Omwegen
Pierrette 99 is gespecialiseerd in
bij uitstek gestreken salonmuziek
NIEUWE ATTRACTIES OP DUINRELL
BEIDEN OMGEVING
&jidózQowiant
DINSDAG S FEBRUARI 198S
„Pierrette", nagenoeg ten voeten uit: v.l.n.r. Marjolijn, tweede viool op de eerste, Marion met de echte eerste viool. Monica achter de piano
geruggesteund door „Pour danser Ie Charleston" Jacinta op de bas en joy die de cello in de aanslag houdt. Een onbekommerd beeld van een op
gang komende repetitie.
mes dus van. Ze kwamen bij
die gelegenheid bijna niet bo
ven het popelend „gepeupel"
uit, maar wat ze fabriceerden
deed me toen al uitzien naar
meer. Ach. u kunt ze bestel
len wanneer u maar wilt.
„Inderdaad" ik laat Joy
aan 't woord „Wij spelen
doorgaans, temidden van ge
roezemoes, lawaai en gelui
den, bescheiden op de achter
grond en daar houden we ons
vrij koest". De dames doen
dit nu al een jaar of drie, en
anderhalf jaar in deze bezet
ting. Ze kennen elkaar van
het studentenorkest Collegi
um Musicum, CM, de „Sym-
phonie" van de Leidse Civi-
tas, al naar gelang hun eigen
instrumentale geaardheid en
gevoed door het klassieke re
pertoire. Allengs ontstond bij
enkele vrouwelijke leden
van CM de behoefte om „iets
in lichtere sferen" te gaan
spelen. Joy, gesecundeerd
door Marion: „Als tussen
doortje waren we echt aan
iets anders toe. We gingen
decennia-oude bladmuziek
kop-iëren en kijken of het
leuk was. En het was leuk,
vonden we. In Amsterdam
vonden we een grappig win
keltje met typische salonmu-
ziek. Dat werd onze basis".
Het groepje van Pierrette
ontplooide zich. Joy: „Pier
rette", ach ja. Op een avond
hebben we melig zitten ver
zinnen hoe we aan een naam
konden komen. We gebruik
ten tenslotte een tune die
over Pierrette ging. Aller
eerst had je Le rêve d'une
Pierrette, een dromerig, zwij
melend stukje. Maar waar we
aan bleven hangen was het
„ontwaken" van Pierrette, le
reveil. En aan die openings
tune hebben we onze naam
te danken. Dan ontwaken we
zelf ook. Pizzicato. Lekker
tokkelend". Al jaren heeft ie
dere vrouw van „Pierrette"
les gehad op haar eigen in
strument. Marjolijn geeft mu
ziekles op scholen en Jacinta,
op de bas, doet musicologie.
Marion, met haar eerste
viool, heeft conservatorium-
laren achter de rug. Alleen
Joy en Monica zijn „zeer goe
de amateurs" en spelen puur
voor de hobby.
Maar met elkaar smelten ze
hun individuele klanken te
zamen tot het geluid van
.rood pluche", dat veel weg
heeft van de sound van een
televisieprogramma van een
jaar geleden, dat „Haagse
Kringen" heette en waarbij
een tientallen jaren wegtik
kend „Resistentie-orkest" op
trad. Nou, daar lijkt „Pierret
te" dus op. De high lights van
dit betoverende salonorkest
bestaan uit melodieën uit
„Zuidduitse" operettes en
Amerikaanse musicals uit de
dertiger jaren. En foxtrotten
natuurlijk. Marion: „En nu
proberen we het dansreper-
toire uit te breiden door wat
walsjes erbij te halen. Maar
het blijft ballroommuziek".
Volgens Joy gaat de voor
keur uit naar „melodieën die
goed harmonisch in elkaar
zitten. Men zegt weieens: het
ziet er zo gemakkelijk uit wat
jullie doen. Nou, geloof het
maar. Het moet wel heel
goed gedaan worden, anders
is er werkelijk geen snars
aan. Ja, kom nou; zit je daar
te zwoegen en dan zegt men
nou, nou, is dat alles? Zo een
voudig lijkt het dan. Maar
netzogoed hoor je: joh, leuk
dat dit bestaat! Dan herkent
men die muziek. Dan heb je
de viool als lyrische tenor, en
dan zingt men vaak mee.
Soms hebben we trouwens
een zanger erbij. Kost wel
iets meer, maar het klinkt
dan nog „echter". Marjolijn:
„We willen iets mobieler
gaan worden; met een piano
die we mee kunnen slepen.
Dan zouden we. bijvoorbeeld,
ook buiten kunnen optreden.
Op het Waaghoofd? Ja, ook
op het Waaghoofd. inder-
Als „Pierrette" uitputtend te
werk zou gaan. zou daar, op
een achtergrondconcert on
geveer zes uur mee gemoeid
zijn. Joy: „Als we selecteren
zit er voor bijna vier uur mu
ziek achtereenvolgend in;
soms herhalen we ook een
stukje, dat horen ze toch niet.
En als ze het wel horen,
maakt dat nog geen donder
uit. want het gaat er allemaal
gesmeerd in, tussen de bitter
ballen en kaas met ananas
door. Met onze routine zit
een nieuw stuk er zö in. Kost
weinig repeteren. Je voelt
die dingen aan en we maken
soms ook onze eigen bewer
kingen. Een arrangement
naar smaak: je houdt een pas
sage langer aan, voor het ef
fect, en je kunt met die eigen
accenten ook de aantrekke
lijkste uitkomsten bereiken".
Van marsen tot
habanera's
Het repertoire van „Pierret
te" bestrijkt een scala van
oer-Hollandse en Ameri
kaanse Sousa-marsen tot ver
fijnde habanera's en andere
beschaafde „slijp"-melodieën.
De dames weten „uitgete
kend" waarmee ze hun clien
tele kunnen bedienen. Lehar:
„Mein Madchen. mein Mad-
chen..", maar ook „Tea for
two" en marsen van Sousa,
met een toetertje en fietsbel
„wat het altijd wel doet".
En Hongaarse melodieën.
Brahms hebben ze ook gea
dapteerd. Dan zitten die uit
gekookte meiden te gniffe
len. als ze van de partituur
betreft spreken de onder
streepte gelaatstrekken van
Joy in dergelijke gevallen
fijnzinnige boekdeeltjes. Laat
„Pierrette" haar gang maar
gaan: „Gern hab' ich die
Frau'n geküsst", zoals Ri
chard Tauber dat ooit deed.
En „Dein ist mein ganzes
HerzDaar draaien Joy en
de haren hun hand niet voor
om. Toe maar
Het succes reikt nog niet erg
ver. Joy: „We hadden soms
elke week een optreden,
maar het Laatste jaar is het
een beetje komkommer en
loopt 't slecht. We moeten het
hebben van mond op mond-
reclame. van het zegt het
voort. Helaas is het nog geen
uit de hand gelopen hobby.
Nou ja. een zaal hoeft niet
aan onze voeten te liggen,
maar ze komen toch wel ge
lukkig naar je toe om te luis
teren. Dan is die typische re
ceptiesfeer al een beetje
doorbroken, als men aan
dacht voor de muziek krijgt.
Te hard zijn we in geen geval
nooit geweest. Trouwens, we
spelen voor eigen plezier.
Maar we houden wel van
enige respons; dat ze toch wel
even naar je kijken, ook al is
er weinig of geen applaus of
bravogeroep".
..Pierrette" is het kompas
van een vrouwenensemble
waar iedere feestvierder vei
lig en geanimeerd op blind
kan varen. Nog even „Pier
rettes" 's Joy forever: We
zijn een elegant orkest, dat
elegante muziek speelt. Zelfs
een marsje moet enigszins
elegant klinken. En dat kan
ook best!". Als je ze maar de
kans geeft, de vijf vrouwen
van Salonorkest „Pierrette".
In muzikaal opzicht willen
en kunnen ze volgaarne de
uwe zijn. Zo u ze wenst te be
naderen, kies telefoonnum
mer (071) 14 27 30 dan
krijgt u Joy en bent u bij
voorbaat verloren. Of u
draait het nummer van pia
niste (Santa) Monica: 21 65
86. In alle gevallen is uw so
ciale succes verzekerd. De
vijf doen hun best, tegen een
background waar u verrukt
van zult zijn.
Op mijn omwegen door stad en land I
kom ik graag mensen tegen. U kunt I
mij telefonisch of schriftelijk vertellen
wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071
- 12 22 44 op toestel 10. door Ton Pirlrrs
Vierhonderd parkeerplaatsen erbij
WASSENAAR Nog dit sei
zoen krijgt attractiepark Duin-
rell in Wassenaar er zes ver-
maakobjecten bij terwijl het
aantal parkeerplaatsen in 1986
bijna verdubbeld zal zijn. De
gemeente Wassenaar heeft de
eigenaar van Duinrell, H. R. J.
Graaf van Zuylen van Nije-
velt, de nieuwe parkeerplaat
sen als eis gesteld bij het afge
ven van bouwvergunningen
voor de nieuwe attracties.
Wellicht dat door meer par-
keeruimte de overlast die be
zoekers van Duinrell omlig
gende straten bezorgen, einde
lijk gaat afnemen.
Voor Graaf van Zuylen van
Nijevelt was 1984 een topjaar.
Het tropische Tikibad zorgde,
met als extra steuntje in de rug
de eveneens nieuwe rodel
baan. voor meer dan een ver
dubbeling van de bezoekcijfers
in vergelijking met 1983. Een
intensieve reclamcampagne op
de radio en samenwerking met
de NS waren daar evenmin
vreemd aan. Vorig jaar kwa
men er 546.000 mensen. In
1983 waren dat er veel min
der. namelijk 240.000. Het gro
te probleem bij deze toeloop
van publiek bleef de parkeer
ruimte, die al jaren op hetzelf
de niveau van 1100 parkeer
plaatsen staat. Geen wonder
dat buurtvereniging Duinrell
bij zowel de gemeente als het
attractiepark steen en been
meer bedoeld om het publiek
beter te vermaken.
Graaf van Zuylen: „vorig jaar
zijn de aantallen bezoekers
verdubbeld. Wat krijg je dan"*
Heel eenvoudig, de mensen
moeten bij de attracties langer
wachten. Voordat je bij onze
rodelbaan aan de beurt bent,
heb je daar al een tijdje ge
staan. Met meer attracties
worden de wachttijden korter
en is het publiek weer tevre-
Speciale bussen
Het bezoek aan het attractiepark is vorig jaar sterk toegenomen.
klaagde over voor de huisdeur
geparkeerde touringcars en
ketens personenauto's.
Eigen terrein
Een oplossing voor de par
keerproblemen lijkt nu in
zicht, en zowel de Wassenaarse
wethouder mr. A. P Cocheret
de la Morintère als Graaf van
Zuylen van Nijevelt zeggen
best tevreden te zijn. „Ons
standpunt is altijd geweest, dat
iemand met een bedrijf of
praktijk op eigen terrein moet
zorgen voor parkeerplaatsen,
of dat nu een groot of een
klein bedrijf betreft", aldus
wethouder Cocheret. „We zijn
met de directie van Duinrell
tot overeenstemming geko
men. Voor 1 april zullen er op
het eigen terrein 400 parkeer
plaatsen bijkomen, en op die
zelfde datum van het komend
jaar nog eens dat aantal par
keerplaatsen". Zo komt het to
tale aantal plaatsen op meer
dan 1800.
Volgens Graaf van Zuylen van
Nijevelt is het niet de bedoe
ling om dit seizoen weer een
„klapper" met de bezoekers
aantallen te maken. De zes
nieuwe objecten die al in de
folder voor 1985 staan de
superroetsj, de ballenzee, een
tweede rodelbaan, de shooting
gallery, een antieke carrousel
en een kikkerachtbaan zijn
Niet alleen de nieuwe speel-
en glijattracties moeten de te
vredenheid van het publiek
verhogen. Er zijn ook verge
vorderde plannen voor specia
le busdiensten van en naar
Duinrell. „Veel van onze be
zoekers komen met het open
baar vervoer", vertelt Graaf
Van Zuylen. „Wij vinden dat
een goede zaak, omdat je dan
vanzelfsprekend ook minder
klachten krijgt van buurtbe
woners over auto's en dergelij
ke. Onze samenwerking met
de NS is uitstekend Binnen
kort wordt er een keerlus voor
bussen aangelegd, zodat de si
tuatie overzichterlijker wordt,
en we zijn dit jaar van plan
om met de NZH speciale bus
sen te laten rijden Dan kun
nen bezoekers rechtstreeks
van de stations worden ver
voerd naar Duinrell"
ROB PERIK
Motorweekend '85
In de Leidse Grocnoordhal-
len wordt op 23 en 24 februa
ri het ..Motorweekend '85"
gehouden. Het evenement is
bedoeld als alternatief voor
de Motor Rai in Amsterdam
die dit keer is afgelast. In de
UIT-bijlage voor de maand
februari stond in een onder
schrift vermeld, dat de Motor
Rai naar Leiden was geko
men. maar dat is uiteraard
onjuist Het Motorweekend
stelt de motorhandel in de
gelegenheid nieuwe typen
motoren en fnotor-access*vres
te exposeren Een deel van
de G roenoord hallen is be
stemd voor een tweede-
hands-motorenmarkt Als
speiiale attractie worden
wedstrijden gehouden
Pianorecital
Bernard van den Boogaard
geeft morgenavond een pia
norecital in de Kapelzaal van
KNO aan de Oude Vest Hij
speelt werk van Chopm.
Griffes en Van Beethoven
Het concert begin om kwart
over acht.
Straatwerk
De Technische School C
Sweris t Vondellaan 35) houdt
donderdag 7 februari een
open avond Bezoekers wordt
dan een beeld gegeven van
wat de leerlingen op de enige
dagopleiding straatmaken in
Nederland leren Bovendien
worden vakken als metselen,
schilderen, timmeren en me
taal bewerken gedemon
streerd
Kookles
Dienstencentrum Binnen
stad 'Zeehelden wijk heeft
een uitstapje naar de Zuivel-
keuken in Leidschendam op
het programma staan voor 7
februari De deelnemers ver
trekken om negen uur
's morgens bij het station in
Leiden om in Leidschendam
een kookles bij te wonen Be
langstellenden moeten zich
tijdig opge\en bij het dien-
stcm^entrum ttel 071-143503)
Geweld in leper
De Leidse PSP houdt in haar
pand aan de Lange Mare 37a
7 februari een openbare
avond over sexueel geweld in
hel leger Tc JMf /- M.m cl
Buil inga die een boek heeft
geschreven over deae mate
rie. De bijeenkomst begint
VLJF JONGE VROUWEN SPELEN GEPATENTEERDE MUZIEK VOOR UW EIGEN VROLIJKE WELZIJN
de Katwijker gewoon
mond had gehouden, de
van de officier had aan-
en daarna gezegd
hij niet met een auto
met een motor had
dan was hij naar
waarschijnlijkheid vrij-
i.o werkt dat
eenmaal. Maar nee, de
blies al vanaf het
van de zitting hoog
de toren. De politie had
fout gemaakt door in
proces verbaal te stellen
hij in een auto 89 kilo-
hard had gereden op
Katwijkse Industrieweg,
luide toon eiste hij
De officier van
wist daarop de fout
erstellen, en de Kat wij-
kreeg alsnog een boete
120 gulden of drie da-
hechtenis. De Katwij-
die daar totaal niet op
id gerekend, werd daarop
boos, dat hij" begon te
hreeuwen. „Ik ga wel drie
igen zitten", zei hij in een
atste poging stoer over te
>men. Kantonrechter
eelkerken kon slechts
jlimlachen om de blunder
van de Katwijker. De woor-
,r'3enden „Stik maar", bereikten
de rechter niet meer, omdat
de Katwijker de deur hard
achter zich dichtsloeg.
rt
Het „Excuus van de week",
zoals officier Van Ek het
noemde, kwam op rekening
van een Noordwijkerhouter.
Hij had in de zomer vorig
jaar zijn auto op de openba
re weg geparkeerd zonder
h ij een kentekenbewijs achter
j de ruit. „Ik wist niet dat je
iiselu at ze'^ moet regelen", was
ind-aiz'jn en'g verweer. Met een
is dboete van 135 gulden keer-
zichfi^e k'j huiswaarts.
m Voorschotenaar die wel
.";te goeder trouw gehandeld
leek te hebben, kreeg aan-
zienlijk minder boete voor
het ontbreken van het ken-
C^pti tegenbewijs achter de ruit.
De man had een ongeluk
met zijn auto gehad. Het
wrak had hij voor de deur
neergezet in afwachting
van de verzekeringsexpert.
De deskundige kwam ech-
dprc ter niet opdagen. De politie
was wel paraat en consta
teerde dat deel III ontbrak.
Rechter Geelkerken was
bereid de 134 gulden geëiste
boete terug te brengen tot
65. Een Leidenaar die even
later" een vergelijkbaar ge
val kon voorleggen, kreeg
|i"^1 na de opmerking „Als hij 65
j H gulden boete krijgt, dan ik
ook", in plaats van 135 een
bedrag van 65 gulden te be
talen.
Al drie maal had de Leider
dorper zijn boete van ze
ventig gulden per giro over
gemaakt. Maar evenzovele
keren bleëk justitie niets
voor dat bedrag te voelen
en werd het teruggestort.
Toen de brave Hendrik het
ópgaf, werd hij gedagvas
In april vorig jaar haalde hij
op de Leidseweg te Voor
schoten een auto in op een
plaats waar dat niet mocht.
De opmerking tegen de ver
baliserende agent „Heb je
niks beters te doen", verze
kerde hem van een prent.
Rechter Geelkerken bleek
in tegenstelling tot de com
puter wel bereid het geld te
innen.
Uiteraard moest weer een
rijtje hardrijders voor het
hek verschijnen. Zoals een
Zoeterwoudenaar die in de
auto van pa 110 had gere
den in plaats van 70. „Ik
reed op de linkerbaan en
Cii gaf gas omdat een auto ach
ter op m'n bumper zat". Die
wagen bevatte twee politie
mannen die op het hoogte
punt van de snelle rit over
de Voorschoterweg ver over
de 100 kilometer noteerden.
De man kreeg 150 gulden
boete. Dan was er nog een
vertegenwoordiger die de
80.000 kilometer die hij zei
jaarlijks te rijden, slechts
kon halen door af en toe het
gaspedaal diep in te trap
pen Bij Alkemade had de
Rijkspolitie hem geklokt op
145 kilometer. Omdat het al
de vierde maal was dat hij
de toegestande maximale
snelheid aan zijn laars had
gelapt, kreeg hij duizend
gulden boete, waarvan drie
kwart voorwaardelijk en
éen proeftijd van twee jaar.
Een andere hardrijder, een
Rotterdamse student, moest
maart vorig jaar een tenta
men doen in Leiden. Hij
kwam echter voor het Lam-
menschansplein in de file
terecht „En daar zat ik me
behoorlijk op te vreten". De
verloren tijd haalde hij in
door op de Lammenschans-
weg ver boven de tachtig te
rijden. De moeite bleek ach
teraf allemaal voor niets ge
weest. Hij was gezakt voor
het tentamen.
ROEL DEN OUTER
Helemaal van deze tijd zijn,
maar je toch met gespannen
haren op snaren kunnen uit
leven van de opmaat tot en
met de rrodige (en onnodige)
da capo's al fine van vervlo
gen muziek die evenwel pro
bleemloos in de ether is blij
ven hangen zoiets getuigt
zonder meer van toewijding
en een sterke liefde voor di
vertissement in „het lichtere
genre" van vaak al ruim een
halve eeuw oud. Het zal dus
ook gestreken en pianistisch
begeleide nazorg zijn. en ge
sneden koek voor een al wat
bedaagde generatie die een
riant zicht begint te krijgen
op de herfstachtige 65-plus-
kaart. Is dit helemaal waar?,
zou je je kunnen afvragen.
Wel, de vijf nog niet geheel
aan rijpen toezijnde. tot hoog
in de knuffelmarkt geprezen,
meiskes van bekoorlijke jaar
gangen over wie ik het van
daag zou willen hebben, roe
pen dan volmondig maar
toch charmant: „Klets! Non
sens en humdrum. Wat wij
reproduceren is onverslijt
baar. Dat zijn evergreens
voor jong en oud. Bovendien
kunnen we er lekker in rela
tiveren en knipogen geven
naar de dag van vandaag".
Woordvoerster Joy nomen
est omen. „maar geen achter
namen alsjeblieft" stelt de
motor even bij: „Ja, het is
wel erg herkenbare muziek
voor de ouderen met hun
nostalgie. Maar als wij er ple
zier aan kunnen beleven,
waarom zouden andere jon
geren dat ook niet hebben?"
„Es spielt" het enig echte
Leidse en door z'n vrouwelij
ke samenstelling vrij unieke,
met een Franse naam begif
tigde, Salonorkest „Pierrette"
dat een Pierrot for luck als
mascotte heeft.
En ze blijven lachen, want ze
poetsen desgevraagd uw ma
nifeste muzikale hang naar
weleer op met meeslepende
broze vondsten uit de voor
oorlogse jaren en zijn daarbij
niet irriterend geëmanci
peerd. Ik stel u de vrouwen
3ven voor: Joy, die cello
speelt, Marion op de eerste
viool4 Marjolijn op de tweede
[die ook een eerste viool is),
Monica als trait-d'union aan
de piano, en Jacinta op de
contrabas Joy (met haar
p.r.-functie binnen het orkest
kippetje de voorste) zou zeg
gen: „Een vrouw op de bas:
prachtig om te zien!". Voila
een strijkersensemble, ofwel
een „Parijse bezetting". Dit
vijftal staat, met sfeervolle
achtergrondmuziek en tegen
een zekere vergoeding, te
uwer beschikking op uw ver
jaardag, of als u aan het bor
relen bent of in gezelschap
zit te eten, of op uw familie
reünie, desnoods omringen
de strijksters en pianiste uw
chambre separée of omspelen
ze bijna onopgemerkt uw
party of receptie. Zoals ze
ook deden tijdens de uitge
breide ontvangst, vorig jaar
september in de Leidse
Waag, toen de 75-jarige Leid
se Courant in allerlei toon
aarden van zich- deed spre
ken. Daar ken ik de jongeda-
