J ,27c doe het
oorhetLeidse
mketbal
„Veel veranderd? Ach, vroeger kon er
ook hard en gemeen worden gevoetbald
fieidócSouoont
PIET VAN DEN BERG NA DERTIG JAAR UIT AFDELINGSBESTUUR:
ZATERDAG 26 OKTOBER 1985 PAGINA 17
lill Hagens op zoek naar internationale erkenning.
500°- \1ILL HAGENS ZIET OP TEGEN
EE! \RUGKEER IN ORANJE, MAAR:
toilet,
;iDEN Als het Ne-
rlands basketbalteam
21 november de WK-
alificatiewedstrijd te-
Hongarije afwerkt, zal
spelverdeler van BS
iden, Emill Hagens (31),
er van de partij zijn. De
larlemse fysiotherapeut
ert na afwezigheid van
•er dan een jaar vrij
>tseling terug in de na-
nale selectie van bonds-
ach Vladimir Heger,
ra man waarmee Hagens
t bepaald een goede re-
;ie heeft. Hagens hinkte
n ook op twee gedach-
n, maar binnen drie da
rn hakte hij de knoop
or: „Ik doe het voor het
'idse basketbal".
m vorig jaar besloot bonds-
*"h Heger een nieuwe lijn
de nationale ploeg te gaan
wandelen. Hij stapte èf van
ju tine en selecteerde vrij-
uitsluitend jonge spelers,
hts John Franken en Sid
pasten niet in dat
ikpatroon. Een overwin-
ig op uitgerekend Hongarije
k Heger in het gelijk te stel-
maar de afgang op het
>te Europees kampioen-
ip. heeft de kleine Tsjech
stap terug doen zetten. De
ze van Emill Hagens
tam op dat punt echter toch
i een verrassing.
mijn beslissing geweest
li niet meer in de nationale
beg te zitten. Ik had achter-
luist nai)n^informahe genoeg om te
ten)uit«flcn dat ik slechts een seintje
|efde te geven om weer mee
kunnen, want ik ben nooit
ht afgedankt. Ik realiseer
t 19 |aab ou pas, dat ik er eigenlijk
pt tegenop zie. Ik had het
p allemaal wat anders voor-
steld na twaalf jaar topbas-
nvergobtbal. Maar ik moet me weer
!t als iedereen gaan bewij-
name de relatie met He-
heeft Hagens aan het twij
felen gezet over zijn terugkeer
in Oranje. „Heger heeft nooit
voor 100 procent in mij als
basketballer geloofd. In ieder
geval nooit zoals onze coach
Ruud Harrewijn".
Met name in het door Heger
gevolgde tactische concept kon
Emill Hagens zich in het ver
leden altijd moeilijk vinden:
„Ik heb altijd problemen ge
had met de technische kant
van de zaak. Maar dat ze mij
nu uitnodigen, is een stille
wenk dat ze rekening gaan
houden met mijn basketbal-
kunnen. Leiden gaat nu, denk
ik, de rol van Den Bosch over
nemen. Ik ga er dan ook op
voorhand vanuit dat ze op ba
sis van wat wij in Leiden
doen. proberen het goede sys
teem voor het Nederlands
team te vinden." Een conclusie
die niet voorbarig lijkt, gezien
de selectie van maar liefst vier
„Leidenaars",. terwijl er, be
halve voor John Emanuels,
een basisplaatje lijkt wegge
legd voor Emill Hagens, Bert
K ragt wijk en Hans Heijde-
man. Hagens zag zelfs nog
ruimte voor een vijfde man in
de nationale selectie: „Ik vind
Toon van Helfteren nog steeds
een zeer acceptabele randfi
guur ui die zin. dat hij bij ons
goed functioneert. Vreemd.dat
Toon niet is geselecteerd".
Hagens vervolgt met het toe
spitsen van die laatste kriti
sche opmerking. „Na alles wat
er in Leiden in de laatste Par-
ker-jaren en het Kinsbergen-
jaar is gebeurd, zijn wij nooit
als een volwassen en goed ge
leide groep beschouwd. Wij
hebben nooit de status gekre
gen waar we recht op hadden.
Volgens mij heeft dat ook
doorgewerkt in de hele spon
sor-affaire van het afgelopen
jaar. Als de Leidse spelers nu
goed gaan presteren in het Ne
derlands team, kan dat mis
schien een impuls zijn om een
nieuwe sponsor te strikken.
Want we zitten nog steeds in
de hoek waar de klappen val
len en daarom doe ik het ook
voor het Leidse basketbal."
JACOB BERGSMA
NOORDWIJKERHOUT
Het is zeker niet over
dreven te stellen dat de
lengte van zijn carrière als
actief voetballer in meer
dan schril contrast staat
met z'n bestuurlijke loop
baan in de voetballerij.
Piet van den Berg voet
balde niet lang. Twee jaar,
om precies te zijn, vlak
voor de oorlog, bij de
toenmalige niet geheel
toevallig onder de letters
NVC spelende „Noordwij-
kerhoutse Voetbal Club".
Na die twee vooroorlogse
seizoenen trok Van den
Berg de kicksen niet meer
(regelmatig) aan. „Waar
om niet?", blikt nu 66-jari-
ge Piet van den Berg te
rug, „ach, de interesse was
wat weg. Ook al omdat ik
in het B-team moest spe
len, terwijl ik zelf m'n
zinnen had gezet op het
A-elftal. Daar speelden
jongens in die inderdaad
ouder waren, maar bij het
straatvoetbal was dat
nooit een probleem ge
weest. Hoorde ik er wel
steeds bij. Dat viel wat bij
betreft dus knap tegen".
Na enkele, slechts met kijken
naar voetbal gevulde jaren
(„Die interesse is altijd wel ge
bleven"), keerde Van den
Berg definitief in het wereldje
terug. In oktober 1941 om pre
cies te zijn, werd de eerste „of
ficiële" functie in de voetballe
rij een feit: Piet van den Berg
werd elftalleider van VVSB.
In maart '42 werd de Noord-
wijkerhouter tot bestuurslid
van de voetbalvereniging Sint
Bavo benoemd, waarmee de
bestuurlijke carrière van Piet
van den Berg echt een aan
vang nam. Een loopbaan die er
toe heeft geleid dat Van den
Berg volgende week zaterdag
in Motel Sassenheim een re
ceptie wordt aangeboden door
de Koninklijke Nederlandse
Voetbal Bond Afdeling Lei
den. De reden: het gegeven
dat Van den Berg meer dan
dertig jaar in datzelfde afde
lingsbestuur heeft vertoefd en
nu (maandag 4 november) als
bestuurslid afscheid neemt.
Piet van den Berg („Het is
mooi geweest") dus. Over al
die KNVB-jaren, over „zijn"
VVSB. Maar ook over de na
bije toekomst. Want Van den
Berg mag dan officieel af
scheid nemen als afdelingsbe
stuurder. de kans dat hij de
komende jaren als voorzitter
van de strafcommissie zal fun
geren, is beslist groot.
Terug naai
oorlogstijd
dige tijd",
het begin. „Die
is een merkwaar-
et Van den Berg.
.Neem nu alleen het feit dat
heel SJC bij ons in Noordwij-
kerhout lid werd. In Noord-
wijk hadden ze het bordje
„Voor joden verboden" wegge
haald en de Duitsers hadden
besloten dat gebaar te, belonen
met het opheffen van de vere
niging. Omdat wij die proble-
mèn niet hadden, de Duitsers
Piet van den Berg: „Persoonlijk vind ik voetbal nog net zo leuk als vroeger".
hadden dat bordje bij ons dus
niet geplaatst, trok SJC en
masse naar VVSB. Was VVSB
opeens een heel grote club ge
worden".
Een moderne club ook, trou
wens. In die tijd konden de
aanvoerders hun vuile was in
leveren om die aan het eind
van de week weer gewassen
en al op te kunnen halen. Van
den Berg: „Klinkt erg modern,
maar dat was het eigenlijk
niet. Wij speelden op het ter
rein van de BAVO en daar
stond ook een wasserij. Nou,
die wasserij had niets te doen,
omdat de meeste patiënten
naar het oosten van het land
waren getransporteerd. Dus
kon die vuile voetbalwas er
wel bij" Piet van den Berg
was in die periode tweede se
cretaris van VVSB. Broeder
Ferseus was eerste secretaris
èn penningmeester. „Die man
deed alles voor de club, maar
ook voor hem gold het verhaal
van die lege BAVO. Hij had
alle tijd. En natuurlijk deed hij
het werk ook heel graag".
Na de oorlog bleef de inmid
dels ook aan het edele tennis
spel verknocht geraakt Van
den Berg (een sport die hij wel
altijd actief is blijven beoefe
nen) als bestuurslid aan de
Noordwijkerhoutse vereniging
verbonden. Hij legde in de
loop der jaren nogal wat con
tacten met mede-Bollenstreek -
clubs en werd uiteindelijk ook
door die verenigingen voorge
dragen voor het NKS-bestuur
(in 1950) en het bestuur van de
KNVB Afdeling Leiden. „Dat
was op 1 september 1955", her
innert Van den Berg zich
moeiteloos. „Een datum die ik
nooit meer zal vergeten. Om
dat het bestuurswerk van de
afdeling me zoveel heeft ge
daan? Ook wel, maar toch
meer omdat op die datum m'n
jongste zoon werd geboren, 's-
Ochtends zat ik aan het
kraambed, 's avonds kreeg ik
toestemming van m'n vrouw
om naar de vergadering te
gaan".
Nieuw
Waarmee voor Van den Berg
een geheel nieuwe periode
aanbrak. In eerste instantie
nog tussen zijn werkzaamhe
den voor VVSB door, in de
laatste jaren zonder Noordwij
kerhoutse beslommeringen.
„Ik was toen zo'n 22. 23 jaar
secretaris geweest van VVSB.
Af en toe gecombineerd met
functies als penningmeester en
vice-voorzitter. Op zich was
het dus wel genoeg geweest.
Daarbij ging het werk voor de
afdeling steeds meer tijd in be
slag nemen". Ter illustratie
pakt Van den Berg een dikke
map. „Morgen vergadering
met het dagelijks bestuur",
legt hij uit. „Hoe het komt, die
toename van de werkzaamhe
den? Ja. alles is groter gewor
den. Kijk alleen maar eens
naar het afdelingsbureau.
Vroeger runde Van Leeuwen
dat in zijn eentje. Nu zijn er
vijf volwaardige krachten in
Leiderdorp actief. En de
KNVB heeft de zaken er zelf
allemaal ook niet eenvoudiger
op gemaakt. Met die nu een
paar jaar geleden doorgevoer
de scheiding der machten in
bestuurlijke en tuchtrechtelij
ke macht, is het er allemaal
een stuk bewerkelijker op ge
worden".
Die scheiding der machten be
tekende voor Piet van den
Berg ook het voorlopige af
scheid als voorzitter van de
strafcommissie. „Ik moest toen
kiezen. Of in de strafcommis
sie en uit het afdelingsbestuur;
of uit de commissie gaan en in
het bestuur blijven. Ik heb
toen voor het laatste gekozen,
ook al omdat Wim de Koning
wel uit het bestuur verdween
en interesse had in die func
tie". Hetgeen overigens niet
wegneemt dat Van den Berg,
indertijd als opvolger van Han
de Jongh in de strafcommissie
terecht gekomen, juist dat
tuchtrechtelijke deel van zijn
bestuurswerk erg prettig vond
om te doen. Niet voor niets
zijn er al enige tijd „onderhan
delingen" gaande om Van den
Berg, na zijn afscheid als lid
van het dagelijks bestuur van
de afdeling, in die functie voor
de „Leidse" voetballerij te be
houden.
Contacten
Van den Berg, de laatste twe<
jaar ook als voorzitter aan d(
molestatiecommissie verbon
den: „Waarom ik die commis
sie altijd het meest interessant
heb gevonden? Precies kan ik
dat niet onder woorden bren
gen. Ik denk dat het het wer
ken met mensen is. Al geld
dat eigenlijk voor al het be
stuurswerk. Zowel in m'n da
gelijkse werk, bij de Lissese
Kistenfabriek (Van den Berg
stopt ook daar, per 1 jan; red.).
als in het bestuurswerk, heb ik
altijd genoten van het contact
met mensen. In de strafcom
missie betekent dat bijvoor
beeld dat ik ook kan genieten
van de smoezen die je daar te
horen krijgt. Zoals ik op een
andere wijze ook èn meer kan
genieten van de echt goudeer
lijke mensen die daar hun zeg
je doen" En dan even voor
zichtig: „Maar het is nog niet
zeker dat ik inderdaad weer
als voorzitter in die commissie
zal terugkeren. Ik ben ge
vraagd. heb ik principe ja ge
zegd. Maar ik wil eerst wel
met m'n mede-commissieleden
praten, kijken hoe de commis
sie tegenwoordig functionuert.
voordat ik echt een beslissing
Van den Berg. die sinds zijn
aantreden in het afdelingsbe
stuur ook voorzitter van de
terreincommissie is geweest,
meent overigens dat het voet
bal in de loop der jaren niet zo
sterk is veranderd als anderen
wel eens willen stellen. „Ik ge
loof er niet zo in dat het tegen
woordig allemaal zoveel geme
ner. zoveel harder is dan vroe
ger. Persoonlijk vind ik voet
bal in ieder geval nog net zo
leuk als vroeger. Al beslaat,
als je wat ouder wordt, wel het
gevaar dat je de „oude tijd"
gaat idealiseren. Zelf weet ik
bijvoorbeeld nog alles af van
een promotiewedstrijd die
VVSB in 1944 tegen Naaldwijk
moest spelen en met 5-0 won.
Schitterend was dat, die in
tocht in het dorp vooral. Maar
dat neemt niet weg dat er ook
toen hard kon worden gevoet
bald. Gemeen ook. Nou, dat
kunnen ze nu nog. En scheids
rechters die in problemen
raakten? Ach, ik heb van mijn
vader regelmatig het verhaal
gehoord dat een achtervolgde
scheidsrechter pardoes de sloot
in sprong en op die manier het
vege lijf redde. En dat was in
1912. Nee. wat dat betreft is er
weinig nieuws onder de zon".
Slachtoffer
Zoals ook die afsluitende re
ceptie in Motel Sassenheim
van volgende week wat in dit
opzicht gelouterde Van den
Berg betreft „eigenlijk niets
nieuws" is, „behalve dan dat
ik dit keer zelf het slachtoffer
ben". Flegmatisch ingestelde
Van den Berg („Ik maak me
nooit drukker dan echt nodig
is") verwacht geen overweldi
gende problemen. „Het hoofd
koel houden, de voeten
warm", laat hij beschouwend
weten. „Natuurlijk streelt het
je eergevoel dat iets dergelijks
wordt georganiseerd, maar aan
de andere kant hoeft het wat
mij betreft helemaal niet. Het
werk dat ik voor de afdeling
heb gedaan, heb ik graag ge
daan. Uit vrije wil, gewoon
omdat ik het leuk vond om te
doen. Zeker niet om tijdens
een receptie allerlei zaken te
krijgen opgespeld, omdat men
sen vinden dat je dat hebt
„verdiend". Ik zeg niet „Ik wil
geen onderscheiding", het
hoort er bij. Maar ik geef er
niets om. De onderscheidingen
die ik tot nu toe heb gekregen,
liggen ergens boven, in een
doosje. En als ik er zaterdag in
Sassenheim nog eentje bijkrijg,
dan gaat-ie dezelfde weg".
GERT-JAN ONVLEE
Aad van Meurs in „leren'
Buitenland
Zodra een Nederlandse
ploeg zich in Europa-Cup-
verband naar duistere oor
den achter het IJzeren Gor
dijn begeeft of terecht komt
in Zuid-Europese landen,
gebeuren er de meest on
waarschijnlijke dingen.
Vliegtuigen, die vertragin
gen oplopen, bussen, die te
laat komen, hotels, die aan
de rand van een landings
baan blijken te liggen, de
aanvangstijd van de wed
strijd die drie keer veran
dert en mafiosi die niets an
ders uitbrengen dan: no spe
ak english.
De UEFA heeft PSV dan
ook gevraagd een nauwkeu
rig rapport op te stellen over
de opgeworpen hindernissen
tijdens de tocht naar Rus
land die over twee weken
zal worden ondernomen.
Buitenland (2)
Bij de Europa-Cupstrijd wa
terpolo in Veenendaal, vorig
weekeinde, vonden er ech
ter ook wonderlijke gebeur
tenissen plaats. Tijdens het
duel tussen AZC en Posilli-
po/Napoli viel de klok uit,
moest de strijd twee keer
worden onderbroken en
duurde de tweede spelperio-
de (normaal beslaat een
spel deel zeven minuten
„schone" speeltijd), zo'n vier
minuten te lang. De Italia
nen waren na hun 12-11 ne
derlaag dan ook woest.
Bondscoach George Geurt-
sen keek het allemaal la
chend aan om vervolgens
veelbetekenend op te mer
ken: „Gek hè, meestal ge
beurt óns dit soort dingen
als we in het buitenland
zijn....
Bouwen
ROAC'79groeit weer. Secre
taris Alkemade zoekt in
een persbericht de oorzaak
in de bouw van een serie
nieuwe woningen in Rijp-
wetering. Verheugend na
tuurlijk voor ROAC'79,
maar het verhaal krijgt een
wonderlijke wending, op het
moment dat de secretaris
stelt dat de gemeente eigen
lijk regelmatiger woningen
zou moeten bouwen. Na
tuurlijk om vergrijzing van
de gemeente te voorkomen,
maar ook: „alleen op deze
manier is een vereniging
goed in stand te houden".
wetenschap ontlenen wij
aan een keurig persbericht
aan onze redactie gericht.
Hoe graag zouden wij u niet
vertellen hoe laat de finales
zijn, hoe graag zouden wij
niet willen dat de badmin-
tonliefhebbers uit de regio
toestromen naar het hoogte
punt van het toernooi, hoe
graag gunnen wij De Meren -
•wiek niet deze stimulans
voor de badmintonsport. He
laas: het persbericht laat
zich er duidelijk over uit:
„Niet voor publikatie: de fi
nales beginnen tussen 16.00
uur en 16.30".
Leren
Zou VTL-doelman Aad van
Meurs nooit naar de TV-kij
ken?
Wekelijks is te zien, hoe spe
lers bij een voorsprong het
spel minuten lang ophouden
door kronkelend van de pijn
over de grond te rollen.
Wat Aad hier echter op de
mat legt lijkt natuurlijk ner
gens op; zo lig je prinsheer
lijk te wachten, tot vrouw
lief 's ochtends met het eer
ste kopje thee aan de rand
van het bed verschijnt. Zo
lig je gelukzalig in bed na te
genieten van eerdere ge
beurtenissen. Zo slaap je
desnoods je roes uit.
Maar hoe dan ook, Aadje: zo
hoor je in ieder geval niet te
liggen als je belangstellen
den wilt laten weten dat je
zojuist wel eens een forse
schop zou kunnen hebben
pehad.
Vraagje van Hutspo(r)t aan
de secretaris van de voetbal
club:
Is ROAC'79 er voor Rijp we
tering of is Rijpwetering er
voor ROAC'79?
Embargo
Vandaag en morgen organi
seert Badmintonvereniging
De. Meren wiek een toernooi
in Sportzaal Broekplein. Die
George Geurtsen in „buitenland"...
