Zoals de aardbei naar aardbei smaakt, zo smaakt het leven naar geluk Maak er eens soep van Hoempie-ploempie Families uit Tholen in het zonnetje ZATERDAG 151 Het Zomerkoninkje wordt ze door telers en groenteboeren liefkozend genoemd, de voor jaarsvrucht bij uitstek: de aardbei. Een smakelijke vrucht die dank zij vooruit strevende kweekmethoden nu een heel groot deel van het jaar beschikbaar is. Vanaf het vroege voorjaar tot laat in de herfst kunnen we de zoete vrucht op onze tong laten smelten. In de winter is er te genwoordig zelfs een ruim aanbod van aardbeien die overgevlogen worden uit Is raël of landen die nog verder weg liggen. Wat weinigen weten is, dat de aardbei bij onze zuiderburen zelfs al een toeristische trek pleister is geworden. Zij be schikken over een museum, dat geheel gewijd is aan de aardbei. Het staat in het Bel gische Wepion, even onder Namen. Verslaggever Jan van Kooten nam er een kijkje 'en sprak met de conservatrice van het Musée de la Fraise: Dorothée Houart. Natuurlijk zijn deze lekkere voorjaarsvruchten te gebruiken voor met inmaakring en beugel eerst de aardbeien overgieten met een de inmaak. Een tip: gebruik alleen rijpe vruchten, verwijder de opgekookte suikeroplossing (300 gram suiker op 1 liter water), blaadjes en de steeltjes, was ze voorzichtig, blancheer ze kort en Vervolgens de gevulde glazen twintig minuten in de inmaakketel vul vervolgens de inmaakglazen. Alvorens de glazen te sluiten verhitten bij een temperatuur van 80 graden; Schijm berk De aardbei h( familie der m,aat ceae) die b- plantenrijk g< derlijk gro vormt. De r< spelen in de echter een z< fcnheugt. een aantal vai melijk gecultly, van diverse r staan tientalli honderden ziken, frambi men en niet t de aardbei. Wilde aardbejij in de gehef voor, maar hef West-Europa, v en Noord-An wilde bosa bekendste (wilde) soort. tjes ervan zijij^c geurig en hf heel aromatis< Verschillende hebben die saardbei weer te koop3, Vesca), maai; brengst ervait >e niet opnemen'llicl. hoeveelheid "1S* die een ver^^ vert in één se Die veredehf. van de Chi Virginische s< in veel varii kweekt. In wordt op hë£ vooral de G< bouwd. Een vroeg ras metj helderrode Zoet en sapP Ook in andera °f, Europa is de (f geliefd ras. De aardbei is P vrucht; wij ete zwollen blF van de plant r eigenlijke vrij kleine pitjes sh— schijnvrucht voor dat vogeM* ten opmerken"* smaak Verlóf 1 vruchten opjr i! waardoor hetnm de zaadjes biif ei Op die manieÉen aardbei voor esti instanclhoudinjEn de mens haaeur en in groten ^nii kweken. WEPION Even ten zuiden van de Belgische stad Namen, in het van natuurschoon zeer ruim voor ziene stroomdal van de Maas ligt Wepion. Wie het dorpje per auto of lopend binnenkomt kan niet om het bord heen waarop Wepion als bron van veel smakelijke aardbeien aaihgeprezen wordt. In het voor jaar, wanneer de meeste aardbeien er geoogst worden, staan langs de toegangswegen talloze stalletjes waar de vruchten gekocht en gege ten kunnen worden. Reusachtige kunst-aardbeien trekken de aan dacht van de bezoekers automa tisch naar deze stalletjes. Veel van de Wepionse vruchten worden op de markt van het nabij gelegen Namen verkocht. Vracht auto's vol trekken daar in de vroe ge zaterdagochtend naar toe. In. het centrum van het stadje aan een soort brink met prachtige kas tanjebomen staat het Musée de la "Fraise. Er is meer te zien dan aller hande zaken die met de aardbeien teelt te maken hebben. Zo is er in het gebouw een klaslokaaltje inge richt, er zijn verschillende werktui gen tentoongesteld en in het bezit van het museum bevinden zich ook ontelbare oude foto's en ansicht kaarten van het gebied. Conservatrice Dorothée Houart leidt de bezoekers zelf rond en geeft tekst en uitleg. Ze vertelt dat de aardbeienteelt' ruim een eeuw lang een grote bloei heeft doorge maakt in Wepion. Van heinde en verre kwamen bezoekers en lek kerbekken naar het stadje om te genieten van de kostelijke vruch ten. Speciale rassen, die geschikt waren voor de vruchtbare grond in het Maasdal zorgden ervoor dat al die bezoekers aan hun trekken kwa men. „Maar vanaf 1960 is het bergaf waarts gegaan met de teelt. De stad Namen groeide en groeide en de grondprijzen schoten omhoog. Veel telers verkochten hun grond omdat dat winstgevender was dan er aardbeien op te verbouwen". Tussen de zuidgrens van Namen (die ongeveer ligt bij de enorme en indrukwekkende citadel, gebouwd op het punt waar de Sambre in de Maas vloeit) en de noordelijke grens van Wepion ligt vrijwel geen landbouwgrond meer. De twee ste den zijn aan elkaar gebouwd en de aardbeientelers zijn teruggedron gen naar het achterland en ten zui den van Wepion. Daar komen per jaar nog ettelijke tonnen aardbeien vandaan. In de goede tijden bezochten veel beroemde mensen het stadje. In het museum is bijvoorbeeld een recep tenverzameling te vinden (met de aardbei in de hoofdrol uiteraard) van verschillende koks. Grote dichters hebben fraaie din gen over het stadje gezegd. Alain bijvoorbeeld: „Zoals de aardbei naar een aardbei smaakt, zo smaakt het leven naar geluk". Koninklijke gang In het Musée de la Fraise wordt de herinnering aan de glorietijd van de aardbei levendig gehouden met zeer uiteenlopende zaken. Er zijn een aantal mini-panorama's te zien van de kweek en de oogst, Er zijn verschillende gereedschappen die op het land gebruikt werden. Daar onder transportmanden waarmee de vrouwen de oogst van de akker naar de stad brachten. De manden konden vijftien kilo aardbeien be vatten en werden op het hoofd ge dragen. Dorothée Houart: „Veel vrouwen uit Wepion hebben daar nog hun koninklijke gang aan te danken. Met vijftien kilo aardbeien op je hoofd kun je niet sjokkend lo pen, dan moet je wel rechtop gaan". Ook op school werd veel aandacht aan de aardbei besteed. Diverse schoolplaten getuigen daarvan in het museum. De school had ook op een andere manier met de aardbei te maken. In het vroege voorjaar, wanneer het meeste werk op het land gedaan moest worden en na tuurlijk tijdens de oogst als alle handen nodig waren voor de pluk, lagen de klaslokalen in Wepion er vaak verlaten bij. Erg druk maakte niemand zich daarover; de aardbei was nu eenmaal een heel belang rijk gegeven voor het stadje en zijn inwoners. Omdat verse aardbeien niet lang houdbaar zijn werden in Wepion verschillende manieren gebruikt om de vruchten in te maken. Of op een andere manier te verwerken tot confiture, siroop, likeur en eau de vie. In het museum staan talloze ver pakkingen van deze heerlijkheden. De Liqueur en de Eau de Vie „De Fraise de Wepion" zijn in het mu seum en bij de slijterij van Wepion nog stëeds te koop. In het aardbeienseizoen bakt de bakker van Wepioh behalve de normale broden prachtige aardbei entaartjes, vlaaien gevuld met deze vruchten, en zijn dagelijks vers ge maakte bonbons van in chocolade gevatte aardbeien te koop. De res taurants in Wepion hebben talloze lekkernijen op de menukaarten waarin aardbeien voorkomen. De horecabedrijven in het aanpalende Namen pikken daar ook een graan tje van mee. Vijftien jaar geleden begon Doro thée Houart materiaal te verzame len voor haar museum. Tien jaar In de bloeitijd van de der. U hebt er per per aardbei in Wepiorf keek men niet op een vruchtje pond aardbeien nodig. Dat is in deze of minder als het er tijd met een overvloedige om ging iets lekkers te aanvoer geen bezwaar, maken. In de verzamelde recepten in het Musée de Ingrediënten: 500 gram la Fraise in Wepion ko- aardbeien, suiker, een men dan ook vaak enor- eetlepel bloem, kopje wa ter, een deciliter witte wijn (Bordeaux) en een Een soep-recept dat in deciliter slagroom. Wepion zijn oorsprong Bereiding: was de aard- vond, geven we hieron- beien en snijd ze in kleine stukjes. Op een zacht vuurtje aan de kook bren gen. Daarna de pitjes er uit zeven. Maak de bloem aan met water en voeg daaraan de suiker, de wijn en de slagroom toe. Meng alles goed dooreen. Giet dit mengsel onder goed roeren voorzichtig bij de aardbeienmoes en houd het geheel zo'n vijf minuten tegen de kook .aan. Laat het gerecht dan afkoelen. De'rijkere huis vrouwen uit Wepion ge bruikten vroeger ijsstaven om de soep echt koud te maken. Wij kunnen het diepvriesvak van de koel kast daarvoor gebruiken. Dien de soep koud op en versier haar met een paar achtergehouden aardbei en (met het groen er nog aan) en wat geklopte slag room. geleden werd (iet geöpeif innering aan en blijk vRf ning voor de mensen did gelopen eeuw hard ge' aan de aardbeienculti Santé Aan het eind van de r^0) schenkt Dorothée HouarÈn dere bezoeker een glaai»' van de Wepionse aardbei'^a santé". Het is een zoet mljej drankje met een alcohols van bijna 23 procent. Dt,ej ervan wordt gegararideeri e Syndicat d'Initiative du de plaatselijke VVV. De|e trice van het museum L' ons toe dat het koppig^a echt een godendrank w£n neer het verdund wordt ijm pagne; „Een kwart aardbn en drie kwart champagn^ Als afscheidgeschenk k^ een stencil waarop in neg^c wordt uigelegd „hoe .L, aardbeien te telen zijn tuin". L „Probeer het maar en mee", zegt Dorothée Houn; JAN VAN£; Mag ik vandaag eens twee fa milies uit het oude, mooie, Zeeuwse stadje Tholen in het zonnetje zetten? Het zijn de fa milies P. Moerland en P. v.d. Velde en ik laat dat zonnetje graag over ze schijnen omdat ze dit jaar twintig jaar geleden met een zeesportvisbedrijf be gonnen. In die jaren was dat nog iets bijzon ders. Ik wil niet zeggen dat je ze in '65 aan de vingers van twee han den kon tellen, maar er waren er bij lange na zoveel niet als nu. Ik weet eigenlijk geen kustplaats meer of je kunt er op een schip stappen dat mensen mee het zilte nat op neemt. Nu, dat was in 1965 nog wel even anders! En waarom heb ik het over de „fa milies" Moerland en v.d. Velde? Wel, omdat de echtvriendinnen van de heren Piet Moerland en Piet v.d. Velde sterk bij het bedrijf betrokken zijn en er zeer vaak aan en in meedoen. Het bedrijf waarmee eigenlijk vader Moerland, twee jaar geleden overleden, is gestart heet De Zwervers en op het ogenblik heb ben de heren drie schepen in de vaart die dag en nacht (ijs en weder dienende dan altijd) uit Tholen vertrekken. Uit Tholen, dat wil dus zeggen dat men vist in de Kom van de Ooster- schelde. In dat magnifieke natuur gebied tussen, ruwweg, Bergen op Zoom aan de Brabantse wal en Yerseke in het Westen. Daar, in waterlopen en geulen die onder vele hengelaars befaamdheid heb ben gekregen als de Zilverput, het Lodijkse gat, de Pietermankreek, belaagt men al naar het seizoen bot en schol, schar en tong, aal en wij ting, steenbolk en enkele weken in het late najaar gul. Moerland en v.d. Velde zijn niet al leen goede schippers en vissers die hun wateren terdege kennen, zij zijn ook sociaal bew;ogen mannen; de laatste vijf jaren hebben zij steeds één dag hun schepen ter be schikking gesteld van invaliden, en ik ken heel wat van die gehandi capten voor wie die dagen met een dikke gouden rand in hun herinne ring staan. De klantenkring van De Zwervers Stef de Bruin, be faamd Fries hengel sportjournalist, vestigt er mijn aandacht op dat er de laatste tijd vervalsingen worden aangeboden van de befaamde hoempie- ploempie-dobbersdie de Friese snoekbaars- vissers graag gebrui ken. En omdat ik in deze rubriek vorig jaar de (echte!) hoempie- ploempie-dobber óók warm heb aanbevolen, en aangezien we sinds 1 juni de snoekbaars weer mogen belagen, waardoor velen zich weer op de nodige nieuwe spullen gaan oriënteren, geef ik zijn waarschuwing even door. De echte, originele hoempie-ploempie dobber, met twee bo ven elkaar geplaatste drijf lichamen, heeft een sterk van normale dobbers afwijkende, verticaal springende actie, en wie er een béétje handigheid in heeft (in een half uur te krijgen) kan er een dood aasvisje of een stripje visvlees de mooiste sprongen mee laten maken over de bodem. Nu zijn er, aldus Stef de Bruin, ook na- maak-hoempie- ploempies aan de markt gekomen en hij noemt die imitatie, die vervalsing, rondweg inferieur. Nogmaals: omdat ikzelf de hoem pie-ploempie aanbeval geef ik nu ook door: „Hoedt u voor na maak". De echte hoempie-ploempie heeft een antenne van langnervig,. taai ton kin, de twee drijflicha- men zijn gemaakt van balsahout en worden vastgezet met twee componentenlijm, de roestvrijstalen geleide- oogjes zijn geborgd. De dobber wordt afgelakt met een laksoort af komstig uit de ruimte vaart. De namaak-hoempie- ploempies, zegt Stef, zijn vurenhouten stok jes met drijflichamen van polystrèen of schuimplastic, er is geen sprake van im pregneren en coating en zo, de geleide-oog jes zijn met wat lijm in antenne en drijf li chaam gedrukt en la ten zó los, de boel is ingesmeerd met huis-, tuin- en keukenverf. Kortom: doffe ellende. U bent gewaarschuwd. bestaat vooral uit Belgen en Bra banders; geen wonder, gezien de ligging van Tholen. Maar echt ver rijden van de Randstad Holland of het centrum van het land is Tholen toch niet; het is meer onbekend heid. Zeeland heeft de klank dat het zéér ver weg is Ik heb een dagje met de Zwervers al aan veel mensen aanbevolen, met name ook aan mensen die wél in zoet water vissen maar het zilte nat niet kennen. Waarom dat laat ste? Wel, de Kom van de Ooster- schelde is gewoonlijk geen wild water, het is tenslotte de achter kant van de grote zeearm, er moet al een heel flink koutje wind staan wil het hier aan boord onbehaaglijk worden. Maar ook ervaren zoutwateradep ten kunnen bij De Zwervers goed uit de voeten, met name de platvis jagers, want in de wateren die Moerland en v.d. Velde vooral be varen is een uitermate goed be stand aan bot en schol en schar, al les te gepasten tijde uiteraard. Tussen twee haakjes: wie in dit ju bileumjaar de grootste bot, schol of schar vangt mag volgend jaar op de hengelsporttentoonstelling Visma te Rotterdam een hengelsportuit rusting uitzoeken ter waarde van 500,-. Als u besluit eens een dagje mee te gaan (01660-2525) behoeft u niet noodzakelijkerwijze over een zout wateruitrusting te beschikken; er zijn goede spullen aan boord. En als u uw eigen spullen meeneemt, aan vaard dan deze raad van me: niet te zwaar vissen, geen reusachtige strandpoken, geen 45/00 of nog dikkere lijnen. Ik vis meestal met Wie in dit jubileumjaar de grootste bot, schol of schar gend jaar op de hengelsporttentoonstelling Visma in hengelsportuitrusting uitzoeken ter waarde van 500,-. (nieuwe) 30/00 en als er erg veel I besteld). En voor de stroom staat is 40/00 echt mooi ge- kunt u, voortreffelijk, noeg. - terecht. ra Voor aas zorgen de heren óok (mits I A. C. W. VAN I m

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1985 | | pagina 18