iVan de Korput
en het handhaven
van de nul
Infiltrant
Formule 2
is dood;
leve formule
3000
Fr4aar behoren
geven wat hij moet doen in bepaal
de situaties".
Mijn j
i dertii
p de g{
iaar en
is, hi
t deze I
i wat i!
over d
'ië. i
in^tTERDAM Het gebrui
kers diijke groepje volgers van de
<eelt /nhing bij Feyenoord is die
vereijderdagochtend kleiner
miseer^ gewoonlijk. Maar de
niet Ad tevoren heeft de Kuip
77"ded ook s^eckts bol gestaan
it gevl teleurstelling en boos-
i. AllS* tot uiting gebracht in
steedspekkoren die nog niet het
vetei\id van trainer Thijs Li-
iterkengts eisten, maar hem aller-
onbenst aanhankelijkheid be-
loo^ oftden. Er wordt weinig ge-
5faa£eti ^00r trainingsbe-
ingenrers' eerc*er wat apathisch
het 0«jdgekeken en de uit de ca-
iine ePmben naar buiten druppe-
titlateiide spelers worden op weg
lis noqr hun auto bijna stuk voor
'■en, ut stilzwijgend van veelzeg-
7uit d\de blikken begeleid.
lelijk i
nen is het ook bijna drukkend
zich al iemand laat zien is
'ht zo jn een weinig vrolijke gedaan-
ioen. Jat geldt ook voor de tot werk
je aanheid gedoemde Simon Tahama-
ïuishoon de tot toezien genoodzaakte
k een irves Johan Steur en Stanley
bouwtd. Het trio stapt eerst wat som-
uitgep kijkend het spelershome bin
der g* pakt een keu. maar laat de bil-
?rs binnen de kortste keren
Belgiër wat 's om huiswaarts
in dè«geven.
later komt Michel van de
■ut aangeslenterd. Hij heeft als
der laatsten de ruimte verlaten,
t dat^T bibregts in een nabeschou-
ig op de deceptie tegen Volen-
v.j 8% zijn discipelen nogmaals heeft
lv en °P plichten. „Nee",
"Ageert Van de Korput meteen,
in ett was geen crisisberaad. De trai-
f ovei heeft nog eens verteld wat er
de „Icmoet gebeuren. Of Cruijff er bij
'oc/ïtes? Nee hoor. Die heeft alleen na
me «wedstrijd tegen PSV wat tacti-
?g, ale tips gegeven waar de hele
iapt, tep bij was. In hoeverre Cruijff
iuy j'der is betrokken bij de tactische
Geleiding en daarbij samenwerkt
Libregts weet ik niet. Dat is
niet mijn probleem. Het is wel
erg nuttig zelfs, als Cruijff die
iiï/iJiiflF" c*oet" beeft hier tenslotte
amsepf/ld en weet overal bet nodige
■chrih
voorP
."file
bfaenfedrukte sfeer
Le thel van de Korput maakt in de
Wï|i|sjjrukte sfeer, die de Kuip de laat-
-nt en dagen heeft bevangen, ook een
er 'Hinig uitgelaten indruk. Toch
La/7ifeft de donkerharige libero zelf
3/ e/K als eerste reden zich de povere
?r V/éstaties van Feyenoord aan te
Maartkken. Van de Korput acteert in
?s, /iémalaise. die zijn team regelmatig
of mlleert, redelijk constant. En als
spii spel van nu wordt vergeleken
t wal1 zÜn optreden van exact een
inf gdcden is er zelfs sprake van
ie met n'et 6er'nSe verbetering. Van
»p vai ^orput, die vorig seizoen door
noord werd gehuurd van het
.jiaanse AC Torino en nog steeds
Gendom is van die club, denkt bij-
met afgrijzen terug aan die pe-
fÜ?1ie' hoop ik nooit meer
te maken. Het ging toen met
ongelooflijk slecht. Er was een
ytveffrklaring voor. Ik was drie weken
ik fcr met de training begonnen
keyvDT de problemen die met die
'lijk tergang verband hielden. En zo'n
caf/éjfrterstand blijft doorwerken. Je
'teeys&rkt dat en probeert het goed te
?n vakken door je te forceren. Je gaat
>lotsmien doen, die je onder zulke
'schi&^ndigbeden zeker niet moet
al mlpn l°Pen met de bal, een tegen-
vraaTnder proberen uit te spelen en
nd/'e/L ante 'anêe ballen geven. Je
inhouden, risico's uit-
mnen. Ik moest ook anders gaan
len, meer inschuiven door de
wezigheid van Cruijff. Dat kost-
T°lger ook enige moeite. Bovendien
ff na korte bjd ook nog licht
Messeerd en dat verergerde mijn
'hte spel. Pas tegen de winter-
vembp van vorig seizoen kwam ik
vel «er in goede doen, kreeg ik weer
i.r alilfvertrouwen. En dat is sindsdien
udt Renlijk zo gebleven'
wel
t dat laatste heeft Van de Kor-
Vt'niets te veel gezegd. Hij is op
dit moment inderdaad een van de
weinigen, die naar behoren speelt.
Hoewel ook zijn optreden nog aan
overtuiging en rendement kan
winnen als hij nog wat elementen
aan zijn spel toevoegt. Zoals het
vertalen van zijn op zich redelijk
dwingende aanwezigheid op het
veld in het nog wat meer dirigeren
van ploeggenoten, die nog de nodi
ge leiding behoeven. „Dat heeft de
trainer me ook gezegd", geeft de
28-jarige libero toe. „Vooral een
jongen als Mario Been zou ik meer
moeten sturen, meer moeten aan-
Van de Korput doelt hierbij overi
gens voornamelijk op verdedigende
activiteiten, terwijl het probleem
bij Feyenoord tegenwoordig vooral
ligt in de opbouw en afwerking.
Daarbij zou er wellicht óók voor
hem een rol kunnen zijn wegge
legd. „Maar niet onder de huidige
omstandigheden", meent de laatste
verdediger. „Feyenoord draait niet
en dan moet het mijn voornaamste
taak zijn de verdediging te organi
seren en de nul vast te houden. Het
moet zo kunnen zijn, dat wij als
verdedigers tegen de rest van de
ploeg kunnen zeggen: scoren jullie
nu maar, wij houden achterin de
nul wel vast. Zoiets is voor verde
digers heel belangrijk. Daarom
baalde ik er ook van dat we tegen
PEC Zwolle toch nog een goal te
gen kregen. Het gebeurde welis
waar bij de stand vijf-nul voor ons,
maar toch zit me dat niet lekker".
Minder gevaar
Voorlopig wil Michel van de Kor
put dus niet denken aan een dwin
gender eigen rol in constructief op
zicht. „Hoewel ik het wel zou kun
nen", zegt hij. Waarna hij zijn eigen
speltype wat nader analyseert. En
hij moet toegeven dat hij inderdaad
wat te veel achter zijn laatste linie
opereert dan goed zou zijn en bij
het opkomen minder gevaar uit
straalt dan bijvoorbeeld Ruud Gul-
lit in het Nederlands elftal en
Frank Rijkaard bij Ajax. „Maar",
tracht hij te verklaren, „dat komt,
omdat we die nul moeten vasthou
den. Dat zag je tegen Volendam. Ze
^kwamen er maar een paar keer
doorheen, maar er was wel bijna
een goal uit gevallen".
Waarna het gesprek terechtkomt
op het ooit veel te speelse karakter
van het spel van Feyenoords libero.
Hij heeft even eerder de strapatsen
van Mario Been aangehaald als een
van de onderdelen, waaraan Feye
noord zich op dit moment niet
moet bezondigen. „Ik probeer ook
vaak een speelse oplossing te vin
den om uit een moeilijke situatie te
komen", zegt hij met een grijns op
het besnorde gezicht. „Maar dat
doe ik nu alleen als ik mezelf in
vorm voel. Anders ga je onverant
woorde dingen doen. Ik moet nog
wel eens denken aan een dergelijke
blunder een jaar of zeven, acht ge
leden in een Europa-Cupwedstrijd
tegen RWDM. Ik ging in de fout,
RWDM scoorde en won vervolgens
met twee-nul. Wij lagen er uit, om
dat we de thuiswedstrijd met
slechts een-nul hadden gewonnen.
Zo iets vergeet je niet gauw".
Speelsigheid
Zo af en toe permitteert Michel van
de Korput zich zelfs in het op dit
momenttoch zo stroef draaiende
Feyenoord enige speelsigheden, die
zijn zelfvertrouwen en vorm on
derstrepen. En die laatste onderde
len zijn in het spel van zijn nieuwe
ploeggenoten Petursson en Rep be
paald niet terug te vinden. „Die
jongens hebben het moeilijk", ant
woordt Van de Korput vrijblijvend
als hem wordt gevraagd of er ach
ter deze aankopen geen groot
vraagteken moet worden gezet.
„Maar ik veroordeel ze niet. Ik heb
het zelf vorig jaar bij mijn terug
keer bij Feyenoord net zo moeilijk
gehad. Ook bij hen zal de vorm
toch eens moeten komen".
Het is voor Feyenoord te hopen,
dat die situatie niet al te lang op
zich zal laten wachten. In de com
petitie hebben de Rotterdammers
al behoorlijk wat averij opgelopen
en volgende week woensdag wacht
in Athene Panathinaikos om de
Michel van de Korput in het oranjeshirt, waarin hij binnenkort weer hoopt te spelen.
Kuipploeg internationaal uit de
strijd te werpen. Kortom, de tijd
dringt voor Feyenoord. De enige
mogelijkheid om uit het dal te
klimmen is volgens Van de Korput
het toverwoord in de voetballerij:
werken. Waarna de libero er nog
wat bekende kreten tegenaan gooit
zoals „de koppetjes, die gaan han
gen als het niet lukt" en „de doel
punten die uitblijven, waardoor het
een heel andere wedstrijd wordt".
Allemaal waar, maar is de selectie
van Feyenoord niet onvoldoende
uitgebalanceerd? „Dat vind ik
niet", reageert Van de Korput. „We
hebben voldoende spelers. Alleen
hebben we Cruijff niet meer. En
die is door niemand te vervangen".
Waarmee de libero zonder het te
zeggen een groot vraagteken zet
achter het nut van het tijdelijk aan
trekken van Cruijff. De clubleiding
van Feyenoord had gehoopt, dat
met de oud-Ajacied een bepaalde
lijn kon worden uitgezet, die ver
volgens zonder Cruijff op zijn
minst kon worden gehandhaafd en
mogelijk zelfs doorgetrokken. Die
taxatie is een mislukking gebleken.
Weliswaar veroverde Feyenoord
na tien jaar voor het eerst weer een
landstitel dank zij Cruijff, maar het
gat dat de Amsterdammer achter
liet is op geen enkele manier op te
vullen. En de vraag lijkt gewettigd
of daardoor Cruijffs één jaar du
rende verblijf op langere termijn
niet meer heeft doen stagneren dan
opbouwen. Michel van de Korput
staat bij die studeerkamervraag
niet stil en constateert slechts dat
Feyenoord het nu moet doen met
het „materiaal" dat er nu is. „Hij is
weg en daar moet je dan niet lan
ger over zeuren", stelt hij simpel
doch niet minder terecht. „De pro
blemen zijn alleen met z'n allen op
te lossen".
Behoorlijke taak
En daarbij ligt er voor de zoals ge
zegd redelijk in vorm zijnde Van
de Korput een behoorlijke taak
weggelegd. Die hem bij handha
ving mogelijk terug zou kunnen
brengen in het Nederlands elftal,
dat net als Feyenoord voor belang
rijke opdrachten staat. Van de Kor
put wil graag terug in Oranje.
Twee en een half jaar geleden vier
de hij zijn laatste optreden als in
ternationaal, in het later zo gekriti
seerde treffen met Spanje in Sevil-
la. „Daar speelden we met vier
verdedigers op het middenveld",
herinnert Van de Korput zich met
afgrijzen. „Dat kon natuurlijk hele
maal niet, maar het gebeurde wel.
Belachelijk. Maar toen stelde ik me
nog op het standpunt dat als de
trainer iets zei ik dat ook uitvoer
de. Nu zou ik bedanken voor de eer
als ik weer zo'n opdracht zou krij
gen. Iedereen moet gewoon op zijn
eigen plaats spelen in het Neder
lands elftal. Zo moet bijvoorbeeld
Gullit natuurlijk nooit meer libero
spelen, maar gewoon voorin. Daar
liggen zijn kwaliteiten".
Van zijn eigen kwaliteiten is Van
de Korput zonder te overdrijven
behoorlijk overtuigd. Hij ziet in
Rijkaard en PSV'er Stevens zijn
concurrenten voor de positie van
libero in het Nederlands elftal.
Waarbij hij overigens toegeeft dat
de Ajacied aanvallend over meer
mogelijkheden beschikt dan hijzelf.
„Zoals Ruud Gullit tegen bijvoor
beeld Ierland speelde, was perfect.
Maar dat was ook een wedstrijd,
waarin alle mogelijke risico's moes
ten worden genomen. Dan kun je
als libero zo spelen. Ik zou dat mis
schien ook zo kunnen. Maar voor
lopig kom ik er bij Feyenoord niet
aan toe. Daar moet de nul gehand
haafd blijven".
Moeilijk worden
Dat geldt zeker voor de return van
komende woensdag tegen Panathi
naikos. „Dat zal moeilijk worden",
realiseert Van de Korput zich. „Als
we de openingsfase maar goed
doorkomen. Misschien dat we zelf
ook een goaltje kunnen meepak
ken. Die Grieken hebben mis
schien wat meer technische vaar
digheid en intelligentie. Maar dat
moeten wij door werken toch een
beetje goed kunnen maken".
Michel van de Korput zegt het met
een zo hoopvol mogelijk klinkende
stem. Zoals er enige spijt in zijn
woorden doorklinkt als hij verhaalt
over zijn drie jaar Italiaanse dienst
bij Torino. „Ik had daar graag wil
len blijven. Maar mijn vrouw kon
er niet langer tegen. We woonden
daar nogal geïsoleerd, buiten de
stad. En daar had zij na drie jaar
genoeg van. Daarom zijn we terug
gekeerd naar Wagenbergen bij Bre
da, mijn geboorteplaats waar ik
mijn huis die jaren had verhuurd.
Maar misschien komt er nog eens
een kans. Aan het eind van mijn
carrière wellicht. Eén ding weet ik
dan al bij voorbaat. We gaan dan
niet meer ergens buitenaf wonen.
Gewoon tussen de mensen in, zo
zou het dan moeten. Maar voorlo
pig is het nog niet zo ver. Eerst
maar eens met Feyenoord wat be
ter gaan spelen". En daar probeert
Van de Korput, die zijn terugval in
salaris in vergelijking met Torino
„dramatisch" noemt („Ik verdien
bij Feyenoord nog geen dertig pro
cent van wat ik daar had"), zijn
steentje toe bij te dragen.
Als Michel van de Korput even la
ter weer buiten staat wordt hij on
middellijk omringd door de overge
bleven supporters. Hij babbelt ont
spannen met ze. Maar tijdens het
gesprek heeft hij dan ook ver
klaard dat een Brabander, en dat is
hij, gemoedelijk is. „Maar", had
Van de Korput er aan toegevoegd,
„ik voetbal al zo lang in het Wes
ten, dat ik me een groot deel van
die mentaliteit ook eigen heb ge
maakt".
FRANK WERKMAN
Ik begrijp nu eindelijk waarom
Mart Smeets zich enige maanden
geleden zó laatdunkend uitliet over
zijn bazen, dat dezen hem
onmiddellijk in de ban deden. Tot
deze week kon ik me moeilijk
inleven in de kritiek van Smeets
op vooral Cees Boerhout. Smeets
sprak in het gewraakte interview
bijvoorbeeld over te weinig
vakbekwaamheid bij de leiding van
Studio Sport. Maar waar hij dat op
baseerde was me, zoals ik al zei,
een raadsel. Er mankeerde toch
niets aan Studio Sport. Het was een
flitsend programma, waar de
vakbekwaamheid bijna van
afdroop. Bovendien was het
evenwichtig, was er sprake van een
redelijke verdeling van sporten en
de journalistieke aanpak liet
nauwelijks te wensen over. Zodra
er ergens in onze sportwereld of
zelfs daarbuiten een hot item lag,
was Studio Sport ter plekke om
met een snel en vakkundig
gemaakt interview alle
betrokkenen te scheren. Waarbij
het steeds weer opviel, dat de
verslaggevers van zó veel markten
thuis waren, dat de huiskamer
volledig werd geïnformeerd. Geen
gestuntel, zoals je bij de Duitse,
Engelse en Belgische
televisierubrieken wel eens
vaststelde, maar ter zake kundige
reporters in de weer. En wat elders
ook nog wel eens gebeurde,
technische haperingen
bijvoorbeeld, daar was bij Studio
Sport geen sprake van.
Ik verkeerde daarom lang in
onzekerheid omtrent Smeets'
argumenten en meende geruime
tijd dat er in het genoemde
interview wel weer sprake zou zijn
geweest van verdraaiing van feiten
en uit zijn verband gerukte
opmerkingen. Te meer daar van
het ontslag op staande voet,
waarvan Boerhout onmiddellijk na
publikatie van het zo veel ophef
makende interview gewag maakte,
in de praktijk niets bleek Smeets
bleef gewoon verder werken bij
Studio Sport, dat door zijn absentie
op het scherm wel iets aan
aantrekkelijkheid verloor, maar er
als allround rubriek bijna nog beter
op werd. Hetgeen waarschijnlijk, zo
dacht ik wekenlang, was te danken
aan het onbaatzuchtige werk van
Smeets achter de schermen onder
de inspirerende en vakbekwame
leiding van Boerhout.
En zie. ik heb het bij het juiste eind
gehad. Deze week maakte de NOS
bekend, dat Boerhout genade voor
recht had laten gelden. De
vakbekwame chef van Studio
Sport had in een moment van
zielsverruiming de hand over het
hart gestreken en Smeets
meegedeeld, dat hij mocht blijven.
En als Boerhout op één manier had
kunnen laten merken dat zijn
capaciteiten boven elke twijfel zijn
verheven, was dat wel bij deze
beslissing. Want wat gaf Boerhout
op als argument om Smeets na het
ontslag op staande voet van enige
maanden geleden toch in dienst te
houden? Ja? Juist! De positieve
houding van Smeets tijdens de
verslaggeving van de Olympische
Spelen! Kijk, dat is Boerhout ten
voeten uit. Een man van kwaliteit,
wat zeg ik. onmetelijke kwaliteiten.
En één, die bijna het wandelende I
symbool van het begrip positieve
houding kan worden genoemd. Om
nog maar niet te spreken over de
ooit door Lubbers geïntroduceerde
„positieve grondhouding".
Als ik Smeefs was, zou ik stante
pede mijn ontslag hebben
ingediend. Want nog langer
werken voor iemand, die je eerst
op stel en sprong de laan uitschopt,
je vervolgens achter de schermen
uitgebreid aan het werk zet en je
twee maanden na de Olympische
Spelen mede door het dwarsliggen
van het arbeidsbureau weer
liefderijk in de armen sluit, zou ik
niet pikken. Zeker niet als je ook
nog zo'n aardig alternatief achter
de hand hebt om voor Wibo van de
Linde bij de A VRO te gaan
werken. En zeker als je weet datje
ene collega, Poelmann,
overspannen thuis zit en je andere
collega, Reitsma, de microfoon aan
de wilgen gaat hangen.
Er is echter nóg een mogelijkheid.
Er bestaat zo'n fraaie Engelse
uitdrukking, die eigenlijk alle
waarde verliest als je haar vertaalt:
„If you can't fight them, join them"
(Als je ze niet kunt bevechten,
schaar je dan aan hun zijde). Een
goed revolutionair gebruik is
tenslotte infiltratie in de rijen der
tegenstanders. Welnu, doordat
Smeets nooit weg was, is dat niet
helemééJ op hem van toepassing.
Hij bleef gewoon zitten en kan nu
Boerhout verder aanpakken. Maar
aan die mogelijkheid heeft
Boerhout in zijn onmetelijke
vakbekwaamheid waarschijnlijk
niet gedacht. De toekomst zal het
BUYS
PARIJS Op Brands Hatch
kon zondag in de autorensport
het officiële overlijdensbericht
worden opgemaakt van de
formule 2. De Fransman Phi
lippe Streiff won de laatste
race. De Nieuwzeelander
Mike Thackwell werd als
laatste Europese kampioen in
deze klasse gekroond. In 1985
moet de formule 2, die al ja
ren een kwijnend bestaan
leidde, worden vervangen
door de formule 3000. De for
mule 2, officieel de spring
plank naar de formule 1, leef
de niet meer. Meteen na de
formule 3 stapten de laatste
jaren de kanjers onder de
jeugdige coureurs als Prost,
Piquet en Semia over naar de
eredivisie van de autoren
sport, de formule 1.
Vooral op aandrang van Bernie Ec-
clestone, de topman van de vere
nigde formule-l-teams (FOCA),
wordt de impopulaire formule 2
(twee-liters) vervangen door de ca
tegorie formule 3000. In die klasse
zal de door toedoen van de turbo's
uit de gratie geraakte
3000cc-krachtbron van Cosworth,
goed voor 155 overwinningen in de
formule 1, weer al zijn mogelijkhe
den kunnen bewijzen. De races,
twaalf volgens verwachting, zullen
deels worden gekoppeld aan de for
mule 1, het circus waar Ecclestone
zo'n winstgevende onderneming
van heeft gemaakt.
Steun
Ecclestone kreeg bij de opzet van
de nieuwe formule 3000 steun van
de voorzitter van de internationale
autosportfederatie (FISA), Jean-
-Marie Balestre. Die twee, normaal
eikaars vijand, zagen in, dat die in
troductie noodzakelijk was. Vorig
jaar werden de reglementen al be
sproken. Alles binnen de FISA is
klaar om volgend seizoen deze
nieuwe serie om een Europese au-
torensport-titel van de grond te
krijgen. Het reglement voorziet in
een een-persoonsrenwagen met een
minimum-gewicht van 540 kilo
gram en een 3000cc-krachtbron,
waarvan het toerental tot 9000
wordt beperkt.
Volgens de verwachtingen worden
voor de Europese titelstrijd van
volgend jaar zo'n dertig bolides
aangemeld. De prijs van de Cos
worth drieliter-motor, zo'n 50.000
gulden, vormt zeker geen drempel
voor het slagen van de nieuwe for
mule. Ter vergelijking: voor de
BMW-turbomotor, waarvan Nelson
Piquet in zijn Brabham gebruik
maakt, moet 150.000 gulden wor
den gegireerd aan de Zuidduitse fa
briek. In de autorenwereld zijn de
prijzen voor het bedrijven van de
sport de pan uit gerezen. Een kan-
t-en-klare formule Ford 1600, de
junior-klasse, kost bij Lola 50.000
gulden. De iets zwaardere super-
-Fords, met 2000cc-motor, kosten
meer dan 70.000 gulden.
De autorensportwereld denkt dan
ook aan de introductie van een
compleet uitgeklede versie van de
formule-racerij, waarbij standaard
motoren vooral goedkoop van prijs
moeten zijn. De denkbeelden over
een formule Ford 2000-turbo zijn
volgens de kenners leuk, maar met
een te hoog prijskaartje om serieus
werk van te maken.
Niet direct
De formule 3000 zal niet direct de
springplank-functie voor de formu
le 1 krijgen. De formule 3, bolides
met I500cc-motor, zal voorlopig die
status nog wel behouden. De Euro
pese titelstrijd in deze klasse is voor
het volgend seizoen geschrapt. De
talentvolle rijders strijden in de
formule 3 om het Britse en West-
duitse kampioenschap, de belang
rijkste hoofdprijzen in deze compe
titie. De formule 3000 wordt eerder
de klasse voor de rijders, die de
formule 1 net niet hebben gehaald.
„Het is niet leuk om te zeggen,
maar het is een klasse voor de
Lammersen", oordeelt Wim Vree-
ken, bestuurslid van de Nationale
Autosport Federatie (KNAF).
Vreeken zet ook zijn vraagtekens
bij het van de grond komen van de
competitie. Formule 3000 staat vol
gens hem nQg lang niet vast in de
raceprogramma's van 1985.
ZATERDAG 29 SEPTEMBER 19S4