Omwegen
Els Joosten grijpt steeds
verder en voorziet de
professie van nieuw bloed
Kulturele Weken tekenen samenwerking Wassenaarse
£IDEN/REGIO
CeidócSomatit
VRIJDAG 11 MEI 1984 PAGINA 5
Op mijn oniwi'^cii door stad en land
kom ik graag morisorj togen. U kunt
mij telefonisch ol' schriftelijk vertellen
wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071
- 12 22 44 op toestel 10.
door Ton Pielen*
LEIDERDORPSE BALLETSCHOOL VIERT ZIJN KOPEREN
BESTAAN MET VERTOON
Als Els Joosten, tijdens
een spaarzaam ogenblik
I dat ze even op adem kan
>4 komen, voor zich uit
d kijkt, zie je meteen dat in
haar smalle kopje achter
'*t het hoge voorhoofd weer
2 een baanbrekende ge-
1 dachte heeft postgevat.
In haar imperium is van
j alles aan de gang. Toen
ze als Alkmaarse Els
I Habbé, jaren terug, nog
ili bij Nel Roos op de ballet-
e academie zat begon haar
visie zich al te ontwikke-
i len. Dat veranderde niet
J toen ze een jaar of twin-
ej tig terug trouwde met
ert Louis Joosten, een actie-
ve horecaman die wel z'n
e' haren maar niet z'n stre
ken had verloren. In
middels heeft ze, als Else
Joosten-Habbé (maar ik
kan rustig Els blijven
fa zeggen), haar eerste op-
t'ozet achter de rug. Onder
haar directie bestaat de
a' Leiderdorpse Ballet
school twaalfeneenhalf
jaar, en nu stevent ze af
op een nog hoger, profes
sioneler niveau: het afle
veren van veelbelovende
leerlingen voor de be-
roepsballetwereld; jonge,
frêle elite op spitzen, in
keurslijfje en gazen tutu.
Sinds ruim twee jaar werkt
Els Joosten met haar zowat
300 „klassieke" leerlingen tot
17 jaar nog afgezien van
[tte klassen voor volwassenen
«n de liefhebsters van jazz-
binnen haar eigen
1 ruimte in een parkachtige
omgeving aan de Tollenaer-
singel. Dat was eens de open
bare leesbibliotheek. Nu is
het de paleislijke Ballet Stu
dio „Giselle", („Giselle" heet
niet alleen het beroemde bal
let van Adam, maar is ook de
naam van Els' 20-jarige doch
ter die haar assistente is en
aankomend ballet-pedagoge),
een prima geoutilleerde
hl school, die door de grote gla
nzen wanden, waarin de dan-
r^iseressen (en twee dansertjes)
,vjzich kunnen spiegelen en
edhun bewegingen corrigeren,
m nog wel twee keer zo groot
lijkt. Ik merkte het bij m'n
binnenkomen: ik zag Els er
gens rechtsachter staan, maar
toen ik op haar af wilde
(gaan, botste ik tegen een
jispiegel. Breekbaar zilveren
Zelfs Els Joosten leeft niet bij ballet alleen. Zij houdt zich graag op de been met het bakken van
aardappels. Dan gooit ze de bende omhoog en gaat daarna over tot de orde van de tafel.
gegiechel alom. Enfin, in een
hoekje bevindt zich de „huis
kamer": ëen gezellige bende
met een zitje, een enkele ha
mertjes missende honkie-
tonk-piano (de "echte" piano
is gloednieuw en kapitaal en
staat in de zaal), een stamp
volle garderobe en een keu
kentje dat in tal van behoef
ten voorziet. Deze dagen, zo
vlak voor de koperen jubi
leumuitvoering op 20 mei in
Den Haag, is er weinig gele
genheid tot onderuit zakken.
Er wordt nu door Els en een
paar vriendinnen en fanatie
ke leerlingen, tussen de les
sen door, hard genaaid en ge
knipt aan de delicate aankle
ding van het corps de ballet.
„Driehonderd kostuums heb
ben we al klaar", vertelde
Els; en daar zal nog wel het
een en ander bijkomen.
Los-vast
„Giselle" is ook het domein
van Els' echtgenoot en „run
ning mate" Louis Joosten.
Van hem mag men zeggen,
dat hij ook op ballet „zit",
maar het is meest staan, lo
pen en werken. Louis doet in
levendigheid niet onder voor
zijn vrouw, maar hij heeft
meer dat los-vaste; de dood
goeie lobbes met hart voor de
zaak, eveneens bezield door
het ideaal dat Els drijft. Ex-
prins Carnaval Louis ik
noem hem veelvuldig, omdat
zonder hem „Giselle" zou
verzanden is ook de uni-
verseel-geschikte; een stevige
manus van alles, een snuffe
lende waakhond die eigen
handig de studio beveiligde.
Hij gaf „Giselle" het karakter
van een huis van bewaring
door achter de vensters spij
len van betonijzer aan te
brengen en te verankeren.
„Giselle" ligt vrij geïsoleerd
en beschikt over kostbare ap
paratuur; geen verzekering
geeft daar dekking voor.
„Dan dekken we ons zelf
maar", zou Louis zeggen.
Meer dan 12 jaar geleden be
gon Els Joosten haar school
in een gymzaal aan de Hoog-
madeseweg in Leiderdorp.
Te groot en te weinig sfeer
vol voor ballet. Els: „Klein
begonnen, met een klasje van
40 kindertjes op de woens
dagmiddag. Op het ogenblik
hebben we de vooropleiding
voor de ballet-academie van
af 10 jaar, de lessen aan ama
teurs, beginners, half-gevor-
derden, gevorderden; daar
zijn de spitzen-lessen en de
kleuterdans en de caractère
(volksdans), de jazzdans. Ik
heb de handen vol sinds we
twee jaar geleden hier onze
eigen studio konden betrek
ken". „En nu stromen ze
toe", vulde Louis, die de sta
tistieken bijhoudt, aan: „Van
uit 22 plaatsen in de omge
ving: veel Leiderdorp, voor
een derde uit Leiden, uit de
Veen- en Rijnstreek, maar er
komen er ook uit Voorburg
en Rijswijk, ja zelfs vanuit
Den Haag
Els Joosten-Habbé, over haar
levenswerk dat nu met het
koper gesierd wordt (ze is,
tussen neus en lippen, ook
begonnen met een pedago-
gencursus, waaraan balletle
raressen uit heel het land
deelnemen): „Driehonderd
„klassieke" leerlingen, dat is
bijzonder in deze tijd. Elders
begrijpen ze dit niet. Overal
loopt het klassieke ballet te
rug; heel erg. Dat is, volgens
mij, het gevolg van de vrijere
opvoeding. Men is minder
gedisciplineerd, en klassiek
ballet vereist enige, zij het
niet straffe, discipline. Maar
de laatste twee jaar is er weer
een kentering ten goede, heb
ik gemerkt. Het is niet meer
huppen van de ene naar de
andere club; het verrommelt
niet meer zo, er zit weer dui
delijker lijn in. Een meisje
krijgt hier een maand proef,
zit niet meteen voor een jaar
gebonden, want dat zou een
ramp kunnen zijn, zowel
voor het kind zelf als voor
mij en voor de hele klas".
Els Joosten heeft een vaste
kern opgebouwd van 40 se
lectiekinderen die „eventueel
iets met ballet kunnen gaan
doen, voor hun vak". „Die
komen 4 tot 5 keer per week,
professioneel begeleid door
vaste pianist Jan Schouten,
een fantastische balletpianist.
De kern kunnen wij ook een
formidabele gast-docent aan
bieden: Raiko Pakaski, een
pedagogisch talent uit Joego
slavië, 50 jaar, en met een in
drukwekkende staat van
dienst. Hij geeft sinds een
paar jaar les aan het Kon.
Conservatorium Ballet in Til
burg". Op dat conservatori
um geeft ook les de Hongaar
se Agnes Roboz, een folklo
ristische bolleboze, die op
„Giselle" voorgaat in „carac-
AN BEELDENTENTOONSTELLING TOT POPCONCERTEN
subsidie-aanvragen van vere
nigingen en personen, die wat
van plan zijn op het culturele
vlak.
Tn vloed
Daarnaast heeft volgens voor
zitter Janson de „Kern" een
grote invloed op de gemeente:
„Neem nu het Jeroenhuis, dat
wordt verbouwd tot sociaal-
cultureel centrum. Daar was
weinig van terecht gekomen
als wij ons er niet mee hadden
bemoeid". Onder het motto
„samen staan we sterk" rich
ten de organisaties zich binnen
de Kulturele Kern nog wel
eens tot de gemeente, aldus
een belangrijk drukmiddel
vormend.
Het bijzondere van de Kultu
rele Weken vindt de Wasse
naarse auteur het broederlijk
samengaan van allerhande ac
tiviteiten. „Dat uit zich al in
hel overkoepelende van onze
vereniging, maar dat zie je
juist tijdens de Kulturele We
ken zeer goed. Verenigingen,
die elkaar anders bij wijze van
spreken beconcurreren op het
gebied van toneel en bijvoor
beeld muziek, staan nu naast
elkaar in het programma. En
dat vind ik nu het verschil
tussen Wassenaar en Den
Haag. Daar valt dit soort acti
viteiten in wijken en andere
groepjes uiteen. Wij zijn trots
op de goede harmonie", aldus
de voorzitter van de Kulturele
Kern.
Beelden
Het belangrijkste onderdeel
van de komende weken lijkt
zonder meer de beeldenten
toonstelling in het park van
raadhuis de Paauw. Dertien
beeldhouwers met nationale
bekendheid, onder wie Roel
Teeuwen en Joop Beljon, heb
ben 23 kunstwerken bij dit
voormalig zomerpaleis van
Prins Frederik geplaatst. De
weerbestendige kunst is uit
eenlopend van aard, en oogt
goed tussen de oude bomen
van het park. Tijdens de ten
toonstelling is op het raadhuis
eert catalogus over de beelden
te krijgen (11 mei - 8 juli).
Ook zeer interessant is de ex
positie van Wassenaarse archi
tecten in de Openbare Biblio
theek. Het geefl een indruk
van architectonisch Wassenaar
en heet dan ook Wassenaar
en zijn bebouwde omgeving"
(12 mei 28 mei). Verder is er
een expositie bij het Wasse
naars Nieuwsblad, Langstraat
26, van beeldhouwwerk en ab
stracte schilderijen (12 mei - 26
mei).
In de Dorpskerk is als één van
de 34 activiteiten een expositie
over Willem van Oranje ge
pland. Aan toneel wordt op za
terdag 19 mei gedaan door de
vereniging Mimicri met het
blijspel „Lucy's Baby". De uit
voering is in het Jeroenhuis,
toegang 5.CJP en 65+
3.50.
Er is ook veel te beluisteren
tijdens de Kulturele Weken.
In Centrum Wassenaar spelen
op zaterdag 26 mei diverse di
xieland- en jazzorkesten. 'sA-
vonds gebeurt dat in De Stoof
en het Dorpscentrum, met de
zangeres Sheila Collier. Na het
succesvolle ..Pauwpop'' van
vorig jaar, spelen op 16 juni
vele Wassenaarse popgroepen
op het Recreatieveld aan de
Hofcampweg.
tére", dat nog niet zolang ge
leden volksdans heette. Het
zijn twee uitheemse krach
ten, geheel uit de kunst, waar
Els Joosten fier op gaat. Rai
ko hoeft z'n doordringende
ogen maar op te zetten en de
meisjes worden daarin als
was en kneedbaar voor elke
plié. Een vakman, buiten
kijf. En als het ballet is weg
gestorven, de meiskes naar
huis zijn en de pianoklep
dichtgemept is, dan mag Pa
kaski graag een fles ontkur
ken en de directie uitnodigen
tot het delen in zijn onbe
kommerde vreugde. „Inder
daad", zei Els; „na een dag,
een week van keihard wer
ken, mogen we wel even ons
zelf zijn.
„Balletjuf"
Verklaring van Els Joosten:
„Het gaat erg leuk, vooral
ook omdat je niet helemaal
amateuristisch bezig bent.
Elk jaar verlaten ze ons, die
meisjes met talent, op weg
naar de academie. Vorig jaar
zeven, dit jaar zijn het er vijf.
In totaal hebben we onge
veer 35 kinderen „afgele
verd", van wie er weer veel
afgehaakt hebben, want de
opleiding daar, op de drem
pel van het beroep, is niet zo
zeer moordend, maar wel
enorm hard. Nou, dan zijn ze
dus geen „balletjuf" gewor
den, of geen danseres op ni
veau. Niets aan te doen; je
kunt niet forceren. Kijk, een
ballerina heeft 110 procent
nodig, en dan moet ze zich
nog gelukkig kunnen voelen
ook. Je mag niet onredelijk
zijn tegenover kinderen. Je
mag ze niet voorjokken en
gouden bergen beloven als
het dreigt niet te lukken.
Maar buiten de „begaafden"
werk ik ook graag en vrese
lijk leuk met de meisjes die
eenmaal in de week komen.
Daar mogen best de „dikkere
kinderen" bijzitten. Die hou
den bij mij er geen enkel
complex aan over. We be
spreken dat gewoon onder el
kaar. Ook als er een meisje
uit India bij is, met zo'n stipje
op d'r voorhoofd. Daar pra
ten we over; waarom dat is.
En dan weet iedereen, dat we
laat ik maar zeggen
niet allemaal „met klompen
aan kunnen lopen". De selec
tieklas, ja, zo'n compositie
vereist „poppetjes". Dat is
een zekere verfijning, maar
dat is ook een harde nood
zaak. Je moet, in zeker mate,
voor ballet „gebouwd" zijn".
Om de twee jaar geeft de
Leiderdorpse Balletschool
een openbare voortstelling in
de Prins Willem-Alexander-
zaal van het Nederlands Con
gresgebouw in Den Haag. Nu
wordt het een jubileumvoor
stelling; tot nu toe zijn er
meer dan 1400 kaarten ver
kocht, maar er kunnen 2400
mensen komen kijken naar
de balletten van Els Joosten.
Overal steken balletscholen
de kop op en, zei Els, „overal
verdwijnen er weer van het
toneel, omdat ze te commer
cieel en te slecht zijn: Aero
bic dancing, een flut van het
onzuiverste water. Als je echt
aan ballet wilt doen, blijven
slechts de goede instituten
over. Wij zijn daar één van,
durf ik zeggen". Met recht,
dacht ik. Louis sneed blokjes
kaas, had nog meer in petto,
en legde me verder, als een
rabbi, de geschriften uit. En
de meisjes voor de volgende
les toonden de lijfjes die door
hun moeders op maat ineen-
geregen waren voor de jubi
leumgelegenheid. Niet zelden
was de maat iets te royaal ge
nomen. Wat Els Joosten
die verzorgdheid tot in de
puntjes nastreeft niet tot
tevredenheid stemde. Goede
Louis zei nog, zich dekkend
en bijschenkend: „Nu gaat ze
tieren". En ze tierde, Els,
consequent. Want ook in de
rijen van het gedreven ballet
maken zachte heelmeesters
stinkende wonden. O Radius
en Alexandra, bid en dans
voor ons.
Wie plaatsen wil bemachti
gen voor de uitvoering op
zondag 20 mei in de Prins
Willem Alexanderzaal, kan
die nog bestellen bij Ballet
boetiek „Kleine Ballerina",
tel. 80 0051, of bij balletshop
Ballerina, Sionsteeg 1 te Lei
den, tel. 14 63 91.
Raiko Pakaski, de Joegoslavische maestro, is een beminnelijk man met twee open ogen voor
standen.
De beelden In
de tuin voor
het raadhuis,
zoals die vanaf
de Rijksstraat
weg zijn te
zien.
WASSENAAR Oplet
tende automobilisten heb
ben vanaf de Rijksstraat
weg al kunnen zien, dat
er in Wassenaar wat te ge
beuren staat. Al weken
zijn beeldhouwers op het
grote gazon voor raadhuis
de Paauw in de weer met
hun creaties. De beelden
vormen een van de hoog
tepunten van de Kulture
le Weken Wassenaar, die
vanaf vandaag tot in juli
worden gehouden.
Niet alleen een beeldenten
toonstelling wordt het publiek
uit deze groene gemeente de
Wassenaarse bevolking voor
geschoteld. Vele exposities,
muziekuitvoeringen en bij
voorbeeld toneel liggen in het
verschiet. Vorig jaar trokken
die manifestaties maar liefst
5000 bezoekers.
De Wassenaarse Kulturele
Weken worden georganiseerd
door de Kulturele Kern, die
deze taak al meer dan tien jaar
uitvoert. Naast de traditionele
voorjaarsweken, bestaat er
sinds drie jaar een cultureel
gebeuren in het najaar. De
voorzitter van de Kulturele
Kern is de heer E. M. Ch. M.
Janson (44), een bekend au
teur over Wassenaar. Hij
schreef onder meer het stan
daardwerk „Uit de geschiede
nis van Wassenaar", en is nog
steeds zeer actief bezig met de
historie van dit groene dorp.
Positief
Volgens voorzitter Janson rea
geert de bevolking steeds posi
tiever op het culturele gebeu
ren. „De aantallen bezoekers
stijgen nog steeds. Zeer veel
mensen zijn betrokken bii de
Kulturele Weken, omdat 'vrij
wel alle verenigingen tot de
Kulturele Kern behoren", al
dus Janson. De Kulturele
Kern is een overkoepelende
organisatie van alle Wasse
naarse organisaties op sociaal-
cultureel gebied. Bijna 3.000
mensen zijn er lid van, dat is
ongeveer 10 procent van de
bevolking. De bézigheden van
de leden variëren enorm.
„Van fotografen tot poppen
spelers", weet Janson te ver
tellen.
De organisatie draagt niet al
leen zorg voor de Kulturele
Weken. Ook bemiddelt zij bij
