1 innemiek Derckx na
Ol>rons: Ongelo99
'We hebben het als team goed gedaan'
SPELEN '84
OLYMPISCHE
Onthutst, vernederd,verslagen
34pAGclóeSomant
099
KORTE VOORSTELLING VAN RIA STALMAN
mSJ De finale in de
Willie de Wit
wach t goudmijn
CHEF DE MISSION TJEERD VAN WIMERSMA GREIDANUS:
ANNEMARIE SANDERS BELEEFT DRAMA
ZATERDAG 11 AUGUSTUS 1984 PAGINA 9
/iviinuijke Engelen
■?ó/HoEkt finale
73 landt
echter JftNGELES Marij-
igelen heeft als vier-
ry uitiste de finale bereikt
dagefet olympische kunst-
beteire/rtoernooi. De Nij-
ic zat ene staat na haar goe-
fe^enslfening van gisteren
totaal van 181,032
nek p. Ze heeft een ach
ieve op pd van ruim vieren-
t één vilf punt op de Japan-
:sers c/e'toyoshi die de derde
rijgen i bezet. De Ameri-
echtere Tracie Ruiz en de
dat zoulese Carolyn Waldo
na aflodie favorieten voor
L HENjen zilver. De eind-
.heeft morgen plaats.
Ria Stalman in actie.
LOS ANGELES Veel tijd nam de eerste voorstelling van Ria
Stalman gisteren niet in beslag. Zij maakte de busreis van drie
kwartier tussen het olympisch dorp en het Coliseum voor slechts
één worp. Met 58,28 meter overschreed zij de kwalificatie-limiet
van 55 meter ruimschoots en zo kon zij haar tas weer inpakken.
Met haar enige worp plaatste Ria Stalman zich als eerste in de
finale. De belangrijkste concurrentes hield zij achter zich. De Roe
meense Florenta Craciunescu (dit jaar goed voor 65,36) kwam niet
verder dan 57,84 in haar tweede poging. De Westduitse Ingra Ma-
necke (56,20) en de Schotse Meg Richi (56,00) bleven nog verder
achter.
Echt nerveus kon Stalman zich niet maken voor de formele plaat
sing. „Ik was wel een beetje gespannen, maar niets abnormaals.
Het kwam allemaal een beetje raar op me over, die kwalificatie.
Net of het niet echt is. Je maakt je in je achterhoofd toch een beet
je bezorgd, terwijl dat voor 55 meter natuurlijk onzin is".
Het was even wennen voor de Nederlandse medaillekandidate.
Pas voor de tweede keer in haar lange loopbaan moest ze in een
belangrijk toernooi een kwalificatieronde afwerken. Vorig jaar,
tijdens de wereldkampioenschappen in Helsinki, liep ze voor het
eerst tegen het fenomeen op. „Helsinki en dit hier, dat maakt niet
zoveel verschil uit. Aan de ene kant brengt die favorietenrol enige
druk met zich mee. Maar aan de andere kant valt er veel spanning
af. Ik heb nu de zekerheid dat ik goed kan presteren. Dat was
tijdens de wereldkampioenschappen niet zo".
„Het is niet belangrijk om de verste worp te doen in de kwalifica
tie", aldus verklaarde de al geruime tijd in Amerika wonende ex-
Haagse haar minimale arbeid. Om aan de omstandigheden te wen
nen, achtte Stalman één geslaagde poging meer dan voldoende.
„Ik voel me goed. Voor die worp was ik een beetje voorzichtig. Er
hangt natuurlijk nogal wat vanaf".
Tevredenheid was er over de werpring. „Ik had gehoord dat hij
nogal langzaam zou zijn, maar vermoedelijk had ik goede schoe
nen aan. Ik kon erg goed uit de voeten. Het is alleen moeilijk te
zeggen wat voor invloed de wind zal hebben op de prestatie. Er
komt een zachte wervelende wind het stadion binnen waarop ik
weinig kijk heb. Het voordeel er van is, dat het een beetje koel is.
In mijn woonplaats Tempe is het 's middags te heet om comforta
bel buiten te zijn".
ROB VELTHUIS
Reniers
dertiende
LOS ANGELES Tiny
Reniers bezet in het olym
pische handboogtoernooi
de dertiende plaats. Hal
verwege het evenement
was de Nederlander nog
elfde. Bovenaan staat nog
steeds de Amerikaan Dar-
rell Pace met een riante
voorsprong op zijn landge
noot McKinney. Bij de da
mes slaagde Carry van
Gool-Floris er niet in zich
weer bij de beste vijftien
te scharen. De Brabantse
bezet momenteel een te
leurstellende 28e positie.
4 ANGELES Met
^,J_wdamme zweet in de
len tuurde Annemiek
kx naar het score-
waarop de namen
ge de medaillewinnaars
'orden en worden geprojec-
ij dat cfneter was, waar het
stad mirijd om het brons be-
n en da zo spannend geweest
menet het blote oog het
gems tussen Annemiek
aantaf5* en de Roemeense
?n veel* Mearinescu niet
omdat kon worden waarge-
i de noen.
de st&mputer sprak echter on-
adat middelijke taal. De Roer
groot ise docente lichamelijke
arvooifeding was op de laatste
n heeftna een spectaculaire ach-
os Anjjging van de vijfde naar
het fcrde plaats opgerukt. Zij
veiligh uiteindelijk een zuchtje
rdams%r te zijn geweest dan de
bij teenso 2 00.11 om 2 00 12.
r ever/erschil van éénhonderd-
ing va»an een seconde. Anne-
itoneel Derckx slaakte een kreet
vreugde. „Dit had ik niet
acht. Ongelooflijk". De
ming in het Nederlandse
po^amp sloeg meteen volle-
weestAm. Coach Jan Verhaart:
efantv1T&stisch. Ik wist dat zij
gnway VOelde. maar dat was
d're.ttfan toepassing op Lebbink
aegele evens die eerder niet al te
■t tran ^resteerden".
iceersc
idaan.
Annemiek Derckx glunderde.
De 30-jarige kanovaarster zet
te op het Lake Casitas de
kroon op een indrukwekkende
loopbaan. In 1974 stapte zij
voor het eerst in de wankele
kano. Zij was vooral succesvol
tijdens wedstrijden die in wild
water werden uitgevochten.
Nog niet zo lang geleden legde
de Limburgse de nadruk op
het „vlakke" werk. Het ging
haar goed af. „Ik heb me dit
seizoen gekwalificeerd voor de
Spelen via goede resultaten in
Mechelen en Szeged".
Misschien nog indrukwekken
der waren haar prestaties in
Duisburg en tijdens de Zaan-
regatta. In Duisbiirg werd zij
vijfde middenin de trainings
fase, terwijl zij de Zaan-regatta
een keer op haar naam schreef
zonder de training te onder
breken. „Ik verwachtte een
plaatsje bij de eerste vijf", riep
zij uit. Het werd een fraaie
bronzen plak. „En dan te be
denken", vertelde Jan Ver
haart, „dat Annemiek ook
door haar werk op school veel
aan haar hoofd heeft". Het
goud op deze discipline ging
naar de Zweedse Agneta An-
dersson. Haar overwinning
kwam eigenlijk geen moment
in gevaar. Barbara Schuttpelz
uit West-Duitsland mocht het
zilver in ontvangst nemen.
PETER VAN PUTTEN
Eén van de vijftien. Doelman Wouly de Bie is kansloos bij dit schot van de Westduitser Jürgen Schroder.
LOS ANGELES Onthutst, vernederd en totaal ver
slagen heeft het Nederlands waterpoloteam gisteren af
scheid genomen van het olympisch toernooi. De slechte
prestaties in de finalepoule tegen achtereenvolgens
Joegoslavië, de Verenigde Staten, Spanje en Australië
culmineerden in een ronduit rampzalige nederlaag (15-
2) tegen het voor de derde plaats strijdende West-
-Duitsland.
Emotionele taferelen na afloop. Volwassen kerels, die de zonne
schijn ontvluchtten om in donkere hoekjes uit te huilen. Wat
een afscheid voor spelers als Ruud Misdorp en Nico Landeweerd
die internationaal stoppen. Maar wat een nog veel moeilijker te
verwerken teleurstelling voor aanvoerder Ton Buunk, vlagge-
drager bij de opening en nu bij zijn afscheid na 276 interlands en
vier Olympische Spelen volledig gedesillusioneerd.
Ook trainer Denes Pocsik liet zich niet meer zien. De vriendelij
ke opvolger van Ivo Trumbic kon het emotioneel ook niet meer
aan. Hij zal nog lang als zondebok gelden. Stan van Belkum was
de enige aanspreekbare. De Leidenaar, die evenals de rest on
eindig ver van zijn beste vorm verwijderd bleef, nam het op
voor de vertrekkende coach en opende de aanval op het bonds-
bestuur: „In de drie jaar dat de man hier heeft gewerkt, heeft
men vanaf de eerste dag geprobeerd de poten onder zijn stoel,
weg te zagen. Het is zelfs binnen het bondsbestuur gekomen. Bij
Ivo Trumbic ging het net zo. Je kunt je twijfels hebben, maar als
je iemand aantrekt, steun hem dan een keer. Op deze manier is
het geen werken voor zo'n man".
Scorevcrloop tfederland-Wesl-Duitsland (2-15): 0-1 Stamm. 0-2 Osselmann. 0-3 Obscherni-
kal (man meer), 0-4 Stamm, 1-4 Landeweerd (man meer), 1-5 Otto (man meer). 1-6 Otto
(man meer), 1-7 Stamm. 1-8 Osselmann, 1-9 Schröder (man meer). 2-9 Van Es (man meer)
2-10 Freund (man meer). 2-11 Stamm. 2-12 Stamm. 2-13 Fernandez (man minder). 2-14 Os
selmann, 2-15 Hoppe.
schat
ie ziji
t
ANGELES Carl Lewis mag dan op het eerste ge
rit de man zijn die het meeste geld uit zijn succes bij de
s ras-\ympische Spelen gaat halen, de Canadese bokser Willie
e Spj Wit zit hem dicht op de hielen.
;n koij
1 hoe\?n minste, als de zoon van twee Nederlandse immigran-
met b, in de finale van het zwaargewicht de Amerikaan Hen
en gei Tillman verslaat. Eigenlijk weinig mensen, zeker De
is boiit zelf niet, twijfelen er aan of de man uit Grand Prairie,
id onslberta, zal daarin slagen. Als De Wit inderdaad zijn te
rtsen. instander klopt, staat niets hem meer in de weg een enor-
effeë goudmijn aan te boren. In de atletiek mag misschien
gaan n heleboel verborgen) geld omgaan, het is maar een
is teViijntje van de enorme hoeveelheden die bij het boksen
te verdienen. Nu al, nog voor het gevecht gehouden is,
werk kaaien de meest rijke en belangrijke boksmanagers in de
°reld al met hun portefeuilles. En dat terwijl De Wit in
Angeles zijn vooruitgesnelde roem nog steeds niet vol-
lig heeft kunnen bevestigen. In de eerste ronde won hij
1.49.bèizaam van de Algerijn Boucherie en in de halve finale
6V V e een tetwiste zege op de Nederlander Arnold
g y^nderlijde. Alleen in de kwartfinale maakte de Canadees
druk toen hij de Oegandees Dodovic Owiny in de eerste
nde knock-out sloeg. „Hij heeft mijn vuist helemaal niet
m aankomen", grinnikte De Wit na het gevecht.
facey inderachtig
arolyn
ako Molgens de managers kan de 23-jarige Canadees miljoenen
f**$rdienen als hij maar zo snel mogelijk beroeps wordt en
boksen. De Wit is dat eerste ook wel van plan. Hij
srmineM* bet boksen bij de amateurs toch maar een kinderach-
iger r gedoe omdat vele scheidsrechters de gevechten te snel
>reken. Zijn trainer Harry Snatic denkt er echter niet
i zijn pupil te vroeg voor de leeuwen te gooien. Het
•ft totaal geen zin Willie nu al om de wereldtitel te laten
riten. We moeten zijn carrière bij de profs rustig opbou-
erenzl en. Aan het eind van het jaar denken we Willie voor het
neels Irsf te laten boksen tegen iemand waar hij weer wat van
jmen. Misschien verliest hij wel, maar dat is niet erg. Er
lllen waarschijnlijk zo'n 25 partijen nodig zijn voordat hij
schikt is voor een titelgevecht. Ik ben er echter heilig
In overtuigd dat hij eens wereldkampioen bij de zwaarge
wichten zal zijn".
LOS ANGELES „Die
eerste gouden medaille,
die deed me wel wat. Het
volkslied, de vlag in top.
Ja, dat was mooi". Tjeerd
van Wimersma Greidanus,
de chef de mission van de
Nederlandse olympische
ploeg, maakt er geen ge
heim van geroerd te zijn
geweest op het moment
dat Petra van Staveren
haar race op de 100 meter
schoolslag winnend af
sloot en vervolgens werd
gehuldigd als de nieuwe
olympische kampioene.
Het zal hem altijd bijblijven.
Net zoals trouwens de zaken
die direct van invloed zijn ge
weest op zijn functioneren als
chef de mission. Terugkijkend
op zijn werk kan Van Wimers
ma Greidanus niet anders con
cluderen dan dat het allemaal
redelijk positief is verlopen.
Zowel voor hem zelf als voor
de ploeg. „We hebben het als
team goed gedaan", zegt hij.
Ook wanneer de geleverde
prestaties worden vergeleken
met de vooraf vastgestelde li
mieten. kan de verantwoorde
lijke man voor de Oranje-af
vaardiging niet anders dan te
vreden zijn.
„Natuurlijk zijn er enkele te
genvallers geweest. Maar dat
blijf je altijd houden. De bles
sure van Rob Druppers deed
uiteraard pijn en het falen van
de wielrenners op de weg, zo
wel bij de dames als de heren,
viel uiteraard ook - niet mee.
Aan de andere kant zie je dan
de ploeg voor de honderd kilo
meter tijdrit weer goed preste
ren en dat doet je dan weer
goed". Na een klein moment
van stilte wordt ook nog de
4x100 meter wisselslag-ploeg
aan het rijtje missers toege
voegd. Daarbij blijft het eigen
lijk wel. „Ik kan beter stil
staan bij de successen. Dat
goud bij het zwemmen en het
brons bij het roeien had ik
nooit verwacht".
Die triomfen hebben uiteraard
mede te maken met de afwe
zigheid van de Oostblok-lan-
den. Tjeerd van Wimersma
Greidanus tilt daar niet zwaar
aan. „Het is jammer dat het is
gebeurd, maar het is niet an
ders. Echt missen worden ze
niet gedaan, maar dat maakt
het wegblijven er uiteraard
niet minder om. Hopelijk gaan
ze in Oost-Europa nooit zelf
een soortgelijk evenement als
de Olympische Spelen organi
seren, want dat zou een slechte
zaak zijn".
Onsportief
De boycot heeft de waarde
van het goud volgens hem ook
niet verminderd. „Goud is
goud. Of het Oostblok nu wel
of niet aanwezig is, maakt
voor mij niets uit". De chef de
mission heeft zich aan de poli
tieke verwikkelingen niet ge
ërgerd. Ook het chauvinisti
sche optreden van de Ameri
kaanse toeschouwers deerde
hem niet. „Chauvinisme is een
normaal verschijnsel. De toe
schouwers hebben zich voor
treffelijk gedragen, heel an
ders dan ik in het Oostblok
wel eens heb meegemaakt.
Daar heb ik het gedrag van de
mensen soms gewoon als on
sportief ervaren. Het is alleen
jammer dat de Amerikaanse
televisie alleen maar oog heeft
gehad voor de eigen prestaties.
Samaranch heeft er wel een
opmerking over gemaakt,
maar die later ook weer inge
trokken. Het blijft jammer dat
de buitenlandse atleten zo
slecht op de televisie aan bod
komen".
Terugkijkend op de 23e Spelen
meent de chef de mission dat
het wellicht nuttig kan zijn tij
dens de evaluatie een aantal
punten aan te snijden. Voor
zichtig formulerend en bena
drukkend dat de bij het NOC
aangesloten leden autonoom
zijn, wijst hij op de sterke per
soonlijkheid van met name de
Amerikaanse sporters. „De be
scheidenheid is bij onze sport
mensen ingeboren. Misschien
zou daarover eens moeten
worden gesproken. Het NOC
is echter niet machtig. Boven
dien mag het NOC zich eigen
lijk niet bemoeien met de pu
blic relations van de leden".
Hoewel hij het niet met zoveel
woorden zegt, lijkt een ge
sprekje met de wielerbond ook
nuttig te kunnen zijn. Al is het
alleen maar om te voorkomen
dat in de toekomst wederom
onzorgvuldig wordt opgetre
den wanneer het er op aan
komt de juiste maatregelen te
treffen. De druk bezette NO-
C-official („Ik voel me schul
dig dat ik geen kans heb ge
zien eerder bij de judoka's te
gaan kijken, maar je moet ook
op zo veel plaatsen tegelijk
zijn") heeft in Los Angeles
overigens fijn kunnen werken.
„Ik heb deze baan als heel
prettig ervaren. Of alles met
de buitenwereld allemaal goed
is verlopen, weet ik eigenlijk
niet. Er zijn in ieder geval
geen klachten gekomen".
Goed gekleed
Praten over de Spelen van
1984 betekent ook dat de toe
komst aan de orde komt. En
met name het evenement dat
in 1992 moet worden georgani
seerd. Amsterdam stelt zoals
bekend pogingen in het werk
om hiervoor in aanmerking te
komen. Tjeerd van Wimersma
Greidanus denkt niet dat de
prima prestaties van de Oran
je-ploeg gewicht in de schaal
zullen leggen. „Dat zal niet
veel invloed hebben. Wat me
wel opvalt, is dat Nederland
het hier goed doet. Ze kennen
ons land. Het LAOOC is tevre
den. Men vindt dat we er goed
gekleed uitzien. Kortom, we
doen het aardig voor een klein
landje, maar wil je die Spelen
van 1992 binnenhalen dan zal
er vooral moeten geworden
gelobbved".
Dat Los Angeles leuker is ge
weest dan Sarajevo, staat voor
hem buiten kijf. „De sfeer, de
entourage, di.e olympische uit
straling is er tijdens de Win
terspelen helemaal niet ge
weest. Bovendien is het geheel
door het veroveren van me
dailles beïnvloed. Het geloof in
goede prestaties is elke dag ge
groeid. De stemming is mede
bepaald door het aantal plak
ken. Lukt dat niet, dan ont
staat er een soort fatalisme.
Nee, Los Angeles heeft wat
sfeer en stemming betreft voor
mij een veel betere klank".
PETER VAN PUTTEN
W/M Sr£V&WHA3£W
SANTA ANITA Het hoog
tepunt werd een dieptepunt.
De Olympische Spelen hadden
een piek moeten brengen in de
sportieve loopbaan van de Ne
derlandse amazone Annemarie
Sanders-Keijzer met haar
paard Amon. In de dressuur-
-ring van de renbaan van San
ta Anita bleef het rësultaat
van dertien jaar van harde ar
beid achterwege.
Annemarie Sanders, die zich
na de landenwedstrijd een
kans op brons had toegedicht,
kwam te geconcentreerd aan
de start. In de Grand Prix
Special, de proef die paard en
amazone wel kunnen dromen,
vergat de Nederlandse haar
geliefde Amon, een zestienjari
ge ruin, een piaffe te laten ma
ken. Het vergeten van de
moeilijke draf zonder terrein
winst, beboet met tien straf-
punten, liet zijn sporen na in
een proef, die uitstekend be
gon en prima eindigde. De
misser op het moeilijkste on
derdeel, en de daarop volgen
de nerveuze periode, kostte
Annemarie Sanders de ver
wachte positie binnen de top-
-vijf, een plaats die zij in de
team-dressuur wel veroverde.
De 26-jarige Zaanse eindigde
in het hete Santa Anita ten
slotte als achtste, met de score
van 1271 punten.
Olympisch kampioen werd,
overeenkomstig zijn reputatie,
dr. Reiner Klimke, een West
duitse jurist, die het paard Ah-
lerich op krachtige wijze naar
het goud stuurde. Klimke, al
31 jaar actief, was in de indivi
duele strijd om olympische ti
tels nooit verder gekomen dan
het brons. Wel veroverde de
wereldkampioen drie gouden
medailles met het al jaren op
permachtige Westduitse team.
De Deense Anne Grethe Jen
sen, die vorig jaar de Europese
titel van Klimke overnam,
leidde de kostbare Marzog
naar het olympisch zilver. De
derde, die de marktwaarde
van zijn paard drastisch op
schroefde, was de Zwitser Otto
Hofer. Met Limandus, zes jaar
geleden nog in het bezit van
de Nederlander Jo Rutten.
veroverde Hofer voor 25.000
Amerikaanse paardenliefheb
bers het brons.
