14.995,- Meesterwerken van 17e eeuwse Nederlandse genreschilders geëxposeerd in Londen ironzen eer voor ambachtsman C. Wijn - striptekenaar l_ iS^CekLcSouicwit SEAT HEEFT 'S WERELDS BESTE MOTORBOUWERS AANHETWERKGEZET TIJDPERK VAN VERMEER EN DE HOOCH I,Ik ben bekend waar dat nodig is99 .„tadeauvan Irma0* Fikse boete geëist wegens veroorzaken kettingbotsing DE NIEUWE SEAT TECHNOLOGIE CUNST Ceidóc Gou-rcmt DONDERDAG 13 SEPTEMBER 1984 PAGINA 7 INDEN Voor liefhebbers Nederlandse genre-kunst beeld en muziek, is de Brit- hoofdstad dit najaar een pa- ;e volop aan hun fkken kunnen komen. In de !>yal Academy, op Piccadilly, 18 november een gro tentoonstelling, gewijd aan isterwerken van het Ne- [rlandse 17e eeuwse genre, draagt de titel: „Het tijd- 4rk ioch" Vermeer De In twee naburige kerken, St. James's op Piccadilly en St. George's op Hanover Square, wordt in die periode Neder landse muiiek uit de tijd van Vermeer ten gehore gebracht. De Nederlandse ambassade steekt een gulle hand toe bij de financiering van vijf concer ten waarin o.m. zullen optre den Gustav Leonhart, Frans Bruggen en het Amsterdamse Barokorkest. Deze expositie van Nederland se genrestukken werd op touw gezet door het Kunstmuseum van de Amerikaanse stad Phi ladelphia, in samenwerking met de Gemaldegalerie, Staat- liche Museen, Pruessischer Kulturbesitz van West-Berlijn en de Royal Academy van Londen. Afgelopen lente was ze te bezichtigen in Philadel- f»hia en van de zomer in Ber- ijn. In Londen vindt ze door gang dankzij een royale toela ge van de American Express Foundation, die in 1980 ge sticht werd om overal de kunst dichter bij het vólk te kunnen brengen. Verscheidenheid Voor de Britten is zo'n exposi tie van Nederlandse genre stukken een revelatie. Het da gelijkse leven van de Hollan ders in de 17e eeuw, kunstig uitgebeeld in olieverf, boeit hen bovenmatig. Op elk van de 111 tentoongestelde mees terwerken, die stuk voor stuk getuigen van grote verschei denheid, zowel qua stijl als qua onderwerpen, ontdekken de bezoekers de meest verrassen de en steeds haarfijn geschil derde details, waaruit ze enorm veel kunnen leren. Dit Nederlandse heeft tot gevolg, dat iedereen vo'or de doeken blijft rondhan gen en er nooit genoeg van krijgt. neus op. Ze zeggen, dat het al lemaal prenten en plaatjes voor koekjestrommels zijn. De romantische en huiselijke sfeer die vele van deze wer ken uitstralen, bevalt hen niet. Maar ze geven wel toe, dat de genreschilders het Toch halen sommige moderne vlammen kunstcritici misprijzend F V jet rot ip.). EN HAAG „Nee, ze &nnen me niet; niemand snt me, want ik signeer CE-nori'n tekeningen nooit. Al- em nu.en waar het nodig is; jar kennen ze me". Dat Piet Cornelis Wijn ten ieten uit, de Haagse iptekenaar die 15 sep- ber in Breda een 'onzen beeld mag ko- n ophalen, aangeboden het Stripschap dat |et Wijn met dit beeld de wil doen toekomen hij verdient. Het Veldje, de Stripschapprijs |84, wordt de Hagenaar -jtgereikt in het Turfschip •in Breda, waar 14, 15 en -4 september de Strip-3- aagse wordt gehouden. n is niet van plan er wak van te liggen, al kan hij t goed verbergen dat hij er toch mee voelt ingeno- i. „Ik ben niet eerder be- foond, ik weet niet hoe dat It; maar bet zal wel leuk Nee, zenuwachtig ben ik Jet, dat valt allemaal wel t C. Wijn, Hilversummer t\ geboorte en 55 jaar oud, is n tekenaar die het woord Jinstenaar maar moeilijk uit 1 strot kan krijgen en zich ver ambachtsman noemt, [landwerksman is óók goed; werk immers met m'n han- Wijn bekijkt die handen s aandachtig, vindt er niets Jzonders in en legt ze achte- terzijde, zoals men dat met een boek dat na drie dzijden al verveelt, is de tekenaar bereid iets zijn werk te laten zien: heb hier niet zo veel, het ligt in Friesland. Maar ;n beeld te vormen..." i onder zijn rappe vingers weinig bevredigends |iden, fladderen tal van te lingen vandaan, die elders i slordig bundeltje vormen: jwe Dabbert, tekeningen het blad Tina, sprookjes- htige met diepe aandacht in- Jcleurde prenten waarmee fijn zijn vakmanschap een lidelijk kunstzinnige tint Piet Wijn, bekroond voor zijn hele oeuvre. ces nogal wat kleur verdwijnt. Uiteindelijk wordt het toch, hoe ik het bedoel". De tekenaar met het uiterlijk van een fatsoenlijk burger man, weet zich goed te ver mommen; geen artistieke haardos, geen v schildersjasje, niets van alle uiterlijke schijn, die zo veel kunstenaars een ziekelijke glans geeft. Wel een beste kop koffie met wilt ook - Koekje i Dabber voor Donald Duck en voor Tina. Dat is werk waar ik me prettig bij voel". Dat is wel eens anders geweest en met een voorbeeld geeft Piet Wijn aan wat hij wel en niet wil. „Evert Werkman die Kapitein Rob voor Het Parool ontwierp, zocht in de jaren zestig een opvolger voor de te kenaar Kuen, die was inge stort. Nu, ik wilde wel voor partij Werkman tekenen, ook tekeningen die bij voorbaat is hij alleen verkocht. Want binnen de Vliegende herkenbare stripstijl heeft Piet schrijven.' Maar in feite fcft. lijn ziet dat ook n punt volkomen duide- zijn. want daar stelt hij lijs op: „Die kleuren zijn na- Jurlijk veel te fel; maar dat omdat bij het drukpro- Wijn al jaren geleden gen stempel verwerkt die een dromerige geest verraadt. Maar dat is een gebied dat Wijn in z'n eentje betreedt, rustig als de man is, de handen op de rug en met z'n gedach ten mijlen ver. „Daarom is het werken met een ander, de schrijver van de strip zo belangrijk voor me; want dat tekenen is een een zaam werk. Nee, ik heb geen ambitie om een eigen strip te maken, ook nooit gehad. Maar dat komt, omdat ik teksten krijg die me bevallen en bin nen de uitwerking ervan op haast zich tekenpapier kan ik me echt wel uitleven. Kijk maar eens naar tekeningen van zo'n vijf jaar geleden en nu, dan zie je een duidelijke ontwikkeling. Ik werk nu aan Panda, Douwe die Frank dezelfde als Rob, met het enige verschil dat Rob een boot had en Frank een vliegtuig. Maar na een paar maanden ging het al mis, om dat ik niet zo houd van die heldenfiguren. Het is me te glad. Ik wil ook geen moderne treinen tekenen, die dat ge heimzinnige missen dat de vroegere stoomtreinen wel hadden; de aandrijfstangen, de stoompotten en -pijpen." Voor dé buitenwacht is Piet Wijn een onbekende, die voor Toonder werkte, de strip Aram tekende en een van de tekenaars was van Koning Hollewijn in diens laatste pe riode, Kappie en - tot op he den - Panda. „Als free-lancer heb ik werk genoeg en voorlopig hoef ik niet bang te zijn dat daar ver andering in komt. Al moet ik daaraan toevoegen, dat de be niet gebeuren, maar je merkt al dat er andere media bij zijn gekomen. Er zullen in Neder land zon tien beroepsteke naars zijn die van de strip le ven. En als er jonge tekenaars bij me komen die in dit vak willen, dan realiseer ik me wel hoe beperkt de behoefte is. Maar daar hoef ik me nu geen zorgen om te maken, want voor de mensen die een strip tekenaar nodig hebben, ben ik bekend genoeg. Tekenaars als Toonder, Van Straaten die vader en zoon te kent, Van Oort die Paulus te kende, hebben het bronzen beeldje van het Stripschap eer der gehad, nu ben ik aan de beurt, als zesde. Nee, ik geloof niet dat je kunt zeggen dat ik dus als nummer zes op de ranglijst van striptekenaars sta; daarvoor is de stijl te ver schillend. Maar waarom ik die prijs dan wèl heb gekrgen, dat moet ik nog horen als vijftien september het beoordelings rapport wordt voorgelezen". Piet Wijn ziet niet op tegen zijn bekroningsdag, wel begint hij er langzaam over na te denken: „Iemand zal me wel toespreken en dan zal ik zelf ook wel wat zeggen. Ja, mijn vrouw gaat natuurlijk mee, maar een vriend maakt foto's. En ik zal wel moeten signeren, er zijn altijd kinderen die een vel papier bij zich hebben, of een boekje. Daar teken ik dan een Panda in of zo. Nee, zo'n snelle krabbel die Dik Bruy- nestein maakt en dan ook nog lijkt, dat kan ik niet. Ik heb voor een kleine tekening toch altijd een minuut of zes, zeven nodig en als ik een uur sig neer, komen natuurlijk maar weinig kinderen aan bod. En als ik eerlijk mag zijn, dan vind ik het nog onbevredigend hoefte aan striptekenaars klei- ook, eigenlijk". Waarmee Wijn wordt. Als de pers verdwijnen, verdwijnt ook de strip; dat zal op korte termijn bevestigt wat hij eerder zei: hij blijft een ambachtsman. FRITS BROMBERG Een luxe handdoek van x 100 cm wordt uw deel, u de (kleine) moeite doet ;n nieuwe abonnee aan *5 brengen voor deze snel-™'' heim, 1 NOTEER ALS NIEUWE ABONNEE M.I.VI AAM:1 DRES:I joSTCODE/PLAATS:j ELEFOON:I ontvangt de eerste twee weken de krant gratis, ïarna wordt het abonnement betaald per: kwartaal 'automatisch pier maand TUUR EEN LUXE HANDDOEK NAAR: KAAM: iDRES: OSTCODE/PLAATS: brengen van natuurgetrouwe lichteffecten. De zachte over- licht naar donker, de van een haardvuur, weerkaatst op het gezicht van stoere militairen, half duistere hoekjes van kamers waarin ui terst merkwaardige gebruiks voorwerpen verspreid liggen, die toch duidelijk afgetekend zijn, maken van een studie van zo'n schilderij een onver getelijke belevenis. Hoogtepunt Het grootste deel van de ten toongestelde meesterwerken is al jaren weg uit Nederland. Koningin Elizabeth II van' Groot Brittanië bezit enkele prachtige Vermeers, die ze voor deze gelegenheid uitge leend heeft. Zij vormen met nog andere doeken het hoogte punt van de expositie. Talrijke genreschilderijen werden ter beschikking gesteld door Noord-Amerikaanse en Euro pese musea of particulieren. De expositie stelt om te begin nen enkele kunstenaars uit Utrecht en Haarlem voor, die tijdens de eerste helft van de 17e eeuw naar Rome trokken om daar het werk van Cara- vaggio en zijn Romeinse volge lingen te kunnen bestuderen. Later werden deze artiesten, onder wie Dirck van Baburen en Gerrit van Honthorst, de Garavaggiste van Utrecht ge noemd. Na hun terugkeer uit Rome schilderden zij gods dienstige en mythologische on derwerpen. Maar omdat in de protestantse republiek de vraag naar dergelijke doeken niet erg groot meer was, leg den zij zich steeds meer toe op de genrekunst. Gezelschapjes De tweede zaal is gewijd aan „vrolijke gezelschapjes", die de eerste dertig jaar van de 17e eeuw een kortstondige bijval genoten en van Vlaamse oor sprong waren. Pieter Codde (1599-1678), Willem Duyster (1598-99-1635) en Duysters zwager Simon Kick (1603- 1652) vormden samen een hecht groepje Amsterdamse schilders, gespecialiseerd in de voorstelling van kleine, zorg vuldig afgewerkte tafereeltjes van soldaten in een wachtlo kaal (de zogeheten Cortegard- jes), of van dansende en drin kende mensen in gezellige in een moderne nieuwigheid), zingende drinkers en smullen de plattelanders. De tijdgeno ten van Brouwer koesterden grote bewondering voor diens werk. Rubens bezat niet min der dan 16 van zijn schilderij en. Op Rembrandts inventaris uit 1656 stonden 6 doeken van Brouwers hand. De vierde zaal van deze merk waardige expositie is gevuld met schilderijen van Quiringh van Brekelenkam (ca. 1620- 1668) en van de gebroeders Cornelis (ca. 1607-1681) en Herman Saftleven (1609-1685), uit Rotterdam, die tot in het begin van de jaren 1630 in Utrecht bedrijvig waren. Deze drie artiesten legden zich toe op taferelen waarin de nadruk gelegd werd op vlijt (waaron der moederzorg en huisvlijt) en ontspanning. Daarna komen werken van Jan Steen (1625-26-1679) aan de beurt. Hij werd beïnvloed door Pieter Breughel de Oude. Dit blijkt duidelijk uit zijn doek dat het spreekwoord „Soo gewonnen, soo verteert" illustreert. Steens zin voor hu mor treedt naar voren in „Het Doktersbezoek". De patiënte die hij afbeeldde op dit schil derij, had last van minnepijn, de kwakzalver die haar onder zoekt heeft dit kennelijk niet door. De Bamboccianti waren een groep Hollandse en Vlaamse kunstenaars die in de eerste helft van de 17e eeuw in Rome werkten. Zij schilderden Ita liaanse straatscènes en werden Bamboccianti genoemd naar hun leider Pieter van Laer (1599-na 1642) uit Haarlem, die de bijnaam II Bamboccio (let terlijk: de misvormde baby of marionet) droeg, omdat hij een bochel had. Van Laer schilder de bij voorkeur op straat naar het leven. Zijn modellen wa ren bedelaars, venters, zigeu ners en gokkers. Van Laers trouwste navolgers was Jan Miel (1599-1664), afkomstig uit Beveren bij Antwerpen. Niel penseelde met veel zwier la waaierige Italiaanse carnavals. Tot besluit Na de zalen ders Ge: stichter van de School Leiden, Emanuel de Witte (omstreeks 1617-1692) en Cor nelis de Man (1621-1706) uit Delft aan de beurt komen, krijgt de bezoeker tot besluit een serie doeken van de groot ste drie Nederlandse genre schilders: Gerard ter Borch (1617-1681), Pieter de Hooch (1629-1684) en Johannes Ver meer (1632-1675) voor ogen. Deze werken worden geëxpo seerd in de Voordrachtzaal van de Royal Academy, waar de sfeer doet denken aan een stemmingsvolle oude kapel. De Londense tentoonstelling is dagelijks toegankelijk van 10 tot 18 uur. Het entreegeld be draagt 2 pond (1.40 voor stu denten, gepensioneerden, ge handicapten, werklozen en groepen van tien of meer), 's Zondags tot kwart voor 3 is de toegang voor iedereen 1.40 pond. Voor de fraaie catalogus wordt 7.95 pond gevraagt. Hij is uitvoerig geïllustreerd, in kleuren en zwart-wit, en past vanwege zijn rijke inhoud in de bibliotheek van iedere kunstliefhebber. ROGER SIMONS In de volgende zaal maakt de bezoeker kennis met Adriaen Brouwer (1606-1638), afkom stig uit het Vlaamse Oude naarde, die met Adriaen van Ostade (1610-1685) in Haarlem bij Frans Hals in de leer zou zijn geweest. Brouwer en Van Ostade schilderden volkse fi guren, onder wie pijp rokende (roken was toen nog DEN HAAG (ANP) - Duizend gulden boete en zes maanden voorwaardelijke ontzegging van de rijbevoegdheid wegens onvoorzichtig rijden heeft de officier bij de rechtbank in Den Haag donderdag geëist te gen de 38-jarige vrachtwagen chauffeur uit Wieringerwerf. Vorig jaar juni botste de man met zijn verhuiswagen in een mistbank op de rijksweg Am sterdam-Den Haag bij Wou- brugge achterop een personen auto. Die aanrijding leidde tot een omvangrijke Icettingbot- sing, waardoor een man om het leven kwam en twee ande ren zwaar gewond raakten. De officier, mr.A.J. Dek, had in zijn dagvaarding de chauffeur daarvan de schuld gegeven. Ter zitting nam hij dat terug. „Ik geloof dat veel daar zeer onvoorzichtig zijn geweest." Ondanks uitgebreid verhoor van alle getuigen en betrokke nen is niet duidelijk geworden waardoor de kettingbotsing is ontstaan. „Eerlijk gezegd blijft het nog steeds een beetje mis tig", zei de rechter, mr P. Ko ningsveld, turend op foto's van de ravage. Verdachte is beroepschauffeur met twintig jaar ervaring. Hij zei dat hij al langzamer was gaan rijden. „Op een gegeven moment was die auto er. zo dichtbij dat ik hem niet meer kon ontwijken", verklaarde de chauffeur. Terwijl hij na de lichte botsing met zijn voorlig ger de vrachtwagen op de vluchtstrook zette botsten tientallen auto's met hoge snelheid op elkaar. Uitspraak donderdag 27 sep tember. Seat Ronda, de meest gulle auto van Europa, verrast met een tech nisch hoogstandje. Onder de motorkap huist een gloednieuwe 4-cilinder, ontwikkeld door 's werelds beste motorconstructeurs: de Porsche ingenieurs. Dat maakt de Seat Ronda P op slag tot de topper in zijn klasse in zuinigheid, kracht en betrouwbaarheid. Want deze speciaal voor Seat ontworpen Motor System Porsche koppelt minimaal verbruik aan maximale prestaties, vraagt nauwelijks onderhoud en is gebouwd om heel lang mee te gaan. Dat kunt u zelf vaststellen tijdens een uitgebreide testrit in de nieu we Seat Ronda R De auto die net zo royaal met ruimte en extra's is als zijn voorganger. Maar dieunógmeerrijplezierverschaft dankzij zhnieuwe Motor System Porsche. Kom de nieuwe Seat Ronda P beleven. Hij staat startklaar voor u. Er is al een Seat Ronda met Motor System Porsche vanaf Leiden Autobedrijf Huisman B.V., Levendaal 80, Tel.: 071 144345. V

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1984 | | pagina 7