Verder studeren of werken?
t Steuntje wil milieuproject in Noordwijk uitbreiden
„Er is een duidelijke trend waarneembaar"
Van school
en dan
Van verpleegster
tot ondernemer
BINNENLAND
Ccidóc Soumnt
ZATERDAG 25 MEI 1985 PAGINA 15
(DORDWIJK De
I Kchting ,,'t Steuntje" wil
I Kt milieuproject in
L^ordwijk gaan uitbrei-
>n. 't Steuntje wil met
ie nieuwe activiteiten het
zetteif°ject aantrekkelijker"
ig bijjaken voor werklozen,
kan ie huidige omvang van
De Sfet medewerkersbestand
"voor^kt de continuïteit van
rengtp Pr°jcct kwetsbaar, zo
or de|eldt het jaarverslag over
kan 1"
1984. Het werklozenpro-
ject zou zonder uitbreiding
alsnog gedoemd zijn te
mislukken.
In de bestaande opzet houdt
't Steuntje zich bezig met het
ophalen van schillen en oud
papier en de verkoop van
tweedehands kleding. Als
mogelijk nieuwe activiteiten
worden genoemd: uitbrei
ding van de kledingwinkel,
een tweedehands meubel
winkel, het inzamelen van
milieu-onvriendelijke stoffen
en een zogenaamd wit-goed
project, dat het inzamelen en
repareren van bijvoorbeeld
ijskasten en televisies in
houdt.
Volgens Jan Meijer, voorzit
ter van de stichting, heeft 't
Steuntje het afgelopen jaar
voldoende ondernomen om
mensen te trekken. „Kenne
lijk zijn de activiteiten die
we bieden niet aantrekkelijk
genoeg. Ik heb wel eens
werklozen opgebeld om te
vragen of ze mee wilden
doen. Maar die zeiden dat ze
een vak hadden geleerd en
geen zin hadden om schillen
op te halen. Ik kan me dat
goed voorstellen. Daarom
willen we het pakket uitbrei
den met wat aantrekkelijker
activiteiten". Volgens Meijer
is het project niet direct in
gevaar. „We kunnen op het
ogenblik goed draaien. Maar
als er bijvoorbeeld drie men
sen zouden wegvallen omdat
ze een baan krijgen, komen
we in de problemen".
Ook zou Meijer graag zien
dat de faciliteiten voor me
dewerkers worden uitge
breid. „Als mensen cursussen
kunnen volgen of een keer
een dagje uit zouden kunnen
gaan, maken we het natuur
lijk een stuk aantrekelijker.
Dat soort dingen vergroten
de kans op een baan. Boven
dien zijn ze sfeerbepalend.
En de sfeer is natuurlijk erg
belangrijk. Mensen komen
hier natuurlijk meer voor de
sociale contacten dan voor
het ophalen van schillen".
Aan de uitbreiding zijn wel
wat voorwaarden verbonden.
Zo zou 't Steuntje meer
ruimte moeten hebben. Ook
zou er een coördinator aan
gesteld moeten worden. Po
gingen om zo'ti coördinator
aan te trekken zijn het afge
lopen jaar mislukt. Meijer
hoopt dat er iemand met be
houd van uitkering die func
tie zou willen vervullen.
„Momenteel neemt iemand
van het bestuur de coördina
tie op zich, maar eigenlijk
kan die niet twee taken tege
lijk hebben".
In financieel opzicht is 't
Steuntje best tevreden over
het afgelopen jaar. Er is een
exploitatietekort van onge
veer 4500 gulden. Dat tekort
was voorzien omdat de stich
ting al sinds februari onkos
ten had, maar pas in de zo
mer met het project begon.
Het tekort wordt gedekt door
de gemeente Noordwijk. De
hoge prijs voor schillen en
oud papier speelde 't Steuntje
aardig in de kaart. De stich
ting vindt het jammer dat de
gemeente een hoge huur heft
voor de werkruimte aan de
Molenstraat. Soortgelijke
projecten elders in het land
huren vaak voor een symbo
lisch bedrag een pand van de
gemeente, aldus het jaarver
slag.
lijk
bit
nde
Jool
jusó
>nwt
oon.
inkt
j-
LEIDEN G.W. Tomassen is havo-decaan van het Leidse
Bonaventuracollege. Een groot gedeelte van „zijn" leerlin
gen gaat naar het middelbaar- (mbo) of hoger beroepson
derwijs (hbo). De betere havo-leerling gaat naar het hbo, en
de minder goede zoekt zijn weg in het mbo".
Decaan Tomassen zegt dat er een duidelijke trend waar
neembaar is: „De betere havo-leerlingen kiezen steeds va
ker voor de wat moeilijker hbo-opleidingen, zoals de heao Bankwezen
en de hts. En daarvan is bekend dat het opleidingen zijn
waar de havo-leerling bepaald niet moeiteloos doorheen
rolt".
Veel schoolverlaters van het Bonaventuracollege kiezen
voor de hbo-verpleegkunde richting in Leiden. De aan
staande heao'ers en hts'ers moeten het evenwel verder van
huis zoeken: zij moeten op en neer naar Den Haag. De pabo
(voormalige pedagogische academie) heeft tegenwoordig
ook niet te klagen over het aantal aanmeldingen.
da, blijken veel te voelen voor administratief werk bij een
bank. Ze redeneren als volgt: „Hoe sneller ik een baan heb,
des te minder heb ik de kans loop werkloos te blijven".
Vaak zijn vrienden en vriendinnen die geld verdienen ook
de oorzaak van het niet verder studeren.
Bovendien is het gemakkelijk om geld te verdienen: je
wordt daardoor tenminste wat minder afhankelijk van ou
ders".
Maar de heer Tomassen houdt zich begrijpelijk niet
met deze problematiek bezig: „Mijn bemoeienis houdt op
nadat de leerlingen de school hebben verlaten".
Het Westeinde Ziekenhuis in Den Haag wordt in augustus op
gefleurd met de komst van Caroline Kompier (20) uit Leiden.
De havo-scholiere volgt er vanaf die tijd een opleiding voor a-
verpleegkundige Na een uitgebreide correspondentie en een
sollicitatiegesprek is ze aangenomen in het Haagse ziekenhuis.
Nu werkt Caroline nog in een ijssalon: „Maar dat is alleen
maar voor de vakantie", zegt ze. „Daarna begin ik in Den
Haag. Ik ga intern en kriig zowel een theoretische als prakti
sche opleiding. En dat wil ik graag: een paar weken werken,
een paar weken leren. Heerlijk lijkt me dat". Daarna ga ik
misschien nog naar een particuliere opleiding voor schoon
heidsspecialiste in Den Haag. Op de mavo wist ik nog niet wat
ik wilde, maar nu gelukkig wel. Ik twijfelde „vroeger" altiid
tussen politieagente en verpleegster, iets in de diensverlenende
sector dus".
Van beroepskeuzetesten heeft ze geen hoge pet op. „In de der
de klas heb ik coit zo n test gedaan, maar daar klopte helemaal
niets van. Daar kwam uit dat ik geschikt was voor een kan
toorbaan, en als ik één ding niet wil, dan is het een kantoor
baan!"
JOS waltmans
Caroline Kompier, Odette Donders, Jan Wiessing en Rob van der
Geest. De vier havo-schoolverlaters van het Leidse
Bonaventuracollege zijn— zo te zien bepaald niet somber
gestemd over hun toekomst.
LEIDEN Op het Leidse Bonaventuracolle
ge hebben dit jaar 142 scholieren havo-eind-
examen gedaan. Wat gaan deze scholieren,
waarvan de meesten ongeveer 17 en 18 jaar
oud zijn, na hun eindexamen doen?
Leidenaar Jan Wiessing heeft besloten na zeven jaar havo naar
de hogere technische school (hts) in Rijswijk te gaan. „Ik weet
dat het voor havo-scholieren moeilijk is de hts te volgen. In het
eerste jaar van de hts zijn er veel havo-afvallers, maar ik ver
wacht met mijn kennis van wis- en natuurkunde dat ik het
toch wel aankan", aldus de Leidenaar.
Balen
Niet alleen op de mavo wordt gebaald. De 16-jarige havo-scho
liere Linda Zoetendaal heeft er ook genoeg van. Daarom gaat
ze op zoek naar een baan. Linda wil bovendien graag geld ver
dienen. „Ik ga binnenkort weer eens solliciteren, ditmaal bij de
Nutsspaarbank, want ik wil graag bij een bank werken". En
thousiast voegt ze er aan toe dat ze eventueel 's avonds wel een
boekhoudcursus wil volgen. Linda: „Ik heb echter geen zin
wéér de hele week op school te zitten. Dat ben ik echt zat".
Als Linda binnen twee maanden nog geen werk heeft gevon
den, gaat ze naar de meao. „Want je moet toch wat!", roept ze
wanhopig uit. „Ik ben alleen zo wispelturig. De ene week wil
ik dit en de andere week dat. Eerst dacht ik erover een mid
denstandsopleiding te gaan volgen, maar dat leek me na een
paar weken toch eigenlijk maar niks. Nu maar hopen dat ik
snel een baan vind!"
Te jong
Karin van Veen is één jaar ouder dan Linda en gaat de admi
nistratieve kant op. De havo-schoolverlaatster uit Roelofa-
rendsveen begint in augustus in de tweede klas van de Leidse
meao. Karin komt in de tweede klas omdat zij een havo-diplo
ma heeft. Een mavo-diploma geeft toelating tot het eerste jaar.
„Ik vind mezelf nog te jong om van school af te gaan en daar
om ga ik naar de meao. Ik wilde zo graag naar Instituut Schoe-
vers (een opleiding voor onder meer secretaresse-red.), maar
dat blijkt te duur te zijn. Daarom heb ik gekozen voor deze
opleiding". Bezorgd voegt ze er aan toe dat het haar wel moei
lijk lijkt. „Als je al die verhalen moet geloven.
Afgewezen
De Inter-Hostess-opleiding in Den Haag. Dat is de bestemming
van Odette Donders. Ze kan er leren voor stewardess, receptio
niste of reisleidster. Eerst probeerde Odette als leerling-ver-
pleegkundige in dienst te komen bij het Academisch Zieken
huis in Leiden en de Sint Antoniushove in Leidschendam. „Ik
ben echter bij allebei afgewezen", zegt ze teleurgesteld. „Toen
had ik ook geen zin meer om verpleegster of kleuterleidster te
worden. Mijn nichtje, die stewardess is, heeft mij zoveel verteld
over haar beroep, dat ik ben gaan informeren bij de Inter-Hos-
tess- opleiding. Over enkele maanden begin ik er", zegt Odette.
„Ik wacht maar gewoon af".
Sportfreak
„Ik ben een sportfreak". Warmonder Richard Groen in *t
Woud wil dan ook zo snel mogelijk een marketing-opleiding
volgen, zodat hij spoedig een zaak kan beginnen. Richard
wordt volgend leerjaar student op het Rijnlands Instituut van
Ondernemersonderwijs (RIO) in Leiderdorp. In de toekomst
wil hij een eigen winkel beginnen. Inderdaad, een sportzaak.
Richard: „Ik werk nu in de vakantie bij een bollenkwekerij om
alvast wat te sparen voor de winkel". Kortom, Richard is al
zeer bewust met zijn toekomst bezig.
Exact
Rob van der Geest uit Oud-Ade (in de buurt van Leiden-red.),
maakte een paar jaar geleden op de havo een beroepsinteresse
test. Daaruit bleek dat Rob het in de techniek moest zoeken.
Dat klopte: Rob was, en is nog steeds, goed in wis-, natuur- en
scheikunde. Behalve die exacte vakken koos hij in zijn exa
menpakket ook Nederlands, Engels en Duits. Aan de exacte
vakken heeft hij nu niet zoveel meer want Rob wil naar de
middelbare detailhandelschool (mds). Daarna wil hij in deze
branche werk zoeken. „Misschien wil ik een eigen zaak begin
nen, maar dat is nog zo ver weg. Dat zien we dan wel weer".
Ziekenhuis
Angela Hoogenboom wil de verpleegkunde in. Vroeger had ze
aspiraties om naar het Centraal Instituut Opleiding Sportlei
ders (CIOS) te gaan, omdat daar in tegenstelling tot de Haagse
Academie voor Lichamelijke Opvoeding (HALO), de praktijk
opleiding de boventoon voert. Maar ze volgt nu toch liever een
theoretische opleiding. „Want ik voel er weinig voor om met
een al het ziekenhuis in te gaan, dat vind ik nog niet zo leuk.
„Ik leer liever de eerste twee jaar op de hbo-verpleegkunde in
Leiden. Daarna zie ik wel wat het wordt".
Kantoorbaan
metr|Gabriëlle Hoogstra en Linda Zoetendaal.
eehe®Twee meisjes die dit jaar respectievelijk de
e dag mavo (middelbaar algemeen voortgezet
^'onderwijs) en de havo (hoger algemeen
;n daivoortgezet onderwijs) verlaten. Twee van
riandje tienduizenden scholieren die jaarlijks de
n'uft deuren van de middelbare school achter
te v zich sluiten. Gabriëlle gaat naar de Leidse
Kappersschool en Linda probeert werk te
ruf vinden. Ze vormt daardoor een
wa uitzondering, want verreweg de meesten
Na* van haar medescholieren gaan verder
'en 'studeren. In dit artikel, het tweede in een
ihootserie van vier over „schoolverlaten",
ies pr vertellen verscheidene
elti
eindexamenkandidaten van de Haagse
scholengemeenschap Johan de Witt en het
Leidse Bonaventuracollege over hun
7". plannen.
[DEN HAAG Aan
|het woord zijn enigen
van de tachtig scho
lieren die dit jaar
deelnamen aan het
mavo-eindexamen op
de Haagse scholenge
meenschap Johan de
Witt. Over „balen",
werk zoeken, „niet
weten wat je wilt" en
verder studeren.
Mendy Dijkhuizen is één
van de vele mavo-eindexa
menkandidaten, die na het
behalen van hun diploma
jaarlijks de overstap wagen
naar de havo. De 16-jarige
Haagse gaat er volgend jaar
weer tegenaan op de Johan
de Witt. Haar motivatie
voor deze „doorstroming" is
1 een veel gehoorde kreet op
middelbare scholen. Mendy:
„Ik weet nog niet wat ik
wil. Maar als ik naar de
havo ga, heb ik nog even de
tijd om na te denken over
wat ik later eventueel kan
gaan doen. Ik wil mijn defi
nitieve keus nog even uit
stellen. Het is voor mij nog
veel te vroeg om te beslis
sen".
Jolanda van Aarsen, 17 jaar,
heeft in tegenstelling tot
Mendy absoluut geen zin
om nog naar de havo te
gaan. Zij baalt van school.
Jolanda: „Op de mavó had
ik al amper tijd voor mezelf;
als ik thuiskwam moest ik
steeds wéér met die boeken
voor mijn snufferd gaan zit
ten. Ik hoop snel werk te
vinden, want dan kan ik
eindelijk aan de slag".
Haar motivatie laat niets te
wensen over. Jolanda heeft
zich inmiddels laten in
schrijven bij het arbeidsbu
reau en bij diverse uitzend
bureaus. „Want bij hoe meer
uitzendbureaus ik laat we
ten dat ik werk zoek, des te
groter mijn kans is op werk.
Da's logisch, hè!"
Motivatie
In het middelbaar beroeps
onderwijs (mbo), waarvoor
dit jaar bijna 19.000 school
verlaters mèt diploma (de
zogenaamde abituriënten)
"hebben gekozen, blijkt het
middelbaar economisch en
administratief onderwijs
(me^o) populair te zijn.
Twee schoolverlaters van de
Johan de Witt-mavo hebben
echter een niet geheel ge
bruikelijke motivatie om
naar de meao te gaan. Peter
Pronk heeft gekozen voor
de meao omdat hij toch nog
niet weet wat hij wil. „Daar
om ga ik eerst maar eens
naar die school en dan zie ik
daarna wel verder", zegt de
Hagenaar resoluut.
Scheveninger Remco Appel
doorn weet ook nog niet wat
hij wil. „Ik heb me nog ner
gens voor ingeschreven.
Maar ik ga waarschijnlijk de
meao proberen of misschien
wel werk zoeken. Ik zie wel.
Ik wacht eerst maar eens op
de examenuitslag".
Isabel de Vries en Gabriëlle
Hoogstra willen allebei een
zaak beginnen. Isabel gaat
daarom een middenstands
opleiding volgen op de mid
delbare detailhandelschool
(mds). „Ik heb nog geen vas
te plannen, maar ik wil in
elk geval een winkeltje be
ginnen".
De plannen van Gabriëlle
zijn wat vaster omlijnd. De
17-jarige Haagse hoopt ge
knipt te zijn voor de Leidse
kappersschool. „Die oplei
ding duurt drie jaar. Als ik
flink spaar moet ik daarna
in principe een kapsalon
kunnen beginnen. In Den
Haag is er ook een kappers
opleiding, maar daar wordt
één dag per week lesgege
ven en de rest van de week
moet je werken. Ik wil lie
ver eerst een wat meer theo-
retisch-gerichte opleiding.
De praktijk komt later wel".
Verpleegsters
Patricia Simonis en Santa
Lalta voelen meer voor een
toekomst in de gezondheids
zorg (dienstverlenende sec
tor), en dan met name in de
verpleging. Patricia probeert
om in een tehuis voor lang
durig zieken een opleiding
te volgen. „Ik vind het ont
zettend interessant in de zie
kenverzorging te werken",
zegt ze spontaan. Santa (20)
verhuist binnenkort van
Den Haag naar Nijmegen,
de stad van de Vierdaagse.
Zij begint in september met
een opleiding in de ver
pleegkunde, op mbo-niveau.
„Ik zal wel moeten, want ik
wil heel graag de verpleging
in. Daarom ga ik in Nijme
gen die mbo-opleiding vol
gen. In deze omgeving is
voor mij geen geschikte
school te vinden".
Automonteur
Harm Koning had wiskun
de, economie, biologie, aard
rijkskunde, Nederlands en
Engels in zijn pakket; een
bepaald niet ongunstig sa-
menstelsel. „Maar", zegt
Harm, „met een mavo-diplo
ma is het moeilijk werk zoe
ken. Ik ga daarom eerst een
jaar naar de horecaschool,
een koksopleiding volgen".
Daarna wil Harm naar de
hogere hotelschool in de Re
sidentie. Het werk in de ho
reca trekt hem wel. „Het
lijkt me heel leuk. Ik zie op
de tv wel eens koks bezig,
en dat trekt me wel". Harm
kan smakelijk vertellen.
„Thuis bak ik soms een cake
en ook wel eens wat andere
dingen. De ene keer lukt het
me wel en de andere keer
niet. Maar dat leer ik nog
wel", zegt de 18-jarige
Harm, die een paar jaar ge
leden nog automonteur wil
de worden.
Patricia Simonis, Mendy Dijkhuizen, Remco Appeldoorn, Harm Koning en Gabriëlle Hoogstra
van de Haagse scholengemeenschap Johan de Witt hebben de schooldeuren van de mavo al
achter zich dichtgetrokken. De vijf schoolverlaters zijn allen van plan volgend jaar verder te
studeren.
