Galerie als podium voor
beginnende kunstenaars
Troep 2005
voor 1 laatst
bij de Haagse
Paardedagen
Tom Selleck tussen dolgedraaide
robotsin ongewild komische thriller
QeidóaQowiant
Voortreffelijk ballet bij Danstheater
Isabelle
van Keulen
begenadigd
violiste
Italiaanse
musea hele
week open
KUNST
VRIJDAG 14IUNI1985 PAPEN
Crouwel directeur
museum Boymans
ROTTERDAM De Delftse
hoogleraar W. Crouwel (57) is
gisteren benoemd tot directeur
van het museum Boymans-van
Beuningen in Rotterdam. De
gemeenteraad honoreerde de
voordracht van het Rotterdam
se stadsbestuur met 36 stem
men vóór en één ongeldig.
Crouwel volgt W. Beeren op,
die na een nek-aan-nek race
met medekandidaat R. Fuchs,
begin dit jaar directeur werd
van het Stedelijk museum in
Amsterdam. Crouwel was al
lid van de commissie van ad
vies van Boymans.
Circustheater Oen Haag: Holland Festival-
programma door het Ned. Oanstheater
met „Dreamtime", „Dumbarton Oaks",
„Balletscènes" en „Lieder eines tahrenden
Gesellen". Herhalingen 14 en 15 Juni.
Toch nog een vleugje Holland Festi
val in Den Haag, omdat het zevende
en laatste seizoenprogramma van
het Nederlands Danstheater moeite
loos kon worden gerelateerd aan de
Amsterdamse feestweken. Er is in
het Circustheater allervoortreffe
lijkst gedanst in een programma dat
geen enkele toeschouwer op het
verkeerde been zal hebben gezet.
Daarvoor zorgden choreografen als
Jiri Kylian en Hans van Manen en
vooral ook een balletcomponist als
Strawinsky, wiens compositie
„Dumbarton Oaks" - nota bene ge
danst door vier bijzonder getalen
teerde junioren - voor menigeen een
idyllisch hoogtepunt zal zijn gewor
den. De lyrische pastorale sfeer
werd, mede door het feilloos dansen
„sur les pointes", vrijwel volmaakt
getroffen.
Een volkomen logisch gestructu
reerd muziekballet van Van Manen,
die hiermede bewijst ook zonder ex
travagante dartelheden van zeer
grote choreografische klasse te kun
nen zijn. Hij maakte dit fijnzinnige
en vooral speelse danswerk in de ja
ren zeventig voor het Nationale
Ballet, maar het Danstheater ont
wikkelde via zijn junioren eenzelfde
constant doorvloeiende bewegings-
stroom. „Balletscènes" van Van Ma
nen - de feitelijke festivalpremière
en eveneens prachtig aangekleed
door Keso Dekker - kreeg op de
muziek van Strawinsky een sterke
erotische en vooral theatrale uitstra
ling. Het zijn losjes aaneengeregen
fragmenten in een Broadway-sfeer.
De danseressen roken op de scène
en worden daarbij ook nog virtuoos
gelift Een zwart-witwerking van
grote allure en vanzelfsprekend een
zeer welkome aanwinst.
De beide choreografieën van Kylian
omlijsten dit puntgave middendeel
van Van Manen.
FRANK DELBOY
Wout Oosterkamp
krijgt Muziekprijs
AMSTERDAM De bas-bariton Wout
Oosterkamp ontvangt 22 juni in de
Kleine Zaal van het Concertgebouw in
Amsterdam de Nederlandse Muziek
prijs. Hij werd in 1982 tot de studie er
voor toegelaten. Hij studeerde bij Lola
Rodriguez in Madrid en Vera Rozsa in
Londen. Oosterkamp ontving een zan
gopleiding van Bodi Rapp, Herman
Woltman en Pierre Bernac voor hij tot
de prijs werd toegelaten. Studie en car
rière van Oosterkamp werden de laat
ste jaren gevolgd en begeleid door de
jury: André Jurres, Annie Hermes,
Ruud van der Meer en Hans Kerkhoff.
Zij concludeerde unaniem dat Ooster
kamp voldoet aan de hoge normen van
de Nederlandse Muziekprijs.
LUSTRUM TEVENS EINDE
DEN HAAG De Haagse Paardedagen zijn in zicht en
worden ook dit iaar bijgestaan door Troep 2005, waar
de 34-jarige mede-oprichter André van den Berg, al
weer voor het vijfde jaar aan deelneemt. Troep 2005 is
een cabaretgroep die idealistische programma's in el
kaar zet rond het thema „Den Haag", in het kader van
de Haagse Paardedagen.
Typisch Haagse figuren worden op karakteristieke wijze naar
voren gebracht door middel van parodistische speluitingen in
liedjes en sketches. Een cabaret vóór, dóór en mét Hagenaars,
bijgestaan door Mijanou van Baarzel, Gaby Witteveen en Casper
Latfrée.
De technische verantwoording ligt bii Han Makkinje en als gas
ten treden op Coos Houwing, Guidor de Groot, Pim Peters,
Frank Verhoef, Harry van Barneveld en Justine van Oven. Een
lijst vol namen, waarop Kaj van Oven als muzikale begeleider
staat vermeld.
Knollencabaret
Vorig jaar bracht Troep 2005 een programma getiteld „Het
Haags Knollencabaret" en daarin hadden alle sketches en liedjes
betrekking op de Haagse Paardedagen. Dit iaar, het lustrumjaar,
zal in het teken staan van vijf jaar Troep 2005, met als titel „Ul
timo" (einde), want het lustrum is tevens het einde van het be
staan van deze Haagse cabaretgroep. Enkele vaste spelers heb
ben ander theaterwerk te doen in de toekomst en er zal dan
geen tijd meer zijn voor dit unieke cabaret.
André van den Berg is een van die spelers en hij vmdt het jam
mer, want de Troep zal hij straks missen. Afgelopen seizoen
speelde André een rol in Top-Conferentie, dat in het Theater
aan de Haven in première ging. Deze produktie boekte veel suc
ces, vooral in de Amsterdamse theaters. André:,,Het is heerlijk
om nu weer even cabaret te doen, vooral na zo'n zwaar stuk te
hebben gespeeld als Top-Conferentie. Je gaat zo gezegd van het
ene naar het andere uiterste en dat werkt nou zo ontspannend.
We hebben ontzettend veel plezier en werken hard tijdens de
repetities van het cabaret, maar zo anders dan mijn laatste pro
duktie".
Initiatief
„Alle spelers van Troep 2005 werken vanuit een eigen initiatief
en we krijgen daarbij ontzettend veel steun van Eveline en
Chris, de medewerkers van Theater PePijn, waar we dit jaar het
cabaret gaan opvoeren. Vorig jaar speelden we in de tent aan
het Lange Voorhout, maar PePijn is toch meer geschikt voor ons
spel".
André, die zijn theateropleiding aan de inmiddels opgeheven
Academie voor Podiumvorming in Den Haag voltooide en daar
na verschillende rollen vervulde in produkties van Pim Peters,
John Lanting's Theater van de Lach, F'act en bij het Amster
dams Projecttheater, kiest uiteindelijk voor Den Haag. „Ik ben
bezeten van Den Haag. Ik voel me hier thuis en na Top-Confe
rentie en Troep 2005 zal ik hier blijven werken, ook al is dat in
Den Haag moeilijker dan bijvoorbeeld in Amsterdam", aldus
André. Voorlopig eerst het lustrum en tevens het einde vieren
van Troep 2005, dat zich op 20 en 21 juni in Theater PePijn af
speelt. Aanvang voorstelling om 19.30 en 21.00 uur, dus twee
voorstellingen per avond in het kader van de Haagse Paardeda
gen. Voor de sponsors van deze cabaret-produktie - bekende
Haagse café-houders uit de omgeving Denneweg en het Lange
Voorhout - wordt een extra voorstelling gegeven op zondagmid
dag 23 juni, omdat deze mensen in de avonduren zelf moeten
werken.
LEN VAN DER MAATEN
André. „Ik ben bezeten van Den Haag".
Conny Kruithof, „als een wuivend woud"
Galerie Podium, leplaan 2, „Conny
Kruithof', tot 21 Juni, woensdag t/m
zaterdag 11-17 uur.
DEN HAAG De positie
van de beeldend kunste
naar is er, mede door de
afbrokkeling van de Beel
dende Kunstenaars Rege
ling (BKR), niet gunstiger
op geworden. Behalve dat
er steeds minder kunste
naars in aanmerking ko
men voor een BKR-uitke-
ring (de inkomenseis is
momenteel 6.000,-) pro
beren steeds meer kunste
naars ergens te exposeren
om zoveel mogelijk naar
buiten te treden èn te ver
kopen. Elk verkocht werk
geldt immers als inkomen.
De kunstenaar moet als mana
ger van zijn eigen werk op pad
om ervoor te zorgen dat hij er
gens kan exposeren. Het aan
tal galeries is uiteraard be
perkt en bovendien zal het
werk van de kunstenaar in de
meeste gevallen moeten aan
sluiten bij het gezicht van de
galerie. En zo ontstaat het
overbekende trieste beeld van
de kunstenaar die met zijn
map werk de galeries langs
gaat om iemand te interesse
ren.
Voor een kunstenaar die net
van de academie komt is zijn
onbekendheid nog eens een
extra handicap, hoewel er al
tijd galeriehouders zijn die
juist geïnteresseerd zijn in on
bekende kwaliteit. Maar van
uit de positie der kunstenaars
gezien is het begrijpelijk dat
het niet meevalt om behalve
producent te zijn ook nog de
distributie van je eigen pro-
dukten te regelen.
Deze achterliggende proble
matiek was de reden voor ze
ven kunstenaars om Galerie
Podium op te richten. Zij
stichtten een vereniging, om
dat dit de meest democratische
vorm is, en betrokken een
ruimte op de hoek van de
Thomsonlaan en de Ieplaan.
Hun tentoonstellingsbeleid is
erop gericht om iedere begin
nende kunstenaar die werk
maakt dat door de zeven initi
atiefnemers als kwaliteit
wordt erkend, tegen kostprijs
te laten exposeren. Dit kunnen
schilders, fotografen of kuns
tenaars die objekten maken
zijn, want ook de zeven initia-
toren komen uit verschillende
kunstdisciplines.
Kruithof
Tot 21 juni zijn er textiel-ob-
jekten van Conny Kruithof te
zien. In het midden van de ga
lerie (witte wanden, grijze
vloer, grote boog-ramen) ligt
een grote rechthoek van zand
waarin een woud van gekleur
de sprieten is gestoken. Door
het prachtige kleurverloop
van geel, oranje naar blauw en
de manier van opstellen is de
band met de natuur duidelijk.
Zij lijken op riethalmen die
zich buigen in de wind.
Zoals op enkele haarscherpe
kleurenfoto's te zien is, plaat
ste Kruithof de halmen in de
buitenlucht aan zee. Lijn en
ritme zijn de belangrijkste ele
menten in het werk en om dit
te verbeelden maakt zij onder
meer gebruik van zijdepapier
en acrylverf. Galerie Podium
wil haar vereniging met enke
le kunstenaars uitbreiden om
de werkzaamheden en kosten
over meer mensen te spreiden
en daarmee de kans van sla
gen te verhogen.
Project
Dat de beeldende kunst op het
Haagse Straattheaterfestival
een geheel eigen plaats en
aanzien kon krijgen is te dan
ken aan een BKR-opdracht.
Uniek is dat het geld niet voor
een permanente opdracht
werd uitgetrokken - bijvoor
beeld een muurschildering -
maar voor een tijdelijk pro-
jekt. De drie Haagse kunste
naars Adriaan Nette, Marian
Zult en Willemijn Bouwman
krijgen de gelegenheid om tij
dens de tien dagen van het
festival aan hun beeldend pro-
dukt te werken. Met het pu
bliek erbij, dat in deze situatie
de kunstenaars allerlei vragen
stelt. Adriaan Nette ervaart
dat het vooral kinderen zijn
die van alles willen weten.
Zijn langwerpige kist van
hout, beschilderd met fluores
cerende verf trekt de aan
dacht. Elke keer komt er weer
wat anders uit te voorschijn,
want alle materialen waarmee
hij zijn ruimtelijke constructie
„verblijfruimte 2A" bouwt, be
vinden zich in die kist. De lat
ten die als frame dienen wor
den tevens als dragers ge
bruikt om de kist te verplaat
sen. De bedoeling is om steeds
een andere plaats op Plein te
kiezen waar een nieuwe con
structie gemaakt wordt. Zijn
„verblijfruimte" roept associa
ties met theater op door een
podium en achterwand. Er
zouden hier evenals in de om
ringende tenten voorstellingen
kunnen plaatsvinden. Die ver
wachting wordt geschapen,
maar bij nadere beschouwing
ziet men dat daar de construc
tie te fragiel voor is, het podi
um te klein, de materialen te
kwetsbaar.
Theater
Elke dag verandert de „ver
blijfruimte", niet alleen in
vorm, maar ook in materiaal.
Veel is mogelijk en het is zelfs
zo dat zijn beeldende kunst
theater wordt wanneer zijn
constructie op het verlaten po
dium van een theatertent
staat. Eveneens verplaatsbaar
is de grote toren op wieltjes
van Marian Zult en Willemijn
Bouwman.
trage bekleed. Met grote pot
ten verf trokken zij zich terug
in de binnenruimte en brach
ten zo hun schilderingen aan.
Het publiek kreeg de indruk
dat de grote kleurige tekens
vanuit het niets verschenen.
Dit was slechts de eerste laag
van hun mobiele toren. De
tweede laag werd gevormd
door objecten van papier-ma-
ché en een derde en vierde
laag zal in de loop van deze
week aangebracht worden. De
bovenrand van de toren zal
versierd worden met ballon
nen als het weer beter wordt
en daarmee zal de visuele ont
dekkingsreis van de twee kun
stenaressen ten einde zijn. Het
Straattheaterfestival duurt tot
maandag 17 juni en de drie
kunstenaars zijn elke dag aan
hun projekt op Plein bezig.
R*«id«nti* Orkest o.l.v. Heinz Wall-
berg. Soliet: Isabella van Keulen,
viool. PWA-zaal Ned. Congresge
bouw in Den Haag; 3e Bouw-Mee
Concert.
Alle nadruk viel gisteravond
in het derde Bouw-Mee Con
cert van het Residentie Orkest
in de propvolle PWA-zaal op
de soliste Isabella van Keulen
in Tsjaikowski's Vioolconcert
en op Respighi's Fontane di
Roma, zulks toch wel ietwat
ten nadele van Beethoven's 6e
Symfonie, de Pastorale. Nu be
handelde dirigent Heinz Wall-
berg de Pastorale warempel
niet als opmaat. Daarvan ge
tuigden wel de soms verras
send mooi gevonden details in
zijn lezing. En de Szene am
Bach kreeg door de strak ge
houden lijn niets van de an
ders zo vaak optredende ritmi
sche onrust. Maar er lag over
de gehele uitvoering iets mats
en het orkestspel was niet op
timaal. Bij langer repetitietijd
komt er beslist een Pastorale
tevoorschijn in de waarlijk
klassieke traditie: de kern er
van kon men al ontdekken.
Maar na de vrolijke pauze die
bij elk Bouw-Mee Concert
past, kwam dan de jonge Isa
bella van Keulen en zoals zij
Tsjaikowski's Vioolconcert
speelde, was werkelijk ver
bluffend en ontroerend tege
lijk. Wat een begenadigd vio
liste.... Zij ging de supervirtuo
siteit in het laatste deel niet uit
de weg en Wallberg legde er
zelfs nog een schepje op - het
geen zij makkelijk aankon. En
de Canzonetta raakte in de
jonge oprechte gevoeligheid
van Isabella van Keulen alle
salonachtigheid kwijt. Hoe
mooi klonk hier de Haagse
Bouman-viool, zelfs in de voor
elke viool onbarmhartige
koestiek van de PWA-zaal.
De schilderachtige muziek, die
Respighi schreef op de vier
fonteinen van Rome, was een
kolfje naar de bekwame hand
van Wallberg: mooi van kleur,
mooi van lijn en sfeer in het
Italiaanse impressionistische
idioom, dat net zoals in Debus
sy's La Mer ook een tikje van
Wagner (hier de Rijndochters)
mee kreeg. Zouden de Rijn
dochters in de Trevi Fontein
passen?
NOES KOKEE
ROME Het Italiaanse parle
ment heeft gisteren een wet
aangenomen waardoor staats-
musea en historische plekken
als het Romeinse Forum
voortaan de hele week open
zijn en niet meer, zoals in de
oude situatie, ieder museum op
een andere dag, wat altijd tot
vele klachten van gefrusteerde
toeristen leidde. Tegelijkertijd
besloot het parlement ook de
toegangsprijzen te verdubbe
len. Hiermee blijven de prijzen
nog aan de redelijke kant. Een
bezoek aan het Etruskische
museum in Tarquinia kost nu
ongeveer 3,50. Studenten en
bejaarden krijgen korting.
SYLVESTER A. i
Sylvester Stallone's r.
film „Rambo", oftew^J\
Blood II", had z 'n ee
cord al gebroken voJEIM
film ging draaien, „m va
werd namelijk voor d ze^
Amerikaanse speelwisverl
boekt voor 2.074 biosc<fame
ters. Een „all time reifdA,
de Amerikaanse //fmijjNaai
waar „Star Trek III" dPS)
bioscoopschermen tijd hou
eerste uitbreng z'n De
kwijt raakte. „SaM ov'
booking" noemen ze L k°r
eèn keer het hele lanfla e'
digen (of vergiftigen?))nen
film. Stallone blijft «de a
bliekstopper, in de biosfin v
op video. Met „Rockph 2
enz.kan hij tot in de
cijfers doorgaan zon dei
uit te gaan. met „Ranf
ex-Vietnamvechter d
moeilijk heeft met de J
lijkt het net zo te gaani
ne, die alles zelf wil dj
verhaal schrijven, rej
spelen en het grote gt
dienen, droomt waars*
van het summum: E*
..Rocky versus Rambo'
bedenkt, regisseert
hij de twee hoofdrollei
Stallone: record
ken!
luize
MENAHEM «te.
Menahem Golan, de
rijkste van de twee ni y
het tot wereldconcern
groeide Cannon (ze hefcTeau
een bod op MGM ged pel
zei eigenaar Kirk Ke; krij
nee), wordt definitief n^ori
bel. Dat mag je toch w*ron
gen als journalist en fi
cus Gideon Bachman ran
cumentaire van een uui nat
carrière gaat wijden. Bauis1
maakte meer van die iet
tretten. Zijn bekendste
van Federico Feil mi,
gezelschap voor Golan,
financiert zelf de film en
helft mee en Bachma
ook op 1 oka ties kiiken
belangrijkste produkU
Cannon. er i
ELEVTERIO
-aet
,w
Weet u nog wie „El
was? De groep Boney JV
de eens een hit aan hen
stelde zijn eigen levens
te boek. Het is de bijnaa
de kleine bebrilde Spje
Eleuterio Sanchez, a/lostij
uti de sloppenwijken^-^
Barcelona, jarenlang i
wegens diefstal en ver
aandeel in een schietpah w'
vangen, ontsnapt, weerver
gen, weer ontsnapt en iet
delijk gestraft met een
selijk aantal gevangeni.QOl
In die gevangenis bra
het via zelfstudie tot
Na Franco kreeg hij stfijke
mindering. Inmiddels /stiet
lemaal vrij en volgens <|om
ste informatie doet hijoecj
sociale advocatuur in Jn.0]
Allerlaatste nieuws: de i|
van zijn boek zijn voorn a
ming gekocht door de fln c
producers en filmverhiDe
José Maria Cunilles en;elw
Mula. In het najaar zoujjen(
filmd moeten gaan
Budget: 1 miljoen dolla£r
BERT JAPor
mst
lw
LUXOR: „Runaway" (12)
met Tom Selleck en Cynt
hia Rhodes. Verhaal en re-
gie: Michael Crlghton.
Met Tom „Magnum" Sellecks
filmcarrière wilde het tot nu
toe niet erg vlotten. Misschien
dat Michael Crightons „Runa
way" een opening voor hem is
naar meer mogelijkheden dan
alleen maar die rol van ro
mantische draufgflnger. Dit
maal speelt hij een politieman,
een beetje een „workaholic",
onbewust alsmaar bezig een
fout uit zijn verleden goed te
maken. Op het thuisfront is hij
bovendien een weduwnaar die
als een goedmoedige kloek
over zijn zoontje waakt. Poli
tieman Selleck is werkzaam op
de afdeling Bestrijding van
dolle robots in een niet nader
aangeduide, nabije toekomst.
Regisseur en schrijver Michael
Crighton mag graag in zijn
thrillers doorborduren op
technische ontwikkelingen in
de maatschappij. Hij kreeg
naam toen Robert Wise zijn
boek „The Andromeda strain"
verfilmde, over een ruimtelijk
virus dat rampen op aarde
veroorzaakt, hij werd van
schrijver regisseur met films
als „Westworld" (waarin men
sen geheel mechanische dub
belgangers kregen), maakte
met „Coma" een thriller rond
een illegale handel in mense
lijke organen. Zijn werk is dus
gewoon een kwestie van over
drijven, overigens een ken
merk van alle ouderwetse ver
halen vertellers. In „Runa
way" tekent hij een wereld die
zich aan alle kanten laat assis
teren met robots. In de bouwe
rij is bijna geen menselijke
bouwvakker meer te bekken-
nen, elk huis heeft zijn robot
die kookt, afwast, de telefoon
beantwoordt. Nadeel: ze raken
defect en voor die „runaway
robots" (dolgedraaide robots
dus) is er de politie. En Sel
leck.
Tot halverwege de film heb je
de indruk naar een onbedoel
de komedie te kijken in plaats
van een thriller. De gekke ro
bots, die voor hun beurt pra
ten, als landbouwmachine een
maisveld ruineren, zijn aardi
ge lachertjes. Bovendien intro
duceert Crighton een boef die,
gespeeld door Gene Simmons,
leider van de rockgroep Kiss,
zo vuil in de camera's mag kij
ken dat hij bijna een parodie
op zichzelf wordt. Stijloneffen
heden die slechts in de staart
van de film worden geffend
naar de thriller pur sang. Dan
mag Selleck, op z'n Hitchcocks
gehandicapt door hoogtevrees
die hij moet overwinnen, in
Vertigo-stiil een wolkenkrab-
ber-in-aanbouw in om daar
boef Simmons uit te schake
len.
Die man van „Kiss" bedreigt
de wereld met een misdadige
chip, die hij o.m. inbouwt in
kogels die als geleide projectie
len het doelwit nooit uit het
oog verliezen, zelfs hoeken om
slaan en uitwijken voor
vreemde objecten in hun baan.
Selleck op z'n meest roman
tisch verwijdert als een perfec
te chirurg zo'n ding uit de arm
van assistente Cynthia Rhodes,
dat zoete blonde meisje uit
„Staying alive". Dat daar iets
moois uit groeit ligt voor de
hand.
BERT JANSMA
Tom „Magnum" Selleck. nu belaagd door robotversies van gbeni
spinnen in „Runaway". n.
