TAFEL
kerk
wereld
Katholiek Nederland en de Paus
„Barmhartigheid telt niet meer;
alles is een recht geworden"
flTTïïTi
>weer
Vredesbeweging: ruimte zoeken in Oost-Europa
PROF. DR. FRANS HAARSMA MET EMERITAAT
Worsteling met biljet
MARKTEN
7 Beurs van Amsterda
ACHTERGROND
ÊeidaeSoina/nt
MAANDAG 25 MAART 1985 PI
NE
De vredesbeweging moet gebruik maken van de kleine ruimte
die in Oost-Europa geboden wordt. Contacten met vredesgroe
pen, onder andere binnen de Kerken, kunnen tot veranderin
gen leiden. Maar het IKV moet hierbij niet de illusie hebben
echt grote resultaten te kunnen boeken; dat is zonder de in
stemming van de Sovjetunie onmogelijk.
Dit zei Herman de Lange, wetenschappelijk hoofdmedewerker
aan de Rijksuniversiteit van Groningen, zaterdag te Utrecht op
een studiedag van het IKV over de betrekkingen met Oost-Eu
ropa. Het is volgens hem verder van groot belang dat het IKV
oog heeft voor de verschillende posities die vredesgroepen in
Oost-Europa innemen. Oost-Europa is geen monoliet blok
meer. De tijd is voorbij dat de Sovjetunie binnen de Comecon
en het Warschaupakt alles voor 100 procent bepaalde.
Het Tweede-Kamerlid Maarten van Traa (PvdA) hield een
pleidooi voor een grotere eenheid binnen West-Europa, met
name wat betreft de veiligheidspolitiek tegenover het Oosten.
De Westeuropese landen moeten met één stem spreken en zich
ontdoen van de bescherming door Amerika. „Hoe is het moge
lijk dat West-Europa met zoveel inwoners en met zoveel eco
nomische macht niet in staat is zelfstandig met de Sovjetunie te
onderhandelen," zo vroeg hij zich af.
Er bestaat geen groter
aalmoes dan van harte
zijn naaste te vergeven.
TENTOONSTELLING IN CATHARUNECONVENT
,,Een geschiedenis van
liefde en afkeer, aan
trekking en afstoting",
zo luidt de ondertitel van
de tentoonstelling „Ka
tholiek Nederland en de
paus" die vrijdag is geo
pend en tot 17 juni te
zien blijft in het Rijks
museum Het Catharijne-
convent in Utrecht.
De tentoonstelling beslaat de
periode van de zestiende
eeuw tot heden. Schilderijen,
beelden en boekwerken bie
den een blik op met name de
periode tussen 1853 en nu,
waarin de Nederlandse ka
tholieken zich ontwikkelden
van een zeer Rome-gezinde
en -getrouwe groep tot de
kritische en eigenzinnige
verzameling mensen van nu.
Zoals zaterdag gemeld werd
de tentoonstelling geopend
met een speech van de ka
tholieke auteur Michel van
der Plas, die heftige kritiek
uitoefende op de hedendaag
se kerkleiders en hun „een
splijtend kerkbeleid" ver
weet „dat een wildernis van
verlatenheid, troosteloosheid
en inertie veroorzaakt".
Museumdirecteur drs. H. De-
foer benadrukte vrijdag dat
de tentoonstelling weliswaar
is opgezet naar aanleiding
van het bezoek in mei van
paus Johannes Paulus II aan
Nederland, maar dat de ex
positie niet is bedoeld als on
dersteuning van het bezoek.
Een van de blikvangers is
een compleet ingerichte
rooms-katholieke huiskamer
anno 1939 met beelden van
het Heilig Hart, Maria, Jozef
en Theresia van Lisieux, de
Katholieke Illustratie op het
dressoir en uit de radio de
stem van KRO-verslaggever
Paul de Waart die verslag
doet van de kroning van
paus Pius XII. Ook is er een
wassen beeld van paus Jo-
Een museummedewerker in de weer met het wassen
beeld van paus Johannes XXIII
hannes XXIII uit de kelders
van Madame Tussaud's.
Vooral wat oudere katholie
ken kunnen hun hart opha
len bij het zien van bijvoor
beeld foto's van de viering
van 100 jaar Kromstaf in
1953, waarbij een bebrild jon
getje als Pius XII wordt
rondgedragen, een spontane
opname van de bisschoppen
Bekkers en Bluyssen, maar
ook de complete uitmonste
ring van kinderen die aan de
Kindsheidprocessie meede
den zal veel herinneringen
oproepen.
Hiërarchie
Hoewel de periode tussen
1853 (herstel van de bis
schoppelijke hiërarchie) en
1953 op de tentoonstelling het
sterkst is vertegenwoordigd,
hebben de samenstellers be
wust gekozen voor een lange
re periode om duidelijkheid
te verschaffen over de af
scheiding van de Oud-Katho
lieke Kerk (1723) en de grote
liefde en trouw aan de paus
die de Nederlandse katholie
ken vooral na 1853 aan de
dag legden. Liefde en trouw
waren in deze tijd zo sterk.
dat buitenstaanders soms
twijfelden aan de trouw van
katholieken aan hun vader
land.
Een van de opvallendste ui
tingen van deze trouw was
de inzet van drieduizend Ne
derlandse jongens die tussen
1861 en 1870 paus Pius IX
hielpen bij de verdediging
van de kerkelijke staat tegen
de Garibaldisten. Van deze
zouaven sneuvelden er der
tig, terwijl 160 jongens door
besmettelijke ziekten het le
ven lieten. Tot ver in de
twintigste eeuw zouden de
oud-zouaven een schilder
achtig element vormen bij
katholieke manifestaties en
processies.
De roerige periode vanaf
1970 komt op de tentoonstel
ling uiteraard ook aan bod
middels foto's, spotprenten
(ook van de affaire rond
Klaas Beuker) en opnames
van KRO's Brandpunt
Katholieken en joden in Oekraïne in
het nauw
Het regionale comité voor Transkarpatië van de communisti
sche partij van de Oekraïne heeft een geheim besluit genomen
tot uitbreiding van psychiatrische inrichtingen, om „zionisten"
en leden van de ondergronds gegane Rooms-Katholieke Kerk
te kunnen „behandelen".
Het decreet wordt geciteerd in de zojuist in het Westen aange
komen „Kroniek van de Katholieke Kerk in de Oekraïne".
Het dateert van 3 juli 1984, is uitgevaardigd in de provincie
hoofdstad Oezjgorod en ondertekend door de partijfunctiona
rissen Bandrowskyj en Woltzjuk. De centrale gevangenis voor
Transkarpatië moet een psychiatrische afdeling voor gedwon
gen behandeling krijgen voor 250 personen, voor wie vijf art
sen en 60 verpleegkundigen moeten worden aangesteld.
In het decreet staan bittefe klachten over het zonder duidelijk
gevolg blijven van strijd van partijorganen tegen „burgerlijk
nationalisme en zionisme". De eerste prioriteit krijgt evenwel
de strijd tegen de naar schatting 4 miljoen leden tellende on
dergrondse Katholieke Kerk van de Oekraïne, wegens „steun
aan het Amerikaanse imperialisme". De partij dient er op toe
te zien dat er 's zondags geen kerkdienst wordt gehouden,
maar in woongebieden waar de positie van de op Rome geo
riënteerde Kerk relatief sterk is, moeten de autoriteiten be
hoedzaam opereren, aldus het decreet.
Stille Omgang in
Amsterdam
Vele duizenden mensen heb
ben in de nacht van zaterdag
op zondag deelgenomen aan
de jaarlijkse Stille Omgang
door het centrum van Am
sterdam. De voettocht wordt
sinds 1881 ieder jaar gehou
den ter herdenking van het
wonder op 16 maart 1345 in
een huis in de Kalverstraat.
De hostie, die door een ster
vende man was uitgebraakt,
verbrandde niet nadat hij in
het vuur was gegooid. Na af
loop van de Stille Omgang
kon dit jaar voor het eerst de
zogenoemde mirakelkist (op
de voorgrond) bezichtigd
worden. Hierin zou zich de
hostie bevonden hebben. In
middels is vastgesteld dat het
om een archiefkist gaat van
een heilig sacrament-schilder
uit de zestiende eeuw.
Met een rede getiteld Pastoraat in de stad van de mens"
heeft dr. Frans Haarsma, hoogleraar pastorale theologie, afge
lopen vrijdag afscheid genomen van de Katholieke Universi
teit in Nijmegen. Een veelzeggende titel voor een toespraak
waarin de verhouding tussen individuele zielzorg en politiek
pastoraat onder de loep werd genomen. Naar aanleiding van
zijn afscheid een gesprek met de man die aan het toenmalige
groot-seminarie Rijssenburg hele generaties priesters van het
aartsbisdom Utrecht en het bisdom Groningen heeft opgeleid
om hun taak als pastoraal leider van de parochie te kunnen
uitoefenen.
NIJMEGEN „Beslis
send voor alle spreken,
doen en laten van kerke
lijke leiders", zegt prof.
Haarsma, „is de vraag of
het de mensen nader
brengt tot Jezus Christus
en nader tot diens voor
beeld tot dienstbaarheid
aan de mensen. Dat is
het criterium, waaraan
het kerkelijk spreken en
handelen legitimiteit
ontleent".
Het gesprek vindt plaats in
de indrukwekkende biblio
theek van de pastoraal-theo-
loog, aan de Graafseweg in
Nijmegen. Speurend naar
verduidelijkingen van het
geen hij te berde wil bren
gen, verwijst hij voortdurend
naar de schier eindeloze rijen
boeken en tijdschriften om
zich heen; daar staat
ook iets over te lezen bij
Luisterend naar
Haarsma zelf echter, valt op
hoe sterk hij de waarachtige
dienstbaarheid aan de chris
telijke boodschap benadrukt
als maatstaf voor de beoorde
ling van kerkelijke hoog
waardigheidsbekleders. Dit
criterium is méér dan alleen
een zaak van het verstand,
het is tevens dè gevoelige
snaar die zijn hart en ziel
doet trillen.
Tegen deze achtergrond is
duidelijk dat hii het trompet
geschal, dat Klaarblijkelijk
onontkoombaar het komende
pausbezoek voorafgaat, liever
wat wil dempen; „De paus
gaat voorbij"
Intussen wordt prof. Haars
ma gekweld door wat er als
gevolg van getwist en gehar
rewar in de Rooms-Katholie
ke Kerk de afgelopen decen
nia verloren is gegaan en nog
dreigt te gaan. „Ook bij mij
zelf", zegt hij. „De teloorgang
van vroomheid, van verbon
denheid met elkaar, van een
heid die je beleeft daar
lijd ik misschien wel het
meest aan.
Eenmaal met emeritaat zal
hij voortgaan met pastorale
vorming van pastores en pas
torale werkers en werksters
en vrijwilligers in de bisdom
men Utrecht en Groningen.
Een ander toekomstplan be
treft het schrijven over „ge
nade in de ontwikkeling van
theologie en pastoraat", een
onderwerp dat hem ook zeer
na aan het hart blijkt te lig
gen.
Recht in plaats
van genade
„De mensen geloven niet
meer en daarom gaan ze niet
meer naar de kerk", wordt
vaak beweerd. Volgens prof.
Haarsma echter is het precies
andersom: „De mensen gaan
niet meer naar de kerk en
daarom geloven ze niet meer.
De kerk zal middelen en we
gen moeten vinden om de
mensen weer naar de kerk te
krijgen, wil ze nog toekomst
hebben en voorkómen dat
het geloof in God totaal ver
loren gaat. We verkeren nu
in een situatie, dat de mensen
zich afzetten tegen de kerk.
zich van haar afwenden. Dat
verzet tegen de kerk stoelt op
haar image, haar autoritaire
karakter, haar wetten en
dogma's, die niet genoeg
ruimte open laten voor per
soonlijke ervaringen. Als ge
volg daarvan hebben de
mensen het gevoel dat ze niet
serieus genomen worden.
Daardoor ontstaat er verwij
dering, vervreemding".
„Verder heeft de polarisatie
binnen de kerk zeer desas
treuze gevolgen. In zulke
harde conflicten als nu rond
de voorwaarden tot toelating
tot de sacramenten, die in
korte tijd voor de media
moeten worden uitgevochten,
in deze welles-nietes-sfeer,
dreigt altijd het gevaar, dat
de zaken zo gesimplificeerd
worden, dat de waarheid
naar beide kanten toe wordt
vervalst. Daarbij leven we
momenteel in een cultuur,
waarin de mensen nog nau
welijks ontvankelijk lijken
voor genade. Alles is tot een
recht geworden; voor barm
hartigheid is er geen plaats
meer. In zo'n situatie moet de
Kerk zich een weg naar de
toekomst banen. Daar komt
nog bij dat eeuwenlange ont
wikkelingen niet in een han
domdraai zijn om te buigen.
Godsdienst institutionaliseert
zich, dat is haar kracht en
haar zwakheid tegelijk"
Prof. Haarsma verwijst naar
het boek „Zeven is voldoen
de", waarin pastor Gerard
Zuidberg, voorzitter van de
Vereniging van Pastoraal
Werkenden in het Aartsbis
dom Utrecht zegt: „Niet zel
den wordt in onze tijd ge
sproken van een impasse,
maar is er wel sprake van
een impasse? Bevinden we
ons echt in een doodlopend
straatje? Ik zou liever willen
spreken van een crisis: een
periode waarin al het geves
tigde flink op de proef wordt
gesteld. Al wat wij gelovig en
ongelovig, uitdagend en aar
zelend hebben opgebouwd,
wordt nu getoetst op geloof
waardigheid en authentici
teit. En daarbij vallen brok
ken. Er gebeuren soms le
vensgevaarlijke ongelukken
waardoor mensen voor hun
leven lang gewond en gehan
dicapt raken.
Soms brengt een crisis ook
verrassend nieuwe openin
gen, nieuwe perspectieven
waar we ons op kunnen
oriënteren, goede dingen
waar we blij mee kunnen
zijn. Als Gods volk onderweg
hebben we elkaar keihard
nodig om te kunnen volhar
den in deze crisis", aldus het
citaat van Zuidberg. Prof.
Haarsma beaamt: „Dat is.
denk ik de situatie waarin
we ons nu bevinden".
Als zich ontwikkelend insti
tuut heeft de kerk inhoude
lijk en bestuurlijk-organisato
risch de invloed van de cul
turen van het verleden on
dergaan. Wat de geloofsin
houd betreft stond de Griek
se cultuur model, wat de be
stuurlijke vorm aangaat
stond het Romeinse impe
rium model. Daar danken we
dan weer de patriarchaal-fe-
odale structuur aan, waarvan
de gehele maatschappij al
lang afstand heeft genomen.
Prof. Haarsma: „De hiërar
chische structuur ook de
ambtsgeleding hangt sa
men met momenten in de
overheersende cultuur waar
in de kerk zich opbouwt.
Oorspronkelijk waren de lo
kale kerken volkomen zelf
standig, zij het dat ze steeds
een bevoorrechte plaats ga
ven aan de kerk van Rome.
Deze hiërarchische structuur
valt niet zonder meer af te
wijzen. Dat hangt er van af
of ze „checks and balances"
(een controleerbaar en even
wichtig gezag) heeft. Het zou
van groot belang zijn als we
er in zouden slagen de voor
delen van de structuren van
de katholieke kerk en van de
reformatie bij elkaar te bren
gen. Dat is mogelijk als je de
structuur die in personen tot
uitdrukking komt die in
zekere mate ook de kerk ver
tegenwoordigen, naar buiten
en eventueel naar binnen
combineert met het synodale
element. In principe hebben
wij dat nog steeds in het con
cilie, in de bisschoppensyno
de. de pastorale raden. Dat is
allemaal opgenomen in het
nieuwe kerkelijk wetboek,
maar nog niet tot ontwikke
ling gekomen. Het functio
neert nog niet, „Rome"
werkt deze ontwikkelingen
eerder tegen".
Aanspreekbaar
Prof. Haarsma vervolgt:
„Ook in de protestantse ker
ken zijn er velen die over
tuigd zijn van de voordelen
van de personale structuur,
zoals we die in de katholieke
kerk kennen. Protestantse
theologen missen in hun ker
ken een persoon die aan
spreekbaar is, die een gezicht
Prof. Haarsma: „Het Is moeilijker geworden God en
zijn genadegaven duidelijk te onderscheiden van de
gewone, profane, werkelijkheid".
de hoogleraar, „een genade
die je erbij krijgt. Heil is dat
je in relatie met elkaar in
vrede en liefde en gehoor
zaamheid betrokken op God
leeft. In de „Thesaurus Ec
clesiae" (uitdeling van Gods
genadeleven door de Kerk)
beschikte het gezag in de
Kerk over de genadeschatten
en kon die naar verdienste
uitdelen. Toen dat werd ver
laten en dat is gebeurd tij
dens het Tweede Vaticaans
Concilie werden Gods heil
en aardse werkelijkheid
dichter bij elkaar gebracht;
ook de hiërarchie en de „ge
wone" kerkleden kwamen
dichter bij elkaar. Maar daar
door werd het ook moeilijker
God en zijn genadegaven
duidelijk aan te wijzen en ze
te onderscheiden van onze
gewone profane werkelijk
heid. Daardoor kon het ge
loof bij mensen soms ook
verdampen. Het heeft er ook
toe geleid dat het sacrale
meer en meer ging verdwij
nen, ook uit de huizen en uit
de gezinnen; het zichtbaar en
herkenbaar religieuze raakte
op de achtergrond. De litur
gie van nu is onthand omdat
wij er (nog) niet in zijn ge
slaagd nieuwe religieuze
symbolen te ontwikkelen.
Het is natuurlijk ook de
vraag of onze Westeuropese
cultuur niet uitgeput is, of er
nog voldoende vitaliteit is om
nieuwe dingen te scheppen,
zoals dat in Afrika en Indo
nesië blijkbaar nog wel het
geval is. Wij hebben nog niet
de kracht en de inventiviteit
om te benutten wat er in de
Schrift voor ons ligt".
heeft. Dat heeft de katholie
ke kerk in de persoon van de
paus wel. De voordelen daar
van moeten we niet onder
schatten. Het ambt dat hij be
kleedt, stelt hem in staat
overal ter wereld God en het
doel van de mens en de ge
rechtigheid ter sprake te
brengen waar deze niet meer
gehoord worden. Sprekend
over de laatste dingen is er
niemand die zoveel gehoor
krijgt als hij".
Via paus Johannes Paulus II
en diens beleid keert het ge
sprek terug bij de polarisatie
die de Nederlandse Kerkpro
vincie nu al decennia in haar
ban houdt. Prof. Haarsma
brengt de polarisatie in ver
band met de rol die het su-
pernaturalisme nog altijd
speelt. De twee-deling tussen
heil van Godswege en aardse
werkelijkheid. Dat is de in
valshoek die door de meeste
huidige bisschoppen in ons
land wordt gehuldigd. „Daar
zie je", aldus Haarsma, „een
kloof tussen enerzijds de taal,
het jargon van de kerk en
anderzijds het toetreden tot
de werkelijkheid van onze
maatschappij, ons leven. De
ene afdeling wordt zó serieus
genomen dat men de andere
niet meer ernstig neemt. Va-
ticanum II heeft juist gepro
beerd die kloof te overbrug
gen. In de constitutie „Gaudi-
um et Spes" heeft de Kerk
een geweldige stap gezet.
Daarin is de eenheid tussen
heil en aardse werkelijkheid
heel sterk beklemtoond".
„Heil is niet iets dat er bo
venop komt", beklemtoont
nog v
Dit ht
lbo uw
mee|
Op een belastingsymposium van de Leidse Rech^*^js
slaagde staatssecretaris Koning van Financiën er de
niet in met de gegevens van een uitkeringsgerechtjopge
behalve bijstand een kleine wao-uitkering heeft, foufmg
aangiftebiljet in te vullen. Aanvankelijk veronderst* ap
dat hij er met goed lezen wel uit zou komen, maar 4elnd
even anders uit. De staatssecretaris zat evenzeer te v^ielk
als menigeen, die het karwei voor zich uit heeft ge om
maar weet dat het aangiftebiljet uiterlijk aan het c)n s*''
deze week de deur uit moet. n teg<
ter ni
DaT geldt overigens sinds zaterdag niet meer voor
duizend uitkeringsgerechtigden, die van hun socialf)£L
nog geen of een verkeerde jaaropgave hebben ontvar
hebben drie maanden uitstel gekregen. Een nieuw be
ons belastingstelsel zelfs voor deskundigen te ingewil
VANUIT de Tweede Kamer is aangedrongen op ver
diging van dat stelsel en dat is bepaald niet voor hl
Dit keer is de noodzaak ervan opnieuw bepleit in d
Kamercommissie voor financiën. Dat is een schrali
voor duizenden in den lande, die nog steeds verwoed»
gen in het werk stellen hun biljet in te vullen. In
staat de onlangs ingevoerde „belastingtelefoon" roodg
en dat alleen al zegt genoeg over de voor de gewone
bijna onmogelijke taak zelf dat karwei te klaren.
8-jari
DiE kamercommissie voor financiën wil de instellinaar
een staatscommissie, die vereenvoudiging van het be.^S
stelsel moet voorstellen, en dit nog wel op korte term^n e(
gens staatssecretaris Koning stuit dat echter op grot/ mo«
lijkheden. >e Mc
varer
ENKELE weken geleden aanvaardde de Tweede
een motie, waarin werd gevraagd de verschillend^ slif
mensbegrippen, die de belastingwet nu kent, om te watei
tot een uniform begrip. Als dat zou gebeuren, zou al h?n k
meer duidelijkheid ontstaan. De staatssecretaris „stafj
pathiek" tegenover die vereenvoudiging, maar hij
over één nacht ijs gaan. Erg veel medewerking van zi pe
kan de voorgestelde staatscommissie dus niet verwactyweei
staatssecretaris heeft slechts beloofd de zaak binnen h» vrou
net aan de orde te stellen. Enige garantie voor een sf vai
vereenvoudiging is er dus niet. Dat zou wel eens kunire(^
tekenen, dat we nog jaren moeten blijven worstelen r
belastingbiljet.
Dï
Runderlapje,
wortels met
gebakken ui en
aardappelen
mokkavla met
banaan
Als u met z'n tweeën bent
dan heeft u nodig: 200 tot
250 g runderlappen, 20 g
margarine, zout, peper, to
matenpuree, laurierblaad
je, 1 kruidnagel;
500 g winterwortels, zout,
suiker, ui, 10 g margarine,
peterselie;
'/t tot 1 kg aardappelen;
Vt liter melk, 25 g maizena,
30 g suiker, 2 theelepels op
loskof fie, half pakje vanil
lesuiker, 1 kleine banaan.
Koop van doorregen runder
lappen wat meer dan van
magere, een deel van het vet
verdwijntnamelijk in de
jus. Bak de lappen in hete
margarine bruin, temper
vervolgens het vuur, leg het
deksel schuin op de pan en
voeg zo veel lauw water toe
dat het erge bruisen minder
wordt. Doe zout, peper, to
matenpuree, laurierblad en
kruidnagel bij de lappen en
stoof ze op een kleine pit
mals in twee a drie uren.
Borstel de wortels schoon of
schil ze dun. was ze en snijd
ze in dunne plakken. Kook
de wortelplakken in twintig
minuten gaar in weinig wa
ter met zout en suiker. Fruit
dunne uisnippers in de mar
garine langzaam gaar en
lichtbruin. Doe de gare wor
telschijven in een schaal en
garneer ze met de gebakken
ui en met fijngeknipte peter-
selie.
Zet de helft van de melk op.
Meng custard, suiker en wei
nig koude melk tot een pap
je. Schenk al roerende wat
hete melk bij dit papje en
doe het in de pan. Laat de
vla (onder stevig roeren!)
even koken en doe er van
het vuur de koffie, vanille
suiker en de rest van de kou
de melk bij. Laat de vla koud
worden en schep er de in
plakjes of stukjes gesneden
banaan door.
JEANNE
iUR
Regen In"
hel
DE BILT (KNMI) MFg
in het komende etmaaUpgf
land geruime tijd n'
Aan de kust kan de w» ee
nemen tot krachtig oh V
Hij draait daarbij van
naar zuidwest. De temp
daalt in de komende n,*1
circa 5 graden. De midtXt/
peratuur wordt onger
graden. Regen w» rv/
ben te maken met een
pe en actieve oceaande
Deze lag vanochtend
telijk van de Golf van p'
Verwacht wordt dat
pressie snel naderbij k>rs
over het Engelse Kanaa
langs onze westkust, n
Duitse Bocht trekt. VER
nerli
Weerrapporten van vanmorgen 0'.rj^a
uïpuJwen
- ftou
jjedm;
3tisdr
neiuei ioymiuu, o 3)48 V
Ro't'terdam' zwbew" 9° 4' mt
Twente zw bew. 9° H<
Vlissingen l bew 8° 3'. y
Zd. Limburg h.bew. 9' 3aal
Aberdeen zw bew. 6° 33 zal
Athene zw.bew. 16° 10*_„
Barcelona h.bew. - 6"^'
Berlijn onbew. 13° 3«n,
Bordeaux regen 13° 4\ jgj
Brussel l.bew. 9°
Dublin onbew 7° - 1" K<
Frankfort zw bew. 11° 1(raai
Geneve mist 12° - 1'
Helsinki l.bew. 4° - 6(
Innsbruck onbew. 12° - Itlt k
Klagenfuri zw bew. 7° 2V c»,
Kopenhagen mist 3* 0*^
Londen mist
Luxemburg zw t
Amsterdam regenbui 10°
De Bilt zw.be*
Deelen zw be*
Eelde regen
Zuerich onbew. 11°
Casa blanca zw.bew. 17c
:laa
,!tor
3*
"STE
F
3* vrij
-2(ens
2)alc(
|aerd
de
LEIDEN Noteringen
fruitveiling, 25-3 aardappel!
0,25; andijvie 2,65-3,20; srv-w
8,60-8,70; bos prei 3,30; spinal/ 1
2,95; uien 0,10-0,43; waspee
0,56; witlof 2.00-3.90, kno
1,09; sla 0,67-0,86; radijs 0,60-t
derij 0,40-0.45 SH1
iwd
Geen krant ontvangen 0V€
tussen 18.00 en 19.00 ul*>rc
terdags tussen 14.00 en"13
uur, telefoonnr.071-1223
uw krant wordt nog di
avond nabezorgd. D
rimi
'dar
Jme
beurs22-03 beurs2S43
DordtscheP
DordtschePr
Elsevier-NDU
Elsev div 85
FrieschGr.H.
Gist-Brocdlv85
Heineken
HeinekenH.
180.00
223.00
110,60
406.50
216,50
115.00
113.00
55,90
184.00
187.00
222,00
110.30
407.00
Nat Nederl
Nat.Ned.div.8S
N.M.B.
NedlloydGr.
Pakhoed Hold.
Phiiipsdlv 85
Rodamco
Rolinco
bew»22-03 bew* 25
60.20 S9.8N-
197.50 197.01
69,80 69,71
68,20 66,Of
172,70 173.01
180.50 181,5*
314.50 314.5»
30,50 30.51
68.50 68.51
61.1(
59.4C
59.5»
210.00 209.81
33.50 33.0L»i
103.50 103
SS
