Netjes
mag
weer!
achter de schoen
K
Tweede
manifestatie
Amsterdam
Modestad
Jong en jolig
ALS DIT JE KLEREN ZIJN...
HERFST
KLEUREN
1985
SEE YOU
DINSDAG3SEPTEMBER 198S g |||^j
AMSTERDAM In Amster
dam wordt deze maand de
tweede manifestatie Amster
dam Modestad gehouden. Van
5 tot en met 14 september zul
len ter gelegenheid daarvan op
en rond het hart van de hoofd
stad - de Dam - allerlei evene
menten plaatsvinden op het
gebied van mode
Evenals vorig jaar, toen vijfen
dertigduizend mensen de pre
mière van de manifestatie be
zochten, wordt op de Dam een
gigantische tent neergezet,
waar tweeduizend mensen te
gelijk kunnen kijken naar mo
deshows die dagelijks gehou
den worden. Dit zijn shows van
modeacademies en -scholen,
-bedrijven en -ontwerpers, zo
wel de gevestigde couture-ont-
werpers als de jongere genera
tie. Ook staan shows van kin
derkleding en een vijftig-plus
modeshow op het programma.
Daarnaast wordt tijdens Am
sterdam Modestad in de Koop
mansbeurs, op een steenworp
afstand van de Dam, een mo-
debeurs gehouden waar Am
sterdamse zaken, bedrijven en
ondernemers het publiek laten
kennismaken met hun produk-
ten. Ook in de beurs worden
shows gegeven. Op het pro
gramma van de manifestatie
staan verder modebraderieën
en op diverse pleinen in de
stad worden etalage-, ont
werp- en schoolwedstrijden
georganiseerd. In het Confec-*
tiecentrum in de hoofdstad is
tijdens de manifestatie een
tentoonstelling te zien van de
winnende creaties van de ont
werpwedstrijd.
De straat verenigt verleden en
toekomst. Naast monumentale
gebouwen met het patina van
eeuwen staat de flat met dui
zend ogen. Straatjes en steeg
jes komen uit op geasfalteerde
boulevards en zo zit het ook
met het jonge jolijt van de
jeugd, die zich bedient van ou
derwetse accenten, styling en
stoffen. Voor de winter damast
met fluweel, satijn met struc
tuurmixen, katoen met breisel.
Het modeseizoen voor jongens
en meisjes is romantisch; de
inspiratie daarvoor ligt op
straat. De nieuwe herfstcollec-
tie van Moustache is daar een
voorbeeld van door onstuimig
kleurgebruik, gecombineerde
prints, waarvan sommige zijn
geënt op patroontjes van rond
de eeuwwisseling. „Dandy" en
„Future Flash" komen uit de
nieuwe Emanuele stijlgroepen
met opvallende cashmeres, die
een der vrouwen uit de popu
laire televisieserie „De Car-
sons" zou kunnen dragen. De
jongensmode ziet er ruig uit in
kobalt/licht, grijs/asfalt, grauw
en oker/grijs-blauw/marine.
Robijnrood met licht- en don
kerbruin voor vliegeniersout
fits, rock blousons en sweat
shirts met opvallende kragen
en naden. Een complete serie
voor sport en school. Vanaf
begin augustus komt ook
Esprit met stralende straatmo
de in motiefjes uit de oude
doos, gecombineerd met de
fantasie 1985/86. Mini, swea
ters met ingebreide nog eens
extra gedessineerde ruiten..
Voor het drukke leven in de
stad: blousonjacks van dubbe
le, gevoerde katoen; gekleurde
Nikes en driekleurige sokjes;
ruiten clownsbroeken met om
slag, blousons en blouses,
shirts langer dan truien en het
is allemaal drie- en vierdelig te
koop. Combi, combi, combi
voor kleine prijsjes in grote
winkels.
TINY FRANCIS
Uitzondering op de exclusi
viteit van de trend vormt
wellicht de ruime collectie
oorbellen, broches, riemen
en kettingen in de floreren
de punkwinkels. Immers,
een oorbel draag je elke
dag. Hier lijkt de trend naar
fluorescerende kleuren op
zijn retour. In plaats daar
van raakt de jeugd meer en
meer in de ban van Kash
mir- en gobelinmotieven, zo
meldt de Haagse winkel Uit-
jebol.
„Cummerbund", antwoordt
de eigenaar van Cravat Club
in de Haagse Passage gede
cideerd op de vraag, welke
accessoire deze winter de
show gaat stelen. „Een
band rond het middel, zwart
of felgekleurd onder de
smoking. En dan de vader
moordenaar met onder de
opstaande boord een strik
je. De pochet? Komt zeker
terug. Vijf jaar geleden
droeg niemand zoiets meer
op feesten en partijen. Nu
wel. Het publiek wordt jon
ger. Maar het valt niet te
vangen onder een bepaalde
categorie. Het gaat om al
lerlei soorten jongeren, be
paald niet alleen het blazer
type".
ARJEN SCHREUDER
Heren worden netter.
Aanhoudend klonk in de
jaren zeventig de klaag
zang der confectiepau-
sen, dat de Hollandse
man er maar kaaltjes
bijliep. Dat hij voor zijn
textiel moest durven uit
komen. Dat ze liever
naakt zagen dan na
maak. Hopeloos! De on
gelikte beer die eeuwig
en altijd zijn vrouw op
scheepte met de verve
lende maar noodzakelij
ke klus Het Kopen Van
Een Pak.
Het tij lijkt gekeerd. De
trend heet Nieuwe Netheid
en die houdt aanzienlijk
meer in dan een messcher
pe vouw in de pantalon.
Dassen, strikjes, pochet ho
ren erbij. En bij dassen,
strikjes en pochet horen
manchetknopen, dasspel
den, boordeknoopjes en
dasklemmetjes: de eens zo
verderfelijke accessoires
van een voltooid verleden
tijd. Eens, want de dagelijk
se onberispelijkheid van
nieuwslezer Fred Emmer
mag rekenen op instemming
van een breed publiek.
Geen trendy tiener kan zon
der de manchetknopen van
zijn grootvader. En wie on
danks de perfecte pasvorm
van een pantalon besluit tot
de aanschaf van nonchalan
te bretels, heeft de tijdgeest
in de roos getroffen.
„Je kunt met accessoires de
boel lekker ophalen", aldus
Pieter Huygens, inkoper
voor onder meer De Bijen
korf. „Veel mensen zien
boordeknoopjes als de be-
kronng van hun kleding. In
ift buitenland gaat die
rend weieens samen met
en soort „showing off". Zo
an: kijk mij nou toch eens.
'n Nederland valt dat mee.
Dure manchetknopen van
merken als Cartier en Cuc-
cini worden hier nauwelijks
verkocht. Nederlanders dra
gen die dingen meer func
tioneel dan alleen decora-
flk I I
m m m mM 8
tief. En waarom ook niet?
Een zilveren dasspeld op
een grijze das en je hebt
een mooie blikvanger. Een
aantal jaren geleden kocht
je een trui en dat was dat.
Nu zeggen mensen: ik neem
er wat moois bij. Een lekker
warm, dubbel geweven
overhemd of een paar gou
den boordknoopjes".
Spijkerbroek
Naar een concert in spijker
broek; dat moest in de jaren
zeventig gewoon kunnen. In
het no-nonsense-tijdperk
echter wil het mannelijke lijf
versierd worden. Maar ac
cessoires worden niet zo
maar gedragen. De handel
in attributen voor het mas
culiene lichaam moet het
met name hebben van de
tweede helft van het jaar.
Voor de feestdagen, aldus
verluidt in modekringen, wil
de Nederlandse man zich
nog wel aankleden. En zo
niet, dan staat tijdens de
donkere dagen menig ver
stokte aanhanger van de
wollen trui voor voldongen
feiten in de vorm van een
dasspeld onder de kerst
boom. En kan men dan wei
geren?
DINSDAG 3 SEPTEMBER 1985
DEN HAAG Nederland
heeft geen eigen schoenen
cultuur; Italië en Frankrijk
bepalen de mode. Daar zit
ten de ontwerpers. Daar
ook hechten vrouwen en
mannen veel waarde aan
schoenen als aanvulling op
hun kleding. En daarvoor
geven ze dan ook geld uit,
veel geld. Soms tegen de
vijfhonderd gulden per paar.
In Nederland zijn het vooral
de vrouwen die ontdekken
dat een schoen meer kan
zijn dan een makkelijk zit
tende stapper van een paar
tientjes, die in elke winkel
straat van naam voor het
opscheppen ligt. De mannen
zijn nog altijd een stuk be
houdender. Al is, zeggen de
verkopers die het weten
kunnen, ook daar een voor
zichtige doorbraak te zien.
De algemene tendens: men
sen besteden veel meer tijd
aan het kopen van schoe-
„Je mag nooit vergeten dat
schoenen de mode altijd
volgen, ze hebben duidelijk
een tweede functie". De
verkoper in 't Vetertje aan
het Haagse Noordeinde zegt
weinig mensen te kennen
die eerst schoenen kopen
en dan pas kleren. „Het is
meestal andersom en daar
moet je rekening mee hou
den". Zijn zaak is gespecia
liseerd in damesschoenen,
van klassieke pumps in de
meest modieuze kleuren tot
het flitsendste laarsje met
goudkleurige bloemversie-
ring. Een trendsetter wil hij
zichzelf niet direct noemen,
maar zijn collectie verraadt
toch een gedurfd inkoopbe-
leid.
„Ik koop eigenlijk alleen wat
ik zelf leuk vind en soms
laat ik ook iets maken in Ita
lië of Frankrijk. Ik denk niet
aan voorop lopen, ik wil al
leen een leuke winkel. Na
tuurlijk volg ik de mode, het
moet tenslotte enigszins
verkoopbaar zijn. Ik verkoop
redelijke kwaliteit voor een
redelijke prijs, ruwweg van
honderdvijftig tot driehon
derd gulden. Ik wil geen
massazaak, geen vertros
sing in schoenen, daar zijn
al genoeg andere winkels
voor. Ik mik op mensen met
een zeker modegevoel, die
daar natuurlijk wel wat geld
voor over moeten hebben.
Maar elitair? Ik sluit geen
compromissen, dan zou ik
bij wijze van spreken liever
iets heel anders doen".
Tegenpool
De tegenpool van 't Vetertje
zou je Bally kunnen noe
men, een gedistingeerde
zaak aan de Lange Poten.
Ook geen zaak voor de
massa, maar voor mensen
die schoenen veelal kopen
als accessoire bij hun kle
ding. „Toch wel een vorm
van luxe, maar meer voor
vrouwen dan voor mannen",
zegt bedrijfsleider J.F. Pe-
ters-Weijtens. „Voor vrou
wen is de schoen meer af
gestemd op de mode. Maar
een man die een paar
schoenen koopt van drie
honderd gulden en daar ja
ren mee doet, koopt dat
niet louter uit luxe".
Hij benadrukt dat wie een
paar schoenen van driehon
derd gulden koopt tot de
hogere inkomensklasse be
hoort. En in het geval van
Bally, een Zwitsers merk,
ook een hogere opleiding
heeft. „De nouveau riche zie
je bij ons nauwelijks. Die
besteden hun geld vaak aan
sieraden, soms ook nog aan
kleren, maar hebben meest
al een paar oude rotschoe
nen aan hun voeten". Zijn
collega van 't Vetertje be
strijdt dat enigszins: „Je
kunt niet meer zeggen dat
iemand met een chique
schoen ook een chique
mens is. Soms wel, zeker,
maar de kans dat je je te
genwoordig vergist is heel
groot".
Volgens Peters-Weijtens
schuilt er toch wel degelijk
een filosofie achter de
schoen. „Voor onze winkel
in elk geval wel. Je zit er
denk ik niet ver naast als je
stelt dat onze gemiddelde
mannelijke klant zijn kleding
bij Wulfsen of Meddens
koopt, in een Volvo of Saab
rijdt en NRC/Handelsblad
leest. Zo hebben wij Bally-
schoenen die al tien jaar
hetzelfde zijn, dat heeft dus
niets meer met mode te ma
ken. Maar de mensen kopen
ze en die mag je dan denk
ik toch wel behoudend noe
men. Ja, volgens mij kun je
aan de schoenen die ie
mand draagt nog altijd veel
aflezen".
Hij noemt daarbij ook de
bootschoen, vroeger alleen
gedragen door mensen met
een jacht, maar nu grote
mode. Een eenvoudige
schoen, maar van het voor
aanstaande merk Timber-
land kosten ze tussen de
drie- en vierhonderd gulden.
„In de Verenigde Staten
wordt daarmee heel eigen
zinnig reclame gemaakt. En
voor een heel specifieke
doelgroep. Op een foto lig
gen dan een poloshirt van
Lacoste en een spijkerbroek
van Levi's, met daaronder
een paar bootschoenen van
Timberland. Daarbij de
tekst: „If these are your clo
thes, these are your shoes";
Als dit je kleren zijn, zijn dit
!e schoenen". Noem dat
maar geen filosofie".
Exclusiviteit
Peters-Weijtens stelt dat je
schoenen op twee manieren
kunt verkopen; met de na
druk op de prijs of met de
nadruk op kwaliteit en ex
clusiviteit. „Elke zaak", zegt
hij, „probeert zich te onder
scheiden van de andere. Je
hebt vier, vijf typen schoe
nen die je in verscheidene
Peters-Weijtens: „Tegenwoordig kies je eerst voor de kleur,
daarna komt pas de snit".
(ADVERTENTIE)
I -
shirts sweatwear
prins hendrikstraat85denhaag
tel: 070-452574
zaken kunt kopen, dus moet
je iets meer bieden om Xe
zorgen dat ze bij jou ko-
Bally en 't Vetertje kiezen
duidelijk voor exclusiviteit.
En omdat die veel, zoniet al
les te maken heeft met het
volgen van de mode, gaan
de inkopers steeds vaker
kijken op kledingbeurzen.
Peters-Weijtens: „Daar wor
den de modekleuren be
paald en als je die niet in de
gaten houdt, loop je het risi
co met je schoenen achter
de mode aan te hobbelen.
Want tegenwoordig mik je
eerst op een bepaald aantpl
kleuren en daarin voor een
aantal schakeringen. Daarna
pas kies je de snit, het mo
del. Bij damesschoenen
moet je nu echt niet meer
met het gewoon bruin en
zwart aankomen. Wel met
zwart lak. Nu zie je dat nog
niet zo veel, maar dat wordt
echt de grote mode. Want
overal waar je op beurzen
kijkt zie je zwart lak".
De verkoper van Vetertje,
die het onbelangrijk vindt
dat zijn naam in de krant
staat, stelt dat vrouwen mo
menteel meer schoenen ko
pen. „Zij geven over het al
gemeen ook meer geld uit
aan hun uiterlijk. Daar houd
ik rekening mee. met de
vrouwelijkheid. Bij mannen
heb je dat veel minder, die
zijn overwegend een stuk
behoudender, durven min
der. Dat is toch niet te ver
gelijken met bijvoorbeeld de
Italiaanse man die het leuk
vindt om 's avonds in zijn
mooie kleren en mooie
schoenen langs de terrasjes
te paraderen. De Neder
landse man die dat doet,
wordt meteen als anders
bestempeld. Al moet ik zeg
gen dat het langzaam veran
dert".
Zowel Bally als 't Vetertje
zijn het erover eens: als je
schoenen eindeloos nabe
stelt, is het leuke eraf. Dan
loopt iedereen ermee, terwijl
het juist iets exclusiefs moet
blijven. Het levende bewijs
loopt in een van de zaken.
Een moeder, die met haar
dochter een uur bezig is een
paar laarzen te kopen: „Ze
wil eigenlijk die hebben,
maar die heeft haar vriendin
al gekocht".
DICK HOFLAND
