Euthanasie: hulpverlening op scherp van snede WENEN SNENLAND jjV verbindt voorwaarde "In steun CDA-VVD Dollarkoers daalt tweede helft 1985 'SIJTHOFE Ceidoe Qowumt ZATERDAG 20 APRIL 1985 PAGINA 5 onze parlementaire redactie) CDA en VVD hebben het zelf in de hand of zij na trkiezingen van volgend jaar de steun krijgen van het GPV Sl-een voortzetting van hun coalitie. Toetssteeen voor het I is of de regeringspartijen in deze kabinetsperiode een Wet tuce Behandeling (verbod op discriminatie van homosexue- jfeannemen. Dit heeft GPV-voorman G.J. Schutte vandaag 1 op de Algemene Vergadering van zijn partij in Arnhem. verweet de grote partijen „op luchthartige wijze de weg ben voor aantasting van klassieke vrijheidsrechten, zoals ten godsdienst en onderwijs". Hij doelde op de mogelijkheid [fet christelijke scholen krachtens een Wet Gelijke Behande lverboden zou worden homosexuele leerkrachten te weren 'ontslaan. Schutte deed een beroep op allen in regering en Jnent „ernst te maken met de bescnerming van de geestelij- jijheid". BONDEN WIJZEN LAATSTE BOD VAN SHELL AF ROTTERDAM De Industriebon den FNV en CNV hebben gisteren afwijzend gereageerd op een laatste bod van Shell in de cao-onderhande lingen voor de bijna 4000 werkne mers in Pernis en Moerdijk. Volgens FN V-onderhandelaar Scheele is het bod van Shell wat de mate van ar beidsduurverkorting en de handha ving van de koopkracht betreft „ver beneden de maat". De bonden gaan op korte termijn hun leden raadple gen over de vraag of het voorstel van Shell geaccepteerd moet worden of dat Shell door middel van acties tot andere gedachten gebracht zal moeten worden. TOPMAN CHASE MANHATTAN: ROTTERDAM De waarde van de Amerikaanse dollar zal in de tweede helft van 1985 met 10 a 15 procent dalen. Eerst zal de Amerikaanse munt zich als gevolg van sterke groeiverwachtingen van de Amerikaanse economie de komende maan den weer wat herstellen. De tegenstelling tussen de verminderde groei van de Amerikaanse econo mie en de sterke dollar kan echter niet blijven voortduren. Dit heeft vice-president Donald Green van de Chase Manhattan Bank gisteren ge zegd op een symposium in Rotterdam. Volgens Green heeft de dollar onlangs zijn hoogste punt bereikt. De huidige koersval is het gevolg van het feit, dat de markt een verminderde groei van de Amerikaanse economie verwachtte. V rouwenverzetskamp door politie ontruimd WOENSDRECHT De rijkspoU- tie te Woensdrecht heeft gisteren vijf onderkomens afgebroken, die een groep vrouwen onder de naam „Vrouwen in Verzet-kamp" in de nacht van donderdag op vrijdag hadden gemaakt op het terrein van de Atoomvrijstaat, een bosperceel naast de luchtmachtbasis te Woens drecht. Dit perceel is onlangs door de Vredesbeweging aangekocht met behulp van schenkingen. Volgens de algemene politieverordening van Woensdrecht is het verboden daar bouwsels te hebben, maar mo gen er zich wel personen bevinden. Tegen de ongeveer 25 vrouwen is proces verbaal opgemaakt. Politie onderschept auto vol vuurwapens AMSTERDAM De Amsterdamse po litie heeft gistermiddag 99 pistolen in beslag genomen en drie verdachten, al len uit Amsterdam aangehouden. De drie aangehouden mannen reden gister middag in Amsterdam-Zuid in twee au to's, die door de politie tot stoppen wer den gedwongen. Alle wapens bevonden zich in de eerste bestuurde wagen. Wel kwam nog het één en ander boven wa ter in de woningen van de drie ver dachten, waar de politie later een inval deed: vijf jachtgeweren, waarvan twee dubbelloops, en materialen zoals stem pels voor het vervalsen van rijbewijzen. Verder legde de politie bij de invallen de hand op girobetaalpassen, bankpas sen en girobetaalkaarten, die van dief stal afkomstig waren. Iets hogere winst NBM DEN HAAG De bouwonder neming Vere nigde NBM-Be- drijven in Den Haag heeft over 1984 5 miljoen winst geboekt tegen tegen 4,4 miljoen vorig jaar. Er wordt geen dividend uitgekeerd. Om het eigen ver mogen te ver sterken wordt de winst geheel naar de reserves geboekt.' r ERDAM De twee on- verschenen documenten ^euthanasie staan op es- lle punten haaks op el- De Nederlandse rooms- ilieke bisschoppen heb- wel begrip voor, dat in [en van langdurig en bij- idraaglijk lijden mensen overtuiging komen, dat ihtmatig de dood aan an- kunnen toebrengen, e spreken niettemin n onjuist oordeel. In het jrt „Euthanasie en pasto- van de Gereformeerde >n staat, dat hulp bij zeif is toegestaan als er is van onduldbare pijn }r uitzicht op verbetering. niet-handelen Wan een vorm van ver fijn. Een visie, die voort- 1 uit de praktijk van alle- Van der Meer: „Ja. We een lange periode ach- <ns, waarin euthanasie artsen werd bedreven dat er enige ruchtbaar- aan werd gegeven. Het ^em bleef verborgen en id dus officieel niet. Daar verandering in door de ontwikkeling van de he techniek. Kijk, vroe- g 't niet zo gecompli- Zo af en toe hielp een •en patiënt „een beetje 3g(|er te sterven", omdat het ^Anders kon. Nu wel. Er technisch gesproken zo- 3 dat veel zieken van de ^weggehaald kunnen vvor- 2tMaar soms zijn de neve- iten van de behandeling 1SO schadelijk, dat de pa- 1 wordt achtergelaten in inselijke omstandigheden. Jrts blijf je niettemin ver- pordelijk. Je moet helpen, elan de situatie zich voor- ,fdat de patiënt niet anders worden geholpen dan ^euthanasie, moet de arts «ioor niet weglopen. Inte- »1, hij MOET handelen, dat als een eis". Van der Meer: „Als. het 'om euthanasie moet je in- lad geweldig goed oppas- flet is ook iets dat geen heeft. Je moet er eerst ■■^zeker van zijn, dat de pa- tdie om euthanasie vraagt, b"ïaglijk lijdt. Hem terug- Jt in een volslagen isole- 4 waarin niets anders dan Neigen leed hem bezig Jl. Hij kan niet meer den- Icommuniceren, geen ba- jmeer opmaken van le- ifisschoppen hebben daar ten antwoord op: on ver dijk leed moet worden ward. Zo komt de mens vrijding. Loutering is een p, dat zwaar weegt in de van het episcopaat. «Van der Meer: „Lijden, Jensen kan zuiveren, gro- Jtaakt ja, dat bestaat, ïenk ik aan eenzaamheid, pan God verlaten zijn. J dat is heel iets anders He ellende waarover we «er hebben. Sommige pa- m zitten zo verstrikt in flijden, dat hun situatie lekt onverenigbaar is met tvorm van mens-zijn. Als feker is, dat de omstandig- jj niet zullen veranderen, I nog slechter kunnen In, kan niet meer van ring worden gesproken". De kranten hebben de afgelopen week bol gestaan van berichten over euthanasie. In het Huis van Bewaring in Scheveningen zit ten al geruime tijd vast een 32-jarige huisarts en een evenoude hoofdverpleger, die ervan worden verdacht een aantal bejaarden in het Haagse verzorgingshuis De Terp de dood in te hebben geholpen. Deze week werd ook be kend, dat de Delftse anesthesist dr. P. V. Ad miraal, die veel heeft gepubliceerd over eut hanasie en die verbonden is aan het Sirft- Hippolytusziekenhuis, door jusitie zal wor den vervolgd, omdat hij in 1983 het leven van een 34-jarige vrouw op haar verzoek heeft beëindigd.van het leven heeft beroofd. De vraag blijft klemmen: Hoe moeten we omgaan met euthanasie? De wet is duidelijk: actieve euthanasie is niet toegstaan. Ook de gezamenlijke bisschoppen van Nederland laten op dat punt geen mis verstand bestaan: mensen hebben niet het recht overhun eigen leven te beschikken. De Gereformeerde Kerken gaan daar in hun rapport „Euthanasie en pastoraat" recht te genin: een beslissing om het leven te (laten) beëindigen kan ook vanuit een christelijke levensvisie onder bepaalde omstandigheden verantwoord zijn. Dat rapport lijkt het meest aan te sluiten bij de realiteit van vandaag. Uit onderzoeken blijkt, dat het merendeel van de Nederlanders euthanasie geoorloofd vindt als de patiënt ongeneeslijk ziek is en het lijden als ondraaglijk ervaart. De verschillen tussen maatschappelijke dis cussie, wet en kerkelijke uitspraken veroor zaken veel spanningen op die plaatsen, waar het probleem van de euthanasie zich het scherpst opdringt. Daarom wordt in zieken huizen en verpleeghuizen in toenemende mate de noodzaak gevoeld om de discussie over dit vraagstuk ook formeel op gang te brengen, teneinde een uitgewogen standpunt te kunnen presenteren als aan een stelling- name niet meer valt te ontkomen. Het Academisch Ziekenhuis van de Vrije Universiteit in Amsterdam ging hen voor. Prof. dr. C. van der Meer heeft al in '80 als voorzitter van de ethische commissie alle ge ledingen van dat ziekenhuis betrokken bij de meningsvorming over de meest verantwoor de houding van hulpverleners tegenover eut hanasie. Professor Van der Meer heeft ook deel uitge maakt van de werkgroep, die het euthanasie- rapport van de Gereformeerde Kerken heeft voorbereid. Met hem een interview. Prof. Van der Meer. „Het trof mij in de Brandpunt-uitzending over het euthanasievraagstuk, dat monseigneur Simonis erg was aangeslagen door verhalen uit de praktijk". -Jekeur $\órapport van de Gerefor- mmJe Kerken windt er geen doekjes om: „Vrome wóórden kunnen een vlucht betekenen voor de echte npod van de an der en dan is er eigenlijk spra ke van verraad aan de ander. In elk geval is er dan van ech te communicatie geen sprake. Beter geen evangelie dan een goedkoop evangelie". Kortom, een volwassen hulpverlener gaat zijn verantwoordelijkheid niet uit de weg, ook niet in ui terst moeilijke situaties. Die visie kan ook leiden tot wille keur. Prof. Van. der Meer: „Daar ge loof ik niet zo hard in, omdat ik vind, dat de wet gehand haafd moet blijven. Dat bete kent, dat ik voor mijn daden moet uitkomen. Dus: als ik euthanasie toepas mag ik geen overlijdensverklaring tekenen en weet ik, dat de gerechtelij ke molen gaat draaien. Dat moet dan maar. Dat is beter dan de wet bespikkelen met uitzonderingen, waarin eutha nasie is toegestaan. Pas dan heb je kans, dat er grote inter pretatieverschillen optreden met alle narigheid vandien". Prpf. Van der Meer: „Jazeker. Ik vind wel, dat het openbaar ministerie zich moet bedienen van goede regelingen. Wat na tuurlijk niet kan is, dat een arts vooraf vraagt aan de Offi cier van Justitie of euthanasie mag. Eerst moet een daad ge steld zijn, daarna oordeelt de officier of er correct is gehan deld. Nee, het gaat mij om iets anders". „Een arts vraagt zich af of euthanasie is geoorloofd. Zo ja dan doet hij het. Of daar na de rechterlijke macht op hem af komt of niet is niet zo belangrijk. Dat is wel bijzon der belangrijk voor de familie. Want het lichaam wordt in be slag genomen, onderzocht door een gemeentelijk lijkschouwer, de familie wordt verhoord et cetera. Vooral in een kleine gemeenschap is dat vervelend voor verwanten. Die worden gauw de dupe van wilde ge ruchten. „Zie je wel, altijd wel gedacht, dat het niet pluis was", dat soort geklets veroor zaakt schade. Net zo goed als ik het ontzettend bedroevend vind als ik ouders moet weige ren hun kind te bezoeken op wie euthanasie is gepleegd. Dat mag niet zolang het lijk niet is vrij gegeven. Daarom is het van groot belang, dat er tussen ziekenhuis en officier goede afspraken bestaan. Bij ons werkt justitie gelukkig zeer snel. De lijkschouwer is er binnen drie kwartier en heeft in de regel al contact ge had met de officier. Alle han delingen zijn erop gericht om het stoffelijk overschot zo snel mogelijk vrij te geven. Dat kan binnen vierentwintig uur. Er is ook afgesproken, dat de D JE VERHOLEN HET GEHEIM VAN DE UYLENBORQH Hier staat de boom met het familiewapen," pidje Verholen. „Er steekt nog een dolk in, je ziet. Die smeet Sijmen Knoet me naar oofd, maar hij raakte me gelukkig niet, fluist op dat moment werd ik weer terugge in mijn eigen tijd." Maar Gozewijn iar geen oren voor. Met eerbiedige aan- l keek hij omhoog naar het van Uylen-bla- Doch toen werd hem de opwinding te Hg- „We staan bovenop mijn SCHAT!!!" hij roepen. Maar smidje Verholen was te vlug af en sloot hem met krachtige hand Ibelende mond. „Stil toch, sufferd!" siste Woet je het geheim van de Uylenborgh- Inou met Alle geweld rondbazuinen? Als Ad je hoort, kun je fluiten naar je centen! ■mee. Ik heb precies geteld hoeveel stap le moest lopen naar de Uylenborgh. Het is jfint op. Eén twee drie vier vijf „Wel verdraaid! Die kerel loopt voet stappen te tellen," mompelde Loetje Saloe, die alles nauwkeurig gevolgd had. „Nou gaat het spannen, Loe! Hou ze nauwkeurig in de gaten!" Intussen waren smidje Verholen en Gozewijn aangekomen bij de vervallen resten van een oude brug, die een half-dichtgeslibde beek overspande. „Gompeldepip! Dit moet de oude slótbrug zijn!" riep de smid verbaasd uit. „Ja hoor, dat is-ie! Ik herken hem! De slotgracht van de Uylenborgh maakte dus vroeger deel uit van een of andere bosbeek!" „Je kunt van de ha vezate niks meer zien," zei Gozewijn teleurge steld. „Alles Is volgegroeid met bomen." „Tóch is dit de plaats, Gozewijn," hernam de smid. „Ik herken de oude slotbrug duidelijk. We hebben de juiste plaats van de Uylenborgh dus gevonden!" politie in burger zich met de familie verstaat om opspraak in de buurt te voorkomen". Aangeslagen Het blijkt, dat op zorgvuldig heid in medisch handelen en een verantwoordelijkheids plicht tegenover de wet alle nadruk wordt gelegd. Kort ge formuleerd: alleen euthanasie als het niet anders kan, maar er dan ook voor uitkomen. Te gen die achtergrond moet u wel zeer verbaasd zijn over de visie van de bisschoppen? Prof. Van der Meer: „Ja. Het trof mij in de Brandpunt-uit zending over het euthanasie vraagstuk, dat mgr. Simonis erg was aangeslagen door ver halen uit de praktijk. Hij wist er niet goed weg mee. De hou ding tegenover euthanasie laat zich in laatste instantie njet in theorie bepalen. Ik heb felle tegenstanders van euthanasie meegemaakt, die mij op hun sterfbed om hulp hebben ge smeekt, omdat zijzelf in een si tuatie van ondraaglijke pijn waren beland. Ik zeg wel eens tegen ethici: „Loop es mee door het ziekenhuis en kijk dan goed". De werkelijkheid is zó schokkend". Raken rooms-katholieke art sen dan niet in een onoplos baar conflict? Prof. Van der Meer: „Enorm. Ik maak dan ook mee, dat rooms-katholieke opiniema kers en artsen zich in allerlei bochten wringen om het mo gelijke met het onmogelijke te verzoenen. Zo van: indirecte euthanasie mag in bepaalde gevallen wel. Ik gruw van dat soort formuleringen. Wees toch duidelijk! Met euthanasie wordt bedoeld het opzettelijk verkorten van het leven. Punt uit". Wie doen dat dan? Prof. Van der Meer: „Ik noem geen namen. Ik ken vooraan staande figuren, die met de mond euthanasie bestrijden en het in de praktijk toch doen. Dat werkt natuurlijk dubbel hartigheid in de hand. Tegen de achterban mooi weer spelen en op de werkplek ie gang gaan. Wie dat doen hebben er ook geen moeite mee op het formulier „natuurlijke doods oorzaak" in te vullen. Daar kraait geen haan naar. De offi cier kan alleen achter de waarheid komen als zo'n arts door anderen wordt aange klaagd. Dat gebeurt ook wel. Kritische buren of familiele den met erfeniskwesties waar je.niks van weet als arts kun nen protest aantekenen bij jus titie. En dan gó je. Diverse procureurs hebben tegen mij gezegd: „Een valse verklaring zullen wij niet gedogen. Dat beschouwen wij als een mis daad". Het CDA heeft al laten weten, dat ze niets voelt voor een ver andering van de wet aange zien er in de partij zo verschil lend wordt gedacht over eut hanasie. Prof. Van der Meer: „Ik denk, dat het moeilijk anders kan, omdat de ethiek nu eenmaal op de politiek vooruit loopt. Het vraagstuk is niet uitgedis cussieerd en dus niet rijp voor een debat in de Tweede Ka mer. Doe je het toch dan ont staat een krakkemikkige wet, waaraan iedereen zich ergert". Terug naar de brief van de bisschoppen. Hun visie over euthanasie is door de jaren heen niet veranderd. Het komt bijvoorbeeld precies overeen met het standpunt over zelfdo ding in de Nieuwe Kathechis- mus van 1966. Hoe is dat ge gaan bij de protestanten? Prof. Van der Meer: „In medio zestig was euthanasie in onze kring ook niet bespreekbaar. Toen ik in 1970 mijn inaugura le rede hield heb ik er voor het eerst heel voorzichtig over gesproken. Naar aanleiding van die rede is de discussie in Nederland pas goed losgebar sten. Denk niet, dat ik nergens moeite mee had. In de eerste negen jaar heb in in spanning geleefd met de bijbel, in die tijd werd ik zwaar op de huid gezeten door fundamentalisti sche theologen. Nu is mijn denken over euthanasie uitge kristalliseerd". Hebt u veel te maken met pa tiënten in extreme omstandig heden? Prof. Van der Meer: „Zo'n zie kenhuis als dit is verschrikke lijk. Veel patiënten in de afde ling oncologie. Worden dus be handeld met een zware che- mo-therapie, die vernietigend op de mens kan inwerken. Of ze genezen. Een ander voor beeld is de intensive care. Ver schrikkelijk. Wij hebben hier een zieke die er heel ernstig aan toe is, maar op wie wij geen euthanasie toepassen. Een zeer intelligente vrouw. Op vakantie in Marokko over kwam haar iets, waardoor ze in het ziekenhuis moest wor den opgenomen. Ze ligt hier maar. Verlamd, niet in staat ergens op te reageren. Waar om geen euthanasie? Ten eer ste weet ik niet of zij ondraag lijk lijdt en voorts heeft zij mij er niet om verzocht. Er blijf niets anders over dan haar te verzorgen. Een moeilijk geval, dat zeker, waarvoor in de toe komst toch een oplossing moet komen Grijze golf Wordt de noodzaak van een duidelijk standpunt over eut hanasie ook ingegeven door razandsnelle veranderingen op bijvoorbeeld technische- en maatschappelijk opzicht? Prof. Van der Meer. „Heel ze ker. De grijze golf komt er aan. Op niet zo'n gek lange termijn zitten we in een maat schappij, waarin steeds minder mensen geld en verzorging voor steeds meer mensen moe ten opbrengen. Dat moet op den duur fout lopen". Dus? „Euthanasie op bejaarden? Die vraag stel ik wel eens aan mijn auditorium, ik krijg er nooit antwoord op". Hebt u geen moeite met het stellen van zo'n vraagHet lijkt er een beetje op, dat het antwoord er stiekem wordt bijgeleverd. Prof. Van der Meer: „Ach, moeite. Het lijkt me zinnig om het te doen. Ik heb gemerkt, dat erover wordt nagedacht. De vraag heeft ook de bedoe ling om de toehoorder te schokken. Veel mensen heb ben hun mond vol over eutha nasie zonder zich te realiseren wat binnen afzienbare tijd staat te gebeuren. Over een jaar of dertig is het probleem acuut". Of dominee Okke Jager moet gelijk krijgen. Die is zo opti mistisch over de wonderen van de wetenschap, dat hij de overwinning op het laatste bolwerk, de dood, in het ver schiet ziet liggen. Prof. Van der Meer „Nee hoor, een cel wordt maximaal hondertien jaar. Elk leven is eindig, daar zal nooit verande ring in komen". U hebt een duidelijk stand punt over euthanasie, maar veel hulpverleners in zieken huizen weten zich geen raad. Is dat op te lossen? Prof. Van der Meer: „Ik ben van mening, dat alleen de per soneelsleden bij euthanasie mogen worden betrokken, die er uit overtuiging achter staan. Heel belangrijk: hier beslist niet één individu. Het besluit wél of geen euthanasie moet het logische sluitstuk zijn van een discussie die wij in dit zie kenhuis over euthanasie heb ben gehad en dan blijkt het probleem in de praktijk goed hanteerbaar. Ook EO-mensen, die toch zeer strikt zijn in hun opvatting, hebben uitstekend gereageerd in de bezinnings- periode. „Er is werkelijk naar ons geluisterd", zeiden ze. Of ze van standpunt veranderd zijn? Sommigen wel. Anderen, die niet direct bij de euthana sie betrokken willen worden, hebben het gevoel, dat ze toch naar eer en geweten in dit zie kenhuis kunnen blijven wer ken". Belangstelling Volgen andere ziekenhuizen wat hier wordt gedaan? Prof. Van der Meer „Ja. Het gebeurt regelmatig, dat mijn hulp wordt ingeroepen. Ik heb vaak verwonderd gestaan over de enorme belangstelling als ik ergens een spreekbeurt moest houden. In Groningen stond ik voor een zaal van vijfhonderd man afkomstig uit alle ziekenhuizen van de stad. In Heerlen was een zaal voor negentig personen gereser veerd. In werkelijkheid wil den driehonderdveertig men sen mij horen. De studenten van de Nijmeegse universiteit vroegen mij te praten voor een collegezaal. Het is de Schouw burg geworden. Twee keer achtereen. Dat geeft wel aan hoezeer het vraagstuk van de euthanasie naar het centrum van de aan dacht is verschoven. Toen ik in '71 op de buis was geweest liep het helemaal uit de hand. Eerst alle mogelijke vrouwen bonden, maar daar ben ik gauw mee gestopt. Daarna kwamen de rooms-katholie- ken, in drommen, 's Morgens een film vertonen, 's middags discussiëren, eerst in groepen en dan met mij, het hield maar niet op. Tot ik naar het be stuur van dit ziekenhuis ben gestapt met de mededeling, dat ik 't niet meer deed. Er ging teveel tijd inzitten". JOS BOUTEN (ADVERTENTIE) Met uw krant naar 8-daagse luxe tourlngcarrels 495»" 1 Vertrek laterdag 18 en 25 mei a.$T~j Wenen Is een stad met veel cultuu.traditie en geschie denis. Voor wie eens van de barokke pracht ven deze keizerstad wil genieten hebben wl| een 8-daagse luxe tourlngcarrels naar Oostenri|k georganiseerd Hel ver trek Is zaterdag, waarop vanuit Den Haag en Rotterdam vla Venlo, Keulen. Frankfurt. Wurzburg naar het over nachtingshotel In Getsetwlnd wordl gereden Zondag gaat het vla Neurenberg door het Donaudal. Passau, Llnz en St Polten naar laaben in het Wlenerwald Gelo geerd wordt In het sfeervolle hotel Laabnerhof, gelegen In een natuurrijke omgeving met goede wandelmogell|k- heden. Maandag rondrit door Wenen met o a bezoeken aan de St. Stephansdom, de Staatsopera, de Kapuzl- nergruft en de Donauturm. onder leiding van een Nederlandse gids Tijdens de avonduren bezoek aan het Prater Dinsdag staan de Hofburg met (Indien geopend) de vermaarde Spaanse Rijschool op het programma alsmede het slot SchOnbrunn 's Avonds wordt desge wenst gelegenheid gegeven tot het bezoek aan een opera, operette of concert. Woensdag volle dagtocht door het Wlenerwald met eventuele boottocht Krems-Melk en bezoek aan de ab dij 's Avonds bezoeken we een Heurlgen (wijngaarde nier) In het wljndorpje Grlnzlng. Donderdag kan s mor gens een wandeling In de prachtige omgeving van het hotel worden gemaakt en is ar 's middags gelegenheid om op eigen wijze Wenen te verkennen of te winkelen. Vrijdag vertrek vla St. Polten naar Salzburg, waar een korte rondrit wordl gemaakt en gelegenheid gegeven om te lunchen. Vla Rosenheim. Munchen naar Qeisel- Venlo voor een afscheidsdiner De prl|s voor deze bijzonder AAB gevarieerde reis bedraagt slechts J H 9tlia diner) inclusief het afscheidsdiner doch zonder de diverse entreeprijzen Er zijn een drietal t-persoons kamers beachikbaar waarvoor een toeslag geldt van SO per persoon Gecombineerde reisverzekering 20 per persoon pollskosten. Annuleringsverzekering 31/2% vai li reisaom 6 kosten Inlichtingen en boekingen telefo nisch onder nummer 070-190882 ol persoonlek in onze vestiging aan de Spuistraat 71 /hoek Spui te Den Haag (maandag t/m vrijdag van 9-16 uur), POSTBUS 16050 2500 AA DEN HAAG TEL 070-190882

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1985 | | pagina 5