A-klasse in D
doorbraak
bleef uit...
„Slepen? Dat doen
we liever zelf..."
Maar de leden kunnen nog
steeds niet tennissen..."
JACK VAN DER VOORN:
(U.VNIQVH
DONDERDAG
28 MAART 1985
LEIDEN „Vanaf het mo
ment dat ik op de tennis
baan kwam, heb ik er spijt
van gehad dat ik niet eer
der begonnen ben. Het
tennis heeft me echt ge
grepen, ik ben bloedfana-
tiek geworden. Als een be
zetene ben ik me in het
tennis gaan verdiepen. Ik
heb wedstrijden bekeken,
bezocht de competitie en
ik ga nu zelfs nog wel eens
een uurtje naar de fasetrai
ning kijken. Ik doe dat
puur uit hobby. Het is mooi
meegenomen dat ik het
ook voor m'n werk kan ge
bruiken'1.
Aan het woord is Jack van
der Voorn. Sportverslagge
ver. televisiecommentator
en Noordwijker. Een tennis-
fanaat, die naar eigen zeg
gen dus veel te laat met die
sport begonnen is: ..Dan
was ik nu een betere speler
geweest en had ik er nog
meer plezier aan beleefd.
Als ik op dreef ben, speel ik
in de A-categorie van D. Ik
vind het nu jammer dat ik
de volley en de lob niet
goed beheers, dat m'n ser
vice niet zo geweldig is. Ik
ga wel steeds de strijd aan
binnen mijn fysieke moge
lijkheden. Tegen die jongens
van zestien en zeventien
jaar moet je er echt voor lo
pen. Het mooie van tennis is
het man-tegen-man-ge
vecht; je kan er je tempera
ment in kwijt, je goede en je
slechte humeur"
Voor zijn tennisactiviteiten
was de in Hoogmade gebo
ren en getogen en later naar
Noordwijk verhuisde Van
der Voorn voornamelijk als
voetballer actief. ..Ik heb
nog wel wedstrijden in het
eerste van UVS en Noord-
wijk gespeeld. Ik had geen
basisplaats, maar mocht af
en toe wel eens meedoen"
Vooral aan het zaalvoetbal
heeft de verslaggever van
AVRO's Sportpanorama
WACHTLIJSTEN VERDWIJNEN
LEIDEN De belangstel
ling voor tennis lijkt ook in
het district Leiden te stabi
liseren. Bij de meeste vere
nigingen verdwijnen de
wschtlijsten. Een enkele
vereniging zit zelfs om le
den te springen. Lodewijk
Ksllenberg, secretaris van
de Leidse Sport Federatie
en Unicummer, schat het
aantal mensen dat nog bij
zijn vereniging onderge-
brecht kan worden op
tweehonderd: „Het won
derlijke ia dat de meeste
leden van een tennisclub
denken dat hun club vol
zit. Bij Unicum zullen we
de leden nu eerst wijzen
oo de mogelijkheden die er
nog zijn voor nieuwe leden.
Mond op mond reclame
lijkt ons het beste".
Kallenberg ziet drie oorza
ken voor het tot stilstand
Romen van de belangstelling
voor tennis. ..In de eerste
plaats de opbouw van de
bevolking. Er zijn minder
jonge mensen. Nu is tennis
een sport die ook op oudere
leeftijd beoefend wordt; Ik
denk dat de klappen die
tennis krijgt daarom nog wel
mee vallen In vergelijking
met andere sporten' Een
tweede oorzaak is gelegen
in de teruggelopen financië
le armslag van de sporter
..Ik heb het idee dat nogal
wat mensen tennis als twee
de sport beoefenen Om
economische redenen laat
men dan tennis als eerste
vallen" De derde reden
voor het verdwijnen van de
wachtlijsten is volgens Kal
lenberg de opkomst van
Dekker-tennis ..Een aantal
mensen, dat lid was van
Unicum, is in Warmond
gaan spelen Ik heb overi
gens geen idee om hoeveel
mensen het precies gaat
Philip van der Kwast, direc
teur van Dekker-tennis, is
het met die stelling niet
eens ..Er wordt wel gezegd
dat wij leden bij andere ver
enigingen wegkapen. Dat is
nonsens. Het is de bedoe
ling dat de leerlingen die op
de tennisschool de beginse
len zijn bijgebracht, door
stromen naar de vereniging.
Tot nu toe blijkt dat in de
praktijk prima te verlopen".
Van der Kwast heeft een
eenvoudige verklaring voor
de stijgende belangstelling
voor het door hem geleide
tenniscentrum ..In de eerste
plaats kan je hier binnen en
buiten spelen voor maar f
340.- Dan kunnen de men
sen ook nog gebruik maken
van het verwarmde zwem
bad Daarbij hebben we hier
ruime mogelijkheden om te
tennissen. Er liggen 24 ba
nen voor zevenhonderd le
den en zodra de speelmoge-
lijkheden te krap worden,
leggen we er zes banen bij.
De meeste andere vereni
gingen hebben dan wel
geen wachtlijsten meer.
maar de leden kunnen nog
D. OP Gov.™»»"»"
WW»»»'*-
„end. Noord»»!*"
U.club
^TduT«nd „wW"
steeds niet tennissen, om
dat er zoveel activiteiten
zijn".
Adrie van Leeuwen mag zich
om die reden ook In een
toenemende populariteit
van zijn centrum verheugen.
De tennistrainer opende eni
ge jaren geleden een tennis
park aan de Plantage in Lei
derdorp. Hij laat geen enke
le georganiseerde activiteit
op de door hem geëxploi
teerde banen plaatsvinden:
..Hoe is de situatie bij de
clubs? Net als iedereen zin
heeft om naar buiten te
gaan in de maanden april,
mei en juni is er de competi
tie Daarnaast wordt er door
de week van alles georgani
seerd recreatie zus. recrea
tie zo Daar heb ik op inge
speeld In de periode dat
het enthousiasme voor ten
nis het grootst is. kunnen de
mensen hier spelen".
Op de Geversbanen In
Noorwijk, die door de Ijs-
club worden ..gerund", vin
den ook geen wedstrijdacti
viteiten plaats. Voor de
twaalf banen gaf de Noor-
wijkse Ijsclub duizend ab-
bonnementen uit De heer L
van der Zalm van de NIJC
..Als we twaalfhonderd ab-
bonnementen hadden willen
verkopen, dan was dat ook
nog wel gelukt". Dat de be
langstelling voor het tennis
bij de ijsclub zo groot is. Is
niet verwonderlijk. Voor t
185.- kunnen de ..leden" het
hele jaar door spelen Van
der Zalm ..Wij zijn natuurlijk
geen commerciële organisa
tie. We werken met vrijwilli
gers. die eigenlijk maar één
doel dienen: het in leven
houden van de ijsclub. Zon
der de tennisactiviteiten was
die al lang ter ziele gegaan"
De duizend bij het Noord-
wijkse park aangesloten
tennissers zijn geen lid van
de KNLTB. Toch is er twee
jaar terug nog sprake van
geweest dat de duizend
„wilde" spelers zich bij de
bond zouden aansluiten.
Van der Zalm: „De bedoe
ling was dat we er banen bij
zouden krijgen. We wilden
namelijk aan de KNLTB
norm van maximaal tachtig
leden per baan voldoen en
dan aan de competitie mee
doen Toen bij Het Bollen-
bad in Noordwijk vijf banen
aangelegd werden, hebben
we van de aanleg van nieu
we banen afgezien"
overal hoorde je dat men
het jammer vond, dat dat
park werd veranderd. Het is
één van de mooiste tennis
parken van Nederland. De
banen als zodanig blijven nu
gelgkkig in takt".
Jack van der Voorn, rechts, trainend met Jan van der Lippe: „Jammer dat ik zo laat met tennissen ber
begonnen..."
goede herinneringen over
gehouden: „Ik heb in
Noordwijk in de ploeg Van
Rooi jen gespeeld. Die ploeg
heeft in het zaalvoetbal
baanbrekend werk verricht
in de regio. Het werd tot die
tijd eigenlijk voornamelijk in
West Friesland gespeeld.
Met onze ploeg hebben we
zelfs nog tegen Ajax met
alle grote namen gespeeld"
Ook de Noordwijkse ploeg
bevatte toen nog grote na
men zoals Ruud Bröring,
Kees Karstens en Anton
Marijt. Van der Voorn: „Op
een gegeven moment ben ik
met dat voetballen gestopt.
Ik was keeper en vooral in
de zaal beviel dat duiken me
maar niets".
Van der Voorn begon met
tennis op de Casino-banen,
maar is ook lid van Huis ter
Duin: „Omdat ik graag op
gravel speel ben ik lid van
het Casino en omdat ik ook
als het geregend heeft wil
tennissen, speel ik ook bij
Jan van der Lippe".
Noordwijker is opgelucht
dat in de plannen om de
Casino-banen te verande
ren. is gesnoeid „Waar Ik
ook kwam in Nederland.
Naast de eigen tennisactivi
teiten blijven nétuurlijk de
werkzaamheden als verslag
gever een belangrijke rol
spelen. Van der Voorn, aan
de vooravond van het ABN-
toernooi: „Komende dagen
moet ik echt goed m'n huis
werk doen. Je kan niet aan
komen met commentaar als:
„De Zweden hebben de Da-
vis-Cup gewonnen", leder
een weet dat al lang natuur
lijk. Je moet iets nieuws te
vertellen hebben over de
spelers. Daarom volg ik al
les. ga ik naar persconfe
renties ook als die alleen
voor de schrijvende pers
zijn". Eén van de moeilijkste
taken voor de tv-commenta-
tor, is het vraaggesprek met
de spelers, meteen na de
partij: „Ik vind die dingen
niet leuk omdat ik als sport
man weet hoe vervelend het
is meteen na een wedstrijd
lastig gevallen te worden. Je
vragen kunnen in die situa
tie ook niet anders dan op
pervlakkig zijn. Twee jaar
geleden werd ik door Jimmy
Connors ook goed voor
schut gezet. Toen hij won
van Vince van Patten, vroeg
ik hem of hij over de teleur
stelling van het toernooi de
week daarvoor in Brussel
heen was. „Do you like Am
sterdam?", vroeg hij toen.
Yes, yes, mompelde ik,
maar hoezo? Dat vind ik
nou net zo'n onzinnige
vraag, zei Connors toen. Ik
heb daar van geleerd dat je
die spelers na een goede
prestatie niet meteen met
een slechte moet confronte
ren. Had ik het Connors een
half uur na die partij ge
vraagd. dan had ik waar
schijnlijk een heel redelijk
antwoord gekregen".
ALPHEN AAN DE RIJN
De naam Tine Langeveld
misstond een aantal jaren
geleden beslist niet tussen
die van Marcella Mesker en
Nanette Schutte. De TEAN-
speelster stond met de re
gelmaat van een klok in de
finales van de nationale
jeugdkampioenschappen
en bleef speelsters als Ma
rianne van der Torre en
Karin Moos gemakkelijk
voor. De grote doorbraak
naar de nationale top bleef
toch uit. Tine Langeveld
wilde zich haar jaarlijkse
vakantie naar Spanje niet
laten ontzeggen. De conse
quentie was dat zij niet
meer aan de nationale se
lectie trainingen mocht
meedoen.
„Als ik nu Marcella Mesker
zie spelen, denk ik wel eens:
jammer dat ik niet ben
doorgegaan", zegt de te
genwoordig In Leimuiden
woonachtige speelster.
„Aan de andere kant heb
ben Nanette Schutte en Ka
rin Moos er verschrikkelijk
veel geld tegenaan gegooid
en het beoogde doel uitein
delijk toch niet gehaaid. Ik
vraag me daarbij af of die
zo'n verschrikkelijke leuke
jeugd hebben gehad. Zij
Tine Langeveld: „Als ik nu Marcella Mesker zie spelen denk ik wel eens: jammer dat ik niet ben doorgegaan..."
hebben zelfs hun schoolop
leiding verwaarloosd".
De onontbeerlijke „ijzeren
wil" om de top te bereiken
heeft bij Tine Langeveld ook
altijd ontbroken: „Toen ik
veertien jaar was. ben ik er
zelfs een winter mee opge
houden. In het voorjaar be
gon het toch weer te kriebe
len en heb ik me snel weer
bij de club opgegeven".
Haar vakanties heeft de Lei-
muidense ook nooit laten
vallen ten behoeve van het
tennis: „Van bondzijde zei
men al jaren dat ik niet op
vakantie moest gaan. Ik
werd gewaarschuwd dat ik
anders uit de training gezet
zou worden. Dat is toen ook
gebeurd. Aan de resultaten
kon het niet gelegen heb
ben. Ik herinner me dat ik
de dag na terugkomst uit
Spanje de „nationale"
speelde en toch in de finale
kwam. Ik verloor toen weer
van Nanette Schutte. Daar
kon ik het maar niet van
winnen. Het waren vaak el
lenlange partijen. Maar zij
was steeds degene die
won".
De selectietrainingen ston
den onder leiding van
bondscoaches Jan de Rook
en Willem Bos: „In die tijd
werd steeds gezegd dat ik
moest afvallen, dat ik condi
tie tekort kwam. In wedstrij
den had ik daar helemaal
geen last van. Hield ik het
op mentaliteit vol. Looptrai
ningen vond ik een ver
schrikking; bij coopertests
lag ik twee rondjes achter.
We moesten vaak zware oe
feningen doen: aan het net
heen en weer lopen en maar
volleren. Ik hield daar als ik
moe was gewoon mee op.
Op een of andere manier
kon ik dat maken. Jan de
Rook zei een keertje „slo
me" en gaf vervolgens Mic
key Albers, die conditioneel
ook niet zo sterk was, wel
verschrikkelijk op haar don
der".
Het laten prevaleren van va
kantie maakte dus voor Tine
Langeveld een einde aan de
periode in de nationale se
lectie. die de speelster van
TEAN ook nog een interland
en gewonnen enkelspel te
gen Frankrijk opleverde: „Ik
heb nog een jaar gepro
beerd om het op eigen
houtje te gaan doen. Dat is
niet gelukt. Zonder die be
geleiding red je het niet, ook
al omdat ik toen bij de na
tionale ongelukkig als vierde
werd geplaatst. Dat leek
veel op doorgestoken
kaart".
Tine liet daarop het toer-
nooitennis voor wat het was,
haalde een trainersdiploma
en maakte pas drie jaar ge
leden haar rentree in de
competitie bij TEAN: „Dit
ging erg goed. Ons team
met Jan Willem Bruin, m'n
zus Hanneke en Charles As-
selbergs werd meteen kam
pioen in de overgangsklasse
B: „Het bestuur kwam toen
echter meteen met verster
king aanzetten. Daar was ik
het toen niet mee eens. Ik
vond dat het team dat ge
promoveerd was ook in de
overgangsklasse A een kans
moest krijgen. Ik heb er
toen een jaar eigenlijk met
m'n pet naar gegooid en we
degradeerden". Na weer
een goed jaar in de over
gangsklasse B stonden an
dere clubs weer op de stoep
om de TEAN-speelster bin
nen te halen: „Vooral Uni
cum wilde graag dat ik daar
kwam spelen. Ik heb er lang
over getwijfeld maar vond
uiteindelijk dat het spelen in
de eerste klasse teveel druk
met zich mee zou brengen.
Ik zou dan toch ook een
paar uur moeten trainen.
Daarbij heb ik het bij TEAN
teveel naar m'n zin. Met Jo-
han Vis, Charles Asselbergs
en Margo van den Ouden
rijn hebben we toch een
goede kans op promotie".
GROUNDSMAN H.J. („JAN") SPEKLE:
H.J. („Jan") Speklë link* en mede-groundeman Huib de Goey: „De mooiste tijd
van het jaar breng je op het park door".
OEGSTGEEST In de
„mensentuin" van Paul van
Vliet is nog geen plaatsje
voor hem ingeruimd. Maar
naast de kooi waarin de
laatste kleine kruidenier
kan worden gevonden,
wordt tegenwoordig al wel
een hokje vrijgehouden. De
tijd immers dat elk tennis
park over een echte
groundsman beschikte, ligt
ook in de Leidse regio
al weer ver achter ons.
Het feit dat de groundsman
van vroeger een schaars
„artikel" wordt, betekent
overigens niet dat hij min
der zou worden gewaar
deerd. In tegendeel zelfs:
de tennisparken die nog
•en heuse, vaste kwali
teitsbewaker hebben, zijn
daar maar wat blij mee. En
voorzichtig op. Zo ook de
Oegstgeester Lawn Tennis
Club. Een voorbeeld van
•en club die beschikt over
een park waar de banen
aan het eind van het sei
zoen het gravel nog op de
juiste plaats hebben.
HJ. („Jan") Speklè is met
mede-groundscAap. HVib, 0e
Goey („Je hebt gewoon
twee man nodig om twaalf
banen in goede conditie te
houdenverantwoordelijk
voor het onderhoud van het
tennispark. Vijftien jaar ge
leden al weer kwam hij (offi
cieel) op de banen aan de
Hofbrouckerlaan terecht om
vanaf dat moment de pretti
ge en minder prettige kan
ten van het vak aan den lijve
te ondervinden „Want
groundsman zijn Is natuur
lijk niet alleen maar leuk",
werkt Speklé een sprookje
de wereld uit. „Je hoort wel
eens van mensen met een
kantoorbaan dat het heerlijk
moet zijn, zo hele dagen
lekker buiten. Dat is op zich
ook wel zo, maar dat neemt
niet weg dat ik 's winters
graag wel eens met die
mensen zou willen ruilen..."
Hoewel dat gevoel Speklé
ook in de zomer wel eens
bekruipt („De mooiste tijd
van het jaar breng je op het
park door, Ik doe het al vijf
tien jaar zonder zomerva
kantie") zou hij de banen
van de Oegstgeester Lawn
Tennis Club toch nog niet
willen missen TJjdens de
voorbereiding op het sei
zoen mag het dan hard wer
ken zijn, het geeft Speklé
nog altijd veel voldoening
aan het eind van die voor
bereidende rit te kunnen
constateren dat de banen er
weer goed bijliggen. Met
Huib de Goey zet hij zich
vervolgens ook voor hon
derd procent in om die ba
nen van goede kwaliteit te
houden. „Om negen uur 's-
ochtends moet er gespeeld
kunnen worden, dat bete
kent dus dat ik elke och
tend, ook in het weekeinde,
om zeven uur op het park
ben om het benodigde
baanonderhoud te plegen".
Bij dat onderhoud hoort op
die ochtenden ook vrijwel
altijd nogal wat sleepwerk.
In tegenstelling tot wat over
dag de gewoonte is (slepen
en sproeien wordt dan door
beide groundsmen gedaan)
dienen de OLTC-leden 's a-
vonds, als Jan Speklé van
het park is vertrokken, de
netten zelf ter hand te ne
men. „Alleen de achterlijnen
dus. op de rest van de ba
nen wonen vaak geen men
sen meer", vertaalt Speklé
de vaak onnauwkeurige wij
ze waarop dat sleepwerk
door „leken" wordt verricht.
En dat terwijl slepen juist zo
belangrijk is, omdat tijdens
het spel menig gravelkorrel
aan de verkeerde kant van
de lijnen terecht komt. „Ons
slepen", weet Speklé, „Is er
dan ook op gericht om weer
zoveel mogelijk van die kor
rels op de baan te krijgen
Dat betekent dat we de ene
keer In de lengterichting van
de baan slepen en de keer
erna In de breedte Waarom
het zo belangrijk is dat er
echt gravel op een baan
ligt? Dat heeft vooral met
het opnemen en afgeven
van vocht te maken Die
grote korrels nemen vocht
op als het regent, geven
vocht af als het droog is.
Die sponsfunctie is voor een
tennisbaan van groot be
lang" Wat dus niet leder
een weet. Verzucht Speklé:
„Tijdens ons open toernooi
willen nlet-leden nog wel
eens gaan slepen. Het toont
natuurlijk hun goede Instel
ling, maar we hebben toch
liever dat ze het niet doen".
Zoals Jan Speklé ook die op
het park aangebrachte
sproei-installatie in wezen
nog altijd als een ongewenst
meewerkende vreemdeling
beschouwt „Hij is er nu.
dus we gebruiken 'm maar",
maakt de OLTC-grounds-
man zijn gevoelens duide
lijk „Dat automatische
sproeien gaat alleen maar
echt goed als er geen zuch
tje wind staat. Nu, dat ge
beurt maar heel zelden. Dus
als de sproeiers hun werk
hebben gedaan, moet je
daarna toch nog met de
hand langs al die plaatsen
waar geen vocht terecht Is
gekomen. Nee, het enige
echte voordeel Is dat dat
apparaat ook 's-nachts
sproeit. Dat is wel degelijk
een verbetering voor de ba
nen"
En dus vindt Speklé het ei
genlijk (zij het oogluikend)
toch wel goed dat die Instal
latie Is aangeschaft. De in
stallatie betekent Immers
dat de banen nog beter
kunnen worden onderhou
den
Als het goed is voor de ba
nen, Is het ook goed voor
Jan Speklé.
