Vegploeg, weg ploeg QRP Connie Carpenter zorgt voor primeur Arie van Vliet: 1150 gulden voor goud en zilver OLYMPISCHE SPELEN '84 Vier rode en zeven gele kaarten bij Italië-Egypte Schorsing Grewal tijdig opgeheven Gunstige loting Nederlandse boksers 3011) oorenuiter en Alkemade met e rveboot ELESNGELES John Stavenuiter en Guido Al- den varen de olympische regatta bij Long Beach reserve-boot. De originele 470 van de Ne- ïnenjers, die al ruim voor aanvang van de Spelen ïr uiijs Angeles was overgevlogen, bleek bij de me- it in er een te vlakke bodem te beschikken. Het rugké was twee millimeter. De 470, een twee-mans ge boot, was in Nederland voor verzending ge- n bijen goedgekeurd. „Om zulke toestanden te i tot §nen", was de bedoeling van bondscoach Hen- ■an Jjler Aat. Volgens de coach moet de afwijking r vanii zijn door het opspannen van de boot in het laar dg. Het duo vaart nu met de sparring-partner- *anato de trainingen op de Grote Oceaan, waarbij de Chderlandse duo Duetz/Bos als tegenstander •de, bleek die reserve '470' sneller dan de ori- versie van de door Stavenuiter persoonlijk pen boot. MAANDAG 30 JULI 1984 PASADENA De olympische voetbalwed strijd tussen Italië en Egypte verliep vanoch tend in Pasadena bepaald niet in vriendschap pelijke sfeer. Scheidsrechter Castro uit Chili deelde niet minder dan vier rode en zeven gele kaarten uit in een duel, dat hij nooit onder con trole had. Vijf minuten na het winnende doel punt van de Italiaan Serana kregen de Italiaan Nela en de Egyptenaar Sedky na handtastelijk heden de rode kaart. In de 79e en 85e minuut stuurde Castro nog twee Egyptenaren voortijdig naar de kleedkamer. In Pasadena keken 50.000 toeschouwers naar anti-reclame voor voetbal. Soepele oefenwinst hockeyploeg LOS ANGELES In een oefenwedstrijd heeft het Nederlandse herenhockeyteam in Los Angeles met 5- 0 van Spanje gewonnen. Bij de rust was het 3-0 door treffers van Bojwman, Ties Kruize (uit een strafcor- ner) en Ewout ran Asbeck. Na de hervatting scoorden nog Van Grimlergen en Van 't Hek. De Spanjaarden, gecoached door de Nederlander Bert Bunnik waren geen partij voo- Oranje, dat vanavond in de eerste wedstrijd Canaca ontmoet. Erik Pierik, die woensdag een ernstige bechadiging aan zijn bovengebit opliep in de eerste oefenwedstrijd tegen India, speelde weer mee alsof er nets was gebeurd. Tim Steens was bij deze oefenwedsnjd één van de scheidsrechters De Hagenaar, in d. olympische stad als supporter van zijn voormalige teamgenoten, deed dat zo goed dat coach Wim vanHeumen zei: „Als Tim een jaar kan fluiten om ervamg op te doen wordt hij nummer één van de wereld. ?at heeft die jongen toch een kijk op het spel". J v ANGELES in de zoveel jaar :s —het Nederlandse ■^"'ennen niet meer trekuestaan, Onder- va"jt het land van veigerts zich in be- m vijke wedstrijden ibie i wezenlijk van er?, Kong, de m heilanden, Oegan- ras i Marokko. erugt i het e plf1 was 20 n 2 waarop P anders net zo goed op v.j aers aan de strijd had- nnen deelnemen. Drie berro, vjer amateurs, Nico ven, Hans Daams en Poels, waren al uit OCyoor de vierde ronde ÏS- "Itooid, op minder dan 'erte$.de van de wedstrijd. )ffici^ui van Poppel ploeter- i afv% temidden van echt - de %e liefhebbers, zoals de ngelahet 's morgens al had- iderhlaan. ernee» van het absoluut niet yploe presteren op de enige ieeld* een heel jaar waarop met ;rkelijk moet, kwam te bin- Bij de renners, na- an e kampioen Nico Ver- ïtkom voor°P die zich fSen voor hun onmacht- n Tgleider Piet Liebregts, 130e juli een rampdag 1 De coach vroeg zich er fout was gegaan na lensieve voorbereiding, woord was niet te vin- 1" T i de rand van het par- - Ji Mission Viejo, waar reiken van een aan- ntar niveau voor zeven Jidse toprijders en rijd- ;n mission impossible ts zocht naar oorzaken, iden hebben bijgedra- T-> de totale ontluistering t Nederlandse wegren- a "ee hitte? „Niet waar- ten k, in de Ronde van ling i Palts hebben wij te- 5pelePr een belangrijk deel zijn tegenstanders, onder A n a jederlandse begrippen ®5ge temperaturen, een n „Sfyedstrijd gereden". De in „Cfeiding of de selectie ligheibben aan de voorberei dt y^aan wat WÜ konden, n ederlands kampioen- eeft bewezen dat hier htiekf groep is.. QienLtaliteit? „De jongens len een heel jaar naar deze m de d toegeleefd. Zij zijn j pj bezig geweest, ieder bewefnnen zien hoe ont6°°" j naar de cabine terug- Zij hebben er niet pet naar gegooid, maar ïtski Jden eenvoudig niet". ïpisch^Poels heeft pech ge- lele mar Daams was als eer- igina. ons regulier gelost, begoiyen volgde kort daar- dood'het niet gaat, heeft het Hetjt door te rijden, de Tassring van een ronde de b^nd is zeker zo erg als iet Ol'n". de daj rant ptopnanie mma'sis vroeg zich af of hij isie deniet bij zichzelf moest itzendt „Ik heb een betere de Spee begeleiding van de orden ipleit, maar dat is maar i Praetje. Een wedstrijd is commieen momentopname, kwalt is natuurlijk wel een als de e van een verschrik- ;t Witgenblik. Het is zowel de gistj als voor de renners ■tien r«g". de Sps heeft twee keer eer- zigheicnpische Spelen meege- het nin Rome en Tokio als van Ir. Beide keren bege- ït-reprtij redelijk succesvolle >en. In Tokio wonnen Pie- polman, Karstens en id in de ploegentijdrit legenteg. „De laatste drie ja meten de wereldkampioen- urope^. zijn wij er bij ge- )lanne|iet in de top, maar wij -arey idsgel •t zo Tilburger aanwijzen, betekent rekening houden met de mo gelijkheid van een massale eindsprint, een vrij ongebrui kelijk verschijnsel uit olympi sche wegwedstrijden na de oorlog. Maar Van Poppel reed ten minste door, toen de anderen al lang het koele hotel hadden opgezocht. Ook gepijnigd door de vraag trouwens, waarom al les was misgegaan. Misschien de gedachte koesterend dat de aankomstdatum verkeerd was gekozen. Zou het mogelijk zijn dat de terugslag juist na een week komt, had het verblijf in dit hete land met zijn negen uur tijdsverschil met Neder land niet veel korter of veel langer moeten zijn. Het ant woord zal nog even - en mis schien wel altijd - uitblijven. Zeker is alleen dat zeven jaar geleden de Venezolaanse we- MISSION VIEJO Con- reldkampioenen, onder even- nie Carpenter is de eerste eens andere en hete omstan- 0lymp;sche wielerkampi- digheden, een sensationele a flop waren voor een belangrijk °^ne geworde deel van de Nederlandse nkaanse zorgde gisteren ploeg. voor deze primeur. Nooit De drie grote verliezers van Rebecca Twigg, Connie Carpenter en Sandra Schumacher op het erepodium. NEDERLANDSE WIELERDAMES VER ACHTEROP eerder in de olympische geschiedenis stond het da- mes-wielrennen op het programma. Leontine van der Lienden (de beste Nederlandse) reikt Jean-Paul van Poppel, die s enige Nede tigd Twan Poels had ten min lander de finish haalde, drinken aan. st| een verklaring, die niet op gisteren voelden zich ook derdaad verslagenen. Hans Daams, al in de tweede ronde gelost, toen de wedstrijd eigen lijk nog moest beginnen, vond een sluipweg naar het hotel. Carpenter en Rebecca Twigg e™8e verlangen s£>' waar*zijn illusie was vernie- LOS ANGELES De Amerikaanse wielrennerij heeft zijn tweede geweldige jectie op éér dag 'gehad. Alexi Grewal werd na Connie Carpenter de tweede Amerikaan olympischt kampioen. Grewal versloeg in de eindsprint zijn yluchtmakker Steve Bauer i Canada. D< Noor Lauritzen, met Bauer en Grewal steeds attent, veroverde de bronzen medile. De olyrd pische kampioen van 1984, had bijna het olympische goud gemist. Tijdens de Grs-Classic i/ Colorado werd hij anderhalve week geleden op doping betrapt. De Amerikaan wielerfeda ratie schorste hem onmiddellijk voor dertig dagen waardoor hij buiten de olypische wee strijden zou zijn gebleven. Het door hem tegen zijn astma ingenomen middel stid wel op d' verboden lijst van de Amerikaanse bond, maar niet op die van het IOC. Daam werd Gr< wal's schorsing opgeheven door het Olympische Comité van de Verenigde Staü. De wielei bond zal er geen spijt van hebben. Weggegooid geld is de voor de hand liggende conclusie na een wedstrijd waarin de Oos tenrijker Wechselberger de man van het begin was, de No ren Lauritzen en Saether een rol speelden, maar waarin de Noordamerikanen, zowel uit de Verenigde Staten als Cana da, steeds nadrukkelijk op het eerste plan koersten. Watten De vraag zou natuurlijk ge steld kunnen worden of de Nederlandse wielrenner niet te veel verwend is en dan zou het antwoord positief kunnen zijn. Juist op de dag dat er meer gepresteerd moet wor den, laat de vaderlandse top het afweten in een confronta tie met sporters, die de watten zelf moeten opzoeken en er ze ker niet ingelegd worden. De Amerikaan moet zelf zijn weg zoeken in een land waar de wielersport net uit de wieg is gestapt en zeker geen aanzien heeft. Hij doet wat voor zijn sport, waar de Nederlander meer de hoop heeft dat de sport wat voor hem zal doen. Nederlandse klassiekers van de laatste jaren zijn geen vecht-wedstrijden meer, zijn rekensomen waarinde energie gedosed wordt. Dat facet is wrschijnlijkoe- langrijker danet zware ar- koers of de He. De Neer- landse amateiiieeft vergten dat lijden en ielrennenon- verbrekelijk it elkaar /er- bonden zijn. Tn de groo op het parkoers wam voo1 de eerste trainingloeg de sdirik in de benenNiemand had verwacht dat et zo moeilijk zou zijn. De satting van de moeilijkheidsgtd was on nauwkeurig geest. De keuze van Jean-Paivan Poppel is een indicatie ile richting. De onmacht was gestoeld. „Bij een demarrage voor in het veld wilde ik mee. Ik schakelde en toen sloeg mijn ketting tussen mijn pignon en het frame. Het herstel duurde lang en als een losse wagen kom je nooit meer bij de trein". Nico Verhoeven reed twee ronden goed mee. „Ik was er bij in de eerste twee ronden en in één klap was alles voorbij. Op die lange helling waaide ik zo maar naar achteren. Ik heb nog twee rondjes doorgeploe terd, maar in die tijd heb ik veel meer geleden dan in het hele Nederlands kampioen schap. Hitte, parkoers, dat wa ren moeilijkheden. Maar het belangrijkste was dat ik ge woon een heel slechte dag had. Toen wij hier trainden, sprint ten wij nog de heuvels op, dit keer moesten wij terug naar kleinere verzetten. Je had het gevoel dat je net zo goed had kunnen gaan lopen. Er zat ge woon niets in. Dit had voor mij de wedstrijd van het jaar moeten worden en het is niets. Dat is verschrikkelijk, maar het ergste is het voor de men sen die een heel jaar met ons bezig zijn geweest. Ik schaam de mij kapot toen ik hier af stapte, maar ik had geen ande re keuze. Ik kon niets". tevens hoe groot de kracht van het Amerikaanse dames-wielrennen op dit mo ment is. Moeten de Ameri kaanse mannen naar Europa komen om geschoold te wor den, voor de vrouwen geldt het omgekeerde. Leontien van der Lienden, die als beste van het zwakke Ne derlandse trio als 28e op bijna elf minuten binnenkwam, ver telde openhartig: „Het is ge bleken hoeveel wij te kort ko men. Het enige dat ons kan helpen is meer wedstrijden rij den in streken, waar geklom men moet worden". Leontien van der Lienden, Hennie Top en Thea van Rijn- soever werden op het loodzwa re parkoers al in de eerste be klimming gelost Van der Lienden kon nog een paar keer aanpikken, maar viel al in de tweede van vijf ronden terug in de groep van absoluut kanslozen. „Het was de combi natie van het zware parkoers en de warmte, daar kon ik niet tegenop". Voor het drietal 'Voipiwjrrsa'c v ei- haakten al na een handvol ki lometers af in gezelschap van Koreaanse wielrensters en de vertegenwoordigster van de Kaaiman Eilanden. Om nooit meer terug te komen en ten slotte op de posities 37 (Top) en 39 (Van Rijnsoever) te ein digen. De wedstrijd werd bepaald door de al 35-jarige Italiaanse Maria Canins, pas drie jaar ac tief in de sport. Haar voortdu rende aanvallen bii de talrijke beklimmingen leidden tot de schifting, die de Nederlandse selectieprocedure veroordeel de. Tegen haar aanvallen ble ken slechts vijf andere rijd sters bestand. Twigg. Carpen ter. Schumacher, Uni Larsen uit Noorwegen en Jeannie Longo uit Frankrijk. Een ster ke groep, die met graagte het werk aan Canins overliet. Die zelfs niet doorzette, toen de Italiaanse door een val achter op was geraakt. Canins kwam in de kortste keren weer terug pioene achtervolging. De 27- jarige rijdster uit Boulder (Co lorado), die ruim twaalf jaar geleden als schaatster olym pisch debuteerde in Sapporo, rekende, net als Rebecca Twigg, op haar eindsprint. En terecht. Het Amerikaanse duo vreesde alleen Jeannie Longo in de strijd op de laatste me ters. Maar het fortuin was met de Amerikanen. Op enkele ki lometers voor het einde trapte Longo door haar versnellings apparaat. Op dat moment wist Carpenter, dat de eerste olym pische kampioene een Ameri kaanse zou zijn. LOS ANGELES Het voor het eerst in de geschiedenis van amateur-bokssport door de computer gestuurde lot, is de twee Nederlandse boksers in het Olympisch toernooi niet ongunstig gezind geweest. Middengewicht Pedro van Raamsdonk stuit in de eerste ronde op de Keniaan Augustus Oga en zwaargewicht Arnold Vanderlijde werd voor de eer ste ronde vrij geloot. Zijn eer ste tegenstander wordt Eger- ton Forster uit Sierra Leone, die eveneens een bye kreeg. Van de in totaal 27 ingeschre ven middengewichten lootten er voor de eerste ronde vijf vrij. Van Raamsdonk, die in 1981 bij de strijd om de Euro pese kampioenschappen in Tampere zilver veroverde en een jaar later bij de wereldti telstrijd in München het brons kreeg omgehangen, komt van avond op de tweede wedstrijd dag in actie. Zijn tegenstander, een 24-jarige politie-agent uit Nairobi, veroverde bij de Spe len van het Britse Gemenebest in oktober 1982 de bronzen medaille. Wanneer Van Raamsdonk zijn partij tegen Oga wint, ontmoet hij vrijdag de winnaar van het duel tus sen de Italiaan Noe Cruciani en Paul Kamela uit Cameroen Van de twintig zwaargewich ten lootten er voor de eerste ronde twaalf vrij. Het bete kent, dat Vanderlijde meteen is doorgedrongen tot de laatste zestien, voor wie de eerste par tijen voor maandag 6 augustus op het programma staan. Om dat de Limburger hoog in het lotingsschema staat, komt hij zeer waarschijnlijk in het mid dagprogramma in actie. pas Het is ook ver- :ectevoor ^et NOC, dat i mogelijke medewer- eft gegeven. Van het Bij de samenstelling Sze verzoeken gehono- IVij hebben toestem- water,kregen uit het olym- oek Vp te gaan om het par_ ïg is «verkennen en om niet Want Ven te zijn op de dag ord n( wedstrijd een lange moeten maken. Dat :h ook geld gekost". WOERDEN Tijdens de Olympische Spelen van 1936 in Berlijn veroverde wielren ner Arie van Vliet goud op de kilometer tijdrit en zilver op de kilometer sprint. Vraag niet naar de bewijsstukken, want de veelvoudig wereldkam pioen heeft het eremetaal niet meer. Daarvoor in de plaats kreeg hij een bedrag van 1250 gulden. „Die twee plakken waren natuurlijk veel meer waard. Ik heb ze echter niet verkocht, ze zijn op een ten toonstelling gestolen en de verzekering kwam met dat be drag aan. We zijn er maar een paar dagen van op vakantie gegaan. Ik zal de medailles wel nooit meer terug zien Arie van Vliet was één van de grootste baanrenners die de Nederlandse wielersport ooit rijk is geweest. De 68-jarige ei genaar van een autobedrijf in Woerden weet nog genoeg te vertellen over zijn start in de wielersport. „Ik ben in 1934 pas met wielrennen begonnen. In Nederland was de baan- sport helemaal in. We hadden meer dan 30 wielerbanen in ons land. Nu heeft de baan- sport niet veel meer te beteke nen en de meeste wielerbanen zijn ook al verdwenen. Ik had aanleg om te fietsen, was het trappen op de pedalen ge wend. Elke dag naar school van Woerden naar Utrecht. Hetzelfde jaar deed ik mee aan de Nederlandse kampioen schappen op de baan en werd toen van ae honderd renners derde. Ze gingen toen meteen rekening houden met Arie van Vliet". De derde plaats leverde Arie van Vliet tevens een uitzen ding op naar de wereldkampi oenschappen in Leipzig, waar hij tweede werd. Een jaar later herhaalde hij die prestatie tij dens de WK in Brussel. Hij was daarvoor in het Olym pisch Stadion te Amsterdam kampioen van Nederland ge worden. Het gebeurde midden in de schoolvakantie. „Ik mocht twee weken logeren bij mijn tante in Amsterdam en dat betekende twee weken bikkelhard trainen in het sta dion. Maar het was niet voor niets geweest". In 1937 werd Arie van Vliet profrenner. Op de eerste WK in Kopenhagen werd hij twee de en een jaar later veroverde hij voor eigen publiek in Am sterdam de wereldtitel. Arie van Vliet haalde daarna nog menig titel binnen en werd in 1948 nog kampioen in Amster dam en in 1953 in Ztlrich. In 1957 was hij nog steeds aktief en werd op het WK tweede achter Jan Derksen. Bij elke wereldtitelstrijd eindigde de Nederlander bij de eerste vier. „Ik kan moeilijk zeggen dat de Olympische Spelen een hoog tepunt waren van mijn sport- loopbaan. Voor mij moest het immers een jaar later pas goed beginnen, als prof. De baan- sport mag nu nagenoeg hele maal kapot zijn, ik verdiende als baanrenner veel geld en ik durf gerust te zeggen dat ik aan de wielersport nog een aardige duit heb overgehou den. Het is een heerlijke tijd geweest. Hoewel ik niet één zesdaagse heb gewonnen, kwam ik vele keren aan de start. Dat was heel anders dan nu. Er worden nu jachten ge maakt van hooguit een uur, wij deden het vele uren achter elkaar. De hedendaagse zes daagse is niet meer te vergelij ken met die van vroeger", al dus Arie van Vliet. Arie van Vliet handelt mo menteel in auto's, waarom ei genlijk niet in fietsen? „Vroe ger hadden mijn ouders een fietsenfabriek. Maar die gin gen toen ook goed met hun tijd mee en via een machinefa- broek zijn ze later hier in Woerden naar de auto's'over gestapt. En je weef hoe het I gaat, zoiets gaat van vader op 1 zoon". Arie van Vliet werd bij terugkomst van de Olympische Spelen in 1936 uitgebreid gehuldigd in zijn Nog steeds is Arievan Vliet toenmalige woonplaats Woerden. aktief binnen de KNWU. Hij maakte enkele jaren deel uit van het hoofdbestuur van de eveneens in Woerden geves tigde wielerunie en zit nu nog in de commissie van beroep. Verder is hij enkele jaren bondscoach geweest van de amateurbaanrenners en maak te de WK in Rome en de Olympische Spelen van Mün chen als chef d'equipe mee. De Spelen, waar op de ochtend van de vijfde september een groep Arabische terroristen een bloedbad aanrichtten in het verblijf van het Israëlische team. Een dag later ging de Spelen weer door. „Dat was een vreselijk iets. Wat moest je doen: blijven of naar huis gaan? Jaren trainen de jongens er voor. Ik nam de beslissing dat de wielrenners bleven. En dat is, dacht ik achteraf, wel juist geweest ARTHUR VAN RIJSWIJK

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1984 | | pagina 11