Les Trois Vallées: voor skiërs en terraszitters
Veel
kleuren
in
piste-
land
7/3 ij MS,^n-g2ïS'Jo£g|sl=ls :c"i gillie!;! "lijs 'alf I g "SJ-jj |ï.gti fii; I
fl dj ts aës-ë-SSïg s-s - s-s ëil-gs 1,11.*'* ifrq gj a ,,/g s 1 S. <s1§gis.EïSs.is 1
l£ a. S'iff
I dadei
b
k land
'Iftena
p
S;f I
1SJLE1
11 iffiPHI
1
L >1
Ui
ZAfEkDAGZ60IT0BER 1985
Door de combinatie van tegen
gestelde kleuren en structuur-
stoffen is de skimode voor vol
gend seizoen spannend. Ski-
pakken moeten vooral nuttig
zijn en daarom kunnen de ont
werpers met het model van de
skikleding niet zo heel veel
kanten op. Vandaar dat zij
zich uitleven in de te gebrui
ken stoffen en kleuren en op
dat front de nieuwe „mode"
Het Internationale Sportmode In
stituut ziet het helemaal zitten in de
koele „frosty" tinten (gletscher-
groep) uitgevoerd in zacht glanzen-
trend komt terug in alle kleding die1
maar met wintersport te maken
heeft; zelfs de truien glanzen.
De skimode 1985/86 brengt tinte
lende, fluoriserende materialen,
veelal in pastels. Daarnaast echter
veel harde en felle kleuren: Rood,
geel, groen, turquoise, zwart-wit en
helwit.
Vooral de duurderde merken zijn in
pastel uitgevoerd (Head, Peter Stei-
nebronn). Knalblauw met goudgeel
is de nieuwe „Atomicline" van im
porteur Pinguin Sports in Zoeter-
woude, kleuren die zijn verwerkt in
Oud-wereldkampioen Franz Klammer heeft zich op de skimode gestort. Hij brengt kleding in pasteltinten, maar ook
in felle kleuren en daarbij passende accessoires en ski
de jacks, sweatshirts, thermobroe-
ken en accessoires. De prijzen lig
gen hier in de middenklasse.
Door een vernuftig ritssysteem kun
nen met één handbeweging mou
wen en een deel van de dubbele
schouderpartij worden weggeno
men. Handig voor wie het erg
warm krijgt van het inspannende
skién.
Duijvestein Wintersport, Olympi-
que Sport en Studio Match
afsteekt tegen de Ook van Bogner een veelkleurige anorak en bodywarmer.
Hoera, ik ga skién".
Haagse regio komen met een
nieuwtje: het skipakket van voor
malig wereldkampioen Franz
Klammer. Deze heeft zich op de
skimode gestort met kleding in ko
baltblauwe en rose streepjes op een
witte ondergrond. Hij levert bijpas
sende rose-witte ski'
res. Maar ook hii heeft de felle
kleuren niet geschuwd. Tal van
handigheidjes in de kleding tonen
bovendien dat een professional bij
het ontwerpen betrokken is geweest
(meer over Klammer elders in deze
bijlage).
Kenmerkend voor dit seizoen zijn
de ritsen waaraan de ontwerpers
zich letterlijk „te buiten zijn ge
gaan". Ze ziin allemaal zichtbaar
(soms koperkleurig en breed) en
schitteren metalig in de zon. Behal
ve dat ze de aandacht trekken, ziin
ze praktisch. Pakken en overalls
kunnen snel aan- en uitgetrokken
worden. Sommige overalls hebben
twee lange ritsen van de schouders
tot de enkels. De skiër en skisters
kunnen het kledingstuk daarmee la
ten openflappen en hoeven zich er
niet meer in te hijsen.
De lijn in de kleren blijft ruim van
boven en smal beneden: breedge
schouderd, geprononceerde taille,
aangesneden broek die strak om de
benen sluit (Keilhose met elastiekje
om de voet). Plooitjes in de taille
moeten dit jaar doen uitkomen dat
de mens is toegerust met een „mid
del". Gewild zijn de matelassé
(doorgestikte en gewatteerde)
schouderpartijen of -belegsels en de
elleboog- en kniestukken. Kloeke
weefstoffen gaan samen met brei-
sels en leer. De iacks die aan de
binnen- of buitenkant zijn bedrukt
met bijvoorbeeld autoroutes zijn er
nog, maar nieuw kan men die niel
noemen.
TINY FRANCIS
„Ik kom er rond voor uit: het
aangenaamste van een winter
sportvakantie is voor mij: lek
ker onderuit in een ligstoel op
een zonnig terrasje van een
restaurant ergens langs de pis
te. Soezend onder een plaid.
Drankje bij de hand en dan
maar genieten. Kijken hoe
vrouw en kinders omlaag ko
men. De een keurig S'jes draai
end, de anderen schuss, zo
hard mogelijk. Tegen de tijd
dat de zon achter de bergen
dreigt te verdwijnen, stap ik op
m'n ski's en glij ik rustig rich
ting appartement, neem daar
bij vooral geen enkel risico.
Heel thuis komen is en blijft
mijn devies". Links en rechts
klinken smalende opmerkin
gen: „Dat noemt zich een
sportieve vent".
Flard van een discussie afgelopen
voorjaar .in het op massatoerisme
ingestelde, nog steeds snel uitdijen
de wintersportplaatsje Les Menui-
res in de Franse Alpen dat zich affi
cheert als „De glimlach" van Les
Trois Vallées, met zijn honderdvijf
enzeventig liften en vierhonderd-
vijftig kilometer piste een van de
grootste skigebieden ter wereld. Het
mondaine Courchevel, het exclusie
ve Meribel en het nog veel hoger
gelegen Val Thorens, waar zelfs ip
hartje zomer kan worden geskied,
maken er deel van uit.
Op de •htergrond probeert de
voorzitter van de plaatselijke club
van skileraren, Pierre Jay, de goede
stemming erin te houden met be
hulp van een accordeon, een orgi-
nele Bertone Locatelli, een oud fa
miliestuk. Op verzoek van een
dioprogrammamaker speelt hij heel
toepasselijk oude wijsjes van de
streek. Jolie Savoie.
Ook de plaatselijke VVV-directeur,
Jean Pierre Garthier, haast zich de
sfeer goed te houden. Neutraal
merkt hij op: „Een feit is inderdaad
dat het merendeel van de mensen
op wintersport helemaal niet skiet
of langlauft. Les Menuires is toch
een uitgesproken sportief station.
Maar ook hier skiet nog net geen
vijftig procent van alle gasten. In
een plaats als Val d'Isère ligt dat
percentage nog een stuk lager, zo
rond de vijfendertig procent. Over
al elders is het ongeveer net zo".
Even later lopen we in het overdek
te winkelcentrum van Les Menuires
twee Nederlandse dames tegen het
lijf, Tony Dirckx en Anneke
Adriaense. Dat mag echt toeval he
ten, want het aantal landgenoten
dat in het land van Marianne op
wintersport gaat is vrij beperkt, net
aan tien piot „nt. Het merendeel,
rond zestig procent, kiest voor Oos
tenrijk.
Het Franse Verkeersbureau in ons
land probeert momenteel het
marktaandeel te vergroten door een
vrij opvallende reclamecampagne,
De chalets in Meribel en Courchevel
natuurlijk evenwicht met het landschap.
waarin onder de noemer „vive la
petite difference" gewaagde vergelij
kingen worden getroffen. In de
trant van: geen bratwurst, maar
toumedos; geen glühwein maar vin
chaud; geen gejodel maar chansons.
Het moge duidelijk zijn dat daar
mee met name Oostenrijk op de
korrel wordt genomen.
Terug naar de dames Dirckx en An-
driaense in Les Menuires. Ze blij
ken wintersportervaring te hebben
opgedaan in met name de Duitstali
ge skigebieden. Ervaren ook zij
De bewegwijzering op de pistes in
Les Trois Vallées laat aan duidelijk
heid weinig te wensen over. Links
naar Courchevel, rechts naar Meri-
Frankriik als „een beetje anders?".
Tony Dircks: „Schrijf maar gerust
heel anders. Je hebt hier fantasti
sche skimogelijkheden. Met de
kerst waren we hier met onze kin
deren. Die zagen we de hele dag
niet. Zo uitgestrekt is het gebied.
Zelf skiën we het liefst op de groene
en blauwe pistes. De rode vinden
wc al tamelijk pittig. Op de zwarte
zie je ons niet. Onze mannen wil
den die vandaag toch proberen.
Vandaar dat we maar zijn gaan
winkelen. Best een leuk alternatief'.
Frankrijk heeft de naam het winter-
sportland-bii-uitstek voor de vooral
geroutineerde skiër te zijn. Volgens
VVV-directeur Garthier wordt dat
echter over-geaccentueerd. „Het is
waar, de ervaren skiërs hebben alle
ruimte, maar dat hebben de begin
ners en de gevorderden net zo goed,
evenals de mensen die aan langlau
fen (ski de fond) doen. De afdalin
gen in Les Trois Vallées hebben een
totale lengte van zo'n vijfhonderd
kilometer. Er ziin ruim twintig
zwarte, meer dan honderd rode, dik
vijftig blauwe en exact veertig groe
ne afdalingen. De loipes, de lan-
glaufroutes, hebben een totale leng
te van zo'n negentig kilometer. Ie
dereen kan dus ruimschoots aan
zijn trekken komen".
Dat hebben we aan den lijve onder
vonden. In een paar dagen tijds
hebben we een poging gedaan deze
hellingen stuk voor stuk te nemen.
Dat is ons dus bij lange na niet ge
lukt en heus niet alleen omdat we
tussen de middag de tijd namen uit
te puffen op een terrasje. Dat was
eerlijk gezegd wel nodig, want we
werden geleid door onder andere
Geoige Mauduit, oud-kampioen
van Frankrijk en lid van de Franse
olympische ploeg in de jaren dat
wereldkampioen Jean-Claude Kily
de nationale skiheid was. Kortom,
een man die van opschieten houdt.
Mauduit heeft sportzaken in Cour
chevel en Meribel en is er voorzit
ter van de overkoepelende Club de
Sport. Hij is helemaal weg van de
wetenschap dat Albertville en daar
mee heel de Savoie zich kandidaat
heeft gesteld voor de organisatie
van de Olympische Winterspelen in
1992. Praat bijna nergens anders
over. Niet alleen Mauduit is bevan
gen door de olympische koorts.
Waar je ook komt in de Savoie, of
dat nu Tigne is, Les Arces, La Plag-
ne, Moutiers of Valmorel, ovèral
gonst het van de activiteiten Qm de
Spelen binnen te slepen. Het ver
trouwen op succes is groot. Ook in
Us Trois Vallées.
De ontwikkeling van dat skigebied
k\yqm.yl?k voor de Tweede We
reldoorlog op gang. Een Britse kolo
nel vond er met zijn vrienden een
alternatief voor de Oostenrijkse hel
lingen toen Hitier daar de baas ging
spelen. Dat was in de tijd dat de
skiërs nog op eigen kracht de hellin
gen op moesten en de pistes man-
netje-aan-mannetje moesten plet
ten. Pas na de Tweede Wereldoor
log werd de eerste lift in gebruik ge
nomen. De ontwikkeling kon dai r-
na pas eoed op gang komen. A?n-
vankelijk nog aarzelend, maar in de
jaren zestig en zeventig kwam net
tot een ware bouwexplosie, waarbij
men er gelukkig in slaagde de archi
tecten in toom te houden. Ze moch
ten alleen chalets bouwen die in het
landschap vooral niet mochten op
vallen. Meribel en Courchevel ont
wikkelden zich mede daardoor tot
zeer luxueuze lustoorden, waar met
name de jetset en iedereen die daar
graag bij wilde horen zich lieten
zien. Toen in de jaren zestig en ze
ventig het skiën zich ontwikkelde
tot een ware volkssport werd op de
westelijke helling van Mont de la
Chambre het skistation Us Menui
res uit de grond gestampt. Om het
betaalbaar te houden liet de Franse
overheid daar wel hoogbouw toe.
Het bestaat nu al uit drie vrij com
pact -gebouwde complexen met in
totaal achttienduizend bedden,
waarvan twaalfduizend in de ver
huur. Alle hotels, appartementenge
bouwen en winkelcentra hebben ge
meen dat ze direct aan de pistes lig-
Een wintersportvakantie kan men
zo duur maken als de portemonnee
toelaat. Als die dik gevuld is kan
men zich in Meribel en Courchevel
goed laten verwennen. Maar alleen
hotelkamer komt dan al gauw
-jg veel duurder. Moet men echter
toch een beetje op de centen letten,
dan kan men beter uitkijken naar
een onderkomen in Us Menuires.
Régine Jay, de rechterhand van
VVV-directeur Garthier, rekent
voor dat een veertiendaags verblijf
voor een gezin van vier personen'
toch al gauw komt op zo'n elfdui
zend francs, zeg maar een kleine
vijfduizend gulden, inclusief de
huur van een studio, de skipassen,
skiles en maaltijden. Daar komt
dan de heen- en terugreis bij. En ui
teraard niet te vergeten de ski-uit
rusting.
Het moge duidelijk zijn: winter
sport is en blijft een vrij kostbare
aangelegenheid, ook voor degenen
met meer dan een modaal inko-
JAN LEUNE
