ReinEdzard zoekt zijn eigen koers BOLBLOEM-CAMPAGNE INGEZET pP^'icKËÉff i .rlSg1 SSSpb '□NBSS SafklSC soso B Alltt X3ES Volop werk aan de winkel voor hyacintenveredelaars Voor kleine klusiei. m J TELEFOON Ccidóc (Sowvcuri .LAND EN TUINBOUW CcidócSomxmt MAANDAG 28 JANUARI 1985PAGIN, GIN^lï "sj LJ Er is nu een situatie ont staan waarbij het duidelijk wordt dat bepaalde groente soorten de komende maan den duur blijven. Dit geldt beslist niet voor alle groen tegewassen en het is daar om goed om de ontwikke lingen op de voet te blijven volgen. Voor een goede kwaliteit spruiten moet men diep in de buidel tas ten, ze kosten 8,50 per kilo. Mindere kwaliteit is minder duur, maar de goed koopste spruiten kosten nog ƒ2,50 per kilo. Prei is ook nog schreeuwend duur, voor kwaliteitsklasse I ligt de prijs op ƒ11,40 per kilo. Naast het aanbod van Hol landse prei is er ook im portprei te koop uit Egypte en Turkije. Deze prei valt op door zijn lange witte schacht, voor deze prei be taalt men 6,- per kilo. Knolselderij is goedkoper geworden, nu betaalt men 1,70 per stuk. Kroten zijn beslist niet duur, ze mogen maximaal 80 cent per kilo kosten. Er wordt hier dus geen prijs voor gekookte bieten genoemd. De sluit- koolsoorten zijn een heel stuk goedkoper geworden. Witte kool kost 70 cent per kilo en rode kool 60 cent. Spitskool daalde eveneens in prijs en kost nu 1,35 per kilo. Koolrapen zijn rede lijk betaalbaar met een prijs van 1,- per kilo. Winter peen veranderde niet van prijs en kost nog steeds 60 cent per kilo. Raapsteeltjes zijn lange tijd goedkoop ge weest. De prijs voor dit ge was is opgelopen en men moet nu rekenen op 80 cent per bosje. Spinazie kan weer in het rijtje van dei dure groentesoorten gezet worden, een kilo kost 8,50. De Hollandse kasandijvie is duurder geworden, de prijs schommelt rond 8,- per kilo. Er wordt echter nog steeds andijvie ingevoerd uit Frankrijk, deze andijvie kost 5,- per kilo. De Hol landse kasbloemkool is haast onbetaalbaar, de prijs ligt tussen 10 en 13 gulden per stuk. Tot op heden was er volop Franse bloemkool te koop voor 4,- per stuk. De prijzen voor deze kool liepen vorige week op de groothandelsmarkten sterk op. Er moet rekening ge houden worden met prijzen tot 8,60 per stuk. Sla be gint duurder te worden, voor een klein kropje be taalt men 1,20, een grote krop kost 2,50. Sla blijft de komende weken waar schijnlijk stevig aan de prijs. Er zijn ook weer Hol landse komkommers te koop, al naar gelang het ge wicht ligt de prijs tussen 2 en 3 gulden per stuk. De witlofprijzen hebben nau welijks gereageerd op de vorstperiode. Klasse I kost 6,40 per kilo en voor een prima kwaliteit snijlof ligt de prijs op ƒ3,- per kilo. De sinaasappelprijzen waren tot nu toe eveneens weinig temperatuurgevoelig. De prijs schommelt nog steeds rond ƒ3,- per kilo. Het is misschien wel eens aardig om na te gaan wat het ge wicht van de 10 sinaasappe len is die men koopt. Men heeft het kunnen le zen: in de komende weken zullen maar liefst één mil joen snijtulpen meer voor de veilingklokken worden gereden dan vorig jaar het geval was. De tulpenbroei- ers hebben nl. 17% meer bollen opgeplant en de nar- cissenbroeiers gaven 'm met een uitbreiding van 8% ook behoorlijk van Jetje. Wat nu te doen? Alles op zijn beloop laten en afwachten waar het schip strandt? Neen, zeiden de mannen van het Bloemenbureau Holland en van het Inter nationaal Bloembollencen trum. Er moet alles aan ge daan worden om de prijzen van deze bolbloemen op een acceptabel niveau te houden. Gebeurt er niets, dan is een prijzencatastrofe niet onwaarschijnlijk. Daar mee zouden niet alleen de broeiers het kind van de re kening worden, maar ook de bloembollenkwekers. De belangen van beide groepen zijn heel nauw met elkaar verweven. Als het met de broeierij slecht gaat, dan heeft dat onmiddellijk zijn weerslag op de bollenprij- zen. Daarom is door het Bloemenbureau Holland en het Internationaal Bloem bollencentrum in ijltempo een extra reclamecampagne opgezet, die inmiddels al van start is gegaan ook. De eerste reclameboodschap pen zijn al uit de luidspre kers gekomen en dat blijft m fHm.PiAiM 'Wï??rvr.i&s Deze advertenties verschijnen straks in kleur in de dagbladen. Een I >1( lemeljp kan n imi(l< teil. 1til|Hitli^iliijliii^iii^>iib-tiaii)Hi een paar maanden door gaan. De campagne loopt eerst door tot 18 februari, dan houdt men een weekje' rust en vervolgens worden de bolbloemen van 18 fe bruari tot 8 maart met op nieuw de meeste nadruk onder de aandacht van het hooggeachte publiek ge bracht. Niet alleen de broei ers het kind van de reke ning worden, maar ook de bloembollenkwekers. De belangen van beide groepen zijn heel nauw met elkaar verweven. Als het met de boerderij slecht gaat, dan heeft dat onmiddellijk zijn weerslag op de bollenprij- zen. Daarom is door het Bloemenbureau Holland en het Internationaal Bloem bollencentrum in ijltempo een extra reclamecampagne opgezet, die inmiddels al van start is gegaan ook. De eerste reclameboodschap pen zijn al uit de luidspre- kes gekomen en dat blijft een paar maanden door gaan. De campagne loopt eerst door tot 18 februari, dan houdt men een weekje rust en vervolgens worden de bolbloemen van 18 fe bruari tot 8 maart met op nieuw de meeste nadruk onder de aandacht van het hooggeachte publiek ge- Deze posters worden op duizenden verkooppunten in binnen- en buitenalnd opgehangen. bracht. Niet alleen in Hol land maar ook in West- Duitsland, Engeland en Frankrijk. Advertenties Binnenkort zullen ook d« eerste advertenties in de lan delijke bladen worden gepu bliceerd. Annonces met steunkleur die de lezers ver tellen dat de tulpen en de narcissen met bossen op hen liggen te wachten. Ook op een andere manier zal de bolbloemen worden gepous seerd. Met de Holland Flo wer, het orgaan van het Bloemenbureau Holland, worden 76.000 fraaie tulpen en narcissenposters ver spreid. De Nederlandse editie van de Holland Flówer heeft een oplage van 10.000, die van de Duitse 32.000 en de Engelse editie gaat in een op lage van 20.000 de deur uit. Verder gaan er nog 14.000 naar Frankrijk. Deze posters De hyacint is een typisch Ne derlands produkt. Het is een sierlijk bolgewas dat heerlijk geurt en nergens anders in deze wereld met succes ge teeld kan worden. Toch is het geen artikel waarvoor men in het buitenland in de rij wil gaan staan. Sterker nog: de laatste jaren brokkelt de ex port voortdurend af. Van 159 miljoen stuks in het seizoen 1980/1981 naar 151 miljoen in het verstreken jaar. Er zijn maar vier, hoogstens vijf lan den die forse hoeveelheden hyacinten kopen. De belang rijkste afnemer is Engeland met 27 1/2 miljoen stuks, dan volgt Frankrijk met 25,6 mil joen en op de derde plaats staat de USA met 24,6 miljoen stuks. Goede vierde is West- Duitsland met 24 miljoen en verder is Zweden met 16 mil joen stuks ook nog een rede lijke hyacinten-koper, vraag en aanbod bepalen de markt en bij een stagnerende afzet moet de kwekerij dus niet piekeren over een uit- breiding. Toch heeft men ge- meend dat wèl te moeten doen. Men maakte veel werk- bollen stuk, zoals dat in vak jargon heet. Dat wil zeggen: men ging grote gezonde bol len hollen en aan die geholde bollen komen dan in hetzelf de seizoen nog hele ritsen piepkleine bolletjes, die over drie, vier jaar al weer lever baar kunnen zijn. Van Blue Jacket nam de oppervlakte van geholde bollen zelfs met 52% toe, maar de uitbreiding van Delft Blue (20% meer) en White Pearl met 25% waren ook niet kinderachtig. Verder worden ook de arealen van bekende soorten zoals Anne Marie Pink Pearl vergroot. Dat wil dus zeggen: al die uit breidingen komen over drie. hoogstens vier jaar als extra op de markt. Is voor dat meer-aanbod wel ruimte? De cijfers van de laatste jaren spreken een duidelijke taal: voor al die hyacinten zal men geen koper kunnen vinden voor redelijke prijzen. In feite had men dit jaar de klap al verwacht, maar als gevolg van een matig en laat groei seizoen bleef het aanbod be perkt. De zware bollen van een aantal cultivars werden in de loop van de zomer zelfs nog uitgesproken duur. Uitstel van executie? Zo mag men het, als er geen wonder gebeurt, wel stellen. Door het stuk maken van vele werk- bollen maakt men de hele hy acintencultuur stuk, zo is de mening van de voorzitter van de ver. De Hyacinth, de heer Arend van Zanten uit Hille- gom. Het is voor het overige wel opmerkelijk dat de bloembollenveredelaars die zo veel succes hadden met tul pen en narcissen, met hyacin ten de grootste problemen bleken te hebben. Sterker nog: het assortiment is steeds gekrompen In de achttiende eeuw teelde men het is bij na niet te geloven! bijna twee duizend verschillende soorten hyacinten. En in 1889 bood de befaamde fa. Krelage in een catalogus nog 323 verschillen de soorten aan. Nu houdt het op met een tiental belangrijke soorten. Dubbele hyacinten die voorheen erg veel werden geteeld, zijn vrijwel geheel verdwenen. De laatste dertig jaar is slechts één cultivar ge wonnen waarvan nu meer dan twee bunder wordt ge teeld: de blauwe Blue Jacket, gewonnen door de fa. Zonne veld in Voorhout. Soorten die voor 1900 werden gewonnen, maken vandaag nog 15% van het totale areaal uit. De laat ste jaren is dr. Jaap van Tuyl van het Instituut voor de Ver edeling van tuinbouwgewas- sen in Wageningen druk doende geweest met het win nen van nieuwe hyacinten. Maar het onderzoek van dit bolgewas wordt op het IVT nu afgebouwd. Wageningen maakte de zo noodzakelijke nieuwe openingen en daar moet de praktijk nu maar verder op voortbouwen. Naar Van Tuyl's mening zou men veel meer gebruik moeten zullen een plaats krijgen duizenden verkooppunt^ x< Omdat daar, ook wat nie^ Zc were cultivars in geuren fgerr kleuren staan afgedruk-jari verwacht men dat er o®r n vraag zal komen naar den. minder bekende variëteitelijwi De gehele campagne zal etf d; tra worden ondersteund doij mc pr-acties, e.d. Men hoopt oto w deze manier de tulpen- tfjesp narcissenmarkt voor eqbror grote prijsval te kunnen bde c hoeden, al moet men natuuh P1' lijk niet verwachten dat zo!0™.1 campagne een soort panacé|e dat alle problemen d' men zelf heeft opgeroepen M meteen aan een oplossing t helpen. Groei is gezond. 1 1 zei PVS-voorzitter ir. J. E. I Spithoven onlangs, maar moet het noodlot niet gas tarten. Ook Jac. Hennema van het Internationa, Bloembollencentrum in Hf legom, is deze weken regaj matig in het veld en wel spT ciaal bij wat men noemt, ql ..zelfkazende" bloembollet kwekers. Een nieuwe kraan waarmee men die bollenpri E cudenten aanduidt die hulJS bollen zélf telen en ook zén-li afbroeien. Een bedrijfsvorïe die vooral in West-Frieslan rj( steeds meer wordt aangetroj, fen. Henneman wordt nil U1 moe deze broeiers er op Pen wijzen dat de bomen niet t<me in de hemel groeien. Oo de niet in de broeierij-sectqvor Uitbreiden? Akkoord majraa dan wel met inzicht en mij mate! cj€ maken van het bloed van Hj Z<^ acinthus orientalis en ander111 f wilde soorten. Op die manie kan men andere vormen ef3" 1 kleuren creëren. Maar wet het hyacintenvak eigenlif"" wel wat men wil? Wil me doorgaan met het huidig**/ type en alleen streven naa-*- grotere trossen en nieuw kleuren. Of ziet men wat mini-hyacinten die wellicCv als potplant furore kunnt gaan maken? Of wil men hyt cinten met een langer stengi zodat men ze gemakkelijk l kunnen bossen? Op de kepj^. beschouwd zou men eeis 'n eens moeten laten onderzo6'0 ken welke eisen de cons501" r ment stelt! Vast staat wel <f?aar een deel van het huidige asslJnse ritiment moet worden vevan nieuwd, dat er een schreef1 r' wend gebrek is aan gor1 groeiende gele en rode hyrld l! cinten en verder zou men cujfn tivars willen met een ingr1'"^ bouwde resistentie tegen geeWe! zoek en virus. De veredelaar hebben nog een lange weg gaan! j DEN HAAG De regel- matige bezoeker van to- i neelgroep De Appel zal de 'J lange, gespierde acteur Rein Edzard, die zich zel- 1 den op de voorgrond 2 plaatst, zeker kennen. In het afgelopen seizoen ver- tolkte Edzard onder meer Mick in „De huisbewaar- der" en Joey in „De thuis- 1 komst". Beide stukken cg zijn door Harold Pinter 2 geschreven. Momenteel r, behoort hij tot de mede- r spelenden in „Oom Wan- 1 ja" van Tsjechov. Daar in naast brengt hij het zeven- z tig minuten durende solo- r' stuk „Het mannetje in de J kop", naar een verhaal 2 van Anton Koolhaas. 2 Met als voornaamste bewee- l greden, dat hij zijn eigen weg wil gaan met soortgelijke, j kleinschalige produkties, zegt hij De Appel vaarwel. „Ik zit al acht jaar bij dat gezelschap ■v en dan raak je in een soort 9 tredmolen. Toneelspelers moe- f' ten vaker veranderen. Maar bijna niemand durft dat op dit ogenblik. Het zijn moeilijke tij- h den. Ik ben nu met een nieuw /- programma bezig. Dan kun je s precies eraan werken, zoals g het bij je past. Bij De Appel kan dat alleen maar tussen- 7; door. Ik heb nu mijn eigen re- gisseur gekozen, George a Groot. Hij maakte vroeger c deel uit van de cabaretgroep c Don Quishocking". Vernieuwing De Appel is doende met een koersverlegging. Voor het ko mend seizoen is heel ambitieus d"e complete Faust geprogram meerd met Hans Croiset en Guido de Moor als gast. Is het niet verstanig om nog even aan te blijven? Rein Edzard verzucht: „Koers verlegging. Daar wordt altijd zo de nadruk op gelegd. We hebben pas „Oom Wanja" uit gebracht. Dat vind ik een fan tastisch mooie voorstelling. Er waren een paar goede kritie ken bij, maar andere recensies leggen dan hoofdzakelijk de nadruk op de vraagstelling: Heeft De Appel zich wel ver nieuwd? Maar ja, Eric Vos blijft Eric Vos. Als het een prachtige voorstelling is ge worden, vind ik dat belangrij ker dan het vernieuwende elt Rein Edzard: „Weg bij De Appel voor eigen koers". ment. Maar dan nog zit je in een bepaalde verhouding tot de regisseurs en de andere spe lers. Die verhouding blijft toch dezelfde. Evenals het soort rol len, dat je speelt. Acht jaar is voor mij heel lang om bij een gezelschap te gaan zitten. Ik heb indertijd een dochtertje gekregen, wat ook een over weging was om daar nog even te blijven" Stichting REP „Ik heb net de Stichting REP. Rein Edzard Productie, opge richt Ik wil met die stichting van alles aanpakken. Ik hoop van het Anjerfonds £en busje te krijgen om daarmee bijvoor beeld straattheater te gaan doen. Ik ben met een ander verhaal van Koolhaas, Balder D. Quorg, bezig. De stichting Nikos probeert dat voor mij aan scholen en dergelijke te verkopen. Het is een soort klein ondernemersschapje, seur heel sterk in je schoenen moet staan. Ik heb eerder bij De Appel een programma gemaakt over stil- L*te. Fragmenten gezocht, die te maken hebben met het Niets, t',4-met het Zijn. Dat zijn wel gro pe HP*tCfO»TTygL te woorden, maar ik lees veel over Zen-Boeddhisme en zo. ^et dierverhaal „Het manne- tje in de k°P" herinner ik me nog van' mijn schooltijd. Het moment, waarop de olifant zijn slurf in het water van de rivier hangt en dan zo uren lang blijft staan om zich te verbazen over zijn merkwaar dig lijf, dat is zo'n prachtig verstild ogenblik. Dat is me al tijd bijgebleven. Er is helemaal geen geluid, dan komt een vis tegen zijn snuit aangezwom- Muziek De pianiste Nicolette Heerema heb ik bereid gevonden om bepaalde emoties in muziek te verklanken. Die stilte, gezien vanuit filosofisch oogpunt, wil ik in andere programma's, eveneens met minimale hulp middelen verder uitbouwen. Dan neem ik een Nóh-spel als basis en een verhaal van Ed gar Allan Poe". Bij „Het mannetje in de kop" is het zeker een kwestie van acteren en niet zozeer van vertellen. Er is een grindpad, dat een speciale vorm heeft. Er is een goede belichting. Er is minimale beweging. De ma nier waarop ik het vertel, voegt iets toe aan het verhaal. Het belicht aspecten, die bij het lezen gemakkelijk over het hoofd worden gezien. In een kritiek stond: Rein Edzard maakt een olifant voelbaar. Dat is het. Je kruipt toch in de gevoelens van een olifant. Het beest raakt van slag en dan zegt zijn moeder: je hebt een mannetje in je kop. Het loopt inderdaad slecht met hem af. Maar er zit ook die typische Koolhaas-humor in. Hijzelf heeft de voorstelling gezien en is er content over. Ik heb zelfs een Engelse vertaling van hem gekregen, voor het geval het in het buitenland wordt opge voerd. Daar durf ik nog niet eens aan te denken". Edzard deed voordien regies bij F'Act, daarna nooit meer. Waarom? „Ik zou ook bij De Appel wat gaan regisseren. Ik bleek daar nog niet voldoende rijp voor te zijn. Als je naast een man als Erik Vos dingen doet, dan wordt dat aan hem gemeten Het ligt niet aan Erik, maar aan zijn klasse De acteurs bij De Appel zijn zo veel gewend, dat je als regis- Schneider Bij De Appel heeft Rein Ed zard regies megemaakt van Erik Vos, Eric Schneider en Lodewijk de Boer Is er ver schil in werkwijze? Edzard: ..Eric Schneider is op en top een acteur. Daardoor kan hij je meer stapsgewijs helpen met het invullen van je rol. Erik Vos is een uitstekende regis seur, maar weet niet direct waar een acteur het materiaal vandaan moet halen. Hij geeft je wel aanwijzingen, maar je moet zelf met een hele hoop dingen komen, die hij goed weet te gebruiken. Bij Eric Schneider word je als acteur iets meer in de watten gelegd. Lodewijk de Boer is ogen schijnlijk heel rustig. Hij zegt niet veel en blijft kijken en af wachten. Op een gegeven mo ment zegt hij, of iets fout zo niet goed is. Hij heeft een enorm gevoel voor humor. „De huisbewaarder" van Pin ter onder zijn regie betekende voor mij een verrijking. Dit stuk hebben we ook in Indo nesië gespeeld". Ik ben nooit zo bijgelovig, maar verleden jaar, in 1984, werd ik 42 - dat is dus precies de helft - en in dat jaar kwam ik op mijn geboortegrond te rug. Ik ben in Madioen gebo ren, op Java. Ik ben nooit eer der teruggeweest. Op drie-jari ge leeftijd ben ik in het Jap penkamp terechtgekomen. De lagere school heb ik in Jakarta gevolgd. In mei ga ik weer naar Indortesië. D'Amateurs, dat is een club van Nederlan ders die in Jakarta zit, heeft me gevraagd om daar een workshop te doen en „Het mannetje in de kop" te spelen. Eric Schneider is vreselijk ja loers op mij. Hij is ook in Indië geboren. We hebben waar schijnlijk in hetzelfde Jappen kamp gezeten. Eric is wat ou der dan ik. Veel van die tijd kan ik me niet herinneren". Amersfoort ligt verser in het geheugen. „Ik heb in Amers foort drie jaar op school geze ten. In 1961 heb ik eindexa men Gymnasium-Beta gedaan. Ik wilde eerst dierenarts wor den, maar ik was niet goed in scheikunde. En nadat ik met verschillende dierenartsen mee ben gegaan op praktijk, had ik heel gauw door, dat het niet zo'n romantisch beroep is, als ik me had voorgesteld. Ik ben daarna marine-officier ge worden Dat kwam allemaal, omdat mijn vader zei: je maakt eerst je school af, dan ga je in dienst en als je dan nog acteur wilt worden, dan heb je mijn zegen. Toen ben ik in Amster dam naar de toneelschool ge gaan. Tot op heden heb ik er geen spijt van dat ik acteur ben geworden en geen dieren- MAX SMITH Kamerleden voorgelicht over problemen van Randstad DEN HAAG Gedeputeer den van de provincies Zuid- Holland, Noord-Holland en Utrecht overlegden vanmor gen op het Provinciehuis met Tweede Kamerleden over de toekomst van de Randstad. De drie Randstadprovincies wezen de Kamerleden van de vaste commissies voor econo mische zaken, sociale zaken en werkgelegenheid en voor het midden- en kleinbedrijf op de steeds verslechterende econo mische situatie binnen hun grenzen. Dat werd onder meer duidelijk gemaakt met de kor te film „Werk aan de Rand stad", die in opdracht van de drie provincies is gemaakt. Na afloop van de film ontstond een levendige discussie met de kamerleden over .de proble- SL A men. De Randstadproviteft g hebben de krachten op eonlij misch terrein onlangs ge4ren deld in het Randstad Ov^ing Economische Zaken. Het n pr bedoeling dat dit in delidin komst vaker met kamerlé'are en bewindslieden de belafrbin van de Randstadprovincieferp behartigen. Geen krant ontvangen 8el tussen 18.00 en 19.00 uur. zaterdags tussen 14.00 en 15.00 uur, teleloonnr.071- Dit handige miniatuur bankschroef je krijgt u toegestuurd als dank voor het opgeven van een nieuwe abonnee. NOTEER ALS NIEUWE ABONNEE M.I.V. NAAM: POSTCODE/PLAATS: Deze ontvangt de eerste twee weken de krant gratis. I Daarna wordt het abonnement betaald per: gr OkwarlMl een Q automatisch per maand S|e Üxar lan I STUUR EEN MIN1ATUUBBANKSCHROEFJE NAAR: POSTCODE/PLAATS: Stuur de bon ingevuld aan de Leidse Courant, Antwoordnummer 998, ïltijc 2500 VD Den Haag (postzegel niet nodig). wa bov

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1985 | | pagina 4