TAFEL
1X171
„Van trots alleen kan je niet leven"
Paus komt op katholieken sympathiek over
WERK IN MEESTE MUNEN HERVAT
kerk
wereld
Bisschop Bar geen „heer en meester"
Smeulend conflict
weer
brieven
lezers
ACHTERGROND
CcidócSoiruvrvt
DINSDAG 5 MAART 1985 PAGIN
ABOP TEGEN AANWEZIGHEID FNV BH PAUS
De Algemene Bond van Onderwijzend Personeel (ABOP) dis
tantieert zich van de aanwezigheid van de FNV tijdens het be
zoek van de paus in mei. De ABOP is het niet eens met het
standpunt dat de FNV Federatieraad in deze heeft ingenomen.
De FNV besloot onlangs een uitnodiging voor een ontmoeting
met Johannes Paulus te aanvaarden uit respect voor de vele
katholieken in haar gelederen. „Wegblijven zou een misken
ning betekenen van het belang, dat veel mensen ook in onze
kring aan dit bezoek toekennen", aldus de FNV-motivatie.
De ABOP is het als enige FN V-bond met dat standpunt niet
eens. De bond heeft zich in de Federatieraad tegen het aan
vaarden van de uitnodiging verzet. Volgens een woordvoerder
van de ABOP zal zij het daar verder bij laten en vooralsnog
niet tot acties tegen het pausbezoek overgaan. Dat gebeurt wel
door de bij de ABOP aangesloten homo-groep, die actief is bin
nen het comité tegen het pausbezoek, dat zich op acties bezint.
Woordvoerders van de homo-groep zeggen met verbijstering
kennis te hebben genomen van het FNV-standpunt, dat vol
gens hen geen enkel respect opbrengt voor de velen, ook ka
tholieken, die aan het bezoek van de Heilige Vader helemaal
geen behoefte hebben. „Wij zullen op 12 mei laten zien dat wij
er heel anders over denken en het standpunt van de FNV to
taal verwerpen", zo zei een woordvoerder.
De omstandigheden
maken de mens niet
zwak, maar tonen hoe
hij werkelijk is.
Thomas Kempis
NIEUWE DIOCESANE PASTORALE RAAD MOET EVENWICHT
VINDEN TUSSEN TRADITIE EN VRIJE OPSTELLING
Een bisschop is geen „heer en
meester" over zijn bisdom
maar een herder, op wie de
bijzondere zorg rust, dat de
plaatselijke Kerk ook werke
lijk Kerk van Christus is. Dit
zei bisschop R. Ph. Bar gister
avond in Delft bij de installa
tie van de nieuwe Diocesane
Pastorale Raad van het bis
dom Rotterdam.
De nieuwe Raad is, in tegen
stelling tot de vorige, inge
richt volgens de voorschriften
zoals die zijn neergelegd in
het nieuwe kerkelijk wet
boek. Dat betekent onder
meeer dat de bisschop zelf nu
voorzitter is. Mgr. Bar gaf gis
teravond zijn visie op de in
vulling van dit ambt en zei
daarbij dat een bisschop „open
oren moet hebben". Hij moet
zich graag advies laten geven
en vooral vreugde vinden in
de communio, de gemeen
schappelijkheid. „Do bisschop
moet zich oefenen in de kunst
van het besturen in commu
nio, opdat hij er niet door
wordt gehinderd, maar daar
entegen erdoor wordt bemoe
digd. U moogt uw bisschop
daar steeds aan herinneren!",
aldus mgr. Bar.
Wat het functioneren van de
DPR betreft, zei mgr. Bör dat
de kwaliteit van dit orgaan
hierin zou kunnen bestaan
dat een evenwicht wordt ge
vonden „tussen traditionalis
me en vrije opstelling, tussen
loyaliteit en critische houding,
tussen harmonische verhou
dingen en conflict-situaties.
Evenwicht ook tussen de
trouw aan de voorschriften en
de aan de eigen situatie zich
soms opdringende oplossin
gen, tussen het staan in de
Wereldkerk en het leven in
de Kerk ter plaatse, die klei
nere belangen kan hebben".
Als advies-orgaan van de bis
schop komt de Diocesane Pas
torale Raad zes keer per jaar
bijeen. De eerst volgende ver
gadering is in mei. Dan zal
naast mgr. Bër, die qualitate
qua voorzitter is, een bestuur
worden gekozen.
De nieuwe raad ziet er als volgt uit:
Drs R.Ph. Bar. bisschop, voorzitter,
en de leden: drs E.P.W. van Leuken,
namens de Diocesane Missieraad;
mevr C. Enthoven- Zuidgeest, na
mens het Katholiek Vrouwengilde,
de heer M Heijnsbroek. namens de
Katholieke Bond van Ouderen; zus
ter Frie van der Horst, namens het
Bedrijfsapostolaat: zuster Th. Saers
en zuster R Plat. namens het Dioce
saan Religieuzen Beraad: de heer
Th.W. Dupont, namens het dekenaat
Zuidhollandse Eilanden; de heer
P A.M Kroonenburg, namens het
dekenaat Zoeterwoude; mevr L.
Herfkens, namens het dekenaat
Vlietstreek; de heer J Evelo, na
mens het dekenaat Leiden; mevr.
A A. Geerdes-Jonker Roelants, na
mens het dekenaat Schiedam; mevr.
M.M.J. van den Broek, namens het
dekenaat Gouda; de heer G.S.M. Ko-
perdraat, namens het dekenaat
Delft; de heer R. Thiel. namens het
dekenaat Bollenstreek; mevrouw
M.J Fontijn-van Duin namens het
dekenaat Alphen aan den Rijn; de
heer H.L.J.M. Schmetz namens het
dekenaat Den Haagen mevrouw
H.J.M. Kievit-Valentin namens het
dekenaat Westland.
Vakatures zijn er nog voor leden na
mens de Priesterraad, de studenten-
jongerenpastores, en de dekena- De Diocesane Pastorale Raad bijeen. Op de achter-
i Dor-
grond in het midden mgr. Bar.
KRO-ENQUÊTE:
Van de Nederlandse rooms-
-katholieken vindt 81 procent
paus Johannes Paulus II sym
pathiek Zestien procent
juicht zijn komende bezoek
aan Nederland toe, 31 procent
stelt het niet op prijs. Dat
blijkt uit een telefonische en
quête van de KRO in samen
werking met bureau Into-
mart. Ondervraagd zijn 1.730
rooms-katholieken van twaalf
jaar en ouder naar hun me
ning over de paus, zijn ambt,
zijn bezoek aan ons land in
meien het daarvan te ver
wachten resultaat. De uitkom
sten van deze enquête ver
schillen overigens nogal van
die van de opiniepeiling die
het Nipo begin vorig maand
hield in opdracht van Else-
viers Magazine. Uit de Nipo-
enquête bleek, dat maar 3
procent van de Nedertlandse
rooms-katholieken de komst
van de paus naar Nederland
toejuicht.
Volgens de KRO/Intomart-
enquête zien rooms-katholie
ken van vijftig jaar en zien
meer uit naar het pausbezoek
dan jongeren 26 tegen 12
procent. Hetzelfde is het geval
bij allen voor wie het geloof
een belangrijke rol speelt 23
tegen 5 procent.
Van de rooms-katholieke ge
lovigen hecht 22 procent veel
waarde aan het ambt van de
paus als leider van de katho
lieke wereld, terwijl 52 pro
cent er „enige betekenis" aan
toekent en 24 procent hele
maal geen Ook hier zijn de
positief denkenden onder de
ouderen veel talrijker dan on
der de jeugd 40 tegen 14 pro
cent.
Veertig procent van de
rooms-katholieken vindt dat
de paus zijn ambt goed ver
vult, terwijl 46 procent denkt
dat hij het „deels goed. deels
minder goed" doet. De gelovi
gen geven niet erg hoog op
over hun kennis van zaken
over standpunten van de paus
slechts 3 procent denkt zeer
goed op de hoogte te zijn, te
gen 41 procent „tamelijk
foed" en 11 procent ten dele;
2 procent geeft toe er niet
veel van te weten en 12 pro
cent weet het helemaal niet.
Op de vraag of het pausbe
zoek de Nederlandse katholie
ken dichter bij elkaar zal
brengen antwoordt 14 procent
positief, 74 procent ziet geen
verschil en 8 procent ver
wacht eerder een verwijde
ring. Oudere katholieken zijn
wat dit betreft vaak pessimis
tischer dan jongere. Op de
vraag of het pausbezoek meer
begrip zal kweken tussen alle
Nederlanders antwoordt 63
procent met „nee" en 27 pro
cent met „ja", terwijl 10 pro
cent er geen idee van heeft.
Een verdieping van het reli
gieuze leven verwacht 31 pro
cent van de katholieken er
van, terwijl 57 procent dat
niet doet en 12 procent bekent
het niet te weten. Dat het
pausbezoek een steun zal be
tekenen voor mensen die het
moeilijk hebben verwacht 69
procent. Wat dit betreft denkt
23 procent het tegenoverge
stelde. Jonge katholieken ver
wachten er meer van dan ou
deren 76 procent van de jon
geren zegt „ja" op deze vraag,
tegen 56 procent van de oude
ren.
Van de ondervraagde katho
lieken meent 11 procent, dat
alleen rooms-katholieken bij
het pausbezoek moeten wor
den betrokken, terwijl 84 pro
cent denkt dat ook andere
Kerken erbij horen te zijn.
Naarmate het geloof een min
dere rol speelt meent men va
ker, dat dit een zaak is voor
alleen katholieken.
Wat de aan de orde te stellen
onderwerpen betreft trekken
eenheid tussen de bisschop
pen, tussen de Nederlandse
katholieken en tussen de Ne
derlandse Kerk en Rome de
meeste stemmen 26 procent.
Vragen over leven en dood,
euthanasie en vooral abortus,,
leven bij 10 procent, terwijl
telkens 7 procent de onder
werpen huwelijk en gezin, ge
boorteregeling, samenwonen
en echtscheiding, respectieve
lijk oorlog en vrede, wereld
vrede,, geweld en kernwapens
belangrijk vinden. Eveneens 7
procent tekent voor onder
werpen als het priesterambt,
celibaat en leken-voorgan-
gers. Niet minder dan 34 pro
cent weet uit zichzelf geen
onderwerp te noemen.
Over massale bijeenkomsten
tijdens het pausbezoek denkt
62 procent „wel goed", 18 pro
cent vindt ze niet goed en
eveneens 18 procent denkt
dat het niets uitmaakt. Van de
katholieken ziet en hoort 47
procent graag zoveel mogelijk
van het pausbezoek op radio
en tv, terwijl 32 procent dat
niet op prijs stelt en 22 pro
cent er onverschillig tegen-
Gevraagd welke omroep het
meest voor uitzending van het
pausbezoek in aanmerking
komt antwoordt 83 procent,
dat de KRO daarvoor in de
termen valt. Tevens is 29 pro
cent geporteerd voor andere
omroepen, waaronder ook de
EO; 22 procent gunt de NCRV
de eer en 19 procent de NOS.
ie be
even
Onder de meest vernederende omstandigheden heeft jeld,
Britse mijnwerkersvakbond moeten besluiten de bijna eeken
jaar durende staking tegen de sluiting van onrendabele njchte
nen te beëindigen en vandaag weer aan het werk te ga?mm
Vernederend omdat er geen akkoord over zelfs maar
kleinste onderdeel met de Britse Steenkolenraad werd \ren
reikt. Deze instantie heeft de mijnwerkers met nauwelijet ni
ingehouden leedvermaak de laatste maanden in hun sop *gan
ten gaar koken, nadat overduidelijk was geworden dat T
mijnwerkersstaking steeds verder afkalfde. Mijnwerkers c
in verband met gewelddadig optreden tijdens de staking of-
slagen werden, komen niet meer aan de slag. Ook aan fc
saneringsplan wordt niets veranderd. De nederlaag voor J
mijnwerkers is dan ook totaal. i
Niettemin behoeft het niet betreurd te worden dat i
mijnwerkers er niet in zijn geslaagd hun verreikende do
stellingen te verwezenlijken. Immers uit een staking die erj
gericht is economisch onrendabele mijnen in stand te houd
kan voor niemand iets goeds voortkomen. Een dergelijke q
derneming zou slechts een bijdrage leveren aan vergrotii
van armoede in plaats van aan effectieve welvaartsvermee
dering. De sanering van de Britse mijnen is een economiscl El
noodzaak en dit geldt nog meer nu de afgelopen koude wi n€
ter heeft bewezen, dat de behoefte aan en afhankelijkhe sc
van kolen veel minder is dan tot voor kort in Groot-Britta Va
nië werd aangenomen. V2
NOG minder sympathie hoeft men te hebben voor de doe k<
stellingen van stakingsleider Arthur Scargill persoonlijk. Ij SC
streefde er openlijk naar met zijn staking de Conservatief lij
regering van mevrouw Thatcher ten val te brengen en rev| d<
lutionaire veranderingen door te voeren. Het merendeel va V(
de Engelse arbeiders voelde daar niets voor, maar dat deerd oj
He ambitieuze Scargill niet in het minst. Niemand had troi h«
wc. verwacht dat de revolutie in Engeland zou beginnen rc
in
In dit conflict tekent zich echter wel een oude tegenstellii)
in Groot-Brittannië af, die met deze-mislukte staking verd|
is uitgediept. Premier Thatcher heeft op het eerste gezicj j
succes gehad bij haar streven de uitgebreide macht te bepel
ken van het Engelse vakbondswezen, dat zo'n zware veran ie
woordelijkheid draagt voor de veroudering van de Engel st
industrie. De proletarische doelstellingen van de hardste el oi
menten van de mijnwerkersvakbond zijn natuurlijk niet iij
getoomd. Mevrouw Thatcher heeft de bemiddelende har
van de overkoepelende vakcentrale TUC vorige maand ni
aangegrepen om het gezichtsverlies voor de stakende miji
werkers enigszins te beperken. Zij heeft geen talent om
verzoenen
ZaL haar overwinning duurzaam zijn? Veel mijnwerke
zijn nu verbitterd aan het werk gegaan, maar wanneer hi
mijn in het saneringsplan voor sluiting in aanmerking kon
zal het conflict als een veenbrand opnieuw oplaaien. De st
king die nu achter de rug is, balanceerde op de rand van
democratie. Waar de harde kern van de mijnwerkers nu a;
denkt, is een rechtstreekse guerrilla tegen het ConservatieA
establishment.
Gehakt met romige
witlof-wortelsalade
en aardappelen
flensjes
De benodigdheden voor
twee zijn: 1 sneetje brood,
ui, 5 g margarine, kerrie,
peterselie, 200 g gehakt,
zout, losgeklopt ei, 30 g
margarine
halt' bekertje zure room, 1
kleine sinaasappel, 1
struikje witlof, 1 niet te
grote winterwortel, zout,
peper;
0,5 tot 1 kg aardappelen;
50 g bloem, iets zout, 1 ei, 2
dl melk, margarine, jam of
basterdsuiker.
Week het brood in warm
water, druk dat er na een
paar minuten zo veel moge
lijk uit en maak het sneetje
fijn. Fruit de fijn gesneden ui
lichtbruin in de eerste portie
margarine met kerrie Knip
de peterselie fijn. Meng
brood, ui, peterselie, gehakt
en zout en voeg zo veel los
geklopt ei toe dat het een ste
vig mengsel blijft. Vorm er
per persoon een gladde bal
van en leg die een uurtje
koel weg. Bak de gehaktbal
len in de tweede portie mar
garine bruin en gaar in twin
tig minuten. Keer ze in die
tijd geregeld, zodat ze rond
om bruin worden. Haal het
vlees uit de pan en maak de
jus met weinig water af.
Meng de zure room met si
naasappelsap. Spoel het wit
lof schoon, snijd het in fijne
plakken en meng het door
het roomsausje. Borstel de
wortel schoon, rasp hem grof
en meng hem met het witlof.
Maak de salade op smaak af
met zout en peper.
Meng bloem, zout, ei en wei
nig koude melk tot een glad
besiag en verdun dat met de
overige melk. Laat een stuk
je margarine smelten in een
koekepan, schep er zo veel
beslag in, dat de panbodem
net bedekt is en bak het
flensje (een dunne panne-
koek) aan twee kanten
bruin Presenteer de flensjes
warm of koud met jam of
basterdsuiker.
JEANNE
BRITSE MIJNWERKERS:
KELLINGLEY— Op het gas
fornuis staat een grote pan
aardappelen te koken. „Zo
lang ik nog een zak aardap
pels in huis heb, weet ik dat
ik tenminste nog wat op tafel
kan zetten, ook al is dat alleen
een bord patat", zegt Pat Mc
Donald. Haar man, een mijn
werker uit de Kellingley-mijn
in Noord Yorkshire, de mijn
die ooit de produktiefste van
Europa werd genoemd, zegt;
„De werkgevers en de rege
ring hebben ons veel afgeno
men, ze hebben ons gebom
bardeerd met propaganda,
maar wat ze ons niet af heb
ben kunnen nemen is onze
trots en onze waardigheid".
Veel van de mijnwerkers die
de afgelopen week met gebo
gen hoofd en soms met tranen
in de ogen de mijn weer in
zijn gegaan, delen zijn me
ning. Het enige verschil tus
sen hen en Colin McDonald is
dat zij het minder lang op
vijfentwintig pond (ongeveer
honderd gulden) per week
hebben kunnen uithouden
dan de familie McDonald. En
van trots alleen kan je niet le
ven. Colin, Pat en hun twéé
kinderen hadden op het mo
ment dat de staking begon het
voordeel dat zij geen grote lo
pende schulden hoefden af te
lossen, zoals veel van hun bu
ren en vrienden. De auto, de
stereo-installatie en de tv wa
ren afbetaald en hun huis was
van de gemeente, die bereid
was om de huur gedurende de
moeilijke maanden te „verge-
Maar ondanks een lening van
vijfhonderd pond. de ontelba
re gratis maaltijden die Pats
moeder verstrekte en de kin-
derkleertjes die de zuster van
Pat beschikbaar stelde, bleek
het wekelijks toegekende be
drag niet toereikend te zijn.
Al na een paar maanden was
ook de zeshonderd pond aan
spaargeld op. Daarna werd de
levensverzekering „opgege
ten" en moest Colin zijn
maandelijkse aflossing van de
enige schuld die hij had. stop
zetten. Zijn oudste zoon Jamie
kreeg gelukkig op school gra
tis warme maaltijden en een
gaarkeuken in het dorp zorg
de voor drie maaltijden per
dag.
Vast patroon
Het leven van de stakers en
hun families verliep al spoe
dig volgens een vast patroon.
Om drie uur 's ochtends be
gon de dag voor Colin, die
dan zijn post innam bij een
van de mijnen in Nottingham,
wat hem twee pond per dag
opleverde uit het stakings
fonds. Zijn vrouw ging dan
met de kinderen lopend naar
haar moeder in Pontefract,
dat zo'n zeven kilometer ver
derop ligt.
Colins eerste postplaats was
bij de Parksidemijn in Lan
cashire. „Wanneer je daar met
een groot aantal postende
mijnwerkers naar toe ging,
dan kon je de werkwilligen
tegenhouden. Die kwamen
dan hun bussen uit zodat we
met hen konden praten. De
werkgevers staken daar ech
ter al gauw een stokje voor".
„We hadden in het begin ook
altijd een hele gemoedelijke
duw- en trekpartij met de
plaatselijke politie. Later
kwam er versterking uit Lon
den en was het allemaal niet
zo gemoedelijk meer. Die zet
ten hun helmen af, stopten
hun vuisten erin en sloegen
ons vervolgens tegen de
grond. Ik kon m'n ogen niet
geloven; de eerste keer dat ik
dat zag, stond ik als aan de
grond genageld. Ik was groot
gebracht met het idee dat je
respect moest hebben voor de
politie. Ik had nooit gedacht
dat zoiets in onze tijd nog zou
voorkomen. De hoofdinspec
teur schreeuwde nog naar zijn
mannen dat ze *weer een rij
moesten formeren, maar het
was duidelijk dat hij de con
trole over hen verloren had".
Colin is een van de mijnwer
kers die zich persoonlijk heeft
ingezet voor het leiderschap
van Arthur Scargill. Hij zou
daarom een geschikte kandi-
Een uiterlijk nog gloriërende Arthur Scargill bezocht gistermid
dag een stakingspost voor de mijn in Cortonwood in
Zuid-Engeland.
daat kunnen zijn voor het offrey Lofthouse, die even la-
spookbeeld van de boze pos- ter 09k neergeslagen zou wor-
tende mijnwerker, die de den, 'getuige was en dat ook
werkwillige mijnwerkers wil door de tv-camera's geregis-
intimideren met behulp van treerd werd.
een menigte woedende sta- Volgens Colin kan je hieruit
kers. Maar dit beeld klopt alleen maar een politieke con-
niet. Colin is bijvoorbeeld ook clusie trekken: „Ik denk dat
lid van het mijnwerkers-red- de politie gewoon een speelbal
dingsteam en draagt zijn mijn van de regering is geweest. Ze
en alles wat daarbij hoort een verloren al spoedig hun neu-
minstens even warm hart toe trale houding en op het einde
als de staking. .hadden ze er waarschijnlijk
Het was dan ook Colin die op genoeg van om zover van huis
een zekere dag zijn al te ver
hitte postende collega's bij de
mijn in Kellingley in be
dwang probeerde te houden.
Op dat moment werd hij van
te zitten, want toen begonnen
ze steeds harder op te treden".
Met de komst van de winter
kreeg de familie McDonald te
maken met een nieuw pro-
achteren aangevallen door bleem: gebrek aan brandstof.
een politeman en aan zijn nek
over het terrein gesleurd
Langs de spoorweg lagen ge
lukkig nog wel wat kolen, die
een incident waarvan het de familie illegaal verzamelde
plaatselijke parlementslid Ge- en opstookte. „Wanneer de si
tuatie echt onhoudbaar was
geworden, dan had ik de tv
verkocht, de stereo alles
liever dan terug te moeten
gaan naar de mijn", zegt Colin
nu. Zijn vrouw Pat valt hem
in de rede: „Ik vind nog
steeds niet dat hij weer terug
aan het werk moet gaan. Hij
heeft zolang gestaakt, hij zou
alleen terug moeten gaan
wanneer ze winnen".
Colin is lid van de plaatselijke
Labourpartij en is niet onte
vreden over de steun die de
staking gekregen heeft van
Labourleider Neil Kinnock.
Hij is echter niet te spreken
over de TUC, de overkoepe
lende vakorganisatie, die na
aanvankelijk de staking on
dersteund te hebben, weer
„met hangende pootjes" naar
Thatcher terugkroop.
„De spoorwegen worden het
volgende slachtoffer van
Thatcher", aldus Colin. Dan
pas zullen de consequenties
van het mislukken van de
staking duidelijk worden.
Denkt Colin dat de staking
toch zin heeft gehad?
„Jazeker. Vanwege het sim
pele feit dat onze redenen om
tot staken over te gaan van
daag de dag nog net zo recht
vaardig zijn als toen we
twaalf maanden geleden voor
het eerst het werk neerleg
den. Wanneer Nottingham
had meegedaan, wanneer alle
vakbondsleden hadden mee
gedaan, dan hadden we zon
der twijfel gewonnen. We
hebben nu verloren, maar het
is voor alle partijen een bij
zonder kostbare les gewor
den".
DAVID HEARST
Copyright The Guardian
(Van onze correspondent
Roger Simons)
LONDEN De stakende
Britse mijnwerkers, die vol
gens hun vakbondsleider Ar
thur Scargill in de afgelopen
twaalf maanden „een schitte
rende inspiratie" waren voor
de arbeidende klasse van de
hele wereld, zijn gisteren voor
het eerst sinds twaalf maan
den officieel opnieuw aan de
slag gegaan. Onder meer in
Wales keerden zij in optocht,
met hun banieren en fanfare
aan de kop, terug naar de
mijn
De werkhervatting verliep
lang niet overal rimpelloos. In
Yorkshire, waar Arthur Scar
gill vandaan komt, werd bij
twee mijnen de ingang ge
blokkeerd door stakersposten.
In het eerste geval waren de
postende stakers mijnwerkers
afkomstig uit Kent. Daar was
gisteren besloten de actie nog
tenminste drie weken vol te
houden uit solidariteit met af
gedankte kameraden. In de
andere mijn bleek een norma
le werkhervatting onmogelijk
omdat de bond van opzichters
-en van het onderhoudsperso
neel stakersposten had uitge
zet uit protest tegen de schen
ding, door de mijndirectie,
van een nationale overeen
komst met zijn leden.
In Zuid-Yorkshire marcheer
de Arthur Scargill aan het
hoofd van zijn troepen naar
de mijn van Barnsley, waar
het conflict een jaar geleden
begon. Scargill sprak nog al
tijd van een roemrijke over
winning. „Wij hebben de
grootste veldslag aller tijden
gewonnen door te vechten te
gen de regeringspolitiek", zei
hij.
Tegen de verwachtingen in
zijn in Schotland meer dan de
helft van de mijnwerkers
weer aan de slag gegaan. Ze
hebben het bevel van hun re
gionale vakbond om tenmin
ste tot vrijdag de actie voort te
zetten, aan hun laars gelapt.
Het Schotse vakbondsbestuur
vindt dat de mijnen platge
legd moeten blijven tot dat de
250 mijnwerkers, die tijdens
de staking ontslagen werden,
weer in dienst genomen zijn.
Volgens de mijndirecties kan
echter aan geen enkele van
deze arbeiders amnestie toe
gestaan worden omdat zij zich
hebben schuldig gemaakt aan
verregaande brutaliteit.
Zonnig
DE BILT (KNMI) In de ko
mende nacht daalt de tempe
ratuur bij weinig bewolking
tot om het vriespunt. Op som
mige plaatsen ontstaan dan
mistbanken, die in de ochtend
uren verdwijnen. Daarna is
het over het algemeen zonnig
weer en het blijft droog. Wind
is er in het binnenland nauwe
lijks. Dit rustige weer wordt
teweeggebracht door een ver
binding van een hogedrukge-
bied bij de Azoren en een
tweede boven Rusland. Deze
verbinding ligt morgen over
Nederland en Zuid-Noorwe-
gen. De middagtemperatuur
wordt omstreeks negen gra
den, aan zee en op de Wad
deneilanden ongeveer zeven
graden en in het binnenland
plaatselijk elf graden. Tot en
met vrijdag blijft de hogedruk-
zone nog wel dicht bij Neder
land liggen, in de nacht en
vroege ochtend kunnen ook
dan mistbanken voorkomen,
en het is droog. In het tempe-
ratuurverloop wordt weinig
verandering verwacht.
Sneeuwbericht
DEN HAAG Door de mati
ge sneeuwconditie vindt men
in het algemeen alleen nog op
de hoge pistes in Oostenrijk
redelijke skimogelijkheden.
De mogelijkheid om tot in de
dalen afdalingen te maken zijn
beperkt. De langlaufers moe
ten op veel plaatsen uitwijken
naar hoger gelegen loipes.
Duitsland
Eifel geen wintersportmoge-
lijkheden.
Sauerland geen wintersport-
mogelijkheden.
Harz 10 tot 40, alleen in hoge
re delen beperkte
wintersportmogelijkheden.
Zwarte Woud tot 45, alleen in
het zuidelijke Zwarte Woud
nog beperkte wintersportmo
gelijkheden.
Duitse Alpen tot 105, in de
hogere delen nog redelijke
wintersportmogelijkheden
Oostenrijk
(gemiddelde sneeuwhoogte
linkerkolom dal, rechterkolom
hoge pistes)
Vorarlberg 45 - 115
Tirol 25 - 75
Salzburgerland 30 - 90
Karinthië 15 - 70
Zwitserland
Goed wintersportmogelijkhe
den.
Grauburtden 50 - 115
Wallis 60 - 145
Berner Oberland 40 - 95
Frankrijk
Ook hier goede wintersp
mogelijkheden.
Savoie/Haute Savoie 75 -
Alpes du Sud 80 -
Weersverwachting voor
Alpengebied:
Noord-Alpen: vooral dinsd;
sneeuw boven de 1000 1
Vorstgrens op circa 1300 m;
Zuid-Alpen: sneeuw. Sneeu\
grens op circa 800 m en
vorstgrens op circa 1100 m
Gedetailleerde informatie i§|
verkrijgbaar via de „sneeu^
lijn ANWB/KNMI", telefooTu
070-264646
Brieven graag kort en
duidelijk geschreven De
redactie behoudt zich
het recht voor ingezon
den stukken te bekorten
Hartgrondig (10) m:
Wat mij opviel in de gekozei"""
brieven uit het boek van Mi
chel van der Plas "Uit di
grond van ons hart" was eet
grote liefde en betrokkenheil
voor de kerk, bijzonder vod
hen die niet in tel zijn in dij
kerk en eronder lijden. Van dl
reacties in deze rubriek op dl
brieven aan de paus vond il
er een aantal min of meer lief
deloos. Hebben de rooms-ka
tholieken de paus niet zelf o|
een voetstuk geplaatst doo]
hem Heilige Vader te noemen
Wat lijkt het mij bevrijden!
ook voor de paus als wij henj
onze broeder, gewoon „Karol:
zouden kunnen noemen. Onz
liefde, eerbied en respect zo
er niet minder om wordei
Christus heeft gezegd: "Noer
niemand op aarde Vader, g
hebt maar een Vader, Uw He
melse Vader". Ik hoop verde
dat de vrouw in de kerk in d
toekomst meer erkenning za
krijgen en meer steun dan ii
het verleden. Dat zij be
schouwd zal worden als eei
hulpe aan de man gelijk
waardoor mannen, vrouwei
en ook kinderen weer geluk
kig kunnen zijn.
Mevr. Bitter,
DEN HAAG
