m De Spoorbrug over de Trekvliet: probleem voor ingenieur De Bordes en baron Sloet Zilveren jubileum Christus Koning-MA1 4efti Overdraagplaats voc bootjes in Nieuwko< 11 Wekelijks verschijnt in de Leidse Coorant de rubriek „Hond zoekt huis". In deze rubriek wordt een hond (of soms ook wel een kat) beschreven die in het asiel ver blijft om daar een zekere dood tegemoet te gaan... ten zij het dier een goed tehuis vindt. De in de rubriek be schreven honden zijn óf gevonden óf door hondenbezit ters naar het asiel gebracht. Ze worden om uiteenlopen de redenen afgestaan, vaak begrijpelijk, maar soms ook volslagen onzinnig. De in „Hond zoekt huis" beschreven dieren zijn alle goed gezond, hebben een wormenkuur ondergaan en zijn volledig ingeënt. Tegen betaling van circa 80 gulden (voor katten is dat 45 gulden) ten bate van zwerfdieren zijn ze af te halen. Adres: Nieuw Leids Dierenasiel, Besjeslaan 6b, Leiden. Tel.: 411670. Geo pend di. t/m vr. 10-12 en 14-16 uur. Zondag en maandag gesloten. LEIDEN OMGEVING fcgldae Sotrtani ZATERDAG 22 JUNI 1985 PA*— HAZERSWOUDE-RIJNDIJK Op 1 augustusl!! precies vijfentwintig jaar geleden dat in de Gï£8| dijk de r.k. Christus Koning-ULO van start girfeEl der leiding van schoolhoofd P. Kuijpers beg^ school in twee gebouwen, twee lokalen van de tqH=! lige meisjesschool, en twee noodlokalen die nJ Pius X-school stonden. In 1965 kon echter een gebouw aan het Hélène Swarthplantsoen in dj, Rhijnenburcji in gebruik worden genomen. >ver Nadat de school bij het in werking treden van de mam/ een MAVO was geworden, werd in 1975 het nieuwe gebdêsb twee lokalen uitgebreid. De meeste leerlingen van deïiet komen uit Koudekerk en Hazerswoude-Rijndijk. Mieid MAVO wordt ook bezocht door leerlingen uit Zoeteiancj Rijndijk en Hazerswoude-dorp. Zij brengen het leerlinge!., op 180. an' Jiet Dat maakt dat de Christus Koning-MAVO in de toekomf schijnlijk te klein zal zijn, om zelfstandig te kunnen v staan. Samenwerking of fusie met een andere school zal ian dig zijn. b tv Dat heeft het schoolbestuur er echter niet van weerhoi^. u voor de eerste week van juli een feestprogramma samen len. De feestweek begint zaterdag 29 juni met een eucl viering. Dinsdag 2 juli staat onder meef een fancy l woensdag een fietspuzzeltocht op het programma. Dond juli is er in de aula van de school een receptie voor oudej lingen en oudleerlingen, van half vijf tot zes uur. NIEUWKOOP Gedeputeerde Borgman stelt donder/ dag 4 juli een overdraagplaats voor kano's en roeiboten f in gebruik. De „droge" oversteek aan de Ziendeweg vo|j?| verbinding tussen de Ziendevaart en de Aarlanderveensf ring. Kanovaarders en roeiers kunnen zo gemakkelijk overt van de ene naar de andere plas en op die manier een dol de tocht maken van de Nieuwkoopse plassen naar Aait veen. Door een steiger aan weerszijden van de overste# aan te leggen wordt het de recreanten gemakkelijk gen* en van het droge te stappen. Een betonnen trap geeft toeÉ de lager gelegen Aarlanderveense Wetering. De voorziening is aangelegd in het kader van het vorig f presenteerde provinciale Recreatie-vaarwegenplan. Voor notaris Karei Nico- laas Hengeveld, stand plaats hebbende te Ha- zerswoude, was het op 2 december 1875 een druk ke dag. Zo druk zelfs dat hij niet in zijn nederige kantoor in het landelijke Hazerswoude zijn werk kon verrichten, maar voor de gelegenheid ope reerde in het koffiehuis Zomerzorg dicht bij het station in toen nog de ge meente Oegstgeest. In deze gerenommeerde hore cagelegenheid zal hij zelfs wel een hele zaal nodig gehad hebben. Het aantal aanwezi gen was dan ook niet gering. Behalve de getuigen, K.L. Koppeschaar, fruithandelaar, en J.N. Hüber, koffiehuisbe- diende, was er een aantal be langrijke en kapitaalkrachtige personen. Allereerst ir. J.P. de Bordes, ridder der orde van den Nederlandschen Leeuw, president-directeur der Zuid-Ooster Spoorweg maatschappij, en mr. L.A.J.W. baron Sloet, oud-gouverneur- generaal van Nederlandsch- Indië, als de mannen waar al les om draaide. Vervolgens de president van de Kamer van Koophandel van Leiden, een wethouder van Leiden, die als commissionair in effecten en kassier namens 15 ande ren optrad, een notaris te Al phen, tevens optredend voor 13 anderen, de burgemeester van de gemeenten Alphen en Aarlanderveen zowel privé als namens de gemeente Al phen een commissionair in effecten te Leiden, een nota ris te Leiden, een kandidaat notaris te Hazerswoude (wel licht de hulp van notaris Hen- geveld), die 8 anderen verte genwoordigde, de president directeur der Nederlandsche Rijnspoorwegmaatschappij (NRS) te Utrecht, een advo caat te Amsterdam, een fabri kant te Woerden, een mede directeur van de NRS, die nog zes anderen vertegenwoordig de, en nog zeven, waarvan hier de kwaliteiten maar niet meer vermeld zullen worden. Aandeelhouders Wat kwamen al die personen nu in Zomerzorg door die no taris laten vastleggen? De he ren De Bordes en Sloet waren concessionarissen van de spoorweg Leiden-Woerden en de overigen, inclusief degenen die zij vertegenwoordigden, hadden zich ingetekend als aandeelhouders van de op te richten Naamloze Vennoot-^ schap „Spoorwegmaatschappij Leiden-Woerden". Door het plaatsen van hun handteke ning onder de akte werd die NV in het leven geroepen en de concessie van De Bordes en Sloet overgedragen aan die geen opvoeding genoten en is daarom zeer ongehoorzaam. Energieke Kees hoort niet thuis in een gezin met kleine kinderen. Hij heeft de ruimte nodig. Dit dier zou het best tot zijn recht komen op een erf d?t hij mag bewaken. Want daarvoor is hij uitermate ge schikt. Keeshonden staan be kend als levendige en brutale waakhonden en aangezien ze geen jachtdrift hebben, gaan ze niet zwerven. Dezq dieren blijven altijd dicht bij huis. Laat brombeer Kees uw ter rein bewaken en u zult geen last van ongenode bezoekers hebben. Tasja De belangstelling voor de Mechlese herder Tasja was overwelidigend. Zij is liefde rijk opgenomen in een Leids gezin dat aan de Roekenplaats woont. Het klinkt heel drama tisch, maar als Kees niet 'snel een huis vindt dan zal hij moeten inslapen. Dan wordt hij afgemaakt. Daarom wordt de zwarte keeshond voor de tweede maal in deze rubriek op gevoerd. Misschien is er iemand die hem toch in huis wil nemen. Dit is dus de laatste kans voor Kees. Omdat bovenstaande een zeer zwaar beroep doet op de die renliefde van eenieder, is het niet meer dan redelijk dat goed duidelijk wordt gemaakt wat Kees voor een hond is. Eerlijkheidshalve moet wor den gemeld dat de hond van deze week geen lieverdje is, hij is zeer chagrijnig van aard. Als je tegen Kees zegt dat hij moet gaan zitten dan gehoorzaamt hij niet, maar begint agressief te grommen. Soms wordt dg zwarte hond heel boos en doet al happend een uitval naar de gene die wat van hem gedaan wil hebben. Kees, die 7 jaar oud is, heeft een zeer strenge baas nodig. Iemand die hem met veel geduld, liefde en des noods een harde hand tot de orde roept en weer een han delbaar beest van hem maakt. Geen eenvoudige taak, maar wel een echte uitdaging- voor de hondenkenner. Waarom Kees zo'n agressief beest geworden is, is niet be kend. Hij werd op 24 novem ber 1984 naar het asiel ge bracht nadat zijn baas was overleden. De keeshond zag er zeer slecht uit, hij zat onder de korsten, de vacht herbergde een flinke vlooienpopulatie en daarbij was hij wanstaltig dik. Aan zijn uiterlijk is het nodige gedaan; Kees is weer op ge wicht en is zijn vlooien en korsten kwijt. Eén ding is wel duidelijk: Kees heeft tot^l NV. Het doel van de NV was het aanleggen en exploiteren (of met vergunning van de re gering doen exploiteren) van een spoorweg tussen het sta tion van de Hollandsche IJze ren Spoorwegmaatschappij (HYSM) in Leiden en de spoorweg van de NRS in de nabijheid van het station te Woerden.-De statuten van de NV waren al goedgekeurd door Zijne Majesteit den Ko ning (Willem III) bij Konink lijk Besluit van 26 november 1875. Volgens die statuten liep het boekjaar van 1 mei tot 30 april en het eerste boekjaar werd dan ook afgesloten op 30 april 1876. Op 14 juli daarna werd in Zomerzorg een alge mene aandeelhoudersverga dering gehouden. Directeur hoofdingenieur De Bordes en secretaris L.E.W.S. baron Sloet brachten daar verslag uit van de vérrichtingen ge durende de afgelopen maan den. De wet die het algemeen nut der onteigening voor de spoorweg verklaarde, werd op 18 januari 1876 uitgevaardigd. Meteen daarna werd begon nen met het uitzetten van het tracé en met grondboringen. Slechts een klein perceeltje grond werd al aangekocht; „met de onteigeningen zal eerst dan met kracht kunnen begonnen worden, wanneer de aanwijzing der benoodigde perceelen door den Koning zal hebben plaats gehad". Ook werd al druk gecijferd bij de berekeningen van de zwaar- ten van de ijzeren bruggen en stenen onderbouwen. Als voorbeeld voor de spoorweg werd de lijn Gouda-Den Haag S.S. genomen, met eenvoudi ge, doch doelmatig ingerichte stations, evenwel zonder weelde. Door de lage prijs van het ijzer werd al meteen over gegaan tot aanbesteding van de benodigde rails. Het leve ren van 2620 ton rails met 131 ton lasplaten en 39 ton lasbou- ten werd aangenomen door de firma Blondiaux et Cie. te Thy-le-Chateau voor 223.200,- en het leveren van 58 ton haakbouten door de firma Adhémar le Roy et Cie. te Molenbeek St. Jean bij Brussel voor 7.237.24. Later werd nog aan de Bochumer Verein de levering van 180 ton rails van Bessemer staal voor 18.324,- opgedragen. De commissie uit Gedeputeer de Staten die de bezwaren van degenen wier land aan de spoorweg opgeofferd zou gaan worden moest beoordelen, hield zitting van 24 tot 27 mei 1876. Er kwamen heel wat klachten los, die er meestal in resulteerden dat de NV grote re bruggen moest leggen dan voorgesteld was. Dat was na tuurlijk een grote teleurstel ling, maar de kosten zouden nog wel binnen de geraamde 3.000.000,- blijven. Oók de onteigeningen verliepen niet best. Wel accepteerden 149 landeigenaars het bod vrij snel, maar er waren er ook heel wat die botweg weiger den „zoodat vele procedures in het vooruitzicht zijn". Die barstten dan ook eind 1877 in volle hevigheid los. De Bordes klaagde: „de eischen van vele eigenaren waren zoo hoog, dat wij vermeenden daaraan niet te mogen toegeven, waardoor wij onbillijk zouden zijn te genover de eigenaren wier gronden bij minnelijke schik king waren aangekocht". Rechtbank De meeste eigenaren .onder Hazerswoude en Alphen had den „onder leiding van den Heer Hessels, oud-landmeter van het kadaster te Leiden, een bond gevormd, waarbij zij zich onderling proceskosten, mogelijke schade en onkosten waarborgden. Elke poging tot minnelijke schikking faalde dan ook". Voor de Arrondis sementsrechtbank te 's Gra- venhage dienden maar liefst 64 processen, waarvan de NV er slechts 14 won. Nadat de rechtbank in de eerste drie zaken uitspraak had gedaan, en de toegestane bedragen veel lager waren dan de taxa tie der deskundigen, tekende de bond cassatie aan. Geluk kig voor de NV verwierp de Hoge Raad die, want anders waren de schade en vertra ging helemaal niet meer te overzien geweest. Het laatste vonnis in de 64 za ken werd eerst op 18 april 1878 gewezen en in totaal was aan vergoeding van de waar de van de grond en de scha deloosstellingen voor waarde vermindering toegekend ƒ307.027,19. De NV had in dertijd aangeboden ƒ283.165,90, zodat de strop bij na 24.000,- of 9% van de aan geboden som bedroeg. De Bordes kon het niet nalaten zijn gram te spuien over de heren deskundigen. Deze hadden een taxatie van maar liefst 738.282,08 voor deze 64 gevallen opgesteld. Hij nagel Bniggen, we maken er allemaal gebruik van. een waterrijke stad als Leiden zijn het schakels in het wegennet. Veel aandacht is er aan de Leidse bruggen besteed. De stilte rond de se bruggen is met de presentatie van het al gedeeltelijk „verstoord". Het de Boisotkade hoopt van 9 tot en met 29 augustus I in De Waag de tentoonstelling „De Leidse bruggen' houden. Als inleiding op deze expositie verschijnt v deze krant een serie artikelen over Leidse brugg£j| Het zijn geen technische verhandelingen, maar histMy sche verhalen waarin een brug als leidraad dient. gegevens zijn verzameld door een werkgroep van 1 torisch geïnteresseerden, die veel van de geschiede: van de Leidse bruggen heeft uitgezocht. Samenstel is de begeleider van deze werkgroep, de heer P.J.M. Baar van het Gemeentearchief. Kees van Herpen I kent voor de eindredactie. De reprodukties zijn van1""" J tograaf Wim van Noort. Vandaag verschijnt het nq nentachtigste artikel in deze serie. centimeter hoger aangelegd worden. Wat De Bordes geheel uit zijn slaap gehouden zal hebben, waren de tegenslagen bij de bouw van de spoorlijn. De aannemers van de aarden baan en de onderbouw van de bruggen, Rutgers en Verko ren, lieten de boel de boel en uiteindelijk werd in december 1877 het contract met hen ontbonden. Ook liet een aan nemer van het leveren van eikenhout voor wissels zijn werk liggen. Maar deson danks werd er hard doorge werkt. Op 15 februari 1877 was door de fabriek Deutsch- land te Dortmund voor ƒ95.490,- aangenomen het maken en stellen van de me talen bovenbouw voor de bruggen. Op het laatste nip pertje was aan dat bestek nog toegevoegd „de bouw over de Haagschen Trekvliet bij Lei den van een schuine stalen brug voor enkel spoor, over spannende eene opening van 16.70 meter in de spoorwegas gemeten"; de brug moest lang worden 17.90 meter. Daarvoor diende 18.000 kilo staal gele verd te worden, alsmede 1404 kubieke meter aan eikenhou ten dwarsliggers en 1620 kuub aan eikenhouten vloer. De brug is in 1878 gereed geko men: op 14 oktober 1878 reed de eerste trein. Vaarwater De NV had de exploitatie op gedragen aan de NRS. Deze maatschappij werd in 1890 door de Staat geannexeerd en de exploitatie ging over aan de Maatschappij tot Exploita tie van Staatsspoorwegen (SS). Deze liquideerde de NV en nam in 1899 de eigendom van de spoorbaan en daarmee van de spoorbrug over de Trekvliet over. In die tijd was de Trekvliet een zeer druk vaarwater geworden in het kader van de Rijn-Schiever- e%.M. binding. Met name^L spoorbrug was een gro( derpaal door zijn j doorvaarthoogte. De G(dtjp teraad van Leiden bespf? 14 november 1901 ee^fëuj- om het Rijn-Schiekanaija ten Leiden om te leggi,sma dat deze sta-in-de-weg dat den werd. Overigens u Vi Raad fel tegen deze pi en kwam zelfs met hef .f, stel om geen bruggeld rf11*^ de Nieuwe Rijn te innfrmi( dat het scheepvaartverjfsch de Oude Vest wat i« N druk zou worden. DLnj-) echter niet in de passar de spoorbrug scheler plannen voor de liaatsl Vaart werden evenwel bi gezet en in 1919 kon hmg traject van het Rijn-S^d naai opengesteld wordq. tt: De spoorbrug bleef rust" gen in 1936 werd #U1S Haagbrug vastgemaaktjkele diens hoogte, 2.41 en a maatgevend ging v voor het scheepvaartv hier. De spoorbrug w»reep nog 6 centimeter hoge. de de Wouterenbrug. In l( seerden de SS en de tot NV NederlandscheTVJ1 wegen. Vermoedelijk|^| J toen nog eens de oud tracten uit de kast ge)nTir en kwam de NS met d(, het jaagpad onder door, dat toch niet m( zodanig gebruikt werd,,.^, beide opritten en o\f. over de spoorlijn te late vallen. De gemeente hap geen bezwaren tegen ei werden op 10/24 betreffende bepalingen contract van 7 decern! geschrapt of gewijzigd. ^a£jn ben, maar nadien is ee eens een keer vernieuwt overspanning werd tnpr der groot. Thans besta plannen om naast de brug ook een brug voo@j|| gangers en fietsers te Als het hier nu nog bij geble ven was, had De Bordes mis schien nog enigszins kunnen slapen. Maar hem werd het bloed nog eens extra van on der de nagels gehaald door de polderbesturen. Het bestuur van de polder waarin het sta tion Bodegraven kwam te lig gen eiste dat een vdste brug over een doodlopende sloot aan het einde van het perron 50 centimeter meer doorvaar thoogte zóu krijgen dan eerst ontworpen was. Een bod van de NV om het extra omvaren vorstelijk te vergoeden werd afgewezen. Tussenkomst van Gedeputeerde Staten hielp geen zier en uiteindelijk ging de NV door de knieén: de brug werd 50 centimeter ho ger en daardoor moest het hele station Bodegraven 50 de ze ook nog eens aan de schandpaal door ze met naam en toenaam të vermelden, er aan toevoegend dat ze als loon en kosten voor de taxaties in de 50 verloren zaken 10.251,525 beurden. Overi gens waren die tien mille een schijntje vergeleken bij de kosten en salarissen van ad vocaten en procureurs: het haast belachelijke bedrag van 72.468,57.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1985 | | pagina 12