„Wij doen toch ook aan topsport?!
J
fhte
Joke van Gerven: „Het aftrainen is wat uit de hand gelopen..."
LEIDEN Onopgemerkt voor bijna iedereen
werd kort geleden in Amsterdam, behalve het
nationaal kampioenschap marathon voor he
ren, ook de titelstrijd voor dames verwerkt.
Met een knappe vierde en vijfde plaats zou
den Joke van Gerven (NSL) en Karin van
den Berg (Bataven-Leiden) normaal ruim in
de aandacht komen, in dit geval echter niet.
Een gang van zaken die door Joke van Ger
ven als merkwaardig wordt gezien.
„Wij doen toch ook aan top
sport? Net zo goed als Gerard
Nijboer. Daarbij zijn er genoeg
mannen die we er uitlopen,
dus echt begrijpen doe ik die
mindere belangstelling beslist
niet". Van Gerven was ooit
een gerenommeerd midde-
nafstands loopster. In 1972
haalde zij zelfs de Olympische
limiet, maar door een te late
inschrijving werd München
toch niet „gehaald". Later
(1977) pakte ze het nationale
record op de 3000 meter met
9.07.5 minuten, een tijd die een
jaar later ook door Tineke
Kluft werd gelopen. Pas in '82
raakte ze dat record kwijt aan
Elly van Hulst, maar toen was
Van Gerven al lang en breed
op de echt lange afstanden be
zig. Eerst om af te trainen en
„omdat je het toch niet laten
kan", maar door het gezellig
fanatisme van de trainings
partners (NSL) langzaam maar
zeker weer fanatieker.
„Echt fanatiek ben ik niet
me^f, eigenlijk nooit geweest,
hoor. Ik heb ook nooit de am
bitie gehad om me voor Los
Angeles te kwalificeren op de
marathon, ondanks de over
dreven verhalen in de krant."
Om zich vervolgens toch weer
even druk te maken over het
opblazen van haar deelname
aan een marathon in Japan,
terwijl in de marathon van
Amsterdam, nota bene het na
tionaal kampioenschap, geen
enkele aandacht voor de pres
taties van de deelnemende
vrouwen was weggelegd.
Grenzen
De in „de Veen" geboren Ka
rin van den Berg heeft nog
lang niet zo'n staat van dienst.
Haar hoogtepunt had haar eer
ste optreden in de nationale
ploeg moeten worden, maar zij
moest als een van de vele
slachtoffers van de hitte toen
al snel uitvallen. Voor haar
tellen de marathons van Am
sterdam en het deelnemen aan
de nationale kampioenschap
pen 5000 meter zwaar. Daarbij
geniet ze van iedere verbete
ring van de eigen prestatie:
„Daarvoor beginnen we er
toch allemaal aan? Je wil je ei
gen grenzen leren kennen."
Van den Berg vervolgt: „Om
dat mijn vader en broers aan
prestatielopen meededen en ik
vaak meeging, kwam van het
Onder redactie van Gert-Jan Onvlee en Maarten Nooter
Foutje (1)
Zondagavond al, moesten we
er even over denken. Kon het
nou wel, of kon hét nu niet?
Na een kleine discussie wer
den we het eens.
Zoals bij een afscheidsduel
een passende plaat past, pas
sen niet passende platen in
Hutspo(r)t. Vandaar dus dat
dat het verhaaltje over de na
zo'n tien seizoenen van UDO
één afscheid nemende doel-
verdediger Kees van Rijn die
maandag werd opgefleurd
met een plaatje waar de Rijn
se concentratie van afdroop.
En vandaar ook dat bij deze
aflevering van Hutspo(r)t een
andersoortig prentje gaat.
Het laatste fotografisch vast
gelegde foutje in UDO-één
verband, om precies te zijn...
Opgelucht (1)
Toch maar even wezen kijken
afgelopen maandag. Bij die
vergadering van de Belangen
vereniging Amateur Voetbal
Leiden (BAVL). Weet u het
nog? De heren BA VL be
stuurders stuurden ons enige
tijd geleden de agenda van die
bijeenkomst. Onder de punten
5 en 6 de volgende onderwer
pen: „Uitwisseling club-
scheidsrechters" en Molesta
tie scheidsrechters". We
vreesden een verband tussen
beide onderwerpen. Waren
bang dat de BAVL op het bi
zarre idee was gekomen om
een roulatie systeem op te zet
ten dat er op gericht was de
heren voetballers iedere week
een verse scheidsrechter in el
kaar te laten meppen. Afgelo
pen maandag leek het er even
op dat onze vermoedens juist
waren. Met een vreemdsoorti
ge grijns om de lippen stelde
voorzitter Jan Werter voor de
punten 5 en 6 maar gezamen
lijk te behandelen...
Opgelucht (2)
Angstig zochten onze ogen
naar de dichtst bijzijnde ont
snappingsmogelijkheid. Maar
net voordat we met onze bij-
eengeveegde paperassen 'een
sprint richting deur wilden
nemen, kwam de gerustellen-
de wens van de vergadering:
„Apart behandelen. Wij zien
het verband niet". Nog weife
lend, de spullen voor de ze
kerheid nog maar even in de
hand houdend, ploften wij
weer óp onze zetels. Na het
fekrakeel een poosje te heb-
en aangehoord durfden wij
zelfs pen en papier weer op
tafel te leggen. Onze vermoe
dens bleken gelukkig onjuist.
De BAVL had het niet zo
kwaad bedoeld. Het gaat die
club er juist om molestatie te
gen te gaan. En wat dat uit
wisselen van clubscheidsrech-
ters betreft; men wilde die
spelleiders gewoon eens de
kans geven ergens anders te
fluiten.
Opgelucht verlieten wij het
van VNL
Liji
nen
Je hebt lijnen trekkers en lijn
trekkers. Over die begrippen
willen we het even hebben.
Aanleiding daarvoor vormt
het bezoek dat we afgèlopen
woensdag aan FC Lisse
brachten. Kort voor aanvang
van de wedstrijd tegen GSV
keerde scheidsrechter Van
der Togt enigszins roodaange-
lopen terug in de bestuurska
mer. Hij had zojuist het veld
aan een inspectie onderwor
pen en was niet tevreden over
hetgeen hij daar aangetroffen
had. Niet alleen waren de
netten kapot, veel erger was
dat de lijnen scheef liepen. En
dan vooral de doellijn. Daar
klopte geen barst van volgens
Van der Togt. „Het lijkt net ot
degene die dat gedaan heeft
dronken was, hij is met een
boogje om de paal heenge
gaan", grapte hij er nog eens
achteraan. En iedereen lachte.
Want als je in degradatiege
vaar verkeert, lach je zelfs om
slechte moppen. Vooral als ze
verteld worden door een
scheidsrechter. Wij van Hut
spol r)t zagen de lol er echter
niet van in. Zwijgend voor
ons uitstarend waren we even
in gedachten bij al die krijt-
wagen bestuurders, die er
steeds maar weer voor zorgen
dat er gevoetbald kan wor
den. Een ondankbare taak,
want alleen als het verkeerd
is, krijgen ze wat te horen.
Maar gelukkig komt die kri
tiek doorgaans uit de monden
van hen die nooit iets doen.
De zogenaamde lijntrekkers.
Aan zulke figuren hebben lij-
nentrekkers een broertje
dood. Vandaar dat ze ook ko
mend seizoen weer gewoon
achter de krijtwagen lopen.
Ook die man in Lisse.
UN/CiiM l
SS
UNCUM 2
Foutje (2)...
Herenleed
„Het is triest om vast te stel
len, maar uiteindelijk leidde
boerenbedrog toch nog tot he
renleed voor ons eerste elftal.
Het positieve uit deze affaire
is dat we het met z'n allen
hebben proberen op te van
gen. Geen wanklank, bij wel
ke trieste ervaring dan ook,
werd gehoord. Met 2 punten
meer op de bovenste plaats
eindigen en dan geen kam
pioen zijn, het is werkelijk
niet te geloven en waarschijn
lijk uniek in Nederland. Tot
slot zij vermeld dat ik het de
vereniging Voorschoten van
harte gun dat ze gepromo
veerd is naar de 4de klas van
de KNVB. Ik wens ze in die
klasse zeer veel succes".
Leiden-voorzitter Nico Jansen
laat er in „Goal", het weke
lijkse mededelingenblad van
de voetbalvereniging Leiden,
geen twijfel over bestaan. Zijn
club is afgelopen seizoen
kampioen geworden van de
zaterdagse eerste klasse van
de KNVB Afdeling Leiden.
Of KNVB en afdeling er nu
anders over denken of niet...
Foutje (2)
Twee spelers en twee speel
sters op de (kampioens)foto en
maar drie namen. Daar klopt
iets niet. Daar zit iets fout. En
inderdaad, het was niet Anne
Marijke Guyt, zoals dat foto-
onderschrift maandag wilde
doen geloven; het waren
Anne Jan van der Meer en
Marijke Guyt.
Het is maar dat u het weet.
De Laatste
Goed, dat was het dan. Het is
mooi geweest. De redactie van
deze rubriek houdt er mee op.
De zonnige zomer wenkt,
het moment om winterse ru
brieken een tijdje op te ber
gen.
U allen, een goede „overzo-
mering" gewenst en: tot eind
augustus.
een het ander. Ik heb nog wel
vijf jaar geschaatst, maar hard
lopen kan je nu eenmaal vaker
doen. En je kan het altijd doen
als je er zelf zin in hebt. Met
schaatsen ligt dat heel anders.
Ben je afhankelijk van de mo
gelijkheden die je op vaak ver
weg gelegen ijsbanen hebt.
Neen hoor, gewoon in de pol
der een eind weg hollen, heer
lijk toch."
Offers
Van Gerven, moeder van een
zoon en werkzaam in de sport
zaak die zij samen met haar
man Wim voert, is van me
ning dat vrouwen die mara
thons (willen) lopen, een gezin
hebben en daarnaast ook nog
werken, dit alleen kunnen
volbrengen als man, familie,
vriendenkring en de persoon
in kwestie bereid zijn grote of
fers te brengen. Karin van den
Berg beaamt dit volmondig
door te verwijzen naar een
bruiloft, voorafgaande aan de
Zilveren Molenloop dit jaar.
Zij wilde daar goed lopen en
heeft toen de bruiloft bewust
laten schieten en, voegt ze er
aan toe: „Dat was niet de eer
ste keer en zal ook niet de
laatste keer zijn dat ik een uit
je moest laten schieten voor
het lopen". De meeste vrien
den begrijpen dit wel, ook al
omdat de meeste zelf ook in de
atletieksport actief zijn. Beiden
ondervinden daarnaast enorm
veel steun van de echtgenoten,
die zelf ook helemaal atletiek-
gek zijn en dus weten waar
voor de vrouwen het doen.
Ton van den Berg is een mid
denafstandsloper bij Bataven
en kan een van de betere mi-
crofonisten genoemd worden,
terwijl Wim van Gerven zich
nu wat meer met het jogging
gebeuren bezig houdt, maar
vroeger een goed middenaf
standsloper was (hij is nog in
het bezit van een „Spartaans"
clubrecord).
jfi*
de frêle Ripse dit jaar nog èn li
tweede marathon zal dfraai
weet ze nog niet, dat gaathei.
overleg met trainer Lamlpd
van der Berg. Mogelijk rtoe
haar programma voor de pgd
van het seizoen alleen \vp.
strijden over maximaal twiq
kilometer behelzen. Haar
treden in de competitie (aije
lopen zondag) was daar al I
voorteken van.
Van Gerven zal dit jaar orj
twijfeld nog wel op de ma»
thon actief zijn. Eerder dan
september zal dat evenwel ij.
gebeuren. „Voor Amstercf^
heb ik me echt wekenlang' 1
les moeten ontzeggen,
maar goed voorbereid aanj
start te kunnen komen en I
vraagt toch heel wat", v
het zover is zal de voormj
recordhoudster nog wel tijd
de in augustus in Engeland
houden Europese Kampia
schappen voor veteranen m
de 5000 meter) aantreden. W
Ontzeggen
Kf"l
I
Karin van den Berg: „Steeds weer op zoek naar eigen grenzen".
Gelijk
Feministen zijn het beiden
niet, hoewel zij zich wel sterk
maken voor de vrouwenatle-
tiek: „Dat moet eigenlijk ge
woon zijn, wij willen niets lie
ver dan gelijk behandeld wor
den, niets meer en niets min
der, in beide betekenissen". De
sponsoring door een Ameri
kaans cosmeticabedrijf (Avon)
van veel wedstrijden én de na
tionale dames marathonselec
tie vinden ze toch wel een goe
de zaak. „Hierdoor zijn vrou
wen veel makkelijker gaan lo
pen. Vroeger was het nog iets
geks als een vrouw ging hard
lopen, nu gelukkig niet meer,
maar het is* nog steeds niet zo
dat er gezegd kan worden dat
er genoeg vrouwen in bewe
ging komen", aldus van Ger
ven, zelf leidster van een da
mes trimgroep. „Laatst was er
een wedstrijd op zaterdag en
toen ik de meiden vroeg om
mee te doen, moesten toch nog
heel wat van hen boodschap
pen doen. Dat gaat bij ons van
zelf, als ik geen tijd heb doet
Willem 't en omgekeerd. Ik
denk dat dat normaal zou
moeten zijn."
Ook het tekort aan wedstrij
den, wordt door de dames als
„slecht" voor de doorstroming
van de huismoeders naar de
wegatietiek gezien. Meer wed
strijden voor vrouwen bren
gen vanzelf ook meer (nieuwe)
vrouwen aan de start.
„Natuurlijk'
Van Gerven is eigenlijk lang
zaam maar zeker in de mara
thon gegroeid, via, wat men
„de natuurlijke weg" noemt:
na een behoorlijk succes op de
middenafstand, via vijf en tien
kilometer, naar de halve en de
hele marathon. Voor Van den
Berg geldt dat juist niet. Met
haar 25 jaar is zij een van de
jongste dames die ooit in de
nationale selectie heeft geze-.
ten. Dat ze uiteindelijk in de
marathon zo kort achter el
kaar eindigen (2.49.51 uur te
gen 2.51.12 uur) is in wezen
niet zo gek. Van Gerven is
toch nog te veel de tien kilo
meter loopster met te weinig
duurconditie en Van den Berg
Komt nog snelheid tekort,
vindt ook de in Sassenheim
wonende Van Gerven. Vooral
in „korte" wedstrijden (10 tot
15 kilometer in dit geval) kan
dat ondervangen worden. Of
Ook de bij haar vader.
Kerkvliet, werkende Van
Berg moet zich veel ontzegg"|
vooral bij het eten. Van ki
af is er bij haar een chronis
vorm van bloedarmoede
constateerd, „waardoor de
korte afstanden tot zeg rrjH
3000 meter ook nooit uitien
verf konden komen". Doorrm
zware marathontrainl h(
wordt van het lichaam ten
meer gevergd zodat het \pg<
haar bijzonder goed opleisd
geblazen is. „Voedsel dat mVe
lijk of alleen met veel enepn
verteerbaar is, is voor mij) h
boe. Maar als je lange tijd gdii
vlees eet ga je het niet rrft.
missen ook." Voor Van Oen:
ven ligt dat iets anders. Ht
wel ze zich veel ontzegt, spl
looft ze niet in een speden
dieet. Uiteraard houdt ze vai
degelijk rekening met d«ns
verrichten trainingsarbrrr
maar astronautenvoedsel, fhl
wier en brandnetelthee koi)ve
liet op tafel. „Als je gewit c
goed oplet en je doet niets t(
je niet gewend bént, kan
weinig verkeerd gaan",
de Noordwijkerhoutse
denstandster. „Carlos
bijvoorbeeld, de Europees!
cordhouder sinds Rotterft
vorig jaar, zat om elf uuf
ochtends nog biefstuk met ft
tat te eten, omdat hij
wend was. 's Lands
's lands eer zeg ik aen
maar..." g
GERT VELTHUIioj
Wie goedkoop reist, houdt nog eens
wat geld over.
Voor zichzelt Of om iemand anders
eens een plezier te doen
Ouder worden heeft zo zijn positieve
kanten. Want er bestaat geen goedkopere reis
mogelijkheid dan de 65+ kaart.
Ga maar na: Een 65+ kaart (of 60+
Dameskaart) kost f86.50 voor een heel jaar
Voor'n echtparenkaart is dit f 131,50.
Voor dat geld kunt u in ieder geval, verspreid
over het jaar, 7 dagen door heel Neder
land reizen
Daarnaast krijgt u alle overige trein
kaartjes voor bijna half geld.
(Op een retourtje 40% korting Op 'n enkeltje
45%.Alleen lopen is goedkoper - als ji
schoenenslijtage niet meerekent
Wilt u meer weten? Haal dan de f
65+ folder bij een NS-station
Aan het loket kunt u trouwens
inlichtingen krijgen
Ook over goedkope treinreizen
en in het buitenland
Dl itr/óFKAAKT: VOOR F86,50 PER JAAR 7 DACtN DOOR HEEL NEDERIAHD REIZEN.VIRDIRAILE TREINKAARTJES VOOR BUNAHAIIC
SPORT OeidóG Qowwnt zaterdag 9 iuni i984 paginaIN
MARATHONLOOPSTERS JOKE VAN GERVEN EN KARIN VAN DEN BERG OVER GEBREK AAN BELANGSTELLING: fc
