gewelddadig Jean Genets strijd om de macht zonder enige spanning Naamloos ensemble voldeed aan eisen Anne Frank-prijs voor Poolse schrijfster Ida Fink „A VIEW TO A KILL" VANAVOND IN LONDEN IN PREMIERE Hans Tönjann aan de leiding Indischeevi spelers e kansloos: in Lisse r ÏMÏÏïfê KUNST/SPORT EeUbaQowtant WOENSDAG 12 JUNI 1985 PA( „Verscheurde foto" Koos Albers met platina bekroond „Ik verscheurde Je foto", zingt Koos Albers, maar deze foto haalde dan toch wonderlijk genoeg ongeschon den de krant. Albers kreeg gisteren van zijn platenmaatschappij op een feestje een platina plaat aangeboden, omdat maar liefst 100.000 mensen In zijn „levensmuzlek" aanleiding zagen een langspeelplaat van de Noordhol lander aan te schaffen. Albers wordt op deze foto vergezeld van zijn f vrouw, zoon en dochter, aan wie, naar we aannemen, al zijn liedjes zijn op gedragen. FRANKFORT Van 14 juni tot 17 juli wordt in de Paulskirche van Frankfort een Anne Frank-tentoonstelling gehouden waarop docu menten en foto's te zien zullen zijn. De exposi tie is georganiseerd door de Anne Frank-Stich- ting in Amsterdam met medewerking van het Historisch Museum van Frankfort. De tentoon stelling trekt daarna langs verschillende Duitse steden. De voor het eerst toegekende „Anne Frank-Li- teraturpreis" is verleend aan de Poolse schrijf ster Ida Fink. De met 10.000 Zwitserse frank begiftigde prijs wordt de nu in Israël wonende schrijfster op 5 september uitgereikt in Amster dam. Dit is bij de opening van de tentoonstel ling in Frankfort meegedeeld door dr. Vincent Frank-Steiner, de voorzitter van het Anne Frank-Fonds. Ida Fink wordt geëerd voor haar boek „Eine Spanne Zeit", dat in 1983 in het Duits verscheen in Zwitserland (Unionsverlag- /Zürich), en waarvan Bzztöh in Den Haag dit jaar een Nederlandse vertaling verzorgt. Drie andere schrijvers krijgen de „Anne Fran- k-Anerkennungs-Preis" van elk 1.000 Zwitser se frank: Klaus-Peter Wolf voor „Die Abschie- bung oder Wer tötete Malmut Perver?", Alexander Ramati voor „Der Assisi Winter- grund" en Ingeborg Hecht voor „Als Unsicht- bare Mauern Wuchsen". BoruJ In de nieuwe, als vanoude gewelddadige film ..A View !o a Kill" (Van onze correspondent oger Simons) LONDEN De. Britse kroonprins Charles en zijn echtgenote prinses Di gaan zich vanavond in de Odeon op Londens Leices- ter Square amuseren met de nieuwe James Bond- -film „A View to A Kill". Het is numero 14 in de Bond-reeks en numero 7 met Roger Moore (in okto ber 58) als geheim agent 007 James Bond. De nieuwe „blockbuster" van producer Albert R. Brocolli, die met de Bond-films schat ten verdient, werd onlangs met veel bombarie voorgesteld aan de pers. Brocolli, een ge wiekste zakenman, beoogt voor zijn jongste product, dat hem weer ontzettend veel geld heeft gekost, de grootst moge lijke hoeveelheid kosteloze re clame. Sommige Britse kran ten en ook de tv zijn hem wat dat betreft al sinds afgelopen weekeinde ter wille met een geestdrift, die lofwaardig zou zijn, als het vooropgestelde doel beter was. In Londen wordt ondermeer met veel enthousiasme gepraat en geschreven over „Ama zing Grace Jones, de Jamai- caanse rockzangeres en gewe zen mannequin. In de nieuwe Bond speelt zij May Day, de le vensgevaarlijke vrouwelijke schaduw van Max Zorin (Christopher Walken), het moorddadige monster uit deze film. „Speelt" is eigenlijk te veel ge zegd, want mevrouw Jones heeft zo goed als geen acteer talent. Sommige geprikkelde Britse critici vergelijken haar met een lenige zwarte panter. Geweldig sexy, vinden ze. Maar het zwarte Afro-kroes- haar van Amazing Grace lijkt wel geknipt met een hegge- schaar, die het struikgewas een vierkante vorm heeft ge geven. Op haar blote voetjes meet Grace bijna 2 meter; ze is dus nog een stukje groter dan haar tegenspeler Moore, die men toch geen dwerg kan noe men. In de film omhelst Bond deze zwarte strijkplank maar één keer en dit kennelijk in de hoop, dat zij hem enkele ge heimen van baas Zorin zal verklappen. Het niet erg zwaar op de hand liggende verhaal van „A View to A Kill" is uitvoerig gewijd aan een geheime Britse micro chip, die door verrader Zorin schaamteloos voor de Russen wordt gecopieerd. Maar het scenario geeft Zorms zwarte lijfwacht May Day niet veel kans om een mondje te praten. Van Amazing Grace worden praktisch niets anders dan halsbrekende krachttoeren verwacht. Hoewel zij een pezige dame is dieelke dagen zware lichaamsoefeningen doet, bleek Grace Jones toch niet sterk genoeg om in de film al het harde werk naar wens aan te kunnen. Herhaaldelijk werd dus een beroep gedaan op een zwarte stuntvrouw met nog sterker spieren, die optrad als „stand-in De onverstoorbare James Bond, symbool van het Britse superras, laat zich trou wens ook dit keer niet onbe tuigd. Zorin en zijn medeplich tigen slagen er nergens in hem onschadelijk te maken en 007 overwint zoals altijd, als u maar het nodige geduld kunt opbrengen om ruim twee uur op het einde van de film te wachten. Roger Moore is momenteel Groot-Brittannië's rijkste film acteur. Voor iedere vertolking .vraagt hij meer dan anderhalf miljoen pond. Wie zoveel geld verdient, zou gek zijn om nog in Engeland te willen wonen. De fiscus gaat daar immers met het leeuwedeel op de loop. Moore, de zoon van een een voudige Zuidlondense „bob by", verblijft met zijn derde echtgenote, de Italiaanse ge wezen operazangeres en actri ce Louisa Mattioli (48), in Zwitserland. Als je 't hem vraagt, geeft Ro ger Moore gewillig toe, dat hij in „A View to A Kill" slechts een weinig beter acteert dan Grace Jones, die nu voor het eerst als „ster" wordt geadver teerd. Maar in dit soort films komt het weinig op acteren aan. Een aantrekkelijke fysiek volstaat. Moore zegt trouwens zelf: „In de tv-series The Saint kon ik twee gelaatsuitdruk kingen opbrengen; als James Bond ben ik al aan vier gelaat suitdrukkingen toe". Volgens Moore, die Bond nu al een keer meer speelt dan zijn col lega Sean Connery, is deze rol toch maar een grapje. „Ik pro beer hem altijd een beetje sar donisch te spelen", zegt hij, „om te voorkomen dat de mensen het allemaal au se- rieux nemen". Kinderen De James Bond-films lijken gemaakt voor opgroeiende kinderen en voor volwassenen die de kinderschoenen nooit helemaal ontgroeid zijn. Net zoals in alle andere Bond-films sterven ook in „A View to A Kill" honderden mensen een gewelddadige dood. Diverse „extra's" worden aan de lo pende band op vernuftige wij ze vermoord, op brutale wijze verdronken of levend ver brand. Tientallen glanzende nieuwe auto's eindigen h.un kortstondige bestaan als een hoop schroot. In de nieuwe Bond worden zij met opzet aan gruzelementen gereden, in scènes die minutenlang duren maar die, ondanks het oorver dovende lawaai en de opwin ding die zij moeten veroorza ken, toch verrassend slaapver wekkend zijn. Maar het pu bliek vindt het allemaal ge weldig. Wanneer iemand van grote hoogte via een automa tisch valluik uit een luchtschip wordt gegooid en deze arme man akelig kermend neerstort, klappen de bioscoopbezoekers uitgelaten in de handen. En dit slachtoffer van de boos wicht Zorin was niet eens zeil een boef. wre£je geweid lokt steeds opnieuw hoerage roep uit. Honderden mensen verdrinken of verbranden voor ieders ogen, maar Jantje Publiek vindt dit vreselijk amusant. Zijn deze bioscoopbe zoekers echt dezelfde lieden die kortgeleden de voetbaltra gedie van Brussel zo ver schrikkelijk vonden? Broeksz-tv-prijzen voor NOS en IKON HILVERSUM - De tv-produkties „Kerwin, teken van de tijd" van de NOS en „Slikken of stikken, geen baan toch werk" van de IKON krijgen voor dit jaar de J.B. Broekszprijs voor bijzon der tv-werk. De uitzending handelde over de in Amsterdam doodgestoken Antilliaanse jongen Kerwin Duinmeijer. „Slik ken" ging over jeugdwerkloosheid. Beide produkties zijn van dezelfde regisseur, t.w. Froukje Bos. Er werden ook twee radioprijzen toegekend en wel voor „De zaak Stinissen" van de VARA en voor „De verloren toekomst" van de VPRO. De prijzen bestaan uit kunstwerken ter waarde van 3000 gulden. Te onderscheiden tv-produkties moeten een bijdrage leveren aan de humanisering van de samenleving vol gens de wens van de insteller van deze prijs, de legendarische oud-voorzitter van de VARA J.b. Broeksz. LEIDEN De winnaars van het toernooi van De Munnik hebben zich vanzelfsprekend aan kop van het Leidse Cou rant tenniscircuit genesteld, omdat vorige week alleen in Leiderdorp punten gehaald konden worden. Deze week kan er op de toernooien van Dekker-tennis en Lisse ge scoord worden. Hans Tönjann en Margot van Overloop hebben in Lisse de mogelijkheid om hun deelna me aan het slottoemooi veilig te stellen. De praktijk heeft vorig jaar geleerd dat één toer nooizege in B bijna voldoende is om bij de laatste acht te ko men. In het herenenkelspel C moet er aanzienlijk meer strijd gele verd worden voor een plek bij de laatste acht. Zelfs Martijn Krans zal zich na een zege bij Dekker-tennis nog niet zeker weten van een plaats op het slottoemooi; bij de heren in C zijn daar in de regel drie eind overwinningen in een toernooi voor nodig. Bij de C-dames zal Heieen van den Berg zich zeker kwalifice ren bij de laatste acht. Wil den Hollander, Tiny van Velzen en Nelleke Weijermans, die dat vorig jaar ook bewerkstellig den, hebben ook dit jaar prima kansen. Heieen van den Berg heeft zelfs kansen zich niet in C, maar in B bij de top-acht te spelen. In D heeft de eerste kansheb ster voor een finaleplaat zich aangediend. Bionda Zonderop van De Munnik stelde haar kandidatuur door winst bij De Munnik. Stand HEB: 1. Hans Tönjann (Unicum) 6; 2. Joost van Leeuwen (Roomburg) 4; 3. Ben de Jel (Leeuwenbergh) en Freek Tanis (Dekker-tennis) 3; 5. Herman van der Capellen (De Merenwijk), Jan Willem Lugthart (Leidse Hout), Bob van Overbeeke (Unicum), en Jasper IJtsma (Hoofddorp) 2. DEB: 1. Margot van Overloop (Uni cum) 5; 2. Christel Verwoert (De Munnik) 3; 3. Heieen van den Berg (De Boekhorst) en Carla Quak (Uni cum) 2; 5. Jacquelien Paauw (De Munnik). Irma van Seeters (De Mun nik), Madeion Verdegaal (Hillegom), Nelleke Weijermans (De Munnik) 1. HEC: 1. Martijn Krans (Unicum) 7; 2. Richard Oskam (TEAN) 5; 3. Erik Snellenberg (Dekker-tennis) en Ro bert van Splunter (De Munnik) 4; 5. Hans van Bijsterveld (De Munnik), Marcel van Paridon (Unicum), Rob Ubink (De Munnik), Karl van Uden (Nieuwkoop) 3. DEC: 1. Heieen van den Berg (De Boekhorst) 5; 2. Wil den Hollander (Zee en Duin) 3; 3. Tiny van Velzen (Zoeterwoudse TC) en Nelleke Weij ermans (De Munnik) 2; 5. Karin Berg (Zoeterwoudse TC). Carola Geerlings (De Boekhorst), Annemiek Ouds hoorn (De Munnik), Marise Leunis- sen (De Munnik) 1. HED: 1. Erik Schuilenburg (De Mun nik) 7; 2. Marco Smit (TEAN) 5; 3. Michele van Leusden (De Bataaf) en Wimpe Thomas (Thor/RW) 4; 5. Thijs Michielsen (Zoeterwoudse TC). Andy van Rijn (Hazerswoudse TC) en Luc van Wijk (Forescate) 3; DED: 1. Bionda Zonderop (De Mun nik) 6; 2. Candase Heijer (Zoeter- meer) 4; 3. Cock Huigen (De Munnik) en Annemarie Langeveld (De Mun nik) 3; 5. Francien Boelee (De Mun nik). Monique van der Brink (De „Onder toezicht" van Jean Genet. Baai-coproductie. Regie: Johan Gro ter. Met Sigrfd Koetae, Edda Ba rende, Hanneke Riemer en Sylvia Holstijn. Fraecati Amsterdam, 10 Juni 1985, herhaling tot en met 15 juni, voorstelling in het kader van het Holland Festival. AMSTERDAM Toen Jean Genet in 1947 zijn eerste to neelstuk „Haute Surveillance" schreef, zat hij zelf nog in de cel. Het stuk, dat in de Neder landse vertaling „Onder toe zicht" heet, speelt zich in de gevangenis af. Drie medege vangenen voeren er een strijd om de macht. Het is een meta foor om de machtsstijd in de dagelijkse samenleving te ver duidelijken. Genet schreef het stuk voor vier mannen. Dramaturg Ton Blokdijk en regisseur Johan Greter hebben naar een vorm gezocht, waarin de symboli sche aspecten goed tot hun recht kunnen komen. Terwille van de vervreemding, maar ook om het gegeven los te koppelen van de homo-eroti sche tendensen zijn de vier ac teurs vervangen door vier ac trices. Blokdijk en Greter hebben la ten weten, dat zé de leeftijds opbouw eveneens hebben ge wijzigd. In het oorspronkelijke stuk zijn de personages tussen de 17 en 22 jaar. In deze be werking vertegenwoordigen de vrouwen drie generaties.. De bewaakster is 17, de gevan genen 25, 40 en 55 jaar. Naar ik vermoed om aan te kunnen geven, dat in jhet onderlinge en onophoudelijke gevecht om overwicht de jongste het ge makkelijkst te beïnvloeden is en dat de daarop volgende leeftijdsgroep door de ouderen tot slachtoffer wordt gemani puleerd. In de cel, waarin drie gevan genen bijeen opgesloten zitten, heeft Groenoog alle gezag aan zich toegetrokken. Zij beschikt over goede relaties in de ande re gevangenisruimten. Haar misdaad, moord, staat hoger in aanzien dan bijvoorbeeld de misstap van haar celgenoten, die wegens diefstal zijn ver oordeeld. Julie, een gewiekst intellec tueel en de veel jongere Mara proberen ook aan de macht te komen. Ze betwisten elkaar. Mara stelt zich daarbij heel aanhankelijk op ten opzichte van Groenoog en Julie en zet haar intellect in de strijd. Macht verwerven gaat niet zonder vuile handen te ma ken, zonder een daad te stellen die bij de anderen als buiten gewoon wordt ervaren. Een extremiteit als het begaan van een moord is een belangrijke perscase. De uitkomst van dit krachten spel is dat Mara door Julie op dezelfde wijze als Groenoog haar moord heeft begaan wordt gedood. Eerst wordt haar het zwijgen opgelegd, daarna wordt ze gewurgd. Symbolischer kan het haast niet. De celruimte is op een gesty- Edda Barends, die na haar vertrek bij de Nieuwe Komedie tijde lijk onderdak heeft gevonden In „Onder Toezicht", van toneel groep Baal. leerde wijze aangegeven. Een half rond traliewerk met daar voor donkere gordijnen sugge reert dat de hier gespeelde anekdote verder reikt dan een stukje realiteit. De achterwand geeft het beeld van een inte rieur van een gebouw met veel nissen en gewelven. In deze Baai-coproductie is de nadruk gelegd op de surrealis tische elementen in het stuk. De vertolking schiet daarin vaak te kort. Edda Barends als Groenoog komt tot een twee slachtige invulling, waarbij ze nog te veel aan een realisti sche vertaling van haar emo ties komt. Bij Hanneke Riemer als pionne Mara is het spel zo geëmotioneerd, dat elke zinne beeldige verwijzing er in ver drinkt. Sigfrid Koetse weet nog het beste vorm te geven aan de vereiste intentie. Hoe lieflijk Sylvia Holstijn er ook uit ziet, haar tekst klinkt nogal amateuristisch uit haar mond. De machtsstrijd mist door het gebrek aan goede vertolking een heleboel van haar span ning. Temeer daar de teksten evenmin opzienbarend zijn. MAX SMITH Twndt concert In do xomerserle von do Kunotkring Dillgontio door Viktor Ubormon, Mleko Biettra, No- buko Imal on Marion van Staalon (lodon von hot Rottordama Philhar- monioch Orkest) on Harro Ruyoo- naara (oolo-colliat van hot Concert- gebouwenorkest). Volgende concert op 18 juni door do planlat Shura Cherkastky. Oiligontio, Don Hoog. Gegeven: vijf voortreffelijke orkestmusici; de handeling: het uitvoeren van kamermu ziek; de vraag: is daarmee het ontstaan van een strijkkwintet aangetoond? Een probleem stelling reeds eerder gelan ceerd naar aanleiding van de kamermuziekconcerten door leden van het Residentie Or kest in Diligentia. In diezelfde zaal werden de toehoorders van het tweede concert in de zomerserie gisteravond op nieuw met de vraag gecon fronteerd. Het is misschien wel typerend, dat de vijf (oud- )instrumentalisten van het Rotterdams Philharmonisch Orkest niet optreden onder een ensemble-naam maar als individuen om daarmee als het ware te onderstrepen, dat het uitvoeren van kamermuziek in verhouding tot de orkest- taak een zinvolle vrijetijdsbe steding is. Er kan geen twijfel over be staan: concertmeester Victor Liberman (met ingang van het komend seizoen de nieuwe man bij het Concertgebouwor kest) kent de geheimen van het ensemble-spel. Hij was dan ook gisteravond zowel de stu wende als de bindende kracht en de overige vier waren be reid zich naar hem te richten. Nu is 't zelfs voor een outsider een koud kunstje te beweren dat orkestmusici forser spelen dan kamermuziekvertolkers pur sang en in het Strijkkwin tet in f op. 34 van Brahms werd dan ook een flinke toon geproduceerd. Maar toch, de grens van het toelaatbare werd nergens overschreden, wel spanning maar geen over spanning. De vijf maakten het zich niet gemakkelijk. Stelt Brahms al zware eisen, Schubert doet 'daar in zijn Strijkkwintet op. 163 niet voor onder. Het is knap dat de uitvoerenden niet de indruk wekten zich te ver tillen aan dit werk of proble men te hebben met de realisa tie, maar dat zij het publiek lieten genieten van die melo dische rijkdom waaraan ook dit Schubert-opus zo rijk is. ADR. HAGER aai i i steU ke. X c°b (Vla: LEIDEN Twee li001" tennistoeristen, uit onf r€ heid met hun speelster^33 ingedeeld, zullen weinjF'P tige herinneringen ar1, deelname aan het todf",»1 Lisse bewaren. Het Ramesh en Bagdeesh de eerste ronde met eéL vol games naar huis |ll£ stuurd. Jan Willem en Frank Liefbroer zo gemakkelijk een ronl der. f Richard Oskam liet zij niet zo gemakkelijk L kant zetten. Pas na 7-5/f pituleerde de Alphenal*! Ruud Warmerdam. 1 Gerritsen is inmiddels kwartfinale aangelandcg] Freek van der Capellfj wegens een blessure ter Niet alleen de terugt|»ei van Van der Capellejaai ook de matige plaatsinfela: lueert het toernooi vaL j flink. De organisatie f beter aan gedaan de spelers beter over hetfj" te verspreiden. Hans 1de ontmoet nu in de eerstof Jan Siemerink en krik volgens met Marcel L maken, terwijl RobbaL van der Feen zo de kwr:. les kan binnenwandele21)1 1st Ook bij de dames is eeniag lijstje samengesteld. 0 Fehling en Tine Laaw beiden niet geplaatst, h i. verder ook op geen enï scherming rekenen. I veld wacht bij de laatfak een partij tegen de atfn geplaatste Xandra WelPee wijl ook Henny Fehlinf0} venste helft van het scl°rV opgenomen. 5n 1 - zoa De matige plaatsing toernooi-organisatie ePld niet te verwijten. Vier wordt geen inzicht Jarl krachtsverhoudingen |x' wacht. Wellicht dat hf' taak ligt voor de sect?ds strijdtennis van het disr?' goede adviezen over dr1.} sing te verschaffen. Dr tijk met een adviP.6r taak van de bondsged{ie de blijkt in vele g*ee niet te werken. *nc Dekker-tennis In Warmond kwameif toe slechts twee B-spi het gravel. Philip Nai stootte door naar de| ronde door een overt zege op Ron Soewandifc 1. Eelco Adrichem was L®, nopjes dat de door heir schakelde tegenstander ook in Cl tegenove^'g kwam te staan. RonaldL' wald zal het minder lef ben gevonden. Hij scol beide partijen slechts t «e In C2 werd de geplaatste Snik uitgeschakeld. Mal Hoog had drie sets noJoi dit stuntje: 3-6, 6-3, 6-l§ Raap rukte overtuig<hrï naar de kwartfinale. ^U2 ponent Yvo Sypkensj. maar tot vier games. ?z WILLEM SPIï£L d< KRUISWOORDRAAq Horizontaal: 1. voorrecht; 8. fc. zen ter zee; 9. verbrandlngav landbouwwerktuig; 13. durf; v mer (afk.); 15. symbool 16. titel (afk.); 17. muziekiij keurig; 19. afbeelding; 22. dende grond; 23. persoon!) 24. lidwoord; 25. voegwoord! regeluld; 27. blad papier; 28J 30. voorzetsel; 31. bordpr beroep. Verticaal: 1. uitgave met de> van de oudtestamentische i 2. Ingezonden mededeling beroep; 4. titel (afk.); 5. hijst 6. griezelig; 7. persoonlijk ongestoord kalm; 12. beroep 8rlp; 15. ongodsdienstig pert .1 liter (afk.); 18. de onbeks» Latijn); 20. bijwoord; 21. eed de (afk.); 26. type koopvaal 28. drlnkgelegenheld; 29. vt rund; 31. walkant; 32. voorzl niet parkeren (afk.). OPLOSSING ze ie *0* ez :*q -92 J 0 >re iZ :re OZ "N N '81 W„F -ieq si :»l»ou >1 ijeeiesieiul v -ee 01 :e8 l '9 :-»®ll 'S :J Z "Hl Z :>tooquj|esd i

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1985 | | pagina 16