Leidse Courant | 1984 | 9 juni 1984 | pagina 9

ïulpverlening is óók een produkt
lat efficiënt geleverd moet worden

loofdrekenen en hoofdbrekens
ls voorspel rakettendebat

Korter werken via halve dagen vrij

ieuwe Rode Kruis-voorzitter dr. Tiede Herrema:

|tALES 650-

650.-

'SIJTHOFF PERS

STmf

NNENLAND

Eeidae Commit

ZATERDAG 9 JUNI 1984 PAGINA 9

HAAG Enigszins
J ig zegt hij: „Ik word
d gefotografeerd in
i stoffige omgeving
J Tiede Herrema, de
7 we voorzitter van het

- erlandse Rode Kruis,
51 zich in de rijk gede-
■i erde en gemeubileer-
r' :amers van het statige

- i aan de Prinsesse-
n ht in Den Haag, ken-

k niet erg op zijn ge-
Hij praat dan ook
?r vanaf een doodge-
e (nou ja stoel dan
J ichter het bureau dat
aan Prins Hendrik
t behoord en dat de
etingen heeft van een
uitgevallen tweeper-
sbed. Achter het bu
it prijkt een manshoog
3 ret van de vorige ei-
•jiar.

-leden waarom dr. Herre-
iezelfde die negen jaar te-
n Ierland een maand gij

zelaar was van de Ira, zich in
het riante grachtenpand niet
thuisvoelt, wordt gaande het
gesprek duidelijk. De nieuwe
voorzitter van het Rode Kruis
blijkt een uiterst beminnelijk,
maar ook een uiterst zakelijk
en efficient man. Ja, en zo ie
mand past eigenlijk niet in een
getierelantijnde omgeving.
Herrema ontkent dat er grote
verschillen bestaan tussen het
leiden van een groot bedrijf en
het besturen van een non-pro-
fit-organisatie als het Rode
Kruis: „Het gaat om het mana
gen van een grote organisatie,
met een kleine 30.000 vrijwilli
gers. Wat dat betreft is er geen
verschil met de Akzo waar ik
vandaan kom. Je moet op de
zelfde wijzen leiden en suren.
Je moet een lange-termijn-
planning maken, en een stra
tegie uitzetten hoe je die plan
ning kunt waarmaken, met
déze organisatiestructuur, met
déze mensen".

Hulpverlening

Hij voegt er aan toe dat het
ook geen verschil uitmaakt of
je nu een industrieel product
aflevert of hulp verleent. „Het

produkt van het Rode Kruis is
hulpverlening. Ook dat pro
duct moet je zakelijk benade
ren: 'Hoe laat ie die hulp zo
effciënt mogelijk tot stand ko
men'. En daarvoor moet je
naar de kosten kijken en
steeds je doelstellingen (her
formuleren".

Het eerste grondbeginsel van
het Rode Kruis luidt: „Het
Rode Kruis, geboren uit het
verlangen zonder onderscheid
hulp te bieden aan de gewon
den op het slagveld, tracht
in zijn internationale en na
tionale doelstelling mense
lijk leed te voorkomen en te
verzachten, waar dit ook
wordt waargenomen. Zijn doel
is leven en gezondheid van de
mens te beschermen en eer
bied jegens hen te waarborgen.
Het bevordert en streeft naar
wederzijds begrip, vriend
schap, samenwerking en duur
zame vrede tussen de volke
ren". Ongetwijfeld een fraaie
definitie van wat het Rode
Kruis beoogt, maar voor het
„grote publiek" is het Rode
Kruis toch een wat stoffige or
ganisatie, die zich bezighoudt
met het versturen van dekens

„naar het getroffen gebied".
Dr. Herrema geeft toe dat het
image van de organisatie die
hij nu leidt, inderdaad wel wat
mag worden opgepoetst. „Wij
moeten als wat oudere instel
ling ons image steeds waar
blijven maken. Als je vraagt
wat nu precies de Hartstich
ting, de Nierstichting of het
Kankerfonds doen, zul je
meestal een min of meer juiste
omschrijving te horen krijgen.
Maar als je nu vraagt wat het
Rode Kruis precies doet, blijft
het antwoord meestal bij de
dekens steken. Soms wil het
woord bloedbank nog wel eens
vallen, maar dan is de koek
op".

Dertigduizend vrijwilli
gers

Dr. Herrema somt op: „Buiten
landse hulp. natuurlijk. Dan is
er nog de Henri Dunant, de
hulp bij verkeersongevallen,
het wellfare-werk, het wel
zijnswerk, de telefooncirkels,
noem maar op. En al dat stille
werk wordt gedaan door onze
30.000 vrijwilligers. Dertigdui
zend mensen, een getal om
even stil van te worden. Jam

mer dat dat beeld bij het grote
publiek te weinig overkomt".
Weer een stukje van de taak
van dr. Herrema: dit beeld wél
te laten overkomen

Op een vraag wat nu eigenlijk
een telefooncirkel is: „Een
groep van acht tot tien men
sen, meestal ouderen en al
leenstaanden, die elkaar op
bellen. Nummer één neemt
het initiatief en belt nummer
twee op enzovoorts. De laatste
belt nummer één weer. Dan is
de telefooncirkel rond. Zo'n
telefoontje is heel nuttig voor
de controle: Is er niemand ziek
geworden of zo, en het bevor
dert het sociaal contact. In het
hele land zijn er nu zo'n vijf
honderd van die cirkels, dat
betekent dat een kleine vijf
duizend mensen regelmatig
met elkaar bellen. Toch een
aardig aantal, dacht ik zo".
Niet stilzitten
Hoe komt iemand er toe in
plaats van in de VUT op zijn
lauweren te gaan rusten, zich
in een baan als deze stort Dr.
Herrema: „Laat ik zeggen dat
ik niet kan stilzitten. We zijn
pas verhuisd naar Schevenin-
gen, maar toen ik vanmorgen

was opgestaan heb ik, vóór het
ontbijt, eerst nog drie kwartier
met verhuisdozen van boven
naar de berging en terug lopen
sjouwen. M'n vrouw zei: Ik ge
loof dat jij de enige in Neder
land bent, die voor hij gaat
werken, eerst gaat wérken".
Maar dat zat er bij hem al
vroeg in: hij studeerde werk
tuigbouwkunde aan de HTS,
behaalde het doctoraal examen
in de bedrijfs- en sociale psy
chologie, en promoveerde in
de letteren en wijsbegeerte.
Dan heeft hij ook nog hobby's.
„Ik aquarelleer niet mooi,
maar ik vind het leuk om te
doen dan speel ik golf,
waar ook nogal wat tijd in gaat
zitten, ik schaak. Ik heb al
mijn kinderen schaken ge
leerd, en bind nu thuis wel
eens de strijd aan met m'n
schaakcomputer. En het merk
waardige bij het laatste is dat
je tegen zo'n ding gaat zitten
praten, als jij hem te slim af
bent, of, wat veel meer voor
komt, hij jóu te slim af is".
Twee of drie jaar
Hoe lang denkt dr. Herrema
dit werk te gaan doen 9 „Geen
eindeloos aantal jaren in iede

Dr. Herrema: „Helpt uw Rode Kruis helpen".

re geval. Bij de besprekingen
rond mijn aantreden heb ik
een termijn van twee, hooguit
drie jaar gesteld. Je kunt je nu
nog wel honderd procent voe
len, maar de kans dat het ver
ouderingsproces intreedt, is
nu, op m'n 63-ste, toch vrij
groot. En ik wil voorkomen
dat ze gaan zeggen: Hij moest
toch maar eens weg. Terwijl
die 'hij' van mening is dat-ie
het allemaal nog uitstekend
doet. Op personeelszaken bij
de Akzo heb ik met oudere
medewerkers met deze kwes
tie te maken gehad. En dat
soort gesprekken waren niet
de gemakkelijkste".

Op de vraag hoe het nu gaat
met de landelijke collecte, zegt
hij daar geen notie van te heb
ben. „Ik heb wel het idee dat
we dicht bij de beoogde veer
tien miljoen zullen komen,
maar dat is meer een privé-
mening dan dat die gebaseerd
is op cijfers. En dat is ook een
deel van de taak die ik mij ge
steld heb: zorgen dat er genoeg
geld binnenkomt om geen
„nee" te hoeven zeggen als er
om hulp wordt gevraagd.
„Eigenlijk", zegt dr Herrema.
„past mijn werk bij het Rode
Kruis uitstekend bij het motto:
Helpt uw Rode Kruis helpen".
LEO VAN DER MEEL

fet Uw krant naar
Llandudno:
DAAGSE LUXE
OURINGCARREIS NAAR

trek zaterdag 30 juni 1984
ndudno. de bekendste badplaats van Wales is het
sdoel van onze 6-daagse luxe touringcarreis naar dit
elijke land van zaterdag 30 juni t/m 5 juli 1984 a.a.
v s verblijfshotel aldaar is het Ormesclitfe Hotel, gele-
i aan de boulevard met uitzicht op zee.

e kamers hebben douche en toilet en het hotel be-
hikt over een gezellige lounge en uitstekend restau-
it.

wel voor de heen- als de terugreis werd een geva-
erde en interessante route gekozen, welke een goede
lormatie geeft over de diverse touristische beziens-
izrdigheden van dit mooie land.
i eerste dag gaan we via Antwerpen en Gent scheep
Zeebrugge en vervolgen onze reis via Dover, langs
Irterburry. Chatham, het dal van de Medway via de
mtlorttunnel onder de Theems naar St. Albans,
p/ulnes van de oorspronkelijke Romeinse stad en de
pfhedraal behoren tot de voornaamste bezienswaar-
gheden. Alhier wordt overnacht in het Ambrey Park
">tel. De volgende dag gaan we via Buckinghamshire
ar Stattford Upon Avon. de geboorteplaats van Sha-
ispeare. fraai gelegen aan de rivier de Avon. Via de
stad Chester met nog volledig ommuurde stads

wallen (gelegenheid tot bezichtiging) rijden we Wales
binnen naar ons hotel in Llandudno. Dinsdagmiddag
een tocht naar de ommuurde Middeleeuwse stad Con
wy met een bezoek aan het mooiste en grootste kasteel
van Groot Brittannie. Woensdag vertrekken we weer uit
onze standplaats naar Stoke on Trent waar we de be
kende Wedgwood-fabriek kunnen bezichtigen en gaan
naar Londen voor overnachting in het bekende Queen's
Hotel. Donderdag vangt de thuisreis aan via Dover-Ca
lais en besluiten we deze trip met een afscheidsdiner op
Hollandse bodem.

De prijs voor deze bijzonder interessante reis bedraagt

chtingen en boekingen: telefonisch
ir. 070-190882 (van maandag t/m
van 9 tot 13 uur) of persoonlijk in
s ie vestigingen Spuistraat 71, Den
op de hoek van het Spui.

op basis van een tweepersoonkamer met douche en toi
let en half pension.

Echter met inbegrip van de lunch op maandag en de en-
tree's voor het geboortehuis van Shakespeare en Caer-
nar von Castle en uiteraard het afscheidsdiner De toe
slag voor een eenpersoonskamer bedraagt 100.- per
persoon (maximum 3 beschikbaar).

Gecombineerde reisverzekering 12 - 5.- kosten.
Annuleringsverzekering 3 1/2% van de reissom.

POSTBUS 18050

2500 AA -«-GRAVENHAGE

TEl [phone]

(Van onze sociaal-
economische redactie)

ZOETERMEER In de
groot-metaal en de elek
trotechnische industrie is
gisteren tussen werkge
vers en vakbonden een
akkoord bereikt over de
arbeidsduur, die door deze
cao-partijen „een stap
over de drempel naar een
nieuw tijdperk" wordt ge
noemd. Werktijden en be
drijfstijden worden in
deze bedrijfstak na 1 janu
ari 1985 volledig ontkop
peld.

Gerekend wordt met een ar
beidstijd van 1744 uur per jaar,
het bedrijf draait echter lan
ger. Vrije tijd, met name ont
staan door arbeidstijdverkor
ting, wordt in blokken van
halve dagen opgenomen zodat
men er echt iets van merkt.
Overuren worden verrekend
met extra vrije tijd.

Over het nieuwe werkstra-
mien is langdurig en moei
zaam onderhandeld omdat het
niet eenvoudig was los te ko
men van het gangbare patroon
van veertig uur bedrijfstijd-
/werken per week, acht uur
per dag. Krachtens de gelden
de cao hebben de werknemers
recht op dertien vrije dagen in
afwachting van een nadere
werktijdregeling. Uitgangs
punt voor die nadere regeling
is geweest, dat de ondernemin-

BAANBREKEND AKKOORD IN METAAL:

gen niet korter dan veertig
uur per week in bedrijf blij
ven, liever nog langer want
men werkt met kostbare appa
ratuur die het meeste opbrengt
als ze lang in bedrijf is.

Ander uitgangspunt was dat er
gewerkt moet worden als er
werkaanbod is, zodat leegloop
wordt voorkomen. Deze flexi
biliteit mag ook weer niet zo
ver gaan, dat op de „onmoge
lijkste" tijden gewerkt moet
worden. Afgesproken is dan
ook, dat een onderneming van
maandag tot en met vrijdag
tussen 7 en 19 uur kan draai
en. Elk bedrijf maakt zelf uit,
overleggend met onderne
mingsraad en vakbonden, ge
durende welke perioden de
werknemers moeten werken.
Overuren worden in vrije tijd
„uitbetaald". Bepalend is ech
ter vooral of men de 1744
werkuren per jaar over
schrijdt. Heeft men langer ge
werkt dan ontstaat een recht
op vrije tijd in het volgende
kalenderjaar, maar het is ook
mogelijk de helft daarvan in
geld uit te keren.

De dertien zogenaamde roos-
tervrije dagen worden omgezet
in 26 blokken (dagdelen), die
in de werkroosters moeten

worden ingepast. Zes van die
blokken mag de werkgever
collectief vaststellen, bijvoor
beeld voor de periode tussen
kerstmis en nieuwjaar. Door
de vrije tijd in blokken toe te
kennen gaan de werknemers
echt iets merken van arbeids
tijdverkorting, zegt de vakbe
weging. meer dan met een
uurtje korter werken Op die
manier wordt het ook beter
mogelijk om nieuw personeel
voor herbezetting in te zetten.

Overigens kan niemand aan
geven hoeveel arbeidsplaatsen
door het akkoord tot stand zul
len komen. Werkgeversvoor
zitter ir.W.ter Hart liet blijken,
dat men zich daarvan niet te
veel moet voorstellen. De laat
ste jaren is er nog steeds spra
ke geweest van inkrimping
der personeelsbestanden en al
is er thans een opleving, de
werkgevers in de metalectro
zijn nog niet zo geneigd om die
bestanden uit te breiden zo
lang het onzeker is of die ople
ving zich voortzet. Dit temeer
niet omdat het bij een terugval
moeilijk is die nieuwe mensen
weer kwijt te raken. Dan leent
men liever in via uitzendbu
reaus e.d. Dit is dan weer een

doorn in het oog van de vak
bonden.

Een andere reden om nu en in
de toekomst niet te veel te
verwachten is volgens Ter
Hart, dat het werk steeds meer
verschuift van mens naar ma
chine. „Er zijn nu al machines
die onbemand kunnen draai
en. Er is dan ook duidelijk
sprake van een verschuiving
van arbeidskosten naar kapi
taalkosten. Ook in de nieuwe
situatie mogen de arbeidskos
ten niet stijgen anders zijn we
niet concurrerend. Een eis als
in de Duitse metaal van ver
korting van de werktijd tot 35
uur met behoud van loon is
hier dan ook een onmogelijk
heid". De vakbonden willen
echter ook in Nederland naar
verdere verkorting van de ar
beidstijd, zo lieten zij weten.

Daarover zal in de herfst weer
worden gesproken. Het nieu
we flexibele werkstramien,
dat nu overeengekomen is,
vloeit nog voort uit de cao
1983/84. De vakbond Unie
BLHP stelt het metaal-ak
koord ten voorbeeld aan alle
werkgevers, met name ook
aan Philips, waar het overleg
over arbeidstijden is vastgelo

pen. Het grote struikelblok bij
Philips was de vorm waarin
de arbeidstijdverkorting ge
stalte moet krijgen en de me
dezeggenschap die de bonden
daarbij willen hebben.

ADVERTENTIE

Specialist in

Scheepselektronica.

Schakelaars en schakelpanelen
12 en 24 Volt. Marifoons.
Stuurautomaten. Diepte-
meters. Loggen.
Kompassen.
Verlichting. V.D.O.
Service. Bij de
watersport-
specialist.

Vrolijk Watersport. Üd^L-t én y
Wassenaarsestraat 67/69.

2S86 AL Scheveningen. Tel.070 - SS 10 38

HAAG In de
ede Kamer is de afge-
h dagen veelvuldig
hoofdrekenen gedaan,
te parlementariër je
tegenkwam, van wei-
politieke kleur dan
iedereen was bezig
hetzelfde sommetje:
us 36 plus 6 min 9 is
'n daar bleef het niet
ant rond dit reken-
iige probleempje wer-
1 van varianten ver-
igd, waarvan de uit-
;t nu eens boven de
Ig en dan weer daar-

st Bommel-oeuvre van
Toonder komt nogal
[et zinnetje voor: „De op-
pe lezertjes begrijpen na-
jk al wat er aan de hand
ïze frase geldt ook hier,
het zal de meeste lezers
Idels duidelijk zijn dat die
jarij aan het Binnenhof te

maken had met het aantal
stemmen dat het kabinet vol
gende week woensdag in de
Kamer zal weten te vergaren
ter ondersteuning van het ra-
kettenbesluit.

De CDA-fractie telt sinds het
uittreden van het duo Schol-
ten en Dijkman 43 zetels en de
VVD heeft er 36. Samen is cat
dus 79. Op een totaal van 150
Kamerleden is dit op het eer
ste oog ruim voldoende om het
kabinet overeind te hoycen,
maar zo gemakkelijk werkt
dat niet, althans niet in het
CDA. Enkele CDA-leden neb
ben zodanig ernstige beden
kingen tegen het kabinetsbe
sluit, dat ze overwegen tegen
te stemmen of zelfs nu il ze
ker weten dat ze woensdag bij
de stemming hun hand riet in
de lucht zullen steken.

Van den Toorn

De zekere nee-zeggers zijn op
dit moment zes in getal: La-
ning-Boersema, Fabe-, De
Kwaadsteniet, Buikemi, Cou-

rrie en Van den Toorn. De
laatstgenoemde is een nieuwe
ster aan de dissidentenhemel.
Tot verbazing en woede van
vele zijner fractiegenoten kon
digde hij dinsdag in een inter
view met het weekblad HP
doodleuk aan, dat „de verhul
de en versierde instemming
met plaatsing" waartoe het ka
binet heeft besloten voor hem
onaanvaardbaar is: hij zal dus
tegen stemmen. Dan telt de
CDA-fractie ook nog een vier
tal twijfelaars, die neigen naar
een „nee" tegen het kabinets
besluit, maar nog niet zeker
weten of ze daar daadwerke
lijk toe over zullen gaan. Het
zijn de leden Beinema, .Borg
man, Kraaijeveld-Wouters en
Evenhuis-van Essen.

Voor de hoofdrekenaars zal
het intussen zo klaar als een
klontje zijn, dat het kabinet
het niet redt met alleen de
steun van CDA en VVD. Er
moeten dus méér voorstanders
van het rakettenbesluit wor
den gevonden. CDA-fractielei-
der De Vries deed daar na het

ITENHEER

fractieberaad van vorige week
zaterdagmiddag tamelijk luch
tig over. Hij ging er van uit
dat de kleine rechtse partijen
(SGP, RPF en GPV) die teza
men zes kamerzetels bezetten,
het kabinetsbesluit wel zullen
onderschrijven. Geen vuiltje
aan de lucht, stelde hij opge
ruimd vast. Immers, als je de
zetels van CDA, VVD èn
„klein rechts" bij elkaar optelt,
is de uitkomst 85. Dan zou er
dus zelfs nog een (uiterst krap
pe) meerderheid voor het ka
binetsbesluit te vinden zijn als
er maar liefst 9 CDA'ers uit de
boot zouden vallen, want vol
gens Bartjens is 85 min 9 nog
altijd 76. Maar ach...9 afvalli
gen! Zover zou het zeker nooit
komen, dacht De Vries. Kort
om: het kabinet kan bij de be
handeling van de raketten-
kwestie gemakkelijk overeind
blijven.

CDA-karretje

Deze redenering van de CDA-
leider schoot de fractievoorzit
ters Van Rossum (SGP), Leer
ling (RPF) en Schutte (GPV)
in het verkeerde keelgat. Wat
dacht De Vries wel! Dat zij
zich automatisch voor het
CDA-karretje zouden laten
spannen om het kabinet te
redden? Dan had hij het be

hoorlijk mis, want zij zouden
beslist niet zonder meer ak
koord kunnen gaan met het
kabinetsbesluit. Zij, fervente
voorstanders van plaatsing
van kruisraketten in Woens-
drecht, stonden echt niet te
juichen bij het compromis dat
Lubbers uit de hoge hoed had
getoverd. De kleine drie wa
ren bedroefd over het uitstel
van de definitieve plaatsings
beslissing en stelden voorts
met angst en beven vast dat
het kabinet de mogelijkheid
open had gehouden, helemaal
geen raketten ons land binnen
te halen.

De vertegenwoordiger van de
GPV-éénmansfractie, Schutte,
was het felst in zijn reactie. Hij
maakte tegenover de media
duidelijk dat men niet moest
uitsluiten dat het kabinet door
zijn stem z'n biezen zou moe
ten pakken. „Bij het herlezen
van de tekst van het kabinets
besluit worden de twiifels en
de wrevel steeds groter zo zei
hij. Ernstige bezwaren heeft
Schutte vooral tegen het feit
dat een definitieve plaatsings
beslissing (vervat in een ver
drag met de Verenigde Staten)
pas begin 1986 genomen zou
moeten worden. Dat moment
li|t maar enkele maanden
vóór de geplande kamerver
kiezingen en daarom zou vol
gens Schutte de kans kunnen
bestaan dat het CDA met het
oog op die naderende verkie
zingen nog geen definitieve^
keuze vóór plaatsing zou dur
ven maken. De GPV'er eist
dan ook dat een plaatsingsbe-
sluit ruim vóór de verkiezin
gen van 1986 wordt genomen.

Onzekere factor

De CDA-top reageerde aan
vankelijk geschrokken op de

...vuurproef kabinet Lubbers...

reactie van de orthodox-chris
telijke partijen, maar na enke
le informele contacten werd
wel duidelijk dat de raketten-
soep niet zo heet zou worden
gegeten als zij door het drietal
was opgediend. SGP en RPF
zullen, zo luidt nu de verwach
ting, na enig gemor toch wel
akkoord gaan met het kabi
netsbesluit. Hun vrees dat het
kabinet-Lubbers plaats vzou
moeten maken voor een coali
tie waarin de PvdA weer de
boventoon voert, blijkt sterker
te zijn dan hun weerzin tegen
het rakettencompromis.
Schutte blijft echter een onze
kere factor in het politieke re
kensommetje. Even onzeker is
de stem van Janmaat van de
Centrumpartij. In feite is hij
vóór plaatsing van de raket
ten, maar de kans is niet uitge
sloten dat hij uit politiek qp-
portunisme tegen de kabinets
beslissing zal stemmen. Jan
maat rekent er namelijk op
dat zijn partij bij nieuwe ver
kiezingen een flinke winst
maakt. Een kabinetscrisis zou
hem dus niet onwelkom zijn.
Veiligheidshalve wordt de CP-

vertegenwoordiger derhalve
door de regeringspartijen maar
in het kamp van de nee-zeg
gers ingedeeld. Als hij vóór
het besluit stemt, zal dat voor
CDA en VVD een hele op
luchting zijn, hoewel ze dat
natuurlijk nooit zullen toege-

Inspraak

Uiteindelijk zal het leven van
het kabinet toch afhangen van
de stemmen van Schutte en
het viertal nog altijd twijfelen
de CDA'ers. Als zij allen tegen
zouden stemmen, dan kan het
kabinet zijn koffers pakken.
Zeggen twee van hen alsnog ja
(bijvoorbeeld Schutte en de
twijfelende CDA-vertegen-
woordigster Hanske Evenhuis-
van Essen) dan mag de ploeg
van Lubbers doorgaan. In dat
geval gaat het hoofdrekensom
metje uit de eerste alinea van
dit verhaal op en wordt het
kabinetsbesluit met 76 tegen
74 stemmen aanvaard.

Dit alles overziende mogen we
aannemen dat het kabinet het
debat van volgende week

woensdag zonder ernstige
kleerscheuren doorkomt. Bin
nen de CDA-fractie zal sterke
druk worden uitgeoefend op
de vier aarzelende fractiele
den, het kabinetsbesluit niet
het nadeel maar het voordeel
van de twijfel te geven. En
ook premier Lubbers zal tij
dens het kamerdebat al zijn
verbale registers, en dat zijn er
niet weinig, opentrekken om
de twijfelaars naar zich toe te
halen. Gisteren is er in het ka
mergebouw een hoorzitting
geweest, waarbij allerlei groe
peringen (het IKV en zijn te
genhanger ICTO. vakbonden
en kerken etc.) hun standpun
ten pro en contra het kabinets
besluit nog eens mochten ver
woorden. Het is zo goed als
uitgesloten dat daardoor nog
CDA-kamerleden tot andere
gedachten zijn gebracht, want
de geventileerde meningen
waren in wezen al lange tijd
bekend. De inspraak vanuit de
bevolking is de afgelopen ja
ren ruim voldoende geweest.
Het woord is nu aan het parle
ment.

DICK VAN RIETSCHOTEN