I
RKC wil tweede v f Ajax worden
fNIKI L AUDA
?en levende legende
Beton
Geen drie ton premie,
maar 50.000 gulden
Piquet steunt Oostenrijker
tegen titelconcurren t Prost
IGINI
"1
VALWIJK Wie mocht den-
i dat wat er op het ogenblik bij
C in Waalwijk gebeurt ook
r iets heeft uit te staan met het
tokjesbos uit het nabij gelegen
park De Efteling slaat de plank
»elig mis. RKC mag dan net de
vanuit de amateurafdeling
r de eerste divisie hebben ge
kt en zich na negen competitie-
len terugvinden op de vierde
ts in die categorie, die voor de
enwacht nogal sensationele
irikkeling heeft voor alle Waal
se ingewijden in het geheel
t sprookjesachtigs. Natuurlijk,
reen die iets bij de Waalwijkse
wkomer betekent is opgetogen
de prestaties tot dusver, maar
iand is in hoger sferen of loopt
ns buiten zijn zevenmijlslaar-
door voetballand. Sterker, ook
foorzitter en de trainer yan de
weling aan het proffront zijn
ói swaar uiterst content met de
ige gang van zaken, maar
5 al de praeses gaat plannen om-
t nóg grootsere verrichtingen
^^^^~uit de weg. „Voor mijn part
■■■den wij het Ajax van het Zui-
zegt Han van Dinther, die
7 212C ZCS ^aaf 8ee*1 aan
*31x4?
47-2JL- Looyen, de trainer van het
*"3® ^jttaculair opererende RKC, dekt
-43 63. ai vast in tegen kritiek op een
30 65.L onvermijdelijke terugval van
et op.Fteam. „De terugslag moet een
r komen", verklaart de midden-
'weedltoer ujt Nijmegen, die bij RKC,
rt'j MlEC, Willem II en Vitesse, aan
n<*e rS vierde club in het betaalde
er)- Qbal bezig is. Een opvallende fi-
iruikejr, deze Leen Looyen. Hij oogt
aarme^vallend, hij praat wat gejaagd
L^en^ m vele opzichten de tegenpool
28x37J die vele mode-bewuste, zich
P stevige voetbaltaal bedienende
s- 6raaf> een puntje zui-
-3 8-lj jan het voorbeeld van een Mi-
f 20-2«s 0f een Happel. Looyen, die
32xSyan zijn uiterlijk enige gelijke-
*pproept met een andere buiten
ure™4 doorsnee-beeld vallende trai-
•ekeni Atte Bouma, onderstreepte die
JopeiA^iiendheid eerder dit jaar.
^I^Tmet een gouden handdruk bij
iP6 ontslagen, maar daarover
•5 7-1V meer, kon hij door ingewijden
L .®geld worden gesignaleerd langs
ïfrainingsvelden van topclubs als
x30 PSV, Anderlecht en Borussia
ü'nchengladbach. „Om mezelf te
net .nteren", luidt zijn simpele com
;ns fttaar. „Er staan daar bij de trai
10 toch altijd een paar honderd
_.en te kijken. Ik kon daar dus
2 23xjig onopgemerkt tussen gaan
xlO en alles in me
24-20
M 0-1
42-48.
opnemen
ngras
3 61.
J8 63-n Looyen werd twee dagen na
kkel 'verdwijnen bij Vitesse geënga-
ït op j&d door RKC, dat er dus geen
1-29. over liet groeien. En bij RKC
Looyen bezig aan zijn tweede
|d, nadat het er geruime tijd
de etf had uitgezien dat de ooit als
;en viler-trainer bij de toen nog ere
divisieclub NEC werkzame oefen-
meester niet meer aan de zoals
dat zo fraai heet in voetbalter
men bak zou komen. Hij werd
assistent bij Willem II, keerde te
rug naar NEC en koos vervolgens
voor Vitesse, waar hem naar zijn
zeggen het leven en werken tot een
hel werd gemaakt door een stelletje
onbekwame bestuursleden. Dat
meer oor had voor speler/sponsor
Herman Veenendaal, die als miljo
nair door Looyen evenwel buiten
de opstelling werd gehouden.
Looyens geringe compromis-be
reidheid werd betaald met een ple
zierige afvloeiingsregeling en nu
werkt de Nijmegenaar dus in Waal
wijk.
Rancuneuze jongens
Waar RKC met een „stel rancuneu
ze jongens" (Looyen) en een naar
zijn smaak ten onrechte ontslagen
trainer de afkeer van het amateur
voetbal op een ondubbelzinnige
wijze etaleert. Voorzitter Van Din
ther, eigenaar van twee zaken in
kantoorbenodigdheden en vroeger
zelf prof bij NAC, Eindhoven en
RBC, demonstreert dat aan de
hand van de volgende woorden.
„Vier jaar geleden zat RKC aan het
plafond in het amateurvoetbal, er
waren twee landstitels behaald en
de belangsteling voor de club nam
af. Iedereen in deze buurt had al
die andere hoofdklasseclubs al eens
een keer gezien en men ging liever
naar betaald voetbal in de buurt
kijken. Ons toeschouwersgemiddel
de, dat in de topjaren schommelde
tussen de 1900 en 2300 nam ziende
rogen af en dat sterkte een aantal
bestuursleden in de opvatting dat
we de stap naar het betaalde voet
bal maar moesten proberen te ma
ken".
In april van dit jaar was het zo ver
dat de leden zich over die plannen
mochten uitspreken en met 121 te
gen 86 stemmen sprak de vereni
ging zich uit voor de eerste divisie.
Toen moest de officiële toestem
ming nog komen van de KNVB,
die overigens snel afkwam, en er
lag een bijna onoverzienbare hoe
veelheid werk te wachten. De ac
commodatie moest worden aange
past, spelers moesten worden aan
getrokken, een medisch en een ad
ministratief clubapparaat moesten
worden opgezet, enzovoort. Van
Dinther op de vraag of hij ook geld
in de club steekt, zoals een aantal
collega-voorzitters: „Vanaf half mei
ben ik drie maanden dag en nacht
bezig geweest met de club. Heb er
dus ook tijd ingestoken, die ik an
ders aan mijn zaken had moeten
besteden. En aangezien tijd geld is,
heb ik er dus ook voldoende geld
ingestoken".
Han ven Dinther, die zegt dat de
combinatie van zijn inzet met die
van de voor normale werkzaamhe
den afgekeurde Waalwijker Piet
Kipping de gouden formule is ach
ter het huidige succes van RKC,
wist wel voldoende geld aan te
ZATERDAG 20 OKTOBER 1984
i
Voorzitter Han van Dinther van RKC vindt dat dé KNVB ten onrechte
propaganda maakt met de speciale regeling voor amateurclubs, die willen
worden toegelaten tot het betaalde voetbal. „Er wordt steeds gezegd dat
die clubs een soort entreepremie van 300.000 gulden krijgen. Maar in de
praktijk is dat slechts 50 mille, omdat elke betaalde club aan overheids
subsidie 250.000 gulden krijgt. Zo stelt de bond, en een aantal media doet
daar aan mee, de zaken veel florissanter voor dan ze in werkelijkheid
zijn".
trekken. Zo werden bij RKC, in te
genstelling tot streekgenoot RBC,
dat de overstap naar de profrijen
een jaar eerder had gedaan, een
trainer en door andere clubs afge
dankte maar door de nieuwe kans
extra gemotiveerde spelers aange
trokken. Met als exponent de oud
speler van FC Utrecht Leo van
Veen, die zich in het gezelschap
weet van collega's als Das van Vi
tesse, Brands van FC Den Bosch en
Heeren en Joore, beiden van NAC.
Vandaar dat Leen Looyen, getuige
zijn uitlatingen nog steeds niet he
lemaal over zijn droefgeestige pe
riode bij Vitesse heen, spreekt van
een rancuneus stel, dat zich wil re
vancheren voor eerdere mislukte
profpogingen.
Leen Looyen, die met enig leedver
maak meedeelt dat aan het eind
van het vorige seizoen het hele be
stuur bij Vitesse aftrad („Het enige
goede, dat ze hebben gedaan") en
die elke zondagmiddag ook niet
zonder genoegen vaststelt dat de
Arnhemse club wel wat punten
verspeelt, is daarom niet verbaasd
over RKC's opmars. Waarvan hij
overigens geen melding maakt in
zijn wekelijkse („En goed betaal
de") column in een weekblad in
Arnhem. „Ik schrijf in die krant
over algemene thema's en die werk
ik dan uit. Dat vind ik leuk werk.
Ik doe dat op zondagavond én houd
dat al drie jaar vol. Ik ben dus ei-
génlijk een beunhaas in de journa
listiek. Maar ik doe wel meer din
gen. Ik heb een acte lichamelijke
opvoeding, hoewel ik nooit voor de
klas zou willen staan. Ik heb ook
een cursus management gevolgd,
allemaal zaken om iets achter de
hand te hebben. Kijk, als een club
je niet meer wil moet je toch wat.
Ik doe nog wat dingen, waar ik
geld mee verdien. Maar die heb ik
liever niet in de krant".
Nodige markten
Leen Looyen is dus van de nodige
markten thuis. Dat blijkt al bij bin
nenkomst in de Evenementenhal,
een zaal die ligt achter de tribune
van het veld van de ex-hoofdklas-
ser. De spelersgroep, waarin ook
oud-doelman van MVV Peter Ge-
rards, zit aan de sate en er heerst
een ontspannen stemming. Looyen,
die even later zal zeggen dat hij in
terviews slechts ziet als een soort
noodzakelijk kwaad („Het hoort er
bij"), heet zijn bezoeker welkom en
zet persoonlijk een kop koffie.
Waarop hij even later het wekelijk
se praatje houdt over de aanstaande
wedstrijd, het bekerduel van van
daag in Deventer tegen Go Ahead-
Eagles.
„Ik heb mijn eigen p.r. altijd slecht
bedreven", zegt hij, „maar ik ben
niet zo'n egotripper. Ik loop een be
vriende journalist ook niet achter
na, zoals ik woensdag een collega
zag doen. Ik weet wel dat het niet
onbelangrijk is een beetje te lobby
en, je blijft daardoor tenslotte in
beeld, maar het ligt me niet zo. De
meeste bestuursleden kennen mij
ook niet. Tot ze een keer een ver
haal over je in de krant lezen en je
ideeën niet zo slecht vinden en je
dan benaderen".
RKC deed dat na Looyens ontslag,
zoals gezegd, vrijwel direct en van
daar dat de Nijmegenaar nu („Met
een heel goed contract") in Waal
wijk zit. En goed ook. „We preste
ren nu zo goed door een aantal re
denen. Tegenstanders hebben ons
tot dusver ondefschat en wij ons
zelf kennelijk onderschat. Maar dat
duurt niet eeuwig. We spelen ge
woon van wedstrijd tot wedstrijd.
Vandaar ook dat we afgelopen zon
dag (toen RKC uit tegen Heeren
veen won; red.) niet eens wisten
dat die wedstrijd al voor de tweede
periode gold".
„Ik ben een voorstander van een
scheiding tussen werk en niet-
werk. Ik kan na een overwinning
met de spelers doorzakken en de
volgende dag iemand van de trai
ning sturen. Dat moet iedereen
maar leren. Zo heb ik hier een aar
digheidje ingevoerd om de team
geest te bevorderen. Voetbal Inter
national looft elke week een paar
voetbalschoenen uit voor de topsco
rer. Ik heb gezegd: als iemand bij
ons die schoenen wint, verloot ik ze
onder alle spelers. Je wint tenslotte
met z'n allen".
Extra financiën
RKC wint overigens ook publieke
belangstelling. De Waalwijkse club,
die doende is een stichting ter ver
garing van extra financiële midde
len op te richten, heeft vier thuis
wedstrijden gespeeld en scoorde
een gemiddelde van maar liefst
4500 toeschouwers. „Dat blijft na
tuurlijk niet zo", zegt voorzitter
Van Dinther. „Er komen ook min
dere tegenstanders. Maar onze
plannen zijn goed. We hebben ons
het hoogst bereikbare voor ogen
gesteld. Als je je zaakjes in de be
groting maar goed regelt, gaat alles
bijna vanzelf. Misschien zitten we
over een paar jaar in de eredivisie.
Voor mijn part worden we Ajax.
Na de winterstop hebben we waar
schijnlijk een lichtinstallatie. Je
moet het ijzer smeden als het heet
is. Er is vanuit het hele land be
langstelling voor ons. Daar moet je
gebruik van maken. Daarom moet
je me ook maar een krant opsturen.
Daar kan ik bij mijn zakenrelaties
wat mee doen. Het bedrijfsleven
kan nog zo veel doen voor het be
taalde voetbal. Als het door de
clubs maar professioneel wordt
aangepakt. En dat doen we hier".
Leen Looyen doet dat op zijn ma
nier ook. De trainer heeft in elk
geval tot dusver de wind in de zei
len. En zegt over de verrichtingen
van zijn club alleen de wedstrijd
verslagen te lezen. „Om mijn me
ning te toetsen aan die van ande
ren. De rest interesseert me niet".
Bij het afscheid vraagt Looyen om
toezending van deze krant. Ook dat
is profvoetbal.
FRANK WERKMAN
iw
isxF
begll
x>t op
famili
20
de N(
t een
ht ter
lor R
staamftBURGRING Niki
Jda is de formule 1 en om-
15 c £erd. Geen naam van een
vr. Bfeur is zo onlosmakelijk
00 c. bonden met de supersnelle
gitijfstak van de autosport
ijKe
cJ>oi
g^iji
it'^W'die van de Oostenrijker.
:egels^
egels»*weevoudi6e (1975 en '77)
èuren^dkampioen, die dit
doorfkeinde in de slotrace te
i te Iril (Portugal) zijn derde
ookl kan behalen, is op 35-jari-
^feeftijd een levende legen-
Dat mag, gezien zijn onge-
*van acht jaar geleden, een
in hefder heten. Lauda is een
at aa^'perfecte rijder, maar te-
jk wordt zijn leven zowel
daaroQe baan als daarnaast ge-
en ^fmerkt door merkwaardige
gakken.
an *Jorzaak van zijn slippartij op de
Is kaT11^""^ gadegeslagen door
diewrnen televisiekijkers dank zij
id) hfPnamen van een amateurfil-
>ien i is noS steeds een raadsel. In
iuze' fclx^ht raakte de wagen van
het ra L"t de ideale lijn en stuiterde
"en speelgoedautootje via de
•ail opnieuw de baan op. De
kwam tot stilstand en werd
•lgens frontaal geramd. Lauda
uit het brandende wrak ge
en levensgevaarlijk gewond
jebracht naar het ziekenhuis.
:n hadden hem reeds opge-
en een priester was gehaald
zwaargewonde te bedienen,
Lauda overleefde het. De
>ren stonden versteld en de
Het
jthese
ving J
ijkhei
pC
vend
kkelia
priester werd nog tijdens de plech
tigheid op onvriendelijke wijze
door de patiënt weggestuurd. Zes
weken later zat hij weer achter het
stuur en werd vierde op het circuit
van Monza. Het seizoen daarna
werd Lauda voor de tweede keer
in zijn loopbaan wereldkampioen.
De sporen van het ongeluk zijn ui
terlijk gebleven. Het vuur heeft
zijn gelaat blijvend verminkt en
het rechteroog bezorgt hem nog al
tijd last door uitdroging. Van plasti
sche chirurgie wil Lauda niets we
ten. „Ik ben gewend geraakt aan
mijn gezicht", verklaarde hij met
de schijnbare onverschilligheid van
veel autocoureurs. De geestelijke
schade was veel minder. „Ik heb
geen angst overgehouden", aldus
Lauda. En ietwat raadselachtig liet
hij erop volgen: „In bepaalde op
zichten heeft de ervaring zelfs een
heilzame werking gehad".
Toeval
Het toeval wil, dat Lauda twee we
ken geleden op het inmiddels veel
veiliger parkoers van zijn ongeluk
voor een nieuwe mijlpaal stond.
Met een voorsprong van 10,5 pun
ten op Alain Prost, stalgenoot bij
McLaren, en met nog twee wed
strijden op de kalender leek Lauda
nagenoeg zeker van de wereldtitel.
Maar in de autosport, met zijn tech
nische onvolkomenheden en geva
ren, staat nooit iets vast.
En Lauda en de Nürburgring
vormden nu eenmaal een ongeluk
kig huwelijk. Ook nu, want concur
rent Prost zegevierde en zit met
slechts 3'/2 punt koploper Lauda
angstig dicht op de hielen. Een eer
ste plaats in de slotrace dit week
einde levert 9 punten op, een twee
de 6 en dan zakt het via 4, 3, 2, en 1
(zesde plaats) af naar 0. Een ieder,
dus ook Lauda en Prost, kan uitre
kenen hoe dit tweetal ten opzichte
van elkaar moet finishen. Prost
heeft hierbij de moeilijkste taak
want hij moet een achterstand
goedmaken. Bovendien krijgt Lau
da de steun van de onttroonde we
reldkampioen Nelson Piquet. „Als
ik in de positie zou zijn een andere
rijder te helpen, dan zal het Niki
Lauda zijn", verklaarde de Brazili
aanse autocoureur deze week open
lijk. Fransman Prost blijft optimis
tisch: „Ik zal de Grand-Prix van
Portugal winnen, gewoon omdat ik
sneller ben dan Niki. Als ik verlies,
is er nog niets aan de hand, dan
win ik volgend jaar wel. Ik ben nu
echter bijzonder gemotiveerd".
Prost móet ten minste derde wor
den en dan mag Lauda geen enkel
punt scoren. Zoiets lijkt alleen met
pech te voorkomen en daarmee
heeft Niki Lauda wel enige erva
ring. Op de Nürburgring bijvoor
beeld won de Oostenrijker nog
nooit. Twee keer viel hij uit, twee
keer was hij betrokken bij een on
geluk. Eén keer met bijna-fatale
gevolgen. Vorige maand nog raakte
Lauda op het Westduitse parkoers
lichtgewond tijdens bandentesten,
toen hij bij het achteruitduwen van
zijn bolide met de voet onder het
wiel kwam. Een typisch Lauda-on-
geluk, met veel domme pech. Zo
reed hij eens met zijn tractor door
de tuin van zijn huis in Hof, vlak
bij Salzburg, toen het gevaarte kan
telde. Lauda kwam er met enkele
gebroken ribben van af. Een ande
re keer werd hij gebeten door een
schorpioen.
Von Lauda
In tijden van verwondingen en
blessures placht Lauda zijn adel
lijke voorouders staan in de Oos
tenrijkse bevolkingsregisters als
Von Lauda voor herstel te ver
trekken naar Ibiza. Het Spaanse
eiland in de Middellandse Zee is in
middels de vaste thuishaven van de
beste coureur aller tijden, hoewel
Jackie Stewart meer overwinnin
gen op zijn naam (27 om 24) heeft
staan.
Na de wedstrijden bedient hij als
ontspanning de stuurknuppel van
zijn privé-vliegtuig. Lauda maakte
van zijn grootste hobby zijn beroep
door een eigen vliegtuigmaatschap
pij te stichten met als naam: Lau-
da-Air. De maatschappij, vijf toe
stellen rijk, bestaat nog steeds.
Maar Lauda's ideaal om het com
merciële luchtruim te veroveren
met stuntprijzen bleek te hoog ge
grepen. In de vliegerswereld is
Lauda onder vrienden, in de bar
van de vliegclub zondigt hij af en
toe met een sigaartje en een glaasje.
Geruchten, dat de terugkeer van
Lauda in 1981, na een afwezigheid
van twee jaar, werd ingegeven
door zakelijke mislukkingen, zijn
door de Oostenrijker altijd tegenge
sproken. Maar het droomcontract
van drie miljoen bij McLaren had
daar ongetwijfeld mee te maken.
„Voor geld alleen zet ik het leven
niet op het spel", ontkende Lauda
ook die toespeling.
Hoe anders was dat aan het begin
van zijn loopbaan. Toen kocht Lau
da zich nog met een lening van
800.000 gulden, zijn levensverzeke
ring was het onderpand, een plaats
je in de formule 1-racerij. Die gok
heeft zijn geld in veelvoud opge
bracht. Lauda's zelfverzekerdheid
bleek uit een verklaring in een
Westduits weekblad: „Als ik geen
wereldkampioen word, stop ik".
Weinigen zijn echter veranderlij
ker dan een autocoureur. Na zijn
ongeval op de Nürburgring in 1976
zei Lauda, die bovendien zijn ver
bintenis met McLaren nu al heeft
verlengd: „Hier rijd ik nooit weer".
Iedereen komt zichzelf in zijn le
ven wel een keer tegen. Bij wiel
renners schijnt dat zelfs zeer regel
matig te gebeuren, als ik de wed-
strijdverhalen tenminste mag gelo
ven. Maar die sportmensen zitten
dan ook geregeld meer dan hon
derd kilometer op zo'n smal zadel
en ik verzeker u, dat zit niet com
fortabel. Voetballers kennen een
ander fenomeen. Die keren nogal
eens op hun schreden terug en
gaan weer spelen voor de club die
hun de eerste beginselen bijbracht.
Johan Cru ij ff gaat nog een stapje
verder. Jopie uit Betondorp, werd
hij jaren geleden genoemd omdat
hij afkomstig was uit het zo in de
volksmond genoemde deel van de
Amsterdamse wijk Watergraafs
meer. Recht tegenover het trots
ogende bastion van Ajax ligt die
buurt waar Cruijff werd geboren
en die vanwege de uiterst beschei
den opzet van de daar uit de grond
gestampte huizen dus Betondorp
werd genoemd. En hoewel Cruijff
tegenwoordig een riant optrekje in
Vinkeveen bewoont kan hij zich
kennelijk niet losmaken van het
verleden. Want zie, een bouwgi
gant heeft hem in de arm genomen
om in het Midden-Oosten beton te
gaan verkopen. Cruijff dus terug
naar de basis.
De naam van Cruijff heeft overal
ter wereld nog een vermaarde
klank en iedere no-nonsense on
dernemer zou natuurlijk wel gek
zijn als ie daar geen gepast gebruik
van zou maken. Vandaar ook dat
een andere multi-national hetzelfde
met de oud-voetballer van plan is.
En die fabrikant beperkt zich niet
tot het Midden-Oosten, maar be
trekt maar meteen de hele aardbol
in zijn plannen. Ik weet niet hoe
veel tijd Cruijff kwijt zal zijn aan
zijn nieuwe job, maar veel kan het
toch nooit zijn. Ik herinner me zijn
bezwaren tegen invitaties om nog
een jaartje in het één of andere
emiraat de nodige honderdduizen
den oliedollars bij elkaar te trap
pen. Daar voelde de voormalige Jo
pie uit Betondorp niets voor, want
dan moest hij weer geruime tijd
van huis en in Vinkeveen was het
toch best plezierig toeven. En de
kinderen moesten ook naar school
tenslotte.
Maar geld stinkt niet en de bouw
en (onder meer) koffiezetmachine
gigant klopten naar verluidt niet
vergeefs aan bij huize-Cruijff. En
ik moet zeggen: de betonfirma had
geen betere keuze kunnen maken.
Niet alleen heeft de voetballer in
kwestie elk stadion van enige allu
re wel van binnen gezien, maar bo
vendien het zweet van de kleedka
mer geroken. Aangenomen mag
worden, dat elk vertrek dat daar in
het Midden-Oosten wordt opge
trokken als onderdeel van de bouw
van een hele reeks voetbalstadions
zal zijn voorzien van de meest doel-,
matige air-conditioning. Want geld.
mag dan niet stinken, zweef wel.
En zeker in een streek waar de
temperatuur nog wel eens boven de
veertig graden wil stijgen.
Cruijff dus binnenkort te zien in
zijn nieuwste creatie: verkoper van
cement en elektronisch gestuurde
metselmachines. Collega's van de
ex-vedette mogen hem wel dank
baar zijn. Want de voormalige Jo
pie uit Betondorp, die zoals bekend
bij een vorige commerciële activi
teit (varkens) niet zo fortuinlijk
was en daardoor zelfs naar Ajax'
De Meer terugkeerde om zijn danig
aangetaste banksaldo wat bij te
spijkeren, heeft een mooi precedent
geschapen. Voor collega 's van
Cruijff ligt er een terrein braak,
want hij is dan misschien wel de
bekendste Nederlandse voetballer,
in zijn spoor kan hij andere oud-ve
detten meeslepen.
Wat te denken van Rob Rensen-
brink, die ooit door zijn voetbalca
paciteiten de bijnaam het „slangen
mens" kreeg. Hij lijkt bij uitstek ge
schikt om de kwijnende strokar
tonfabrieken nieuw leven in te bla
zen. Overal ter wereld hebben ze
tenslotte kaartenhuizen nodig. Of
Piet Schrijvers, een toonbeeld van
Hollands welvaren, voor wie een
mooie rol lijkt weggelegd als pro
motor van de vaderlandse zuivelin
dustrie en dan vooral slagroom.
Over een goede vertaling van „Bol
le Piet" (beschuitmaker opgelet!)
moeten de heren reclamemakers
zich het hoofd maar breken. Of
Ruud Krol, die de naam van onze
veel geprezen groente- en bloe
menteelt kan trachten te bevesti
gen of uit te bouwen. Vooral in Ita
lië liggen er wat dat betreft grote
mogelijkheden, want daar schenen
ze te vinden dat Krol er als een
jonge god uitzag - net als onze to
maten en komkommers.
Opnieuw heeft Johan Cruijff dus
baanbrekend werk verricht. Eerst
hielp hij het tot dan wat armetieri
ge vaderlandse voetbal in de lift en
nu dus het bedrijfsleven. Nog even
en de eerder genoemde bouwgigant
gebruikt een zakje cement om een
standbeeld voor Jopie uit Beton
dorp op te richten.
BUYS
