,Ik sta in
'urkije en mijn
ruitenwissers
loen het
tiet meer"
Wapperen met betaalkaarten wreekt zich
GRIEKENLAND'
ROEMENIE
I, TURKIJE
PORTUGAL
Tl 'Mgc.;p~
Engeland^
,-ERl AMn
FINLAND
_ls per maand brengen wij het
volgverhaal van de wederwaar-
ijn heden van de familie De Groot.
tv het leven gegrepen; het leven
or ee/j modaal gezin, met alle lief
omi leed, vooral financieel. Wat
nm( <nen zij, uitgaande van hun hui-
amiinkomen, de volgende maand
dan En, wat moeten zij laten. Het
met ionaal Instituut voor Budget-
1. rlichting (Nibud) helpt hen (en
ïld harbij. Hoe de familie De Groot
I, tier Bert, moeder Betty en de
/an deren Henk en Tineke) met het
?rw omen al of niet uitkomen, en
ah de eventuele klappen worden
St hangen, daarover gaan de ver-
n in in deze serie.
:eg
iig,
n st zoals veel andere gezinnen,
mp ft de familie De Groot de va-
ien l.tie inmiddels achter de rug. Het
it jaar, al lang tevoren afgespro-
[e js i. een kampeervakantie in Joe-
|ne 'avrië geworden. Gebruind en
l(j l, met een flinke dosis „herwon-
uitp1 ievenskracht", zijn Bert, Betty,
jg] nk en Tineke op hun thuisbasis
nie "ggekeerd. Ze hebben het in het
na d van (wijlen) Tito uitstekend
elü 'r z'n gehad. Maarze heb-
akt We* vee* tneer geld uitgegeven
HOOGSEIZOEN VOOR
tNWB-ALARMCENTRALE
HAAG Nederland op
;antie betekent hoogseizoen
ir de alarmcentrale van de
WB in Den Haag. Vanaf
moment dat de eerste Ne
landers de grens passeren,
de hoop dat het buiten ons
id wèl wil zomeren, begin-
de telefoons er te rinke
dag en nacht, totdat het
van de vakantiegangers
t op het thuishonk is.
•ral deze en de komende
»ek verkeert de alarmcen-
|le in de allerhoogste staat
1^1 paraatheid. „Als het nodig
hetj kunnen we alle verloven
ekjmiddellijk intrekken", zegt
4~ van Weijen, het hoofd
de sectie hulpverlening,
ir tot op heden hebben
de drukte goed kunnen
erken. Van een echte
k, zoals je die vroeger had
het begin van de bouwvak-
antie, is niet veel meer te
w frken. Toen wist je van te-
de Ten: die avond is het raak.
bei komt het allemaal veel ge-
leujeider. Dat blijkt wel uit het
lnt k dat we ondanks het ont-
"gnfcken van zo'n piek tot nu
130 j tien procent meer werk
n p|)ben gehad".
verblijf van enkele uren op de
jmcentrale in Den Haag geeft
t 1 aardige indruk van de proble-
aJ» waarmee Nederlandse vakan-
[angers in het buitenland te ma-
kunnen krijgen: aanrijdingen,
en diefstallen zijn dagelijkse
Cvne. In het medisch overzicht
iv\ patiënten met hartinfarcten,
eulcen, een ingeklapte long,
Vergiftiging en hersenletsel,
les bij elkaar meer dan twintig
idgenoten, die op één dag in het
litenland in een ziekenhuis zijn
land. In de avonduren braken de
exen meters informatie uit over
iderlanders die zich in de loop
n de dag bij een van de steun-
nten in Frankrijk, Spanje, Zwit-
land of Griekenland hebben ge-
ild. In veel gevallen kan men de
Insen daar direct helpen. Maar
aJ3n Haag moet op de hoogte wor-
j gehouden.
nSViuwcentrum
Na| zenuwcentrum van het hulp-
vai lenersbedrijf zijn vier „blok-
'ru l" met mini-telefooncentrales.
3 naar de alarmcentrale belt
'agpit onvermijdelijk hier terecht
krijgt dan in snel tempo een
tal vragen op zich afgevuurd:
aar bent u Wat is er aan de
id Geen persoonlijke ongeluk-
Alleen uw auto Bent u ver-
urt< erd Blijft u daar, ik bel zo te-
ZATERDAG 28 JULI 1984
NEDERLAND,.
[DENEMARKEN!
DUITSLAND^8
FRANKRIJK
HONGARIJE
ITALIË
rNOORWEGËN*1
OOSTENRIJK
POLEN "''l
SPANJE
I.TS.SLOWAKDgj
- ZWEDEN
[Zwitserland;;
l.'JOEGOSi^F
Drie klokken geven op de alarmcentrale de tijd aan in de voornaamste vakantielanden.
dan ze van plan waren. Giro-be
taalkaarten bleken té gemakke
lijk
Er was na de vakantiebeurt van de
auto, plus de aanschaf van enkele
hard nodige zaken, van het vakan
tiegeld nog maar zo'n vijfhonderd
gulden over. Daar voegde Betty
nog negenhonderd gulden bij, zijn
de drie weken huishoudgeld. „We
moeten daar toch óók eten". Dat
bracht het totaal aan contanten op
veertienhonderd gulden.
Maar nu ze thuis alles eens op een
rijtje zetten, blijken de kosten van
de vakantie hard te zijn tegenge
vallen. Het begon er al mee dat
ondanks de vakantiebeurt on
derweg in Duitsland de auto het
begaf: een lekke radiateur. Repara
tie kostte, omgerekend, achthon
derd gulden. Gelukkig was Bert zo
wijs geweest een reis- en krediet
brief van de ANWB aan te schaf
fen, zodat daarmee de garage be
taald kon worden. Maar omdat de
monteur vertelde dat de wagen
„erst Morgen repariert" zou zijn, en
er geen camping in de buurt was te
vinden, werd het gezin gedwongen
een hotel te zoeken. Extra kosten
voor dit onvrijwillige verblijf: vier
maal 55,- is 220,-. „Als je nou
rekent dat we op de terugweg voor
twintig gulden hebben gekam
peerd", zegt Betty, „is dat wel een
erg groot verschil
Bert heeft nauwkeurig bijgehouden
voor hoeveel hij aan benzine heeft
„verstookt". Dat blijkt in totaal zes
honderd gulden te zijn. Betty
schrikt er van: „Ja, vierduizend ki
lometer op lucht rijden, gaat nou
eenmaal niet", is het antwoord van
haar eega.
Blijkens de zorgvuldig bewaarde
bonnetjes van de langs de route
aangedane eet- en drinkgelegenhe
den, is daar tweehonderd gulden
uitgegeven. Kosten van benzine,
hotel en eten onderweg bij elkaar
optellend, komt het echtpaar tot de
conclusie dat ze, ondanks het
„goedkope" Joegoslavië, als ze in
Nederland waren gebleven zo'n
duizend gulden minder kwijt wa
ren geweest. „Want die duizend
gulden is eigenlijk alleen maar
reisgeld", beseft Henk ineens, „en
daarvoor kun je in Nederland een
heel eind wegrijden".
Maar Betty's vakantiehuishoud
boekje meldt nog meer tegenval
lers: naar Nederland gebeld om te
informeren naar de toestand van
Betty's moeder: dertig gulden. Bui
ten de ceur, of in hun geval buiten
de tent eten, ze hebben het vier
maal gedaan, kostte slechts 160 gul
den. Daarentegen zijn de dagelijkse
boodschappen in Joegoslavië onge
veer even duur als in Nederland.
Betty heeft daar in de zeventien
dagen dat ze op de camping ston
den,/ 625,- aan uitgegeven. De uit
nodigende terrasjes slokten bij el
kaar 115 gulden op, enkele uitstap
jes totaal zestig gulden. Daarbij
kwamen ook nog de kleurenfilms
voor de herinneringsfoto's en de
kaarten voor familie en vrienden
in het natte Nederland.
Betty gaat tellen:
Benzinekosten
Na pech met auto
hotel in: 4 x 55,-
Terugweg gekampeerd
Eten en drinken
tijdens de reis
600,-
220,-
20,-
ƒ200,-
komst de auto de deur uit te doen".
Ook is weer eens gebleken, aldus
het Nibud, dat het meenemen van
(te) veel girobetaalkaarten, tot een
financieel debScle kan leiden. Men
beseft niet dat zo'n betaalkaart of
cheque niet zo maar een papiertje
is, maar geld. Geld dat je maar één
keer kunt uitgeven. Mochten er
zich in de vakantie onverhoopt om
standigheden voordoen, die tot een
forse uitgave nopen, dan is het al
tijd mogelijk uit Nederland telegra
fisch geld te laten overmaken. Het
gevaar van overbesteding is dan
een heel stuk kleiner.
Ondanks de forse tegenvaller,
maakt Betty toch maar een begro
ting op voor de maand augustus.
Huur (inclusief verhoging) 371,—
Gas, cv, licht 315,
Water 28,70
Centrale antenne 14.--
Contributie vakbond 18,50
Telefoon 80.--
Krant 20,—
Totaal vaste lasten 847,20
Gemiddeld huishoudgeld ƒ1150,--
Te betalen in augustus 1997.20
Af te lossen vakantietekort 1755,-
TOTA AL 3752.20
Inkomen augustus ƒ2300,—
Tekort afgerond 1450,—
„En dan", zegt Betty somber tegen
haar man, „hebben we nog niet
eens rekening gehouden met even
tuele grote uitgaven".
LEO VAN DER MEEL
De ellende be
gon met een lek
ke radiateur
Kamperen in Joegoslavië 255,-
Reparatie radiateur 800,-
Telefoontjes 30,-
Vier maal uit eten 160,-
Terrasjes, cafeetjes, ijsjes 115,-
Dagelijkse boodschappen 625,-
Kosten entrees en uitstapjes 60,-
Kleurenfilms 36,-
Kaarten en postzegels 34,-.
Totaal uitgegeven
aan vakantie ƒ3155,-
Geld voor vakantie 1400,-
TEKORT 1755,-.
Dit tekort heeft de familie (tijde
lijk) opgevangen door het gebrui
ken van de reis- en kredietbrief
voor de reparatie van de auto
800,-), de rest 955,-) is uitgege
ven door middel van girobetaal
kaarten.
De opvang was tijdelijk, want de
ANWB is geen filantropische in
stelling en de Girodienst evenmin.
De afschrijvingen zijn nog niet bin
nen, „maar dat zal niet al te lang
meer duren", bedenkt Bert zorge
lijk.
Het Nibud tekent hier bij aan dat
ook de familie De Groot het schip
is ingegaan door het ontbreken van
een vakantiebegroting. „Er zijn nu
te veel onverwachte dingen ge
beurd. Ze hadden al duizend gul
den op de reis kunnen besparen
door in Nederland te blijven, dat
geven ze zelf toe. Bovendien blijkt
uit hun huishoudboekje dat de auto
een grote slokop is. Eerst vijfhon
derd gulden voor de vakantiebeurt,
dan nog eens achthonderd voor de
reparatie in Duitsland. Bij elkaar
dertienhonderd gulden, dat ge
voegd bij die duizend die de reis
heeft gekost, maakt 2300 gulden.
En daar kun je een aardige vakan
tiereis per trein voor maken. We
denken dat we de familie het ad
vies moeten geven in de naaste toe
Noodkreet
„scorebord" van de alarmcentrale. Legoblokjes geven aan waar Nederlanders in de problemen
Er is een noodkreet binnengeko
men van een Nederlander met au
topech in Oostenrijk. De versnel
lingsbak is kapot en de garage
heeft de benodigde onderdelen niet
in voorraad. Een dergelijke zaak is
een kolfje naar de hand van de
technische afdeling van de alarm
centrale, in dit geval de sectie on
derdelen-voorziening buitenland,
in de wandel „nazenden onderde
len" geheten. Chef Rob Rust: „Het
criterium is of wij de benodigde on
derdelen sneller vanuit Nederland
ter plaatse kunnen bezorgen, dan
wanneer ze in het land zelf zouden
worden besteld. Zo ja, dan gaat e
bestelling liefst nog dezelfde c
via Schiphol naar de plaats van be
stemming. Het gaat er immers om
dat degene die in problemen zit zijn
vakantie zo snel mogelijk kan her
vatten. Het is een keer gebeurd dat
we voor iemand die met een auto
van Franse makelij in Bordeaux
met pech stond, een complete ruil-
motor hebben opgestuurd. Als voor
die man vanuit Bordeaux een nieu
we motor zou zijn besteld, was hij
veel meer tijd kwijt geweest. Voor
alle duidelijkheid: deze service is
alleen voor de bezitters van een
IRK. Wie geen IRK heeft kan ons
ook inschakelen, maar zal behalve
het onderdeel ook het vervoer
moeten betalen".
Overigens gaat het bij het nazen
den van onderdelen niet uitslui
tend om auto-onderdelen, maar ook
om bijvoorbeeld tentstokken, on
derdelen van surfplanken en boten
en medicijnen. Van een aantal ja
ren terug herinnert Rob Rust zich
de halsbrekende toeren die zijn uit
gehaald om twintig flessen bloed op
tijd op een vrachtvliegtuig naar
Kairo te krijgen. Dat lukte, waar-|
door een Nederlander die in Egyp
te in een ziekenhuis lag, in leven is
gebleven.
Meer taken
Tijdens een rondgang over de
alarmcentrale benadrukt Gijs van
Weijen dat de hulpverlening en het
nazenden van onderdelen maar
twee taken zijn uit het enorme
pakket van de centrale.
In het „medisch hok" houden art
sen en verpleegsters op afstand de
vinger aan de pols. Zij begeleiden
de patiënten, als die naar Neder
land moeten worden teruggevlo
gen. Op een ander scorebord wordt
bijgehouden waar gestrande auto's
staan, waarvan de passagiers in
middels naar huis zijn vertrokken.
Opleggers rijden het hele seizoen
kris-kras door Europa om kapotte
auto's, maar ook caravans, vouw
wagens, motoren, fietsen en surf
planken naar Nederland terug te
halen. Onbeschadigde auto's wor
den, eventueel met gezinnen en
hond, door ervaren beroepschauf
feurs naar ons land teruggereden.
Bovendien is er een speciale baga
gewagen, die in heel Europa ach
tergebleven bagage oppikt. Weer
een andere afdeling verzorgt de
lange lijst van radio-oproepen voor
mensen die telkens weer op vakan
tie gaan zonder een bestemming of
vakantie-adres in Nederland achter
te laten.
Het zijn bijna allemaal diensten,
waarop iemand die voldoende ver
zekerd op reis gaat recht kan laten
gelden. Dat roept de vraag op of de
hulpverlener niet tussen twee vu
ren zit. Hij bemiddelt immers tus
sen de verzekeringsmaatschappij,
die vooral naar de centen kijkt, en
de toerist, die snelle en deskundige
hulp verwacht. Volgens Gijs van
illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllim
„Iksta in Hommes"
De hulpverleners van de alarmcen
trale krijgen doorgaans niet veel
tijd om lang over een trieste mel
ding na te blijven peinzen. Want ze
krijgen ook telefoontjes die (onbe
doeld) op de lachspieren werken.
Zo belde iemand vanaf een Frans
station, met de vraag of hij gehol
pen kon worden. Jazeker, was het
antwoord. Maar omdat de man niet
wist in welke stad hij was. werd
hem aangeraden even op het blau
we bord aan de gevel van het sta
tion te kijken. Hij was snel terug
aan de telefoon: „Ik sta in Hom
mes".
Aan een ander werd gevraagd,
waar de ANWB hem kon terugbel
len. Op een camping, in een appar
tement of een hotel„Neen, ik zit
in een half-pension", was het ant
woord.
Illllllllllllllllllllllllllllllllllllllllltlllllllllllllllllllllllll
Weijen leidt dat in de praktijk nau
welijks tot wrijvingen. „Het is ons
werk mensen zo snel en zo goed
mogelijk te helpen, binnen de mo
gelijkheden die de verzekering ons
biedt. Dat kun je verschillend uit
leggen. Je kunt twee mensen in
een ambulance stoppen en binnen
twintig uur vanuit Spanje naar Ne
derland rijden. Zoiets is voor ons
volstrekt onacceptabel. Wij leveren
kwaliteit".
Schade en schande
Door schade en schande wijs ge
worden wijst de alarmcentrale
mensen die geheel onverzekerd op
pad gaan, geen lid zijn van de
ANWB en geen Reis- en Krediet
brief hebben, de deur. Gijs van
Weijen: „De ANWB is geen liefda
dige instelling. Bovendien zou het
onjuist zijn tegenover al die men
sen die wel betalen en op onze vol
ledige inzet rekenen. Je hebt er na
melijk geen idee van, wat je je in
zo'n geval allemaal op de hals
haalt. Onder doorgaans tragische
omstandigheden moet je over geld
gaan praten. Een speciaal ambulan
cevliegtuig naar Zuid-Spanje kost
toch al gauw 30.000 gulden. We
hebben het meegemaakt dat men
sen een tweede hypotheek moesten
nemen op hun huis".
Op de ANWB-alarmcentrale heeft
men desondanks de indruk, dat het
onverzekerd op vakantie gaan nog
steeds toeneemt. „Sommige mensen
proberen er iets op te vinden. Ver
zekeren zich bijvoorbeeld alleen
voor de heen- en de terugreis, alsof
er op hun vakantie-adres niets kan
gebeuren. Anderen verzekeren al
leen pa, want die rijdt".
JOS TIMMERS
Foto's: MILAN KONVALINKA
ger goed is verzekerd en in het be
zit van een Internationale Reis- en
Kredietbrief (IRK), kunnen alle
formaliteiten in korte tijd worden
afgehandeld. De familie krijgt de
beschikking over een huurauto en
kan de vakantie voortzetten.
Als hij het dossier heeft afgerond
vervolgt de hulpverlener: „Hier
was het duidelijk dat er iets gere
geld moest worden. Maar wat denk
je van iemand die om hulp vraagt
vanuit Frankrijk omdat hij een
lekke band heeft. Of iemand die
vanuit Turkije laat weten dat zijn
ruitenwissers het niet meer doen
en vraagt of wij er iets op weten.
Ja, jij lacht nu. Maar ik zie je al
staan in een land waarvan je de
taal niet machtig bent. Die taal
barrière is voor een heleboel men
sen een reusachtig probleem".
Naarmate er meer telefoontjes bin
nenkomen, ga je je afvragen wat
iemand bezielt om hulpverlener in
een alarmcentrale te worden. Zo
mer en winter word je geconfron
teerd met het leed van landgenoten
en als je het in hun ogen niet goed
doet, zijn scheldpartijen je deel.
„Toch", zegt hulpverlener Eric
Grootmeijer, „is het een leuke job.
Dart heb ik het niet over de onte
recht klagende mensen die je ook
wel aan de telefoon krijgt. Maar
het helpen van mensen die echt in
de problemen zitten, is een dank
baar werk".
Het zijn natuurlijk nogal eens zeer
trieste gevallen die bij de alarm
centrale worden gemeld. Dat roept
de vraag op, hoe groot het incasse
ringsvermogen van een hulpverle
ner moet zijn. Eric Grootmeijer:
„Het verschilt van hulpverlener tot
hulpverlener, maar je hebt een ze
kere afweer opgebouwd. Je moet
het initiatief van het gesprek kun
nen houden, want je moet iets van
die mensen te weten komen. Zijn
collega Evert-Jan Pot vult aan: „Je
moet je vooral niet mee laten sle
pen door je emoties. Je kunt wel
gaan meehuilen, maar daar schiet
je zelf niets mee op en de mensen
die geholpen moeten worden nog
veel minder".
Hulpverlener Eric Grootmeijer: „Het helpen van
dankbaar werk".
rugDe raderen van de hulpver
lening worden in beweging gezet.
Naarmate er zuidelijker uit Europa
wordt gebeld, wordt de verbinding
slechter. „Kunt u iets harder pra
ten. Ik versta u bijna niet", schalt
geregeld door de alarmcentrale.
Op de muur achter de bureaus
hangt een soort scorebord: een
enorme landkaart van Europa
waarop met legoblokjes de in be
handeling zijnde gevallen staan
aangegeven. Groen voor een pa
tiënt in een ziekenhuis, blauw voor
een stoffelijk overschot. Er zijn
concentraties van legoblokjes in
Oostenrijk, Frankrijk en Spanje.
Een rode draad tussen Den Haag
en Alicante geeft aan, dat er een
speciale ambulancevlucht naar
Zuid-Spanje zal worden uitgevoerd.
Goed verzekerd
Een van de hulpverleners heeft
mensen die echt In de problemen zitten is een
een Nederlander aan de telefoon,
voor wie alle vakantiepret is bedor
ven omdat zojuist zijn auto zo onge
veer tot schroot is gereden. „Het is
niet wereldschokkend", zegt de
hulpverlener tussen het opnemen
van de gegevens door. „Er zijn
geen persoonlijke ongelukken ge
beurd. Maar je moet niet onder
schatten hoe storend zo iets is, als je
net van je vakantie aan het genie
ten bent".
Omdat de betrokken vakantiegan-
