iVan de Korput en het handhaven van de nul Infiltrant Formule 2 is dood; leve formule 3000 Fr4aar behoren geven wat hij moet doen in bepaal de situaties". Mijn j i dertii p de g{ iaar en is, hi t deze I i wat i! over d 'ië. i in^tTERDAM Het gebrui kers diijke groepje volgers van de <eelt /nhing bij Feyenoord is die vereijderdagochtend kleiner miseer^ gewoonlijk. Maar de niet Ad tevoren heeft de Kuip 77"ded ook s^eckts bol gestaan it gevl teleurstelling en boos- i. AllS* tot uiting gebracht in steedspekkoren die nog niet het vetei\id van trainer Thijs Li- iterkengts eisten, maar hem aller- onbenst aanhankelijkheid be- loo^ oftden. Er wordt weinig ge- 5faa£eti ^00r trainingsbe- ingenrers' eerc*er wat apathisch het 0«jdgekeken en de uit de ca- iine ePmben naar buiten druppe- titlateiide spelers worden op weg lis noqr hun auto bijna stuk voor '■en, ut stilzwijgend van veelzeg- 7uit d\de blikken begeleid. lelijk i nen is het ook bijna drukkend zich al iemand laat zien is 'ht zo jn een weinig vrolijke gedaan- ioen. Jat geldt ook voor de tot werk je aanheid gedoemde Simon Tahama- ïuishoon de tot toezien genoodzaakte k een irves Johan Steur en Stanley bouwtd. Het trio stapt eerst wat som- uitgep kijkend het spelershome bin der g* pakt een keu. maar laat de bil- ?rs binnen de kortste keren Belgiër wat 's om huiswaarts in dè«geven. later komt Michel van de ■ut aangeslenterd. Hij heeft als der laatsten de ruimte verlaten, t dat^T bibregts in een nabeschou- ig op de deceptie tegen Volen- v.j 8% zijn discipelen nogmaals heeft lv en °P plichten. „Nee", "Ageert Van de Korput meteen, in ett was geen crisisberaad. De trai- f ovei heeft nog eens verteld wat er de „Icmoet gebeuren. Of Cruijff er bij 'oc/ïtes? Nee hoor. Die heeft alleen na me «wedstrijd tegen PSV wat tacti- ?g, ale tips gegeven waar de hele iapt, tep bij was. In hoeverre Cruijff iuy j'der is betrokken bij de tactische Geleiding en daarbij samenwerkt Libregts weet ik niet. Dat is niet mijn probleem. Het is wel erg nuttig zelfs, als Cruijff die iiï/iJiiflF" c*oet" beeft hier tenslotte amsepf/ld en weet overal bet nodige ■chrih voorP ."file bfaenfedrukte sfeer Le thel van de Korput maakt in de Wï|i|sjjrukte sfeer, die de Kuip de laat- -nt en dagen heeft bevangen, ook een er 'Hinig uitgelaten indruk. Toch La/7ifeft de donkerharige libero zelf 3/ e/K als eerste reden zich de povere ?r V/éstaties van Feyenoord aan te Maartkken. Van de Korput acteert in ?s, /iémalaise. die zijn team regelmatig of mlleert, redelijk constant. En als spii spel van nu wordt vergeleken t wal1 zÜn optreden van exact een inf gdcden is er zelfs sprake van ie met n'et 6er'nSe verbetering. Van »p vai ^orput, die vorig seizoen door noord werd gehuurd van het .jiaanse AC Torino en nog steeds Gendom is van die club, denkt bij- met afgrijzen terug aan die pe- fÜ?1ie' hoop ik nooit meer te maken. Het ging toen met ongelooflijk slecht. Er was een ytveffrklaring voor. Ik was drie weken ik fcr met de training begonnen keyvDT de problemen die met die 'lijk tergang verband hielden. En zo'n caf/éjfrterstand blijft doorwerken. Je 'teeys&rkt dat en probeert het goed te ?n vakken door je te forceren. Je gaat >lotsmien doen, die je onder zulke 'schi&^ndigbeden zeker niet moet al mlpn l°Pen met de bal, een tegen- vraaTnder proberen uit te spelen en nd/'e/L ante 'anêe ballen geven. Je inhouden, risico's uit- mnen. Ik moest ook anders gaan len, meer inschuiven door de wezigheid van Cruijff. Dat kost- T°lger ook enige moeite. Bovendien ff na korte bjd ook nog licht Messeerd en dat verergerde mijn 'hte spel. Pas tegen de winter- vembp van vorig seizoen kwam ik vel «er in goede doen, kreeg ik weer i.r alilfvertrouwen. En dat is sindsdien udt Renlijk zo gebleven' wel t dat laatste heeft Van de Kor- Vt'niets te veel gezegd. Hij is op dit moment inderdaad een van de weinigen, die naar behoren speelt. Hoewel ook zijn optreden nog aan overtuiging en rendement kan winnen als hij nog wat elementen aan zijn spel toevoegt. Zoals het vertalen van zijn op zich redelijk dwingende aanwezigheid op het veld in het nog wat meer dirigeren van ploeggenoten, die nog de nodi ge leiding behoeven. „Dat heeft de trainer me ook gezegd", geeft de 28-jarige libero toe. „Vooral een jongen als Mario Been zou ik meer moeten sturen, meer moeten aan- Van de Korput doelt hierbij overi gens voornamelijk op verdedigende activiteiten, terwijl het probleem bij Feyenoord tegenwoordig vooral ligt in de opbouw en afwerking. Daarbij zou er wellicht óók voor hem een rol kunnen zijn wegge legd. „Maar niet onder de huidige omstandigheden", meent de laatste verdediger. „Feyenoord draait niet en dan moet het mijn voornaamste taak zijn de verdediging te organi seren en de nul vast te houden. Het moet zo kunnen zijn, dat wij als verdedigers tegen de rest van de ploeg kunnen zeggen: scoren jullie nu maar, wij houden achterin de nul wel vast. Zoiets is voor verde digers heel belangrijk. Daarom baalde ik er ook van dat we tegen PEC Zwolle toch nog een goal te gen kregen. Het gebeurde welis waar bij de stand vijf-nul voor ons, maar toch zit me dat niet lekker". Minder gevaar Voorlopig wil Michel van de Kor put dus niet denken aan een dwin gender eigen rol in constructief op zicht. „Hoewel ik het wel zou kun nen", zegt hij. Waarna hij zijn eigen speltype wat nader analyseert. En hij moet toegeven dat hij inderdaad wat te veel achter zijn laatste linie opereert dan goed zou zijn en bij het opkomen minder gevaar uit straalt dan bijvoorbeeld Ruud Gul- lit in het Nederlands elftal en Frank Rijkaard bij Ajax. „Maar", tracht hij te verklaren, „dat komt, omdat we die nul moeten vasthou den. Dat zag je tegen Volendam. Ze ^kwamen er maar een paar keer doorheen, maar er was wel bijna een goal uit gevallen". Waarna het gesprek terechtkomt op het ooit veel te speelse karakter van het spel van Feyenoords libero. Hij heeft even eerder de strapatsen van Mario Been aangehaald als een van de onderdelen, waaraan Feye noord zich op dit moment niet moet bezondigen. „Ik probeer ook vaak een speelse oplossing te vin den om uit een moeilijke situatie te komen", zegt hij met een grijns op het besnorde gezicht. „Maar dat doe ik nu alleen als ik mezelf in vorm voel. Anders ga je onverant woorde dingen doen. Ik moet nog wel eens denken aan een dergelijke blunder een jaar of zeven, acht ge leden in een Europa-Cupwedstrijd tegen RWDM. Ik ging in de fout, RWDM scoorde en won vervolgens met twee-nul. Wij lagen er uit, om dat we de thuiswedstrijd met slechts een-nul hadden gewonnen. Zo iets vergeet je niet gauw". Speelsigheid Zo af en toe permitteert Michel van de Korput zich zelfs in het op dit momenttoch zo stroef draaiende Feyenoord enige speelsigheden, die zijn zelfvertrouwen en vorm on derstrepen. En die laatste onderde len zijn in het spel van zijn nieuwe ploeggenoten Petursson en Rep be paald niet terug te vinden. „Die jongens hebben het moeilijk", ant woordt Van de Korput vrijblijvend als hem wordt gevraagd of er ach ter deze aankopen geen groot vraagteken moet worden gezet. „Maar ik veroordeel ze niet. Ik heb het zelf vorig jaar bij mijn terug keer bij Feyenoord net zo moeilijk gehad. Ook bij hen zal de vorm toch eens moeten komen". Het is voor Feyenoord te hopen, dat die situatie niet al te lang op zich zal laten wachten. In de com petitie hebben de Rotterdammers al behoorlijk wat averij opgelopen en volgende week woensdag wacht in Athene Panathinaikos om de Michel van de Korput in het oranjeshirt, waarin hij binnenkort weer hoopt te spelen. Kuipploeg internationaal uit de strijd te werpen. Kortom, de tijd dringt voor Feyenoord. De enige mogelijkheid om uit het dal te klimmen is volgens Van de Korput het toverwoord in de voetballerij: werken. Waarna de libero er nog wat bekende kreten tegenaan gooit zoals „de koppetjes, die gaan han gen als het niet lukt" en „de doel punten die uitblijven, waardoor het een heel andere wedstrijd wordt". Allemaal waar, maar is de selectie van Feyenoord niet onvoldoende uitgebalanceerd? „Dat vind ik niet", reageert Van de Korput. „We hebben voldoende spelers. Alleen hebben we Cruijff niet meer. En die is door niemand te vervangen". Waarmee de libero zonder het te zeggen een groot vraagteken zet achter het nut van het tijdelijk aan trekken van Cruijff. De clubleiding van Feyenoord had gehoopt, dat met de oud-Ajacied een bepaalde lijn kon worden uitgezet, die ver volgens zonder Cruijff op zijn minst kon worden gehandhaafd en mogelijk zelfs doorgetrokken. Die taxatie is een mislukking gebleken. Weliswaar veroverde Feyenoord na tien jaar voor het eerst weer een landstitel dank zij Cruijff, maar het gat dat de Amsterdammer achter liet is op geen enkele manier op te vullen. En de vraag lijkt gewettigd of daardoor Cruijffs één jaar du rende verblijf op langere termijn niet meer heeft doen stagneren dan opbouwen. Michel van de Korput staat bij die studeerkamervraag niet stil en constateert slechts dat Feyenoord het nu moet doen met het „materiaal" dat er nu is. „Hij is weg en daar moet je dan niet lan ger over zeuren", stelt hij simpel doch niet minder terecht. „De pro blemen zijn alleen met z'n allen op te lossen". Behoorlijke taak En daarbij ligt er voor de zoals ge zegd redelijk in vorm zijnde Van de Korput een behoorlijke taak weggelegd. Die hem bij handha ving mogelijk terug zou kunnen brengen in het Nederlands elftal, dat net als Feyenoord voor belang rijke opdrachten staat. Van de Kor put wil graag terug in Oranje. Twee en een half jaar geleden vier de hij zijn laatste optreden als in ternationaal, in het later zo gekriti seerde treffen met Spanje in Sevil- la. „Daar speelden we met vier verdedigers op het middenveld", herinnert Van de Korput zich met afgrijzen. „Dat kon natuurlijk hele maal niet, maar het gebeurde wel. Belachelijk. Maar toen stelde ik me nog op het standpunt dat als de trainer iets zei ik dat ook uitvoer de. Nu zou ik bedanken voor de eer als ik weer zo'n opdracht zou krij gen. Iedereen moet gewoon op zijn eigen plaats spelen in het Neder lands elftal. Zo moet bijvoorbeeld Gullit natuurlijk nooit meer libero spelen, maar gewoon voorin. Daar liggen zijn kwaliteiten". Van zijn eigen kwaliteiten is Van de Korput zonder te overdrijven behoorlijk overtuigd. Hij ziet in Rijkaard en PSV'er Stevens zijn concurrenten voor de positie van libero in het Nederlands elftal. Waarbij hij overigens toegeeft dat de Ajacied aanvallend over meer mogelijkheden beschikt dan hijzelf. „Zoals Ruud Gullit tegen bijvoor beeld Ierland speelde, was perfect. Maar dat was ook een wedstrijd, waarin alle mogelijke risico's moes ten worden genomen. Dan kun je als libero zo spelen. Ik zou dat mis schien ook zo kunnen. Maar voor lopig kom ik er bij Feyenoord niet aan toe. Daar moet de nul gehand haafd blijven". Moeilijk worden Dat geldt zeker voor de return van komende woensdag tegen Panathi naikos. „Dat zal moeilijk worden", realiseert Van de Korput zich. „Als we de openingsfase maar goed doorkomen. Misschien dat we zelf ook een goaltje kunnen meepak ken. Die Grieken hebben mis schien wat meer technische vaar digheid en intelligentie. Maar dat moeten wij door werken toch een beetje goed kunnen maken". Michel van de Korput zegt het met een zo hoopvol mogelijk klinkende stem. Zoals er enige spijt in zijn woorden doorklinkt als hij verhaalt over zijn drie jaar Italiaanse dienst bij Torino. „Ik had daar graag wil len blijven. Maar mijn vrouw kon er niet langer tegen. We woonden daar nogal geïsoleerd, buiten de stad. En daar had zij na drie jaar genoeg van. Daarom zijn we terug gekeerd naar Wagenbergen bij Bre da, mijn geboorteplaats waar ik mijn huis die jaren had verhuurd. Maar misschien komt er nog eens een kans. Aan het eind van mijn carrière wellicht. Eén ding weet ik dan al bij voorbaat. We gaan dan niet meer ergens buitenaf wonen. Gewoon tussen de mensen in, zo zou het dan moeten. Maar voorlo pig is het nog niet zo ver. Eerst maar eens met Feyenoord wat be ter gaan spelen". En daar probeert Van de Korput, die zijn terugval in salaris in vergelijking met Torino „dramatisch" noemt („Ik verdien bij Feyenoord nog geen dertig pro cent van wat ik daar had"), zijn steentje toe bij te dragen. Als Michel van de Korput even la ter weer buiten staat wordt hij on middellijk omringd door de overge bleven supporters. Hij babbelt ont spannen met ze. Maar tijdens het gesprek heeft hij dan ook ver klaard dat een Brabander, en dat is hij, gemoedelijk is. „Maar", had Van de Korput er aan toegevoegd, „ik voetbal al zo lang in het Wes ten, dat ik me een groot deel van die mentaliteit ook eigen heb ge maakt". FRANK WERKMAN Ik begrijp nu eindelijk waarom Mart Smeets zich enige maanden geleden zó laatdunkend uitliet over zijn bazen, dat dezen hem onmiddellijk in de ban deden. Tot deze week kon ik me moeilijk inleven in de kritiek van Smeets op vooral Cees Boerhout. Smeets sprak in het gewraakte interview bijvoorbeeld over te weinig vakbekwaamheid bij de leiding van Studio Sport. Maar waar hij dat op baseerde was me, zoals ik al zei, een raadsel. Er mankeerde toch niets aan Studio Sport. Het was een flitsend programma, waar de vakbekwaamheid bijna van afdroop. Bovendien was het evenwichtig, was er sprake van een redelijke verdeling van sporten en de journalistieke aanpak liet nauwelijks te wensen over. Zodra er ergens in onze sportwereld of zelfs daarbuiten een hot item lag, was Studio Sport ter plekke om met een snel en vakkundig gemaakt interview alle betrokkenen te scheren. Waarbij het steeds weer opviel, dat de verslaggevers van zó veel markten thuis waren, dat de huiskamer volledig werd geïnformeerd. Geen gestuntel, zoals je bij de Duitse, Engelse en Belgische televisierubrieken wel eens vaststelde, maar ter zake kundige reporters in de weer. En wat elders ook nog wel eens gebeurde, technische haperingen bijvoorbeeld, daar was bij Studio Sport geen sprake van. Ik verkeerde daarom lang in onzekerheid omtrent Smeets' argumenten en meende geruime tijd dat er in het genoemde interview wel weer sprake zou zijn geweest van verdraaiing van feiten en uit zijn verband gerukte opmerkingen. Te meer daar van het ontslag op staande voet, waarvan Boerhout onmiddellijk na publikatie van het zo veel ophef makende interview gewag maakte, in de praktijk niets bleek Smeets bleef gewoon verder werken bij Studio Sport, dat door zijn absentie op het scherm wel iets aan aantrekkelijkheid verloor, maar er als allround rubriek bijna nog beter op werd. Hetgeen waarschijnlijk, zo dacht ik wekenlang, was te danken aan het onbaatzuchtige werk van Smeets achter de schermen onder de inspirerende en vakbekwame leiding van Boerhout. En zie. ik heb het bij het juiste eind gehad. Deze week maakte de NOS bekend, dat Boerhout genade voor recht had laten gelden. De vakbekwame chef van Studio Sport had in een moment van zielsverruiming de hand over het hart gestreken en Smeets meegedeeld, dat hij mocht blijven. En als Boerhout op één manier had kunnen laten merken dat zijn capaciteiten boven elke twijfel zijn verheven, was dat wel bij deze beslissing. Want wat gaf Boerhout op als argument om Smeets na het ontslag op staande voet van enige maanden geleden toch in dienst te houden? Ja? Juist! De positieve houding van Smeets tijdens de verslaggeving van de Olympische Spelen! Kijk, dat is Boerhout ten voeten uit. Een man van kwaliteit, wat zeg ik. onmetelijke kwaliteiten. En één, die bijna het wandelende I symbool van het begrip positieve houding kan worden genoemd. Om nog maar niet te spreken over de ooit door Lubbers geïntroduceerde „positieve grondhouding". Als ik Smeefs was, zou ik stante pede mijn ontslag hebben ingediend. Want nog langer werken voor iemand, die je eerst op stel en sprong de laan uitschopt, je vervolgens achter de schermen uitgebreid aan het werk zet en je twee maanden na de Olympische Spelen mede door het dwarsliggen van het arbeidsbureau weer liefderijk in de armen sluit, zou ik niet pikken. Zeker niet als je ook nog zo'n aardig alternatief achter de hand hebt om voor Wibo van de Linde bij de A VRO te gaan werken. En zeker als je weet datje ene collega, Poelmann, overspannen thuis zit en je andere collega, Reitsma, de microfoon aan de wilgen gaat hangen. Er is echter nóg een mogelijkheid. Er bestaat zo'n fraaie Engelse uitdrukking, die eigenlijk alle waarde verliest als je haar vertaalt: „If you can't fight them, join them" (Als je ze niet kunt bevechten, schaar je dan aan hun zijde). Een goed revolutionair gebruik is tenslotte infiltratie in de rijen der tegenstanders. Welnu, doordat Smeets nooit weg was, is dat niet helemééJ op hem van toepassing. Hij bleef gewoon zitten en kan nu Boerhout verder aanpakken. Maar aan die mogelijkheid heeft Boerhout in zijn onmetelijke vakbekwaamheid waarschijnlijk niet gedacht. De toekomst zal het BUYS PARIJS Op Brands Hatch kon zondag in de autorensport het officiële overlijdensbericht worden opgemaakt van de formule 2. De Fransman Phi lippe Streiff won de laatste race. De Nieuwzeelander Mike Thackwell werd als laatste Europese kampioen in deze klasse gekroond. In 1985 moet de formule 2, die al ja ren een kwijnend bestaan leidde, worden vervangen door de formule 3000. De for mule 2, officieel de spring plank naar de formule 1, leef de niet meer. Meteen na de formule 3 stapten de laatste jaren de kanjers onder de jeugdige coureurs als Prost, Piquet en Semia over naar de eredivisie van de autoren sport, de formule 1. Vooral op aandrang van Bernie Ec- clestone, de topman van de vere nigde formule-l-teams (FOCA), wordt de impopulaire formule 2 (twee-liters) vervangen door de ca tegorie formule 3000. In die klasse zal de door toedoen van de turbo's uit de gratie geraakte 3000cc-krachtbron van Cosworth, goed voor 155 overwinningen in de formule 1, weer al zijn mogelijkhe den kunnen bewijzen. De races, twaalf volgens verwachting, zullen deels worden gekoppeld aan de for mule 1, het circus waar Ecclestone zo'n winstgevende onderneming van heeft gemaakt. Steun Ecclestone kreeg bij de opzet van de nieuwe formule 3000 steun van de voorzitter van de internationale autosportfederatie (FISA), Jean- -Marie Balestre. Die twee, normaal eikaars vijand, zagen in, dat die in troductie noodzakelijk was. Vorig jaar werden de reglementen al be sproken. Alles binnen de FISA is klaar om volgend seizoen deze nieuwe serie om een Europese au- torensport-titel van de grond te krijgen. Het reglement voorziet in een een-persoonsrenwagen met een minimum-gewicht van 540 kilo gram en een 3000cc-krachtbron, waarvan het toerental tot 9000 wordt beperkt. Volgens de verwachtingen worden voor de Europese titelstrijd van volgend jaar zo'n dertig bolides aangemeld. De prijs van de Cos worth drieliter-motor, zo'n 50.000 gulden, vormt zeker geen drempel voor het slagen van de nieuwe for mule. Ter vergelijking: voor de BMW-turbomotor, waarvan Nelson Piquet in zijn Brabham gebruik maakt, moet 150.000 gulden wor den gegireerd aan de Zuidduitse fa briek. In de autorenwereld zijn de prijzen voor het bedrijven van de sport de pan uit gerezen. Een kan- t-en-klare formule Ford 1600, de junior-klasse, kost bij Lola 50.000 gulden. De iets zwaardere super- -Fords, met 2000cc-motor, kosten meer dan 70.000 gulden. De autorensportwereld denkt dan ook aan de introductie van een compleet uitgeklede versie van de formule-racerij, waarbij standaard motoren vooral goedkoop van prijs moeten zijn. De denkbeelden over een formule Ford 2000-turbo zijn volgens de kenners leuk, maar met een te hoog prijskaartje om serieus werk van te maken. Niet direct De formule 3000 zal niet direct de springplank-functie voor de formu le 1 krijgen. De formule 3, bolides met I500cc-motor, zal voorlopig die status nog wel behouden. De Euro pese titelstrijd in deze klasse is voor het volgend seizoen geschrapt. De talentvolle rijders strijden in de formule 3 om het Britse en West- duitse kampioenschap, de belang rijkste hoofdprijzen in deze compe titie. De formule 3000 wordt eerder de klasse voor de rijders, die de formule 1 net niet hebben gehaald. „Het is niet leuk om te zeggen, maar het is een klasse voor de Lammersen", oordeelt Wim Vree- ken, bestuurslid van de Nationale Autosport Federatie (KNAF). Vreeken zet ook zijn vraagtekens bij het van de grond komen van de competitie. Formule 3000 staat vol gens hem nQg lang niet vast in de raceprogramma's van 1985. ZATERDAG 29 SEPTEMBER 19S4

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1984 | | pagina 17