De Oegstgeestse
St. Willibrordschool
haalt z'n oud
leerlingen binnen
HEIDEN OMGEVING
Leidóe Êouxcmt
RECREATIE-EILAND DEZE ZOMER GEHEEL GEREED
Koudenhoorn domein van watervogels,
natuurliefhebbers en recreanten
Universiteits
raad zondag
op televisie
DINSDAG 23 APRIL 1985 PAGINA13
Theeleut
Voor de zitting begon,
stapte een jongeman van
uit de wachtkamer de
marmeren gang op en
vroeg deftig: „Wordt hier
nog thee genuttigd?". De
bode moest hem teleurstel
len, er zou geen thee wor
den geserveerd. Zou de
Ijongen echt hebben ge
dacht dat er op het kan
tongerecht een in het
zwart gestoken ober rond
loopt, die netjes komt vra
gen of de verdachten soms
een kopje thee blieven?
Met een koekje, zodat het
wachten wat minder on
aangenaam wordt. Vergeet
het maar, er staat zelfs
geen koffie-automaat in
het kantongerecht. Dorsti
ge verdachten worden
verwezen naar het fon
teintje in het toilet.
Tropisch
iel
1ag\
u>t\ Een andere jongeman was
rhflerg verontwaardigd dat hij
V|voor het kantongerecht
utzl moest verschijnen. „Ik heb
4 er speciaal een dag vrij
dt Ivoor moeten nemen", zei
3^1 hij tegen rechter Rigters.
ra.' Jlets later vroeg officier
Sqvan justitie Van Ek wat
kjvoor werk de de jongen
Hdeed. „Eh, momenteel
niets", luidde het ant-
rty\woord. „En u moest een
■Spjdag vrij nemen", wist Rig-
Rjters nog. „Ik moest men-
jsen helpen", was de enigs
zins vage repliek van de
I verdachte die met een
sterk Leids accent sprak.
Hij was lang en mager,
Bol zijn kapsel bestond uit
krulletjes en een flinke
m haakneus gaf z'n gezicht
0et een ontevreden uitdruk-
)U(ji king. Een echt vrolijk type
celleek het niet te zijn.
jn jHij had een onverzekerde
jauto bestuurd, zei Rigters.
t J Dat bleek niet het geval te
f, zijn. Ten eerste had zijn
,U(j vader in die auto gereden
en daarbij was de wagen
2 i gewoon verzekerd, be-
r^hi weerde de jongen op hoge
"jo toon. De overtreding werd
"geconstateerd nadat de va
ster van de jongen op een
andere wagen was ge-
Anald. Aan die botsing had
papa overigens geen
schuld. „Mijn verzekering
heeft de tegenpartij be
taald en zo'n verzekerings
maatschappij is geen tropi
sche instelling", betoogde
de Leidenaar. Tropische?
Betalen niet-tropische
maatschappijen niet uit of
bedoelde hij misschien dat
zijn verzekering geen fi
lantropische organisatie is.
Vreemd overigens dat de
1 verzekering zou hebben
^uitbetaald aan de schuldi-
-n<i- ge partij. Rigters ging op
1 {dit probleem echter niet
Hin.
JPnyan Ek vroeg een boete
van 600 gulden en voor
waardelijke ontzegging
van de rijbevoegdheid van
een halt jaar met een
proeftijd van twee jaar. Nu
waren de rapen helemaal
gaar. „Ik zal voor jullie
eens 600 gulden eisen",
fulmineerde de jongen.
^Zwendelpraktijken waren
het. „Jullie zijn zo vals als
ka* maar kan", beet hij Rigters
en Van Ek toe. De rechter
liet de storm uitrazen en
olglegde de Leidenaar ver-
d j volgens de gevraagde straf
le jop. „Ik ga in hoger be
ur) roep", zei deze en beende
?en|boos weg. Het is lang gele-
ingden dat de deur van de
te rechtszaal zo hard dicht
Ie]Hardloper
j |Hij kon de politie geen rij-
en kentekenbewijs tonen,
dis "Ik É>'n£ hardlopen in de
Dj duinen en dan had ik mijn
Jpapieren in de auto moe-
■lujten laten liggen", begon
jinjdeze jongeman met zijn
g Jverklaring. „Ik heb een
uJoude kever en die maak je
3rJmet een schroevendraaier
t n|heel gemakkelijk open.
0( Daarom heb ik mijn papie-
jren thuisgelaten". De ver-
jGdachte vond het vreemd
?en^at ^ij direct op de bon
'ee|Was geslingerd. „Meestal
;mag je je papieren toch
binnen 24 uur aan de poli-
tie laten zien?", vroeg hij
aan Rigters. „Ja, maar jij
hebt het met opzet gedaan.
Je kunt je papieren ook
vergeten doordat je bij-
,eJvoorbeeld een ander pak
'rcl aandoet en je rijbewijs in
het andere kostuum laat
zitten", legde de rechter
uit. Oftewel, voortaan al
tijd zeggen dat je je papie
ren bent vergeten. Van Ek
eiste 70 gulden boete. „Ik
had graag een boete van
35 gulden", pleitte de jon
gen. „Mijn rij- en kente
kenbewijs zaten in één
,"k mapje". Rigters zuchtte
even en zei: „Vooruit, 55
gulden".
KEES VAN HERPEN
HET GEBOORTEJAAR '35 WAS BEPALEND
VOOR EEN VERRASSENDE REÜNIE
Op mijn omwegen door stad en land
kom ik graag mensen tegen.1 U kunt
mij telefonisch of schriftelijk vertellen
wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071
- 12 22 44 op toestel 10.
Ze zullen niet nog eens een
keer, sinds ruim 40 jaar,
naast elkaar op de schoolban
ken gaan zitten. Daar zouden
de jongens en meisjes van '42
op het ogenblik helemaal
niet meer in passen hoe
wel, je weet het maar nooit.
Het meubilair herinnert
trouwens in niets meer aan
de oorlogsjaren. Nee, de me
neren en mevrouwen van
1985 zullen eerder onder ge
zellige kout een enkele spiri
tuele versnapering nemen of
zich verslingeren aan de soep
met ballen, de broodjes kaas
en ham en de gebakjes van
Hugo de Groot, wiens verre
rechtsgeleerde naamgenoot
eens in een enorme boeken
kist uit Loevestein ontsnapte,
maar die zelf ergens in dit
eerbiedwaardige dorp Oegst-
geest ovenvers de clientele
zoet tracht te houden na zelf
ooit een derde-klassertje te
zijn geweest. Een koud buffet
zal alles nog eens onderstre
pen en daarna keren de oude
klasgenootjes terug naar hun
haardsteden. Sommigen ho
ren nu thuis in Amerika, Ca
nada, Engeland. Maar één
dag zullen ze weer leerlingen
van de Oegstgeestse St.Willi-
brordschool zijn. Het staat bij
voorbaat al vast, dat die za
terdag 11 mei een enorm suc
ces zal zijn. Nog eenmaal een
reünie, nu ze zowat allemaal
Abraham en Sara hebben ge
zien. Nog één keer proberen
of je 7 of 8 kunt zijn. De
meeste zullen elkaar niet
meer herkennen, maar het
zal een schok geven. Reken
maar van yes. Een dagje her
eniging, tegen alle klippen
op.
Een half jaartje geleden kwa
men twee voormalige speel
kameraadjes op het idee van
die reünie: geperfectioneerde
Blauwe Tram-allesweter Jan
de Wilde eg meesterverhui-
zer Koos Driessen. Initiatief
nemers, die op de Willibrord
school hun intellectuele le
ven aanvingen met Aap,
Noot, Mies, en met kleine
groengekafte schriftjes met
lijntjes waarin ze de eerste
ophalen voor de „n" en de
drie poortjes van de „m" met
een kroontjespen moesten
neerkrassen. Niet te dik,
want dan werd het algauw
een vlek waarom de meester
of de juf een lelijk bestraf
fend cirkeltje draaide. Koosje
De aanstichters van de St. Willibrord-reünie, in Oegstgeest: de dames Elshof en 1
de heren Driessen en De Wilde.
kreeg weieens een 6 en Jan
tje was met een 7 min ook al
geen wonderkind. Hoewel, ze
waren in '42 al een beetje ge
vorderd, net zogoed als Toos-
je Elshof en Janny Houthoff.
Koos Driessen vorig jaar
één van de winnaars van de
Liefste Wens-actie der 75-ja-
rige Leidse Courant en dien
tengevolge bijrijder in een
Rijkspolitie-Porsche-auto die
weggebruikers moest „corri
geren" en NZH-geschied-
schrijver Jan de Wilde kre
gen de geest en begonnen, op
basis van de lijst van Eerste
Communicantjes van april
'42, aan hun waagstuk. En
daar haalden ze Toos Pad-
denburg-Elshof en Janny
Verhoeven-Houthoff ook bij,
want in die jaren zaten jon
gens en meisjes op de Willi-
brord nog door elkaar. Coé-
ducatie avant les lettres; en
kele jaren later werden de
mannetjes en de vrouwtjes
van elkaar gescheiden.
Nog één keer
Het comité schreef 82 overle
vende leerlingen aan en het
boekte ruim 70 inschrijvin
gen. De jongens en meisjes
van St. Willibord komen uit
het hele land en tot ver over
de landsgrenzen weer terug
naar Oegstgeest Weliswaar
zonder hun vaste en onvaste
partners; anders zouden de
kosten te zeer oplopen, en
zou de reünie ook niet meer
dat echte Willibord-stempel
dragen. De meeste leerkrach
ten uit die jaren komen op de
confrontatie en het koud buf
fet af. In de loop der jaren
zijn er weggevallen. Zoals
„meester" Wim Quint, die
Koos Driessen in de derde
klas op weg hielp naar het
volle leven. Quint liep in juni
'44 over naar het Indianenbe-
staan van de radio, naar de
KRO, waar hij landelijke
faam verwierf met program
ma's als De Wigwam, het Ra
dio Prentenboek en het ener
verende vroege ochtendru
briekje „Onder de douche".
En dan stond Quint waar
schijnlijk met de handdoek
klaar.
Niet zelden trouwen „ze" na
hun schoolopleiding in een
dorp, in een parochie, met el
kaar: bij de „St Wiilibrord"
in Oegstgeest gebeurde dit
maar één keer. Dus ze „vie
len" niet allemaal op elkaar,
zou je mogen zeggen. Maar
toch zegt Koos Driessen, een
van de aanstichters van deze
„laatste reünie van de St.
Willibord": „Het was een
goed bouwjaar, zo rond 1935.
Ze kunnen nog eens het Pa
tronaatsgebouw zien. en de
kerk van binnen. Daar is in
40 jaar wel aardig wat veran
derd. Het is wel jammer, dat
we geen spectaculaire exposi
tie kunnen laten zien. Foto's
uit die tijd zijn er niet (meer)
en op leermateriaal, leerboe
ken, hebben we ook niet
meer de hand kunnen leg
gen". Het spijt Koos Driessen
heel erg, want hij had een
boeiend prikbord willen sa
menstellen.
Maar toch zullen de meisjes
en jongens „van '42" op 11
mei e.k. nog heel wat herin
neringen kunnen ophalen.
Koos Driessen: „In die bezet
tingstijd zaten we overal. We
hadden een gevorderde
school, waar de Duitsers in
en uit liepen. De bomen
rondom vormden een mooie
camouflage bij luchtaanval
len». Dat denk ik tenminste.
We hebben overal gezeten,
als scholieren die les moesten
krijgen: op Huize Duinzicht,
op het voormalige politiebu
reau aan de Geversstraat (in
de oude gemeente-school),
aan de Terweeweg, in de
Montessori-school aan de Ge
versstraat De Duitsers kwa
men erin en gingen er weer
uit". Je kon de Duitsers rui
ken, in die tijd. Je rook het
leer van hun laarzen en hun
riemen. En dat was de geur
van de onderdrukking en de
Nieuwe Orde. De én vond
het wanstaltig en de ander
vond het hoopgevend.
Maar dat komt bij de reünie
van „StWillibord" niet tot
uitdrukking. De aanstichters
van het gezellige samenzijn
weten alleen dat ze rond '42,
'43 en'44 van hot naar haar
moesten. Koos Driessen: „Ik
denk dat ik daar het verhui
zen van geleerd heb. Daar
was een hongerwinter; en op
5 december maakten we
stamppot boerenkool als St
Nicolaasgeschenk. En we
slikten vitamientjes. Ook als
Sint Nicolaasgescenk. Ik heb
ze op blote voeten naar
school zien komen, of op
klommen of op houten sanda
len....
LEIDEN Wie eens ^il
aanschouwen hoe de Lejc^e
universiteitsraad vergadert
en niet de moeite wil nempn
de gang naar de raadszaal
aan het Rapenburg te ma
ken, hoeft zondagavond
slechts het televisietoestel
aan te zetten. Rond half tifen
wijdt de VPRO een kocte
uitzending aan de nieuwe
wet op het wetenschappelijk
onderwijs. Daarbij wordt te
vens getoond hoe een raad
functioneert. De Leidse uni
versiteit mocht daarvoor mo
del staan. Gisteravond wer
den opnames gemaakt tijdens
de 304e vergadering van de
raad. De VPRO sprak tevens
met de voorzitter var»' het
college van bestuur, mr.
K.J.Cath. Dit echter voorna
melijk in zijn hoedanigheid
als voorzitter van de pas op
gerichte Vereniging van Sa
menwerkende Nederlandse
Universiteiten (VSNU).
De universiteitsraad nam
gisteravond onder het oog
van de camera het besluit om
het college te laten besluiten
over wel of niet toelaten v&n
organisaties op de El Cld-
markt. Deze wordt elk jaar
in augustus gehouden dm
aankomende eerstejaarsstu
denten alle mogelijke nuttige
informatie te verschaffén.
Tot twee keer toe echter zijn
er moeilijkheden ontstahn
toen de organisatoren, de T£1
Cidcommissie, onder méér
het omstreden Oud Strijdérs
Legioen hadden toegelaten.
Om dit te vermijden is de
toelating nu in het reglement
van de El Cid nader om
schreven.
BURGERLIJKE
LEIDEN Overleden: G
'EJk,
jeb. 10-11-1927, vrl..
SM. TaJakua; P Schal kers. geb. 11-
12-1917, vrl., echtgen. van L van der
Sijs; AP Kromhout, geb 26-5-1920.
man, A. van Fruchten, geb. 6-6-1902.
vrl A.LJ.C. Van Reeth, geb J.7-
1933, man. A M J Put, geb. 31-5-1924,
man; M Derogee, geb 18-1-1919.
man. EL. Kuijl, geb. 25-3-1904, vrl
geh. gew. met A H. Leuering; K- D
Saya, geb. 7-1-1958, vrl., echtgen. ilan
R J D Tupamahu; G E. Spierenbdrg.
geb. 3-11-1924, man. H. P. Ansberg,
g:b. 21-9-1918, man.
ehuwd: P Wassenaar en D Droz-
dowicz; J J Ruitenburg en K J 'de
Bonte; H C J. van Barneveld en* J.
Marbus; CB van Ark en GRG
Heemskerk; S. Jethoe en V Bharg&a.
P. Spinhoven en JMWG Zwaan.
LAM. Witte en A van der Eist, P J
Ravensbergen en F. Hockx; L l/M.
Bousie en J. Koers.
ZOETERWOUDE Geboren Koen
van der Salm; Martinus Slephartus.
Adrian Jeroen Burger Overleden
Bernardina van Haastregt-Van der
Eist (64); Leonardus An toni us
Droogh (82).
Geen krant ontvangen Bel tussen
18.00 en 19 00 uur. zaterdags tusSen
14.00 en 15.00 uur. telefoonnr.OFl-
122248 en uw krant wordt nog dezelf
de avond nabezorgd.
WARMOND Het onbe
woonde eiland ligt er nog kaal
uitgestorven bij. Aan niets
is te zien dat het vijftien-hecta
re omvattende Koudenhoorn
deze zomer voor het eerst tal
loze recreanten en waterspor
ters naar zich toe moet trek
ken. Twee surfers trotseren de
kou en stappen huiverend met
hun planken vanaf het zand-
strandje het water van 't Joppe
op. Ronkende tractoren en
graafmachines reppen zich
over het eiland om ook het
laatste deel van Koudenhoorn
nog voor het zomerseizoen ge
reed te krijgen. Het eiland is
nu nog even het domein van
de talloze watervogels die er
van oudsher een woonplaats
hebben. Zodra het weer wat
beter wordt, zullen de zwem
mers en watersporters het
„Het is hier onherkenbaar
veranderd", stelt wethouder
Gerard Slingerland van War
mond tijdens een regenachtige
wandeling over het nog goed
deels verlaten Koudenhoorn.
Hij herinnert zich nog heel
goed hoe hij vijfentwintig jaar
geleden als achtjarig jongetje
met zijn schoolvriendjes over
de weilanden zwierf op zoek
naar zeldzame weide- en wa
tervogels. „Echte natuurfana-
ten waren wij toen. We ver
schansten ons in de melkstal-
letjes die her en der in het pol
derlandschap verspreid ston
den en tuurden de weilanden
af met een verrekijker". Hoe
wel het volgens hem niet meer
zo mooi is als vroeger, is Ge-
Het zwem- en surfstrandje op het eiland Koudenhoorn ligt er nog
wat verlaten bij.
rard Slingerland redelijk ge
lukkig met de driedeling van
Koudenhoorn in een gebied
voor dagrecreatie, een over
gangsgebied en een bosrijk na
tuurgebied waar absolute stilte
heerst. „Zoals toen wordt het
niet meer. Veel vogelsoorten
zijn jammer genoeg wegge
trokken. Vroeger huisde er
hier zelfs een kolonie lepelaars
en broedden er veel kluten.
Wel worden er nog regelmatig
velduilen en kleine roofvogels
gesignaleerd".
Wandelpad
Vanaf de houten brug over De
Leede wijst wethouder Slin
gerland op het gedeeltelijk
verharde wandelpad van één
kilometer lang dat zich door
het overgangsgebied naar het
beboste deel van het eiland
slingert. „Het pad gaat lAngs
het stiltegebied. Niemand mag
op het terrein zelf komen. Het
is een eigen plek voor de vo
gels zonder drukte van toeris
ten en watersporters. Ook bo
ten kunnen daar niet aanleg
gen". De begroeiing in het vo-
gelgebied wordt zoveel moge
lijk aan de natuur overgelaten.
De gemeente heeft in eerste
instantie alleen een aantal wil
gen, berken, elzen en moeras-
en watergewassen gepoot.
„Uiteindelijk hopen we dat er
een echt stukje natuurlijk
broekbos ontstaat",^ legt de
wethouder uit.
Op de drie jaar oude brug over
De Leede blijft de wethouder
nog even van het panorama
genieten. „Hier heb je het
mooiste uitzicht over Kouden
hoorn, 't Joppe en de omlig
gende polders Het eiland, dat
verboden gebied is voor auto's,
brommers en honden, biedt
nog een wat drassige indruk.
„Er zijn problemen geweest
met de afwatering. Bovendien
moet de grond nog wat rij-
f>en", weet Gerard Slinger
and. De geplante rietpollen,
grassprietjes, jonge boompjes
en waterplanten moeten,
evenals het kostbare drainage-
systeem en het net van grep
pels, ervoor zorgen dat het
eiland binnenkort ook zonder
kaplaarzen betreden kan wor
den. „Dat duurt beslist niet
lang meer", stelt de wethouder
gerust.
Snaterende eenden
De talloze open plekken en
uitzichtpunten aan de water
kant bieden doorkijkjes naar
de statige molens van de Zwa
nenburgerpolder en de Laker-
polder. „Vroeger voeren de
boeren hier heen en weer met
hun koeien en hooi", vertelt
Gerard Slingerland. Een paar
luid snaterende eenden ont
lokken de wethouder de uit
spraak: „Zie je wel dat de vo
gels het hier naar hun zin heb
ben".
Een eindje verder na een
moeizame tocht over rotsige
stenen laat de wethouder de
vissteigers in het overgangsge
bied zien, die dankzij het ver
harde pad binnenkort ook toe
gankelijk zijn voor gehandi
capten. Een groot deel van het
overgangsgebied wordt waar
schijnlijk nog voor het einde
„Maar uitdrukkelijk geen
volkstuinen", voegt de wet
houder toe. „Er worden dus
geen huisjes en andere bouw
sels op geplaatst. Het mag geen
kermis worden". Verder zijn
er plannen voor de aanleg van
een aantal dierenweiden en
een kinderboerderij in het
Aan de kant van De Leede mogen vaartuigen overdag maximaal drie uur lang liggen.
grensgebied.
De watersportactiviteiten con
centreren zich straks op het
het begingedeelte vlak over de
houten brug die Warmond met
het eiland verbindt. Honderd
meter verder staat het beheer
dersgebouw bij het zwem- en
surfstrandje. In het huisje zijn
douches, toiletten en een win
keltje ingericht. Het omheinde
zwembad is ongeveer één me
ter diep en zo'n honderd meter
breed. Het wordt afgeschermd
van het diepe Joppe door een
dam. De surfers kunnen daar
gemakkelijk overheen met
hun zeilplanken.
Wethouder Slingerland is er
trots op dat het zwemwater
van 't Joppe van een uitste
kende kwaliteit is. „Wij sprin
gen er echt uit in deze omge
ving Daar hebben we dan ook
wel het nodige aan gedaan Zo
beperken we bijvoorbeeld de
rioleringswerkzaamheden tot
een minimum. De Adesepol-
der, waar op het oppervlakte
water geloosd wordt, blijft nog
altijd een knelpunt. Maar als je
bedenkt dat er een aantal ja
ren geleden nog tal van knel
punten waren, zijn we er al
een heel stuk op vooruitge
gaan".
Overnachten
Het overige gedeelte van het
recreatiegedeelte kan als lig-
en zonneweide gebruikt wor
den. Wellicht komt daar nog
een speeltuintje voor de kinde
ren en een trimbaan bij. Ver
der is het de bedoeling dat er
op het eiland aan de kant van
De Leede aanloopplaatsen
voor passanten komen. „De
boten mogen overdag niet lan
ger dan drie uur blijven lig
gen. Tegen betaling kunnen ze
eventueel overnachten. We
willen een havenmeester aan
stellen die daar toezicht over
houdt".
Naar de behoefte aan een
bootjeshaven wordt nog nader
^pnderzoek gedaan De wethou
der heeft zijn twijfels over de
noodzaak van een dergelijke
voorziening. „Het is al geble
ken dat de wachtlijsten voor
ligplaatsen bij de verschillende
jachhavens niet zo groot zijn.
Het is natuurlijk zonde van
het geld als het niet per se no
dig is".
Wethouder Gerard Slinger
land is uiteindelijk heel tevre
den over de gedaanteverwisse
ling die het eiland Kouden
hoorn heeft ondergaan „Op
deze manier is tegemoet geko
men aan de wensen van de
watersportliefhebbers die met
hun boot aan de wal willen
komen èn aan die van de be
volking van Warmond, die
een recreatiegebied vlakbij het
dorp willen hebben Boven
dien komt het de ondernemers
ten goede als er meer toeristen
naar Warmond trekken Uit
eindelijk is gebleken dat de
natuur en het milieu daaraan
niet opgeofferd hoeven te wor
den".
JEANNETTE SCHREUDER
