„Vrijheid bestaat bij de grenzen van die vrijheid" jf ZWEMCOACH RUUDBEELE VOORSTANDER VAN ZELFDISCIPLINE Dokkum ZATERDAG 261ANU. HOOGERHEIDE Het na tionaal kampioenschap vel drijden moet morgen voor Adri van der Poel het start sein vormen van een jaar, waarin hij alle ellende van het vorige seizoen kan wegpoet sen. De coureur uit Hooger- heide, anderhalf jaar geleden achter de Amerikaan Greg Lemond nog goed voor zilver in de mondiale titelstrijd op de weg bij de beroepsrenners, denkt nog altijd met afgrijzen terug aan 1984. In de Sici- liaanse week werd hij betrapt op het gebruik van efedrine. De affaire knakte het moreel van Van der Poel en besmeurde zijn blazoen als wielrenner nog meer. Omdat in mei 1983 na de door hem triomferend afgesloten klassieker Rund Um Den Henniger Turm al eens sporen van strychnine in zijn lichaam waren aangetroffen, werd Van der Poel prompt bestraft met drie maanden schorsing, een boete van 7000 gulden en de dreiging dat zijn carrière afgelopen zou zijn wanneer hij nog eens op het ge bruik van stimulerende middelen wordt betrapt. Van der Poel, die overigens zegt zich nog altijd af te vragen hoe de gewraakte stof in zijn getrainde lijf terecht is geko men, lijkt klaar voor de Grote Re vanche. In de nationale titelstrijd veldrijden stond Adri van der Poel de twee voorgaande keren al met het zilver om de nek naast kampioen Hejinie Stamsnijder. Maar ditmaal heeft Van der Poel zich, ook al als gevolg van de kommer die hem vorig jaar ten deel viel, beter voorbereid dan ooit. „Ik ga in elk geval mijn eigen wedstrijd rijden, niet proberen ie mand per sé voor te blijven. Maar als ik kansen heb, zal ik niet schro men risico's te nemen. Want weer tweede worden is misschien een heel leuk resultaat in een veld met Hennie Stamsnijder en Reinier Groenendaal er bij, iedereen weet dat zo'n plaats eigenlijk toch niet telt". Matige generale Als een matige generale borg staat voor een vlekkeloze uitvoering, dan mag morgen in Gieten op een puik optreden van Adri van der Poel gerekend worden. Tijdens de laatste veldrit van het klassement om de superprestige, afgelopen zon dag in het Belgische Overijse, kon de Brabander zich immers niet in het spel van de toppers mengen. In die door Stamsnijder gewonnen race moest Van der Poel genoegen nemen met een bescheiden veer tiende positie. „Daarom zal het voor mij toch wel een hele verrassing zijn, hoe het in Drenthe gaat", aldus de 25-jarige renner, die echter wel een verkla ring heeft voor zijn weinig geslaag de optreden op Belgische bodem. „Na de wedstrijd in Asper, waar ik vrij gemakkelijk reed en vijfde werd, heb ik een week lang heel veel getraind. Daarvan ondervond ik in Overijse de weerslag. Vooral rust is deze laatste dagen belang rijk. En dan zien we het wel. Gaat het goed, dan zegt iedereen dat ik me prima heb voorbereid, maar het kan natuurlijk ook verkeerd uit pakken. Voor mezelf weet ik ech ter dat ik alles heb gedaan en gela ten om zo sterk mogelijk voor de dag te komen. Lukt het niet, dan ALPHEN AAN DEN RIJN Bijna anderhalf jaar inmiddels draagt Ruud Beele de verant woording voor de verrichtin gen van de nationale zwem ploeg. In die nog relatief korte periode maakte de 31-jarige sportleraar uit Alphen aan aen Rijn al aardig wat succes sen mee. Met als hoogtepunt natuurlijk de Olympische Spe len, waar de Nederlandse de legatie een rijke medaille- oogst binnenhaalde. Dit week einde, tijdens de Speedo Meet in Amersfoort, krijgen onder anderen de gouden-medaille winnaressen Jolanda de Rover en Petra van Staveren de ge legenheid op wereldniveau te bewijzen, dat die fraaie presta ties niet louter werden inge geven door het uit Los Ange les wegblijven van de machti ge Oosteuropese concurrenten. Ruud Beele, al sinds 1978 part-time aan de KNZB verbonden waarvan de eerste vijf jaar bij de nationale ieugdploeg, volgde in 1983 als bondscoördinator de kort voor de Europese titelstrijd naar Spanje vertrokken en daar inmiddels vol ledig ingeburgerde Bert Sitters op. Een ingrijpende taktische omwen teling is voorlopig niet te verwach ten. „Het beleid van de laatste ja ren hebben wij min of meer samen Semaakt", aldus Beele. „Omtrent e overgang van de jeugd naar de senioren bijvoorbeeld, daarover volgden we tevoren al dezelfde strategie Dus zal er inhoudelijk niet veel veranderen. We stonden allebei voor dezelfde zaken Alleen hanteren we ieder een ander kleur potlood. Maar de algemene rode lijn blijft gewoon bestaan" Ruud Beele is mede benieuwd wat de wedstrijden in Amersfoort zul len brengen. „De vraag is natuur lijk of Jolanda en Petra de favorie- tenrol, die de publieke opinie hun oplegt, kunnen dragen. Leer met die druk maar eens te leven, dat is heus niet eenvoudig. Het zal in de praktijk moeten blijken. Er ontstaat ongewild een enorme stress-situa tie. Dat betekent voor mij als coach veel individueel met die zwemmer of zwemster praten. Dat is zeer op de persoon-in-kwestie toegespitst. Ieder individu heeft een aparte aanpak nodig". „Wat je zegt en hoe je dat zegt, is erg interessant, aan de andere kant luistert het bijzonder nauw. Dat mentaal-psychologische deel van het gebeuren spreekt mij aan. Dan ben ik zeer nadrukkelijk aanwezig. Tiidens de wedstrijd moeten ze het zelf maken, maar ervoor en erna moet je zorgen ontspannen gespan nen te zijn. De kick mag niet be klemmend, moet juist stimulerend zijn. En dat ligt vaak heel dicht bij elkaar". Theater „Het coachen is echt niet alleen een kwestie van met een stopwatch langs de rand van het bassin heen en weer lopen. In moeilijke tijden moet je wel eens aan jezelf voorbij kunnen gaan. maar dat is nog niet hetzelfde als theater spelen. Na die diskwalificatie van de estafette ploeg in Los Angeles voelde ik me ook kapot, maar ik heb dat niet naar de ploeg toe laten blijken. Want zodra je allemaal met een lang gezicht gaat lopen, is het al mis. Ik ben ook redelijk tevreden over de laatste anderhalf jaar, maar we mogen nooit op onze lauweren gaan rusten. Het kan altijd beter, altijd bij de les blijven. Een auto kopen is niet zo duur. maar die auto onderhouden is het grootste probleem". „Ik ben ook erg blij dat ik de mees ten al vanaf de jeugd heb meege maakt. Ik heb die mensen zien groeien, dat is heel plezierig. Dan weet je wat je aan elkaar hebt, we derzijds. In totaal zien we elkaar zo'n vijfentwintig keer per jaar, bij centrale trainingen, trainingskam pen, wedstrijden. Dat weten waar aan je toe bent, geldt met name ook voor de vastgestelde spelregels. Binnen die marge kun je heel ge makkelijk met elkaar omgaan. In Moskou moet je eenmaal op het Rode Plein zijn geweest, in Parijs naar de Eiffeltoren, die vrijheid is er, desnoods maken we die. Als groep, om die eenheid te handha- „Als ze wat ouder zijn, kan ik ook de vraag stellen of ze denken dat het zin heeft om bijvoorbeeld 's nachts op straat te lopen, in het buitenland uit de kraan te drinken, ijs te kopen. Het zijn heel simpele, maar ook duidelijke zaken Anders word je alleen maar afgeleid van dat ene centrale doel. En als er iets fout gaat. moeten ze ook weten waarom. Dan weten ze ook dat dat de volgende keer anders moet". „Ik vind ook dat ze van jongs af moeten worden ingelicht over het hoe en waarom van bepaalde za ken. Waarom een sprinttraining, waarom je bepaalde dingen gewoon móét doen, wat voor consequenties dat heeft. Als ze dat weten, zijn ze al wat meer geïnteresseerd dan dat het hun steeds van bovenaf moet worden opgelegd. Vrijheid bestaat •bij de grenzen van die vrijheid. Deze selectie bezit een goede zelf discipline. Een kwestie van zelf standigheid ontwikkelen". el in Het is allemaal niet zo uit p^sn' gekomen, maar Hans van |SPP_n heeft afgelopen maandag c/ejelijk elfstedentocht uit de historie, d; den. Hoewel er nog steeds *chie schijnen te zijn, die memenk^isc barre rit ooit nog eens zalt... gehouden ben ik een tegentl^ër opinie toegedaan. irorn Hoe komt dat? Ik ken Fne{lopi£ ik wantrouw ze al sinds ze;eilar cius bij Dokkum vermoordd^anS( gebeurde in 754 en dat iv,. voor er ook maar iemani p verste verte aap dacht ijs ?e'a c ken om er overheen te frsha Naar mijn smaak is ijs sieclgilan één ding geschikt: in de vo|Urscl blokjes voor een goede cock Vanaf het moment, dat eer, zele hals uitvond dat je op wat bijgevijld stuk beesleb( bevroren water kon zwieret fout gegaan. Tot dat uiterst i renswaardige voorval werd de mens nog louter gebrul een stukje af te snijden van I die men te gaan had. Het in Q te liggende bruggetje behoei mers niet eerst te worden b men om aan de overkant it water te geraken men woon over. Dat was ecoi want je versleet er minder mee en het sociale contact eveneens wel bij. Je kwam te 's winters nog eens bij buurman, die zonder ijs sh trekschuit was te bereiken, manier kon je de lange vonden tenminste nog aai verpozend bij elkander di gen. Met het spelen van ee, kaartspel, waaruit het nu v« dijde bóeren-bridge is vool Tot dat stuk beestebot helejjg wegjoeg bij de snorrende kal het ijs op drong. Ik weet i{ zeker, maar ik durf er verggre 1 te nemen dat het een Frie. en weest die de schaats heeflóere vonden. Ik heb me ook lali, alle tellen dat het een Fries was, me, eerste het populaire en tegi dig wijd verbreide tijdverdtP scheve-schaats-rijden heeft J duceerd. En het klinkt mlt. I gek, maar waar ik schaattbaai van de meest stupide vorn^e vermaak v/nd, kan ik me|pn j keer weer mateloos op vei iemand te betrappen, die he mpJ doet. ïmde elk Hans van Helden is zo 'n is geen Fries, laat ik dat len. Hans is ge tijd in Friesland en wezen: waar je mee raak je door besmet Dat Hans gebeurd. Inmiddels Frans. Hij trouwde een fO en kon zich als veteraan iJ. L werpen als de beste schaad het land van Marianne 2w trok hij mee naar ongekend J ten erf zij geldt inmiddels beste rijdster van haar lan\ dat is nu ook weer niet zo't- Want mevrouw Van Heldl enige vrouw, die in fÏIA schaatst. Scheef of niet. Maar terug naar Hans. JU was er altijd wat. Toen hij}j}a uitmaakte van de kernploepijzc zo'n nare schaatsterm) was0jet tal conflicten rond hem Üyolg\ Hans haalde steeds maar publiciteit. Waar een Drenl bode als Piet Kleine Ir trachtte zijn imago wat opp sen met gepeperde uitspraÉnlai Friese onderwijzer als HilHonge der Duim vergeefs trachttej js len met sponsors de pers j en een Groningse student Kuipers zonder resultaat^1*1® men ten met windmolentwB zette Hans ze allemaal op in c de. tenai Hans hoefde maar met zifran j den te knipperen en de vahpprr se pers stond al bij zijn car en de stoep. En in het voetsp 1S 1 de pers de sponsors. Wd in welk karretje Hans ook te spannen, het leverde gegai reclame op. Zoals in de n weken tweemaal gebeurdün bij de sportverkiezing op er sie (hallo meneer Brinkmat daar nog?) en af gel tijdens de allerlaatste ^aakl tocht uit de geschiedenis. De sponsor van Hans moetfs f( maal weer handen wrijvem aangezien. Eerst de hele op de radio en vervolgt erop in de kranten nog t netjes over. Mét foto vootijc^ sponsornaam en al. En Har rit die dag nog niet eens a volbracht. Maar de nameiUjja'n rappere mannen, Friezen feld, is iedereen allang wi ten. ps be Zou Hans onderweg bij nog aan Bonifacius hel dacht? Ik wed van niet. wel. En daarom denk i\ nooit meer een elfslt komt. En dat is maar goet Ruud Beele: „leder individu heeft een apar te aanpak nodig". Adri van der Poel. ..Voor mezelf weet ik dat ik alles heb gedaan en gelaten om zo sterk mogelijk voor de dag te komen. Lukt het niet, dan heb ik me wat dat betreft niets te verwijten vrezen dat ze nog slechts voor één WK-ticket mogen strijden. Van der Poel zelf: „Die coureurs moeten de oorzaak dan toch maar bij zichzelf zoeken. Ik deed vroeger altijd mee aan clubcrossjes, maar toen de te genstand daarbij langzamerhand .vrij gering werd, heb ik zoveel mo gelijk de wereldtop opgezocht. Der de worden in zo'n grote wedstrijd geeft me ook veel meer voldoening dan het winnen van zo'n kleine veldrit. Vergeet trouwens niet, dat ik al twee keer eerder mee had ge kund naar het wereldkampioen schap. Toen stond ik er zelf even wel niet achter en heb ik mijn plaats vrijwillig afgestaan. Want ben je niet gemotiveerd, dan kun je beter een ander laten gaan, daar moet je eerlijk in zijn". WILLEM PFEIFFER Sociale controle „Binnen de ploeg bestaat ook een sociale controle. Het is daarbij niet n slechte zaak dat wat ouder met wat jonger wordt gemengd. En de meeste jongeren kijken ook goed hoe de ouderen zich voorbereiden, hoe ze in het hotel kwartier maken bijvoorbeeld, daar pikken ze altijd wat van op. Die gedragsregels we ten ze gewoon en accepteren die ook. Het is een bepaalde code die je met elkaar afspreekt zodat wordt voorkomen dat je over niet-zwem- zaken onenigheid zou kunnen krij gen. Als je je daaraan conformeert, gaat het perfect. Het is heus geen totalitaire staat. Alleen moet je het bijvoorbeeld niet in je hoofd halen, zwart-wit gesteld, om voor een gro te wedstrijd een liter whisky te drinken. Daarom gaan we tijdens de centrale trainingen ook liefst in een zo sober mogelijke accommoda tie. want dan kan het tijdens de wedstrijden alleen maar beter" In het Kei-stedelijke Sportfondsen- bad ontmoet de Oranje-ploeg dit weekeinde een aantal gerenom meerde tegenstanders. Bij de dames ontbreekt weliswaar het Oostduitse krpchtmens Ute Geweniger, maar dat mag nauwelijks afbreuk doen aan de interessante bezetting tij dens de alweer tiende editie van dit internationale zwemgala. „De ver gelijking Oost- en West-Europa en de rest van de wereld zal altijd wel opgaan. Ik denk alleen dat het ge heel een beetje in het kader van deze wedstrijden moet worden ge houden. Het is toch niet te vergelij ken met evenementen als Olympi sche Spelen of de Europa Cup. Deze wedstrijden zijn belangrijk als tussenstation, om de resultaten van de laatste vier maanden trainen te bekijken. Alleen komt het een aan tal mensen gewoon slecht uit zich te etaleren wanneer de vorm er nog niet is. En zelfs als ze al het achterste van hun tong zouden kunnen laten zien, geloof ik toch niet dat dat zou gebeuren". In de zwemspott gaan de laatste tijd steeds meer stemmen op om te komen tot de invoering van een zo geheten Grand-Prixcircuit. Beele: „Ik denk niet dat het zo ver zal ko men. De ontwikkeling, die de atle tiek de laatste jaren heeft doorge maakt en die daarin een eigen his torie heeft gekend, zal bij ons voor lopig nog niet gebeuren. Omdat de mensen rekening moeten houden met studie of werk. wat ze ook be langrijk vinden. In de atletiek, en nu generaliseer ik even, wordt tachtig procent van de dag gevuld met het bedrijven van de sport en twintig procent met iets anders. Ik denk dat die verhouding bij ons precies andersom is. Ga maar na, 's ochtends in alle vroegte moet er worden getraind, daarna wacht de school. Plus natuurlijk het feit dat de meeste zwemmers nog niet de leeftijd hebben voor het professio nele karakter, dat daarbij aansluit. Dat is altijd zo geweest en ik denk dat we er naar moeten streven dat ook altijd zo te houden". DICK KIERS heb ik me wat dat betreft niets te verwijten". Volgens Adri van der Poel zal het morgen in het Zwanenmeer-bos vooral aankomen op zelfbeheer sing. „Wie zijn zenuwen het best in bedwang heeft, wordt kampioen", stelt hij vast. „Ga je op het par koers af, dan heeft Groenendaal zeker zoveel kans op de titel als Stamsnijder, maar eerlijk gezegd ben ik bang dat het bij Rein weer op hetzelfde uitdraait als in het verleden, toen hij op het beslissen de moment ook te nerveus was". Hoe hij zichzelf moet inschatten, is volgens hem onduidelijk. „Je kunt zeggen dat ik als wegrenner be paalde voordelen heb en op de weg meters kan winnen, maar daar staat weer tegenover dat de specia listen dat op andere delen in het parkoers kunnen goedmaken. Ik probeer gewoon weer goed te rij den. Word ik tiende, dan zou dat zonder meer een kleine teleurstel ling zijn, maar ik zal er niet onder lijden". Achterstand Ten opzichte van de grote concur renten, van wie Hennie Stamsnij der die in 1979 in Gieten al eens winnend over de streep ging bij het Nederlands kampioenschap, kandi daat is voor een vijfde nationaal prof-kampioenschap op rij, heeft Adri van der Poel overigens wel op voorhand een kleine achterstand weg te werken. „Weliswaar heb ook ik nu veel materiaal, maar de meeste crossers zitten met hun spullen toch gunstiger dan ik", al dus de inwoner van Hoogerheide. „In onze ploeg zijn we nu eenmaal gespecialiseerd op de weg en niet zo geïnteresseerd in de cross. Toch staan ze volledig achter me. En dat alleen al geeft ook een hoop ver trouwen". Zo veel zelfs, dat Adri van der Poel („Ik mis natuurlijk ook nog wat er varing") goede hoop heeft te kun nen voldoen aan de verwachtingen van bondscoach Cees Zoontjens, die hem al min of meer een startplaats bij het wereldkampioenschap, me dio volgende maand in München, beloofd heeft. „Vorig jaar won Van der Poel een super-prestige cross in Zürich en dit seizoen haalde hij al eens een derde plaats. Dat bewijst dat hij als veldrijder goed uit de voeten kan", aldus Zoontjens. Niet iedereen is overigens gelukkig met de kandidatuur van Van der Poel voor de wereldtitelstrijd. Con currenten als Kees van de Wereld

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1985 | | pagina 24