Handdruk na afloop is 't mooiste van
voetbal hier"
Sockeycoach Aggiss wil
Isycholoog inschakelen
Afgekeurd
ROKKAAN AZIZ DOUFIKAR VAN PEC ZWOLLE:
Kent u Dave BennettNeen? Dan
moet u vanavond pijlsnel naar
Zwolle, want daar kunt deze
nieuwste Engelse aanwinst voor
het Nederlandse voetbal bewonde
ren in het elftal van MVV. dat te
gen PEC Zwolle speelt
Barry Hughes, de trainer van
MVV, heeft het dus toch voor el
kaar met een kanjer voor zijn
kwakkelende formatie. Maanden
lang zeurde hij paardebaas, voet
balsponsor en clubvoorzitter Leon
Melchior de kop gek om een ver
sterking. En zie: na een lange en
vruchteloze strooptocht langs de
velden van derde en vierde divisie
clubs. reservebanken van de eerste
en tweede divisie bemachtigde
Hughes een lijstje met kandidaten.
Maar er was iets merkwaardigs aan
dat rijtje. Er stonden alleen maar
namen op van voetballers die niet
meer actief zijn. Spelers, die met
een ernstige blessure uiteindelijk
werden afgekeurd. En met de uit
kering van een verzekeringsmaat
schappij naar moeders pappot wa
ren gestuurd.
Dave Bennett is zon speler. Hij
schijnt ooit bii Norwich City te
hebben gespeeld, doet al geruime
tijd niets meer, maar maakte tij
dens een tien dagen durende trai
ningsstage in de Ceusselt zo veel
indruk op Hughes, dat hij een con
tract kreeg en dus vanavond speelt.
In Engeland lacht weer iemand in
zijn vuistje. Mogelijk dezelfde ma
kelaar die een paar maanden gele
den een zekere Futcher bij NAC
deponeerde. Het enige waarmee
deze zich onderscheidde in Breda
was zijn Engelse naam. Voor de
rest kon hij nog geen deuk in een
pakje boter schoppen.
Maar even terug naar Bennett Hoe
komt het toch dat ik bij voorbaat
de nodige twijfels koester over zijn
optreden hier'' Misschien ligt het
aan Hughes, bij het ene volksdeel
bekend als voetbaltrainer, bij het
andere als de zanger van carna
valsliedjes. Hughes heeft nog nooit
een kanjer op de kop getikt
Bij Haarlem haalde hij ooit Mase-
field in huis. een niet onverdienste
lijke rechtsback, maar dan een van
het type waarvan het op de vader
landse amateurvelden wemelt
Bij Sparta trok hij ooit George en
Robinson aan als centraal verdedi
gingsduo, een span dat echter beter
tot zijn recht kwam in het decor
van een humoristisch televisiestuk.
>o4 PAGfi—
Ook bij Sparta contracteerde Hug
hes de bekende Loggie, een speler
die zich vrijwel louter onderscheid
de door het incasseren van rode
kaarten. Vandaar ook. dat hei voor
de goede naam beduchte Sparta
Loggie heenzond, iets wat FC Den
Haag ook ooit eens deed met de
van een even dubieuze reputatie
voorziene Noor Albertsen.
Bij FC Utrecht, waarheen Hughes
vertrok in de verwachting bij een
aanstaande topclub te belarxien ter
wijl Sparta Europees ging spelen
(oh ironie), introduceerde hij geen
Britten. Maar nu bij MW ts het
weer zo ver. Dave Bennett Een in
zijn eigen land afgekeurde voetbal
ler. die daar na het in ontvangst
nemen van verzekeringscenten
niet meer mag spelen. Maar hier
wel. Europese commissie, bent u
daar nog? Wel vragen stellen over
het vrije voetballersverkeer tn de
Gemeenschap, maar naar malver
saties riekende transacties zoals
met Bennett ongemoeid laten1
Hughes, die met zijn eigen act va
ker het scherm haalt dan roe* zijn
voetbalploegen, maakte *el meteen
stampij in Maastricht Hij trok
Smeets aan om hem samen met
Nanninga spektakel te laten ma
ken. Maar hij keerde al direct op
zijn schreden terug. Smeets uerd
overgedaan aan FC Den Haag
Vervolgens zette Hughes routiniers
als Van Marwijk en Van Bommel
uit de ploeg. Ondertussen bleef hij
maar doorzeuren over versterkin
gen. Hij onderstteepte zijn voor
keur voor vliegen hetgeen al
enige keren per week blijkt uit een
luchtreisje van Schiphol naar
Maastricht door een paar keer in
Engeland rond te neuzen. Zonder
resultaat. Tot een relatie belde en
Bennett naar voren schoof. Hughes
in de wolken. Eindelijk neer een
Brit in zijn ploeg Kan hij eindelijk
weer eens lekker Engels babbelen
en zijn steenkolen-Nederlands even
vergeten.
Dat is nu dus in orde. Nu nog even
een carnavalsdeuntje regelen en hij
is weer verzekerd van optredens in
het land. Bij FC Utrecht liep deze
verdeling van de aandacht over
voetbal en show-business spaak
Supporters hebben hem daar in de
Galgenwaard nog eens fijntjes op
gewezen. Zou zoiets in de Geusaelt
wel kunnen?
Hughes zou straks in het meest car
navaleske deel van ons land nel
eens eindelijk kunnen worden ont
maskerd Als voetbaltrainer of als
zanger van vervelende meedetners
Dave Bennett kan in zo'n proces
een belangrijke rol spelen. Als deze
Brit een gouden aankoop blijkt te
zijn, is het kostje van Hughes ge
kocht.
Ik heb er, gezien eerdere transac
ties van de en ter trainer, mijn twij
fels over.
BUYS
dame,
:k-out,
ng af.
het lachen. „Is dat nu het grote
Ajax, zeiden ze".
Ook broer
Nog plezieriger zou Aziz Doufikar
het vinden als PEC Zwolle ook zijn
broer binnen zou halen. „Wij voe
len elkaar uitstekend aan, zowel
binnen als buiten de lijnen. Als we
tegen elkaar spelen, gaat het er
trouwens keihard aan toe. In Ma
rokko speelden we vorig jaar een
partijtje. Zes tegen zes, op ene klein
pleintje. Aberrazak bij de ouderen,
ik bij de jongeren. Een slijtageslag
werd het. Er stonden zeshonderd
mensen te kijken. Echt waar: zes
honderd. „Zoveel toeschouweers
trekt in ons land een betaalde club
als NEC nauwelijks. Er is nog een
groot verschil met Marokko: het is
hier, vooral zo tussen Sinterklaas
en Kerst, aanzienlijk kouder. Aziz
heeft er minder last van dan de
Aziaat Fandi bij FC Groningen, die
ooit in de pauze zijn voeten op tem
peratuur trachtte te brengen met
hete thee. Maar om nu te zeggen
dat de Marokkaan dol is op onze
winters, nee.
Aziz Doufikar: „Elke morgen heb
ik tegenwoordig last van koude te
nen. Ik moet me tijdens de training
altijd even goed inspannen voordat
ik op temperatuur ben. In Marokko
zeggen ze: „Voetballen jullie als het
regent of sneeuwt?". Daar snappen
ze er helemaal niets van".
dus niet door. Het was eigenlijk net
alsof er een ballon werd doorge
prikt".
Hoewel Australië al jarenlang op
alle hockeyvelden ter wereld wordt
gevreesd, is de ploeg nog nimmer
toegekomen aan een olympische
kampioenschap of een wereldtitel.
Aggiss: „We zijn er nu al zeker een
keer of vier, vijf dichtbij geweest.
In 1976 in Montreal verloren we de
finale van Nieuw-Zeeland, in het
toernooi om de wereldbeker in
1978 was Nederland ons in de halve
finales te slim af. de Spelen van
1980 in Moskou gingen voor ons
helaas niet door, in de halve finales
van Bombay 1982 ging het mis te
gen West-Duitsland en daar komt
dan nu Los Angeles nog eens bij".
Ander type
Al die ervaringen bij elkaar heb
ben Aggiss aan het denken gezet.
„Ik ben tot de conclusie gekomen,
dat ik op zoek had moeten gaan
naar een ander type speler. Want
het zou heel goed een mentale
kwestie kunnen zijn, dat we op het
beslissende moment nog nooit heb
ben kunnen doordrukken. Ik begin
er steeds meer van overtuigd te ra
ken, dat we knapen moeten selec
teren. dit naast hockey-kwaliteiten
ook beschikken over een soort
tweede huid, waardoor ze bestand
zullen zijn tegen alle mogelijke
druk van buitenaf".
„De kans is groot, dat ik daarvoor
de hulp van een psycholoog inroep.
Of anaers vraag ik om een paar as
sistenten, zoals Van Heumen nu
heeft. Misschien helpt dat. Hoe dan
ook, een ding staat vast: vroeg of
laat wint Australië een belangrijke
titel. En wij behoeven daarvoor
geen dagelijks gebed te prevelen,
zoals de Pakistani Daar kunnen
we niet mee uit de voeten. Wij
moeten het hebben van kwaliteit,
inzet en de juiste instelling op het
juiste moment. De eerste twee be
zitten we al een tijdje, naar het
laatste zijn we nog op zoek. Hebben
we dat beetje extra gevonden, dan
is het onafwendbaar, dat Australië
olympisch- of wereldkampioen
wordt".
giganti
niljoei
Aan alles is te
"e^RATSJI
een fken, dat de Australische
juinwdceyers de Olympische ka-
.?ory,no8 steeds niet te boven
heeft j-)e bravour, die een paar
vski rfnc^en geleden zo kenmer-
>d was bij de gedoodverfde
m alprieten voor het Olympi-
il ope goud, heeft na het echèc
eg °P 1 Los Angeles, waar Au-
lio^HJjlië met een vierde plaats
ometetr buiten de medailles viel,
-t-woipts gemaakt voor een doffe
■usting. Uiteraard is deze
-_jallende wijziging in de
binnen de ploeg van
ich Richard Aggiss (38) nie-
nd ontgaan. „Vóór de Spe-
1 hoorde je de ene mop na
mdere en werd er elke dag
>undig gezongen", zegt hij
LSÉi ^arat£;j'' waar Australië net
feflrV/ actie is geweest tegen Ne
land in de openingsronde
ns' Trophy en met 20
ift gewonnen.
Watf meeste spelers gedragen zich
ballend tam. Voor mij is dat een
jj^fJsch gevolg van de enorme te-
^^/stelling die we in Los Angeles
lie H ^)en moeten doormaken. Ik ben
l*n chter tegelijk zeker van. dat het
is ee hjdelijk verschijnsel zal zijn.
tik. 1 sPe^ers hebben gewoon weer
•tie j n. een °pkikkertje nodig. Daar-
;tie y is dit toernooi voor ons toch
im I8root belang. Hier ligt de kans
rlijks Prest'ge terug te winnen. En als
or bij zehvertrouwen er weer is,
nstie sfeer binnen de ploeg
[Uie^rze^ weer uitbundiger".
Aggiss denkt uiteraard nog vaak
terug aan de droevigste ervaring in
zijn loopbaan als coach van de na
tionale ploeg. En eigenlijk kan hij
er nog steeds niet over uit, dat zijn
op papier ijzersterke elftal van lou
ter oerdegelijke, superambitieuze
spelers na een serie imponerende
wedstrijden in de poule, in de halve
finales van de Olympische Spelen
uitgerekend tegen het tot dan toe
uiterst pover presterende Pakistan
met 1-0 verloor.
„Het eerste wat ik na terugkomst
in Australië tegen mijn vrouw zei,
was dat er geen gerechtigheid in de
sport bestaat", aldus Aggiss, die
sinds het begin van dit jaar coördi
nator is van de hockeysectie op het
Sportinstituut in Perth. „Een paar
weken geleden was ik met mijn
jeugd-hockeyploeg uit Perth in In
dia en Pakistan. Iedereen die ik
sprak, gaf toe, dat Pakistan het
olympische goud niet verdiend had.
Leuk om te horen, maar wat koop
ik ervoor. Pakistan krijgt alle eer,
wij blijven met lege handen ach
ter".
Oorzaken
In de maanden na Los Angeles
heeft Aggiss een uitvoerige analyse
van de jammerlijke uitschakeling
gemaakt. „Ik kan zo een heel rijtje
oorzaken opsommen. Varièrend
van een blessure van de onmisbare
verdediger Bell en een vroege gele
kaart van Walsh, die het zelfver
trouwen aantastte, tot het toeken
nen van het Pakistaanse doelpunt.
Twee ervaringen waren voor mij
echter onverteerbaar Ten eerste
het volledig falen van onze straf-
corner. Daar hadden we juist tot in
den treure op geoefend. Tijdens
onze toernee door Nederland, en op
weg naar de Spelen tijdens een tus
senstop in Vancouver, zijn we keer
op keer met allerlei variaties bezig
geweest. Toen puntje bij paaltje
kwam, ging er echter steeus iets
mis. Dat heb ik heel moeilijk kun
nen verwerken. Ook het feit dat
wij op kunstgras geen enkele maal
konden scoren, heeft me erg aange
grepen. Ik kan me de tijd niet heu
gen, dat wij Australiërs, met ons
energieke spel, op nul bleven staan.
Aan de ene kant was dat te wijten
aan de falende voorhoede, aan de
andere kant maakte ik voor het
eerst van m'n leven mee, dat de
Pakistaanse aanvallers meehielpen
met verdedigen".
In Australië werd Aggiss nog we
kenlang geconfronteerd met de
olympische flop. „Niet alleen de
media bleven me achtervolgen",
zegt hij, „maar ook de melkboer, de
bakker, de postbode, kortom ieder
een die ik tegenkwam, vroeg me
naar de oorzaken van het falen. En
dan was er die categorie mensen,
die meende het beter te weten. Hoe
vaak ik niet heb gehoord, dat de
ploeg te oud was en dat we daar
door hadden verloren. En meer
van die onzin. Bovendien, in de
groepswedstrijden ging het in Los
Angeles toch perfect. Zouden de
spelers een dag later in de halve fi
nale ineens te oud zijn geworden?
Laat me niet lachen".
Vertraging
De gevolgen van het uitblijven van
succes op de Spelen voor de Au-
strijd bij PEC Zwolle, de club waar
hij twee keer per week traint.
„Krijg ik dezelfde kans als Aziz,
dan blijf ik. Zo niet, dan vertrek ik
naar Casablanca, want als amateur
kun je in Marokko best een paar
centen verdienen". Aziz wordt door
dezelfde club begeerd, maar hij
richt, na zijn razendsnelle door
braak bij PEC Zwolle, al zijn aan
dacht op het Nederlandse betaalde
voetbal. „Wat mij aanspreekt is de
professionele manier, waarop hier
het voetbal wordt benaderd. Jon
gens die elkaar buiten de lijnen
niet kunnen luchten of zien, gaan
op het veld voor elkaar door het
vuur. Of ik moeite heb met de
hardheid van het spel? Je bent ze
ker nog nooit in Marokko ge
weest".
Derby in Casablanca
Abderrazak, de beste prater van de
„Doefie"-brothers, vertelt: „Vorig
seizoen heb ik een tijdje voor Casa
blanca gespeeld en een echte derby
meegemaakt, voor 98.000 toeschou
wers. Een onvoorstelbare schoppar-
tij. Broekje en shirt werden me van
het lijf getrokken. De flarden hin
gen er bij. Nee, de ruwheid van het
voetbal hier valt best mee".
Aziz Doufikar werd ruim een
maand geleden aan de A-selectie
van PEC Zwolle toegevoegd, nadat
hij als vleugelspits van het tweede
in vier wedstrijden vier keer had
gescoord. Een contract is hem nog
niet aangeboden. De jongste van de
Doufikar-broers ligt daar (nog) niet
wakker van. „Eerst laten zien wat
je kunt, dan pas over geld praten",
vindt hij. Zelf heeft hij van geldza
ken geen verstand en ook Aberra
zak is op dat terrein een leek, maar
er is in de familie nog een andere
broer, een maatschappelijk werker.
Aziz: „Hem neem ik mee. Niet dat
hij verstand heeft van contracten,
maar hij praat gemakkelijker dan
ik".
Als amateur tussen semi-profs
heeft Aziz het in Zwolle uitstekend
naar zijn zin. Zijn bewondering
voor Piet Schrijvers, de doelman
en de trainer van het tweede is
groot. Aberrazak: „Schrijvers is de
afstandsbediening van PEC Zwolle
en ook met oefenmeester Co Adri-
aanse kan hij het prima vinden.
„Toen ik als speler van het tweede
naar Zwolle kwam, kreeg ik on
middellijk een gratis seizoenkaart.
Dat was bij Ajax wel even anders.
Moesten we bijna 300,- betalen
om het eerste te kunnen zien. Ajax
heeft ook nog bijna mijn overgang
naar PEC Zwolle geblokkeerd. Ik
kreeg een brief, moest zo snel mo
gelijk een paar shirtjes en een tas
naar Amsterdam opsturen, anders
werd er geen handtekening gezet
onder het overschrijvingsformulier.
Toen ik dat aan kennissen in Ma
rokko vertelde, lagen ze krom van
Full-back John Bestall onderstreept met deze actie het typisch Australi
sche hockey: ijzersterk, oerdegelijk en superambitieus.
stralische hockeysport bleven niet
uit. Aggiss kan daar een paar voor
beelden van geven. „Ten eerste is
er een vertraging ontstaan in de
aanleg van meer kunstgrasvelden.
Het staat vast, dat elke staat binnen
vier vijf jaar een kunstgrasveld
krijgt. Met het olympische goud op
zak zou dat in twee drie jaar zijn
gerealiseerd. Verder was de golf
van enthousiasme voor de hockey
sport in heel het land ineens sterk
verflauwd. Een verzekeringsmaat
schappij had er bijvoorbeeld een
miljoen gulden ingestoken om met
onze ploeg een reclamespot voor de
televisie te maken. Als we olym
pisch kampioen waren geworden,
was er voor nog eens een miljoen
een nieuwe spot gemaakt. Dat ging
Ie zw;
wee
n de
1 17.1
19.
Txe8
3.Pe6-f
3^4
Ld3 Pc
1.0-0 ee.'
spel wöLLE Tweemaal een
maar ofrontatie Nederland-Ma-
Uij?va?°' eerste: uit luic*'
10.e5rPers van het naamloze
i!Pd4 ïjion klinkt „In de ploeg
!5.Lxf5lPEC Zwolle is de num-
Dxd4ü 19, Jan Mulder, vervangen
de nummer 14, Aziz Dou-
Een snelle Marokkaan
eg naar het eerste bal-
et in de eredivisie, Nau-
een half uur later
het publiek (ditmaal
1,6 *igens niet meer dan 2.000
10^ ^houwers) de 21-jarige
bsf^ejhaller uit Lelystad innig
I0.d7? pé armen gesloten. Het is
;de op het eerste gezicht.
>p. VMijfftar wordt razendsnel
13 (32F6 pt in »Doefie", een
h7+ pwe troetelnaam is geïn-
».Te7-f puceerd.
rdaad f.
Ires: Ifrontatie nummer twee: Aziz'
straat e jaar oudere broer Abderrazak
fikar, ex-verdediger van SC
ersfoort en Ajax II en nu ho-
op een contract bij PEC Zwol-
'erwijdroert een telefoongesprek met
schijnliioekomstige (denkt hij) baas, de
;n looptteur van een drukkerij. Dat
et regel ongeveer zo: Baas: „Je kunt
het uitndag beginnen, maar ben je al
srklaredienst geweest?". Abderrazak:
alternate meneer, ik hoef niet in
iolucho|st". Baas: „Waarom niet?". Ab-
t van T
:rrekui
derrazak: „Ik ben Marokkaan".
Baas: „Nou ja, dat maakt ook niet
uit, de baan is toch al aan een an
der toegezegd".
Aziz en Abderrazak lachen er om.
Ze weten dat gekleurde stervoet
ballers in ons land op handen ge
dragen worden. Tahamata is een
goed voorbeeld. En Gullit. En Rijk
aard. En Ling. In andere takken
van de maatschappij gelden andere
normen. Het valt te betwijfelen of
Tahamata ook als boekhouder de
populairste van het bedrijf gewor
den zou zijn.
Afwijkend kleurtje
De gebroeders Doufikar, vorig jaar
nog spelend iri" het tweede team
van Ajax, zijn lang genoeg in Ne
derland om te weten dat het niet
altijd meevalt om een afwijkend
kleurtje te hebben. Maar een klaag
zang hoeft van beide voetballers
niet verwadht te worden. „Discri
minatie, wat is dat?", zegt Aziz
Doufikar ongekend fel. „Op het
'véld word ik regelmatig uitgeschol
den. Hé, makker, je hoort hier
niet". Dat soort teksten. Ze storen
me niet. Ze gaan het ene oor in en
het andere uit. Het zijn kleine pes
terijen, dat hoort bij het voetbal.
Een tegenstander mag me negentig
minuten lang uitschelden, als ik
maar win. En, dat valt me altijd
weer op, na de wedstrijd geeft zo n
vent je steevast een hand om je te
feliciteren. Dat vind ik echt het al
lermooiste van het Nederlandse
voetbal".
Abderrazak: „Er wordt vaak tegen
ons gezegd: „Het is wat, hè met die
Centrumpartij". Ik knik dan maar
een beetje, want ik weet niet eens
wie de baas is van die groep. Een
kaal mannetje geloof ik. Met een
bril op. Nee, onze familie voelt zich
niet gediscrimineerd. Dat komt ook
omdat we de Nederlandse taal
spreken. We kunnen van ons afbij
ten als we worden aangevallen. Dat
is heel belangrijk".
Aziz lachend: „In Marokko zien ze
ons niet meer als echte landgeno
ten. In augustus hebben we een elf
tal samengesteld uit Marokkaanse
voetballers die in Nederland wo
nen. Daarmee hebben we in Ma
rokko een paar wedstrijden ge
speeld. Daar werden we ook uitge
scholden, ha, ha, ha. Die mensen
zagen ons als halve Nederlanders;
we horen niet hier en we horen
niet daar".
Aberrazak Doufikar heeft nog bij
na dagelijks contact met een fami
lielid in Marokko, dat hem kan on
derbrengen bij Casablanca, een top
club in zijn land. De man uit Lely
stad twijfelt nog. Binnenkort ver
wacht hij nog te worden uitgeno
digd voor een tweede proefwed-
;n dat,!
ïyepiistralië nog niet over Olympische kater heen
