Langs Omwegen Enerverend jong vogelleven oeit tussen bos en polderpark van Cronesteijn Valkenburgse nederzetting was belangrijke doorvoerhaven HOE TWEE BEJAARDE ECHTELIEDEN EEN LEIDS «JRANDVERSCHIJNSEL" OBSERVEREN Iodeshow hoogtepunt ïJNaagfeest Dertiende reis naar weeshuis Casa Materna Wesseldijk president Sikkens BURGERLIJKE /STAND ^ËIDEN/"& OMGEVING EeicLe Commit DONDERDAG 11 JULI 1985 PAGINA 13 Op mijn omwegen door stad en land kom ik graag mensen tegen. U kunt mij telefonisch of schriftelijk vertellen wie u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071 - 12 22 44 op toestel 10. (let polderpark Crones teijn begint er steeds heer op te lijken. Erg jo fel wordt het daar. Het 6n troetelkind van en sife Dienst Groen van Ge meentewerken Leiden. I ak^an de overkant van het ■ollegfeijn-Schiekanaal, langs ruiILeidens zuidelijke be- «d>uwir¥- uggen de P0'- LissJergazons er gladgescho- an. 'ren bij, en jonge twijgjes {ierelieren aan de nieu- |ve aanplant die door de tomer van '85 nog niet ?rg gekoesterd wordt. Iet nieuwe park-in-wor- ling van Leiden is nog eaifeen trekker van for- naat. Het is onbekend meepn te „bloot". Alles staat i r kaal te kijk, zowel na- uur als recreant. weg waa >eids e ^omt' °P verse steens- 'd. iagpaden en de rustieke, oste£aar stevige boogbrugge- ticht jes, hooguit een enkele ietser tegen, een paar ste- Bollkig doorzettende wande- ïbraiaars, wat kinderen die, oog hin oog met het zalig niets- ioend rundvee, volop de Tevi uimte op de grasvelden telij lebben. En hier en daar zit, ,e* laperig of alert, een loos hulp rissertje tussen het riet. tyfoor mijn geestesoog (ik >en daar zelf niet bij, want word er niet goed van) draait hij hengels in elkaar, controleert een molentje, werpt uit, met aas en al, en gaat zitten mediteren. Des vissers molentje zou een ge bedsmolen kunnen zijn. Festijn apart Dat is een festijn apart, zo wegdommelen aan de kant van een sloot die in de pla nologische opzet nu en dan de breedte van een forse vaart heeft gekregen. En de reigers, de verlepte roofrid ders die in het stadsbeeld als miezerige ouwe manne tjes vertrouwd zijn geraakt, zie je er maar met mate. Dat zijn echte kermisklan ten geworden, in de loop van tientallen jaren; oppor tunistische „afslagjagers". Maar in het „oude" gedeelte van het park, waar het ge boomte van het Crones- teijnse bos hoog oprijst, valt het hele jaar door veel te beleven. Daar tref je ook oude bekenden, die er steeds weer terugkomen om te genieten van een onge kend uitzicht in dit stukje randstad. Zo kreeg ik van één onzer lezers een ver haaltje toegestuurd, dat ik graag in deze rubriek wil meenemen. Dezer dagen was de goede man D. wonend met uit zicht op het toverbos met zijn vrouw naar het Crones- Cronesteijn, een poiderpark in wording. teijnse bos gewandeld om er „heel wat te beleven", op het zijpad met uitzicht op de polder: „Daar staan twee schuin ge plaatste banken voor de brede sloot, die de polder afsluit. Aan weerszijden een dwarsslootje dat verbinding heeft met een brede sloot langs de rand van het bos. Hierdoor ontstaan twee schiereilandjes, meer dan manshoog begroeid met ruigte en waarop gerooide takken. De meest oostelijke bank is wit van de vogeluit werpselen, de andere is ta melijk schoon. Daar gingen mijn vrouw en ik op zitten en wij vervielen in aan dachtige beschouwing van de prachtige polder en wat daar allemaal beweegt: haasjes, heel parmant, luie koeien, levendige vogels. Plotseling zag mijn vrouw op een uitstekende tak, een meter boven de zijsloot, wat bewegen. Er bleken vier vogeltjes op te zitten, zo'n decimeter uit elkaar. Die werden druk gevoerd door twee ongelooflijk snel heen en weer vliegende ouders, die bij het keerpunt het voer in de vlucht overga ven aan een van de openge sperde bekjes. Het moeten het mannetje en het vrouw tje geweest zijn, want de kortste tussentijd was dertig seconden. Het ging allemaal zo razend snel en het was zo dichtbij, dat onze oude ogen (wij zijn rond de 80) het nauwelijks volgen konden. De vier be kjes gingen al open als een van de aanvliegende ouders de zijsloot overschoot. Het was een ontroerend gezicht. Slechts eenmaal hebben wij gezien dat er een grotere vogel op de tak zat. Met ze kerheid kan ik zeggen, dat het een gierzwaluw was; te zien aan de afhangende vleugels en de opgetrokken schouders. Toen de tussen tijden bij het voeren groter werden, zijn wij ook maar opgestapt, want het werd ook onze tijd voor de maal tijd. Zeker een half uur hadden wij genoten van onze hobby: wilde bloemen en vogels in de vrije natuur. Het tvas een onvergetelijke morgen". Gespannen bogen Twee dagen later, om de zelfde tijd, waren meneer en mevrouw D. weer terug op de plek: „Net gespannen bogen, die druk vliegende gierzwaluwen boven de sloot en het weiland. De grotere vogels schoten soms hoog de lucht in, de kleine re. kennelijk de jonge vo gels, bleven dichter bij de grond. Na vijf minuten kwam er een jong beestje weer op dezelfde overste kende tak zitten. Een paar minuten later zaten ze er weer alle vier, zeker om wat uit te rusten. Een half minuutje en ff ft, dezelfde drie weer weg. De eerste bleef nog een poosje zitten en dan was-ie ook roets weg. Dat was natuurlijk de zwakste van de vier. Op een afstand van vijftien meter, tegen een bewolkte lucht, hebben wij tot twee keer toe heel duidelijk ge zien, hoe in de vlucht de snaveltjes van een grote en een kleine vogel elkaar raakten. Wel ja, zo gaven ze het voer over. Als we ons hoofd omdraaiden naar de (on)bewuste tak, zaten er soms een of twee kleintjes op om wat bij te komen van de vliegles. Het was weer een uitzonderlijke morgen". D'n Leidsen Observant Zo'n goed verhaal heb ik in tijden niet gehad. Bedankt, goede meneer D., voor uw les biologie. Doet u vooral ook de groeten aan me vrouw. Twee hobbyisten, waarnemers, aan de bos rand. Dat zouden er meer van ons moeten zijn. Obser veren is leren. Bij voorbaat zou ik dan dit schaduwrijke plekje Cronesteijn op het bankje, met de stad achter de rug, „D'n Leidsen Ob servant" willen dopen. omfi ^eiARMOND Een hoogte- mt in de viering van de 1 lagweek was gisteren onge- VlLpjfdd de modeshow. In- >onsters van Warmond toon- n in een ongedwongen sfeer Ijen modellen. Prachtige jien, pakken, vrijetijdskle- ng en kinderkleding werd n het talrijke publiek ge- j>nd op het pleintje bij De Imp. Mevr. Conny Saris trad I als ladyspeaker. Iedereen <j nog een beetje last van ze- '»en had, werd hartelijk gesproken en daarmee di- ;t op gemak gesteld. Hoewel ft thema voor de show „het )tergebeuren" zou zijn, werd ijk té* begrip zeer ruim opgevat. Giiardoor werden de toeschou- mbttfrs in de gelegenheid gesteld p de fraae kleding voor 's a- 2 fafids te bewonderen. djènavond worden de touwt- iaarfwedstrijden gehouden om ,g vJOO uur in Park Groot Leer- ik zf. Het zal een strijd worden Isen uitsluitend Warmondse die^gen. Dit in tegenstelling >mg^ voorgaande jaren, nt, i 11- juden Roos ar Leersum [EVENINGEN De lederlandse firma Inter- int uit Leersum heeft jteren op het 25-ste In- ïrnationale Rozencon- irs in het Scheveningse festbroekpark de „Gou- tn Roos van 's-Graven- ige" gewonnen. winnende (parkhees- ;r)roos heet „RoSy Cus- ion". De bloem werd op eigenschappen als kleur, id en groeiwijze beoor- ;ld door een internatio- jury onder ere-voor- itterschap van A. Ploeg, itssecretaris van Land- iw en Visserij. De roos 'on het van 49 andere ro- »n en krijgt een plekje in ïre-loge van het rosarium, le Panoramahof. certificaten goud, 'oot-zilver en zilver, vol gend op het hoogst ge- 'aardeerde ras, gingen .pectievelijk naar de litser Kordes, wederom firma Interplant en de ïbantse rozenkweker Verschuren uit Harps. De litgeloofde geurprijs was itemd voor de Engelse reker Harkness met zijn Margaret Merril. In categorie anonieme in- ïndingen rozen die niet in de handel zijn derhalve geen naam jn vielen een Ja- ise, Duitse en Franse reker in de prijzen. ROMEINSE OPGRAVINGEN BRENGEN VEEL AAN HET LICHT VALKENBURG „Deze nederzetting is waar schijnlijk een van de be langrijkste geweest in het gebied tot Nijmegen". His ke Land, lid van ópgra- vingsteam dat de Romein se nederzetting bij Val kenburg bloot legt, is zichtbaar opgetogen over de ontdekkingen die de laatste weken boven wa ter komen. Gaandeweg wordt duidelijk dat de ne derzetting groter en be langrijker is geweest dan tot nu toe werd aangeno men. Pretorium Agrippi- nae, zoals de vestiging heette, was een hecht bol werk van het Romeinse' Rijk aan de oevers van de Rijn. Opgravingsleider Epko Bult denkt dat Pretorium Agrippi- nae een belangrijk doorvoer- station is geweest: „Waar schijnlijk was het een grote transitohaven zoals Rotterdam nu is. Hier was een centraal depot van waaruit een groter gebied bevoorraad werd. Het is best mogelijk dat we nog stukken haven tegenkomen. Ik denk dat vooral onder de huizen langs de Voorschoter- weg daar nog wat van terug te vinden zou zijn". Belangrijke aanwijzing voor de gedachte aan een opslagplaats is de vondst van twee graanpakhui- zen op het terrein. Er zijn graankorrels en linzen aange troffen in de gebouwen die 7 meter bij 7!/2 meter groot zijn. Daarnaast is een gebouw ont dekt van 17 bij 24 meter. Het staat in een U-vorm en heeft aan de binnenzijde een soort zuilengalerij. Daaromheen lo pen de sporen van een grach tje dat ongeveer twee meter breed is. De contouren zijn in de bouwput duidelijk zicht baar. De plaatsen waar palen gestaan hebben zijn donker gekleurd. Volgens Hiske Land is het waarschijnlijk dat dieper in de grond nog stukken hout zullen zitten. „We halen er soms stukken boom uit waar de bast nog omheen zit". Staatshotel Epko Bult acht het best moge lijk dat de Romeinse leger plaats vroeger onderdak bood aan belangrijke hoogwaardig heidsbekleders die op door tocht waren, met name naar Groot-Britannië. Die zouden dan in het gebouw hebben ge logeerd, dat dus als een soort staatshotel dienst deed. Vol gens Hiske Land zou dan ook de betekenis van het woord Pretorium misschien wat dui delijker borden. „Pretorium komt in veel vestigingsnamen voor, maar waar het voor staat weten we niet precies. Met deze ontdekkingen heb je wat meer houvast om daar achter te komen". Ze laat een foto van een oude Romeinse kaart zien waarop de Valkenburgse nederzetting vrij groot staat aangegeven. Als symbool wordt een gebouw gebruikt dat sterk lijkt op het pas opge graven U-vormige bouwwerk. Uit de vondsten blijkt dat ook het gebied tussen De Woerd en het Romeinse castellum be woond is geweest. Vermoede lijk woonden ook vrouwen en kinderen van de militairen bij de legerplaats. „Zo'n leger plaats trekt natuurlijk ook au tochtonen aan die er brood in zien. Je krijgt handelaars, le veranciers, bordelen en wat al niet meer, die zich bij de leger plaats vestigen", aldus Epko Bult. Zo ontstond vermenging van de Romeinen en de auto chtone bevolkingsgroepen. Hij schat dat de vestiging door de jaren heen in totaal 5000 tot 6000 inwoners heeft gekend. Het maximale inwoneraantal is vermoedelijk een kleine duizend geweest. Over de samenstelling van die bevolking kan het grafveld de nodige informatie bieden. Er zijn inmiddels zo'n tachtig gra ven optdekt. De meeste licha men zijn gecremeerd. Tien zijn begraven, voornamelijk jonge mensen, kinderen en baby's. Daaronder ook de goed gecon serveerde skeletten van een jong echtpaar met baby die be gin mei werden opgegraven. Ze worden momenteel in labo ratoria onderzocht. „Uit die grafvelden kan je veel infor matie halen omtrent de ver schillen in sociale status. De manier waarop mensen begra ven zijn, de bijgiften die je vindt. Meestal is het kapot vaatwerk dat we dan restaure ren. Het is ons tot dusver op gevallen dat er hier veel ver schil is in sociale status", aldus Hiske Land. Arbeidsintensief Met name het onderzoek naar het grafveld is'zeer arbeidsin tensief. Het terrein aan de To- renvlietslaan is onderverdeeld in soort dambord. Hier en daar worden putten opengegraven. Eerst wordt er met een graaf machine zo'n veertig centime ter grond, de zogenaamde bouwvoor, weggehaald, daarna begint het nauwkeuriger werk. Laagje voor laagje wordt de put verder uitge diept. Eerst wordt alles zo goed mo gelijk nagetekend. Bij skelet ten gebeurd dat door een glas plaat over de restanten heen te leggen en op ware grote over te trekken. Daarna schrapen enkele leden van de dertig man tellende onderzoeksploeg kleine stukjes van brandsta pels en skeletten. Potscherven worden gewassen en voor zo ver mogelijk gelijmd. De Hiske Land van het onderzoeksteam bij een van de kaarten van het terrein in Valkenburg waar tal van Romeinse overblijfselen worden opgegraven. bouwketen die bij het onder zoeksterrein staan zijn daartoe ingericht. Menselijke resten worden met behulp van vergevorderde technieken onderzocht. „We kunnen daar heel veel uitha len. Kleine stukjes bot kunnen veel vertellen over gezond heid, voorkomende ziekten en lengte. Ook kunnen we door onderzoek wat over voedselge- bruik te weten komen", aldus Epko Bult. „Van afzonderlijke lichamen is dat niet zo waar devol, maar als je gegevens kunt combineren kan dat veel opleveren. We gebruiken dan ook een computer". Schaars Er ligt dus voor jaren werk, maar de tijd en geld zijn schaars voor het onderzoeks team. De provincie wil in 1987 beginnen met de aanleg van de provinciale weg 4 van Lei den naar Katwijk. Het team moet dus binnen anderhalf jaar klaar zijn, „al hopen we wat te regelen", aldus Hiske Land. Ook financiën vormen een probleem voor de groep, die bestaat uit medewerkers van de Rijksdienst voor Oud heidkundig Bodemonderzoek en de Universiteiten van Lei den en Amsterdam, amateur- archeologen, studenten en werklozen die via de Werk- verruimende Maatregel (WVM) ingeschakeld zijn. De kosten voor dit jaar worden gedekt door de provincie en het Prirts Bernhardfonds, als mede door de Stichting Onder zoek Romeinse Bewoning Val kenburg, die onder leiding van oud-burgemeester Van 't Wout geld inzamelt. Voor volgend jaar zijn de financiën echter nog niet rond, maar men hoopt voldoende sponsors te kunnen vinden. Komende woensdagmiddag kunnen belangstellenden een kijkje komen nemen bij de op gravingen aan de Torenvliets- laan en de Achterweg. Ook hoopt Hiske Land dat men dan zover is dat de tentoon stelling van de opgravingen in het Rijksmuseum van Oudhe den in Leiden van start kan gaan. PAUL VAN DER BIJL ZOETERWOUDSE JONGENS EN MEISJES OFFEREN VAKANTIE OP ZOETER WOUDE De naam „Zoeterwoude" is in het Italiaanse Napels net zo bekend als het wees huis Casa Materna in Zoe terwoude. Dat is niet zo verwonderlijk want sinds 1973 reizen jaarlijks zo'n 25 jongens en meisjes in de vakantieperiode naar de Corso Garibaldi in de Napolitaanse wijk Portici om daar twee weken ach tereen allerlei renovatie- en opknapwerkzaamhe- den te verrichten. Morgen vertrekken de jeugdige enthousiastelingen weer in de richting van het „zonnige zuiden". Niet echter om vakantie te vie ren, integendeel want er is werk aan de winkel. In de loop der jaren hebben „Zoeterwoudse handen" al on noemelijk veel werk verricht in het door de familie Santi gestichtte weeshuis voor kin deren. Om het weeshuis echter te kunnen exploiteren is jaar lijks een bedrag nodig van bij na 2 miljoen gulden. Meer dan de helft van dit bedrag wordt door nationale comités opge bracht. Het resterende gedeel te komt van de Italiaanse overheid. Maar Casa Materna heeft, ondanks het feit dat Zoeterwoudse vrijwilligers be reid zijn de handen uit de mouwen te steken, ook grote zorgen over het onderhoud. Zo dient de aula grondig te wor den opgeknapt, omdat het dak in zeer slechte staat verkeert. Voorts hebben de gevels aan de zeezijde veel te lijden gehad van de zeewind terwijl de aardbeving van enkele jaren geleden zijn sporen heeft na gelaten. Tot slot heeft de di- rektie van Casa Materna op dracht gekregen het schoolge bouw brandveilig te maken door middel van net aanbren gen van brandblusapparaten en brandtrappen. De deelnemers aan het „werk kamp" hebben de opdracht de gangen, het trappenhuis en di verse schoollokalen een flinke opknapbeurt te geven. Ook zullen de kantoren van me vrouw Rosaria Vincenzi, de se cretaresse van het weeshuis, onder handen worden geno men. Dankzij allerlei akties waarvan de stroopwafelver koop wel de bekendste is is geld ingezameld om de reis en het verblijf mogelijk te maken. Ook de deelnemers zelf beta len een fiks bedrag want ie dereen hanteert hetzelfde mot to „het mag Casa Materna géén geld kosten". De 25 vrij willigers die morgen vertrek ken en zaterdag 27 juli terug keren zijn: Nicole Berg, Peter van Boheemen, Linda en Judy Hauser, Anja en Rob Hockx, Jos van Houten. Marieke en Ilse Kamphuis, Hetty Kulik, Jan en Erik Hulsbos, Peter Kruithof, Pauline Jonker, Rob van Lier, Bart van Vreeden- daal, Suzanne Wolthaus, Mar- got Olsthoorn, Eric Degreef, Otto Bekers, Jaap Dorrepaal, Marja van Klink, Tineke de Jooke, Hans Kulik en Jan van der Loo. SASSENHEIM Ir. J.A. Wesseldijk is benoemd tot pre sident van Sikkens in Sassen- heim (Akzo). Hij volgt drs. K. Bakker, die zich geheel gaat wijden aan zijn takèn als vice- -president van Akzo Coatings in Hoofddorp. Op 1 februari wordt ir. F.K.G. Ouwerschuur uit Wassenaar benoemd tot directeur perso neel en sociale zaken van Shell Nederland. Hij volgt drs. C.J. Meijers op die met pensi oen gaat. Hij is nu directeur personeel van het centrale hoofdkantoor van de Kon. Shell Groep in Den Haag. In deze functie wordt hij opge volgd door drs. E.J. Schwartz, nu directeur personeel en soci ale zaken van Shell Nederland Raffinaderij in Pernis. LEIDEN Geboren: Evelien, d7v. W. L. Schaap en A. S. Minnee; Leo- nie, d.v. W. L. Schaap en A S. Min nee. Ferdi. z.v W. J. Lancel en H. J Nagtegaal, Maurits Philippus, z.v. P. Kuipers en T. de Waal; Lysan Marti- ne. d.v F Smelik en M. R Stultiens; Daphne Petronella, d.v. A W A Hulspas en P M. Jordaan, Thomans Hans, z.v. J W. Janssen en C C M. Bastiaans; Fien Marie, d v H. G M. Peters en G P M. Scholte; Charlotte Odette, d v. L. A. de Groot en P J. C. M Kuijpers; Jessica Adjeewa. d.v. C. Kofi en G Krikke; Edwin, z v. J W Brooshooft en G A Baptiste; Sinan. z.v. H Kirtorun en H. Bayrak. Char lotte, d.v J. Glasbergen en P. Ru waard; Merel, d.v. B Breebart en I. Baart, Srecko. z v F M Kruijt en A. H Schoneveld; Priscilla Natasha, d.v E. H K. Teeuwisse en A L. A van Duijvenvoorde; Manuel, z.v W G Verkade en C. Miedema, Martine He lena Johanna, d v M G Seegers en T J Visser; Scott William, z.v. W Kirkpatrick en J R A Meijer; Kim- berlev Joanna, d.v W Kirkpatrick en J R A. Meyer; Sanne, d.v. H. M. Wesselman en M. Polders. Johannes, z.v. C. den Haas en T. de Jong; Mat thew John, z.v. A. Peacock en F. K Lynch;_ Ivo Hermanus Theodorus. z.v. L) H. M. van Booren en N M. L. Paardekooper. Ikrame, d.v. A. Ahatndan en F. Kabouh, Paulus Pe trus, z.v. P J M. Rotteveel en H. J. M van der Ploeg; Gerhard Johannes, z.v O J. Blansjaar; Dennis Adriaan. z.v H L. J. Koenen en J C. I M. Hageman. Overleden: L. van Rijn, geb 18-3- 1920, vrl., geh. gew met T Hartevelt, L L Gerritsen, geb. 4-2-1916, man; H. C. Wildschut, geb. 18-3-1913, man. S. Teese. geb. 5-10-1958, man; jonk vrouw J C. van Buttingha Wichers, geb 12-10-1960. vrl., E. J de Nys. geb 24-6-1914, man; P J Lut. gefc 5- 10-1904. vrlgeh gew met J l'Eclu- se; C. J Zeldenrust, geb 20-7-1907, vrl Gehuwd: J Schreuder en W J Schellingerhout, M C Planjer en H C. Moonen, P te Lintei Hekkert en G M Stirpe, E F McWilliam en B S. L. Blommaert. P van Hooven en L. M Mosley, J. H. Huttinga en J. M van Schie. Geen krant ontvangen Bet tussen 18.00 en 19 00 uur. zaterdags tussen 14.00 en 15 00 uur, telefoonnr.071-122248 en uw krant wordt nog dezettde avond nabezorgd

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1985 | | pagina 13