M
Slager Bert Koekenbier
haalt zelfbewust voor
een jaar weer drie
erkenningen binnen
ALLER
LEKDS1
NIEUWSGIERIGE
MOSSELVISSERS
DIENDEN DE
WETENSCHAP
~DF.N ft OMGEVING
EeidaeSoivumt
DINSDAG 22 JANUARI 1985 PAGINA 11
luisje, dat
t verdam;
'armte er f f
zen op d&rhaling
slechts e^erbijstering van de
sen in deman was zeer begrij-
stookkosj In mei 1984 werd hij
het aan^sproken omdat de
Dewonersjnrechter de dagvaar-
m ontvarniet duidelijk genoeg
'sten beiq Enige tijd geleden-
;t het niefng hij weer een dag-
1 nu weljhng Het ging om de-
lok is eeife overtreding en orri
iffierstrajes dezelfde, onvolledi-
ment wojgvaarding. „U was het
m en StO|ee eens dat ik werd
volgt de fesproken". zei de jon-
terwijl hij officier van
3ie Van Ek aankeek
reageerde met een op
i ende toon uitgespro-
....Lik" en een gezicht dat
,eentelljHou het niet meer we-
vernieli ultdru^te Ja u- zei
uiten bijingeman die wer(j bij-
ve r®aien- door een meisje
i»0j3 /achter vanuit de zaal
ri dat "langgerekt „Jaaa" liet
h. „Ik begrijp het wel,
een enqj u ziet natuurlijk dui-
Vr°f«" verdachten deed
halen dejongen verder niet
ïen er 0Bhjk. „Wel iets meer
?jIjedat", merkte Van Ek
daïisme^P Hli was op de H°ge
aalisme. Hijk met zijn auto te-
de °"jecCen gevei aangereden.
project kwam omdat zijn
ïgen. "elenzoien bemodderd
ïf waar% en van het rempe-
en tegen afgiecjen. Deze be-
eze ^s^idiging was ook in de
in'l°3 dagvaardingen opge-
rkl 'en' maar door ^et ont"
,Kiassenjen van een paar woor.
3 f.,leek het op het eerste
n e polij.^ aisof er onzin stond.
i Van Ek hoorde dat
{evel was betaald, eiste
geen straf. „Meneer
dt niet meer vervolgd",
\g een iofde hij. Kantonrechter
st (shuis ging hiermee ak
te. De ij
'tteAjfbeh00rIijk
Marsdie,man zou Gp be Lam-
JL7 -J aschansweg in Leiden
Zuid-/, de linkerbaan hebben
ie heleinden, terwijl dat hele-
ing aldM\ njet nodig was. „Daar
pt niets van", zei hij te-
Morshuis. „Ik reed op
npert L.ammenschansweg toen
ilotseling een politiewa-
mco Can de weg opreed. Die
gavond reed 30 en daarom
bliotheek ik naar de linkerweg-
ie in Nft gegaan. Daarop ging
?rtellenpti rijden en bleven we
rk. Bei naast elkaar rijden. Ze
i zijn 'Ljben me toen aangehou-
?n', en gezegd dat ik een
'Het /ejrtreding had begaan".
n 'Wieï 13 juni 1984 schreef hij
bijeen4 brief aan de Leidse po-
uur, de waarin hij bovenge-
imde gang van zaken
etste. De man wacht
steeds op antwoord.
}t is niet juist dat die
jen vaw n'et 's beantwoord",
leim höree^e Morshuis. De öf-
1 een opèr ginS no£ een stapje
h het \fler door dat zelfs "on"
188 £>eoorbjk" van de Leidse
om hafe te v'nden „Daarom
■de konffi. lk ^h-Idig zonder
te opeif ze' Va" Ek Pe ver"
y van hte was het daarmee
eens, hij voelde zich in
geheel niet schuldig.
c politiewagen is nog
twintig meter voor mij
weg opgeschoten". „U
f t niet tevreden met
\J f eis tr°k Morshuis
J_ i voor de hand liggende
plusie. „Inderdaad",
^de het antwoord. Nu
het de beurt aan de
iter om een stapje ver
te gaan. „Dat de politie
ormingf" h?eft g"nt«'°ord.
tte de Vl )e "«'eggen als een er-
belang <!nin8 van schuld. Ik
iotel in jvaard uw i"tepretatie
lie naariu'st,?Pr0ek u daar-
nnen hl vnJ Van Ek rdde
(oor onfg een k°P'e van de be"
oodzaakfje brief h0bben 0r
-,nroi „^Leidse politie mee te
S „Want ik
RandsP onbehoorlijk
geïnterakte hi) no® een keer °P-
ijven. l|
ordat 1)5
e gemea
"d, betert losse handen". Ieder-
ihorigen heeft het wel eens ge-
p en vooral de eerste
iaagde poging gaf een
thtig gevoel. Of de Kat-
T O "Jtse jongeman deze sen-
r Cl Je heeft gevoeld, is niet
delijk, feit is wel dat hij
een bekeuring voor
<eg. Met losse handen
71 ^«en is nu eenmaal straf-
„U kon een tientje
ite betalen. Waarom
geslooP1 u dat niet gedaan?",
de Morshuis weten „Ik
Ieugdvad ^et belachelijk", ant-
Dmdat Prdde de we'n'g spraak-
s en bore jongen. Van Ek eiste
uiksnrdeen boete van 20 gul-
ichtingi "Waarom vindt u het
aken ^ebelijk", viste de rech-
tbalvenVerder ^ad ^oude
k hier ?den en reed °P
ng vanrpad"' verklaarde de
eren nrac^te ..Iedereen weet
dat je met je handen
het stuur preciezer
dan zonder. Daar
iven we niet lang over
en dt debatteren", oordeelde
het fs^uis en legde de ge-
0DlcTgdfc °P
P KEES VAN HERPEN
gebril
materiar
eens efc
Op mijn omwegen door stad en land
kom ik graag mensen tegen. U kunt
mij telefonisch of schriftelijk vertellen
wie u graag fn deze rubriek zou willen
tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071
- 12 22 44 op toestel 10.
Wij allen hebben weieens be
hoefte aan een hart dat ons
onder de riem wordt gesto
ken. Waardering, aanmoedi
ging, erkenning, bewonde
ring. Dat zijn schone zaken,
vooral waar het mensen be
treft die anderen en die
noemen we dan consumenten
ten dienste staan. Zowat
elke consumptieve bedrijfs
tak kent zo z'n circuit van
eer, z'n toernooiveld. waar op
gezette tijden trompetgeschal
weerklinkt en de lansen ge
veld worden. Kaasboeren,
onder anderen, kunnen uit
munten in zuivelse exotica,
in een perfect assortiment,
met geuren en smaken en
blauwe aderen die de vaak
pittige droombeelden van
een zonnig séjour weer op
roepen. Er zijn lieden die als
ondernemer hun ziel en za
ligheid aan gecontroleerde
aristocratische wijnen met
hun hele fruitige afdronken
verpand hebben voor deze
categorie zakenlieden zijn
verschillende edele broeder
schappen in het commerciële
leven geroepen. Je hebt ook
bakkers die elkaar in de met
meel bestoven haren zitten
en vervolgens met een certi
ficaat uit de strijd tevoor
schijn komen. Er worden
boekenweken gehouden ten
behoeve van het collectief.
Maar weer erg individueel
zijn de jaarlijkse ontdek
kingsreizen van de scouts
van Michelin. die voor de
nieuwe editie van hun gids
eerzame etablissementen af
stropen om te kijken waar ze
hun, in Nederland zeldzame,
felbegeerde sterren zullen la
ten schijnen.
Bedrijfschap
Tenslotte ziin daar ook de
slagers alleen in Leiden al
meer dan 60 stuks; landelijk
staan er dagelijks 8500 hun
aanbod uit te benen en te
snijden die met hun vlees
en worst aan de bak wensen
te komen. Onder hen vind je
er die 6peciale erkenning
willen hebben, omdat ze me
nen met kop en schouders
boven de „doorsnee" vlees
verkoper uit te staan met het
aan de man brengen van
zelfvervaardigde vleeswaren.
Sinds een jaar of drie is daar
ook een oplossing voor. Van
uit Rijswijk wordt het Insti
tuut voor Ambachtelijke Sla-
gersprodukten (zeg maar
IAS) gedirigeerd, en elk jaar
reikt deze instantie van het
Bedrijfschap Slagersbedrijf,
de bedrijfsoverheid voor de
Nederlandse slagerijen, on
derscheidingen uit voor de
door de slager ambachtelijk
dus zelf vervaardigde vlees
waren. Goed werk van het
IAS, dat in de loop van de af
gelopen drie jaar 465 slagers-
bedrijven kon eren met een
erkenning in goud of zilver.
Gisteren gebeurde dat we
derom. met 97 nieuwe erken
ningen. In het congrescen
trum „De Reehorst" te Ede
reikte de weldoorvoede.
steeds het fijne der zaak
proevende acteur. tevens
„culinair specialist", Henk
Molenberg die erkenningen
met opwekkende en terzake
doende kwinkslagen uit. On
der de laureaten bevond zich
één dag uit z'n winkel
weggelopen G.Th.Koeken
bier. als enige uit.de regio
Leiden en omstreken, die
voor één jaar erkenningen
mocht ontvangen voor zijn
gekookte worst en gehakt
(alle twee zilver) en voor z'n
superlatieve hausmacher (in
goud): „Hausmacher is ons
heilige huisje", zou dirige
rend slager Gijsbertus Koe
kenbier (43) enigszins devoot
zeggen. En dan wil hij best
daarbij zijn slanke, donkere,
uitstralende snor opstrijken.
Een gesprek „met de. jas aan
en de kraag op" in een ijs
koud kantoorvertrek aan de
Leidse Hogewoerd. Drie da
gen vóór de dooi en het échec
van de Elfstedentocht. Nage
noeg bevroren ruiten, met
„bloemen". Een uitstekende
conditie voor een slagerij „op
de juiste temperatuur". Een
beker warme koffie mét.
Gijsbertus' koek en zopie,
terwijl aanpalend de kassa
der bedrijfsvoering repete
rend en inhalig rinkelt.
Een heerlijke omgeving in
deze winterse dagen, zo'n sla
gerij Nét iets minder koud
dan er buiten, maar je komt
er niet binnen om even bij te
komen. Je bent er alleen om
vlees en worst en spek en
wat vriendelijk bijkomende
artikelen te kopen. De baas
en knechten en knec-htinnen
herken je onmiddellijk: ze
treden achter de toonbank op
met rozerode knuisten, bijna
gezwollen, met bloedsporen,
zeker onder de nagels; een
coltrui aan, op het oog gezon
de blosjes op de bleke wan
gen. een weggeworpen mop
op de lippen, de snelle blik
op de weegschaal, het beken
de onsje meer. Maar altijd
vriendelijk en voorkomend.
„Koekenbiers Winter Won
derland". En dan nog op
punten bekroond ook. Ver
troeteld door het IAS en
Henk Molenberg; geldig voor
één jaar.
„Het IAS jaagt op"
„Het IAS jaagt ons op, zet ons
aan om met een ambachtelijk
enthousiasme kwaliteit te
blijven leveren. Ja. met zo'n
onderlinge competitie verbe
ter je toch je produkt mee.
dat is toch zo. nietwaar?"
Bert Koekenbier heeft in
middels, in de paar jaar dat
het IAS z'n schouderklopjes
aan wedijverende slagers uit
deelt, al zes Erkenningen be
haald. Zijn gezicht vertoont
een zekere trots en Bert is
bereid met de genade te blij
ven meewerken en steeds
zo het IAS wil de vruch
ten van zijn ambitie te pluk
ken. Echter, het IAS veroor
looft zich ook genadeloos toe
te slaan en een niet zo inven
tieve vakbroeder de benodig-
Slager Bert Koekenbier, verschanst achter een opwelling van uitgekiend eigen kunstwerk. De
betegelde koude koelmuur is behangen met Erkenningen van door het IAS bekroonde huis-
produkten, zoals veldheren de borst kunnen tooien met verworven badges. Zo'n luilekker-
landse opeenhoping zet me aan het denken en dan weet je algauw dat deze berg voor tallo
zen onder ons „verboden gebied" is. Als kind kreeg ik er al mee te maken, tijdens de „le
ring". Toen had je zeven sacramenten; „schoon niet alle w>or een ieder"....
de punten voor een erken
ning te onthouden. De eisen
die het instituut aan de kan
didaat voor een nominatie
stelt zijn onbarmhartig hoog.
Uitgangspunt is het verwach
tingspatroon van de consu
ment en de prijzenslag spitst
zich toe op de meest ver
kochte vleeswaren in ons
land: rookworst, gekookte
worst, leverworst, hausma
cher. gebraden gehakt, ge
kookte achterham en droge
worst. Het zijn ook deze on
derscheiden aroma's die zich
mengen in Koekenbiers ro
kerij en kokerij.
Het instituut u dient dit te
weten gaat slinks te werk.
Het doet een vooraf aange
kondigde keuring en daarop
kan het gebeuren dat de sla
ger onaangekondigd telefo
nisch gevraagd wordt in de
korste keren een monster, al
thans een proeve van zijn
produkt. naar het IAS op te
sturen. Daarna valt het von
nis over geur, smaak en ver
antwoorde samenstelling.
Ook deze keer kon slager
Koekenbier weer tevreden
zijn met 3 van de 97 landelij
ke nieuwe erkenningen.
Voor een jaar was hij weer
het baasje, met zijn hoogge
schatte (gouden) hausmacher
en de zilveren gekookte
worst en gehakt. „Het zijn
vlotverkopende produkten.
daar ligt het accent op", aldus
Bert Koekenbier.
Koekenbier heeft het op die
vitale hoek Hogewoerd-Rijn-
straat erg goed gedaan Al
sinds 1895 trouwens: „Toen
nam opa Gijs Koekenbier.
een boerenzoon uit Baam-
brugge, de slagerij van Van
Dijk over. Hij was een speci
fieke runderslager die geen
worst maakte. Buitendien
had opa een groot katholiek
gezin waarvan twee zoons in
de slagerij kwamen. Dat wa
ren mijn vader Wim en zijn
broer Han. De winkel was
niet zo groot; het ging veeleer
om het bezorgen van vlees,
tot in de wijde omgeving.
Vroeger ging je als klant
naar je eigen runderslager.
en voor worst en ham kon je
bij de spekslager terecht
Mijn vader nam in '36 de
zaak over. Crisisjaren. De
winkelverkoop nam toe en
het produkt werd uitgebreid
met varkens-, lams- en kalfs
vlees. En er werd begonnen
met de worstmakerij. Vader
bleef actief tot '60. Toen gin
gen mijn broer Theo en ik de
zaak runnen. Beiden hadden
we al een hang naar "beter":
beter vlees, betere produk
ten. zoals worstwaren. Theo
is een paar jaar terug overle
den. Hij was heel erg goed in
z'n vak. In '66, toen hij nog
maar 22 jaar was. werd Theo
bij een vakcompetitie uitge
roepen tot „Beste slager van
Nederland".
Bert (helemaal geen holle
bolle Gijs) Koekenbier heeft
die hang naar „het beste"
nog steeds. Het is .en gedre
venheid die publiekelijk ge
honoreerd wordt door een
hevige aanloop van heinde
en verre. Koekenbier: „Ik
moet bij de beteren horen,
vind ik. om een redelijke tot
goede omzet te creeren hier
op dit hoekje. De betere koe.
het betere kalf. En personeel
met hart voor de zaak die
ook de hunne is. Ik heb de
naam van duur te zijn. Dat
vind ik niet. Beslist niet. Mijn
gelijkgerichte collega's in het
land bewijzen dat. Maar Lei
den. hoe zal ik het zeggen.
Leiden kan zich niet zo veel
vefroorloven".
Bert Koekenbier. met zijn
goede neus, heeft altijd al
meegedaan aan wedstrijden.
„Met leuke resultaten steeds.
We doen het boven 't gemid
delde. we willen ons onder
scheiden in positieve zin. Bo
ven de grauwe massa uit
springen. De worstmakerij
dragen we graag goed uit.
met een scala van ongeveer
30 soorten worst". En dan
heeft Bert Koekenbier het
nog over een veelvoud van
paté's en „specialiteiten", als
of bij hem niet alles al specia
liteit was. Hij wordt na zowat
elke vakantie benaderd door
op worst beluste cliénten die
in den vreemde smaakma
kende ervaringen hebben op
gedaan („Op vakantie maakt
men kennis met soorten die
hier nog niet bekend waren")
en dan komen ze met „Sla
ger, heeft u ook Choricho^"
Dat is dan Spaanse worst.
Natuurlijk heeft Bert dan na
verloop van enige tijd onver
valste Choricho in huis. En
netzogoed Schwarzwalder
ham, of Parma-ham, of Ita
liaanse droge peperworst, Pe-
prioni geheten „Kijk, als de
vraag redelijk is. doe ik m'n
best ervoor".
Maar Koekenbier legt de
meeste nadruk op z'n rook
worst („dat is gekookte
worst, overigens"), lever
worst. gebraden gehakt, de
achterham en de onvolpre
zen, hoog opgehemelde, niet
klein te krijgen hausmacher
waarmee Bert c.s. de markt
verpletteren. De hausmacher
van Bert houdt huis in Lei
den. mogen we voorlopig wel
stellen Gaandeweg benadert
Bert Koekenbier in de ijselij-
ke kou van zijn kantoortje
het kookpunt van zijn moti
vatie: „Wij zijn uit op een
eerlijk en heerlijk produkt"
„Ik gun mezelf het beste: ik
ben niet tevreden met min
der", luidt het schietgebedje,
dat hij eenieder van zijn
klanten op het hart wil bin
den. Dit gebedje wordt dan
graag verhoord, op de hoek
van de Hogewoerd, waar
geen concessies via aangebo
den hulpmiddelen worden
gedaan.
Worstmakerij
Het is dat Koekenbier van
die onvervalst doorgewinter
de knuisten van handen
heeft, anders zou je niet gelo
ven dat hij ziel. zaligheid en
aards welzijn verpacht heeft
aan de slagerij. Z'n (runder-
)hart ligt in de worstmakerij
Hij houdt een verse, sappige
rookworst in zijn handen op
dezelfde wijze waarop een
driver het stuur van zijn
truck hanteert: stevig en
doelbewust, zonder angstig te
knijpen. Hij en de zijnen (de
medewerkers zijn door de
week voor het merendeel in
de worstmakerij te vinden en
's zaterdags staan ze snijdend,
wegend en innend op de bar
ricade in de belegerde win
kel) bevinden zich dagelijks
„in de slag met de uitdaging"
Daarbij vindt Gijsbertus Koe
kenbier ook nog de tijd („Er
zijn dagen dat ik niet eens
thuis kom" maar zo ken ik
er nog een paar) voor het be
langrijke begeleiden van de
klant omtrent het „hoe en
wat" van het thuis verwer
ken van een hooggekwalifi
ceerd produkt uit Koeken
biers wisselwereld van gloei
end en ijskoud.
Zo krijg je weer een heel an
der beeld dan in Zuid-Frank
rijk. waar sommige fijne
doch zeer warme bakkers
hun produkten met ontbloot
bovenlijf van de oven naar
het verkooppunt dragen en
dan nog kans zien de kirren
de verkoopstertjes een nage
noeg ongekuiste accolade te
geven. Zo niet Koekenbier op
de onderkoelde Hogewoerd.
Zijn beleidsvoering is. onder
andere, gebaseerd op het „le
vend" inkopen van vlees.
Dat wil derhalve zeggen, dat
hij of een verantwoordelijk
staflid met kennersoog naar
de veemarkt trekt of bij de
boeren thuis komt en daar
het levend beest in de wacht
sleept. „Ik zie wat ik koop.
overdadig gewelfd, bijvoor
beeld. luxe vlees Kortonv
jong vlees, eerlijk gemest".
Zo komt Bert Koekenbier
aan zijn slagerstrekken
„Mijn vrouw is een slagers
dochter en onze zoon Coen
van 12 zegt nu niet nee tegen
een slagcrstoekomst Maar
wat is 12 jaar nu eigenlijk0 In
elk geval zou het een pracht
van een slagersgeneratie
moeten zijn..."
van wat er zo al om hun
heen gebeurt. De kosten be
dragen 36 gulden voor 12 les
sen. Informatie bij het Stede
lijk Volwassenen werk. Leid
se Volkshuis. Middelste
gracht 5. tel. 149180.
Benoeming
Liturgie
Dr. F.A. van Vught is be
noemd tot bijzonder hoogle
raar toekomstkunde aan de
faculteit der sociale weten
schappen aan de Rijksuniver
siteit in Leiden. De heer Van
Vught studeerde beleidsso
ciologie en planologie aan de
Rijksuniversiteit in Utrecht.
Behalve aan deze universiteit
was hij in de Verenigde Sta-,
ten onder meer verbonden
aan het Massachusetts Insti
tute of Technology en aan de
University of California in
Los Angeles. In 1982 promo
veerde hij op het proefschrift
Experimentele beleidsplan
ning aan de Technische Ho
geschool Twente.
Volkshuis
In het Leidse Volkshuis
wordt donderdagochtend van
half elf tot kwart voor twaalf
■een cursus Wereldoriëntatie
gegeven aan degenen die
meer te weten willen komen
De Vereniging voor Latijnse
Liturgie organiseert speciaal
voor jongeren drie lezingen
waarin dr. C. Bergs uit Hoog
vliet en hoe en waarom van
de liturgie in de katholieke
kerk zal toelichten Donder
dag 24 januari is het onder
werp 'waarom liturgie in de
kerk', donderdag 31 januari:
'misliturgie vroeger en nu en
donderdag 7 februari 'de li
turgie van de sacrementen'.
De referaten worden gehou
den in de zaal van de Lode-
wiiksparochie aan de Steen-
schuur 19
Trio
De violiste Henny Ravestein.
de clarinettist Hans Stoop en
de pianist Henk Brier spelen
morgenavond in de Kapel
zaal van K&O aan de Oude
Vest 45 werken van Schu
bert. Brahms. Poulenc. Luto-
lawski en Milhaud. Het con
cert begint om kwart over
acht.
Cath: Universiteitspenning
wordt zelden uitgereikt
LEIDEN „Nieuwsgierigheid
is de bron van alle weten
schap", stelde gistermorgen de
conservator van het Rijksmu
seum voor Geologie en Mine
ralogie. drs. G Kortenbout
van der Sluis. „En het is dank
zij de nieuwsgierigheid van
deze mosselvissers dat de we
tenschap nu over een indruk
wekkende collectie fossielen
beschikt
Hij zei dit ter gelegenheid van
de uitreiking van de Leidse
Universiteitspenning in zilver
aan de Zeeuwse rrtosselvissers
Jaap en Wim Schot. De pen
ning werd in de Senaatskamer
van het Academiegebouw
overhandigd door mr. KJ
Cath, voorzitter van het Colle
ge van Bestuur van de univer
siteit. Hij stelde dat de penning
slechts sporadisch wordt uitge
reikt aan personen die zich op
bijzondere wijze hebben inge
zet voor de universiteit, terwijl
ze daar zelf geen deel van uit
maken.
Die inzet voor de Leidse uni
versiteit begon allemaal zo'n
35 jaar geleden, toen er bij toe
val een paar haaietanden tus
sen de mosselen in het net van
Jaap en Wim Schot zaten. Ter
wijl de meeste vissers een der
gelijke vondst direct weer
overboord gooiden, waren de
gebroeders er juist bijzonder
door gefascineerd Hun nieuw-
gierigheid naar de oorsprong
van hun vondst resulteerde in
een jarenlange samenwerking
met de Leidse universiteit De
collectie fossiele beenderen
van zoogdieren, die dankzij de
hulp van de beide broers werd
De gebroeders Schot tonen de universiteitspenning die hen even tevoren is uitgereikt door mr K J
Cath. voorzitter van het college van bestuur van de universiteit (geheel rechts op de voorgrond).
ontdekt, heeft nu en plaats in
het Rijksmuseum voor Geolo
gie en Mineralogie in Leiden
Jaap en Wim Schot stelden al
die jaren geheel belangenloos
hun kotter, de ZZ 8 'Levina
Wilhelmina' aan de weten
schappers van de Leidse uni
versiteit beschikbaar Eéns per
jaar gingen wetenschappers,
bemanning en de beide broers
op bottenvangst in de Ooster
schelde Er werden zeker
10 000 vondsten gedaan, waar
onder zeer bijzondere. Zo werd
een paardebot van 2 miljoen
jaar oud gevonden, de kies van
een olifant waarvan de schou
derhoogte vijf meter bedroeg,
olifantbotten met knaagsporen
van een hyena, de tantl van
sabeltnger enz Gezamenliik
een collectie vormend, die zo n
Daarbij kwam nog dat de
Leidse wetenschappers behal
ve de beschikking over de kot
ter met bemanning, ook nog
eens werden verwend door de
vrouwen van de mossel vissers,
want zo bleek gisteren uit de
speech van de heer Korten
bout (door de gebroeders Schot
„de bout" genoemd), zij zorg*
den voor heerlijk vers gekook
te mosselen aan boord
