KUJfinTum Hfliien m JAN RAAS PETER WINNEN KiunnTum Hfliien m VALKENBURG VOORSCHOTERWEG KWAflTUm BCHAflG w DEN HAAG iI'JIé »T.Tirn wil weer partijtje meeblazen is nog steeds buitenbeentje I Ir 1 I I 1 wm-rw koopcentrum voor woningdekoratie GROTE MARKT KWANTUM GARANTIE aMrJuLlon8enn handhaafde lage pfijzcn" NIET GOED, GELD TERUG!! OUD-GASTEL Jan Raas gaat er van uit, dat zijn nieu we formatie zich in de eerste Tour de France zal beperken tot het binnenhalen van zo veel mogelijk dagsuccessen. De geestelijk leider van de ploeg, die eigenlijk bedoeld was als serieuze tegenhanger van de ploeg-Post, maar dat imago in haar korte bestaan nauwelijks heeft kunnen waarmaken, ziet daar duide lijk meer mogelijkheden dan te rijden voor het eindklasse ment. In het laatste geval zou er dan gegokt moeten worden op de oudere renner? Joop Zoetemelk en Hennie Kuiper en dat durft de Zeeuw niet „Joop en Hennie zijn volgens mij beiden niet in staat de Tour de winnen, maar kunnen nog wel kort eindigen. Als je dergelijke renners niet in de ploeg hebt, kun je net zo goed niet aan deze ronde beginnen. Natuurlijk had ik ook liever een potentiële winnaar in de formatie, maar die mensen zijn dun gezaaid. Daarom zul je mij in eerste instantie niet over het alge meen klassement horen praten. Ik ben al blij als beiden bij de eerste tien rijden. Daar zullen we alles aan doen als ploeg, maar we gaan toch wel uit van een aantal dag successen om zodoende voor de sponsor zoveel mogelijk publiciteit te halen". Publiciteit die in het voorseizoen op schromelijke wijze achterwege is gebleven. De voorjaarsklassie kers werden beheerst door de ploeg-Post en door de Ier Sean Kelly, terwijl Jan Raas vanaf zijn ziekbed toekeek hoe alleen Jac ques Hanegraaf in de sterk gede valueerde Goldrace voor zijn ploeg een succesje binnensleepte. Oorza ken voor de tegenvallende presta ties waren er natuurlijk ook. Eerst viel Adrie van der Poel weg, om dat hij voor de tweede keer doping gebruikt zou hebben en dus werd geschorst. Even later moest Raas zelf het bed houden na een ernsti ge valpartij in Milaan-San Remo. Daarmee was het voorseizoen ver knald, want juist deze twee waren de pionnen voor de klassiekers en daarnaast is Jan Raas als de abso lute leider onmisbaar. Inderdaad onmisbaar „Ja, ik zou graag wat anders zeg gen", debiteert de 31-jarige Raas, „maar ik ben inderdaad in deze ploeg onmisbaar. Ik voel me ook verantwoordelijk voor de presta ties, want tenslotte ben ik het ge weest die de renners aangetrokken heeft. Maar mijn afwezigheid heeft de ploeg verzwakt in de klassie kers, terwijl ook Adrie van der Poel een man voor het voorjaar was. We zijn machteloos geworden op het moment dat die twee men sen wegvielen. Jij mag dat uitleg gen als een zwak aankoopbeleid, maar ik bestrijd dat. Ik kan het niet helpen dat er. geen vervanger voor mij was, al had ik dat ook lie ver anders gezien. Maar we moe ten nu maar eens vooruit kijken. Wat telt is de toekomst, zeker na zo'n rampzalig voorseizoen. We hebben met ons allen wat goed te maken in de Tour. Als alles naar wens verloopt zijn we compleet en topfit. Als ik zie wat Joop Zoete melk en Hennie Kuiper in de voorbereiding doen, dan lijkt het me stug als de jongeren zich daar niet aan optrekken. Ik heb de taak het hele spul te leiden, in samen werking met Jan Gisbers en Wal ter Godefroot". Partijtje meeblazen Raas, die vorig jaar afscheid nam bij de ploeg-Post met een Neder landse titel, denkt zijn partijtje in de vlakke Touretappes te kunnen meeblazen. „Ik zie mezelf in de fi nales nog wel in staat een succes te boeken. Maar dat is niet het eerste vereiste. We zullen het als ploeg moeten doen. In de vlakke ritten mag in principe iedereen voor de eigen kansen rijden. Daar hebben we de renners ook voor. Voor het klassement zijn Zoetemelk en Kui per de beschermde renners, met Joop als eerste man. Ik ben niet bang dat het tussen die beiden on derling niet goed zal gaan. Zij be seffen beiden wat er op het spel staat en kunnen elkaar in de ber gen aardig van dienst zijn. De sterkste van de dag staat dan van zelf op". Op misschien Adrie van der Poel na is er niemand in de formatie die de beide beschermde renners naar boven kan helpen En het vall ook niet aan te nemen dat zo wel Kuiper als Zoetemelk op eigen kracht het tempo van een ontke tende Hinault, Fignon of het leger Colombianen zal kunnen volgen. Bij voorbaat kansloos dus? Raas: „Ach, wat is kansloos? Als Joop en Hennie bij de eerste tien finishen is dat genoeg. En daarnaast een bergetappe winnen zou helemaal mooi zijn. We staan scherp. Ja, ik ook. Ik ben weliswaar de enige die al verzekerd is van een contract voor volgend jaar, maar ik blijf me verantwoordelijk voelen voor de andere renners, die allen nog een nieuwe verbintenis moeten af dwingen". GERHARD NIJBOER Jan Raas hoopt dat zijn ploeg, die in het seizoen tot dusver vrijwel ver stoken is geweest van succes, in de Tour enige dagprijzen in de wacht zal slepen. Peter Winnen: „Ik ben niets minder dan anderen en waarom zou ik dan de Tour niet winnen?". VENRAY Peter Winnen is een wat vreemde persoonlijk heid in het leger der beroeps- wielrenners. Waar velen zich blind staren op hun sport en daar alles voor over hebben, zonder na te denken wat er na afloop van de carrière al lemaal nog zou moeten ko men, daar is de 26-jarige Pe ter Winnen vrijwel dagelijks met zijn ontwikkeling bezig. Hij interesseert zich ook voor de normale maatschappelijke zaken, kan er ook goed over meepraten en heeft er een duidelijke mening over. Hij leest na afloop van een etappe alle kranten, waarbij hij zich niet beperkt tot het sportge- deelte, en leest boeken die bij de „gewone man" hooguit voor de sier op de plank staan. Het heeft hem wel eens wat schampere la chende blikken van collega's opge leverd, maar Peter Winnen is er de man niet naar om zich daar iets van aan te trekken. Men kan hem dan ook bezwaarlijk een „beperkt iemand" noemen. Ook in de opstelling nbar de pers toe is hij in staat een duidelijke uitleg te geven over het reilen en zeilen in het peloton, waarbij hij zijn eigen visie durft te geven en, wat in veel gevallen ontbreekt, ook goed onderbouwt. Het laat hem dan ook koud wat anderen van hem denken, hij weet - vindt hijzelf - erg goed waarmee hij be zig is. „Wielrennen is niet alleen zaligmakend", debiteert de rossige coureur, „er zijn nog zoveel dingen in het leven 'die de aandacht vra gen. Voor je het weet kan het af gelopen zijn met een sportcarrière. Ik wil daarop voorbereid zijn. Maar aan de andere kant is het zo, dat ik het hoogste in de sport wil bereiken. Daarbij besef ik best, dat er renners zijn met wat meer ta lent, maar ook zij hebben hun goe de en slechte dagen. Ik durf te zeggen, dat ik door elkaar geno men in principe niets minder ben dan welke andere coureur dan ook, Bernard Hinault uitgezonderd natuurlijk. Dat is iemand met meer kracht, talent en mentaliteit dan de normale wielrenner, maar ook hij is niet onverslaanbaar. Zonder me nu helemaal blind te staren op de wielrennerij, wil ik dus het hoogste proberen te berei ken. Dat is een keer de Tour win nen. Vorig jaar werd ik derde op ruim vier minuten van, Fignon. Ik hoop dat ik dit jaar weer zoveel bijgeleerd heb, dat de eerste plaats in zicht komt". Als geen ander Peter Winnen is een echte renner voor een Tour de France. Als geen ander kan hij zich op een dergelij ke etappewedstrijd voorbereiden en krijgt daarvoor alle vrijheid van zijn ploegleider Peter Post. Het hele voorjaar hoort of ziet geen enkele wielerliefhebber de naam van de Venrayse coureur op de radio of in de kranten. Pas als de Ronde van Zwitserland aan staande is, kruipt Winnen uit zijn schulp. Winnen kreeg dit jaar te maken met nogal wat tegenslag. Al vroeg in het seizoen brak hij een sleutel been, wat echter zeer snel weer genas. Twee weken geleden ging Winnen in de Ronde van Zwitser land tijdens een afdaling onderuit en moest zwaar gehavend uit een greppel worden gevist. De Tour de France leek even voorbij, maar een dag later trainde de Limbur ger al weer met zijn ploeg in de bergen. Niet fit, maar wèl met een goede hoop dat de val geen in vloed op zijn prestaties in de Tour zal hebben. Het voorval zal dan ook weinig in vloed hebben op de moraal, waar mee Winnen aan de Tour begint. In de wetenschap, dat Gerard Veldscholten, die hem vorig jaar zo keurig naar de overwinning po de Alpe d'Huez sleepte, en Guy Nulens hem waar nodig bij zullen staan, de rest van de ploeg sterk genoeg is om in de ploegentijdrit voor wat extra seconden te zorgen en dat Phil Anderson een makker is die hem het succes gunt. „Ja, vo rig jaar zat ik nog met Johan van de Velde. Die samenwerking ging prima en ik was er toch wel een beetje bang voor dat Phil een heel ander type zou zijn. Maar het blijkt dat we elkaar goed liggen. Dat is een groot voordeel, omdat we gezamenlijk de strijd in kun nen gaan. Ik zal dan ook niet schromen tin de aanval te gaan wanneer dat mogelijk is. Want dan alleen is Hinault te pakken. Ik heb vorig jaar geleerd ook in de tijdrit ten niet te veel tijd méér te ver spelen, zodat we het in de bergen samen moeten doen. Ik zeg niet .dat ik de Tour dit jaar win, maar ik denk er toch dicht bij te kunnen komen. Gewoon, omdat ik als wielrenner volwassener geworden ben". GERHARD NIJBOER 1

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1984 | | pagina 19