TAFEL
nog
steeds
land
van geisha's en samoerai's
Mgr. Bar voegt iCTO-materiaal
bij informatie Vredesweekcollecte
fïTïïTl
"f
kerk
wereld
brieven
VAKANTIE 1984
Priester collaboreerde met Argentijns schrikbewind
Pleidooi voor leger van 100.000 pacifisten
Nieuwe fase in joods-
christelijke dialoog
ACHTERGROND
Ceidae Soman!
MAANDAG 30 JULI 1984 PA^ID'
Voor het eerst stuurt het
bisdom Rotterdam infor
matie van het Interker
kelijk Comité Tweezijdige
Ontwapening (ICTO) mee
met het materiaal voor de
Vredesweekcollecte in de
rk kerk. Dit blijkt uit de
aanbevelingsbrief voor de
collecte, die bisschop
R.Ph. Bör heeft opge
steld.
Het ICTO is ontstaan uit ver
zet tegen het voorstel van het
Interkerkelijk Vredesberaad
(IKV) om alle kernwapens
van Nederlands grondgebied
te verwijderen.
Elk jaar wordt op de eerste
zondag van de Vredesweek
(dit jaar 23 september) gecol
lecteerd voor het vredeswerk
van de rk vredesbeweging
Pax Christi, die de helft van
de opbrengst afstaat aan het
Interkerkelijk Vredesberaad.
Vroeger stelden de bisschop
pen een gezamenlijke aanbe
velingsbrief op, maar sinds
enige jaren wordt door het se
cretariaat van de kerkprovin
cie een concept-brief ver
spreid, waarin de afzonderlij
ke bisschoppen veranderin
gen kunnen aanbrengen.
Bisschop Bar wijst er in zijn
aanbevelingsbrief op, dat van
oudsher Pax Christi de voor
katholieken bekende instantie
voor het vredeswerk is. Maar
naast Pax Christi zijn er ook
andere instanties die „het vre
deswerk op verantwoorde
wijze ter hand hebben geno
men. Geen daarvan voert
weliswaar het praedicaat ka
tholiek, maar veel katholie
ken hebben zich er toch bij
aangesloten", aldus mgr. Bër.
Hij schrijft voorts te wensen,
dat „de verschillen van in
zicht overbrugd worden door
een gemeenschappelijke visie
op het probleem van vrede en
veiligheid".
Behalve het ICTO-materiaal
en materiaal van Pax Christi
en het IKV stuurt het bisdom
ook de boodschap mee van de
paus ter gelegenheid van We-
reldvrede-dag 1984.
De vredesweekcollecte bracht
volgens secretaris drs. J.J. ter
Laak van Pax Christi vorig
jaar 190.000 gulden op. Ter
Laak is zeer positief over de
brief van mgr. Bar. De Rot
terdamse bisschop heeft een
zeer correcte vorm van om
gaan met het ICTO gevonden
zonder de positie van Pax
Christi en het IKV als officië
le vredesbewegingen van de
rk kerk aan te tasten, aldus
Ter Laak. De Pax Christi-se-
cretaris, die zegt veel waarde
te hechten aan een dialoog
met het ICTO, noemt de brief
van mgr. Bar „haast nog posi
tiever" voor Pax Christi en
het IKV dan de aanbevelings
brieven van andere bisschop
pen.
Het zogeheten pastoraal ka
tern dat de katholieke vredes
beweging elk jaar uitgeeft ter
gelegenheid van de vredes
week, gaat dit jaar in op het
verband tussen bewapening
en het onrecht in de Derde
Wereld. „Bewapening heeft
niet alleen als functie de Vij
and' te weerhouden van
agressieve daden", aldus de
strekking van het katern.
„Met wapens worden even
zeer economische en politieke
belangen verdedigd in de
Derde Wereld".
Centraal in de 40 pagina's tel
lende uitgave staat de situatie
De uitgave van
Pax Christi ter
gelegenheid van
de Vredesweek
gaat dit jaar in
op het verband
tussen
bewapening en
het onrecht in
de Derde
Wereld.
„Wapenwed-
3® loop Stelen
M van de Armen",
j aldus deze
D demonstranten
tijdens de grote
vredes
demonstratie
van vorig jaar in
Den Haag.
in Midden-Amerika. Het is te
bestellen bij Pax Christi, post
bus 85627, 2508 CH Den Haag,
tegen betaling van (/2.30).
Een golf van afkeurende reacties heeft in Argentinië de ver
klaring opgeleverd van een rooms-katholiek priester, die tij
dens de militaire dictatuur (1976-1983) geestelijk adviseur was
van het beruchte politiekorps van de provincie Buenos Aires.
In een interview in het weekblad „Siete Dias" zei deze pries
ter, Christian von Wernich, dat hij actief heeft meegewerkt
aan de repressie door de militaire dictatuur en dat de onderzoe
ken die hiernaar op gang zijn gekomen „tot doel hebben de
strijdkrachten en de Kerk te vernietigen".
De priester, die bij het politiekorps op de loonlijst stond als on
derinspecteur, is door familieleden van Argentijnse vermisten
ervan beschuldigd illegale executies van zeven gevangenen te
hebben bijgewoond, om vervolgens aan de familieleden geld te
vragen om deze (vermoorde) gevangenen naar het buitenland
te sturen. Deze beschuldigingen worden bevestigd door de
„Nationale commissie voor vermiste personen", die onmiddel
lijk na de terugkeer van de democratie door de regering in het
leven is geroepen om het verleden te onderzoeken.
ELFDE WERELDCONGRES DOOPSGEZINDEN AFGESLOTEN
Op de zesde en laatste dag
van het elfde wereldcongres
van Doopsgezinden heeft de
Amerikaanse hoogleraar in de
theologie Ronald Sider zich
gisteren uitgesproken voor de
vorming van een 100.000
mensen sterk vredesleger van
christelijke pacifisten. De als
„linkse evangelicaal" te boek
staande Sider zei, dat christe
nen bereid moeten zijn voor
de vrede te sterven.
In de praktijk zou dat neerko
men op het zich opstellen van
leden van dat leger tussen
strijdende partijen in gebie
den waar een crisis tot uitbar
sting is gekomen. Dat zou
evengoed in Noord-Ierland
kunnen zijn als in Midden-A
merika, net zo goed in Polen
als in Zuid-Afrika, het Mid
den-Oosten en Afghanistan.
„Hebben wij minder moed
dan soldaten vroeg Sider
zich af. De hoogleraar is lid
van de Theologische Raad
van de Evangelische Alliantie
en voorzitter van de Ameri
kaanse organisatie „Evangeli-
calen voor sociale actie".
Naar Sider betoogde, kan de
Doopsgezinde traditie van
vrede stichten niet langer als
„pacifisme van een separatist
tische terugtocht" worden ge
handhaafd. Afzien van ge
weld is geen principe dat blijft
voorbehouden aan individuen
of aan Doopsgezinde Gemeen
ten. „Het is een tragische en
huichelachtige verwarring
der geesten op de bres te
staan voor de gedachte, dat
zonen en dochters van ande
ren de mars naar de dood wel
kunnen beginnen, terwijl
onze zonen zich in veiligheid
laten registreren als dienst
weigeraar", betoogde de hoog
leraar.
Op het congres werd duide
lijk, dat de ook in politiek op
zicht afgezonderde positie
waarin Doopsgezinde Ge
meenten in Noord-Amerika
en Europa zich veelal bevin
den, slechts aarzelend een
eerste opening vindt naar de
pluralistische samenleving
zij zijn gesteld.
Aan het Wereldcongres heb
ben rond 6.000 Doopsgezinden
(ook wel Mennonieten' ge
noemd naar de stichter van
de eerste broederschappen, de
in 1561 overleden Nederlan
der Menno Simonsz) deelge
nomen, afkomstig uit 52 lan
den.
In de joods-christelijke dialoog is een nieuwe fase begonnen, zo
was de algemene indruk op de in Vallombroso bij Florence ge
houden jaarvergadering van de Internationale Raad van Chris
tenen en Joden (ICCJ). De gesprekspartners beperkten zich
niet meer tot een krampachtig zoeken naar wat joden en chris
tenen verenigt, maar spraken nu ook vrijuit over wat hen ver
deeld houdt.
Prof. Marcel Dubois o.p. van de Hebreeuwse universiteit te Je
ruzalem verklaarde van mening te zijn, dat Jezus de christenen
en joden verenigt op hetzelfde moment als hij hen scheidt.
„Verenigd en toch gescheiden" als grondgedachte speelde ook
als thema door de bijdrage van prof. Van Beurens uit Philadel
phia. Hij zei dat niet alleen Jezus, maar ook de bijbel en de
staat Israel joden en christenen tegelijk verenigt en scheidt.
Onder de tweehonderd deelnemers aan de jaarvergadering be
vonden zich zoveel jongeren, dat ook dit kan worden opgevat
als het aanbreken van een nieuwe fase in de joods-christelijke
betrekkingen.
Aartsbisschop kardinaal Martini van Milaan gaf als zijn me
ning, dat als christenen zich hun verbondenheid met Abraham
en diens nakomelingen bewust zijn, zij tegelijk zich bewust
moeten zijn van hoe het joodse volk denkt en over zichzelf na
denkt.
Rabbijn Hartmann uit Jeruzalem voerde een pleidooi voor het
in hun eigenwaarde laten van gesprekspartners. God heeft
Zich ook onder twee namen geopenbaard, aldus de rabbijn, na
melijk als God de Vader en daarmee God der traditie, en als
Jahwe, de „Ik zal zijn", die verrassingen voor de mensheid in
petto heeft. Daarom dient tot joden en christenen de oproep uit
te gaan, zich in hun betrekkingen vindingrijk te tonen.
Brieven graag kort en
duidelijk geschreven De
redactie behoudt zich
het recht voor ingezon
den stukken te bekorten
Polarisatie
Al jaar en dag lees ik met ge
noegen deze krant. Het
nieuws, ook op kerkelijk ge
bied zowel uit de katholie
ke als de andere kerken
wordt daarin op bevredigende
wijze weergegeven. In mijn
parochie en ook onder mijn
kennissen zijn lezers van het
enige tijd geleden uitgekomen
„Katholiek Nieuwsblad", dat
thans (nog?) tweemaal per
week verschijnt. Men zei mij
al eens: „Dat moet je nemen,
goed katholiek...". Maar, als
gezegd, ik heb al deze krant.
Uit een rek in mijn parochie
kerk heb ik vorige week eens
een nummer van dat Katho
liek Nieuwsblad echter al
gedateerd 13 juni meegeno
men. Al gauw viel mijn oog op
de rubriek „Lezers", daarin de
„Open Brief" aan Stan Huy-
gens van J. Spanjaard, pers
chef van het bisdom Roer
mond, voluit ondertekend. De
brief is een antwoord, lees:
aanval, op een artikel van ge
noemde S-H. in De Telegraaf
van 1 juni 1984 naar aanlei
ding van het overlijden van de
pauselijke nuntius, Mgr. Dr. B.
Wüstenberg. In de brief van
perschef Spanjaard komen uit
drukkingen voor als: „school
voorbeeld van journalistieke
prostitutie" en „daar ik de mo
gelijkheid niet uitsluit, dat u
ook van deze brief worst zult
maken, een ambacht dat u
kennelijk uitstekend beheerst"
en nog meer schoons.
de ondermaatse too'jR«
brief van de heer S>
Zijn we zó bezig in ijl tl*
Christelijke maatsch;
dan: een spreekbuis
bisdom? De polarisatil HAi
loedering werkt wn wei
door. [en la
Ik zou hier een advies^ te
len verbinden ter be^rjng.
van de „cultuur". Ti jjaag
tijds de Katholieke 1
opgeheven werd - dit Lens c
tenslotte toch in de|i jaa
Revu? - heette het: <aang(
niet genoeg winst ver(
maakt. Omstreeks diej £)e
len veel week/gel'llu' de
bladen weg. Wat Op var
waren bladen als Storr de f
e.d. Bladen als Margri^achi
belle laat ik hier bu
schouwing als zijnde r
mode gericht. Het is
dat o.a. bejaarden-, VfTT1]
en ziekenhuizen nu-*-^
zijn met de nieuwe'
maatse lectuur, Story
tot de „voornaamste"
van een groot volksdej
worden. Het moet o«
mercieel mogelijk zijxi
enorme gat te vullen: I
goed weekblad dat g<f
lustreerd is en daarnl
stoffeerd met artikel
ook soms wat diepga
bollig behoeft dit zeke
zijn: ook ouderen zijt^
woordig geëmancipe^B
goede schrijvers en taJB
zijn er te over. Geda
ook kunnen worden
extra apart verkrijgbl
tern met een bijzondei
werp: feuilleton, een ai
grote letters gewisseld
speciaal jeugdartikel ew*
de eenvormigheid te o
ken. Maar: ik ben een|
moet hopen dat de
overgenomen wordt.
het een feest zijn met e
weekblad binnen te ko
iemand (jong/oud) die,
Schouderkarbona de
met snijbonen en
aardappelen
griesmeelvla met
rode bessen
Nodig voor twee personen:
2 kleine schouderkarbona
den25 g margarinezout,
peper, tijm, iets ui, (1 over
rijpe tomaat);
500 g snijbonen, zout, uitje,
10 g margarine, paprika
poeder, suiker;
0,5 1 kg aardappelen;
0,5 liter melk, 30 g gries-
meel, 30 g suiker, circa 100
g rode bessen met suiker
naar smaak.
Schroei de karbonaden aan
twee kanten dicht (ze zien
dan grijs) in hete margarine
en bak ze daarna bruin.
Temper het vuur sterk als
het vlees bijna bruin genoeg
is. Leg vervolgens het deksel
schuin op de pan en voeg zo
veel lauw water toe dat het
erge bruisen minder wordt.
Doe zout, peper, tijm, iets ui
en eventueel een tomaat bij
de karbonaden en stoof ze op
een kleine pit in een uur
gaar.
Wie de snijbonen gesneden
koopt, doet er verstandig aan
ze te kopen op een adres
waar de bonen vers gesne
den worden en ze zelf ook
geen dag over te bewaren.
Kort voor het koken zelf
snijden is het beste en de vi
tamines blijven er dan ook
beter in. Kook de snijbonen
gaar in weinig water met
zout in ongeveer twintig mi
nuten. Fruit tegen de tijd dat
de groente gaar kan zijn de
fijngesneden ui lichtbruin in
de margarine, roer er vervol
gens paprikapoeder door en
schep dit mengsel samen met
iets suiker door de afgegoten
snijbonen.
Breng de helft van de melk
aan de kook, strooi er al roe
rende griesmeel, gemengd
met suiker, in en laat het
mengsel vijf minuten zacht
koken. Roer af en toe. Voeg
van het vuur de overige
melk toe en laat de vla koud
worden. Was de bessen, ris
ze en zet ze ten minste een
uur weg met suiker. Doe de
vla in de schaal(tjes) en leg
er de bessen op.
JEANNE
TOKIO Het tradidio-
nele beeld van de Japan
se vrouw, gekleed in ki
mono en met een witge
schilderd gelaat waarop
een permanente glimlach
te zien valt, die buigend
haar weg door het leven
zoekt, is nog niet eens zo
ver van de werkelijheid.
Onder de bijzonder ele
gante westerse kleding
schuilt nog altijd het na
tionale idaal van de Ja
panse vrouw, glimla
chend en in kimono.
De Japanse vrouw leidt in
westerse ogen een uiterst on
geëmancipeerd bestaan. In
geen enkele andere hoog ont
wikkelde moderne maat
schappij kom je vrouwen te
gen die zo door taken, ver
plichtingen en tradities in
hun mogelijkheden beperkt
worden. Toch is het lot dat de
Japanse mannen ten deel valt
waarschijnlijk niet veel beter.
Ondanks alle nadelen van een
beperkte vrijheid is ér bijna
geen Japanse vrouw te vin
den, die zich zou willen stor
ten in de mannenwereld van
werken en carrière maken.
Het verhaal van Kasuo's le
ven, zijn verleden, huidige si
tuatie en de toekomst, is een
typerend voorbeeld van het
bestaan dat een Japanse man
leidt. Kasuo is een innemende
en intelligente jongeman van
31 jaar, die een goede oplei
ding achter de rug heeft en
veel Europese vrienden heeft.
Toch verloopt zijn leven vol
gens een patroon dat veel
strakker en onbuigzamer lijkt
dan dat van zijn collega's in
de communistische landen.
Zojuist afgestudeerd kwam hij
te werken voor een van Ja
pans grootste firma's. Hij wist
dat zijn aanstelling bij het be
drijf voor het leven was. Het
zou niet mogelijk zijn om in
de toekomst de zaak te verla
ten voor een andere baan,
omdat hij dan het stempel
„onbetrouwbaar en niet
loyaal" met zich mee zou ne
men en geen andere firma
zou hem dan nog willen aan
nemen. De trouw aan de zaak
waarvoor je werkt neemt
zelfs zulke vormen aan, dat je
als het ook maar enigszins
kan, geen produkten in huis
haalt die door de concurre
rende bedrijven zijn gemaakt.
Koppelaarster
Kasuo woont in een kleine
kamer in een soort perso-
neelshuis van de zaak, waar
maaltijden gezamelijk worden
genuttigd en waar er van de
bewoners verwacht wordt dat
zij hun avonden met elkaar
doorbrengen. De eerste vijf
jaar bij de firma werkte hij als
Onder de Japanse vrouw in westerse kleding schuilt nog altijd het nationale idaal van de Japanse
vrouw, glimlachend en in kimono.
stagière, daarna volgde nog
eens vijf jaar waarin hij nau
welijks iets anders te doen
kreeg. Enige tijd geleden is hij
„bevorderd" tot een wat pro
ductievere plaats in het ar
beidsproces. Nu hij zijn stage
periode achter de rug heeft,
zou hij in aanmerking kun
nen komen voor een post in
het buitenland, ware het niet
dat het beleid van de firma
inhoudt dat er geen vrijgezel
len naar het buitenland ge
zonden worden. Met een
wrange glimlach merkt Ka
suo op dat als hij niet snel een
echtgenote vindt, hij hoog
stens op een zeer onplezierige
post in Lagos terecht zou kun
nen komen. Iets beters ligt er
voor hem anders niet in het
verschiet.
Het probleem is dat hij de af
gelopen tien jaar geen contact
met vrouwen heeft gehad
of tenminste niet met het
soort waarmee je trouwt. De
zaak heeft zijn leven zowel op
het werk als in zijn vrije tijd
beheerst en de weinige vrou
welijke collega's die samen
met hem bij de zaak begon
nen (100 vrouwen op 2.000
mannen) zijn allang opgehou
den met werken en eetrouwd.
Zoals de meeste jongeren in
Japan heeft hij de hulp van
een koppelaarster ingeroepen.
In zijn geval is dat een oude
vriendin van zijn moeder,
maar sommige firma's hebben
een eigen koppelaar-service
voor hun employees. In Japan
worden de meeste huwelijken
nog op deze traditionele ma
nier geregeld, hoewel het er
niet zo streng aan toe gaat als
bijvoorbeeld in India. In Ja
pan verloopt het proces wat
soepeler en zijn beide partijen
niet verplicht de „gekoppelde
partner" te accepteren.
De avond dat ik Kasuo on-
moette, stond hij juist op het
punt naar een afspraakje te
gaan dat de vriendin van zijn
moeder voor hem geregeld
had. Twee eerdere ontmoetin
gen waren op niets uitgelopen
en zijn werkgevers begonnen
ongeduldig te worden. Hij had
al brieven en foto's uitgewis
seld met dit derde meisje en
dacht dat ze hem wel wat
leek. Het normale verloop zou
nu zijn om haar twee of drie
keer te zien, waarna hij dan
beslissen zou of ze er mee
door kon.
Na een eventueel huwelijk
zou hij dan in aanmerking ko
men voor een klein apparte
ment. Naar alle waarschijn
lijkheid zouden ze twee kin
deren krijgen, die hij echter
zelden zou zien omdat de zaak
al zijn tijd en aandacht opeist.
Hij zou de meeste dagen niet'
voor twaalven thuis zijn, een
thuis dat niet veel meer in
zou houden dan een plaats om
te slapen. Eigenlijk was zijn
hele leven tot aan zijn pensi
oen voor hem uitgestippeld.
Familie
Hiertegenover stond dat de
zaak voor hem en zijn familie
zou zorgen, van doktersreke
ningen tot pensioen. Hoe
dacht Kasuo over dit toe
komstbeeld? Hij glimlachte,
haalde zijn schouders op en
zei: „Zo is het nu eenmaal.
Het heeft immers geen zin
een persoonlijke mening over
het onvermijdelijke te heb
ben".
Zijn vrouw zou waarschijnlijk
ook gestudeerd hebben, dit
met het oog op haar toekom
stige huwelijk. Bij haar komt
de gedachte aan een eigen
carrière gewoon niet op: vrou
wen in Japan hebben over
het algemeen geen ambities in
die richting. Veel getrouwde
vrouwen werken tegenwoor
dig wel, maar ze zijn beslist
geen carrièrejaagsters.
Voor het grootste gedeelte zal
de vrouw alleen thuis zitten
met haar twee kinderen. Haar
man ziet ze zelden, maar ze
zal zijn hele salaris beheren.
Ook de beslissingen over het
huis en de kinderen vallen
volledig onder haar verant
woordelijkheid.
Ze zal waarschijnlijk best te
vreden zijn met haar bestaan.
Allereerst zit er tussen haar
leven in het huidige Japan en
dat van haar moeder, die nog
hout moesten hakken en wa
ter putten, een enorm ver
schil. De tegenwoordige Ja
panse huisvrouw weet zich in
haar comfortabele (hoewel
kleine) huis omringd door
technische huishoudelijke
hulpmiddelen en heeft de no
dige kleren, bezittingen en
een grote hoeveelheid tijd
voor haarzelf.
Volgende ge
De volgende
generatie
"volgende generatie zal
deze economische luxe als
vanzelfsprekend beschouwen
en waarschijnlijk meer van
het leven verwachten. Maar
op dit moment houdt de Ja
panse huisvrouw zich in haar
vrije tijd alleen nog maar be
zig met het volgen van nutte
loze, maar decoratieve bloem
schik- en theeceremoniecur-
sussen.
Aangezien Japan geen wel
zijnsvoorzieningen of uitke
ringen kent, maar wat dit be
treft rekent op de bedrijven
en de familie, hebben vrou
wen een extra verantwoorde
lijke last op hun schouders
moeten nemen. Ouderen en
zieken kunnen nergens heen
slechts drie procent van
hen kan worden opgenomen
in een ziekenhuis. De familie
is dan het enige wat over
blijft. Wat het vaak allemaal
nog veel erger maakt is het
feit dat, om onbegrijpelijke
redenen, de schoondochter
verantwoordelijk is voor de
ouders van haar man. Haar
eigen ouders hoeven geen
verzorging van haar te ver
wachten. Een Japanse vrouw
ziet haar man misschien
nooit, haar schoonouders
daarentegen bijna elke dag.
Toch verlangt het merendeel
van de Japanse vrouwen niet
naar een plaatsje in de man
nenmaatschappij, waar de
concurrentiestrijd bijzonder
hevig is en nooit aflaat. De
mannen.staan onder voortdu
rende controle van de firma
en elkaar. Ze voelen zich ver
plicht elkaar wat werk en
trouw aan de zaak betreft te
overtroeven en staan in die
strijd ook praktisch helemaal
alleen, want een collega van
de zaak in vertrouwen nemen
is er niet bij. Dat wordt niet
gedaan. Zelfs als ze dronken
zijn wordt hun leven nog be-
heersd door strenge conven
ties over wat je wel of niet
mag zeggen.
Er is weinig vrije tijd, weinig
ruimte voor individueel initi
atief. Het leven van veel
vrouwen mag dan nutteloos
en zonder doel lijken, dat van
de mannen is vaak niet veel
beter.
Dit verslag van een buiten
staander lijkt misschien een
erg mistroostige afschildering
van het leven in Japan. Maar
deze maatschappij, met haar
strenge competitie en benau
wende sociale verplichtingen,
laat dan ook een bijzonder
naargeestige indruk achter.
Bijna iedereen zit wel in de
een of andere groep, en toch
lijkt elk individu hopeloos al
leen te staan. De hele wereld
zit met het probleem van ge-
lijke rechten voor mannen en
vrouwen, maar nergens blijkt
dat duidelijker dan in Japan.
Onder de op maat gesneden
pakken en de laatste creaties
bevindt zich een natie van
Geisha's en Samoerai's.
POLLY TOYNBEE
Copyright The Guardian
dlV
an Y
Morgen komt er alw
einde aan de korte
met droog zomerwejl
temperatuur kan morjk
wel tot zomerse waard»
pen, dat wil zeggen: eel
of 24, maar dat is dankoms
ruim 5 graden lager dand
daag. Het is morgen boei in
half tot zwaar bewolkde S'
moet op enkele reg(
oweersbuien worden
kend. Het is helemaal iiyTT
gesloten dat die buien ijui
mige plaatsen vegezeld
gaan van zware win®
Doordat er vannacht i
bewolking zal zijn, dil
temperatuur maar lan
De verwachte minimü
peratuur is 17 graden, ai
van de mogelijkheid^
windstoten bij buien jor
wind overwegend mat^
kracht 4. De wind is eer
delijk en draait in de (tspi
of avond naar zuidwefln
beschreven weerbeeld j)mii
samen met een onweersW
die zich gisteren boven
vormde en die morger.;
langs of over ons land Ö1 c
in.
Vooruitzichten voor
de vakantielanden lige
Zuid-Noor wegen, Zuifiar
den:
buiig, middagtemp.
22 êr-
6 pUW
Denemarken, Noordr8®
land: and
Veel bewolking en enkfin
weersbuien. Later op
gen. Middagtemp. eerstind
woensdag rond 20 gr. »n d
in d
Britse Eilanden: >or
Wolkenvelden en kansbnai
weer vooral in Engelanjijs
het westen uit regen, tye di
temp. van 18 gr in het best
westen tot 25 gr plaatsèrd
het zuiden. asui
Benelux, Midden-Duitslfdrij
Wolkenvelden en kansfUWl
weer. Woensdag zonnifct
rioden Middagtemp. vaiPr a
25 gr. I9*
Noord- en Midden-Fra^jJ
Zuid-Duitsland: ,nt
Zonnig en warm. MorjLm
uitgebreide schaal o[jne
Middagtemp. van 23 tot^re
Zuid-Frankrijk en Spar^g
Toenemende bewolkimar
kans op enkele onweeniële
Middagtemp. van 24 tot(>ril
Alpengebied
Zonnig en warm, kans
weer. Middagtemp. van]
33 gr. Nulgraadniveau i
m' ede
Italië, Adriatische kust:jng
Zonnig, middagtemp. |tper
lijk tot boven de dertigL
