^Bejaardenhuis voor honden in Wassenaar I De Gansoordbrug: belangrijk punt op Ommegangsdag KLEIDEN/REGIO £eidM<Sowuvnt woensdag 4 iulii984 pagina s Ambtswoning Commissaris der Koningin is te koop 16 weken voorwaardelijk voor vervalsen cheques 12 maanden voor overval Alphens benzinestation Parkschool wordt noodschool NIEUWE COMMANDANT BRANDWEER WASSENAAR jINA—_BMIMMMMm—m—m—MImiMMMM WASSENAAR De ambts woning van de Commissaris der Koningin in Zuid-Holland, aan de Groen van Prinsterer- laan in Wassenaar, wordt hoogstwaarschijnlijk verkocht. De woning, waar tot voor kort oud-commissaris mr. M. Vro lijk woonde, wordt door de Dienst der Domeinen van de hand gedaan. De huidige Com missaris der Koningin, mr. S. Patijn, heeft laten weten in zijn huidige woning in Voor burg te willen blijven wonen. Hoe de verkoop zal gebeuren, bij openbare inschrijving, via een makelaar of onderhands, is nu nog niet bekend. Ook kan het nog zijn dat tussentijds een andere gegadigde in over heidsdienst voor het pand wordt gevonden. De ambtswo ning werd voor het eerst ge bruikt door mr. J. Klaasesz, die van 1956 tot 1972 Commis saris der Koningin was. De woning staat nu leeg. ALPHEN/DEN HAAG De Haagse rechtbank heeft een 27- jarige Alphense veroordeeld tot 16 weken voorwaardelijke ge vangenisstraf met een proeftijd van twee jaar wegens het op grote schaal vervalsen van betaalkaarten. De officier van justitie eiste twee weken geleden een gevangenisstraf van zestien we ken waarvan vier voorwaardelijk tegen de vrouw die aan het vervalsen was geslagen omdat zij en haar man financieel aan de grond zaten. In totaal verzilverde zij voor ruim 13.000 gulden cheques in Leiden, Voorschoten, Hazerswoude en in haar woon plaats. Haar man stal de betaalkaarten. De rechtbank heeft haar verder veroordeeld tot een boete van 4000 gulden. DEN HAAG/ALPHEN Een 19-jarige en een 17-jarige Alphe- naar die in maart van dit jaar een pompbediende in hun woon plaats beroofden, zijn door de Haagse rechtbank veroordeeld een jaar gevangenis. Van die straf zijn drie maanden voorwaardelijk en geldt een proeftijd van twee jaar. De twee overvielen de pompbediende aan de Europasingel om aan geld te komen voor „mooie kleren". De opbrengst, 550 gulden, viel echter tegen zo dat het bedrag in benzine en snoep werd omgezet. Bij de overval werd een imitatiepistool gebruikt. Tegen de pompbediende werd verder geen geweld gebruikt. De officier van justitie eiste twee weken geleden een gevangenisstraf van 15 maanden tegen de twee jeupdice Alphenaren. nam voor 340 aan om de bo venbouw van de Singelbrug te verwijderen en op deze brug weer op te bouwen. Op 30 november van dat jaar was de Gansoordbrug daardoor omgetoverd in een dubbele ophaalbrug. Merkwaardig is dat de metselaar nadrukkelijk werd verboden om jongens aan dat werk te laten meehel pen: alle arbeiders moesten volwasen mannen zijn. Dit soort bepalingen vindt men niet vaak: over kinderarbeid lag het stadsbestuur niet wak ker, maar mogelijk vond men het werk aan deze brug zo ge vaarlijk dat die eis werd ge steld. Onderhoud Een ophaalbrug vergt veel onderhoud en daarom kwam er in later jaren een voortdu rende stroom van berichten over allerlei werkzaamheden. Algehele vernieuwing van het houtwerk vond plaats in 1793 door Pieter Blommen- daal en in 1817 vernieuwde Gerrit Plomp de vallen. Op 9 juli 1822 nam Adrianus van Dijk uit Leiderdorp aan om de vier poortstijlen te ver nieuwen; diens werk hield tot 1869 stand. Toen was een an dere rage in opkomst: het ver nieuwen van alle houten on derdelen in gietijzer (of waar nodig in smeedijzer). Ook de Gansoordbrug werd het slachtoffer hiervan. Wel was het een voordeel dat de dub bele ophaalbrug kon worden vervangen door een enkele, zodat het ophalen gemakkelij ker ging. Op 25 januari 1869 vond de aanbesteding plaats en J.W. Bertrand Zn. was voor 2868.- de gelukkige. Of dit hartzeer bezorgd heeft aan Dominicus Antonius Schretlen, de eigenaar van de ijzergieterij aan de Maresingel en „hofleverancier" van giet ijzer in Leiden, laat zich niet raden, maar men zou kunnen veronderstellen dat hij, die ja renlang had gewoond in het pand op de hoek van de Wa- tersteeg en Nieuwe Rijn dat nu vrijwel gereed is na een ingrijpende restauratie, er toch wel op heeft gehoopt die renovatie te mogen uitvoeren. Met een inschrijving van 3800.-, dus bijna duizend gulden hoger dan Bertrand, kwam hij natuurlijk niet al te best voor de dag. Overigens is het best mogelijk dat het meeste gietijzer toch door zijn fabriek is geleverd: de aanne mers van bouwwerken had den elkaar vaak nodig, al bleek dat misschien niet uit een fraai naamplaatje op het afgeleverde gietwerk. De Grofsmederij had tot 1889 geen eigen gieterij, zodat men, als men liever geen zaken met Schretlen deed, naar de fieterijen van de wed. A. terkman Zn. (sedert 1866 De Prins van Oranje) of van L.I. Enthoven in Den Haag moest. Wie het gietwerk ook heeft geleverd, kwaliteit was het wel: tot 1960 heeft het pri ma gefunctioneerd, dus bijna een eeuw lang. Wel vergden enkele andere onderdelen in de tussentijd vervanging; zo werd op 24 juni 1889 aan P.L. Neüteboom voor ƒ950.- (of onder enige voorwaarden voor 738.-) aanbesteed het vernieuwen van het metsel werk van het landhoofd tegen de Hooigracht. Een kleine in greep, het vernieuwen van een onderdeel van het val, werd door de Gemeenteraad goedgekeurd op 11 juli 1895, waartoe een voorlopig krediet werd verleend. In de twinti ger jaren van deze eeuw be gon de behoefte aan een bre dere en sterkere brug zich meer te openbaren. Grootschalig Toch bleef alles bij het oude tot in de vijftiger jaren groot se plannen voor grootschalige verkeersdoorbraken werden ontworpen. Een eerste stap in dit proces was de vernieu wing van deze brug. In mei 1959 werden de tekeningen aan de belangstellenden ge toond: de breedte van het brugdek werd negen meter met twee trottoirs van 2.45 meter. Eerst was de doorvaar- thoogte op 1.90 meter gesteld, maar omdat er 15.000.- mee kon worden bespaard, werd deze uiteindelijk bepaald op 1.50 meter. De aannemer, de betonfabriek Wernink, heeft de uit de oude brug gekomen gedenkstenen weer in de nieuwe aangebracht. Deze ste nen stellen een gans voor, het symbool van de stadswijk Gansoorde, en een korf. Die korf herinnert aan de naam van de buurt: de Kaars- korf, later gesplitst in oost-, midden- en west-Kaarskorf. De gebuurten zagen toe op een goede nakoming van de buurplichten en zorgden voor gezelligheid als een keer per jaar al het in het afgelopen jaar opgepotte geld in een „hof" aan lekker eten en drinken voor alle bewoners besteed werd. Dit is dus het ware „potverteren". De „ge buurten" droegen allerlei vaak zotte namen; waarom deze buurt genoemd is naar een korf waarin kaarsen be waard werden, valt zelfs niet te raden. In ieder geval blijft die steen ons tot in lengte van dagen aan die vrolijke „buurt- hoven" herinneren, zoals de gans de brug alle eer zal blij ven aandoen. VOORSCHOTEN Hoewel de gemeente vorige week een bedrag van 50.000,- be schikbaar stelde als voorbe reidingskrediet voor de om vorming van de openbare Parkschool tot uitbreiding van het gemeentehuis zal het plan nog enige tijd uitgesteld moeten worden. Met ingang van het nieuwe schooljaar wordt de Parkschool nood school voor de r.k. Willi- brordschool uit de wijk Boschgeest. Het schoolgebouw van de Willibrord krijgt een grondi ge verbouwing in verband met de samenvoeging van la gere en kleuterschool tot ba sisschool. Verwacht wordt dat deze verbouwing onge veer een half jaar zal duren. De plannen om van de Park school gemeentehuis te ma ken, worden hierdoor niet te zeer vertraagd. Allereerst dient gewacht te worden op de goedkeuring van gedepu teerde staten van Zuid Hol land en ook het contract met Albert Heyn voor de huur van de kantoorflats boven de supermarkt kan niet spoedig opgezegd worden. Het plan is thans om volgend jaar de Parkschool toch gereed te hebben voor enige afdelin gen, die thans gehuisvest zijn in een etage van de flat bo ven de supermarkt. Gedacht wordt dat over drie tot vier jaar de hele kantoorflat afge stoten kan worden. WASSENAAR De heer R. Post wordt de nieuwe comman dant van de Wassenaarse brandweer. De heer Post was tot nu toe plaatsvervangend commandant. Hij volgt commandant J.A- Jansen op, die enkele maanden geleden afscheid nam. De heer Post komt aan het hoofd te staan van een korps dat de laatste tijd aan sterke veranderingen onderhevig is. Zo is het aantal be roepskrachten sterk verminderd en bestaat het korps nu voor namelijk uit vrijwilligers. n WASSENAAR „Je hebt ^geen idee hoe de schei- °itlJ ding van een huisdier kan lere inwerken op mensen. Dat m t zie je vooral bij ouderen, Het is toch verschrikke- zett lijk triest als iemand, al- leen om in een verzor- gingstehuis of bejaarden- flat te komen, afscheid >rps moet nemen van zijn huis der dier. Dat doet enorm vo° zeer". Jaap Boersma, directeur van het dierenpension annex -asiel Dierenzorg in Wassenaar, heeft gedurende de negen jaar dat hij zich bezig houdt met de opvang van huisdieren, genoeg schrijnende gevallen meege maakt om te weten waarover hij praat. Hij kent een bejaarde die er zeven jaar over heeft gedaan om geestelijk over het verlies van zijn trouwe vier voeter heen te komen. Een verlies dat niet nodig was ge- weest als het in bejaardente- huizen geldende verbod voor het houden van huisdieren wat minder streng zou worden -oli toeSePast Boersma kwam, naar aanlei- ding van radio-uitzendingen |ej over huisdieren waaraan hij meewerkte, op het idee iets te doen voor de bejaarden die op deze wijze hun huisdieren kwijt raken. Boersma: „Ik heb voor die uitzendingen zelf be jaardentehuizen bezocht en kwam mensen tegen die het er enorm moeilijk mee hadden dat ze hun hond moesten af staan. Ik heb daarna een paar jaar zitten filosoferen over de vraag hoe je dat nou kon voor komen en kwam toen op het idee van een soort „bejaarden tehuis" voor honden, waar ze bezocht kunnen worden door hun bazen. Dat idee is nu ont wikkeld tot een pasklaar plan, dat we binnenkort hopen uit te voeren", aldus Boersma. Het pasklare plan behelst een nieuw te bouwen onderkomen voor vijftig honden, waar de bejaarde eigenaar dagelijks op bezoek kan komen of zijn dier voor een wandelingetje kan ophalen. Met het naastgelegen motel-restaurant De Bijhorst is zelfs al afgesproken dat de be jaarden met hun honden tegen gereduceerd tarief een kop koffie met gebak kunnen ha len. De honden worden dage lijks veelvuldig gelucht, wor den bijeengebracht in roedels en krijgen verder alle aan dacht die de overige pension honden ook krijgen. Met dit verschil, dat pensionhonden worden geacht het pension ooit weer te verlaten, terwijl de honden van bejaarden er oud mogen worden. Het idee van Boersma is ook in het bestuur van Dierenzorg enthousiast ontvangen. Inmid dels is voor de verwezenlijking van het twee ton kostende plan 125.000 gulden opzijge- legd. De Bond ter Bescher ming van honden heeft 50.000 fulden toegezegd. De rest moet ijeengespaard worden uit de opbrengst van het pension en de giften van particulieren. Het is de bedoeling dat begin volgend jaar de eerste paal de grond in gaat. Boersma heeft inmiddels tal rijke enthousiaste reacties ge kregen. „We worden al heel vaak gebeld door mensen die belangstelling hebben. Een van de mensen die belde vond dat het hartzeer voor zowel baas als hond erger zou wor den, omdat er steeds opnieuw afscheid genomen moest wor den. Maar de bejaarde moet die keus zelf maken. Als hij niet op bezoek komt, weet hij toch dat de hond goed wordt verzorgd. Wat de hond betreft: een hond in roedelvorm heeft het prima naar zijn zin, is nooit alleen. Er is bijna geen hond die dat niet leuk vindt", aldus Boersma. De enige belemmering voor F kun- avert te onder twee aarse Hor enten itoon ur en Bruggen, we maken er allemaal gebruik van. Zeker in een water rijke stad als Leiden zijn het on misbare schakels in het wegen net. Veel aandacht is er nooit aan de Leidse bruggen besteed. De stilte rond de Leidse bruggen is met de presentatie van het Brug- genboek (waarvan de herdruk momenteel te koop is) al gedeel telijk 'verstoord'. Het Gemeente archief aan de Boisotkade hoopt dit jaar de tentoonstelling „De Leidse bruggen" te houden. Als inleiding op deze expositie ver schijnt in deze krant een serie ar tikelen over Leidse bruggen. Het zijn geen technische verhandelin gen, maar historische verhalen waarin een Leidse brug als lei draad dient. De gegevens zijn ver zameld door een werkgroep van historisch geïnteresseerden, die veel van de geschiedenis van de Leidse bruggen heeft uitgezocht. Samensteller is de begeleider van de werkgroep, de heer P. J. M. de Baar van het Gemeentearchief. Kees van Herpen tekent voor de eindredactie. De reprodukties zijn van fotograaf Wim van Noort. Vandaag verschijnt het ne genendertigste artikel in deze se rie. men zal wel vrij snel behoefte hebben gevoeld aan een goede verbinding tussen deze stads delen. Daartoe kwam de Gan soordbrug tot stand. Hij moest worden onderhouden („was verhoefslaagd", zoals dat toen heette) door de bewoners van de wijk Gansoorde en de be woners van de Hogewoerd ten oosten van de Watersteeg de bewoners van het wes telijk deel van de Hogewoerd zullen al genoeg onderhoud hebben gehad aan de Hoge- woerdsbrug over het Steen- schuur en de bewoners van Swansoorde en achtergelegen straten waren meer geïnteres seerd in een goed onderhou den Karnemelksbrug over de Nieuwe Rijn. Om van het steeds terugke rende volledig vernieuwen van een houten brug af te zijn, hebben die onderhouds plichtigen al vrij vroeg beslo ten om de Gansoordbrug naar het voorbeeld van de Visbrug en Koornbrug in steen uit te voeren. Het exacte jaar van die zeer kostbare ingreep we ten we niet: het zal wel in een economisch gunstige periode zijn geweest. In de zestiende eeuw werd hij enige tijd „Nieuwe brug" genoemd, zo dat de renovatie in steen nog wel niet lang tevoren zal zijn gerealiseerd. In de loop der eeuwen vorm de de brug steeds een belang rijk punt. Op de Ommegangs dag, de zondag tussen Hemel vaartsdag en Pinksteren, droeg de pastoor van de St. Pancrasparochie op deze brug de monstrans met het Heilig Sacrament over aan zijn colle ga van de St. Pietersparochie, die deze weer opborg in de Pieterskerk; het Sacrament was dan rondgedragen van de Pieterskerk naar de Bostel- brug, door de parochie van O.L. Vrouw over de Haarlem merstraat, waar het op de Hartebrug door de pastoor van St. Pancras in ontvangst was genomen. De Ommegang werd vaak opgesierd door meetrekkende leden van de schuttersgilden en nadat door de Reformatie de priesters waren verdwenen bleef die dag een paradedag voor de schutterij, waarbij de aanwe zige schutters op hun tocht door de stad meestal op de Gansoordbrug een soort loden penning ontvingen, die later tegen klinkende munt kon worden verwisseld. Dit fooitje werd overigens vaak meteen weer verwisseld in een hart- Jaap Boersma, directeur van het dierenpension annex -asiel Dierenzorg in Wassenaar. bejaarden zou de prijs kunnen zijn. Hoewel de tarieven nog niet zijn bepaald staat nu al vast dat een aantal bejaarden de dagelijkse verzorgingsprijs niet kan betalen. Boersma hoopt hen ter wille te zijn door een adoptieplan, waarbij ande ren de in het „tehuis" geplaat ste dieren financieel adopteren ten behoeve van de minder draagkrachtigen. „Een AO- W'er moet dezelfde mogelijk heden hebben zijn hond hier te plaatsen als iemand met een hoop geld. Voor ons is alleen belangrijk dat het kostendek kend is. Het gaat niet om een winstobject, maar om een ideëel doel wat weonszelf hebben gesteld", aldus de di recteur van Dierenzorg. Voor informatie over de plaat sing van honden van bejaar den in dit „tehuis" kan wor den gebeld naar telefoonnum mer 01751-79852. Giften voor de realisering van het tehuis moeten worden gestort op gi ronummer 224260, ten name van Dierenzorg Wassenaar. Omdat voor het „bejaardente huis" voor dieren, nog geen naam gevonden is, heeft Die renzorg drie prijzen beschik baar gesteld voor mensen die met een goede naam op de proppen komen. Die namen kunnen worden gestuurd naar Dierenzorg, Zijdeweg 56, 2245 BZ Wassenaar. KOOS VAN WEES De Gansoord brug gezien vanaf de Nieuwe Rijn (foto ca. 1920). versterking in de befaamde herberg op het Doelenterrein. Als stenen brug vergde de Gansoordbrug niet veel on derhoud. In een inspectierap port van 1578 werd hij „tame lijk goed" genoemd en dat is hij nog vele jaren gebleven. Wel werd op 23 augustus 1650 besloten de oostvleugel aan de kant van de Hooigracht af te breken en weer op te metse len, maar dan zodanig dat die niet meer zo met een hoek zou uitsteken. In 1664 ontving Gerrit van Aerdenstoff ruim elf gulden voor het maken van een nieuwe huif op de Gansoordbrugge, maar wat die huif precies zou moeten zijn, is niet duidelijk. Tijdens het woeden van de rage om alle stenen borstweringen te vervangen door ijzeren leu ningen ontkwam ook deze brug niet aan dat lot: op 10 maart 1667 werd besloten om ze aan te brengen. De aanbe steding volgde op 29 juni en Jacob van Ondertoorn nam toen voor 168 aan uiterlijk 1 september het werk op te le veren. In één moeite nam hij ook het stenen bruggetje over de Hooigracht mee. De Hooigracht was op dit punt tot aan de Nieuwstraat nog erg nauw. Toen in 1681 de Hooigracht over de volle lengte werd overwulfd, ont stond hier een fatsoenlijke doorgang. Bij die overwulving verdween niet alleen het ste nen bruggetje (tussen Nieuwe Rijn en Gansoorde of zoals dat al snel werd genoemd: de Appelmarkt), maar het vorm de ook de aanleiding om de Gansoordbrug ingrijpend aan te pakken. Het middelste gat werd opengebroken en weer aangemetseld. hetgeen op 13 september 1681 voor 250 aan Adriaen Hoecke werd opge dragen, en Moyses Cornelisz. Druk snaterend werden op een regenachtige vrij dag 6 januari 1961 twee ganzen over de Gan soordbrug tussen de Wa tersteeg en de Hooigracht geleid. Hun hoeder was wethouder A.J. Jonge- leen die daarmee de brug voor het verkeer open stelde. Dat er ganzen wa ren uitgekozen om deze belangrijke schakel in de geplande noord-zuid-ver binding door de binnen stad in te wijden, is van zelfsprekend een verwij zing naar de al eeuwen oude naam van de brug. Wel werd deze brug ook vaak Watersteegbrug ge noemd, maar Gansoord brug had toch oudere pa pieren. Het eeuwenoude, haast voor historische pad van de Burcht langs de noordelijke oever van de Nieuwe Rijn tot ver op het Waardeiland stond vroe ger onder verschillende bena mingen bekend. Het deel van de Hartesteeg tot de Hooi gracht heette Swansoorde en dat van de Hooigracht tot aan de Vestestraat Gansoorde. De reden dat deze gedeelten naar de zwaan en gans werden ge noemd, laat zich slechts ra den. De benaming Gansoord was langduriger van aard dan Swansoorde: er werd zelfs een stadswijk (tussen Hooigracht en Middelstegracht) naar ge noemd en ook de Gansoord brug ontleent er zijn naam aan, al lag die aan de westzij de van de toen nog open Hooigracht, zodat de naam Swansoordbrug meer terecht zou zijn geweest. Burcht Wanneer het stadsgedeelte tussen de Burcht en de Veste straat bij de stad is getrokken, blijkt niet erg duidelijk uit de weinige uit die tijd bewaard gebleven documenten. De meeste historici houden het op 1294. De Hogewoerd was al eerder bebouwd geraakt en De nauwe Watersteeg met in het verschiet de Gansoord brug (foto ca. 1900).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1984 | | pagina 5