hinezen
Logen doden
Let meer
egraven
■ïne,
9eagrijnige
lkshuid-
ikte
achterblijven. De talg kan nu moei
lijk een uitweg vinden. „Zou dit de
prijs zijn die we moeten betalen
voor het verdwijnen van de ge-
laatsbeharing in de evolutie?",
vroeg dermatoloog prof. Mali zich
enkele jaren geleden af. Hoe dan
ook, prijs of geen prijs, onderhuidse
stagnatie van de talg is het gevolg.
Bijkomende verstopping van de af-
voergangen door dode huidcellen
verergert de zaak nog.
Waslijst aan middeltjes
Het begint allemaal met een spel-
deknopgroot wit kopje, de gesloten
comedo, ofwel meeëter. Barst die
open dan ontstaan er zwarte meeë-
ters die gemakkelijk van buiten af
door bacteriën kunnen worden be
zocht Gebeurt dat, dan vervalt de
kwaal gemakkelijk van kwaad tot
erger. Aan het huidoppervlak ont
staat een etterige holte, dieper in
de huid verspreidt zich de talg wat
weer ontstekingsreacties van de
huid opwekt. Soms worden hele
stukken huid ondermijnd, die
slechts genezen met achterlating
van een blijvend litteken. Al die
vormen kunnen op gezicht, schou
ders of rug, naast elkaar bestaan.
Wat te doen? Wie geduld heeft zou
kunnen wachten, want meestal
schrale troost gaat acne na jaren
vanzelf over. Zo niet, dan heeft de
drogist een gros middeltjes die wel
eens helpen bij lichte acne. Die
overdaad is een veeg teken, want
hoe meer middeltjes, hoe hopelozer
de kwaal. Datzelfgde geldt voor de
overdaad die huis- en huidarts in
huis hebben. Er zijn middelen die
de huid uitdrogen, de bacteriën be
strijden, het hormoonevenwicht
proberen te herstellen of de poriën
openmaken, kortom een waslijst
van een dozijn verschillende mid
delen, en niet een ervan helpt altijd
bij iedereen. Eigenlijk krijgt iedere
patiënt een andere therapie, want
wat bij de een niet helpt, helpt bij
de ander wel. Of niet natuurlijk.
Tot voor kort bleef er altijd een
naar verhouding kleine therapie-
resistente groep over. die bij geen
enkel middel baat had.
Dames gaan voor. Testosteron, het
mannelijke geslachtshormoon, be
vordert net ontstaan van acne Een
aar jaar geleden kwam een anti-
ormoon, cyproteronacetaat. be
schikbaar, dat dit mannelijk hor
moon en daarmee de talgproduktie
tegenwerkt Het spul zit samen met
een oestrogeen in de anticonceptie
pil Diane, en is vanwege zijn „anti-
mannelijke" werking alleen ge
schikt voor vrouwen Voor mannen
is pas sinds betrekkelijk kort een
oorzakelijke bestrijder van acne ge
vonden: isotretinoine, vitamine A
waar wat chemisch aan is geknut
seld.
Isotretinoine pakt acne driewerf
aan. Het vermindert de overpro-
duktie van talg, gaat dc verstop
ping tegen en het li kt el n
wasmiddel vermin.:
tal acne veroorzakende t>
Onderzoekingen toonden aan ii..t
zelfs bij een matige dosis na gemid
deld 3 tot 6 maanden 70 tot i>0 pro
cent van de anders onbehandelbare
patiënten er zeer gunstig op rea
geerde. Die verbetering hield dan
ook nog een half tot drie jaar an
langer dan bij welke andere behan
deling ook Wat wil je nog meer"*
Nou. op de eerste plaats dat het
spul geen bijwerkingen vertoont,
en u vermoedt het al, dat is helaas
niet zo. Droge lippen kun je ervan
krijgen, een droge neus. jeuk. droge
mond, oogontsteking, ontsteking en
brosheid van de gezichtshuid en
dat ook nog tamelijk frequent.
Daar valt nog mee te leven. Erger
is dat het spul schadelijk is voor het
ongeboren kind. In de Verenigde
Staten, waar het middel al langer is
geregistreerd, zijn zover beleend
alle zwangerschappen waarbij dit
middel is gebruikt, geëindigd met
een miskraam of met de geboorte
van een kind met ernstige afwij-
nr- r. D, >iom mag het bij vrou-
M Uruikt worden als
•luut zeker is uit-
i U mannin, alleen als alk
andere middelen hebben gefaald
Geen wondermiddel dus. ai repte
het Geneesmiddclcnbullctin van
een „doorbraak" Laten we het be
scheiden houden op een wonder-
j Chang, onze gids, laat
'oorlaatste dag weten, dat
oek aan een commune er
tr in zit. Wat hij omstandig
uit te leggen, komt hier op
eel communes die „toon-
aren zijn reeds of worden
eel omgeschakeld. De slag-
et nieuwe China luidt coöp-
n dat betekent meer zeg-
p en meer verantwoorde-
- - voor de individuele boe-
tndaar onze goede oogsten",
ihang er breed lachend aan
H in haastig ingelast bezoek
Hjji wijk-comité heeft nogal
[ten in de aarde omdat het
l „trouwdag" is, hetgeen be-
dat trouwlustige paartjes
■■^debrenging van een foto
I; wijk-comité moeten ver
voor het ja-woord. Trou-
China nu niet direct een
ige zaak, getuige een inge-
brief van een spoorweg-
329 in een krant, waarin de
i beklaagt over het oer-
bepalingen en regels. „Ik
toestemming moeten zien
van de jongerenliga, de
e afdeling van de com-
ïe partij, de organisatie
ilkingsplanning, het ar-
m, de vakbond en de af-
srsoneelszaken van de
in", verzucht hij. „Nu nog
gemeente". Eenmaal ge-
eeft men weer toestem-
ig voor een kind, want
aar is slechts één kind
Mannen wordt geadvi-
te trouwen voor zij onge-
qar zijn, voor vrouwen
ar als huwbare leeftijd,
rteli me later, dat slechts
gesloten huwelijken op
weer worden ontbonden,
eft nog een paar medede-
anaf 1 maart mogen de
hun doden niet meer be-
aar is crematie verplicht
n bijna dezelfde adem-
hij me weten, dat vanaf
>7 nieuwe steden en dis-
de Volksrepubliek voor
Iers worden opengesteld.
lijkt me nauwelijks iets
voorgaande te maken te
v tenzij het als bewijs moet
ivoor de razendsnelle wiize
de ontwikkelingen in Cni-
|ts vinden.
bevestigt dit desgevraagd en
|)ij toch op zijn praatstoel zit,
_|hij dat binnenkort in Kan-
eerste schoonheids wedstrijd
>us.
Tien miljoen Nederlanders hebben ooit
in hun leven acne gehad. Een volks
huidziekte dus: de meest voorkomende
vorm heet dan ook acne vulgaris. Ge
vaarlijk is de kwaal niet, maar chagrij
nig des te meer. Acne komt vooral voor*
tussen het 12e en 22e levensjaar, pet de
gevoelige leeftijd waarop je je diep over
je uiterlijk kunt schamen. Bovendien,
en dat is nieuw, schijnen vrouwen tus
sen de 35 en 45 er steeds meer last van
te krijgen. Waarom? Daarom. Niemand
die het weet. Over acne is trouwens
toch al weinig bekend.
J. Paalman
Nemen we eens een haarfollikel
onder de loep. We zien dan een
haar vanuit de onderhuid een tros
je talgklieren passeren. Het nut van
dat vettige spul is niet helemaal
duidelijk. Het vet haar en huid in,
zoveel is zeker, geeft iedereen zijn
specifieke geur en zou door zijn bi
zarre samenstelling aanvallende
huidbacteriën op afstand houden.
Welnu, als het goed is dan reist de
talg met de haar mee naar het
huidpppervlak. Op de hoofdhuid is
dat geen probleem, daar gébruikt
elke forse talgklier een forse haar
als transportmiddel. Op de „onbe
haarde" hoofdhuid zou het ook
geen probleem mogen zijn, want
daar heeft elk, donshaartje een heel
klein talgkliertje. Helaas is dat niet
bij iedereen het geval.
Bij nogal wat mensen groeien de
talgkliertjes op de onbehaarde
hoofdhuid vanaf het twaalfde jaar
ongeremd uit, terwijl de haren zelf
ZATERDAG 23 MAART 1985
in de Chinese Volksrepubliek zal
worden gehouden. „Maar dat gaat
een beetje anders dan bij jullie.
Hier kunnen mannen en vrouwen
meedoen; ze hebben gelijke kansen.
Bij ons komt het niet alleen op het
uiterlijk aan. De kandidaten moe
ten ook laten zien in hoeverre ze
op de hoogte zijn van de economie,
de geschiedenis en de natuurwe
tenschappen en ze worden getest
op hun gezondheid, hun weetgie
righeid en hun enthousiasme, op
hun moed en op hun bereidheid om
mee te werken aan de hervormin
gen".
Dons-jas als bonus
De laatste vrije middag gaat rich
ting oude binnenstad, waar een
jongeman me op de hoek van een
straat een met dons gevoerde jas
wil 'aansmeren voor 100 yuan
„kunstgeld", dat is 130 gulden. Met
handen en voeten probeert hij dui
delijk te maken, dat hij er nog 100
yuan „echt geld" bij geeft. Het re
kensommetje is niet moeilijk: hij
wil gewoon „echt geld" tegen
„kunstgeld" ruilen en mijn bonus is
een warme jas. Hoewel enkele om
standers glimlachend ja-knikken
om duidelijk te maken dat dit voor
mij een goed handeltje kan worden,
zie ik er toch maar van af. Ik heb
al een warme jas. Maar het geeft
wel te denken.
's Avonds in het restaurant van
hotel Yan Xiang blijkt dat Chang
over de hele deviezenhandel toch
wel erg summier is geweest. Een
Chinees die aan een tafeltje naast
me een reusachtige vis zit te veror
beren, zorgt voor opheldering. Hij
is afkomstig uit Kanton en werkt
als een soort econoom in de voor
malige commune, nu coöperatie
„Geurende bloesem". (Hij zegt
„Flaglant blossom" en is de eerste
Chinees die ik hier ontmoet die
geen „r" kan zeggen). Behalve over
eten („In Kanton hebben we een
spreekwoord: Alles wat beweegt,
kun je eten") praat hij vooral over
de economische ontwikkeling, geld
en deviezenkoersen.
„Kijk", zegt hij, „ik kan in dit hotel
deze heerlijke vis eten omdat ik
„kunstgeld' heb. Li Baohua, onze
nationale bank, wil eigenlijk dat in
dit soort hotels, waar voornamelijk
buitenlanders komen, alles met te
gen deviezen geruild „kunstgeld"
wordt betaald. Maar zijn con-
fik teur
oorlaatste dag
i bezoek aan
werd onze
:ur Leo van
onder meer
ronteerd met
essentiële zaken
menselijk
in: het huwelijk
?hina een even
t als serieuze
- en de dood. De
t zovtzen mogen hun
's i niet meer
ven; crematie is
icht.
elijks geland in
ju, op doorreis
Vëderland^loeg
;mwee naar het
-in-beweging al
Plezier bij net fotograferen op het Plein van de Hemelse Vrede, met Mao op de achtergrond; bittere ernst bij het kiekje voor het Lenin-mausoleum in Moskou.
■mai
lerlijkli j
Op de scharrelmarkt in Peking wordt plastic speelgoed verkocht, maar ook geld geruild, soms met
een warme jas als bonus.
De passanten zien er in de
sneeuw en bij een temperatuur van
achttien graden onder nul even
grauw uit als de hele stad. De boek
winkels puilen uit van de partij-li
teratuur en Tsjernenko's verzamel
de toespraken wordeh nog als best
seller aangeprezen.
Een kennis die me naar het Rode
Plein vergezelt, vertelt een grap,
die in de laatste weken voor het
overlijden van de partijleider in
Moskou de ronde deed. „De
nieuwslezer op de televisie heeft
's avonds een donker pak aan en
leest plechtig het volgende bericht
voor: Het presidium van het Cen
trale Comité van de Communisti
sche Partij van de Sovjet-Unie en
het presidium van de Opperste
Sovjet van de Unie van Socialisti
sche Sovjetrepublieken delen mee,
dat kameraad Konstantin Tsjer-
nenko op de leeftijd van tachtig
jaar na een langdurige ziekte en
zonder weer bij bewustzijn te zijn
gekomen al zijn werkzaamheden
als partijleider en staatshoofd heeft
hervat".
Wachten wachten
„Dat typeert precies de situatie
waarin we hier zitten, al jaren lang.
Ik kan me nauwelijks anders her
inneren dan dat we op iets nieuws
zitten te wachten, maar het komt
niet, het komt niet". Mijn zegsman
is somber en ik denk aan Chang,
die zo opgeruimd vertelde over wat
er in zijn land momenteel allemaal
omging. En nota bene op het Rode
Plein in Moskou schiet me te bin
nen, dat ik toch nog vergeten ben
Chang te vragen waarom hij nooit
de naam van Deng Xiaoping heeft
genoemd. Aan Dengs hervormin
gen zal het niet gelegen hebben.
Hier, hartje Moskou, valt in elk ge
val op, dat Peking de Sovjetrussi-
sche hoofdstad nu al in de schaduw
stelt, al was het maar vanwege de
alomtegenwoordige glimlach die je
in de Sovjet-metropool zo node
mist. Ik kan het Cnang helaas niet
meer vertellen.
LEO VAN VLIJMEN
Het de hemel in priemende monument voor de Sovjetrussische ruimtevaart,
hotel Kosmos. Links de 600 meter hoge tv-toren van Moskou. F0t0:
stante glimlach gaat over in een
brede grijns zo streng zijn ze na
tuurlijk niet. Ik mag best een beetje
„echt geld" betalen, maar er moet
een aangepast deel „kunstgeld" bij
zijn. Hij begrijpt dat het voor een
vreemdeling een merkwaardig sy
steem is. „Maar zo is het beter. Nu
kunnen ook onze mensen, wanneer
ze hard werken en een beetje han
dig zijn, zich de luxe van zo'n res
taurant veroorloven. I like these le-
folms". Pas na twee happen dringt
het tot me door, dat hij hervormin
gen bedoelt, die van Deng.
Visite-kaartje
Het kelnerinnetje, dat avond aan
avond zo vriendelijk het servet
heeft aangereikt, gevraagd heeft of
ik Peking-beer wil en buigend en
glimlachend „bye bye" heeft ge
zegd, is niet te vermurwen: ze wil
geen afscheidsfooitje, zelfs niet een
paar nylons. Uiteindelijk worden
we het eens over een visite-kaartje
dat ze door mijn tafelbuur in Chi
nese karakters laat vertalen, maar
dat gaat moeizaam, want voor Vlij
men hebben ze hier kennelijk geen
equivalent.
Bij de receptie van het hotel krijgt
mijn tafelbuur inderdaad gelijk.
Het telefoongesprek met Nederland
(de verbinding kwam binnen vijf
minuten tot stand!) kan gedeeltelijk
met „echt geld" betaald worden.
Het restje „kunstgeld" wordt in de
etage-bar omgezet in Mao-tai die ik
met Zhang Xuan, onze man uit
Kanton, eerlijk deel. Dat levert nog
een nieuwtje op, want de Chinese
vriend wordt steeds vertrouwelij
ker. „Weet u dat we in onze Volks
republiek tegenwoordig ook weer
erotische literatuur kunnen kopen?
Geen porno, zoals ik die vorig jaar
bij een bezoek in Hong-Kong heb
gezien, maar mooie, soms klassieke
erotische romans die hier jaren
lang verboden waren". Dengs Chi
na is inderdaad op drift geraakt.
Chang wekt me de volgende och
tend om half vijf en staat om kwart
over vijf in de hotel-hal klaar met
een reusachtig ontbijt-pakket (twee
harde eieren, twee appels en zeker
twee ons Chinese worst nooit ge
dacht dat ze dat ook hadden). Bij
Chang begin ik maar niet eens over
een fooi, maar hij heeft wel belang
stelling voor een bijna uitgelezen
speurdersroman van Dick Francis
(„om mijn Engels bij te houden").
Gevallen fles
Het inchecken en de formaliteiten
op dë luchthaven van Peking (zelfs
het overgewicht van de bagage
wordt glimlachend weggewuifd) is
omgekeerd evenredig aan de ont
vangst op het Moskouse vliegveld
Sjeremetjevo, tien uur later. Bij de
pascontrole word ik zes minuten
lang doordringend aangekeken en
vervolgens in het ongewisse gela
ten over wat de man achter dik
glas allemaal in mijn paspoort en
vliegticket denkt te kunnen vin
den. De twee vrouwelijke doua
niers zijn van mening, dat ook een.
trouwring als „invoer" moet wor
den aangegeven, bekijken met veel
argwaan een Chinese krant die
we alle drie niet kunnen lezen
en een van hen laat tenslotte een
fles kostelijke Mao-tai stukvallen.
Daarna eisen beide dames de scène
geheel voor zich op en beginnen el
kaar uitvoerig de huid vol te schel
den. Nadat het slachtoffer zich ook
in het gekrakeel heeft gemengd
gaat de schuldige weg en komt een
poosje later terug met een klein
flesje wodka. Een halve liter „Sto-
litsjnaja" tegen een liter Mao-tai die
op de grond ligt; dat is een slechte
ruil.
Het hotel heet Kosmos, ligt tegen
over de „Permanente Tentoonstel
ling van de Economische Verwor
venheden van de Sovjet-Unie" en
biedt uitzicht op het de hemel in
priemende monument voor de Sov
jetrussische ruimtevaart
Een telefoongesprek met het bui
tenland behoort nog niet tot de ver
worvenheden van de Sovjet-Unie
Na twee uur wachten laat ik het
maar annuleren.
„Stilstand op vrijwel elk gebied",
zeggen vrienden in Moskou. „Ei-
enlijk is er de laatste tien jaar hier
elemaal niets veranderd".
En inderdaad, de rijen die in het
stadsbeeld van Peking ontbraken,
staan hier nog steeds bij dezelfde
winkels met dezelfde lege etalages.
tegenover het
Hans Schneider
Kelnermnetjo in het Yan Xiang-hotel; ze wil geen fooi aan
nemen, maar is wel blij met een visite-kaartje.
