ia! ÊcidócSotncmt ZATERDAG 22 JUNI 1985 met hem. Ik zag hem ploeteren, zichzelf helemaal in de vernieling rijden. Met een brok in de keel ben ik hem voorbijgegaan. Ik gun een man, die zo veel verdiensten voor de wielersport heeft en zo'n carriè re achter de rug heeft, die lijdens weg niet. Juist voor Joop vond ik dat erg, omdat hij altijd eerlijk is, altijd menselijk blijft, nooit een kwaad woord over een ander zegt, altijd geknokt heeft voor zijn ploegmaten en nooit over de rug van een ander het succes heeft ge haald. Joop heeft klasse, als renner en als mens. Ja, toen kon ik wel janken. Als ik hem was, had ik deze Tour niet meer gereden. Hij kan eigenlijk alleen maar verliezen en dat gun ik hem niet". Begrip Joop Zoetemelk heeft begrip voor de woorden van Lubberding. Hij had die kritiek verwacht. Met de nog altijd hondstrouwe blik in zijn ogen zegt hij: „Veel mensen weten niet wat het wielrennen voor mij betekent. Het is alles voor mij. Mis schien komen de wat jongere ren ners er op den duur ook wel achter, hoe moeilijk het is als je voor het einde van je loopbaan staat en als je dan absoluut niet weet wat er daar na komt. En zeker als je weet dat je op grond van de prestaties nog in het peloton hoort". „Want, zeg nou zelf, ben ik nou echt te slecht voor nog een Tour de France? Ik heb me toch altijd goed verzorgd. Ik hoef toch nog steeds niet onder te doen voor de ionge- ren. Ik heb dit jaar toch nog de Tir- reno Adriatico gewonnen. In het 'ïooggebergte kan ik toch nog altijd met de eerste vijftien mee. In tij dritten behoor ik toch altijd nog minstens bij de subtop. Dat is ech ter niet de reden dat ik ja tegen Raas heb gezegd, al heeft het in de overweging meegespeeld. De be langrijkste reden is, dat ik het wiel rennen nog niet kan missen. Daar komt nu nog bij, dat Raas mij heeft gevraagd met daarbij de nadrukke lijke mededeling dat niet mijn pres taties in het klassement voorop staan. Hij vindt het belangrijk dat hij als ploegleider een verlengstuk in de koers heeft. Dat zou ik dan moeten zijn". „Ach, eigenlijk heb ik helemaal niet lang na hoeven denken. Het argument dat ik pas in de Midi Li bre zou beslissen heb ik gebruikt om mezelf nog eens te testen en on- aan, maar worden steeds weer ver slagen. Die negatieve uitlatingen zijn dan wel te begrijpen, maar niet goed voor de wielersport. Ik ben nu gevraagd de taak van Raas voor een gedeelte waar te nemen en dat betekent een uitdaging voor mij. Daarbij probeer ik zelf zo hoog mo gelijk in het eindklassement te ko men, zonder dat er wat dat betreft een druk op mijn schouders rust. Ik wil geen verwachtingen wekken, maar ik zal het helemaal niet gek vinden wanneer ik de best geklas seerde renner uit onze ploeg word. Het kan evengoed zijn dat ik er gens in de middenmoot eindig. En wat dan nog? In dat geval kan ik alleen maar zeggen, dat ik mijn best gedaan heb en als dan de ove rige jongens van de ploeg voor een aantal dagsuccessen hebben ge zorgd, zijn we helemaal tevreden". Heel andere „Men mag niet vergeten dat onze sponsor heel andere belangen heeft dan de grote multinationals. Kwan tum is een voornamelijk Neder landse ploeg, die in opbouw is en die voorlopig tevreden is met enke le overwinningen per jaar. Niet te vergelijken dus met ploegen als die van Köchli, De Kimpe of Post, die veel internationaler en met een groter budget bezig zijn". „Ik ben er echter van overtuigd, dat er uit deze ploeg op den duur iets heel moois kan groeien. Als ik daar dit jaar tijdens de Tour aan kan meewerken, doe ik dat met veel plezier. Met alle risico's die ik daarbij loop. Ik vertrouw er echter op, dat de mensen begrip voor mijn standpunt zullen hebben. In het verleden heb ik er toch mede voor gezorgd, dat de mensen plezier aan de wielersport hebben beleefd? Als verlengstuk van de ploegleider in de koers kan ik er nu misschien aan meehelpen dat er opnieuw een Nederlandse periode in de Tour gaat komen, althans een aanzet daartoe geven". Resteert evenwel de vraag wat een man als Joop Zoetemelk, de godfa ther van de Nederlandse wielerwe- reld, de man die zoveel sympathie in zijn sport stopt, de renner aie zo wel het positieve als het negatieve van het rilden op de dunne wieltjes aan den lijve heeft ondervonden, die alle stormen in de wielrennerij over zich heen heeft laten gaan en altijd heeft laten blijken respect voor de tegenstander op te kunnen brengen, wat zo'n man drijft om zo'n gevaarlijk avontuur als zijn vijftiende Tour de France te begin nen? Gevaarlijk in die zin, dat hij alleen maar kan verliezen. Als hij niet bij de eerste vijftien in het klassement eindigt, zou het pu bliek hem wel eens vernietigend kunnen kritiseren. Als hij een etap pe zou winnen is dat in de ogen van de massa normaal. Zoetemelk is immers nog altijd gevierd, wat blijkt als hij ergens uitkomt in een criterium. Hij wordt overal gepre zen als de man die altijd inzet toont, het toonbeeld is van onver zettelijkheid, hét voorbeeld van de Hollander die ondanks alle succes sen een gewoon mens is gebleven, wars van alle heldenverering en als de man die de huldigingen on dergaat als een blij kind dat zoiuist een handvol snoepjes heeft gekre gen Maar het publiek vergeet snel bi. een nederlaag. Desondanks offeri Joop Zoetemelk zich op, wetend dat ook zijn roem vergankelijk is. beseffend dat afstappen in deze Tour zijn naam definitief bezoedelt onderkennend dat hij in dat geval minder gage zal ontvangen voor de criteriums. Vergane glorie telt im mers niet meer bij de organisatoren en bij het publiek. Avontuur Joop Zoetemelk stapt desondanks weer in het avontuur Gewoon, omdat hij niet zonder het métier kan leven. Elke dag fietsen, dat is een bezigheid die hem met de pap lepel is ingegoten en waaraan hij zijn roem heeft te danken. Hij blijft fietsen, misschien wel tegen beter weten in. Wat dat betreft spreken de volgende woorden boekdelen: „Misschien is het wel de angst om te moeten stoppen. Soms voel ik me inderdaad bang. Ik wil niet stoppen. Miin einde mag nog niet komen, omdat ik niet weet wat ik zonder de wielrennerij zou moeten doen. Ik heb een hotel, rk hoef me financieel geen zorgen te maken over de toekomst, maar wat moet mijn vrouw Fran^oise met mij in dat hotel? Zij wordt gek van mij en ik zal misschien wel gestoord wor den van die wereld. Mijn wereld is het fietsen. Ik heb er alles aan te danken en ik wil het nog niet in de steek laten. Ik vrees de dag dat het voorbij is. Daarom rijd ik mijn vijf tiende Tour de France". GERHARD NIJBOER L'EVEQUE/ Het geld, sponsor, zijn popu- evenaring van wij- Agostinho. Niets heeft Joop Zoete- om nog een ance te gaan rijden, insiders, collega's, en kennissen hem lart drukten niet op van zijn nieuwe Jan Raas in te de 39-jarige Zoe- het gevecht tegen chzelf voor de vijf- aan te gaan. Een dat hij alleen maar unnen verliezen. heeft er eigenlijk verklaring voor: „Ik fiets Als ik het niet zou de Tour mijn rijden en ik weet erger voor mij zou zijn. nog niet stoppen. Ik nee zeggen tegen zo'n van Raas. Natuurlijk over nagedacht. Ik weet dat men van mij niet meer kan verwachten dat ik het klassement eindig, wielrenner op mijn leef- goed in conditie is, kan lardevol zijn voor de wordt het een lij- In dat geval hoop ik dat mij niet zullen afmaken, ik eigenlijk dat dat er wel in zit. Dat risico neem ik, en tegen beter weten in. k doe het nog zo graag, al wel zo eerlijk om te zeggen het zeker niet gedaan zou als Raas me niet had ge- op Zoetemelk die woorden ekt, klinkt er iets van emo- 'r. Zijn gezicht lijkt op dat n trouwe hond die zojuist n baas een standje heeft ge- Een gericht, dat om begrip delijden /raagt. Medelijden, en mai. als Henk Lubber- it vorig jaar had in de etappe a Plagne. Onderweg passeer- berding Zoetemelk in de be ng naar de finish. Zoete- at toen kapot, maar wenste te stappen. Lubberding over oment- „Toen ik Joop zag, wel janken. Ik dacht nog, hem voorbij fietste, dat juist ie vernedering moet onder is had een intens medelijden dertussen een weloverwogen be sluit te nemen. Als ik in de Midi Libre helemaal door het ijs was ge zakt had ik me nog kunnen beden ken. Het principebesluit om wel te gaan, had ik al veel eerder geno men. Eigenlijk al op het moment dat Raas bij me kwam". 50.000 gulden Het gerucht dat Raas bij zijn bezoek aan huize Zoetemelk een tas met 50.000 gulden bij zich had om de veteraan over de streep te trekken, wijst de 39-jarige ex-Tourwinnaar van de hand. Natuurlijk besefte ook hij dat het verzoek van Raas met veel publiciteit gepaard zou gaan en dat Raas, slim als altijd, zijn sponsor daar een veelvoud aan publiciteit voor kon aanbieden. De kranten zouden immers weer vol staan met wielerverhalen met daarin heel vaak de naam van Kwantum. Een leuke vergoeding voor Joop Zoetemelk zou derhalve op zijn plaats zijn gezien de reclame die er tegenover stond en nog steeds staat. Geconfronteerd met die suggestie veert Zoetemelk op: „Geld interes seert mij op dit moment niet", komt het verontwaardigd uit zijn mond. „Ik word goed betaald voor ne. Die kan ik hen misschien bie den". „Een man voor het eindklassement hebben we zo op het eerste oog niet. Dus zullen we ons moeten richten op dagsuccessen en mis schien kunnen we een trui pakken voor een of ander klassement. Jac ques Hanegraaf kreeg vorig jaar de rode trui van het tussenklassement in bezit. Misschien zit die er nu weer in en wellicht hebben we met een van de neo-profs kans op de witte trui voor het jongerenklasse- ment. Daar ligt de taak voor onze ploeg". „Om succes te behalen moet je dwars door de koers heen kijken. Op tijd de juiste beslissingen ne men, weten waar je mee bezig bent en doorzien wanneer de beslissende ontsnapping valt. Jan Raas was een man die dat kon. Het nabije verle den heeft bewezen dat deze jonge ploeg als los zand aan elkaar hing als Raas er niet bij was. Nu Jan de finitief heeft afgehaakt heeft hij voor een oplossing voor dat pro bleem willen zorgen. Daarom is hij bij mij gekomen. Om de jongeren te kunnen sturen". „Ik geloof ook dat de uitlatingen van onze renners ten opzichte van de ploeg van Post voortgekomen zijn uit frustraties. Ze doen er alles Handje helpen „Laten we nu eerst de neus maar in de richting van de ploeg zetten. Die moet presteren en ik ben ge vraagd daar een handje bij te hel pen. Kijk, kwaliteit zit er genoeg, maar er is te weinig ervaring. In het streven naar overwinningen maken de jonge renners in onze formatie nog veel fouten. Vooral op tactisch gebied missen zij de routi- mijn normale werk. Raas heeft groot gelijk als hij op die manier de media bespeelt. Maar voor mij maakt het geen verschil. Misschien verdien ik iets extra's met deze Tour, daar heb ik nog niet over na gedacht. Dat is niet mijn mentali teit. Ik behoor tot de generatie die eerst wil presteren voor er over feld wordt gesproken. Het is inder- aad waar dat ik een contract heb bij de ploeg, waarin staat dat ik de Tour niet hoef te doen en het is ook i'uist dat ik in die tijd een contract con tekenen voor een fiks aantal criteriums in West-Duitsland. Ik neem aan, dat de sponsor mijn be slissing om de Tour te rijden zal honoreren met een compensatie voor die gemiste startgelden in cri teriums, maar dat is niet mijn eer ste zorg".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1985 | | pagina 17