IHeer Hu van Shang Yung
wapent zich ten strijde
Langs
Omwegen
Van Overijsselse dierenarts tot
vleeskeurmeester in Bollenstreek
^"1 WA T EEN NONCHALANTE PUBLIKA TIE OVER „DE BESTE
^CHINEES" ALLEMAAL NIET TEWEEG KAN BRENGEN
ïJwXm
DIRECTEUR VLEESKEURINGSKRING LISSE MET PENSIOEN
Wassenaar vreest afsterven
oude beuken op Duinrell
aalf d
Er heerst een wat gela-
3 "<ben gespannenheid bij
teidens grootste „Chi-
__jiees", „Shang Yung" ge-
iJjieten, aan de Steen-
Straat. De gouden Pekin-
e geenden vliegen er veel
belovend op aan de
■tvand, boven de hoofden
tier lekkerbekken die
zich vermeien in de Chi-
af (jjiese culinaire geneugten.
advijEr zijn 280 plaatsen te
5 naibezetten. Maar Heer Sao
.Mei$5hi Hu, die in '79 hotel 't
jiëenjKarrewiel voor een slor-
IStie pige twee mi«oen galden
inenJaankocht en naar zijn in-
„Gfrichten liet aanpassen,
miskibeziet de ontwikkelingen
ov^met enigè zorg en in ont
goocheld Nederlands laat
haad^'j me dat weten ook.
uik Meer Hu acht zich in zijn
is hetgoede reputatie aange-
zou tast.
agen
5mge
1de jEen maand of wat terug ver-
i den^scheen in een geïllustreerd
weekblad hier te lande een
ïers lijst met de „honderd beste
in diChinese restaurants" in Ne-
zijn.jderland. Daarbij was ook het
plaajaan het Leidse Stationsplein
et ziigevestigde restaurant „Azië",
jpen Azië voor de Aziaten, okee,
ivsel (maar dit ging Heer Hu te ver
chikien hij zei in 't Chinees: „Ho,
Hij \dit kan niet!" Tot overmaat
i da|van ramp stond enige tijd la-
enig(ter in een Leids advertentie-
ats iblad het hemelse verhaal van
eren „Azië", waar vele tongen ge-
ir. streeld worden. Een aantal
geselecteerde gasten, onder
'wie de „onafhankelijke"
Leidse wethouder van cultu^
irele zaken, Fred Kuijers, lie-
Ten er zich een voortreffelijk
)Rlmenu aanleunen en een ver
slaggever (die zich, volgens
goede gewoonte, geen hapje
jvoorbii liet gaan) tekende
alle pluspunten op van „de
De volledige „strijdkrachten" van Heer Hu durfden niet op de foto, maar hier is de „generale staf" van „Shang Yung": Heer
Sao Shi Hu, Vrouwe Mang Li, het vlindertje Kang Chu Fu en de doodnerveuze opper-ober John Ling uit Singapore.
beste Chinees van Leiden en
omstreken". Pal daarop was
het met de gemoedsrust van
Heer Hu gedaan: zijn omzet
begon merkbaar terug te lo
pen, naar hij thans beweert.
In ons land bevinden zich
ongeveer 2100 Chinese res
taurants, waarvan meer dan
20 in Leiden. Hiervan zouden
zich, na de jongste publika-
ties, dus zeker 19 gedupeerd
moeten voeleh. Heer Hu in
elk geval, want hij vindt
zichzelf de beste. Ook al om
dat hij de grootste is. Giste
ren vertoefde een kleine de
legatie van onze krant aan
zijn welvoorziene dis en er
was geen „lijst" bij. Dat wil
zeggen: er werd geen rijst ge
serveerd. Bij „Azië" zet men
de gast geen rijst voor, omdat
een goeie „Chinees" dat nu
eenmaal niet doet. Nu, Heer
Hu deed dat ook niet, hoewel
de ronde porseleinen bakjes
ervoor gereed stonden, maar
nog net op het laatste mo
ment niet gevuld werden.
Vuist maken
Omdat aan het Nederlands
van Heer Hu hij vestigde
zich in '55 met een overstap
vanuit Hongkong in Haar
lem, waar hij zelf in de keu
ken stond, en in '72 te Ede
geen touw viel vast te kno
pen, waren wij reuze blij met
de vlinderachtige aanwezig
heid van een „snoepje", een
tweetalige geëmancipeerde
Chinese schone van amper
twee kruisjes, die pas 6 jaar
in ons land vertoeft maar op
school hier ter stede het
Leidse accent al aardig onder
de welgevormde knie kreeg.
Zij luistert graag naar de
naam Kang Chu Fu, is gepa
renteerd aan Heer Hu en is
parttime serveerster. Aldus
kon zij Heer Hu's gevoelens
vertolken en ze wilde, samen
met haar achtbare patroon,
een vuist maken, terwijl een
plateau met Chinese kip, dito
garnalen en gefileerde tong
en mini-loempia's, benevens
rode Pekingeend, ter dis
kwam en de eerste (vruchte
loze) pogingen onzerzijds om
de stokjes te hanteren mis
lukten. Het lag niet aan de
instructie van de uit Singapo
re afkomstige opper-ober
John Ling, maar het ging ge
woon niet. Basta, uit.
Een pikante bijzonderheid in
deze story rond de „beste
Chinees van Leiden e.o." is,
dat de eigenaar van het opge
hemelde „Azië" familie van
Heer Hu is. Zijn naam is Ke
Op mijn omwegen door stad en land
kom ik graag mensen tegen. U. kunt
mij telefonisch of schriftelijk vertellen
wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071
- 12 22 44 op toestel 10.
door Ton Piotcrs
Tsu Hu en Heer Sao Shi Hu
moet oom zeggen tégen Heer
Hu van „Azië". Maar ze ko
men niet bij elkander over de
vloer. Ik begreep uit de uit
eenzetting van vlinderachti
ge Kang Chu Fu, dat Chine
zen hier en overal elkaar wel
verdraaid goed in de gaten
houden, maar dat zij verder
elk clubverband mijden. Het
zijn individualisten, maar als
er één hoog van de toren
gaat blazen is er rumor in
casa. Van je familie moet je
het maar hebben. Nou, Heer
Hu heeft er werkelijk niets
aan. Dankzij geachte oom Hu
zit hij nu in de penarie. Kang
Chu Fu, de schone: „Wat ik
daar, bij „Azië", gegeten heb
vond ik niet lekker. Maar dat
is ook een kwestie van
smaak. En die twee koks
kwamen bij ons altijd teevee
kijken. Maar dat doen ze nou
ook niet meer. Die zottigheid
met „Azië" en zo, nee hoor,
dat vind ik maar niks".
Daar was ook de edele Vrou
we Mang Li Hu, die eigen
handig knusse en krokante
krabpootjes op mijn bord de
poneerde. Het complet was
werkelijk allerverrukkelijkst
en een openbaring; uit hou
ten doosjes werden goddelij
ke balletjes allerhande als de
licatesse gelepeld. De (Chine
se) wijn was zoet en uitnodi
gend. De opper-ober zorgde
ervoor dat de glazen niet
leegkwamen. Ik hoorde, dat
Chinezen veel zorg en geld
besteden aan het uiterlijk
vertoon en aan de aankle
ding van hun business. Voor
mijn gevoel zat ik op rood
pluche, met al die dampende
gerechten waarachter ik me
nagenoeg kon verschuilen.
Er was een opvallende gelij
kenis met een achtenswaar
dige Chinese collega in Zoe-
terwoude, die mijtertjes
maakt van z'n servetten. Ook
Heer Hu laat dit zo arrange
ren. Alleen de barokke mij
tertjes van Heer Hu zijn
voorzien van borduurwerk,
zonder dat dit prijsverhogend
werkt. Heer Hu werd weer
vertaald: „Laat die mensen
van de lijst" de landelijke
publicatie dus, die zich vooral
richtte op de Kantonees inge
stelde restaurants „Laat
die mensen van de lijst eerst
eens hier bij ons komen eten
en dan pas zeggen wat het
beste is!" Potdolie!
Dubieuze fabel
We hoorden over de gezonde
Chinese keuken, met z'n ge
malen, dampende garnalen
en gefileerde tong in een ge
bakken omhulsel la oliebol.
We luisterden ook met de
aandacht van één oor naar de
dubieuze fabel van De Vieze
Chinese Keuken, „Maar", zei
Heer Hu, „de instanties van
keuringen en toezicht weten,
dat de keukens van de Ne
derlandse cafetaria's viezer
zijn. Vies is vies en bij ons is
het nooit vies". Heer Hu kan
ze rood bakken. Had hij ooit
kunnen denken, toen hij
vanuit Chekiang bij Sjanghai
zijn opgang naar het verre
Nederland ging maken, dat
hij eens zowat ter helle zou
neerdalen? Nee natuurlijk.
Anders zou hij wel op een
sampan zijn blijven drijven.
Ofschoon er sprake was van
„Azië's" Heer Ke Tsu Hu,
werd er ook een oom Sau
Quang ten tonele gevoerd,
die dan opeens een neef zou
zijn. We zullen nooit het fijne
van de zaak weten, vrees ik.
Maar het rommelt aan de ho
rizon, en de bliksemschichten
zijn niet van de lucht: Heer
Hu wil de gepantserde hand
schoen opnemen tegen zijn
familielid, dat hem het oos
terse eten uit de mond dreigt
te stoten. Chinezen bereiden
zich voor op de strijd. Met
volle inzet van hun keukens.
Eindelijk. Het zou weieens
vreedzaam kunnen verlopen.
Er gaan Chinese stemmen op
kunt u het zich voorstel
len? om in wedstrijdver
band uit te laten maken, wie
de „beste Chinees van Lei
den en Omgeving" is. Vol
gens amandel-ogige Kang
Chu Fu (die onder de patri
archale Chinese zeden valt
en zich daar met enige moei
te onder schikt, ofschoon ze
zich van d'r leven niet zou
laten uithuwelijken aan een
op jaren zijnde landsman van
72) zijn Chinezen „wars van
katten". Dat wil zeggen, dat
ze niet vervelend tegen el
kaar willen doen. „Maar nu
moet ar toch wel gekat wor
den". Met de eetstokjes tegen
elkaar. Het is oorlog, in Lei
den! Die zal met culinaire
wapens beslist moeten wor
den, na die Lijst van Hon
derd, die uit de hand is gelo
pen. Heer Hu, vertaald: „Het
was een eenzijdige beoorde
ling door mensen die met een
boog om „Shang Yung" zijn
heengelopen".
ISSE Het kantoortje
i het gebouw van de
leeskeuringskring Lisse
angt vol met foto's van
gaarden, honden en kat-
»n. „Ik hou van dieren",
ïgt de 65-jarige directeur
an deze dienst, de heer
rs. A. van Doorn. Na ne-
entien jaar directeur van
Jeme kring Lisse te zijn ge-
a[eest zegt hij de vlees-
je keuringsdienst met ingang
-<orrfin 1 juni vaarwel en gaat
f een welverdiend pen-
ostjoen genieten.
^oewel hij pas in 1966 in Lisse
eTecht kwam, weet de voor-
05alige dierenarts al meer dan
J ertig jaar precies wat voor
dér/k*8 "M 'n kuip heeft".
.Jë* als zijn vader, voerde de
een^T ^an ^00rn Jaar ^an6
,tn praktijk als dierenarts in
«,-ét Overijsselse Rijssen. Daar-
- jaast keurde hij het vee voor
mi plaatselijke keuringsdienst.
1962 vertrok de heer Van
toorn naar Groningen, waar
loter ac*junct-directeur van het
achthuis werd en zich tevens
let de vleeskeuringen aldaar
ezighield. Vier jaar later ver
tilde hij de noordelijke prp-
ineiehoofdplaats voor de bol-
ingemfeente Lisse, waar hij
it op de dag van vandaag de
Lwrecteurszetel van de vlees-
H^turingskring bezet. „Het was
hele overgang van dieren-
rts naar de vleeskeurings-
1 tnsten", vertelt de heer Van
>rn. „Maar wel een stuk
itiger. Als dierenarts moest
dag en nacht voor de dieren
aar staan. Deze baan is veel
igelmatiger. Alhoewel vlees
iren ook een hele verant-
•rdelijkheid met zich mee
ïngt".
proevig
ilhoewel hij alles bij elkaar
«pel wat jaartjes en energie in
(Bt vleeskeuringsvak gestoken
eeft, is de heer Van Doorn
iet erg droevig gestemd over
et naderende afscheid. „Nu
Jle gemeentelijke vleeskeu-
jngsdiensten per 1 januari
frn dit jaar worden samenge-
begd in één rijksdienst, is
por mij de lol eraf". De nieu-
gije Rijksdienst voor de Keu-
ing van Vee en Vlees (RVV)
alt voortaan niet meer onder
verantwoordelijkheid van
et ministerie van Welzijn,
jolksgezondheid en Cultuur,
iaar onder die van het minis-
trie van Landbouw en Visse-
fj. De ruim honderd gemeen-
tlijke kringen worden opge-
jpven en ondergebracht bij
jojjljftien nieuwe kringen. De
jring Lisse bestaat uit de ge-
meenten Hillegom, Katwijk,
.isse, Noordwijk. Noordwij-
jerhout, Rijnsburg, Sassen-
■"■kim, Valkenburg en Voor-
foewel het streven was om
ook Lisse aan het begin van
het jaar in de RVV te laten
overgaan, is door financiële
onenigheid de overdracht nog
wat vertraagd. De heer Van
Doorn verwacht echter dat dit
zeer binnenkort wel gaat ge
beuren. „Gelukkig valt mijn
afscheid daar nog net voor",
verzucht de scheidende direc
teur. Het is de bedoeling dat
met de instelling van de RVV
de keuringen efficiënter, snel
ler en goedkoper kunnen ge
beuren. De heer Van Doorn
ziet het er alleen maar minder
doeltreffend door worden. „Ik
zou me in het nieuwe systeem
niet thuisvoelen. Ze gaan het
personeelsbestand vooral bij
de dierenartsen sterk terug
draaien, waardoor de service
aan de bedrijven en het toe
zicht veel slechter wordt. De
keuringseisen worden dan wel
uniformer, maar je hebt wel
met dezelfde mensen te ma
ken. De ene blijft nu eenmaal
strenger dan de ander", meent
hij. 'Ook het kostenbesparende
argument van de RVV gaat
volgens hem niet op. „Het kost
bijvoorbeeld veel meer tijd
wanneer straks alle keurmees
ters hun chemische proeven
op moeten sturen naar één
centraal punt in Den Haag. Nu
voert elke kring het bacterio
logisch onderzoek zelf uit in
een eigen laboratorium".
Restaurants
Het personeel van de kring
Lisse bestaat op dit moment
nog uit zeven vleeskeurmees
ters en twee dierenartsen.
Twee keer per maand reizen
de keurmeesters de winkels,
slagerijen, restaurants en
slachterijen in de regio af en
controleren het geslachte vee
in de koelcellen. Alle keur
meesters zijn in het bezit van
een slagersdiploma en hebben
een aanvullende vakopleiding
voor het keuren van vee ge
volgd. „Zij bekijken het vlees
in de eerste plaats op bederf
en gaan daarbij vooral op het
uiterlijk en de geur af. Bij
twijfel doen wij chemische
proeven en bacteriologisch on
derzoek in het laboratorium",
legt de heer Van Doorn uit.
Heel belangriik is tegenwoor
dig de vaststelling van de hoe
veelheid hormonen en penicil
line die de geslachte dieren be
vatten. De dierenartsen wor
den alleen bij twijfelgevallen
Na negentien jaar directeur van de Vleeskeuringskring Lisse te zijn geweest, houdt de heer drs A van Doorn er per 1 juni
mee op en gaat van een welverdiend pensioen genieten.
ingeschakeld. „Als wij bijvoor
beeld met zieke of gestorven
dieren te maken hebben, wor
den deze overgebracht naar
onze noodslachtplaats. De art
sen maken dan uit of het vlees
wel of niet voor consumptie
geschikt is. Zo niet, dan ver
dwijnen de dieren naar de de-
structiewerkplaats in Schie
dam, waar ze vernietigd wor
den".
De heer Van Doorn, zelf ook
een liefhebber van een goed
stuk vlees bij de maaltijd, ver
telt dat er zich uiteindelijk
maar heel weinig gevallen
voordoen waarin vlees echt
niet voor consumptie geschikt
is. „In elk geval hoef je als
consument niet bang te zijn
om bedorven vlees te kopen.
Daar is de controle te streng
voor", stelt hij gerust. „We
hebben eigenlijk maar één
keer een gerechtvaardigde
klacht gekregen. Bij het worst
maken was er toen een grote
kever van het plafond naaf
beneden gevallen en in de
worst terecht gekomen. Als er
werkelijk sprake is van bedor
ven vlees, heeft de klant
meestal de produkten buiten
de koelkast bewaard".
dens zijn loopbaan „in het
vlees" noemt hij de enorme
toename van de vleesexport.
Werd er in de begintijd vanuit
de kring Lisse nog maar
100.000 kilo per jaar uitge
voerd, nu is dat jaarlijks zo'n
dertien miljoen kilo vleespro
ducten, zoals ham en bacon.
„Als je bedenkt dat de EEG-ei-
sen veel strenger zijn dan die
wij in Nederland hanteren,
dan betekende dat een hoop
extra werk voor ons. Aan de
andere kant is het werk ge
makkelijker geworden doordat
de kwaliteit van de dieren be
ter is dan een aantal jaren te
rug. Een heleboel dierziekten,
zoals tuberculose zijn gelukkig
uitgebannen". Wel voegt hij
eraan toe dat de varkenspest
van enkele jaren geleden voor
een flinke schadepost zorgde.
„De export stond toen vrijwel
helemaal stil", aldus Van
Doorn.
De heer Van Doorn trekt zich
nu met ingang van juni uit de
vleeszaken terug. Het enige
dat hij blijft doen is het afne
men van examens door keur
meesters. Hij is van plan zich
de rest van de tijd te wijden
aan zijn talrijke hobbies; wan
delen met de hond, het onder
houden van zijn aquarium en
vooral urenlang doorbrengen
op zijn favoriete visstekje.
JEANNETTE SCHREUDER
BURGERLIJKE
STAND
LEIDEN Geboren: Boudewijn
Ewout, z.v. H. E. Schaafsma en E. L.
Beversluis; Cynthia, d.v. D. van Meij-
gaarden en M. Y. P. L. de Werd; Wil-
leke, d.v. G. J. Minnee en G. van den
Haak; Rein Willem, z.v. A. Schaap en
P. Ouwehand; Cornelis Willem Je
roen, z.v. W. van Duijn en C. P. M.
van Leeuwen; Nicky Adrianus, z.v.
A. Kuiper en M. Barents; Evelyn,
d.v. J. J. van Strien en I. A. J. M.
Brandt; Darinka Dorothea, d.v. T.
Klumpers en M. T. Baart; Mark, z.v.
J. C. Prinsen en C. Glasbergen; Pau
la, d.v. J. C. Prinsen en C. Glasber
gen; Karin, d.v. J. C. Prinsen en C.
Glasbergen; Ilona, d.v. J. K. Ouwe
hand en H. Geitenbeek; Gerjanne,
d.v. P. Ouwehand en A. C. Haasnoot;
Floor, d.v. P. van Goudoever en A. J.
M. van Niel Schuuren; Judith Willi-
an, d.v. C. J. M. Verburg en M. C. M.
Bavelaar; Maurice, z.v. J. Pouw en H.
W. C. Bronk; Merel Lotte Merlijne,
d.v. P. H. Witteveen en A. M. A.
Wessel; Richard, z.v. J. Knegt en T.
van Beekum; Pablo, z.v. M. Luiten
en M. W. Kettenis; Stephan, z.v. J. J.
Smit en C. van Beelen; Robbert Wal
ter Jonathan, z.v. D. J. van Rossum
en J. J. Wening; Petrus Jacobus Jo
hannes Paulus, z.v. J. H. van der
Zalm en G. C. E. M. Marijnen; Kris-
iryn
tel Jennifer, d.v. A. R. D. Sijnja en J.
de Vries; Wijnand Axel, z.v. J. Wie-
les en W. B. Maathuis; Tugba, d.v. T.
Cetin en M. Cetin; Dianne Bernardi-
na, d.v. J. H. A. van der Slot en C. J.
M. Koomen; Laurens Reinout, z.v. A.
Hoek en A. J. Hasenoot, Gijsbertha
Berendine Leonarda, d.v. L. J. Ban-
dell en G. Steenkamer.
Overleden: G. E. van der Horst, geb.
3-10-1909, vrl., echtgen. van H. G.
Knijnenburg; A. P. Dernee, geb. 24-
9-1908, vrl., geh. gew. met J. Dirkse;
M. van Vliet. geb. 23-3-1899, vrl., geh.
few. met P. Karstens; T. Delver, geb.
-2-1919, man; C. de Water, geb. 12-2-
1956, vrl., echtgen. van P. Onderwa
ter, S. M. van der Leek, geb. 9-3-
1927, vrl., echtgen. van B. Singeling;
W. Leugering, geb. 26-2-1916, man; P
Philippo, geb. 6-4-1918, man; C. G.
Lemmers, geb. 2-3-1913, man; H. G,
van Santen, geb. 18-5-1928, man; G.
S. Beelen, geb. 22-8-1902, man, A.
Houthuijzen, geb. 15-1-1917, man; M.
van Teijlingen, geb. 30-5-1900, vrl.,
geh. gew. met A. Twigt; A. van Ros
sum, geb. 12-2-1927, vrl., geh. gew.
met A. R. Chitty; P. Meijers, geb. 27-
10-1901, man; E. Guldemond, geb. 9-
9-1893, man; J. A. Bunnik, geb. 13-6-
1924, man; J. Los. geb. 19-4-1911,
man; L. H. Bakker, geb. 11-12-1921,
man; R. S. Eeuwes, geb. 20-8-1904.
vrl., geh. gew. met J. Floor; S. van
Ewijk, geb. 17-12-1918, vrl., echtgen.
van E. Bronkhorst; A. Hogewoning,
geb. 6-5-1910, man, C. C. Rooijakkers,
geb. 1-3-1900, vrl., geh. gew. met A.
A. Kuiken; H. G. de Boer, geb. 22-3-
1922, vrl., echtgen. van F. Fengler, C.
Mekes, geb. 19-2-1908, man; J. van
Duijn, geb. 23-9-1918, man; J. Hagen,
geb. 23-11-1896, man; J. M. Vink. geb.
3-7-1901, vrl., echtgen. van B. G.
Hendriksen.
Gehuwd: R. Philips en E. M. Volriet;
J. G. C. Schokkenbroek en M. H. in 't
Veld; T. J. Werter en M. Jumelet; R.
Alma en I. C. Pool; S. Dost en S. C.
Versteeg; C. H. M. Simmerman en A.
S. Kuivenhoven; N. L. M. Persoon en
M. Rothert; J. Neuteboom en G. van
Diesen; J. H. Steenbergen en M. J.
Hanselaar.
ZOETERWOUDE Geboren Jaco
bus Nicolaas van der Salm; Thomas
Gerardus Maria Bos, Johannes Giis-
bertus Gerardus Versteegen; Tim Ja
cobus Maria de Jong; Karin Knook.
Gehuwd: Petrus Cornelis Maria van
Latum en Maria Johanna Romijn;
Philippus Cornells Maria van Velzen
en Elisabeth Cecilia Petronella Maria
van Meurs.
WASSENAARVijf zware beeldbepalende beuken op het ter
rein van recreatiepark Duinrell dreigen dood te gaan, als er niet
snel wordt ingegrepen. Rond de oude bomen is door personeel
van het park een laag aarde van veertig centimeter opgeworpen.
Volgens de gemeente dreigen de bomen door verstikking af te
sterven.
Het Wassenaarse college schrijft vandaag een brief aan H.R.J.
Graaf van Zuylen van Nijevelt, waarin wordt gelast de aarde
onmiddellijk te verwijderen. De beuken in kwestie liggen vlak
bij het dierenkamp en het kasteel van Duinrell.
De gemeente pleit al jaren voor goede zorg voor het Wassenaar-
se groen „dat zo beeldbepalend is voor onze lanen en straten".
Vooral de situatie op het recreatiepark, dat in het hoogseizoen
meer dan tienduizend kampeerders herbergt, wordt nauwlet
tend in de gaten gehouden. Graaf van Zuylen van Nijevelt
noemt de kwestie „het sop de kool niet waard". Volgens hem
was Duinrell al lang van plan iets aan de zaak te doen, wat na
Pinksteren gaat gebeuren. „Als je een weg legt langs bomen, dan
neem je een wat hogere weg, zodat de bomen niet afsterven of
beschadigen. In dit geval hebben we klinkers gebruikt, en geen
asfalt omdat klinkers lucht doorlaten. Die klinkers moeten dan
wel worden vastgelegd met een stoeprand, en dat betekent dat
er iets meer zand bijkomt. Nu heeft ae uitvoerder rond de beu
ken iets .te veel zand gelegd, maar dat halen we binnenkort
weg". Volgens de eigenaar van Duinrell zou het beter zijn als
het college zich met andere zalmen bezighoudt „Zo'n brief van B
en W hoeft helemaal niet. Wij willen ook groen sparen, en dan
is het beter als dit in mondeling overleg gebeurt".
:iDEN OMGEVINGËeidóaeowumt VRIJDAG 24 MO 1985 PAGINA 15
