TAFEL
Frère Roger Schutz:
eenzaamheid diepste
wond van deze tijd
Kardinaal Sin weer naar China
ficidóc Sowo/nfct
8TTÏ171
5
Wadend door
een zee van
goede voornemens
naar de oever
van 1985
ACHTERGROND
CcidócSouoant
LEI
kerk
wereld
TAIZE-BUEENKOMST IN KEULEN
TREKT 15.000 JONGEREN
1984 en verder
MAANDAG 31 DECEMBER 1984 PAGINA
Veel steun voor„Ongeboren Kind"
De Vereniging ter Bescherming van het Ongeboren Kind
maakt een sterke groei door en heeft nu een ledental van
32.000 bereikt. De organisatie is opgericht om zwangere vrou-»
wen die in een noodsituatie verkeren een helpende hand te
reiken en te voorkomen dat zij abortus laten plegen. In sa
menhang hiermee houdt de vereniging zich ook bezig met
voorlichtingsactiviteiten over de ontwikkeling van het leven.
De VBOK, waarvan het landelijk dienstencentrum in Amers
foort is gevestigd, telde in 1980 nog 10.000 leden. In april van
dit jaar werd het 25.000e lid genoteerd. Een recente campag
ne, waarbij belangstellenden persoonlijk werden benaderd,
bracht het ledental op 32.000.
„Evangelischen beter af onder marxisten"
Evangelische christenen in Angola hebben tegenwoordig onder
het marxistisch regiem meer zendingsvrijheid dan ze hadden
ten tijde van het rooms-katholieke koloniale bewind van Por
tugal. Dit zei William Franklin Graham III, zoon van evange
list Billy Graham, dezer dagen op een bijeenkomst na terug
keer uit Angola. De jonge Graham, hoofd van een hulpwerkor
ganisatie: „De communisten laten de import van bijbels volle
dig vrij. Dat was onder de Portugezen volstrekt onmogelijk".
Het aantal evangelische zendelingen in Angola blijft klein.
Volgens een schatting van Graham zijn het er ongeveer veer
tig, die de 1200 evangelische gemeenten in het land assistentie
verlenen.
Wie het geluk naloopt,
ontloopt de rust.
Joods spreekwoord
In aanwezigheid van
voorgangers uit de
rooms-katholieke en pro
testantse kerken hebben
zaterdag ruim 15.000 jon
geren in het kader van de
zevende Europese jonge
renbijeenkomst in de.
Dom van Keulen deelge
nomen aan een bidstond
onder leiding van Roger
Schutz, prior van de oe
cumenische gemeenschap
in Taizé. Daarbij riep
Schutz hen op verzoening
en vertrouwen op aarde
te scheppen.
In een „brief uit de woestijn"
die frère Roger heeft doen
uitgaan, noemt hij eenzaam
heid „de diepste wond van
deze tijd". Hij verwijst naar
het stuklopen van het gezins
leven, de hoeksteen van de
maatschappij. Vasthouden aan
het huwelijk noemt hij een
weerspiegeling van de trouw
van Christus. De brief is door
hem geschreven na een be
zoek in het door droogte ge
troffen Sahelgebied. Frère
Roger stelt voor in 1985 Ethi
opië en Mauretanië te helpen
met een „operatie hoop".
Verder heeft hij laten weten
dat hij op 2 juli 1985 met een
groep kinderen Perez de
Cuellar, secretaris-generaal
van de Verenigde Naties, zal
bezoeken. Schutz zal hem
daarbij een oproep tot wereld
wijde ontwapening alsmede
een verzoek om een „wereld
wijd gezag" in te stellen, over
handigen. Dit laatste idee is
gebaseeerd op de encycliek
„Pacem in Terris" (vrede op
aarde), die paus Johannes
XXIII in 1963 heeft uitgege
ven.
De aartsbisschop van Keulen,
kardinaal Höffner, wees er
tijdens de bijeenkomst op dat
geloven niet buiten de kerk
kan. „Wie zegt: .Jezus ja, kerk
nee', heeft de boodschap van
Christus niet begrepen," aldus
Höffner.
Eind 1985 organiseert Taizé
een jongerenbijeenkomst in
Madras (India). Dit zal een
pelgrimage van vertrouwen
Een blik in de Keulse Dom waar de jongeren deze dagen bijeenkomen. De deelnemers zijn af
komstig uit ondermeer Oostenrijk. Engeland. Frankrijk. Italië. Polen. Spanje. Joegoslavië, West-
Duitsland zelf en Nederland.
op aarde worden, aldus Roger Paus Johannes Paulus II komst „moet het vertrouwen
Schutz. Terzelfdertijd wordt heeft zijn verbondenheid met tussen de volkeren verdie-
er in Taizé een Europese bij- de bijeenkomst in Keulen, die pen," aldus het telegram. De
eenkomst gehouden voor jon- vijf dagen duurt, tot uitdruk- paus roept de jongeren verder
geren die de reis naar Madras king gebracht in een tele- op „getuigen te zijn van de
niet kunnen bekostigen. gram. De jongerenbijeen- vrede die God ons biedt".
De Filipijnse kardinaal Sin. aartsbisschop van Manila, zal in
mei opnieuw de Volksrepubliek China bezoeken. Hij zal dan
de heropening van de basiliek van Sjanghai bijwonen. Sin,
die dit najaar reeds in China was, heeft een uitnodiging aan
vaard van de Chinese vereniging van patriottische Katholie
ken te Sjanghai.
Het Vaticaan erkent deze vereniging niet. Pogingen vanuit
Rome om betere betrekkingen met de Chinese Katholieken
aan te knopen, hebben tot nu toe geen resultaat gehad.
In 1951 brak de Chinese regering met het Vaticaan. De nunti
us werd het land uitgezet, missionarissen en priesters volgden
hem of werden gearresteerd. De breuk werd volledig toen in
1952 het Vaticaan Taiwan erkende.
In 1957 werd de Vereniging van Patriottische Katholieken
opgericht, die overging tot de benoeming van eigen bisschop
pen. Deze werden uiteraard niet door Rome erkend
Tijdens de Culturele Revolutie werden talloze kerkgebouwen
vernietigd, onder meer de basiliek te Sjanghai. De laatste ja
ren zijn er tekenen van meer godsdienstvrijheid in China.
Vooraanstaande kerkleiders als de Anglicaanse aartsbisschop
van Canterbury, dr. Robert Runcie, en de scheidende secreta
ris-generaal van de Wereldraad van Kerken, dr. Philip Pot
ter, bezochten het land. De basiliek van Sjanghai is met steun
van de regering in Peking gerestaureerd.
Vijf Franciscanen gearresteerd
Wegens ,,een illegaal religieus leven" zijn vorige
maand vijf Franciscanen in Tsjechoslowakije veroor
deeld. Drie van de vijf zijn sindsdien in voorwaarde
lijke vrijheid gesteld. Dit heeft de generaal-overste,
pater John Vaughn, in Rome bekend gemaakt.
De regering van Tsjechoslowakije heeft de vervolging van
de Franciscanen hen aldus pater Vaughn. Hij heeft zijn
orde alsmede alle gfcfovigen opgeroepen protestbrieven
naar president Husak te zenden. Verder overweegt de
orde gebedsdiensten, geweldloze acties en hongerstakin
gen te ondernemen.
LEID1
in de
het Ht
Veer v
Held. I
De vraag of 1984 in de geschiedenisboeken zal worden
geschreven als een opmerkelijk jaartal laat zich voorlojLas g
nog niet beantwoorden. De historie leert immers, dat elfcijn v:
gebeurtenis, op het moment zelf schijnbaar van groot ^anuit
klein belang, zich pas na verloop van geruime tijd goed
beoordelen. En dan nog kunnen zich nog weer veel later gir?^
te wijzigingen in de beoordeling voordoen. jnoest
fiets g
gen. D
Deze wetenschap in het achterhoofd hoeft ons er echt,""""
niet van te weerhouden vandaag even stil te staan bij het hi_
afgelopen jaar. Een jaar, dat helaas nog niet de wereldvretK' I
bracht. Ogenschijnlijk zelfs niet dichterbij, maar gelukkP
ook niet verder weg, al wekt de vredesbeweging soms de ii|
druk ons het tegenovergestelde te doen willen geloven. ITBT
voorstanders van de afschrikkingspolitiek kunnen in elk gt B
val op hun conto schrijven, dat hun harde opstelling er td B-
heeft bijdragen, dat de grootmachten begin januari weer 01 B
neutraal gebied om te tafel gaan zitten. En al wordt thanjL
van beide kanten gewaarschuwd over het resultaat van dl
gesprek niet al te optimistisch te zijn, vrij zeker is echter da,
zolang er onderhandeld wordt, een rampzalige confrontrati|jEIE
van beide supermachten achterwege blijft. Jaatst
land.
toals
Nederland heeft een waardevolle bijdrage tot ontspanhet 5
ning geleverd door in eigen land een ingenieus compromiNako
over de plaatsing van kruisraketten te bereiken. Een grooBO.OO'
bijkomend voordeel daarvan was, dat ook politieke brokke4984
achterwege bleven, waardoor het kabinet-Lubbers zijn zorghaalc
vuldig afgewogen bezuinigingsbeleid kon voortzetten. Niet iffectit
de laatste plaats mede dank zij de oplevende wereldhandchet 2
zijn de eerste positieve resultaten van dat beleid reeds zichlis hel
baar. De werkloosheid is iets afgenomen, het financieringstedat n
kort idem, terwijl de rendementen en investeringen van he6en
bedrijfsleven weer de goede kant opgaan. muse
feel
yerle
ëens
DE bezuinigingen brachten jammer genoeg ook scheur*'t](> la
aan in onze sociale verzorgingsstaat, maar waren onmiskenpieer
baar noodzakelijk om de wezenlijkste elementen daarvan iöantf
de komende jaren te behouden. Het ziet er zelfs naar uit, dagens
in en na 1985 de koopkracht van de laagste inkomens op peidus
kan worden gehouden. teur
man.
Het economisch herstel opent hopelijk ook perspectief J'
een Nederlands initiatief de vastgelopen Noord-Zuid-dialoo|jn 19;
het gesprek tussen arme en rijke landen, weer aan te zwen35.00C
gelen met als doel ook de levensstandaard in de Derde-Webijna
reldlanden te verhogen. De recessie van de voorbije jare;*"
dreigde onze zorg daarvoor te verminderen. De actie vocl^cfoc
hongerend Afrika betekende gelukkig een opleving. Deziru|m
dient nu een structureel vervolg te krijgen. vrouv
Bilt -
Geen krant ontvangen? Bel tussen 18.00 en 19.00 uur, zaterda&lstèr
tussen 14.00 en 15.00 uur, telefoonnr.071-122248 en uw Kra^,usei
wordt nog dezelfde avond nabezorgd. dag g
Nieuwjaars
stamppot
perzikflip
Voor twee personen hebt u
nodig: 375 g zoute, diep
vries, blik- of potsnijbo-
nen, klein potje witte bo
nen, 0,5 tot 1 kg aardappe
len, 150 g rookworst, even
tueel stukje ontbijtspek, 20
g margarine, zout, peper;
4 halve perziken uit blik of
pot, 2 dl yoghurt, 2 dl gele
vla (2 dl melk, 10 g cus
tard, 12 g suiker), 1 lepel
geschaafde en geroosterde
amandelen.
Kook de zoute snijbonen
daags tevoren gaar in ruim
water, in circa twintig minu
ten. Giet het erg zoute kook
water er af en zet de groente
onder vers water. Ververs
dat water nog een paar keer,
zodat de erg zoute smaak
kan wegtrekken.
Zet desgewenst het spek op
in drie centimeter water, leg
er na een h^lf uur koken de
aardappelen, eventueel diep
vries-snijbonen en worst bij
en laat de massa circa twin
tig minuten koken, tot de
aardappelen gaar zijn. Giet
een deel van het kooknat in
de schaal. Stamp de aardap
pelen fijn, voeg zoute, blik-
of potsnijbonen. witte bonen
en zo nodig kooknat toe en
warm de stamppot door. Doe
er de margarine en naar
smaak zout en peper bij.
Snijd de perziken in stukjes
en leg die in glazen met
daarop de yoghurt en vla.
Garneer de vla-flips met
aman delsn ippers.
j Menu tip voor woensdag: ge-
hakt met spruiten en aardap
pelen tweekleurenvla
20 Appelbeignets
De benodigdheden zijn: 100
I g zelfrijzend bakmeel, iets
zout, 1 ei, 1 dl melk, 4 ap
pels, frituurolie of -vet,
poedersuiker.
Meng een dik beslag van
bakmeel, zout, ei en melk,
doop daar steeds een appel
schijf in (aan de steel van
een houten lepel gestoken)
en bak die in warme frituur
olie bruin en gaar. Strooi er
kort voor het presenteren
dik poedersuiker over.
JEANNE
Tegen het einde van het jaar,
als de dagen grijze zoek plaat
jes zijn geworden, krijgen de
meeste Nederlanders opeens
een acute aanval van goede
voornemens. Deze even ge
heimzinnige als hardnekkige
ziekte, die onder invloed van
het massale doemdenken zo
zoetjesaan overwonnen leek
te zijn, heeft ook in 1984 weer
een groot aantal landgenoten
tot slachtoffer gemaakt. Sin
terklaas, die brekelijke oubol
met zijn penetrante geur van
heiligheid, was nog maar am
per afgereisd met achterlating
van wat restpartijen peperno
ten en een reeks onbetaalde
rekeningen, toen overal in
ons vaderland vele volwasse
nen op dreinende toon elkaar
beloofden, dat ze schoon schip
gingen maken en het nieuwe
jaar met een al even schone
lei wensten binnen te gaan.
,,Dat gedonder moet eens en
voorgoed uit zijn", lichtten ze
hun dramatische beslissingen
nog eens ten overvloede toe,
,,het heeft in feite al te lang
geduurd. Het is de hoogste tijd
om tot actie over te gaan. Er
wordt niet langer gelanter
fant, maar stevig aangepakt.
Er wordt voortaan ook niets
meer uitgesteld, niets meer op
de lange baan geschoven,
niets ook met de mantel der
liefde bedekt".
„Deze jongen (en daarbij we
zen ze vol walging op de jer
rycan, die ze dank zij veelvul
dig bier drinken en het nutti
gen van vette spijzen onder
hun bollend vest hebben kun
nen installeren), „deze jongen,
ik herhaal het, raakt geen
zoute pinda, geen pretletter
en geen wokkei meer aan
Straks, op de verjaardag van
tante Bets, zullen de aanwezi
ge familieleden raar opkijken,
als ze zien, dat uitgerekend
neef Arend, die nooit maat
heeft weten te houden, die
schranste en zoop, dat het een
lieve lust was, opeens niet
meer taalt naar de schaal met
nootjes en „mag ik voor deze
ronde bedanken, tante" zal
roepen, wanneer ze vraagt of
ze iets voor hem in kan
schenken.
Misschien zal hij haar op dat
moment hooguit verzoeken
een glas boordevol fris, oerge
zond bronwater uit Belgische
bergspelonken te tappen.
Want water zet niet aan En
dat is nou net waar hij naar
streeft.
Tijdens de kerstdagen is hij
nog even lelijk in de fout ge
gaan en heeft hij in een vlaag
van zwakte alle fondant-
kransjes uit de boom gehaald.
Maar toen hij de laatste ver
snapering naar binnen had
gepropt het leek er waar
achtig op, of de duivel hem op
de hielen zat had hij er
alweer spijt van en heeft hij,
met de engel, de os en de ezel
1111
XVT I 11
als getuigen, gezworen, dat hij Ellende
geen zoetigheid meer zal aan
raken.
Een dag later is hij nog één
keer bezweken, omdat de
kerststaaf open en bloot op ta
fel stond. Er was op dat mo
ment niemand in de kamer.
En dat zal de reden zijn ge
weest, waarom hij zich niet
kon beheersen. Hij wilde ei
genlijk alleen weten, of bak
ker Bollema deze keer even
veel spijs in zijn staven had
verwerkt als in voorgaande
jaren. Want echt trek had hij
niet eens. Zijn vrouw had la
ter nog gevraagd, wie er aan
het gebak had gezeten. En
toen had hij het gelijk opge
biecht. Recht voor z'n raap.
„Dat heb ik gedaan, Ans.
Maar het zal niet meer gebeu
ren. Dat beloof ik je. Ik voel
me sterker dan ooit tevoren.
Zet dus maar rustig tien
moorkoppen en zes mokka-
punten voor mijn neus. Want
ik zal ze toch niet aanraken.
Ook een ons kersenbonbons
en je weet als geen ander,
hoe gek ik daar op ben
kun je aan mij niet meer slij
ten
„Denk nou asjeblieft niet: die
man van me is knap ziek; die
reageert niet langer normaal.
Want de zaak ligt anders. De
zaak is, dat ik een heel nieuw
leven begin. Arend heeft vast
omlijnde plannen om binnen
twee maanden op zijn minst
dertig pond af te vallen. En
wat Arend in zijn kop heeft
dat heeft hij toevallig niet in
zijn maag. Zo zit dat. Als het
straks Jen te wordt past jouw
Arend met het grootste ge
mak in pakken maatje acht
endertig. Dan kun je mijn
klerenkast aan het Leger des
Heils geven".
Ofschoon hij het toch woord
voor woord meende, zal hij
daarna op Oudejaarsavond
nogmaals bezwijken. Maar ja,
wat wil je met zoveel ellende
op de buis. En zoveel spre
kers, die haarfijn uitleggen,
dat de broekriem wederom
vier gaatjes moet worden aan
getrokken. Dan denk je al
gauw: kom, laat ik dan nog
maar één keer een bitterballe
tje nemen; straks kan het mis
schien niet meer.
Hij kan het toch ook niet hel
pen, dat uitgerekend op het
moment, waarop een zorgelij
ke econoom voorspelde, dat
de inflatie Europa nog steeds
in een wurggreep houdt, de
huzarensalade op het dressoir
voor het grijpen stond. Nou
dan. Dat doet overigens aan
de kwaliteit van zijn goede
voornemens niets af. Die blij
ven dan ook kaarsrecht over
eind. Vrienden en bekenden
zullen nog raar opkijken, als
hij straks op het strand in
Scheveningen uit zijn broek
stapt en er een middeltje te
voorschijn komt, waar een
topmannequin terecht stin
kend jaloers op kan zijn.
Bonnetjes
Uiteraard zijn er meer goede
voornemens, die hij voor 1985
gemaakt heeft. Zo zal de in
specteur van 's Rijks Belas
tingen zeer verrast opkijken,
wanneer hij straks Arends
aangiftebiljet onder ogen
krijgt. Vorig jaar leek het in
derdaad nergens op. Dat geeft
hij ruiterlijk toe. Wist hij veel.
waar al die bonnetjes van zijn
zakenlunches uithingen. Ach
teraf bleek, dat de doos, waar
in hij ze had gestopt, door zijn
vrouw in de vuilnisbak was
ou
Lepiknm/^
gekieperd. Maar dat zal niet
meer kunnen gebeuren. Want
niet voor niets heeft hij giste
ren twaalf prikkers gekocht,
die nu op de vensterbank
naast zijn bureau staan. Alle
bonnen, die hij voortaan weet
te bemachtigen, gaan nog de
zelfde dag op een van die
prikkers. Er is een prikker
voor de benzinebonnen, de
tweede is voor alle lunches,
de derde voor de doktersreke
ningen, de vierde voor kan
toorbehoeften, op de vijfde
gaan alle uitgaven, die hij bij
de apotheek zal doen voor
middeltjes tegen zijn hard
nekkige gordelroos, hyper
ventilatie, zwaarlijvigheid en
chronische hoofdpijnen. En
de zeven andere prikkers
houdt hij in reserve. Want als
je de belastingen serieus wilt
ontduiken, kunnen er nooit
genoeg posten zijn, die je als
kosten van verwerving kunt
opvoeren. Prik ik heb je.
Geen letter
Uiteraard, maar dat spreekt
eigenlijk vanzelf, zal hij alle
bibliotheekboeken, die al
maanden onder zijn bed lig
gen, subiet terugbrengen.
Weliswaar heeft hij nog geen
letter gelezen, maar mag hij
asjeblieft even weten, wan
neer dat had moeten gebeu
ren? Na kaotoortijd soms, als
hij bekaf thuis kwam en geen
pap meer kon zeggenDe wil
was er overduidelijk. Want je
haalt geen boek over Griekse
mythologie uit de bibliotheek,
als je er geen belangstelling
voor hebt. Maar zo'n achturi
ge werkdag gaat een mens nu
eenmaal niet in de koude kle
ren zitten.
Akkoord, er zijn ook week
ends geweest. Maar wie had
dan de auto moeten wassen,
terwijl hij dat boek lasHet is
maar een vraagje. Zijn zoon
Ben somsDie ziet hem aan
komen. Ook al zegt hij er ach
teloos bij: „Je krijgt er vijf
gulden voor", bereikt hij nog
niks. Want die knul krijgt
vijftig gulden zakgeld per
maand en brengt zaterdags
voor de buurtkruidenier de
boodschappen rond. Die
denkt terecht: smeer die vijf
gulden maar in je haar.
Goede moed
Wat die cursus Frans betreft:
daar wordt in januari serieus
mee begonnen. Indertijd
dat zal ook alweer zes jaar
geleden zijnwat vliegt die
tijd toch is hij er vol goede
moed aan begonnen. Maar ja,
hoe gaat dat. Je eet een keer
te veel boerenkool, omdat ie
vrouw het ook zo verrekt lek
ker klaar maakt met al die
uitgebakken kaantjes, en dan
denk je: Frans kan wachten.
Voordat je het weet ben je
dan drie lessen achter en kun
je aan je onregelmatige werk-
woordjes geen touw meer
vastknopen.
Maar toevallig betekent uit
stel voor hem nog geen afstel.
Dan ken je Arend niet. Hij
heeft er zelf ook danig de pest
volgen en dat hij in de Voge
zen met een potje bremzoute
augurken terugkwam, terwijl
zijn vrouw hem toch overdui
delijk voor een stokbrood had
weggestuurd.
Dat zal hem dus geen tweede
keer meer overkomen. Daar
kun je vergif op innemen.
Morgen gaat er gelijk een
brief naar het Taleninstituut.
En volgende week zit deze
kleine jongen weer ouderwets
in zijn kamer te blokken.
Papa fume une pipe. Als ze
dat maar goed begrijpen.
Wat die auto betreft: die zal
hij voortaan met grote regel
maat in de garage laten staan.
Hij is namelijk van plan va
ker dan voorheen op de fiets
naar kantoor te gaan. Goed
voor hart en bloedvaten, zul
len we maar denken. Onder
weg de longen barstensvol
zuigen met louter frisse lente
bries. Een open oog voor wat
leeft en groeit in bos en
beemd. En dan op de zaak ge
lijk met volle energie er te
genaan, De collega 's zullen
niet weten, wat ze meemaken.
„Wat bezielt Arend Grote-
gast?", zullen ze zich waar
schijnlijk afvragen, „waarom
gaat hij opeens niet meer zes
keer per dag naar het toilet
om een sigaretje te roken?".
Hij zal er niet op reageren.
Net doen of zijn neus bloedt.
Ofschoon hij toch het afdoend
antwoord klaar heeft. Hij
heeft zich namelijk in het
oude jaar ook voorgenomen
niet meer te roken. Op Twee-
pinghouder in Nice niet kon sfe pakje sigaretten door de
toiletpot gespoeld en tegen
zichzelf gezegd: „Niet langer
ben je de slaaf van de nicoti-
nebeul. Chief Whip op ieders
1 lip. Allemaal best. Maar niet
op de mijne".
Koekoek
Wat is er met Arend aan de
hand?", zal er voorzichtig in
februari worden gevraagd,
„hij is zo verdacht vrolijk. Zo
energiek ook". Ja, haal je de
koekoek. Mag hij even bar
sten van levensvreugde, sinds
hij de zoutjes en de rookwa
ren heeft afgezworen. Mag hij
een ander mens zijn gewor
den, omdat hij toevallig wé.
de moed heeft opgebracht orr.
een Ander en Beter Mens te
worden.
Zijn vrouw heeft het eindelijk
ook in de gaten gekregen.
„Gunst Arend, wat bezielt je
in vredesnaam?", vraagt ze
bezorgd, nadat hij op een vrij
dagavond met twintig bacca
ra s en een vetplant is thuis
gekomen, „het is nooit je ge
woonte geweest bloemen mee
te nemen".
„Klopt", zal hij antwoorden,
,je hebt gelijk. Er zijn meer
dingen, die ik tot nog toe heb
nagelaten. Mea culpa. Mea
maxima culpa. Maar dat gaat
nu radicaal veranderen. Een
nieuwe Arend Grotegast is
opgestaan. En die heeft een
streep onder zijn lamlendig
verleden gezet". Zijn vrouw
zal hem vertederd aankijken
en denken: dat roept de lie
verd al zolang ik hem ken.
Vijfentwintig jaar maakt hij
het ene goede voornemen na
het andere. Maar geen mens
die er iets van merkt.
Groot vuil
Vlak voor Pasen 1985 zal ze de
stapel ongeopende envelop
pen van het Taleninstituut
discreet naast het groot- vuil
op de stoep leggen. Twee we
ken eerder heeft ze al zijn
blauwe broek uitgelegd en de
bovenste knoop op de sluiting
vijf centimeter naar links ver
legd.
Van haar laatste huishoudgeld
heeft ze die maand twee keer
chrysanten gekocht. Want die
blijven zo lang goed. „Bloe
men kunnen nu wel beweren,
dat ze van mensen houden",
dacht ze nog, toen ze ze in de
vaas zette, „maar Arend be
antwoordt die liefde toch
niet".
Als ze hem 's avonds tegen
elf uur voorzichtig wakker
maakt en fluistert: „De televi
sie is afgelopen, hoor", betrapt iacj1
ze zichzelf erop, dat ze waar
achtig nog van hem houdt.
Want een man om je heen,
die goede voornemens maakt,
is tot daar aan toe.
Maar een doordrammer, die
ze nog uitvoert ook, is een re-
EO THURING
)oor
ing
)ij d*
lachl
iffer
leeft
apart
>p p,
iat r
beert
