Orkestdirecteur: een baan
als een veelkleurige rok"
VOORUIT OF ACHTERUIT DIT JAAR
DE DERDE DINSDAG VAN SEPTEMBER
STOND HET IN DE KRANT
Gevoel ontbreekt aan
Torquato Tassov
A
Freek de Jonge
moet optreden i
Keulen staken
Meer befaamde dirigenten
bij Concertgebouworkest
r>r>
Foto's als omlijsting
van verwondering
Guus Rijven
KUNST
CcidócSomfuit
WOENSDAG 23 OKTOBER 1985PAG )QR
Totale boekenbezit Nederland
dreigt te verpulveren
HILVERSUM Negenennegentig procent van al
onze boeken dreigt verloren te gaan door zuren die
het houthoudend papier opvreten. Boeken uit de ne
gentiende eeuw blijken te verbrokkelen en te ver
pulveren en zijn niet meer te bewaren. Dit zei prof.
dr. Ernst Braches, bibliothecaris van de universiteit
van Amsterdam, in het kunstprogramma Buch van
middag op VARA-tv. In een gesprek met Boudewijn
Buch noemde prof. Braches deze situatie een natio
nale ramp. Met name boeken uit het eind van de vo
rige eeuw kunnen niet meer worden uitgeleend en
kunnen ook niet meer bewaard worden. Alleen al bij
de Amsterdamse universiteitsbibliotheek gaat het om
honderdduizenden boeken. In Amerika heeft men
intussen een scheikundige stof ontwikkeld, diethyl-
gas, waarmee aantasting door zuur kan worden te
gen gegaan.
„WITTE PRIJS" GAAT
NAAR RICO BULTHUIS
DEN HAAG De literaire „Witte Prijs", acht
jaar gelden ingesteld ter gelegenheid van het
175-jarig bestaan van,de Nieuwe of Literraire
Sociëteit de Witte, is dit jaar toegekend aan
Rico Bulthuis voor zijn boek „De koorddan
sers". De prijs bestaat uit een bedrag van 2000
gulden en een penning, ontworpen door de
Haagse beeldhouwster Thea IJdens-Schipper-
heijn. De jury bestond uit dr. G.W. Huygens,
Anton Korteweg, dr. A. Sivirsky en Adriaan
van der Veen. Het te bekronen werk moet van
een Haagse auteur zijn of Den Haag moet er
een rol in spelen. Rico Bulthuis werd in 1911 in
Den haag geboren. In 1933 debuteerde hij met
het filmscenario „Illusie", dat door de Neder
landse Filmliga werd bekroond. Daarna schreef
hij vele romans. De prijs wordt op 27 november
aan hem uitgereikt door dr. A. Sivirsky.
AMSTERDAM Het Concertgebouworkest heeft naast Leo
nard Bernstein, Eugen Jochum en Riccardo Chailly afspraken
gemaakt met nog een aantal dirigenten van naam voor de ver
vanging van de volgend seizoen vertrekkende Bernard Haitink.
Het gaat om Wladimir Ashkenazy, Nikolaus Harnoncourt, Antal
Dorati en Coplin Davis, ischeidende r met een aantal bekende
dirigenten afspraken weten te maken om het voortijdig vertrek
van chef-dirigent Bernard Haitink na het seizoen 1985/86 zo
goed mogelijk op te vangen. Het orkest probeert ook nog met
Haitink afspraken te maken voor het dirigeren van het orkest
ook na zijn vertrek. De orkestdirectie wil de huidige chef-diri
gent zowel voor als na 1988 nog vaak voor het Concertgebou
workest zien staan.
Schouwburg Arnhem te onveilig
voor toneelspelers
ARNHEM De directie van de schouwburg in Arnhem
heeft een voor donderdag geplande voorstelling van Pu-
bliekstheater moeten annuleren wrgens te grote risico's
voor de spelers. Publiekstheater wijk met zijn stuk „West-
kaai" nu uit naar Nijmegen. Enkeleweken geleden moest
de schouwburg in Arnhem al een :aal vol mensen naar
huis sturen omdat het brandscherm 'an het toneel aan het
begin van een voorstelling muurvastbleek te zitten en met
geen mogelijkheid meer omhoog Ion. Volgens schouw
burg-directeur K. Boon moet onmidlellijk begonnen wor
den met een 2,5 miljoen gulden kostmde opknapbeurt. Om
het gebouw nog jaren mee te laten gian is echter 8 miljoen
gulden nodig, „westkaai" van Publiekstheater is een tech
nisch zeer gecompliceerd stuk, waarbij onder meer een
deel van de toneelvloer schuin moet worden opgelicht met
behulp van gewichten van 400 tot 610 kilo. „De vloer zou
kunnen instorten, zo simpel ligt h£", aldus een woord
voerster.
DIRECTEUR VAN HET ROTTERDAMS PHILHARMONISCH MET VUT
ROTTERDAM „Op
zich lijkt het mij een nau
welijks interessant bericht
dat de directeur van een
orkestbedrijf na dertig
dienstjaren in 1987 ge
bruik gaat maken van de
VUT-regeling. Het is ech
ter als opgeklopt nieuws
voortijdig in de publiciteit
gekomen en dat vind ik
jammer".
Aan het woord is drs. J. Oos-
terlee (59), directeur van het
Rotterdams Philharmonisch
Orkest, die liever via de „nor
male" weg zijn besluit had
aangekondigd. „Ik zou volgens
de berichten weggaan vanwe
ge problemen en spanningen.
Noem mij één bedrijf waar
geen problemen en spannin
gen vóórkomen, zeker in een
tijd waar opgelegde bezuini
gingen het noodzakelijk ma
ken in te krimpen. Dat kan
voor een orkest funest zijn. De
enige reden van mijn vertrek
is bepaald niet overhaast, ik
blijf tot 1 september 1987
dat ik meen dat straks de tijd
gekomen is dat een jonge vent
mijn zware en tijdrovende
taak gaat overnemen. Het di
recteurschap van een orkest is
een slopend beroep, ik kan
daarover zo langzamerhand
wel meepraten."
Grandeur
Hans Oosterlee is een man met
grandeur, een aristocratisch
regent in driedelig kostuum,
die zijn toehoorder de indruk
geeft het hart op de tong te
hebben. Maar hoe beminnelijk
en charmant ook, Oosterlee
bezit in royale mate ook nog
diplomatieke gaven en hij zal
zich nooit laten verleiden tot
ongecontroleerde uitspraken.
Als we in zijn werkkamer
plaatsnemen zegt hij: „Eén
ding spreken we af, ik weiger
verband te leggen tussen mijn
vertrek en de geruchtmaken
de speculatie dat dirigent Ja
mes Conlon in 1988 zijn con
tract niet verlengt of dat wij
zijn contract niet zouden ver
lengen. Je moet me echt gelo
ven als ik zeg dat daar op dit
moment geen sprake van is.
Het spéélt helemaal niet. Na
tuurlijk is Conlon een artistiek
leider die hoge eisen stelt zo
wel aan de leden als aan de di
recteur van het orkest, hij
staat op zijn rechten, is niet
kwetsbaarder dan de door
snee-dirigent, maar heeft in
middels in Rotterdam wel
prestaties van belang gele
verd."
Wie als vast bezoeker van de
concerten door het Rotterdams
Philharmonisch Orkest de
programma's van de laatste ja
ren beziet kan met weinig
moeite vaststellen, dat James
Conlon een ambitieus dirigent
is die een voorkeur heeft voor
grote, niet-alledaagse werken
als de Faust- en de Dante-
symfonie en het Christus-ora
torium, drie kolossale schep
pingen van Liszt. Conlon heeft
de neiging dit soort composi
ties meerdere malen in een
seizoen te herhalen en hij lijkt
zich weinig aan te trekken
van de teruglopende publieks-
cijfers. Ook de programma's
voor de buitenlandse concert
reizen zijn niet altijd even ver
standig gekozen. „Je mag Con
lon dus een eigenzinnig en ei
genwijs baasje noemen", pro
beer ik nog eens bij Oosterlee.
Hij lacht fijntjes en vraagt of
ik nog koffie wil.
Ondernemingsraad
„De Ondernemingsraad heeft
binnen dit orkestbedrijf een
lange tijd buiten spel gestaan,
hoe is nu de stand van za
ken?". Terug op eigen terrein
antwoordt Oosterlee: „Denk
nu niet dat de O.R. en ik niet
vergaderd hebben. Soms wel
32 keer in één jaar. Maar we
hebben moeten vaststellen dat
een nieuwe formule nodig was
met aanpassing van de statu
ten en vergaderingen geleid
door een onafhankelijk voor
zitter. Maar iedere manager
zal het met mij eens zijn, com
municatie is in een bedrijf een
echt wezenlijk probleem. Al
leen al vanuit dat probleem
vind ik de O.R een nuttig in
strument binnen het orkestge-
beuren. Ik ben een man van
overleg en dat zal m'n opvol
ger ook moeten zijn."
Hoewel schoten voor de boeg
bij de nuidige directeur geen
doel treffen vraag ik tegen be
ter weten in: „Geef mij eens
een primeur, wie is Uw opvol
ger?" Oosterlee, de geboren dir
plomaat, draait de vraag om:
„Weet jij iemand met finan
cieel en economisch inzicht,
met managerskwaliteiten, met
gevoel om met musici om te
gaan, met liefde voor de mu
ziek en de bereidheid om niet
38 uren per week te werken,
maar soms het dubbele aantal
in touw te zijn. Nee, echt, ik
weet 't niet, maar ik hoop dat
hij bij het begin van het sei
zoen 1986/87 gestart is. Ik zou
per 1 april 1987 met de VUT
kunnen gaan, maar ik blijf nog
enkele maanden om een we
reldreis van het orkest in ok
tober/november 1987 voor te
bereiden. Als alle plannen
doorgaan willen we weer naar
Amerika, maar ook naar Ja
pan en China. Ik hoop voor al
die plannen een goede sponsor
te kunnen vinden. Ja, sommi
gen zijn van mening dat ik te
weinig aan sponsoring gedaan
heb, maar ik weet geen orkest
waar aan structurele lange-
termijn sponsoring wordt ge
daan. Het is altijd gekoppeld
aan een project, een buiten
landse reis of, zoals in Den
Haag, aan de bouw van de mu
ziekzaal.
Enfin, ook dat is een taak voor
m'n opvolger. Het directeur
schap is een baan als een veel
kleurige rok, je moet op dui
zend en één terreinen thuis
zijn en soms ook fungeren als
een soort vaderfiguur. Niet ge
makkelijk overigens."
In de afgelopen dertig jaar
heeft Hans Oosterlee vijf diri
genten „versleten": Eduard
Flipse, Franz-Paul Decker,
Jean Fournet, Edo de Waart
en David Zinman. „Geef eens
een beeld van deze dirigenten
en hun perioden, wat heeft U
met ze meegemaakt?", vraag
ik de directeur, maar hij zegt:
„Geen sprake van, ik wil wel
kwijt dat Flipse me bijzonder
dierbaar was, maar als je over
de afgelopen jaren verhalen
wil horen moet je maar terug
komen tegen de tijd dat ik met
de VUT ga".
ADRIAAN HAGER
Marjon Brandsma als Leonore in een scène uit „Torquato Tassc" van het Publieks
theater.
Publiekstheater speelt „Torquato
Tasso" van Johann Wolfgang Goe
the. Bewerking: Joost de Wolf en
Karst Woudstra. Regie: Karst Woud
stra. Dekor: Paul Gallis. Kostuums:
Rien Bekkers. Met Evert de Jager,
Marjon Brandsma, Kees Coolen,
Terra Korterink en Rudolf Lucieer.
Koninklijke Schouwburg, dinsdag 22
oktober, herhalingen op 14 en 15 de-
In „Torquato Tasso" van het
Publiekstheater zou de dichter
in dit stuk van Goethe de re
gisseur, Karst Woudstra, kun
nen voorstellen. Goethe ge
bruikte Tasso om zijn eigen
positie te analyseren. De regis
seurs Peyrmann, Decorte en
Strijards legden hun visie op
het theaterklimaat in hun
„Tasso's".
Woudstra was artistiek leider
van het Publiekstheater en
verdween daar weer. Zijn
roem als regisseur kreeg een
klap door „Bérénice" en „Mas
kerade", om van „De Opera
van Smyrna" maar niet te
spreken. Hij moet zich maar
bij zijn Skandinaviërs houden,
zeg ik wel eens. Zou deze
„Torquato Tasso" een sleutel
stuk zijn
De dichter Tasso (Evert de Ja
ger) bevindt zich aan het hof
van de vorst Alphonso II
(Kees Coolen). Die heeft ook
zijn zieke zuster (Terra Korte
rink) en Leonore (Marjon
Brandsma), haar vriendin, in
.huis. Zij bewonderen Tasso,
maar achten hem noch gelijk
aan hen, noch hun genegen
heid waard. Het verschil tus
sen de dichter en de anderen
wordt door de prinses het
meest duidelijk verwoord. Als
Tasso stelt dat „al wat be
haagt" geoorloofd is, verbetert
zij hem: al wat betaamt, is ge
oorloofd. Toch wordt de lieve
vrede pas verstoord als de zich
als een verwilderde puber ge
dragende Tasso zakenman en
huisvriend Antonio ontmoet.
Hij vormt de tegenpool van de
dichter. Na een ruzie zou het
het beste zijn als Tasso zijn ge
negenheid elders zoekt. De
licht paranoïde kunstenaar
kan deze verbanning om best
wil niet hebben, vergrijpt zich
aan de prinses en wordt in een -
dwangbuis gezet. Een woord
loze schreeuw rest hem.
'Ondanks Woudstra's bekende
woordgerichtheid is de aankle
ding van het stuk fraai. Het
NIEUW WERK TOM AS
RAJLICH BIJ ARTLINE
DEN HAAG Het gebeurt
zelden dat er in een galerie
een tentoonstelling van foto's
te zien is. Jurriaan van Kra
nendonk betreurt het dat fo
tografen hun produkten
meestal in gespecialiseerde
foto-galeries laten zien.
Wanneer er naast schilder
en beeldhouwkunst ook aan
dacht voor de fotografie is
ontstaat er een ruimer beeld
van hedendaagse kunst, want
fotografie wordt zeker de af
gelopen decennia tot het ter
rein der beeldende kunsten
gerekend.
In musea worden regelmatig
foto-tentoonstellingen ge
maakt, zoals momenteel het
geval is in het Stedelijk Mu
seum te Amsterdam. Een op
vallend verschijnsel is dat
het juist de kunstenaars/foto
grafen zelf zijn die hun werk
op een zo kunstzinnig moge
lijke manier willen presente
ren. Foto's moeten minstens
het formaat van forse schil
derijen hebben en worden
niet zelden gevat in houten
lijsten. De aandacht wordt
meer gericht op de context
dan op de foto zelf.
Het is een verademing dat
Guus Rijven (1947) zich niet
aan deze modieuze tendens
stoort en zijn zwart-wit foto's
op een eenvoudige manier bij
Galerie Van Kranendonk, Westein
de 29, „Guus Rijven" tot 8 novem
ber. Op de eerste etage hangt
nieuw werk van Koos van de We-
ter.
dinsdag t/m zaterdag 11.00-17.00
uur.
Artline, Toussaintkade 67/68, „To-
mas Rajlich, recent werk op pa
pier". tot half november,
dinsdag t/m zaterdag 11.00-17.00
galerie Van Kranendonk ex
poseert.
Rijven heeft zich slechts bij
twee foto's laten verleiden
tot een groter formaat en een
houten lijst. Eén daarvan is
een wonderlijk beeld van een
vrouw in het gras, twee man-
nenbenen en drie pannen.
Het gras waarop deze men
sen zich gevlijd hebben is
deel van een glooiend land
schap. Op nadrukkelijke wij
ze is een tafereel uitgesne
den, de vrouw staat er half
op en de persoon van de be
nen blijft buiten beeld. Dit
soort uitsnijdingen, die vaak
in zijn foto s voorkomen, be
nadrukken het feit dat foto
grafie niets anders dan een
momentopname is, een keu
ze, één facet uit het geheel.
Rijven hanteert de camera
om zijn verwondering te om
lijsten, want door een druk
op de knop kan hij zijn ver
bazing mummificeren. Som-
Guus Rijven, „Go-no-point", 127 x 190 cm., 1985.
mige situaties zien er geëns
ceneerd uit, maar het is ook
mogelijk dat hij een lange tijd
op dezelfde plaats doorbrengt
om te wachten op het juiste
moment, het intrigerende
beeld. Daar hangen verschil
lende voorbeelden van op de
tentoonstelling.
Tomas Rajlich
Wie het werk van Tomas
Rajlich (1940) kent, zal enigs
zins bevreemd rondlopen tus
sen het recente werk op pa
pier bij Artline. Het raster
dat, ook als het vrijwel hele
maal onder de verf verdwe-
als grond-
uit enkele
is, jarenlang a
diende, is u
werken verdwenen. Eigei.
lijk is het beter om over het
loskoppelen van onder- en
bovenlaag te spreken, want
in een aantal gevallen hangt
een vel papier met het ras-
terpatroon er gewoon naast.
Op het tweede vel wordt de
intuïtieve, beweeglijke pen
seelstreek vrij spel gegeven,
dat wil zeggen zonder de
strenge ordening van de on
derlaag. Zo bestaat de serie
„Roma I" uit zes afzonderlij
ke vellen papier: vier expres
sieve schilderingen en twee
rasters. De kleuren zijn be
perkt tot groen, rood, blauw
en goud en daarmee schijnt
een einde gekomen te zijn
aan zijn „gouden periode".
Of Rajlich werkelijk een re
latie heeft gelegd met de Ita
liaanse hoofdstad, zoals de ti
tel suggereert, is de vraag,
gezien de uitspraak van gale
riehouder Barends dat de ti
tels op zijn verzoek gegeven
zijn. Is het pure schilderen
nog steeds de drijfveer van
Rajlich of zijn er wel degelijk
relaties met stad en land
schap; moeten kleuren en
penseelstreken van nu af aan
meer op hun symbolische
waarde geschat worden? Es
thetische waarden lijken een
steeds grotere rol in zijn
werk te krijgen. De kleur en
het licht zijn niet langer on
derwerp van onderzoek,
maar worden ingezet om hun
effekt. Hoe lang is licht ge
reflecteerd in het goud van
zijn doeken nog spannend om
naar te kijken en niet alleen
maar mooi?
Aarzelend wordt het goud
verlaten en gaat hij op zoek
naar nieuwe wegen. Rajlich,
die al zolang als kunstenaar
bezig is en al zoveel tentoon
stellingen in diverse musea
op zijn naam heeft staan,
weet waarschijnlijk maar al
te goed wat de verleiding van
het effekt en de esthetiek is
en daarom zou juist hij in
staat kunnen zijn deze niet in
zijn werk toe te laten.
INGRID VAN SANTEN
lijkt zio in de jaren dertig af
te speln. Paul Gallis' decor
toont gen hof,maar een to
neel. Em rij spots verlicht het
toneel Jsof de zon van hoog
aan denemei onder gaat. Een
kartomen galerijboog sugge
reert muur van een fors
buiten. De jurken van Korte
rink er Brandsma zijn prach
tig, mar daar gaat het dus
niet on.
Wat er wordt gezegd, krijgt de
nadruk en hoe. Korterink
spreekthaar versregels uit als
of ze <e troonrede voorleest.
Dat is «ven wennen. De ande
ren doei daar niet voor onder,
De Jager als Tasso uitgezon
derd, hj contrasteert met een
Hilversirns accent. De 60
van Gethe's stuk die niet zijn
geschroot, zouden een kijkje
bieden op zakelijke leiding en
acteursin het theaterwereldje,
maar ffg veel verder dan dat
kom jeniet.
Het kvintet acteurs kwijt zich
goed 'an zijn taak. Er zijn
mooie nomenten, bijvoorbeeld
als Abhonso Tasso's vertrek
een fet weet. Even grijpt hij
het jaje van de dichter en
snikt erin om vervolgens
weerzh te voelen vanwege
diens manische reactie. De
vraag wie nu worden uitge
beeld" net de vorst, zijn zuster
en Lonore, als de gevoelige
Tasso Woudstra zou moeten
voorsfellen, houdt mij eigen
lijk riet zo erg bezig. Deze
Tasso biedt slechts visie en
technek. Er ontbreekt hetzelf-
lai als wat Tasso zijn om-
gevinj kan verwijten: een
hart, «evoel.
PETER SNEL
b»n
Voor een uitgel
agenda, ook voor dej«*f 1
mende dagen, raad|^11 1
men „UIT", de gratis
kelijkse bijlage van
krant. *el he'
sernooi
de ron
bioscopen
ALPHEN AAN OEN RIJN F
ROCINEMA I (Van Bo«
straat 6. tel. 01720-2080(
Max in de donderkoi
18.30, 21.00. wo. ook I
EUROCINEMA II: Dcapl
seeking Susan (al); 18.30,1 aantn
wo ook 14.00. e EUROCinO Oos
III: Rambo (12); 19.00, T eervol
EUROCINEMA IV: Vier ^n(jr
ador.
KINDERVOORSTELLING^
e EUROCINEMA II: t
(al); wo. 14.15.
LEIDEN e LUXOR (Statii
19. tel. 071-121239): Het
ragdgroene oerwoud (al);
19.00, 21.30. e LIDO en
(Steenstraat 39, tel. 1
Rambo (12), Mad Max
donderkooi (12), Fletch[
Desperately seeking Sui
14.30. 19.00, 21.15. C»
19.00. 21.15. ma. dl. ook
TRIANON (Breestraat 3
123875): The cotton club
14.30, 19.00, 21.15.
(Haarlemmerstraat 52, tel.
125414): Meisfes voor
wensen (16); 14.30,
21.15.
KINDERVOORSTELLINGEI
e LIDO: Sneeuwwitje; wo 1
ROTT
/oor r
ran 1
Double (12): ma. 21.15 laê v
20.15. je m
KATWIJK CITY THEAT JraPP'
(Badstraat 30. tel. 01718-7r ;pitS 1
Flesh and Blood (12); wo.
19.00, 21.15. ma. dl.
21.15. e CITY THEATER II:
Defense (al); tijden zie Ciman
e CITY THEATER III: Reven
the Nurd (12). tijden zie C alS ei
e CITY THEATER IV: A Vi
Kill (al). 19.00. 21.15.
KINDERVOORSTELLINGEN
e CITY THEATER: De fluit
de zes Smurfen; wo. 14.15
NOORDWIJK LIDO THE
(Pr. Bernhardstraat
01719-12800): A View to.
(a|): ma. 19.00. wo. 15.00.
aar
jpvati
vu sang
het
met
Gladl
iste c
maan
bijzor
omda
zijn
e LIDOTHEATER: Geen
Ie voorstelling.
VOORSCHOTEN GREEN)
(tel. 01717-4354):A view to.
(12); 20.15. The killing ft
(16); do. vr. za. 21.15.
WASSENAAR e ASTRA
01751-13269): The Glenn ft
story (al); 20.00.
OEN HAAG* ASTA 1 (Spul
tel. 463500): Year of the drq
(16). 13.45. 18.45,
ASTA 2 (Spui 27. tel. 463|
Fletch (al); 14.00, 19.00. 2
ASTA 3: The purple ros
Caïro (al); 14.00, 19.15,
BABYLON 1 (naast Cen
Station, tel. 471656): Mad
in de donderkooi (12);
19.00. 21.15. BABYLON
The breakfast club (al);
19.00, 21.30. BABYLOI
Desperately seeking Susar
14.00. 19.00. 21.15. CINE
(Buitenhof 20. tel. 630637):
force (16); 14.00. 18.45. 2
CINEAC 2: De wondert moes
wereld van OZ (al); 14.00, 11
Hot bobblegum de boot tnt
21.30. CINEAC 3: Police
demy 2 (al); 14.00. 18.45. 2
EUROCINEMA (Leyweg
tel 667066): Mad Max i
donderkooi (12); 14.00, 11
21.30. METROPOLE 1 (Ca
gielaan, tel. 456756): Coc
(al); 14.00. 18.45. 21.30.
TROPOLE 2: De droom
De zei
nog
iLeen
Robin
UEF/
echte,
se spi
acht
tie v<
man
ta. A
plaat:
een s
de pl
gine
„Het
der 1
om
veel
tegei
14.00, 18.45. 21.30. e MET je
POLE 3: ma. t/m wo. geslo
METROPOLE 4: The Ai
underground (al); 14.00, 18
21.30. METROPOLE f
wonderlijke wereld van 0
14.00. Pervola, sporen in
sneeuw (al); 18.45, 21)
ODEON 1 (Herengracht!
tel. 462400): Wild geese II
13.45, 18.45, 21.30. ODEO
Flesh Blood (16); 13.45, 1flL
21.30. ODEON 3:
school (al); 13.45, 18.45, 21!
ODEON 4: Pale rider
18.45, 21.30.
18.45, 21.30. LE PARIS 1
tingstraat 12b, tel. 656402): f
gie in New York (18); 12.00
22.30. LE PARIS 2: Satis
tions (18); 12.15 tot 22.45.
PARIS 3: Adverteren doe t
ren (18); 12.30 tot 23.00.
SAGE (Passage 63. tel. 4609
First blood, part II (12); 14
18.45, 21.30. e HAAGS Fl LPH
HUIS (Denneweg 56, v„
459900): Zaal 1: Videodro
14.00, 19.30, 21.30. Zaal 2:1 lana
mette? 14.00, 19.30. Pasing tc
d'amore; 16.15, 21.00. Zaajet
Das liebeskonzil;
19.15, 21.30. Die general Pre
di. 16.15, 19.15. 21.30. Tag
idioten; wo. 16.15. 19.15, 21
SOEFI CENTRUM (Anna Pm be
lownastraat 78, tel. 461594):
vie devant soi (al); wo. 20.0(
sic* de g<
rug
naas
bevc
vert
ging
tivet
wel
211
2.00
oe b« V
P f r
jaar
ïen 3
ïenst
j< Igt
Ie E
ok d
ie V
en
ilks
Pe 1
pzicl
end,
x-Al
n Ec
ïen
KEULEN Een besloten optreden van Freek de Jonge in
len noest deze week worden gestaakt, toen het Duitse pul
zich nassaal tegen de cabaretier keerde. De Jonge, die tij trjjd
zijn qotreden regelmatig problemen had met de taal, maakt net
een gegeven moment de opmerking dat „het geen wonder i et t
je mtt die taal een oorlog verliest". Toen het publiek da hen
nauwelijks meer reageerde op de verdere grappen van De
ge, ri?p deze geagiteerd „Schiet me neer, schiet me neer"
verhouding tussen de cabaretier en het publiek verslechl
daarna zo, dat De Jonge zijn optreden staakte. Een radio-ui gu
ding van dt optreden in het kader van de culturele manife: k
„Ontmoetingen met Nederland" kwam eveneens te vervall
Freek liet Dij navraag om commentaar van zijn kant weten
hij zien dese affaire niet aantrekt, omdat het slechts om een jknd
malig optreden ging, een theatershow voor een klein besl g,
publiek op uitnodiging, gekoppeld aan een radio-interview (Ned)
Timrr
Mi (1-
Overigens nemen de plannen van Freek de Jonge om naar Zwi)
buitenland te vertrekken steeds vastere vormen aan. Over (Fra)
al te lange ïjd hoopt hij naar Canada en Amerika te vertrek!
Hij verwacit niet binnen anderhalf a twee jaar terug te 'e'
Hem staat laarbij voor ogen Hollands sprekend publiek te a
seren, ao mogelijk ook in het Engels zijn programma te bren Stan
Te zijner tjd hoop hij terug te keren om na deze opfrissin Tal,
het buitenlind opnieuw hier zijn publiek tegemoet te trede! ^orti
