'reddy Maertens fietst
u voor vrouw en kind
De vijfde
awesssu.
ZATERDAG 16 FEBRUARI 1966
Ik wil u voorstellen aan een stel uit
Zuid-Amerika Hij heet Pedro en is
achttien jaar. zij Maria en is twee
jaar jonger Zij bewonen een be
scheiden strandbungalow in een
voorstadje van Concepción. Tot zo
ver niets bijzonders.
Pedro en Maria verdienen het ech
ter aan de anonimiteit te worden
ontrukt, want een paar dagen gele
den hebben ze geheel op eigen
houtje een boksbond opgericht Ze
zijn niet weinig ambitieus, want
hun WAO is meteen maar mondi
aal gericht En daarmee hebben
Pedro en Maria, tevens de enige
onbezoldigde bestuursleden, de
vijfde wereldwijd vertakte boksor-
ganisatie in het leven geroepen.
In de lokale nieuwskoerier van
Concepción hadden Pedro en Maria
een klein berichtje gelezen over de
problemen die in Nederland waren
ontstaan rond het WA A-gevecht
van Alex Blanchard. Daar waren
prompt besloten hun eigen bond te
stichten. Maar dan een. die zich
van de andere vier organisaties zou
onderscheiden door het motto: eer
lijkheid. netheid en correctheid.
schermen, de artistieke pugilistiek.
Hun was het al geruime tijd een
doorn in het oog. dat ..the noble art
of self-defence" werd besmet en
bezoedeld Het einde van hun tole
rantie was de rel rond Jerry Red-
dick. de opponent van Blanchard
eerder deze week
Pedro en Maria hadden ook in hun
lokale nieuwskoerier een berichtje
gelezen, waarin werd gemeld dat
het Amerikaanse echtpaar O'Grady
de boksbond WAA bestiert. Dat in
spireerde het tweetal tot de creatie
van een eigen associatie, die gaat
organiseren zonder financiële bij
bedoelingen. Slechts de verbetering
van het imago van de bewuste
sport staat het duo voor ogen
Naar verluidt hebben Pedro en
Maria inmiddels al een telegram
gestuurd naar de Vlaamse promo
tor Frenk Roeping Die heeft, zoals
ook in Concepción bekend, de veel
belovende. uit Wallonië stammende
Alfred Canard onder contract Hem
is een wereldtitelgevecht om de
WAO-versie in het vooruitzicht ge
steld als hij eerst akkoord gaat met
een duel met de in Concepción
woonachtige Juan Spiralta. Dat zal
voor de ambitieuze Canard geen
probleem zijn. Hij is in training ge
bleven. En hij zal met genoegen
vernemen, dat hem niet zal passe
ren wat zijn Nederlandse collega
Blanchard afgelopen maandag
overkwam.
Die kreeg immers met Reddick een
wat in het jargon heet ..opge
warmd lijk" tegenover zich, een
veteraan die al jaren niet meer
bleek te hebben gebokst. Iemand
die later verklaarde een hartafwij
king te hebben en al geruime tijd
geleden te zijn afgekeurd. Fan de
WAA van het echtpaar OGradv
had Reddick zelfs nog nooit ge
hoord. En zijn direct na aankomst
in Nederland ontvangen voorschot
van een kleine duizend gulden had
hij. naar verluidt, onmiddellijk om
gezet in cocaïne
Dat laatste detail is Pedro en Maria
in Concepción nog niet bekend
Maar als ze de grootste krant van
Nederland per post zullen hebben
ontvangen én gelezen zullen ze ge
sterkt worden in hun plannen. De
WAO dient dit soort uitwassen uit
te bannen. De scrupuleuze mana
gers en promotors moeten de laan
uit. de nobele vorm van zelfwrde-
diging moet zijn oorspronkelijke
benaming in alle geledingen weer
Dat Pedro en Maria met hun WAO
de vijfde, en nu uiteraard nog
kleinste wereldorganisatie zijn.
deert het vooruitstrevende tweetal
niet in het minst. Binnen afzienba
re tijd, daar zijn ze bijna van over
tuigd, zal boksen weer een betame
lijke sport zijn Waar je met je
vrouw naar toe kunt en waarvoor
fe een entreekaartje voor 25 gulden
kunt kopen. En dan zit je niet ver
van de ringde plaats waar nu nog
de dikke sigaren, buiken en porte
feuilles zetelen
Binnenkort zullen mogelijk ook
Henk Ruhling en Alex Blanchard
worden benaderd om samen met de
WAO iets op touw te zetten. Dat
duo is blijkens hun vrijage met de
WAA wellicht best in voor een
nieuwe partner. En Pedro en Ma
ria. niet onbemiddeld dank zij een
erfenisje van Pedro's vader, zijn
zoals gezegd niet uit op wmstbe-
J*g
Maar dat waren, zeiden ze. de
OGrady's ook niet En toch kwa
men zij met een figuur als Reddick
tevoorschijn Maar misschien dat
Pedro en Maria het beter doen. An
ders is er misschien weer elders ie
mand. die de zesde mondiale bok-
sorganisatie op poten zei
BUYS
/EEVOUDIG WERELDKAMPIOEN KEEK TWEEMAAL IN DE HEL
IEL Vedetten in de
worden vaak bestookt
lucratieve aanbiedingen,
tal aangekomen op het
he niveau gaat de zorg
1 later een grote rol spe-
Dp dat moment beginnen
/aak de problemen. Dan
dat de eenzijdig georiën-
e sportman totaal niet
'hoe de maatschappij in
r steekt. Aanvankelijk
gillende adviseurs veran-
nogal eens in aasgieren
ofiteurs die nog slechts
lebben voor het grote
voor wie de sporter niet
bestaat. De schuldeisers
daarna voor de totale
van de sporter,
Jtwegen zoekt in verdo-
middelen en alcohol.
"jfl' Maertens. tweevoudig we-
tnpioen wielrennen op de
er over meepraten. Twee
jwam hij na een diepe inzin-
%^rug op het hoogste niveau.
►^Dest wel. al mijn geld was
door anderen", aldus de
Aveek 33 jaar geworden Belg.
^eP naar de fles omdat hij
IV nog maar de hel voor ogen
v Hij kon het geestelijk niet
'bolwerken, zoals ook zijn
hoten Erie de Vlaeminck en
itser Gregor Braun door een
fi gegaan. Zij verbleven zelfs
inrichting. Lomme Dries-
je 72-jarige beschermer van
ns, trok zijn pupil juist voor
epoort weg en nu staat Fred-
lieuw voor een start. ,,Ik heb
leus, ik moet nu fietsen voor
touw en kindje".
»s zo glanzende carrière van
I Maertens als beroepswiel-
begon in 1973, nadat hij als
Ir al 154 keer zegevierend
Ie streep was gegaan. Twee
laarvoor werd de belofte-
(ns op 19-jarige leeftijd Bel-
kampioen, terwijl hij vlak
I in het Italiaanse Mendrisio
de Fransman Régis Ovion
lede eindigde bij het wereld-
Oenschap. Vanaf het eerste
ij de professionele coureurs
al dat de man uit Westende
fote toekomst tegemoet zou
In zijn eerste jaar won hij on-
ter de Vierdaagse van Duin-
I, werd hij tweede bij de
ale titelstrijd in Barcelona
de toentertijd machtige Ita-
Pelice Gimondi. Zijn naam
fhiaakt.
zeges
?4 volstond Maertens met
Igrote overwinningen. Hij
f de ronden van Andalusië
leemburg op zijn naam. Zeges
Jonden van België en de klas-
Parijs-Brussel toonden aan
In 1977 ontving Freddy Maertens
de Super Prestige-trofee naar aan
leiding van zijn fraaie succesreeks.
Joop Zoetemelk kijkt over de
schouder van de Belg mee.
dat de Belg een volwassen renner
aan het worden was. Hij werd
steeds sterker en onder leiding van
de immer in zijn nabijheid zijnde
Lomme Driessens werd 1976 zijn
absolute topjaar. Maar liefst 55 keer
hief hij de armen om na een ritzege
uiting te geven aan zijn blijdschap.
Een keer deed Maertens dat in Os-
tuni, waar hij Francesco Moser op
eigen terrein klopte in de strijd om
het wereldkampioenschap. Hij won
in dat jaar acht etappes in de Tour
de France, veroverde ook de groe
ne trui, werd kampioen van België,
zegevierde in de Gold Race, de
Henninger Turm, het kampioen
schap van Ziirich, Gent-Wevelgem,
met Michel Pollentier in de Trofeo
Baracchi en legde beslag op de Su-
perprestige-trofee.
In 1977 deed hij het nog eens dun
netjes over door 53 keer te winnen.
In de Ronde van Spanje won hij
maar liefst dertien etappes, hij ze
gevierde in de Catalaanse Week, de
Ronde van Catalonië en in zeven
etappes in de Ronde van Italië.
Daarna begon het verval zich plot
seling af te tekenen. In 1978 won
hij nog maar drie grote koersen,
pakte ook nog wel de groene trui in
de Tour de France, maar zelf voel
de hij toen al dat het niet goed
meer ging. Lomme Driessens, de
man die zo'n geweldige invloed op
zijn carrière had gehad, verloor de
greep op het talent dat werd mee
gesleept in een bedrieglijk gevoel
van welbehagen.
Met bakken
,.De frankskes kwamen met bak
ken tegelijk binnen", zegt MaertenS
nu. Hij kijkt nog steeds wat weife
lend. schuldig bijna, om zich heen.
Hij schaamt zich eigenlijk voor wat
hem allemaal is overkomen. Lom
me Driessens zit naast hem, de
rook van een prominente sigaar
blazend in het gezicht van „zijn"
Freddv.
Over de periode na het grote succes
zegt Maertens: „Ik heb me mijn
hele leven slechts met fietsen bezig
gehouden. Verstand van geld heb
ik niet en toen allerlei mensen, van
wie ik dacht dat ze mijn vrienden
waren, mij aanboden te helpen was
ik blij. Ik ging in een roes leven, al
les leek zo mooi. Lomme heeft me
vaak gewaarschuwd in die tijd. Hij
heeft ook vaak gezegd dat ik moest
oppassen met al die zogenaamde
adviseurs en dat ik goed naar hem
moest luisteren. Maar juist de druk
van alle supporters zorgde ervoor
dat Lomme en ik steeds verder uit
elkaar groeiden". „Toen brak Lom
me met mij. Ik dacht eerst nog dat
het allemaal goed was, maar later
voelde ik mij alleen op de wereld.
Het was niet het geld dat mij tot
een onhandelbaar manneke maak
te. Al die mensen eromheen, die
mij wilden pakken, hebben me bij
kans gek gemaakt. Elke keer weer
dacht ik rust te kunnen vinden,
elke keer weer echter kwamen de
problemen op mij af. Op een gege
ven moment wilde ik helemaal niet
meer de vedette zijn, ik wilde al
leen maar rust. Ik durfde niet terug
te gaan naar Lomme, ook al omdat
de mensen die over mijn geld be
slisten, mij bedreigden. Lomme was
lastig voor hen en zolang zij over
mij geld beschikten, was Lomme
dus een vijand".
Steeds minder
„Intussen", vervolgt Maertens,
„gleed ik af. de adviseurs van vroe
ger lieten zich steeds minder zien
en ik kreeg steeds meer rekenin
gen thuis gestuurd. Wanneer ik in
bed lag kon ik door de problemen
de slaap niet vatten. De hele dag
draaide weer voor mijn ogen. Toen
kwam er de angst bij. Ja, in die tijd
waren er doktoren die mij wilden
vergiftigen met verdovende midde
len, maar dat wilde ik niet. De
nachten na de koersen waarin ik
niets meer presteerde, waren het
ergste. Dan ging ik uit bed en pak
te een glaasje wijn. Alleen wijn.
Maar een glas was niet genoeg om
te kunnen slapen. Op het moment
dat ik echt wist dat al het geld was
verdwenen, had ik inmiddels de
gewoonte elke nacht minstens twee
flessen wijn naar binnen te wer
ken. Ik was er soms zelfs blij om
dat ik rust had. Ik kon weer slapen,
ik was echter ook alcoholist en al
les kwijt. Op de fiets presteerde ik
niets meer. Dat afbraakproces heeft
bijna twee jaar geduurd. En toen
kwam Lomme weer terug. Hij
overtuigde mij dat ik nog altijd een
goede 'coureur was".
De eens zo succesvolle Freddy
Maertens begon opnieuw. Het sim
pele coureurtje, dat van niets miljo
nair werd en vervolgens weer met
beide benen op de grond belandde,
wendde zich van de alcohol af.
Lomme Driessens trok weer met
hem langs stad en land; Freddy
Maertens kwam terug. Vijf jaar na
zijn wereldtitel stond hij in 1981
aan de start in de Tsjechische
hoofdstad Praag. Niemand zag in
hem een favoriet, ondanks het feit
dat Maertens in de voorafgaande
Tour de France ouderwets op dreef
was geweest. Daar pakte hij vijf rit-
zeges en de groene trui. In klassie
kers deed Maertens weer mee. In
criteria mocht hij weer winnen,
omdat ook zijn vakgenoten bewon
dering hadden voor zijn revival.
Maertens had karakter getoond,
maar niemand verwachtte van
hem een wereldtitel.
De inmiddels 29-jarige Belg dacht
daar echter anders over. Evenals in
1978 werd een Italiaan het directe
slachtoffer van een verbeten Fred
dy Maertens. Guiseppe Saronni leg
de het in Praag af en glunderend
blies Lomme Driessens de rook in
de Oosteuropese lucht. „Ge ziet
het", sprak de oude baas, „mijne
Freddy is niet kapot. Freddv is 'ne
klasbak, als hij maar luistert".
Weer mis
Maar weer ging het mis. Ditmaal
niet omdat Maertens zijn verdiende
franken uit handen had gegeven
aan geldverslindende aasgieren,
maar omdat de Belgische fiscus nog
een aantal vorderingen op hem had
uit zijn voorgaande glorieuze jaren.
Daarnaast maakte de hernieuwde
wereldtitel Maertens niet echt po
pulair bij zijn collega's. Ze voelden
zich gekleineerd, terwijl Maertens
zelf in hun ogen te trots met de eer
zwaaide. Men vergat dat de Belg
een lijdensweg had afgelegd om te
rug te komen op het oude niveau.
Anderen hebben hem dat kwalijk
genomen, althans volgens hemzelf.
Juist toen hij dacht weer naam te
hebben gemaakt en zijn oude sup
porters hem weer op handen droe
gen, stond de belastingdienst voor
de deur van zijn riante villa, waar
in Maertens op aanraden van Lom
me Driessens zijn franken had ge
stopt, omdat dat een goede investe
ring voor later was. De fiscus dacht
er ook wel zo over, maar dan dien
de Maertens eerst zijn oude schul
den te vereffenen. Hij kon dat niet
en dus verkocht de belastingdienst
de villa.
Weer aan drank
Door deze klap raakte de coureur
weer aan de drank. Lomme Dries
sens kon het niet opbrengen om
„zijn" Freddy nogmaals te motive
ren en dus liep en fietste Maertens
weer verloren rond. Hij verschool
zich voor de buitenwereld in een
rijtjeshuis in Nieuwpoort. Hij werd
veel te dik en na ruim een jaar op
Onlangs taken*
Cte Freddy
Maertens tffn
mogelijk laatste
protconïracl bij
de ploeg van
Sjaakde Goede.
Rechts Mper-
tena' broer
Mbfc en links
ex-amateur Ron
Snijders. Ge
heel rechta
ploegleider De
Freddy
^edenhe^d ^er^ove^
In 19$ 1 was Fredrtu
die wijze als beroepswielrenner te
hebben geleefd, stapte hij vorig jaar
tijdens de Driedaagse van de Panne
van de fiets. Uitgelachen door col
lega's en weggehoond door de men
sen die hem jarenlang op handen
hadden gedragen. Freddv Maertens
is definitief naar de verdommenis,
zo reageerden de mensen.
„Ik was blij niet meer te hoeven
fietsen. Ik kon het niet meer. Vaak
heb ik huilend op de fiets gezeten.
Weer kwamen de jaren van toen
terug. Weer kon ik niet slapen van
alle problemen. De belastingdienst
bleef mijn geld opeisen. Ik kon er
niet meer tegenop en ging' weer
drinken. Om toch iets te verdienen
voor mijn vrouw en kind ben ik
zelfs kranten gaan bezorgen. Ik
was blij dat ik niet meer uitgela
chen werd door de massa. Niemand
heeft ooit bij mij geïnformeerd wat
er aan de hand was. Voor de men
sen was ik slechts een gevierde
held die door het succes aan de
drank was geraakt. In die periode
heb ik voor de tweede keer in mijn
leven een kijkje in de hel geno
men".
Laatste keer
Freddy Maertens is voor de derde
keer in zijn carrière overgehaald
door Lomme Driessens. Nu voor de
laatste keer. „Ik heb vertrouwen in
hem Hij kan het nog steeds. Nu
wijk ik ook niet meer van zijn zij
de zegt de inmiddels 72-jarige
Driessens. „Maar Freddy moet wel
naar me luisteren, anders komt hij
er nooit meer. Zijn tijd duurt niet
zo lang meer. Hij moet nu nog iets
voor zijn gezinnetje doen. Afgelo
pen najaar ben ik naar hem toege
gaan en heb ik hem gevraagd of hij
nog wilde fietsen. Vanaf dat mo
ment zijn we weer in training ge
gaan. Hij heeft keihard gewerkt.
Hij is nu nog niet sterk genoeg, er
moet nog twee kilo van zijn ge
wicht af En dan staat Freddy weer
op scherp. Ook zijn collega's van de
Kloeg van Sjaak de Goede geven
em een laatste kans. Ik zal hem
helpen omdat ik hem niet in de
steek wil laten"
GERHARD NIJBOER
