De harmoniekapel van PvdA en
YVD speelt (nog) ondergronds
Financiële feiten ondergraven bezuinigingspleidooi
tè
Consumentenbond overweegt
vervolging „Jan de Jong"
Politiek
Partij
Parlement
BINNENLAND
QeidóaQowuvnt
ZATERDAG 23 MAART 1985 PAC
EN
Nog geen akkoord
over cao bij Akzo
ARNHEM De vakbonden en de di
rectie van Akzo-Nederland zijn er gis
teren nog niet in geslaagd om over
eenstemming te tereiken over een
nieuwe cao. Op sommige punten is in
middels wel overeenstemming be
reikt De onderhandelingen bij AKZO
zullen op 4 april worden voortgezet.
Akzo denkt dat het zin heeft om ver
der te onderhandelen omdat het con
cern meent openingen te hebben ge
boden op de belangrijkste punten van
de bonden: de arbeidstijdverkorting,
koopkracht handhaven en garantie
van het volledige ziektegeld. Onder
de Akzo-CAO, de grootste CAO in de
chemische industrie, vallen 22.000
werknemers.
Heertje voorzitter-af
na ruzie vakgroep
AMSTERDAM Het bestuur van de
faculteit der rechtsgeleerdheid aan de
Universiteit van Amsterdam heeft
prof. dr. A. Heertje tijdelijk ontheven
van zijn functie als voorzitter van de
vakgroep economie van die faculteit.
Een speciale commissie begint volgen
de week met een onderzoek naar de
„grondig verstoorde persoonlijke ver
houdingen" in de vakgroep, zo heeft
prof. dr. J.W. Zwemmer, voorzitter
van het bestuur van de juridsche fa
culteit en tevens dekaan, gisteren
meegedeeld. Er is volgens Zwemmer
een serie van conflicten geweest tus
sen de medewerkers van de vakgroep
economie „waar Heertje niet buiten
staat".
Sigarenfabriek Hofnar failliet
VALKENSWAARD De rechtbank in Den Bosch heeft si
garenfabriek Hofnar in Valkenswaard gisteren failliet ver
klaard. De ongeveer 95 personeelsleden worden ontslagen.
Wat er met de vestiging in Ierland, waar ruim 100 mensen
werken, gaat gebeuren, staat nog niet vast. Dat heeft mr. A.
Deterink, die geruime tijd is opgetreden als bewindvoerder,
meegedeeld.
Pogingen van mr. Deterink om Hofnar te verkopen aan si
garenfabriek Willem II, waardoor een belangrijk deel van
de werkgelegenheid behouden zou kunnen blijven, zijn mis
lukt. Aanvankelijk was Willem II bereid te garanderen dat
58 arbeidsplaatsen behouden zouden blijven. Donderdag liet
Willem II aan Deterink weten die garantie niet langer te
willen geven omdat Hofnar in de eerste twee maanden van
dit jaar opnieuw forse verliezen heeft geleden. Het bedrijf
zat al geruime tijd in de rode cijfers. Voor mr. Deterink was
dat reden om de onderhandelingen met Willem II af te bre
ken.
DEN HAAG De Consumentenbond overweegt gerechtelijke actie te
ondernemen tegen de inmiddels failliet verklaarde witgoedgigant
„Jan de Jong". Dit bedrijf zou artikelen hebben geleverd in strijd met
de consumenten voorwaarden. ,Jan de Jong" had filialen in Alphen
aan den Rijn, Den Haag, Delft, Voorburg, Gouda, Zoetermeer, Rotter
dam, Gorinchem, Amsterdam en Waalwijk.
Het faillissement van „Jan de Jong", winkelier in wasmachines, koel
kasten en andere elektrische huishoudelijke apparatuur werd woens
dag uitgesproken. De winkels gingen al aan het eind van vorige week
dicht. De Consumentenbond heeft klachten ontvangen van mensen
die vorige week nog een aanbetaling verricht hebben en die de vol
gende dag tot de ontdekking kwamen dat de winkel gesloten was.
Volgens de woordvoerder van de consumentenorganisatie moet het
personeel toch geweten hebben dat de zaken slecht gingen. Toch heb
ben ze dat geld aangenomen, aldus de bond. Tot nu toe heeft de Con
sumentenbond ongeveer 25 telefonische klachten ontvangen.
Kaasfabrikanten beperkt en
vrijwillig produktie |en y
DEN HAAG Het merendeel
Nederlandse kaasfabrikanten heef^h
stemd met een vrijwillige beperkij,] heef
de kaasproduktie in de periode Ljen e,
maart tot en met 18 mei. Om de krii
den niet verder te laten oplopen je Var
naar worden gestreefd wekelijk Turki
meer dan 9.400 ton te producerende
maand geleden bedroeg de voorraa Arthi
in ons land bijna 76.000 ton. Dat ferold
duizend ton meer dan een jaar gladde
toen er eveneens sprake was van e^naje
willige produktiebeperking. De furkij
van de voorraden is een gevolg vr je s
stijging van de produktie. De binn%n c
se kaasafzet is de laatste tijd stabiel,» dat
port is de eerste tien weken in v^0g st
king met vorig jaar licht gestegen. |at mJ
DEN HAAG Als in de
VVD en de PvdA alleen
commissies het voor het
zeggen zouden hebben,
dan is één ding deze week
duidelijk geworden: na de
komende verkiezingen
zou de form-tie van een
VVD-PvdA kabinet bijna
een fluitje van een cent
zijn, althans op sociaal-
economisch gebied.
Is de wens de vader van de ge
dachte? Misschien. Vooralsnog
lijken de beide partijen, vooral
op fractieniveau, de deuren
stijf gesloten te houden. Welis
waar maakte PvdA-voorzitter
Max van de Berg onlangs uit
nodigende opmerkingen in de
richting van de VVD, maar
mocht er al sprake zijn van
een ontluikende liefde, dan is
daar altijd nog VVD-fractielei-
der Ed Nijpels die keer op
keer duidelijk maakt geen be
hoefte te hebben om in te gaan
op toenaderingspogingen van
socialistische zijde Onlangs
verklaarde hij nog in een in
terview dat kiezers juist op de
VVD stemmen omdat ze er ze
ker van willen zijn dat de
PvdA niet in de regering
komt. Studiecommissies en in
formele bijeenkomsten van
VVD'ers en PvdA'ers (in het
deftige Haagse Hotel Des In-
des) zullen daar vooralsnog
geen verandering in kunnen
brengen.
Deze week kwam aan het licht
dat er desondanks binnen de
beide partijen op een aantal
hoofdlijnen toch gelijkluidend
gedacht wordt, méér dan me
nigeen ooit had vermoed. Een
VVD-commissie, in 1983 in het
leven geroepen door het partij
bestuur, presenteerde een nota
(„Er is meer dan voorheen in
de wereld te doen") waarin
aanbevelingen worden gedaan
voor de regeringsperiode van
1986 tot 1990. Het zijn advie
zen waarbij rechtgeaarde
VVD'ers, en vooral de VVD-
kamerleden, de koude rillin
gen over de rug moeten voelen
lopen. Elke lezer van de aan
bevelingen, opmerkingen en
conclusies moet toch minstens
even de indruk hebben gekre
gen een ontwerp-verkiezings-
program van de PvdA voor
ogen te hebben gehad.
Prominent
De VVD-commissie, bestaande
uit een vijftal prominente le
den onder voorzitterschap van
mr H. Polak, kantonrechter te
Rotterdam, toont zich een
warm voorstander van invoe
ring van een 36-urige werk
week in 1987. Een opmerkelijk
VVD-geluid, te meer omdat
ook mr. F. Otten, lid van de
Raad van Bestuur van Philips,
één van de samenstellers van
(ADVERTENTIE)
Een bijzondere PAASREIS-aanbieding
van Uw krant:
10 dagen
COSTA BRAVA -
LLORET DE MAR
vertrek maandag 1 april a.s.
volpension 395.-
Uoret de Mar is de meest geliefde badplaats aan
de Costa Brava. Alhoewel de maand april nog
geen echt strandweer biedt is het er door het
prettige voorjaarsklimaat toch reeds bijzonder
aangenaam vertoeven Voor wie zonder de
drukte en de hitte van het zomerseizoen met de
Pasen naar Spanje kan heeft Uw krant een pret
tige mogelijkheid om er tegen een aantrekkelijke
prijs een kijkje te gaan nemen:
10-daagse luxe touringcarreis
voor slechts 395.-
Lloret biedt als Spaans stadje met fraaie boule
vard gelegenheid tot gezellige wandelingen en
heeft zeer veel leuke winkels.
Bovendien heeft u de mogelijkheid om bij onze
plaatselijke Nederlandse reisleiding te boeken
voor een aantal interessante excursies o.m. naar
Barcelona en Montserrat, zodat u zich er dus be
slist niet behoeft te vervelen.
MAANDAG 1 APRIL A.S vertrekken we rond het
middaguur vanuit Den Haag en Rotterdam, via
Venlo en Maastricht langs Luxemburg-Metz-
Lyon-Perpignan met onze comfortabele pendel
bus (met bar, toilet en video) rechtstreeks naar
Spanje U komt er dinsdagmorgen omstreeks
9 30 uur aan De daaropvolgende week dinsdag
gaan we aan het eind van de middag weer
huiswaarts en arriveren dan woensdag aan het
begin van de middag in Rotterdam en Den Haag.
De gecombineerde reisverzekering kost 25.-
per persoon 5 - kosten. Annuleringsverzeke
ring 3,5% van de reissom 6 - kosten
of persoonlijk in onze vestiging
aan de Spuistraat 71 /hoek Spui te
Den Haag
(maandag t/m vrijdag van 9-16 uur).
POSTBUS 16050
2500 AA DEN HAAG
TEL 070-190882
het rapport is. Want juist Phi
lips heeft zich in de cao-onder
handelingen met hand en tand
tegen korter werken verzet.
Maar niet alleen op het punt
van arbeidsduurverkorting
wijkt de commissie af van het
tot nu toj gevoerde VVD-be-
leid. Terwijl in de Kamer
strak wordt vastgehouden aan
de koers van het regeerak
koord, maakt de commissie
met dat akkoord juist de ka
chel aan. Sterker nog, zeker
acht van de tien aanbevelin
gen zijn vrijwel identiek aan
hetgeen vorig jaar naar voren
is gebracht in het rapport „Om
een werkbare toekomst" van
de PvdA'ers Van Kemenade,
Wöltgens en Ritzen.
Ook hier blijkt echter weer
hoe geduldig papier is. Fractie
en testuur van de Partij van
de Arbeid wezen in grote lij
nen het rapport van Van Ke
menade c.s. van de hand; com
missie exit. En nog voordat de
eerder vermelde VVD-nota
het daglicht aanschouwde, liet
fractieleider Nijpels al door
schemeren de voorstellen
„omstreden" te vinden. „Maar
ja", zo voegde hij er aan toe,
„het gaat tenslotte ook om een
discussienota en niet om vast
omlijnde partijstandpunten".
De nota zal in mei op het
VVD-partijcongres besproken
worden. De uitkomst van de
discussie daarover staat echter
al bij voorbaat vast: er zal geen
spaan van heel blijven. Deson
danks is het de moeite waard
om beide omstreden rapporten
eens aan een vergelijkend on
derzoek te onderwerpen, daar
bij het huidige politieke beleid
van de beide partijen even
buiten beschouwing latend.
Tenslotte leert het verleden
ons dat met de verkiezingen in
zicht wel vaker omwentelin
gen hebben plaatsgevonden.
Tekort
Allereerst het financieringste
kort. Als er één partij is die de
afgelopen jaren dogmatisch
heeft vastgehouden aan het te-
in het regeerakkoord, is het de
VVD wel.
De VVD-commissie erkent dat
het beleid ook de komende re
geerperiode gericht zal moeten
zijn op verlaging van het fi
nancieringstekort, naast ver
dere versterking van de ex
portpositie en stimulering van
de economische groei. Maar de
commissie zegt er in één adem
achteraan: „Het terugdringen
van het tekort moet echter
geen doel op zichzelf zijn,
maar één van de middelen in
het streven naar economisch
herstel en bevordering van de
werkgelegenheid. Ook zal in
de komende jaren meer dan
nu rekening moeten worden
gehouden met de (binnenland
se) vraagzijde. Dit betekent:
lastenverlichting voor burgers
èn bedrijfsleven, en dan vooral
het bedrijfsleven dat van de
binnenlandse afzet afhankelijk
is. Een geringe vertraging in
het terugdringen van het fi
nancieringstekort neemt de
VVD-commissie daarbij voor
lief.
Het PvdA-rapport Van Keme
nade c.s. gaat uit van dezelfde
benadering. Dit erkent even
eens dat, als het tekort van de
schatkist niet wordt terugge
bracht, het een ernstige be
dreiging zal gaan gaan vormen
voor het niveau van de publie
ke voorzieningen. „Elke ver
traging in de vermindering
van net financieringstekort
betekent daarmee problemen
in de toekomst".
Hotel Des Indes in Den Haag,
rimpels glad te strijken.
Bche
waar prominente leden van PvdA en WD proberen wede» ns
»orde
psyc
WOl
omvangrijke bezuinigingen
leiden tot een te sterke inko
mensdaling. Want daardoor
hebben de mensen minder te
besteden, hetgeen de werk
loosheid weer doet toenemen
en vervolgens weer zal leiden
tot een oplopend financie
ringstekort. Conclusie: VVD
en PvdA willen een meeija-
renbeleid waarin versterking
van de economische structuur
en ondersteuning van de con
sumptieve bestedingen hand
in hand gaan met de vermin
dering van het financierings
tekort.
Korter werken
Terwijl werkgevers en vak
bonden momenteel op het
punt van korter werken vech
tend over straat rollen, is een
opmerkelijke overeenstem
ming te bespeuren tussen soci
alisten én liberalen, althans op
commissie-niveau. „Verder
gaande arbeidstijdverkorting,
desnoods door de overheid af
gedwongen", zo wordt in de
stukken bepleit. Voorzitter Po
lak van de VVD-commissie,
onmiskenbaar teruggefloten
door de werkgevers in de
VVD-achterban, probeerde
deze week de geschreven tekst
nog wat af te vlakken door te
zeggen dat nu eerst eens rustig
moet worden bekeken wat 'de
effecten zijn van de 38-urige
werkweek. Maar het feit blijft
dat de aanbeveling er staat zo-
als-ie er staat: Streven naar
een gemiddelde arbeidsduur
van 36 uur per week in 1987.
Aan het einde van de periode
1986-1990 dient dit gemiddelde
zelfs al verder verlaagd te zijn.
De aanbevelingen van beide
commissies over de financie
ring van korter werken zijn
eensluidend. Inkomensoffers
worden niet uitgesloten, zo
concludeert men. Die offers
zullen trouwens hoe dan ook
gebracht moeten worden,
want als er geen verdere ar
beidstijdverkorting komt,
groeit het aantal werklozen
weer. En dat betekent, dat er
meer geld moet komen voor
werkloosheidsuitkeringen.
Wie zal dat betalen? De wer
kenden. Zij zullen meer aan
sociale premies moeten op
brengen. Kortom: hoe je het
ook wendt of keert, arbeids
duurverkorting of niet, het
kost de werknemer^ geld.
Verlaging
Een deel van de inkomensof
fers, die moeten worden ge
bracht ten behoeve van ar
beidstijdverkorting, willen de
commissies van PvdA en VVD
compenseren door een verla
ging van premies en belastin
gen. De VVD-commissie stelt
in dit verband een jaarlijkse
teruggave voor van tien pro
cent van de betaalde werk
loosheidspremie. In enkele ge
vallen zou deze restitutie ech
ter moeten vervallen, bijvoor
beeld als de arbeidstijdverkor
ting in een bedrijf niet tot vol
ledige herbezetting heeft ge
leid.
Alsof de VVD-gelederen nog
niet voldoende zullen zijn ge
schokt, stelt de liberale com
missie bovendien nog „collec
tieve arbeidsduurverkorting"
voor. Het voordeel daarvan is
volgens de commissie dat de
naleving van het korter wer
ken beter te toetsen is. „Bo
vendien", stelt men, „kan uni
formiteit ertoe bijdragen dat
aarzelingen die er nu liggen,
zowel Dij werkgevers als
werknemers, in de sfeer van
„wij willen wel meedoen, mits
anderen een gelijkwaardige
bijdrage leveren gemakkelij
ker kunnen worden overwon-
De verantwoordelijkheid voor
arbeidsduurverkorting ligt pri
mair bij werkgevers en werk
nemers, menen de beide com
missies. Dat de PvdA een ze
kere bijsturing van het proces
door de overheid bepleit zal
niemand verbazen. Maar de
zinsnede uit het VVD-rapport,
dat de overheid als „de hoeder
van het belang van allen, dus
ook van wefklozen, tot een in
greep kan overgaan", staat
De VVD-commissie weet zelfs
de moed op te brengen een
pleidooi te houden voor af
schaffing van de WIR-premies
op bedrijfsinvesteringen. Nota
bene de WIR, het heilige stok
paardje van de VVD-fractie!
De VVD-commissie wil de
WIR-pot liever gebruikC?
premieverlaging voor wi~e 1
vers en werknemers mf
te maken en ook mindei®rdn
belasting van werknem"et
te houden. „Want", zo zYe5.r
commissie, „door deze vé Ue
dering van het momenl.®n
grote verschil tussen bru,kaai
netto-inkomen zal de dri6ev*
loonstijgingen te realiserp
perkt worden". En alsof'a£
werkgeversleden binné11^1"'
VVD nog niet genoeg
vastgesteld, dat verlagirf1 °v
de vennootschapsbelastiin de
42 procent als „voorlopi£a?Y
punt" moet worden gezi^P g
Het moge duidelijk zijn liet m
PvdA zich bij dit allesook
handen wrijft. „De 5 ee
schuift duidelijk vanuiÊ're 1
rechtse positie naar heP in
den op", klinkt het nu aldruk
cialistische kring. En da nioc
zal ongetwijfeld nog gr 8ele
besc
Omgekeerd wordt binnitater
VVD met evenveel teviële
heid vastgesteld dat de iworj
langzamerhand wat naa
politieke midden schuife__
Voorlopig zal het echte
bij deze constateringen \M-L.
want commissies en di<
vende rapporten hebben
de partijen niet voor he
gen. De harmoniekape!
PvdA en VVD zal dan o<
dwongen zijn nog een jNG'
ondergronds, in de keeds
van het Binnenhof, te tkade
spelen. lig h
lam
MARGA RIJ&ton
elde
tn d
DEN HAAG Er wordt
weer druk gerekend in
politiek Den Haag. Het
regent de laatste dagen
cijfers over de huidige en
toekomstige ontwikkeling
van onze economie; en zo
als haast per definitie met
cijfers gebeurt, worden ze
door iedereen anders uit
gelegd, precies zoals het in
de eigen kraam te pas
komt. Met evenveel verve
blazen de regeringspartij
en CDA en VVD, ge
steund door de werkge
versorganisaties, de loft
rompet over het „succes
rijke kabinetsbeleid", ter
wijl aan de andere kant
de oppositiepartijen en de
FNV het beleid van Lub
bers cs. afkraken als zijn
de volstrekt ondeugdelijk
en zelfs gevaarlijk.
Als met dezelfde cijfers in de
hand een zo tegengesteld oor
deel te rechtvaardigen is,
maant dat tot extra voorzich
tigheid bij het hanteren van
die getallen. Helemaal voorbij
gaan aan het Centraal Econo
misch Plan (CEP), waarin de
cijfers zijn vervat, kunnen we
echter niet. Het CEP speelt
immers een belangrijke rol bij
de uitstippeling van het kabi-
SUSKE EN WISKE HET DREIGENDE DINGES
netsbeleid voor 1986. Wat het
plan daarover zegt is moeilijk
voor tweeèrlei uitleg vatbaar:
„Het financieringstekort van
het Rijk bevindt zich ondanks
meevallende gasbaten nog
steeds op een hoog niveau en
tergt met na 1985 dalende
gasbaten en nog verder oplo
pende rentelasten elemen
ten in zich die een verder
gaande vermindering bemoei
lijken", staat er letterlijk.
Met andere woorden: wil het
kabinet de doelstelling van het
regeerakkoord (een overheids
tekort van 7,5 procent) in 1986
halen, dan moet er inderdaad
extra worden bezuinigd. Dat
vond de penningmeester van
het kabinet, CDA-minister
Ruding, ook al en hij kreeg op
voorhand steun van premier
Lubbers en de VVD.
Het CDA lijkt echter een an
dere mening te zijn toegedaan.
De christendemocraten willen
ook best terug naar die 7,5
procent, maar niet door extra
te bezuinigen. Dat ligt ook erg
gevoelig in een verkiezings
jaar, dat 1986 onmiskenbaar
wordt. „Wie in 1986 méér wil
bezuinigen dan de zeven mil
jard gulden die in het regeer
akkoord staan, zal met goede
argumenten moeten komen",
zei CDA-fractieleider Bert de
Vries deze week, daarmee sug
gererend dat de tot nog toe
aangevoerde motieven niet
voldoende zijn.
Tegenvallers
Ruding rechtvaardigt zijn
wens tot extra snoeien met en-
treden: de Europese Gemeen
schap kost Nederland honder
den miljoenen meer, de rente
last drukt zwaarder op de be
groting, de omvang van de
wwv-uitkeringen valt tegen,
de bezuinigingen van 1984
worden voor 900 miljoen niet
gehaald, de stroom van Tamil-
vluchtelingen kost ons geld en
de gasbaten zullen volgend
jaar weer teruglopen. In totaal
betekent dat een bedrag aan
extra uitgaven van circa ƒ2,5
miljard.
Dat zegt minister Ruding ten
minste, maar het is niet eerlijk
dat hij zoveel nadruk op die
tegenvallende uitgaven legt.
Het lijkt erop of hij de huidige
meevaller van bijna 4 miljard
gulden gemakshalve maar lie
ver wil vergeten. Die meeval
ler bestaat voor de helft uit
hogere opbrengsten uit aard
gas. Enerzijds is dat het logisch
gevolg van de veel grotere
gasafzet door de strenge win
ter. Anderzijds hebben we
voordeel gehad van de toren
hoge Amerikaanse dollar.
Onze exportprijs van gas
wordt immers in deze munt
eenheid uitgedrukt.
In de zogenaamde „kader
brief" die minister Ruding aan
zijn collega's in het kabinet
stuurde over de begroting van
1986 stond geen woord over
deze meevallers, maar in de
ontwerp-voorjaarsnota, waarin
de tussenstand van de lopende
begroting wordt opgemaakt,
kon Ruding deze week onmo
gelijk meer om die meevallers
neen. Niettemin schreef hij
zijn collega's dat hij in de mee
vallers (hogere gasopbreng
sten, meer belasting-inkom
sten en een hogere -vinst van
de Nederlandscne Bank) geen
aanleiding ziet, zijn bezui-
ningsplannen te wijzigen: dit
jaar moet er volgens hem nog
300 miljoen worden bezui
nigd en volgend jaar maar
liefst 2 miljard extra.
Naijlen
Nu is ons altijd voorgehouden
dat aardgasmeevallers „naij
len". Dat wil zeggen dat we
pas na verloop van maanden
profijt krijgen van bijvoor
beeld een hogere dollarkoers.
Maar dat betekent dat we
naast een meevaller in het
voorjaar pas volgend jaar de
werkelijke vruchten plukken
van de extreem hoge dollar
koers die sinds begin dit jaar
geldt. Bedenken we daarbij dat
net ministerie van Financiën
tot nog toe rekende met een
koers van 3,20 gulden en het
Centraal Planbureau nu in
haar berekeningen uitgaat van
een koers van 3,60, terwijl de
werkelijke waarde van de dol
lar rond 3,75 3,80 schommelt,
dan kan het niet anders of ons
wordt maar een deel van de
medaille getoond. Elk dubbel
tje dat de dollar méér waard is
dan de basisberekening levert
op termijn een meevaller van
een half miljard gulden op!
Nu zegt minister Ruding dat
de gasafzet de komende jaren
terug gaat lopen. Dat klopt, al
is het zeer de vraag of dat al in
1986 merkbaar wordt. We her
inneren ons nog berichten van
langlopende extra gaslev'eran-
ties onder meer aan België en
Duitsland, tegen prijzen waar
sommigen in ons eigen land ja
loers op zijn. Daar komt ook
extra geld mee binnen. Maar
zelfs al zou de afzet conform
de cijfers van minister Ruding
werkelijk gaan verminderen,
dan nog kunnen wij niet heen
om het hierboven geschetste
effect van de naijlende dollar-
meevallers. Hoe groot dat ef
fect kan zijn wordt treffend
geïllustreerd door andere cij
fers die deze week bekend
werden: het jaaroverzicht 1984
van de betalingsbalans. De uit
voer van energie verminder
de, maar de opbrengst was
groter dan ooit, als gevolg van
de stijging van de uitvoerprijs
van aardgas met 15 procent!
Vraagteken
Wie aan dit alles denkt, plaats
op zijn minst een vraagteken
achter de roep om extra te be
zuinigen. Zeker als die g^ad<
seerd zouden moeten W?,1.
door in 1986 de lasten
in het kabinet suggererei
derland scoort met name.
industrie en handel onmi
baar beter dan het ons o
gende buitenland. Bij"'
groeit de werkgelege
eindelijk weer een beetj<
wijl zij in andere EG-li
nog steeds daalt. Nu bi*™"
de cijfers eindelijk ook dr—
nenlandse consumptie
aantrekken, omdat de
kracht niet meer ac^7\
holt, is het verzwaren vtfT*
lasten wel het domste wafw
doen kan.
Behalve om cijfermatige
nen zijn extra ombuigt
nauwelijks te rechtvaar?
Ook de politieke
spreekt niet in het vo<
van het pleidooi van miH-J*
Ruding. Zoals we al rf,
reerden zijn er volgend
verkiezingen. Willen de!u r
ringspartijen hun gunst f?(
kiezers niet nog verder®1®*
spelen dan zullen zij her"'
name in hun portemr1
moeten spekken of hen_~e
rust moeten laten, maar f®"
geval niet nog eens zwau
treffen. Hoe al die cijfefvr
over ons worden uitgP.11
ook worden uitgelegd, d/ll9
litieke feit is onbetwist Tr
dus zeker een centrale r
de discussie over de begt
'86 blijven vervullen. |J|
ARJEN BROEKHUf.9'
