet dat?".
De groep die in 1982 won,
„Zondagskinderen", bestaat
inmiddels niet meer. Theo
Harmsen, lid van die groep:
„Cameretten was toch een
soort Pyrrusoverwinning. De
pers viel over ons heen, over
heel het festival eigenlijk, (in
derdaad een mager jaar), en ja,
dan wordt het moeilijk om je
waar te maken. Dat ging in
het begin ook moeilijk. Je
kunt stellen dat voor ons Ca
meretten te vroeg kwam. We
waren er niet aan toe. We wa
ren een half jaar bezig, hadden
nauwelijks ervaring en dan
win je plotseling dat festival
en sta je volop in de publici
teit. Die druk is heel erg
groot".
Die problemen hadden ook de
winnaars van vorig jaar. Bert
Klunder van „Klunder Co":
„We hadden in totaal drie
voorstellingen gespeeld: de
eerste voor het Camerettenbe-
stuur, de tweede in de voor
ronden en de derde in de fina
le. En we hadden een pro
gramma van maar een half
uur. We hebben na die eerste
Elaats dan ook nogal wat aan-
iedingen af moeten slaan.
Maar we hebben ons program
ma langzaam uitgebouwd en
het is onlangs in Hoorn in pre
mière gegaan. Niettemin is Ca
meretten een enorme stimu
lans geweest. We kregen ook
nog een gëldprijs voor de beste
teksten, en dat hebben we in
cabaret geïnvesteerd. Daar
door kon George Groot van
Don Quishocking ons met de
teksten helpen en Evert de
Vries van cabaret Van Santen
met de regie. En dan wordt
het natuurlijk direct een stuk
professioneler. De publiciteit
helpt ook. Je hebt zoiets als
een diploma, je komt niet
meer blanco bij de theaters
aan. De druk is daarmee odk
groot geworden. Vroeger de
den we dingen omdat we het
gewoon leuk vonden om die te
doen. Nu leest bij elke tekst
een theatercriticus over je
schouder mee".
De cabarethistoricus: Ze experimenteerden hier en daar
in het voorjaar en voelden zich toen al in een nog onrijp
stadium zo onoverwinnelijk, dat ze zich meldden voor
het Camerettenfestival in de stellige overtuiging dat ze met
de eerste prijs naar huis zouden gaan. De jury (Rine Geve-
ke, Ruud Bos, Eric Herfst, Johan Verdoner en Wim lbo)
dacht daar anders over en liet via een democratische
puntentelling Cabaret Don Quishocking triomferen:
„Wij hebben dit gewetensvol gedaan en mocht u het met
onze uitspraak niet eens zijn (ieder oordeel is nu eenmaal
betrekkelijk), dan zullen wij ons gelaten door u laten steni
gen". (9 november 1968). Neerlands Hoop eindigde op de
vijfde plaats en toonde zich een slechte verliezer door de
jury inderdaad jarenlang met deze uitspraak te stenigen,
tot groot (leed-)vermaak van de meeste journalisten".
(Wim lbo in zijn „En-nu de moraal...), geschiedenis van het
Nederlandse cabaret").
Een ooggetuige: „Ik begreep helemaal niets van die uitslag.
Ik heb Neerlands Hoop daar toen gezien. Ik had in die tijd
een eigen theater en ik heb ze meteen geboekt. Dat was zó
apart. Ze hadden minstens naast Don Quishocking moeten
eindigen. Nee, ik begreep er niets van. De zaal trouwens
ook niet, die was eveneens verbijsterd. Die jury is gewoon
blind geweest. Het was natuurlijk ook een nogal conserva
tieve jury. En Neerlands Hoop had toen al van die hete
hangijzers en ze waren voör die tijd ook behoorlijk grof.
Dat is de jury blijkbaar koud op het dak gevallen".
De winnaar (Jacques Klöters): „Ja, maar Neerlands hoop
was nog niet zo goed in die tijd, hoor. Het publiek vond ze
wel leuk, en dat waren ze ook wel, je kon zien dat ze wat
hadden, maar ze stonden echt nog aan het begin. En wij
waren "toen al een vrij geroutineerde groep die een zeer ge
degen programma neerzette, zal ik maar zeggen. Natuur
lijk had Neerlands Hoop wel hoger dan een vijfde plaats
moeten eindigen, dat zeker.
We hebben daar met Freek en Bram nog jaren gedonder
over gehad. Want ze hadden een zorgvuldige carrièreplan
ning en daar paste Cameretten dus in en dat zouden ze wel
even winnen. Het waren van die braniemakers in die tijd.
Dat ging dus mooi niet door. En dat vonden ze uiteindelijk
onze schuld, want ze hebben heel lang iets opstandigs ge
had van: godverdomme, jullie dit en jullie dat... Niet dat
het echt vijandig was, we gingen verder heel collegiaal met
elkaar om. We hebben hen ook altijd een beetje gesard,
hoor. Toen ze vijf jaar bestonden, en dus allang doorgebro
ken waren, heboen we ze een hele grote beker kado ge
daan, een Camarettenbeker zeg maar, en die heeft nog ja
renlang daar op het kantoor gestaan".
De verliezer (Bram Vermeulen): „O, ik herinner me die
avond nog heel goed. We waren er vast van overtuigd dat
we zouden winnen. We hadden zelfs onze kostuums al aan
getrokken en we stonden al klaar om de prijs in ontvangst
te nemen.
Toen prijs drie doorkwam, zeiden Freek en ik tegen el
kaar: da's logisch, dat wij die niet hebben, want wij hebben
prijs één. En toen de tweede prijs bekend werd gemaakt,
zeiden we: zie je wel, we hebben de eerste prijs. En toen
hadden we dus helemaal niets. Daarna schreef de pers
unaniem dat als er een persprijs geweest was, wij die had
den moeten hebben. Een aantal kranten schreef dat; dat
hadden ze onderling afgesproken. De pers droeg ons op
handen. Als ik me goed herinner, hielden we aan Came
retten zo'n vijfendertig optredens over, terwijl de anderen
grote moeite hadden van de grond te komen. Je ziet een
publiek dat ons prachtig vindt en dan zitten er een paar
van die officials die zeggen: ja, dit is niet helemaal wat we
hebben verwacht. Ach, Wim lbo de grote boosdoener...
Nee, dat is niet helemaal waar. De boosdoener is de sfeer
die gemiddeld over vernieuwing hangt. Als je iets doet wat
afwijkt van de orde. lbo heeft het later slecht gemaakt, zou
je kunnen zeggen. In zijn cabaretboek dat niet zolang daar
na uitkwam Schreef hij: „Neerlands Hoop is er, maar we
moeten nog zien wat het tweede programma wordt. Nou,
dat heeft hij geweten!".
JOS VISSCHER
TIJDSLIMIET HEEFT GEEN GEVOLGEN VOOR KWALITEIT
DEN HAAG Het Haags
Centrum voor Aktuele Kunst
aan de Wagenstraat heeft
weliswaar geen subsidie voor
een nieuw jaarproject gekre
gen, toch. weerhoudt dat de
betrokken kunstenaars er niet
van om een aantal activiteiten
en exposities te organiseren.
Eén daarvan begon in sep
tember met een lezing van de
Engelse beeldhouwer Antho
ny Caro in theater Zeebelt en
kreeg zijn vervolg deze
maand in het HCAK.
Ernst Hazenbroek nodigde
drie kunstenaars uit, die,
evenals hijzelf, deelnamen
aan de workshop van Antho
ny Caro in Maastricht in sep
tember, om in de expositie
ruimte van het HCAK beel
den te maken. Evenals in
Maastricht kregen de kunste
naars de beschikking over het
aanwezige materiaal en ze
zouden binnen een beperkte
tijd tot een sculptuur moeten
komen. In eerste instantie no
digde Hazenbroek meerdere
vonden de beschikbare 10 da
gen te kort. Hij besloot om de
functie van coördinator op
zich te nemen en zorgde voor
materialen, gereedschap en de
lopende zaken. De keuze viel
uiteindelijk óp vijf kunste
naars: Kie Ellens (Gronin-
gen), Marry Overtoom (Arn
hem), Corien v.d. Ven (Am
sterdam), Erik Wijntjes (Rot
terdam) en Bob van Holten.
(Rotterdam). Van deze kuns
tenaars maakten de eerste
drie deel uit van de workshop
van Caro.
Tussen 6 en 16 november
werden de vier zalen èn de
tuin van het HCAK veran
derd in een hout- en metaal
werkplaats. Tijdens deze pe
riode werd er elke dag van
's morgens vroeg tot vaak
diep in de nacht gewerkt,
want elk van hen doet nor
maal gesproken veel langer
over het maken van een beeld
dan deze tien dagen.
Kie Ellens vertelde dat hij
meestal zo'n drie maanden
aan een sculptuur bezig is en
eerst een concept maakt voor
dat hij aan het werk gaat. De
werkwijze in het HCAK belet
hem om halverwege het beeld
uitgebreid te kijken of het
zinvol is waarmee hij bezig is.
zenbroekregelde dat hij in
het Scheveningse bos zijn ma
teriaal kon uitzoeken en daai
werkte Wijntjes ter plekke
Vervolgens werden de houten
de t
i hel
Corien van der Ven met metaal
Aktuele Kunsten.
De tentoonstelling van Kie Ellens,
Corien v.d. Ven, Erik Wijntjes, Mar
ry Overtoom en Bob van Holten is
tot 1 december te zien in het Haags
Centrum voor Aktuele Kunst, Wa
genstraat 173A, dinsdag t/m zater
dag 13.30-17.30 uur.
Daar staat tegenover dat hij
direkter moet werken, meer
risico's neemt en een andere
concentratie opbrengt. Alle
kunstenaars verbazen zich er
dan ook over dat ze onder een
bepaalde druk en in een zo'n
kort tijdsbestek tot behoorlij
ke resultaten komen.
Bewonderenswaardig
En het moet worden gezegd
dat er in die tien dagen be
wonderenswaardige prestaties
zijn geleverd. Toen de kunste
naars op 6 november begon
nen, was het nog niet zeker of
de beelden geëxposeerd zou
den worden, maar nu toch de
tentoonstelling ervan op 16
november geopend is. kan
ook het publiek kennis ne
men van de resultaten.
Direct bij binnenkomst ziet de
bezoeker drie beelden van
Kie Ellens. De sculpturen-zijn
geconstrueerd uit afzondorlijr
het Haags Centrum voor
hout, die ge
haald zijn uit de onderdelen
van een oud beeld van Hazen
broek. Ellens is niet gewend
om met hout te werken en het
verbaast daarom niet dat hij
één van zijn beelden met ha-
merslagverf beschilderde,
waardoor de aanblik van me
taal ontstond. Aan het hogè
beeld op drie po,ten voegde hij
uiteindelijk een grote achter
plaat toe, en het visuele even
wicht werd daardoor sterker.
Dynamiek neemt bij de drie
kunstenaars die bij Anthony
Caro werkten een belangrijke
plaats in. Corien v.d. Ven
koos metaal als materiaal en
haar beelden bevatten een
aantal beschrijvende lijnen,
die vooral een grafische wer
king hebben. Evenals Kie El
lens gaf zij twee beelden een
egale kleur, waardoor het gra
fische aspekt de nadruk krijgt
en de aandacht afgeleid wordt
van de principes der beeld
houwkunst.
Iemand die zich hier niet mee
bezig houdt is Erik Wijntjes.
Hij zaagt en hakt zijn beelden
regelrecht uit de boomstam en
dit keer liet hij zijn keuze op
de iepeboom vallen. Ernst 1a-
HCAK overgebracht, waar hij
•aan diverse beelden werkte
Zij horen naar zijn mening ei
genlijk binnen te staan, omdat
hun werkjng in een natuurlij
ke omgeving minder sterk is
Maar dat neemt niet weg dat
de zespuntige stervorm, met
even verderop de beelden van
de restvormen, er mooi bijligt.
Vermeldenswaard nog is het
beeld dat uit een apart stuk
boomstam gehakt is en een
wonderlijke draaiing ver
toont: het is alsof hij het hout
heeft gemodelleerd zoals je
dat bijvoorbeeld met klei kunt
doen.
Marry Overtoom concentreer
de zich op één beeld, dat als
het ware ligt ingeklemd tus
sen de wanden van de galerie.
Uitgangspunt waren drie ge
bogen metalen buizen waar
aan houten vinnen bevestigd
zijn. Op de vloer ligt een ke
ten van platte houten vor
men. die soms paars geschil
derd zijn en die in verbinding
staan met de buizen. Deze
sculptuur wekt de suggestie
van een propeller en om de
opwaartse beweging tegen te
gaan besloot zij om drie stevi
ge balustradepoten te laten
maken en die op enkele vor
men op de vloer te plaatsen.
De werking is geslaagd, hoe
wel de klossen enigszins
kunstmatig aandoen.
De vijfde kunstenaar, Bob
van Holten, heefttzijn zaal ge
vuld met losse onderdelen als
een deur, buizen, een vlonder,
stukken hout, die hij zo ge
groepeerd heeft dat het oog
naar bepaalde punten geleid
wordt. Het is een flexibele in
stallatie vol beweeglijkheid.
INGRID VAN SANTEN
-<ans
jitgebreidi L
oor de kn
Voor
agenda, ook voor de ko
mende dagen, raadplegi
men „UIT", de gratis we
kelijkse bijlage van de;
krant.
'ERS
ingan
uitm;
I
III
lop. d
wille
.ihede
ALPHEN AAN DEN RIJN EU televi
IEMA I (Van Boetzelaer r
6. lel. 01720-20800): Ru
(12); 14.30, 19.00. w<
.00. EUROCINEMA I r
Desperately seeking Susan (alfj
18.30, 21.00. wo. ook 14.00
EUROCINEMA III: Live Forc 'u'r
(16); 18.30, 21.00. EUROCINE
MA IV Porky's revenge (16 blok
19.00, 20.30. wo. ook 14.15.
TO <jG
Mad Max in de donderkooi (12
i. dl. ook 14.31
123875): Emmanuelle
14.30, 19.00, 21.15.
(Haarlemmerstraat 52. tel.
125414): Orgie in New York (16
14.30, 19.00, 21.15.
14-3<V» 1
'VI II
RE t/
NOORDWIJK LIDO THEATI
(Pr. Bernhardstraat 56, t
01719-12800): Week gesloten.
Rambo (12);
het i
•ld. II
'Buide!
14.45,19.01 SUCGe
19.00, 21.1! e kc
CITY THEATER II: The tamelijk
breed (16); tijden zie City
CITY THEATER III: Ninja.
(16); tijden zie City I. CIT
THEATER IV: Young Warriorf"
(16); tijden zie City I.
LIDOTHEATER: Week gesk >elde:
KINDERVOORSTELLINGEN
Dick Trom weet raad; i
14.00. Het grote Ewok avoi^s j
blood II (12); 20.00.
dt
4.00, 19.00. 21.^r(J-A
i.Top|
hij l
ASTA 3: Poulet au vinaig
(16); 14.00. 19.15, 21.45. B V
BYLON 1 (naast Centraal StPe,Gia
tion, tel. 471656): Kis of the sp doei
derwoman (12); 14.00, 19.0ijk h
21.30. BABYLON 2: The bns £e<
akfast club (al); 14.00. 19. V
21.30. BABYLON 3. Year U£
21.30. m
3: A viei
18.45. 21.3. EUROCINEH
(Leyweg 910, tel. 667066): M
Max in de donderkooi (1
ma.di. wo. alleen 20.00. M
TROPOLE 1 (Carnegielaan, ti
456756): Legend (al); 14.0
18.45, 21.30. METROPOLE
METROPOLE 5: King Dav
ODEON -
18.45, 21.30.
tingstraat 12b, tel. 656402): I
dello, house of the r
56. tel. 459900): Zaal
Chevrolet t
cinatie; 14.00. 19.30, 21.45. Zi
2: Notre mariage; 16.15, 19.3|
16.15, 19.15, 21.3
KINDERVOORSTELLINGEN:
CINEAC II: De wonderlijk
wereld van OZ; wo. 14.01
EUROCINEMA: Lucky Lukjl
De ballade van de Daltons; 1
14.00. ODEON 4: Robin F
O o O
©Q o (-
FIGUURPUZZEL
662.105
ZESHOEK
1-4 dikhuidig dier;
2-5 doelmatig;
3-6 vrijwillige afstand van de
2-3 boven het gewone;
jaiua i-g :ajue» g-g :jjo< r<
:sB!ie f-e !ejixa z-Z !9!6ej z-i
-ipqe 9-G huepgja g-z :sojaooü
