En dan sta je plotseling voor een hel" ALLER LEI(DS) HENK KLOM VERLAAT NA DERTIG JAAR DE LEIDSE BRANDWEER WEEK EINDE KLEIDEN OMGEVING" Qeidoe Souaant VRIJDAG 4 JANUARI 1965 PAGINA 13 t M .EIDEN In de vroege |)chtend van de elfde april krijgt de centralist in de elt na^randweerkazeme aan de issenaaCooimeerlaan de melding WaltejJat er op de A4 iemand ddfb 'n een auto- °erWofï)e eerste wagen onder leiding van hoofdbrand- fneester Henk Klom rukt uit naar wat een alledaags Karweitje lijkt te gaan worden. Wanneer de ternaclJïrandweermensen bij de arkeerfijksweg arriveren, wor- w^b^den in dichte mist de cori ng i k onthuld van de de aclSramat^sc^e ramp die even tevoren had plaats- [evonden. 120 verwron- ;en automobielen die her n der over de weg staan erspreid. De brandweer- agen komt stil te staan •oor de eerste berg wrak ken. „Opeens sta je dan voor een hel. Wat moet je plan doen, het is niet te Overzien. Dan kan je wei- kiig meer doen dan maar te gaan blussen". |Het is een dag uit het leven van een brandweerman. Een dag waarop je als je 'soch- Itend's naar je werk gaat niet ■weet wat je te wachten staat, aoals Henk Klom (55) het for- imuleert. Na bijna dertig jaar Ibij de Leidse brandweer ge werkt te hebben, ging hij op 1 jjanuari met vervroegd pensi- |oen. Onderaan de ladder be- jgonnen als aspirant-brand- iwacht, beëindigde hij zijn lloopbaan als hoofdbrandmees ter. Zijn laatste brandje bluste hij in de nieuwjaarsnacht, de eerste in de woning van de fa milie Segaar aan de Vliet. „En het staat er nog steeds". leer door toeval kwam hij in 1955 bij de Leidse brandweer terecht. In zijn diensttijd werd hij ingedeeld |als dienstplichtig brandweer man in Woensdrecht, na het vervullen van zijn dienstplicht i besloot hij van het bluswerk plaats bij de Leidse brand weer. Er waren slechts 22 be roeps-brandweerlieden en voor de tweede uitruk werd een beroep gedaan op een groepje politieagenten die een J korte blusopleiding hadden ge- e noten. In '55 werd het korps uitgebreid met 15 mensen on der wie Henk Klom. „In de eerste maanden mocht je al- g leen maar toekijken. We had- leente den toen een ford->e waar ach" terop een kistje stond met de 1 VOjr mobilifoon. Zittend op dat kis- an J~e tje mocht je dan toekijken hoe |de brand werd geblust". ■eelin|Het materieel van de Leidse kame^brandweer was in die dagen I van hjet bijster bij de tijd. De lad- inder- derwagen was bijna twintig zullen jaar oud en beschikte over een Hel open cabine, een fenomeen dat klaan tegenwoordig nog wel in te- e bie- kenfilms is te zien. Daarnaast voor- bestond het wagenpark uit een uden. aantal A-fordjes uit '36. De 1 de kraanwagen was niet meer ja- dan een omgebouwde merce- f?e-< des waarvan het onderstel la- ge-j ter zou worden vervangen B vani door een dumpchassis. Zelf werkzaamheid was in die da- gen bittere noodzaak. De wa- i gens beschikten over een ou- derwetse janksirene die be- diend werd met een voetpe daal naast de stoel van de I chauffeur en dat was dan ook plaats om te zitten. «Hg aiiMMii Henk Klom: „Het benauwt me wel eens, dat het voor de brandweer steeds moeilijker wordt bepaalde gebieden te bereiken" De ladderwagen werd uitge leend aan de stedelijke Gas- en Lichtfabrieken wanneer er lampen in de straatlantaarns moesten worden verwisseld. En zo kon het voorkomen, dat er bij de grote brand in een opslagplaats van kunststoffen aan de Groenesteeg mensen van de bovenste etages moes ten worden gehaald terwijl de ladderwagen in Zuid-West gloeilampjes aan het verwisse len was. „We heben er toen een verhuiswagen van Van Duuren bijgehaald en daar schuifladders. opgezet om die mensen te kunnen bevrijden". Maar ook met het andere ma terieel was het naar huidige maatstaven behelpen. „Tegen woordig ga je geen huis bin nen zonder perslucht. Vroeger kreeg je van die filterbusjes mee en je dacht dat je daarmee veilig was. Van stank en rook had je geen last maar het ge vaarlijke CO-gas ging er ge woon doorheen. Er was wel zuurstofapparatuur maar dat werd alleen in noodgevallen gebruikt. Het was veel te Nuchter Klom kijkt met een zekere vertedering terug op zijn der tig jaren bij de brandweer. In het vuur van zijn verhaal ko men steeds meer herinnerin gen naar boven. „Op een gege ven avond, het was vreselijk noodweer, werden we opge beld door een vrouw, die klaagde dat het water bij haar langs de muren liep. Ze was bang dat er door kortsluiting brand uit zou breken, maar durfde zelf de stoppen er niet uit te draaien. Ik stuur daar een man op af met de op dracht de stoppen wél mee te nemen, anders krijg je dat ze later op de avond die stoppen er toch weer in draaien. De man komt bij het huisje aan en ziet daar vier kerels zitten kla verjassen. Het was nogal een nuchter type, die brandweer man, dus hij draait met een stalen gezicht de stoppen eruit, steekt ze in zijn zak en gaat te rug naar de kazerne. Word ik een uur later opgebeld door de burgemeester, die me verwijt dat ik een huis onbewoonbaar had gemaakt. Die bewoners hadden van de burgemeester een nieuwe woning geëist om dat hun huis brandgevaarlijk zou zijn. Immers, de brand weer had het nodig gevonden de stoppen er uit te draaien, hadden ze tegen de burge meester gezegd. We hebben de stoppen er de volgende och tend maar gewoon weer inge draaid". De 40-urige werkweek is voor de brandweerman nog steeds een ongekende luxe. Omgere kend worden er wekelijks per persoon gemiddeld zo'n 56 uur gemaakt. De hedendaagse brandweerman heeft 24 uur dienst en vervolgens 48 uur rust. Dat was vroeger wel even anders. Toen gold: 24 uur op, 24 uur af. Op de vrije avond moest dan nog vaak dienst worden gedaan bij voor stellingen in de Schouwburg en de Stadsgehoorzaal. Klom: „Ik heb bij de brandweer een prachtige tijd gehad en als ik het over moest doen, deed ik het zo weer. Maar de meeste bewondering heb ik voor mijn vrouw. Al die avonden alleen met de kinderen". Pyromaan Klom wil niet ontkennen dat de brandweerlieden een grote brand als een vaak welkome verrassing beschouwen. „Kijk voor mij persoonlijk hoeft dat niet meer, maar voor die jonge jongens is het prachtig als de vlammen er uit slaan. Het zijn geen uitgesproken pyromanen, maar het blijft toch spektaku- lair". „Het benauwt me wel eens dat het voor de brandweer steeds moeilijker wordt bepaalde ge bieden te bereiken. Bewoners in de binnenstad vragen vaak aan de gemeente om maatre gelen om de auto's uit hun wijk te weren. Er worden dan paaltjes neergezet waar een luxe auto nog net doorheen kan, maar geen brandweerwa gen. Ik kan het me van de be woners wel voorstellen, maar je neemt toch bepaalde risico's. Wanneer het nodig is, trekken we wel eens een paaltje uit de grond en als dat niet lukt rij den we om. Desnoods kunnen er kilometers slang uitgerold worden, maar het kost alle maal wel tijd". „Neem een zaterdag op de Hooglandse Kerkgracht wan neer er markt is. Daar kunnen we nauwelijks bijkomen. Als daar brand uitbreekt, wordt het ook een heel grote. Of de Haarlemmerstraat. Als je daar voor komt te staan met je gil lende sirene en je ziet 'm loei en. Daar sta je dan...kan je er wel doorheen...? Daarom ben ik blij dat ik er een punt ach ter kan zetten, dat ik daar geen verantwoording meer voor hoef te dragen". GERT VISSER Woningbouwvereniging Buitenlust tevreden OEGSTGEEST Voorzitter Zaalberg van de Oegstgeestse wo ningbouwvereniging „Buitenlust" toonde zich gisteravond tü- dens de algemene ledenvergadering niet ontevreden over de gang van zaken met betrekking tot de bouw van woningwetwo ningen in Haaswijk. Vorig jaar is gestart met de bouw van 36 eengezins- en 20 zogenaamde HVAT-woningen in Haaswijkse. deelplan IV. Het totale plan omvat 76 woningen en men ver wacht dat de toestemming voor de overige woningen (20) deze maand nog rond komt, zodat dit plan in „één doorlopende stroom" gerealiseerd kan worden. De prijzen voor de eengezins woningen komen op ongeveer 500 gulden en de kleinere HVAT- woningen op 250 gulden per maand aan huur. De woningbouwvereniging heeft een lening afgesloten van 1.2 miljoen gulden voor het plegen van groot onderhoud aan wonin gen in een gedeelte van de Floralaan, Papaverlaan en Zonne bloemlaan. In bewonerscommissies zijn de plannen doorgespro ken. Het bestuur toonde zich tevreden over die medewerking. Het onderhoud zal in april beginnen. Bijstand Concert Het Nederlands Theater Or kest geeft zaterdag een con cert in de tuinzaal van het Burchtzalencomplex aan de Burgsteeg 14. Het ensemble speelt de muziek die de in Leiden wonende Westduitse componist Burckhardt Söll schreef voor het toneelstuk Egmond. Dit stuk wordt door de toneelgroep Theater in de grote Nederlandse schouw burgen opgevoerd. Het con cert begint om negen uur. een kaartje kost zeven gulden (JoflCCrt vijftig. Het komitee 'Vrouwen in de Bijstand' organiseert elke woensdagochtend van half tien tot twaalf uur een bijeen komst in buurthuis 't Spoortje. Het programma voor de eer ste zes bijeenkomsten ziet er als volgt uit 9 januari wordt de film gedraaid 'Vrouwen zoals wij'. 16 januari zullen medewerksters van de sociale dienst aanwezig zijn om vra gen te beantwoorden. 23 janu ari wordt de video vertoond: 'Probeer daar eens van te le ven 30 januari draait de bio scoopfilm 'De smaak van wa ter'. 6 februari tenslotte speelt de theatergroep Schoppen vrouw het stuk 'sociale dienst'. Op de genoemde och tenden is kinderopvang aan wezig. Inlichtingen via tel. 210649. Pijpmakerij Don Duco. conservator van het Pijpenkabinet aan de Oude Vest 159a, houdt mor gen een lezing met dia's over de pijpmakerij van de Goudse familie Goedewaagen. Don Duco ordende het fabrieksar- chief van Goedewaagen en schreef een genealogie van deze familie. De lezing begint om twee uur. Zondag worden in het kabinet demonstraties pijpmaken gehouden Men kan er van één tot vijf uur 's middags terecht. Vespei rs De Schola Gregoriana Lugdu- nensis, het Leids Gregoriaans koor. verzorgt zondag in de Lodewijkskerk aan het Steen- schuur 19 de Vespers. Cele brant is pastoor Vreeburg en de liturgie is gemengd Ro meins-monastiek. De dienst begint om half vijf 's middags. Fobie Tijdens de thema-ochtend in clubhuis Matilo aan de Zaan- straat 126, op dinsdag 8 janua ri, wordt gesproken over fo bieën. Een fobie is een angst gevoel in bepaalde omstandig heden of tegenover bepaalde voorwerpen zonder dat daar een aanwijsbare oorzaak voor is. De bijeenkomst begint om half tien en duurt tot elf uur. De toegangsprijs bedraagt een gulden vijftig. De mezzo-sopraan Vera Ver zijden en de pianist Ben Hur- relbrinck geven woensdag 9 januari een concert in de Ka pelzaal van K&O aan de Oude Vest. Het tweetal ver tolkt werken van Brahms, Haydn, Mahler, Schater en Poulenc. Kaarten, a zes gul den en vier gulden vijftig, zijn verkrijgbaar bij K&O. Het concert begint om kwart over acht Kinderfilm De kinderfilmmiddag van K&O wordt woensdag 9 janu ari aanvang 14.30 uurge vuld met de sprookjesfilm de prinses en de beer' Toegangs kaarten zijn verkrijgbaar bij K&O, Oude Vest 45, tel. 141141. Ouder worden Het dienstencentrum „Bin nenstad" houdt 9 januari in dienstencentrum „De Linde" aan de Herenstraat 64 een bij eenkomst voor ouderen tus sen de 50 en 100 jaar. Aan vang 14.00 uur Het is de be doeling dat deze bijeenkomst de eerste is van een serie van acht. waarbij één keer per veertien dagen met elkaar wordt gepraat over allerlei onderwerpen als: geen werk meer. wat nu; verhouding ou- ders-kinderen; alleen zijn. toch met vakantie; gezond blijven, wat kun je er zelf aan doen enz. Deelname aan alle acht thema-middagen kost 10 gulden De koffie of thee is dan gratis. Met bijdragen van Marcel Gelauff, Kees van Herpen, Astrid Schoordijk en Gert Visser Moord en doodslag (1) Het is dat er een moord is ge pleegd en een steekpartij heeft plaatsgevonden, anders zou de jaarwisseling in Leiden uitermate rustig zijn verlopen. Zo dacht men er over bij de Leidse politie en zo zouden veel Leidse burgers hebben gereageerd. Het winkelcen-' trum De Kopermolen heeft de jaarwisseling immers onge schonden overleefd en werd niet in een rokende puinhoop herschapen, zoals het winkel centrum Zijdelwaard in de Noordhollandse gemeente Uithoorn. Ook het Leidse po litiebureau overleefde 1984 en ging niet in vlammen op, zo als het bureau van de rijkspo litie in de Utrechtse gemeente Wilnis. Van diverse schoolge bouwen in Leiden werden weliswaar wat ruiten inge gooid, maar dat is toch niets vergeleken met de gemeente Rijswijk waar een schoolge bouw tot op de grond toe af brandde. Kortom, een uiter mate rustige jaarwisseling in de sleutelstad. Moord en doodslag (2) Het is maar wat je rustig noemt. De tolerantie van poli tie en publiek neemt kenne lijk evenredig toe met de groeiende omvang van het ge weld op straat. Dat het ver keer op de Willem de Zwij gerlaan in de oudjaarsnacht bekogeld wordt met stenen, wordt heel gewoon gevonden. Dat is geen geweld, dat is tra ditie. Dat agenten die trach ten de baldadige jeugd in de omgeving van de Marnix- straat tot de orde te roepen, bekogeld worden met flessen die gevuld zijn met vuurwerk, wordt niet bijzonder gevon den. Dat is ook geen geweld, dat is een feestelijk begin van het nieuwe jaar. Het ontploffende vuurwerk deed de flessen uiteenspatten en wonderlijk genoeg raakte niemand door de rondvliegen de glasscherven gewond. Een beetje officier van justitie zou de eigenaar van deze zelfgefa- briceerde fragmentatiebom voor de rechter dagen wegens poging tot doodslag. Nu bleef het bij een korte charge van de politie waarbij de raddraai ers tot hun eigen plezier on getwijfeld de straat uit werden gejaagd. In de oudjaarsnacht blijft alles ongestraft. Eén nacht in het jaar sluiten we de ogen om de volgende ochtend te const ren dat het weer heerlijk tig is geweest. Leiden Leefde (1) Nadat Joop Gijsman bij de Stichting Leidse Binnenstad (SLB) opstapte, heeft nu ook voorzitter Hein Welling van Leiden Leeft zijn biezen ge pakt. De eerste had te veel moeite met de dominante rol van de Kamer van Koophan del, waartegen te weinig weerwerk geboden kon wor den, en de tweede kampte met een totaal gebrek aan in zet en betrokkenheid. Daar mee zijn binnen een periode van enkele weken twee over koepelende organisaties hun leidsman kwijt. Leiden Leeft heeft het nog wat slimmer op gelost dan de SLB, want men heeft direct een tijdelijk voor zitter aangetrokken. Maar of van de teruggeroepen heer Verberg een dynamische in vloed zal uitgaan, valt sterk te betwijfelen. De voormalige voorzitter die het LCC ten grave droeg, lijkt beslist niet de man, die Leiden Leeft uit het dal zal kunnen trekken. Voor wat de SLB betreft, is er weinig nieuws onder de zon. Deze club, die de belangen van alle organisaties en on dernemingen in de stad be hartigt, heeft jaren zonder voorzitter gefunctioneerd. Of niet gefunctioneerd. Leiden Leefde (2) Leiden Leeft, de naam voor het Leids City Centrum, is na het vertrek van de roemruchte bonthan delaar Van Egmond eigenlijk bezig zachtjes te sterven. In de tijd van de bonthandelaar werden er driftige ruzies met het gemeentebestuur uitge vochten. Na zijn vertrek richtte het LCC zich louter op het promoten van de Leidse binnenstad. Bestaande activi teiten van de organisatie, zo als de Jazzweek en de intocht van Sinterklaas, bleven dan wel gehandhaafd, maar van enige groei van activiteiten was geen sprake. Wel werd de contributie stevig verhoogd. Wat de toekomst gaat bren gen voor beide organisaties is volstrekt onduidelijk. De SLB lijkt in de anonimiteit weg te zakken en het heeft maar een half jaar geduurd, voordat de met veel tamtam opgerichte stichting Leiden Leeft na drukkelijk bezig is te sterven. De constructie, waarbij alle winkeliersverenigingen uit de binnenstad gezamenlijk een bestuur vormen, lijkt een uto pie die alleen al door de aan wezigheid van een overheer- Laatste ronde Lijkt voor Leiden Leeft de laatste ronde inmiddels voor bij, een groep winkeliers van de Leidse Stationsweg moet nog een paar maanden wach ten, voordat de laatste ronde van het eindeloze gevecht om de verkeersafwikkeling op en rond de Stationsweg definitief achter de rug is. Al bijna drie jaar wordt er nu gebakkeleid met de gemeente, waarbij zelfs heuse staatssecretarissen zijn ingeschakeld. Gisteren ontmoetten gemeente en win keliers elkaar weer eens. Dit keer was de Raad van State het toneel van het voor de zo veelste keer opsommen van alle argumenten voor en te gen de huidige verkeersaf wikkeling. „Er moet wél tweerichtings verkeer op de 2e Binnenvest- gracht worden ingesteld". „Maar het openbaar is daar tegen". „De van de winkeliers zakken met tientallen procenten", klonk het gisteren door de statige zaal waarin de Raad van State pleegt te vergaderen. Het eni ge hoopgevende, kwam uit de mond van de vertegenwoordi ger van de gemeente: „Ik hoop dat de Kroon gauw uit spraak doet". Hij zei het niet, maar iets in de trant van „dan zijn we eindelijk van het ge zeur af" moet hem voor in de mond hebben gelegen. Een beetje geduld is helaas toch noodzakelijk. De Raad van State zal waarschijnlijk pas de komende zomer via De Kroon definitief laten weten hoe men over het conflict denkt. Bijna lege tribunes voor de wedstrijd tussen een versterkt team politici en journalisten. Op de foto de scoringsdrift van Lodewijk Kallenberg, ter versterking van het team politici geleend van de Leidse Sportstichting. Taart Geen taart voor burgemeester mr F. Winkel van Noordwij- kerhout. terwijl al zijn colle ga's in de wijde regio dat wel hebben gekregen. De eerste burger van het Noordwijker- houtse moest het met een bloemetje doen, terwijl zijn collega's met volle teugen van dikke lagen slagroom geno ten. Zowel de taart als de bloemen zijn afkomstig van den. De vraag blijft kwellen: waarom geen taart maar bloe men voor burgemeester Win kel. Omdat het de plaats in de Bollenstreek is, waar nog de meeste bollen en dus ook bol- bloemen worden gekweekt of zouden de padvinders de bur gemeester niet in de (snoep- )verleiding hebben willen brengen? Sportief ■couting Nederland. De reden van het cadeautje aan de bur gervaders is het 75-jarig be staan van die landelijke pad vindersorganisatie en boven dien wilden de plaatselijke af delingen met deze „goede daad" hun nieuwe jaar inlui Confrontaties tussen plaatse lijke politici en journalisten van de twee Leidse kranten hebben zeer regelmatig plaats. Eén maal per jaar is het ech ter niet het stadhuis maar de Vijf Meihal waar de heren el kaar ontmoeten. Dan wordt de strijd sportief op het voet balveld gestreden Gisteren was het weer zover. Na twee achtereenvolgende jaren door het team van politici en amb tenaren te zijn ingemaakt, waagden de journalisten op nieuw een poging Dit maal met succes. De pers won door goals van LD-redacteuren Bart Jungmann (eerste mi nuut) en Rob Onderwater (laatste minuut) met 2-1 van het team van politici en amb tenaren. Het enige tegendoel punt werd gescoord door ad junct-commissaris Henk Mos- Hoe wel er daar in de Vijf Meihal een spannende strijd werd uitgevochten, was de publieke belangstelling ge ring. Drie jaar geleden zaten de tribunes nog vol, vorig jaar bleek het aantal bezoekers ge halveerd, dit iaar was het weer minder. Maar met name de voetballende gemeente raadsleden (het waren er maar drie: burgemeester Cees Goekoop, wethouder Dick Tesselaar en PSP-raadslid Hans de la Mar) zijn daar wel aan gewend. Hun (politieke) prestaties leveren zij immers meestal voor echt lege tribu- Zwartboek Het CDA-raadslid Dick van Duijn heeft zich in de korte tijd dat hij deel uitmaakt van de Leidse gemeenteraad bn- zonder ingespannen voor de werkgelegenheid. Van Duijn legt een zelfwerkzaamheid aan de dag zoals binnen de CDA-fractie maar weinig wordt vertoond. Na voorstel len van zijn hand over het kwijtschelden van schulden aan de minim* ten van plaatsen voor werklozen, werkt het ijverige raadslid dit maal aan een zwartboek over de economische gevolgen van het stadsvernieuwingsproces. Het is de bedoeling aat hier mee in kaart wordt gebracht op welke wijze het bedrijfsle ven schade heeft opgelopen van de stadsvernieuwing. Zo veel mogelijk ondernemers in de binnenstad zullen door het CDA daarover worden onder vraagd. Zulke onderzoeken zijn weliswaar al vaker ge houden maar deze zijn vol gens het CDA verouderd. „Bovendien roept het college van B en W altijd dat we onze voorstellen beter moeten on derbouwen", licht CDA-frac- tievoorzitter Joop Walenkamp toe: „Nou. dat gaan we bij deze doen". Het college dient volgens Joop nadrukkelijk re kening te houden met de con clusies van het zwartboek. Het kan echter nog wel een paar maanden duren, voordat het zwartboek klaar is.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1985 | | pagina 13