Us een razende Roland met fameuze TGV door Frankrijk
Landlord voor
199 gulden
Dwalen dooreen
rijk verlucht
driedimensionaal
geschiedenisboek
sinl
t wi)N De sensatie die je als
Ditokte spoorwegfanaat ver-
itinjht tijdens een rit met de
r"£jeuze Franse „Train a
n tjde vitesse" (afgekort tot
eenV) van Lyon naar Parijs
gertrga je pas, als je de com-
-rdetbele fauteuil in een air-
'n 4itioned compartiment ge-
JjJJ hebt voor een tijdelijke
h{ nplaats in de bestuurders-
ldinine.
n vj
ligc«edoken in je besproken zit-
-klajs heb je na het vertrek van het
jon Part-Dieu in Lyon nauwe-
logqiets bespeurd van de snelheid,
)rn|innen luttele minuten is opge-
bejM tot 270 kilometer per uur.
eerf» je alleen opgevallen dat ach-
an tie coupé-ramen het landschap
•Is phichtig voorbij schiet, als in
iUw|0ude bibberende Chaplinfilm.
v kills in de verte en heuvelrug-
vai°P veilige afstand liggen bin-
luttele seconden, maar even
lts, in je schootsveld en stor-
een daarna verder naar de horizon
t rrtde andere kant. Een legohuis,
linoninuscule fabriekspijp en run-
zwn van speelgoedformaat wor-
valbinnen de kortste keren opge-
Carfen tot ware grootte en schrom-
v« vervolgens razendvlug weer
tr. h tot speldeknoppen in de on-
Sgheid. Het is een schepping
top drift is geraakt en op or*
kaansterkte de vierkante kilome
ters langs het voortijlende treinstel
jaagt.
Wat het ene moment nog een toe
komstbeeld lijkt is in een vloek en
een zucht voltooid verleden. Het
venster, dat deze driedimensionale
dia's voor je inraamt, verslik' zich
in het aanbod en kan het tempo
van de voortjagende natuur al lang
niet meer bijsloffen.
Je kijkt naar al dat geweld en
denkt: interessant. Maar in de va
cuüm getrokken coupé, die als een
satelliet horizontaal gelanceerd
wordt, gaat het leven gehoon door
Machinist Jacques Fremeaux, die de duizenden paardekrachten van de
TGV ment. is een vriendelijk bolvormig baasje, dat zielstevreden aan zijn
kromme pijp lurkt.
De snelheid van de TGV is binnen luttele minuten opgevoerd tot 270 kilo
meter per uur. Als een schicht doorklieft hij het landschap, dat achter de
coupé-ramen voorbij schiet als in een oude bibberende Chaplinfilm.
de TGV de capsule hebt bereikt
waarin de tienduizenden paarde-
krachten gemend worden. Je ver
wacht in zon computergestuurd
crisiscentrum ten minste een in as
best gehulde Superman, die met de
hoekige bewegingen van een robot
de bliksems in ordelijke banen
Paardekrachten
Het wordt pas ernst, als je na een
wandeling door he'*klokhuis van
leidt. Maar dat valt lelijk tegen:
achter een paneel vol boosaardig
oplaaiende lampen, meters en digi
taal voorthollende cijfers, zit een
vriendelijk, bolvormig baasje, dat
zielstevreden aan zijn kromme pijp
lurkt.
De 48-jarige machinist Jacques
Fremeaux draagt vandaag een
handgebreide trui met kabelmotief,
waarmee hij behaaglijk tegen het
stuurwiel schurkt. In deze huise
lijke outfit, die gecompleteerd
wordt door een paar sloffen, wekt
hij geen moment de indruk zich al
te veel zorgen te maken over het
op hol geslagen fantoom, dat de
rails met kilometers tegelijk als
spaghettislierten opvreet.
Zijn lakonieke houding het lijkt
waarachtig wel of hij op het balkon
van zijn vakantiebungalow wacht
op het avondeten is overigens
verklaarbaar. Fremeaux is ook
maar een zetbaas, die blindelings
de bevelen opvolgt van almachtige
regelneven, die vanuit Parijs zijn
rit met de TGV van seconde tot se
conde controleren Het kruising-
vrije baanvak van 512 nagenoeg
rechte kilometers wordt door com
puters verkend en pas vrijgegeven
als het elektronisch superbrein zich
vergewist heeft, dat er geen onraad
dreigt Op momenten dat het twij
felt, beginnen er automatisch bel
len te rinkelen in de cabine en
wordt Fremeaux even later per te
lefoon gemaand de leidsels aan te
trekken en ijn ros over te laten
gaan in een draf van 160, 120. 80 en
tenslotte 40 kilometer per uur.
Superieur
Met de komst van de TGV. waar
van er tot nog toe 98 gebouwd zijn,
hebben de Franse Spoorwegen
(S.N C F.) een superieur vervoer
middel gekregen, waarmee ze de
bikkelharde concurrentie van de
burgerluchtvaart met succes kun
nen pareren. Vanaf 27 september
1981, toen het elegante monster zim
eerste rit maakte, hebben reeds 27
miljoen passagiers gebruik gemaakt
van deze futuristische trein, die in
krap twee uur de afstand tussen
Parijs en Lyon onder zijn wielen
wegmaait en daarmee voor een
tijdwinst van één uur en vijftig mi
nuten heeft gezorgd.
Die 270 kilometer, waarmee de
TGV nu reeds rondraast. is overi
gens nog bij lange na niet de top
snelheid Reeds op 26 februari 1981
is er een proefrit gemaakt in de
omgeving van Tonnerre en toen
verpulverde een TG V-treinstel tus
sen kilometerpa.il 192 en 140 met
een duivelse snelheid van 380 kilo
meter per uur het trotse wereldre
cord. dat lot dan toe op naam had
gestaan van de Japanse Shin kan
sen-trein
Uiteraard smoorde ook tijdens die
rit Jacques Fremeaux op de bok
zielstevreden zijn kromme pijp
LEO THURING
ZATERDAG 16 FEBRUARI 1985
In Broome Park. een schitterend landgoed van 75 hectaren, ligt het land
huis dat ooit bewoond werd door de fameuze houwdegen Lord Kitchener.
Nu maakt de grijze kolos deel uit van een time sharinq-project.
melijk als mijn plicht om dat heil
loze plan uit hun hoofd te praten".
Aan lager wal
Ook Lord Hothfield maakt deel uit
van de vaste stoffering van het
verrukkelijke Hans-en-Grietjehuis.
waarin de medicijnman van de
„Endeavour" zich met zijn vuurwa
teren verscholen houdt. Deze lelijk
aan lager wal geraakte Heer van
Stand heeft zijn leven lang het soli
de landhuis in Broome Park be
woond, dat in het begin van deze
eeuw eigendom was van houwde
gen Lord Kitchener, minister van
oorlog tijdens de Eerste Wereldoor
log en door de geschiedenis gebal
semd als de Held van Karthoem.
Toen bij het klimmen der jaren
bleek, dat Hothfield van de neut al
te zeer een ondeugd had gemaakt,
werd hij onder curatele gesteld en
van Broome Park verbannen.
Sindsdien draagt hij uit protest een
brandweerhelm en een vele maten
te grote legerjas, waarvan de voor
panden tijdens zijn ritten op een
ouderwetse damesfiets telkens hin
derlijk tussen de spaken van de
wielen komen.
Op die tochten doet hij ook altijd de
..Endeavour" aan. Wat voor de
hand ligt. Want met de topografi
sche kennis, die hij heeft opgedaan
als Heer van Broome Park. weet
hij nog steeds blindelings de weg te
vinden naar vrijwel alle pubs in
Kent.
De twee plastic zakken die hij altijd
bij zich heeft bevatten aanmaak
houtjes en een ouderwetse tondel
doos. waarmee hij op contractbasis
het vuur in de open haarden van
de „Endeavour", „The three Bells"
m Swingfield Street, de „Rose and
Crown" in Elham, de „Plough and
Arrow" in Bridge, de „Red Line"
in Wingham en de „Bell and
Crown" en de „Millers' Arms", bei
de in Canterbury, onder controle
houdt. Hothfield heeft zijn klanten
scherp geselecteerd. Wat goed te
merken is, want stuk voor stuk zijn
het drie-sterrenpubs met een ambi
ance die je alleen in Britse drenk
plaatsen kunt aantreffen
Dienaar
Omdat hij er toch langs komt. ver
zorgt Hothfield en passant ook de
twee enorme open haarden in de
hal van zijn voormalige woonstee
in Broome Park. De rollen zijn in
middels omgedraaid: de Heer is
dienaar geworden en scharrelt wat
rond in het park, dat nu tot speel
plaats dient van nieuwe bewoners.
Voor geen van hen is Broome Park
overigens een 'permanente residen
tie. Zij hebben via het moderne
Time-Sharingsysteem slechts voor
een of twee vaste weken per jaar
een deel van de grijze kolos ge
kocht dan wel een van de villa's,
die zijn gebouwd door houd je
goed vast Gulf Leisure Interna
tional Properties PLC.
Om een idee te krijgen wat zo'n
aanschaf kost: koopt men in Time
Sharing voor de duur van 80 jaar
een villa in week negen (eind 'fe
bruari, begin maart dus), dan moe
ten er 950 Engelse ponden worden
opgehoest. Wil men echter diezelf
de villa in de vakantieweken juli
en augustus zeven dagen in eigen
dom hebben, dan wordt de koop
prijs 3950 pond. Voor dat bedrag
krijgt men overigens niet alleen ge
durende die 80 jaar de beschikking
óver een fraaie Regency-villa,
maar kan men tevens gebruik ma
ken van alle faciliteiten. En dat
zijn er wat een sauna en fitness
centrum, overdekte squashbanen.
tennispark, een zwembad, de loun
ge. bar, bistro en het fraaie Jacobe
an-restaurant in het hoofdgebouw
en een 18-holes-golfbaan. Op het
terrein bevindt zich ook een mane
ge.
Hogerhuis
In de tijd dat Hothfield nog in
Broome Park woonde, ontbraken
deze aangename voorzieningen.
Daar staat als pluspunt tegenover,
dat hij toen slechts met zijn vinger
behoefde te knippen om een die
naar te ontbieden, die na het diner
het vuur in de hal weer opporde.
Voor hem is ook dat inmiddels ver
leden tijd. En het enige wat is over
gebleven, zijn de ritten per trein
naar Londen, waar hij als lid van
het Hogerhuis van tijd tot tijd een
verkwikkend middagdutje doet in
de regeringsbanken. Eens Lord.
voorgoed Lord, nietwaar0 Dat dient
men goed te bedenken. In Enge
land wordt spotten met tradities
ruet geduld. En zolang er op dit
heerlijke eiland nog een ruim over
ig NT De reiziger die na
landing tussen de steile,
[witte rotsen bij Dover de
*ite neemt de betonnen lo-
mgvan de snelweg A2 te ver-
p, wordt voor deze daad
aaslbel en dwars beloond door
graafschap Kent. In deze
!St ijundig bloeiende achter-
i van Engeland met onaf-
s aaibare hopvelden, die als in
wes! cake-walk klimmen en
n^n over de ruggen van ein-
_jos doorgolvende heuvels,
tal je door een rijkelijk
lucht, driedimensionaal ge-
iedenisboek, waarin oorlo-
strooptochten, gouden
♦-wen van rijkdom en tijden
9 jj rampspoed voorgoed ver
end zijn tot ruïnes, kathe-
"len, kastelen en landhui
kustlijn van uitgebeten graniet,
paar het noorden overgaat in
tndeels getemde moerassen,
f ktalloze malen het doelwit van
rdoiveraars: Romeinen, Angelen,
im. jen en Noormannen, die in hun
iblepgsschepen de Noordzee over-
ijkeen om het eiland Albion te en-
wap, waar ze rijke buit verwacht-
s V
waitie plaats waar nu hotels de
t fcwige boulevard van Deal zon-
le/iig succes de allure van een
er, légende promenade proberen te
g dén; landde eens de onoverwin
lijke veldheer Julius Caesar aan
Hêhoofd van zijn keurtroepen,
i Sder heette toen Dubris en ver-
1 lp bij Ramsgate lag de burcht
ïdstépiae, dat als uitvalsbasis zou
tie (ldienen voor Caesars veldtoch-
dagjSloper tijd heeft alleen de mu-
a iigespaard, dofgrijze brokstuk-
sse.l die geen enkele bescherming
en en wind en regen vrij spel
er de kling
|end door de historie bereik je
ilfde dag nog Hastings, waar
;m de Veroveraar zijn tegen-
Ier Koning Harold over de
joeg. Het toen vergoten bloed
>r depressies inmiddels af-
weggespoeld. En op het
reld herinnert alleen een reu-
•h vergroeide boom aan de ti-
itrijd die hier is uitgevochten,
en van de takken hangt een
:pte krans met een lint, waar-
e tekst nauwelijks meer te le
is: „To Harold. His horse. His
zou er moeten staan,
neraties die in Kent leefden
rven, boeren en vissers, stro-
en schlemielen, fungeerden bij
Tot 1 april 1985 wordt een uit
gelezen mogelijkheid geboden
om goedkoop kennis te maken
met het Engelse graafschap
Kent. U rijdt allereerst per ei
gen auto naar Calais in Frank
rijk (ongeveer vier uur rijden),
waar u aan boord gaat van een
supersnelle Hovercraft, die u in
krap 35 minuten naar Dover
brengt. Vandaar is het nog een
kwartier links rijden naar het
doel van de reis: Broome Park.
een landgoed van 75 hectaren,
waar u twee dagen verblijft in
een luxueuze, vlak bij het land
huis gelegen villa met twee
slaapkamers, keuken en een
zitkamer. Bij deelname met
twee personen is de prijs 225
gulden, met drie personen 215
en met vier personen 199 gul
den (alle prijzen per persoon).
Hiervoor krijgt men de over
tocht Calais-Dover v v logies
in self-catering villa, gratis ge
bruik van alle recreatie-facili
teiten (behalve paardrijden) en
een uitgebreid informatiepak
ket. Deze reizen kunnen ge
boekt worden bij de kantoren
van D-Reizen. (In Den Haag:
Laan van Meerdervoort 44a,
(070-464000 in Leiden: Lange
Gracht 3 (Digros), (071-216933
Inlichtingen over de mogelijk
heden van Time Sharing kun
nen worden ingewonnen op
het adres Hugo de Grootstraat
9. 2518 EA in Den Haag, (070-
462211/460108.)
In de stokoude universiteitsstad Canterbury zijn wapperende toga's en
breed uitwaaierende baretten ook voor studenten geen alledaagse dracht
Als ze dan ook eenmaal hun doctorsbul hebben, is dat een moment ten
volle waard om te vereeuwigen
schot is aan zonderlingen met een
titel of een ridderslag behoeft men
nooit lang te zoeken naar een ei
genzinnige Brit met een sterk af
wijkend gedrag en een onthutsende
hobby.
Nicholas Treadwell is een puntgaaf
voorbeeld. Hij had ooit een kunst
galerie in Londen, maar concen
treert zich nu volledig op zijn lugu
bere landhuis „Denne Hill" aan de
Wick Lane in Womenswold Daar
heeft hij zijn uitgebreide collectie
super-realistische kunst tentoonge
steld in alle beschikbare kamers,
gangen, overlopen en zolderver-
trekken. Na betaling van een pond
krijgt de bezoeker naar keuze een
glas sherry, wijn of port aangereikt.
Met die versnapering losjes in de
hand maakt hij vervolgens in zijn
dooie eentje een rondgang door het
huis.
Voor mensen die niet zo in kunst
geïnteresseerd zijn, organiseert
Treadwell griezelavonden, die in
de prijs komen van twaalf en een
half pond Voor dat bedrag krijgt
men voedsel en drank plus een
spook-seance. waarin Treadwell
persoonlijk de rol van Dracula voor
zijn rekening neemt en met een
mond vol tanden luid rochelend
van de trap komt.
Op een steenworp afstand van deze
instant-onderwereld heeft John
Aspinall zijn privé-dierentuin.
„Howlett Zoo" in Littlebourne bij
Bridge. Ook al een karakter om
„U" tegen te zeggen. Want denk
niet dat Aspinall genoegen nam
met een aftandse aap in een komj-
nehok en een suffige leeuw in het
tuinhuis. Nee, deze dierenvriend
heeft zijn hobby van meet af aan
royaal aangepakt en een dieren
park uit de grond gestampt, dat
zich kan meten met Bhjdorp in
Rotterdam.
Zondaar
En er is meer tussen de hemel en
de aarde van Kent Beeldschone
kerken met name. waarin zelfs een
verstokte zondaar nog de aanvech
ting krijgt tot inkeer te komen. In
Patrixbourne. Barfrestóne. Bis-
hopsbourne. Preston en Chilham
vind je ze in het hart van de eeu
wenoude dorpskom. In Chilham
kan in een moeite door het kasteel
met bijbehorend park bekeken
worden waar een valkenierscen
trum is gevestigd en zomers mid
deleeuwse steekspelen worden ge
reconstrueerd.
Verderop in Bekesbourne ligt het
kapitale huis dat Ian Fleming, de
schepper van James Bond. op het
toppunt van zijn roem liet bouwen
Hij volgde daarmee bet voorbeeld
van collega-schrijver Joseph Con
rad. die ook zijn oude dag sleet in
het groene paradns tussen Dover
en Londen, waar Caesar en Augus-
tinus. Hendrik VIII en bisschop
Becket. Churchill. Chauser Dic
kens en Marlow de sporen hebben
uitgezet, die nog steeds leiden naar
het eeuwig genieten.
LEO THURING
die invasies als figuranten in een
eindeloos geprolongeerd drama,
waarvan ze de ontknoping niet
zouden meemaken. Ze bouwden
huizen die verwoest werden door
heersers, die op hun beurt verdre
ven werden door nieuwe brood
dronken veroveraars uit landen,
waarvan Kent het bestaan niet
eens vermoedde. Hun land werd
omgeploegd door oprukkende le
gers, in hun kerken werden goden
vereerd, die ze in hun gebedenboek
ken niet thuis konden brengen.
Kent koestert die erfenis met grote
zorgvuldigheid. De geschiedenis
heeft dit graafschap een kapitaal
verschaft, waarvan de rente ruim
toereikend is om vreemdelingen
schadeloos te stellen. De voltooide
tijd kunnen ze tijdens hun tochten
moeiteloos reconstrueren en op die
manier krijgen zij kostelijke waar
voor hun geld.
Als ze het pad van de pelgrims
maar aanhouden, dwars over wei
landen, van het ene hek naar het
andere, en door bossen met stok
oude eiken en beuken, komen ze
vanzelf in Canterbury, waar aarts
bisschop Thomas Becket op een
vrieskoude decemberdag in 1170 op
last van Hendrik II door vier rid
ders vermoord werd. Becket was in
de ogen van de koning een dwars
ligger, die zijn heilloze plannen sa-
botteerde.Daarom moest hij .ster
ven. Toen de moordenaars de don
kere kathedraal waren binnenge
drongen, riep een van hen: „Waar
is de verrader Thomas Becket?".
Langs de hoge booggewelven
kwam het antwoord aangolven:
„Hier isjiij. Geen verrader des ko-
nings, maar een dienaar van God".
Het waren zijn laatste woorden.
Even later werd Becket in het koor
voor het hoofdaltaar met lansen
doorboord.
De geest van Becket, de heilige, de
heldhaftige zoon van Engeland, is
nog steeds voelbaar aanwezig in
het immense kerkschip, waar gelo
vigen en nieuwsgierigen op de tast
hun ronde maken langs de talloze
relikwieën. In de verte, achter de
poort die toegang geeft tot het koor,
bréngen ijle sopranen de oude psal
men tot leven in de Even Songs,
die elke dag opnieuw om vijf uur
's middags de ruimte vullen. Het
zijn momenten, waarop een weife
laar denkt: „Breng nu de tijd maar
definitief tot zwijgen. Verder gaan
heeft toch geen zin. Zo is het mooi
geweest".
Holle weg
Met die wanhoopsbede doet hij
Kent wel schromelijk te kort. Om
de hoek. verderop, aan het einde
van de holle weg en achter de kim
wachten immers nog vele verras
singen die hij eigenlijk niet mag
Als de reiziger in Kent het oude pad
van de pelgrims maar aanhoudt,
komt hij vanzelf bij de majesteitelij
ke kathedraal van Canterbury, waar
aartsbisschop Thomas Becket op
een vrieskoude decemberdag in
1170 op last van Hendrik II ver
moord werd door vier ridders.
missen. Nu God hem op de hielen
zit is het weliswaar begrijpelijk dat
hij zijn dromen haastig hemel
waarts stuurt, maar lang kan die
toestand van onthechting aan de
aarde niet duren. Als zijn nieuws
gierigheid niet tussenbeide komt is
het zeker Broeder Buik die vroeg
of laat zijn mandaat stelt en hem
voert naar een van de pubs die in
Kent goddank talrijker zijn dan
benzinestations. Zodra je een kerk
toren ontdekt is uiterste waak
zaamheid geboden. Want gods
vrucht maakt ook de Britten al
eeuwen dorstig. Wie voor zijn da
gelijkse pint de godshuizen als ba
ken kiest, kan niet verloren raken
en duikt ruim voor sluitingstijd aan
de tap op.
De „Endeavour" in het gehucht
Wootton is zo'n pub. waar alle
schietgebeden voor ale, whisky en
gin attent verhoord worden. Als je
op zondag komt, tref je er gegaran
deerd de plaatselijke dienaar Gods
aan. die de laffe smaak van zijn
miswijn wegspoelt met een lager-
bier uit de sissende pomp.
De begroeting is uiterst amicaal;
handdrukken worden uitgewisseld.
„Een mooie dag", constateert de
Reverend, „realy a jolly good day".
Hij kijkt hoopvol door de beslagen
ruiten, waarachter de regen in slui
ers neerdaalt. Zegt dan met bron-
bemalen gemompel: „Ik moet nu
gaan, want thuis wacht een stel op
me dat binnenkort wil trouwen. Ik
heb ze al een keer op bezoek gehad.
En helaas moet ik zeggen, dat het
niks wordt met die twee. Vandaar
dat ik even hier ben binnengewipt
om me moed in te drinken voor het
grote moment. Ik beschouw het na-
